Kinderen
alle pijlers
Hoe lang laten huilen?
maandag 29 september 2008 om 14:23
Mijn vraag is kort en simpel:
Hoe lang kun je een baby 'verantwoord' laten huilen?
Mijn jongste zoon is nu bijna 5 maanden oud. Hij is een enorme vrolijkerd, maar kan al een tijdje niet meer zo goed zelf in slaap vallen. Aan de borst valt hij regelmatig in slaap en dan kan ik hem daarna zonder problemen in zijn bedje leggen. Als ik hem echter wakker maar moe in zijn bed leg, huilt hij rustig een uur door. Soms valt hij dan alsnog in slaap en andere keren niet. Meestal komt het doordat ik het met mijn moederhart niet volhoud om hem zo tekeer te horen gaan.
Dus, wat vinden jullie? Hoe lang mag een baby huilen?
(Ik heb veel positieve ervaring met inbakeren, maar heb echt geen zin om weer aan de slag te gaan met die ellendige doeken om over een paar maanden weer van voren af aan te beginnen. Iemand tips?)
Hoe lang kun je een baby 'verantwoord' laten huilen?
Mijn jongste zoon is nu bijna 5 maanden oud. Hij is een enorme vrolijkerd, maar kan al een tijdje niet meer zo goed zelf in slaap vallen. Aan de borst valt hij regelmatig in slaap en dan kan ik hem daarna zonder problemen in zijn bedje leggen. Als ik hem echter wakker maar moe in zijn bed leg, huilt hij rustig een uur door. Soms valt hij dan alsnog in slaap en andere keren niet. Meestal komt het doordat ik het met mijn moederhart niet volhoud om hem zo tekeer te horen gaan.
Dus, wat vinden jullie? Hoe lang mag een baby huilen?
(Ik heb veel positieve ervaring met inbakeren, maar heb echt geen zin om weer aan de slag te gaan met die ellendige doeken om over een paar maanden weer van voren af aan te beginnen. Iemand tips?)
maandag 29 september 2008 om 14:24
Ik heb altijd een kwartier aangehouden. Daarna kort troosten en checken of er niets mis is. Zodra hij was gekalmeerd weer terug leggen.
Echter, als hij tussen het huilen door 'pauzes' nam, al was het maar een halve minuut, liet ik hem wel eens een half uur huilen.
Drie dagen rot, daarna sliep hij meestal goed in en door.
Wanneer zijn de problemen begonnen?? succes.
Echter, als hij tussen het huilen door 'pauzes' nam, al was het maar een halve minuut, liet ik hem wel eens een half uur huilen.
Drie dagen rot, daarna sliep hij meestal goed in en door.
Wanneer zijn de problemen begonnen?? succes.
maandag 29 september 2008 om 14:28
Waarom zou je hem laten huilen als hij zonder problemen slapend in zijn bedje gelegd wordt? Misschien moet je hem iets moeier in bed leggen dan je nu meestal doet? Of met een speentje? Als hij aan de borst wel probleemloos in slaap valt maar zonder niet heeft hij misschien wat meer zuigbehoefte?
En verder vind ik dat er nogal een verschil is tussen huilen en huilen. Sommige huiltjes duren hier echt niet langer dan een minuut, want dan is er iets aan de hand. Soms heeft Minismollie ook een in-slaap-val huiltje en dat duurt een minuutje of tien.
En verder vind ik dat er nogal een verschil is tussen huilen en huilen. Sommige huiltjes duren hier echt niet langer dan een minuut, want dan is er iets aan de hand. Soms heeft Minismollie ook een in-slaap-val huiltje en dat duurt een minuutje of tien.
anoniem_37704 wijzigde dit bericht op 29-09-2008 14:30
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 29 september 2008 om 14:34
5 maanden is wel erg jong hoor. Ik liet Zwiepje echt nooit bewust zo huilen. Hij wil altijd wel op schoot ofzo in slaap bij mij en dan ging hij zijn bed in. Pas rond 1 jaar zijn we hem bewust gaan trainen om echt in zijn bed in slaap te vallen. Dat was 1 dag een half uur laten huilen, de tweede dag 20 minuten, de derde en vierde dag 10 minuten en de 5e dag viel hij gelijk in slaap zonder protest. Heeeeeeeerlijk gewoon.
