Beknelde zenuw, hoe verder?
donderdag 26 maart 2015 om 12:09
Bij mijn zoektocht naar een antwoord kwam ik mijn eigen topic uit 2010 tegen. Ik maak even een nieuwe.
Sinds jaaaaren heb ik pijn en uitvalsklachten in mijn armen en handen. Grotendeels links, ik ben linkshandig.
In 2011 ben ik geopereerd aan een beknelde zenuw in mijn elleboog. Na de operatie werd vanuit het ziekenhuis vergeten om fysio op te starten, toen ik na weken aanrommelen met een niet fatsoenlijk te buigen en te strekken arm contact met het ziekenhuis opnam bleek het littekenweefsel enorm verkleefd te zijn.
Tijdenlang fysio gehad om weer te kunnen buigen en strekken maar de fysio voelde van buitenaf verdikkingen op de plek van operatie zitten. Het is nooit meer geworden als voor de operatie.
Toen de klachten begonnen werkte ik in de horeca, uiteindelijk ben ik gewisseld van baan (buiten de horeca) en de klachten verminderden.
Ze zijn nooit helemaal verdwenen maar het was opzich te doen.
Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe baan waarbij ik continu mijn handen gebruik.
Het werk is super, heb er werkelijk niks op aan te merken alleen de klachten zijn weer terug in alle hevigheid.
Binnen mijn baan is geen alternatief voor de handelingen die ik doe, dus ik ga er vanuit dat zolang ik dit werk doe ik pijn zal hebben.
Als ik contact opneem met de huisarts is het vervolgtraject bekend.
Neuroloog, EMG, eventueel opereren maar daar zit ik niet op te wachten, omdat de vorige operatie ook niet geholpen heeft.
Ik vraag me af of iemand dezelfde klachten heeft en iets heeft gevonden wat helpt tegen de pijn.
Ik slik nu een stevige dosis naproxen die de scherpe randjes er wat vanaf haalt.
Maar wellicht heeft iemand geweldig veel gehad aan iets anders, medicatie of therapie?
Alvast bedankt!!
Sinds jaaaaren heb ik pijn en uitvalsklachten in mijn armen en handen. Grotendeels links, ik ben linkshandig.
In 2011 ben ik geopereerd aan een beknelde zenuw in mijn elleboog. Na de operatie werd vanuit het ziekenhuis vergeten om fysio op te starten, toen ik na weken aanrommelen met een niet fatsoenlijk te buigen en te strekken arm contact met het ziekenhuis opnam bleek het littekenweefsel enorm verkleefd te zijn.
Tijdenlang fysio gehad om weer te kunnen buigen en strekken maar de fysio voelde van buitenaf verdikkingen op de plek van operatie zitten. Het is nooit meer geworden als voor de operatie.
Toen de klachten begonnen werkte ik in de horeca, uiteindelijk ben ik gewisseld van baan (buiten de horeca) en de klachten verminderden.
Ze zijn nooit helemaal verdwenen maar het was opzich te doen.
Ik heb sinds een paar maanden een nieuwe baan waarbij ik continu mijn handen gebruik.
Het werk is super, heb er werkelijk niks op aan te merken alleen de klachten zijn weer terug in alle hevigheid.
Binnen mijn baan is geen alternatief voor de handelingen die ik doe, dus ik ga er vanuit dat zolang ik dit werk doe ik pijn zal hebben.
Als ik contact opneem met de huisarts is het vervolgtraject bekend.
Neuroloog, EMG, eventueel opereren maar daar zit ik niet op te wachten, omdat de vorige operatie ook niet geholpen heeft.
Ik vraag me af of iemand dezelfde klachten heeft en iets heeft gevonden wat helpt tegen de pijn.
Ik slik nu een stevige dosis naproxen die de scherpe randjes er wat vanaf haalt.
Maar wellicht heeft iemand geweldig veel gehad aan iets anders, medicatie of therapie?
Alvast bedankt!!
donderdag 26 maart 2015 om 12:12
Geen persoonlijke ervaring, maar voor zenuwpijn zijn er medicijnen die vaak beter werken dan naproxen (lage dosering anti-epileptica en antidepressiva). Dat zou je aan de huisarts kunnen vragen.
Als je langdurig naproxen slikt kun je er het beste maagbeschermers (zoals omeprazol) bij slikken.
Sterkte.
Als je langdurig naproxen slikt kun je er het beste maagbeschermers (zoals omeprazol) bij slikken.
Sterkte.
donderdag 26 maart 2015 om 12:42
quote:omdat de vorige operatie ook niet geholpen heeft.
Dat wil niet zeggen dat ze dezelfde operatie nogmaals gaan uitvoeren omdat ze de eerste keer niet wisten wat ze aan het doen waren ofzo.
