Hij heeft mij bedrogen maar wil het contact niet verbreken
            
                                
              dinsdag 26 augustus 2008 om 10:54
            
                            
                                                             
                                Hallo iedereen.
Ik hoop dat mij iemand raad kan geven. Ik heb een relatie van 5 jaar en we hebben een zoon van 3. Al een tijdje krijgt mijn man (we zijn niet getrouwd) regelmatig smsen van een andere vrouw. Volgens hem is dit maar een vriendin die hij al lang kent en ik moest me daar geen zorgen over maken. Zij is getrouwd en heeft 2 kinderen. Anderhalve maand geleden, ging mijn man (zogezegt) alleen familie bezoeken en zou daar blijven overnachten. De dag erop vond ik de rekening van een hotelkamer voor 2 personen. Hij heeft toegegeven dat hij met deze vrouw daar is blijven overnachten. Dit heeft me erg pijn gedaan en ik heb er sindsdien nachtmerries van. Hij heeft mij uitgelegd dat zij alleen weg zijn geweest om over hun eventuele "gevoelens" te spreken en hebben besloten deze "relatie" niet verder te zetten, omdat ze hun relatie met hun partner niet willen opgeven, en omdat hun gevoelens voor elkaar niet groot genoeg zijn om dit verder te zetten. WAT EEN ZEVER! Maar... ik hou heel veel van hem en was bereid hem dit te vergeven. Nu ben ik sindsdien wel erg wantrouwig geworden en kijk regelmatig (stiekem) naar zijn smsen. Vorige week was er ineens weer een bericht van deze vrouw "OK, voor 29 augustus, precies 6 jaar geleden" Ik heb niets gezegt, maar was weer erg telleurgesteld. De dag erop vertelde hij mij dat hij van plan is de 29. met deze vrouw iets te gaan eten, maar dat ik me geen zorgen moest maken. Dat dit alleen vriendschappelijk is (alweer???). Ik denk dat hij aan mijn reactie gemerkt heeft dat ik dit bericht gelezen heb en dat hij mij daarom van deze afspraak verteld heeft. Ik ben er kapot van, en ik kan hier niet mee omgaan. Ik vind het respectloos dat hij van mij verwacht te anvaarden dat hij met deze vrouw weggaat. Ik weet echt niet meer verder, wat moet ik doen? Ik ben er kapot van. Hoe zouden jullie reageren?
                    Ik hoop dat mij iemand raad kan geven. Ik heb een relatie van 5 jaar en we hebben een zoon van 3. Al een tijdje krijgt mijn man (we zijn niet getrouwd) regelmatig smsen van een andere vrouw. Volgens hem is dit maar een vriendin die hij al lang kent en ik moest me daar geen zorgen over maken. Zij is getrouwd en heeft 2 kinderen. Anderhalve maand geleden, ging mijn man (zogezegt) alleen familie bezoeken en zou daar blijven overnachten. De dag erop vond ik de rekening van een hotelkamer voor 2 personen. Hij heeft toegegeven dat hij met deze vrouw daar is blijven overnachten. Dit heeft me erg pijn gedaan en ik heb er sindsdien nachtmerries van. Hij heeft mij uitgelegd dat zij alleen weg zijn geweest om over hun eventuele "gevoelens" te spreken en hebben besloten deze "relatie" niet verder te zetten, omdat ze hun relatie met hun partner niet willen opgeven, en omdat hun gevoelens voor elkaar niet groot genoeg zijn om dit verder te zetten. WAT EEN ZEVER! Maar... ik hou heel veel van hem en was bereid hem dit te vergeven. Nu ben ik sindsdien wel erg wantrouwig geworden en kijk regelmatig (stiekem) naar zijn smsen. Vorige week was er ineens weer een bericht van deze vrouw "OK, voor 29 augustus, precies 6 jaar geleden" Ik heb niets gezegt, maar was weer erg telleurgesteld. De dag erop vertelde hij mij dat hij van plan is de 29. met deze vrouw iets te gaan eten, maar dat ik me geen zorgen moest maken. Dat dit alleen vriendschappelijk is (alweer???). Ik denk dat hij aan mijn reactie gemerkt heeft dat ik dit bericht gelezen heb en dat hij mij daarom van deze afspraak verteld heeft. Ik ben er kapot van, en ik kan hier niet mee omgaan. Ik vind het respectloos dat hij van mij verwacht te anvaarden dat hij met deze vrouw weggaat. Ik weet echt niet meer verder, wat moet ik doen? Ik ben er kapot van. Hoe zouden jullie reageren?
            
                                
              dinsdag 26 augustus 2008 om 16:23
            
                            
                                                             