Ik zou echt niet zo jong er al aan beginnen hoor, met 5 maanden zijn ze nog zo uk.
Ik zou echt niet zo jong er al aan beginnen hoor, met 5 maanden zijn ze nog zo uk.
maandag 29 september 2008 om 14:40
Sommige baby's hebben toch ook gewoon een 'inslaaphuil' Zwieber?
Dan is er toch niets zieligs aan even laten huilen (zolang het geen uur wordt..) want dat huiltje hoort er dan gewoon bij om zich af te sluiten (ja, ik heb Ria Blom's boek ingeslikt).
Mijn kindje sliep dus echt niet op schoot of aan de borst.
Dus voor mij was er geen andere optie.....
Dan is er toch niets zieligs aan even laten huilen (zolang het geen uur wordt..) want dat huiltje hoort er dan gewoon bij om zich af te sluiten (ja, ik heb Ria Blom's boek ingeslikt).
Mijn kindje sliep dus echt niet op schoot of aan de borst.
Dus voor mij was er geen andere optie.....
maandag 29 september 2008 om 14:51
Mijn dochtertje (5 mnd) heeft ook een inslaaphuiltje, duurt meestal zo'n 10 minuutjes en dan slaapt ze. In het begin heb ik me altijd een wekkertje gezet, 10 minuutjes, als ze langer huilde, ging ik even kijken, maar meestal sliep ze dan al. Dat doe ik nu nog steeds als het huiltje anders klinkt dan het slaaphuiltje, soms zit er ook gewoon nog een boertje dwars.
We hebben haar ook altijd in bed laten slapen, ons motto, iets wat je niet aanleert hoef je ook niet af te leren.
We hebben haar ook altijd in bed laten slapen, ons motto, iets wat je niet aanleert hoef je ook niet af te leren.
maandag 29 september 2008 om 14:51
quote:augustus82 schreef op 29 september 2008 @ 14:40:
Sommige baby's hebben toch ook gewoon een 'inslaaphuil' Zwieber?
Heb ik zelf dus niet zo ervaren. Ik kan er dan eigenlijk ook niet over oordelen of dat bij andere babies zo is. Ik weet dat ik het niet over mijn hart kon krijgen mijn kind te laten huilen maar ik wist ook dat Zwiepje echt alleen maar huilde als er wat was. Want verder was hij echt de hele dag vrolijk. Ik kan er dus in die zin niet over oordelen.
Dan is er toch niets zieligs aan even laten huilen (zolang het geen uur wordt..) want dat huiltje hoort er dan gewoon bij om zich af te sluiten (ja, ik heb Ria Blom's boek ingeslikt).
Mijn kindje sliep dus echt niet op schoot of aan de borst.
Dus voor mij was er geen andere optie.....
Sommige baby's hebben toch ook gewoon een 'inslaaphuil' Zwieber?
Heb ik zelf dus niet zo ervaren. Ik kan er dan eigenlijk ook niet over oordelen of dat bij andere babies zo is. Ik weet dat ik het niet over mijn hart kon krijgen mijn kind te laten huilen maar ik wist ook dat Zwiepje echt alleen maar huilde als er wat was. Want verder was hij echt de hele dag vrolijk. Ik kan er dus in die zin niet over oordelen.
Dan is er toch niets zieligs aan even laten huilen (zolang het geen uur wordt..) want dat huiltje hoort er dan gewoon bij om zich af te sluiten (ja, ik heb Ria Blom's boek ingeslikt).
Mijn kindje sliep dus echt niet op schoot of aan de borst.
Dus voor mij was er geen andere optie.....
maandag 29 september 2008 om 14:56
Hallo Utah,
Hoewel mijn meisje pas 5 weken is herken ik je verhaal wel.
Tegen me aan viel ze goed in slaap na een voeding, maar eenmaal los van mij in bed als ze dus nog klaarblijkelijk niet diep genoeg sliep was het bal.
Wist ook niet hoelang ik ze mocht laten huilen.
