Kinderen
alle pijlers
Verlatingsangst
woensdag 3 september 2008 om 16:07
Mijn dochter van zes heeft opeens last van verlatingsangst ofzoiets.
Als mijn man of ik weg moeten voor werk of een afspraak moet ze huilen, soms wel een half uur lang. Naar school brengen is opeens ook een drama, terwijl ze de afgelopen twee jaren huppelend ging..
Is het de overgang naar groep 3? Wennen aan het nieuwe ritme en de nieuwe indrukken. Ze is er ook doodmoe van (maar dat is normaal, dat weet ik)
Wat kan ik het beste doen? Haar blijven overtuigen dat we altijd terugkomen als we weggaan en dat we er zijn als ze uit school komt? Boos worden?
Het breekt mijn hart als ik haar op school buiten aan de juf "overdraag" en haar huilend naar binnen zie gaan....
Iemand ervaringen? Iemand tips?..
Als mijn man of ik weg moeten voor werk of een afspraak moet ze huilen, soms wel een half uur lang. Naar school brengen is opeens ook een drama, terwijl ze de afgelopen twee jaren huppelend ging..
Is het de overgang naar groep 3? Wennen aan het nieuwe ritme en de nieuwe indrukken. Ze is er ook doodmoe van (maar dat is normaal, dat weet ik)
Wat kan ik het beste doen? Haar blijven overtuigen dat we altijd terugkomen als we weggaan en dat we er zijn als ze uit school komt? Boos worden?
Het breekt mijn hart als ik haar op school buiten aan de juf "overdraag" en haar huilend naar binnen zie gaan....
Iemand ervaringen? Iemand tips?..
woensdag 3 september 2008 om 17:47
Misschien helpt het als je haar door iemand anders naar school laat brengen. Dus een buurvrouw of een andere moeder die haar 's morgens bij jullie thuis ophaalt en naar school brengt. Op die manier gaat ze zelf weg, heeft ze zelf controle over de situatie, in plaats van dat jullie haar 'achter laten'. Dit werkte bij mij vroeger heel goed, ik was zelf namelijk een verschrikkelijke huilebalk bij het afscheid nemen. Maar toen mijn buurvrouw me 's morgens met haar zoon (klasgenoot van me) kwam ophalen en naar school bracht, waren de huilbuien over. Alsof ik dacht dat mijn moeder dan de hele dag thuis was en wachtte tot ik weer terugkwam na school.
Af en toe een huppeltje op de plaats is ook ok
woensdag 3 september 2008 om 23:10
Wat vervelend. Geen idee wat je er het beste aan kunt doen. Ik had het vroeger toen mijn moeder me naar de peuterschool bracht. 3 dagen heb ik gehuild. Toen zei mijn moeder dat als ik nou weer ging huilen dat ik dan niet meer mocht komen van de juffrouw. Toen was het op slag over. (De juf dacht dat het misschien nog wat te vroeg was en had mijn moeder gezegd dat als ik weer ging huilen ze me dan maar beter nog even thuis kon houden.) Maar ja, dat kun je met een kind die naar school moet natuurlijk niet doen.
Je zou eens bij een buurthuis kunnen informeren of ze daar een pedagoog hebben. (hadden ze in Amsterdam wel) die zou je misschien wat handige tips kunnen geven om je door deze fase heen te helpen. Want het gaat vast vanzelf wel weer over, maar het is natuurlijk wel vervelend nu.
Succes
Je zou eens bij een buurthuis kunnen informeren of ze daar een pedagoog hebben. (hadden ze in Amsterdam wel) die zou je misschien wat handige tips kunnen geven om je door deze fase heen te helpen. Want het gaat vast vanzelf wel weer over, maar het is natuurlijk wel vervelend nu.
Succes
woensdag 10 september 2008 om 10:21