                                Je wilt zo graag geloven dat ze maar een gewone vriendin is. Je wilt zo graag een goede vrouw voor hem zijn dat je dit niet wilt verbieden want stel dat het echt zo is.
Been there done that, en ook heel vaak mijn grens verschoven. Als ik terugkijk zeg ik te vaak. Ik had op een zeker moment kei en keihard op mijn strepen moeten staan. En daar ook 100% op zijn blijven staan. Juist mijn eeuwige begrip heeft mij (en hem) veel te veel ellende opgeleverd.
Je angst om hem kwijt te raken dus geen grenzen te stellen is zijn macht. Zolang jij zegt, ik vind het niet leuk wat je doet, je doet me pijn als je me dit doet en twee dagen lang boos bent als hij het toch doet, dan doorbreek je niks.
Ik zou hoog spel spelen en zeggen dat je hier niet mee kan leven. Vraag of hij een paar weken bij iemand anders kan intrekken zodat jij voor jezelf de zaken op een rijtje kan zetten, alleen. Toon veel begrip voor zijn behoefte aan die vriendin maar maak duidelijk dat jij daar niet voor in bent.
En als vriendin een partner heeft zou ik even zeggen, ik heb er moeite mee, haar man niet, ik wil graag met zijn vieren praten over deze situatie omdat ik als enige het niet kan. Oh weer haar man het niet, raar zeg, als het om vriendschap gaat.
Laat je niet door je liefde voor hem in een hoekje zetten, daar ga je niks voor terugkrijgen.
Heel veel succes
                    Been there done that, en ook heel vaak mijn grens verschoven. Als ik terugkijk zeg ik te vaak. Ik had op een zeker moment kei en keihard op mijn strepen moeten staan. En daar ook 100% op zijn blijven staan. Juist mijn eeuwige begrip heeft mij (en hem) veel te veel ellende opgeleverd.
Je angst om hem kwijt te raken dus geen grenzen te stellen is zijn macht. Zolang jij zegt, ik vind het niet leuk wat je doet, je doet me pijn als je me dit doet en twee dagen lang boos bent als hij het toch doet, dan doorbreek je niks.
Ik zou hoog spel spelen en zeggen dat je hier niet mee kan leven. Vraag of hij een paar weken bij iemand anders kan intrekken zodat jij voor jezelf de zaken op een rijtje kan zetten, alleen. Toon veel begrip voor zijn behoefte aan die vriendin maar maak duidelijk dat jij daar niet voor in bent.
En als vriendin een partner heeft zou ik even zeggen, ik heb er moeite mee, haar man niet, ik wil graag met zijn vieren praten over deze situatie omdat ik als enige het niet kan. Oh weer haar man het niet, raar zeg, als het om vriendschap gaat.
Laat je niet door je liefde voor hem in een hoekje zetten, daar ga je niks voor terugkrijgen.
Heel veel succes
            
                                
              vrijdag 29 augustus 2008 om 17:39
            
                            
                                                             
                                quote:iriske schreef op 26 augustus 2008 @ 14:57:
Jullie hebben gelijk. Toch blijf ik mij de vraag stellen of hij het niet toch meent, en haar enkel nog als een vriendin ziet met die hij af en toe wil kunnen babbelen. (dit zegt de naive trut in mij)
Maar dan had hij mij niet met haar mogen bedriegen, dan zou hij eerst mijn vertrouwen moeten terugwinnen. Ik hoop dat het goed komt en ik wil hem weer kunnen vertrouwen. Ik wil ook niet zijn berichten lezen, ik schaam me elke keer dat ik dit doe, maar ...Dit kan niet meer verder zo, ik heb een beslissing genomen: Ik ga geen discussie meer met hem beginnen, dit is overbodig, hij is volwassen en moet beseffen dat dit niet kan. Als hij begint te discuteren zal ik hem zeggen dat ik wil dat hij een keuze maakt. Een echte keuze, geen halve zoals nu! Als hij niets meer hierover zegt en gewoon vrijdag met haar weggaat, dan zullen de deuren vanaf het moment dat hij dit huis verlaat voor hem gesloten zijn.Zelfs al zou hij haar als een gewone vriendin kunnen zien nu, dat is gewoon te laat. Die discussie moet je niet met hem aangaan, want dat wordt het een welles-nietes verhaal. Hij moet begrijpen dat hij met deze vrouw te ver is gegaan en dat een "gewone" vriendschap, als het al daar over zou gaan, een no go area is geworden. Hij zou moeten snappen dat jij dat emotioneel niet kan opbrengen. Vooral geen discussie aangaan.
                    Jullie hebben gelijk. Toch blijf ik mij de vraag stellen of hij het niet toch meent, en haar enkel nog als een vriendin ziet met die hij af en toe wil kunnen babbelen. (dit zegt de naive trut in mij)
Maar dan had hij mij niet met haar mogen bedriegen, dan zou hij eerst mijn vertrouwen moeten terugwinnen. Ik hoop dat het goed komt en ik wil hem weer kunnen vertrouwen. Ik wil ook niet zijn berichten lezen, ik schaam me elke keer dat ik dit doe, maar ...Dit kan niet meer verder zo, ik heb een beslissing genomen: Ik ga geen discussie meer met hem beginnen, dit is overbodig, hij is volwassen en moet beseffen dat dit niet kan. Als hij begint te discuteren zal ik hem zeggen dat ik wil dat hij een keuze maakt. Een echte keuze, geen halve zoals nu! Als hij niets meer hierover zegt en gewoon vrijdag met haar weggaat, dan zullen de deuren vanaf het moment dat hij dit huis verlaat voor hem gesloten zijn.Zelfs al zou hij haar als een gewone vriendin kunnen zien nu, dat is gewoon te laat. Die discussie moet je niet met hem aangaan, want dat wordt het een welles-nietes verhaal. Hij moet begrijpen dat hij met deze vrouw te ver is gegaan en dat een "gewone" vriendschap, als het al daar over zou gaan, een no go area is geworden. Hij zou moeten snappen dat jij dat emotioneel niet kan opbrengen. Vooral geen discussie aangaan.