Soms heb je niet de tijd om je kindje zo lang bij je te houden tot ze diep genoeg slapen; je moet toch soms ook andere dingen doen he?
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar via kraamvisite heb ik de puckababy gevonden. Te bestellen via internet.
Kreeg ook tips over inbakeren, maar da's veel te ingewikkeld. De puckababy is een slaapzakje, van lekker luchtig materiaal, waar ook de armpjes in moeten. Soort nauwsluitend coconnetje. Het hesje in het zakje moet om het lijfje van je baby en zorgt met het slaapzakje voor een veilig en geborgen gevoel. Tis natuurlijk toch best een stap van dicht tegen je moeder aan naar zielig en alleen in je grote bed.
Het is een meegroei en afbouw systeem.
Misschien iets voor jouw kindje? Ik merk al positieve veranderingen! Was even worstelen voor haar in het begin, maar alles is beter dan minuten tellen bij een slaapkamerdeur....
Succes!
Hoewel mijn meisje pas 5 weken is herken ik je verhaal wel.
Tegen me aan viel ze goed in slaap na een voeding, maar eenmaal los van mij in bed als ze dus nog klaarblijkelijk niet diep genoeg sliep was het bal.
Wist ook niet hoelang ik ze mocht laten huilen.
Soms heb je niet de tijd om je kindje zo lang bij je te houden tot ze diep genoeg slapen; je moet toch soms ook andere dingen doen he?
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar via kraamvisite heb ik de puckababy gevonden. Te bestellen via internet.
Kreeg ook tips over inbakeren, maar da's veel te ingewikkeld. De puckababy is een slaapzakje, van lekker luchtig materiaal, waar ook de armpjes in moeten. Soort nauwsluitend coconnetje. Het hesje in het zakje moet om het lijfje van je baby en zorgt met het slaapzakje voor een veilig en geborgen gevoel. Tis natuurlijk toch best een stap van dicht tegen je moeder aan naar zielig en alleen in je grote bed.
Het is een meegroei en afbouw systeem.
Misschien iets voor jouw kindje? Ik merk al positieve veranderingen! Was even worstelen voor haar in het begin, maar alles is beter dan minuten tellen bij een slaapkamerdeur....
Succes!
maandag 29 september 2008 om 14:57
Utah, ga je wel elke tien minuten even troosten? Ik vind een half uur of een uur aan één stuk wel erg lang voor zo'n kleintje!
Hier was er met vijf maanden (en zes...en zeven en acht en ook negen trouwens) nog helemaal geen sprake van regelmaat. Qtie sliep als ze slaap had en niet omdat het moeders beter uit kwam. En soms legde ik haar op bed wegens moe, maar ging ze huilen. Dan probeerde ik haar wel even in bed te laten (elke 10 minuten checken... of eigenlijk 5, ik bedoel 3... ik ben een moedermietje ), maar na een half uur haalde ik haar er dan weer uit. Mocht ze even in de kamer of aan de borst (afhankelijk van de staat van instorting zeg maar ) en legde ik haar hetzij een uurtje of een half uurtje later, hetzij direct (bij de borst) weer op bed. Dan ging ze wel meteen slapen en was het probleem opgelost.
Voor mij waren (zijn) er twee dingen belangrijk:
- het bed moet een fijne, veilige plek zijn
- ze moet niet aangetast worden in haar basisgevoel van veiligheid
Om het eerste te bieden, haalde ik haar er na verloop van tijd gewoon uit. Even pauze, uit de negatieve sfeer (huilen) komen en het dan na een poosje weer opnieuw proberen. Om het tweede te bieden kwam ik elke zoveel minuten even kijken, even troosten en weer weg. En soms, als het echt heel erg drama was (maar: geen honger, geen poepbroek, ogenschijnlijk geen pijn), dan bleef ik er gewoon maar even naast zitten.
Regelmaat biedt zo'n kleintje zeker houvast, dus voor het basisgevoel van veiligheid kan het zeker een ondersteunende functie hebben. Maar laat het niet meer zijn dan dat: een ondersteuning van het veiligheidsgevoel. Regelmaat om de regelmaat (of omdat het jou beter uitkomt) heeft die functie niet. Ik denk dat het zinvol is om bij jezelf na te gaan waarom je die regelmaat nastreeft. Dat zal je wellicht handvatten bieden om het op zo'n huilmoment te handhaven of om juist de teugels te laten vieren. Bij mij was dat althans wel het geval. In ons geval kwam dat neer op: wel aanbieden van regelmaat, maar geen strikte handhaving ervan.