Meestal volgen ze een sequentie aan behandelingen, eerst de goedkoopste en minst ingrijpende en telkens een wat gecompliceerdere totdat de laatste helpt. Zou jij toch ook doen. Als er iets kapot is ga je eerst voor een schroefje vervangen, dan voor een groter onderdeel en tenslotte voor het hele motorblok. Ik weet niet of de vergelijking aanspreekt, maar zoiets.
Dat wil niet zeggen dat ze dezelfde operatie nogmaals gaan uitvoeren omdat ze de eerste keer niet wisten wat ze aan het doen waren ofzo.
Meestal volgen ze een sequentie aan behandelingen, eerst de goedkoopste en minst ingrijpende en telkens een wat gecompliceerdere totdat de laatste helpt. Zou jij toch ook doen. Als er iets kapot is ga je eerst voor een schroefje vervangen, dan voor een groter onderdeel en tenslotte voor het hele motorblok. Ik weet niet of de vergelijking aanspreekt, maar zoiets.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 26 maart 2015 om 14:46
Bijna dezelfde klachten hier, Alleen heb ik ipv van uitval verkramping van vooral vingers.
Bij mij straalt dat uit naar been en borstspier oa.
Ook de linkerkant, en ook ik ben links.
Diagnose is al wel bekend, na een zware val van hoogte en met flinke snelheid 14 jaar terug, is er een zenuw in de schouder bekneld geraakt. (ook ik heb destijds geen fysio gehad)
De enigste oplossing bij mij is ook een (neuro)chirurgische operatie.
Slagingskans is ongeveer 50%, en revalidatie, incl. fysio zal minimaal 6 tot 10 weken duren.
Gezien de "last" die ik ondervind (geen pijn, en dat is een groot verschil) en de revalidatie periode, plus het verwachte slagingspercentage, en het feit dan dus dat ik gedurende die tijd niet mijn linkerarm zal kunnen gebruiken.
Heb ik besloten die operatie voorlopig geen doorgang te laten vinden.
Maar als ik constant pijn zou ondervinden, dan werd het een ander verhaal, en liet ik het wel doen.
Succes.
Bij mij straalt dat uit naar been en borstspier oa.
Ook de linkerkant, en ook ik ben links.
Diagnose is al wel bekend, na een zware val van hoogte en met flinke snelheid 14 jaar terug, is er een zenuw in de schouder bekneld geraakt. (ook ik heb destijds geen fysio gehad)
De enigste oplossing bij mij is ook een (neuro)chirurgische operatie.
Slagingskans is ongeveer 50%, en revalidatie, incl. fysio zal minimaal 6 tot 10 weken duren.
Gezien de "last" die ik ondervind (geen pijn, en dat is een groot verschil) en de revalidatie periode, plus het verwachte slagingspercentage, en het feit dan dus dat ik gedurende die tijd niet mijn linkerarm zal kunnen gebruiken.
Heb ik besloten die operatie voorlopig geen doorgang te laten vinden.
Maar als ik constant pijn zou ondervinden, dan werd het een ander verhaal, en liet ik het wel doen.
Succes.
Gelukkig zijn is het vermogen hebben tevreden te zijn.
donderdag 26 maart 2015 om 16:13
Als ik je verhaal zo lees zou ik zeker wel terug gaan naar de huisarts - neuroloog etc. Ik snap dat je er tegenop ziet, maar ik denk dat het verwijderen van littekenweefsel en eventueel andere herstelwerkzaamheden daar icm nu wel direct goede nabehandeling bij fysio/ergo/etc therapeut zeker verbetering kan geven.
En niet aan de naproxen blijven, overleg dan met de huisarts wat je eventueel wel kan gaan doen. Dat spul is heel slecht voor je maag (slik je er al een maagbeschermer bij?).
En niet aan de naproxen blijven, overleg dan met de huisarts wat je eventueel wel kan gaan doen. Dat spul is heel slecht voor je maag (slik je er al een maagbeschermer bij?).
donderdag 26 maart 2015 om 17:49
donderdag 26 maart 2015 om 19:11
Voor zenuwpijn kan de arts je een "ouderwets" tricyclisch antidepressivum geven. Ik heb er Amitriptyline voor, ben daar wel tevreden over. Maar het is niet zomaar een middel, je moet het langzaam opbouwen en het helpt niet bij iedereen. Verder ook ibuprofen en paracetamol (versterkt elkaar). Omdat de zenuwpijn en uitval bij mij door verkrampte spieren komen (TOS), helpt Diazepam bij mij ook goed (om 's nachts niet in de knoop te komen en op hele zware dagen). Maar als ik je verhaal zo lees, zal dat waarschijnlijk voor jou niet opgaan denk ik...