Kinderen
alle pijlers
Miskraam, lotgenoten?
maandag 8 september 2008 om 19:12
De titel zegt het al. We zijn er afgelopen donderdag via een echo achter gekomen dat het vruchtje na zes weken is gestopt met groeien. De echo kregen we omdat ik licht bruin bloedverlies had. Ik ben inmiddels acht weken "zwanger" en moet nu wachten tot het vanzelf loskomt. Woensdag hebben we weer een echo, mocht het niet losgekomen zijn voor die tijd dan krijg ik medicijnen om het op te wekken. Ik schrijf op een topic mee met dames die zwanger willen worden en krijg daar heel veel steun, maar ik merk dat ik behoefte heb aan contact met lotgenoten. Dus, wie zit er helaas in hetzelfde schuitje?
maandag 15 september 2008 om 17:00
Heel herkenbaar jullie verhalen...en wat vind ik het kut voor jullie allemaal!
Het voelt zo leeg en zo oneerlijk....
Ik heb zelf met 12 weken een miskraam gehad. We hadden een goede echo gehad met 9 weken, maar met 12 weken verloor ik bloed. 2 dagen later heb ik 4 uur lang lopen puffen en veel bloed verloren en uiteindelijk de vruchtzak met kindje. Alles was heel goed te zien en ook best 'groot'. Heel heftig allemaal en zo leeg en onbegrijpelijk. Nu ben ik net weer ongesteld worden, 5 weken na de miskraam en deze maand gaan we er nog niet voor. We moeten de tijd nemen om dit te verwerken en dan zien we wel weer.
Ik wens jullie allemaal het beste toe. Het doet pijn want op dat moment staat zoveel stil, terwijl het leven doorgaat.
Ik had op dat moment de woorden niet om mijn gevoel van leegheid in te vangen. Nu komen ze terug en kijk ik weer zonniger naar de toekomst. Ik hoop dat dit jullie ook gebeurt!
Het voelt zo leeg en zo oneerlijk....
Ik heb zelf met 12 weken een miskraam gehad. We hadden een goede echo gehad met 9 weken, maar met 12 weken verloor ik bloed. 2 dagen later heb ik 4 uur lang lopen puffen en veel bloed verloren en uiteindelijk de vruchtzak met kindje. Alles was heel goed te zien en ook best 'groot'. Heel heftig allemaal en zo leeg en onbegrijpelijk. Nu ben ik net weer ongesteld worden, 5 weken na de miskraam en deze maand gaan we er nog niet voor. We moeten de tijd nemen om dit te verwerken en dan zien we wel weer.
Ik wens jullie allemaal het beste toe. Het doet pijn want op dat moment staat zoveel stil, terwijl het leven doorgaat.
Ik had op dat moment de woorden niet om mijn gevoel van leegheid in te vangen. Nu komen ze terug en kijk ik weer zonniger naar de toekomst. Ik hoop dat dit jullie ook gebeurt!
maandag 15 september 2008 om 18:14
Hey meiden,
Allereerst een dikke knuffel voor jullie...wat klote dat het zo vaak voorkomt zeg
Wil jullie ook een hart onder de riem steken. Ik heb vorig jaar in april een miskraam gehad na 6 weken, maar was 3 maanden later alweer zwanger, best snel dus! Helaas is dat ook in een mk geeindigd na 11 weken half september...maar, inmiddels ben ik 37 weken zwanger en gaat alles super....Hou vol en sterkte!!!
Allereerst een dikke knuffel voor jullie...wat klote dat het zo vaak voorkomt zeg
Wil jullie ook een hart onder de riem steken. Ik heb vorig jaar in april een miskraam gehad na 6 weken, maar was 3 maanden later alweer zwanger, best snel dus! Helaas is dat ook in een mk geeindigd na 11 weken half september...maar, inmiddels ben ik 37 weken zwanger en gaat alles super....Hou vol en sterkte!!!
maandag 15 september 2008 om 19:25
hallo,
Hier ook miskraam bij 8 weken, 12 augustus jl.
Spontaan op gang gekomen, maar miskraam viel me erg tegen. Heb al een dochter van bijna 2 en vond de miskraam niet echt op een heftige menstruatie lijken maar meer op een bevalling. Van 10 uur s'ochtends tot 5 uur s'avonds lichte weeen en veel bloedverlies.
Vandaag weer voor het eerst ongesteld geworden, dus na 34 dagen.
Denk dat het belangrijkste is alles een plekje te geven en weer zwanger te worden wanneer jij dat wil. Of dat nou met 1 mnd is of pas na 6 mnd.
Heel veel sterkte!
Hier ook miskraam bij 8 weken, 12 augustus jl.
Spontaan op gang gekomen, maar miskraam viel me erg tegen. Heb al een dochter van bijna 2 en vond de miskraam niet echt op een heftige menstruatie lijken maar meer op een bevalling. Van 10 uur s'ochtends tot 5 uur s'avonds lichte weeen en veel bloedverlies.
Vandaag weer voor het eerst ongesteld geworden, dus na 34 dagen.
Denk dat het belangrijkste is alles een plekje te geven en weer zwanger te worden wanneer jij dat wil. Of dat nou met 1 mnd is of pas na 6 mnd.
Heel veel sterkte!
maandag 15 september 2008 om 22:05
Boepie, neem de tijd voor jezelf, je hebt het nu gewoon even nodig.
Duplex, sterkte. Maar, twee keer binnen een maand, wil je dat uitleggen?
Ik merk ook dat het helpt (en nog steeds, ook al is het even geleden) om je verhaal kwijt te kunnen. Dat verzacht de pijn even. En ik probeer het steeds maar te relativeren. Je eigen "leed" voel je altijd het heftigst, maar er zijn natuurlijk ergere dingen. Dat zorgt ervoor dat ik er niet te gestressed onder raak, want dan schiet het helemaal niet op natuurlijk.
Duplex, sterkte. Maar, twee keer binnen een maand, wil je dat uitleggen?
Ik merk ook dat het helpt (en nog steeds, ook al is het even geleden) om je verhaal kwijt te kunnen. Dat verzacht de pijn even. En ik probeer het steeds maar te relativeren. Je eigen "leed" voel je altijd het heftigst, maar er zijn natuurlijk ergere dingen. Dat zorgt ervoor dat ik er niet te gestressed onder raak, want dan schiet het helemaal niet op natuurlijk.
woensdag 17 september 2008 om 09:49