Hier was er met vijf maanden (en zes...en zeven en acht en ook negen trouwens) nog helemaal geen sprake van regelmaat. Qtie sliep als ze slaap had en niet omdat het moeders beter uit kwam. En soms legde ik haar op bed wegens moe, maar ging ze huilen. Dan probeerde ik haar wel even in bed te laten (elke 10 minuten checken... of eigenlijk 5, ik bedoel 3... ik ben een moedermietje ), maar na een half uur haalde ik haar er dan weer uit. Mocht ze even in de kamer of aan de borst (afhankelijk van de staat van instorting zeg maar ) en legde ik haar hetzij een uurtje of een half uurtje later, hetzij direct (bij de borst) weer op bed. Dan ging ze wel meteen slapen en was het probleem opgelost.
Voor mij waren (zijn) er twee dingen belangrijk:
- het bed moet een fijne, veilige plek zijn
- ze moet niet aangetast worden in haar basisgevoel van veiligheid
Om het eerste te bieden, haalde ik haar er na verloop van tijd gewoon uit. Even pauze, uit de negatieve sfeer (huilen) komen en het dan na een poosje weer opnieuw proberen. Om het tweede te bieden kwam ik elke zoveel minuten even kijken, even troosten en weer weg. En soms, als het echt heel erg drama was (maar: geen honger, geen poepbroek, ogenschijnlijk geen pijn), dan bleef ik er gewoon maar even naast zitten.
Regelmaat biedt zo'n kleintje zeker houvast, dus voor het basisgevoel van veiligheid kan het zeker een ondersteunende functie hebben. Maar laat het niet meer zijn dan dat: een ondersteuning van het veiligheidsgevoel. Regelmaat om de regelmaat (of omdat het jou beter uitkomt) heeft die functie niet. Ik denk dat het zinvol is om bij jezelf na te gaan waarom je die regelmaat nastreeft. Dat zal je wellicht handvatten bieden om het op zo'n huilmoment te handhaven of om juist de teugels te laten vieren. Bij mij was dat althans wel het geval. In ons geval kwam dat neer op: wel aanbieden van regelmaat, maar geen strikte handhaving ervan.
maandag 29 september 2008 om 14:59
maandag 29 september 2008 om 15:01
Wat ik me dan altijd afvraag, zoals jij schrijft Zwieb, dat Zwiepje altijd op schoot in slaap viel? Hoe deed je dat 's nachts dan? Wij hebben Mini al met 4 of 5 weken aangeleerd om in het eigen bedje in slaap te vallen, nadat we nachten achter elkaar ons kind al wiegend in slaap probeerden te krijgen.
Utah, die regelmaat kun je toch ook wel krijgen zonder dat hij uren huilt? Wij hebben het boek van Tracy Hogg gelezen, lijkt erg op dat van Ria Blom, alleen volgens mij wat minder rigide. Het was even wennen, en de eerste paar dagen werd er flink gehuild, maar echt niet langer dan 20 minuten en dat vond ik nog te lang. Je kunt volgens mij de regelmaat er ook wel in krijgen als je wel een beetje helpt met inslapen. Dus wel bakeren, of een speentje. Waarom probeer je het speentje niet?
Hier is het nu zo dat als we er op het juiste moment bij zijn (nu, met tien weken is dat na het tweede gaapje) het slapen werkelijk probleemloos gaat. Zijn we wat later, dan wordt het huilen. Soms lukt het toch niet zo makkelijk, dan wil Mini nog even zuigen, op een speentje of op de pink.
Utah, die regelmaat kun je toch ook wel krijgen zonder dat hij uren huilt? Wij hebben het boek van Tracy Hogg gelezen, lijkt erg op dat van Ria Blom, alleen volgens mij wat minder rigide. Het was even wennen, en de eerste paar dagen werd er flink gehuild, maar echt niet langer dan 20 minuten en dat vond ik nog te lang. Je kunt volgens mij de regelmaat er ook wel in krijgen als je wel een beetje helpt met inslapen. Dus wel bakeren, of een speentje. Waarom probeer je het speentje niet?
Hier is het nu zo dat als we er op het juiste moment bij zijn (nu, met tien weken is dat na het tweede gaapje) het slapen werkelijk probleemloos gaat. Zijn we wat later, dan wordt het huilen. Soms lukt het toch niet zo makkelijk, dan wil Mini nog even zuigen, op een speentje of op de pink.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
maandag 29 september 2008 om 15:12
En als je naast zijn bedje gaat zitten en hem op je pink laat zuigen? Dat doen wij tenminste bij zoon van 3,5 maand. Die heeft (ook) grote zuigbehoefte (een speen blieft hij niet) maar ik leg hem niet steeds aan om hem in slaap te krijgen. Meestal valt hij binnen een minuut of 10 wel in slaap, dan laat hij de pink ook vanzelf los. Zo went hij toch aan het in bed in slaap vallen, maar is hij niet helemaal alleen en zuigbehoefte bevredigd.
Ben het wel eens met qwertu dat het bedje een veilige plek moet zijn, daarom laten we zoon ook eigenlijk nooit huilen in bed, hooguit 5 minuutjes ofzo.
Ben het wel eens met qwertu dat het bedje een veilige plek moet zijn, daarom laten we zoon ook eigenlijk nooit huilen in bed, hooguit 5 minuutjes ofzo.
maandag 29 september 2008 om 15:15
quote:Supersmollie1 schreef op 29 september 2008 @ 15:01:
Wat ik me dan altijd afvraag, zoals jij schrijft Zwieb, dat Zwiepje altijd op schoot in slaap viel? Hoe deed je dat 's nachts dan? Wij hebben Mini al met 4 of 5 weken aangeleerd om in het eigen bedje in slaap te vallen, nadat we nachten achter elkaar ons kind al wiegend in slaap probeerden te krijgen.
Als hij 's nachts de fles kreeg viel hij al drinkend in slaap. Daarna vloog hij weer zijn bed in. Ik kan me trouwens herinneren ooit ergens (ja, ik weet het, totaal onprofessionele bronvermelding) heb gelezen dat het tot een maandje of 9 weinig kwaad kan ze bij je te laten slapen/ opschoot whatever. Pas als ze het echt doorkrijgen, is het zaak ze op bed te laten slapen. Daarvoor vatten ze het toch niet en voelt het gewoon fijner bij papa of mama.
Utah, die regelmaat kun je toch ook wel krijgen zonder dat hij uren huilt? Wij hebben het boek van Tracy Hogg gelezen, lijkt erg op dat van Ria Blom, alleen volgens mij wat minder rigide. Het was even wennen, en de eerste paar dagen werd er flink gehuild, maar echt niet langer dan 20 minuten en dat vond ik nog te lang. Je kunt volgens mij de regelmaat er ook wel in krijgen als je wel een beetje helpt met inslapen. Dus wel bakeren, of een speentje. Waarom probeer je het speentje niet?
Hier is het nu zo dat als we er op het juiste moment bij zijn (nu, met tien weken is dat na het tweede gaapje) het slapen werkelijk probleemloos gaat. Zijn we wat later, dan wordt het huilen. Soms lukt het toch niet zo makkelijk, dan wil Mini nog even zuigen, op een speentje of op de pink.
Wat ik me dan altijd afvraag, zoals jij schrijft Zwieb, dat Zwiepje altijd op schoot in slaap viel? Hoe deed je dat 's nachts dan? Wij hebben Mini al met 4 of 5 weken aangeleerd om in het eigen bedje in slaap te vallen, nadat we nachten achter elkaar ons kind al wiegend in slaap probeerden te krijgen.
Als hij 's nachts de fles kreeg viel hij al drinkend in slaap. Daarna vloog hij weer zijn bed in. Ik kan me trouwens herinneren ooit ergens (ja, ik weet het, totaal onprofessionele bronvermelding) heb gelezen dat het tot een maandje of 9 weinig kwaad kan ze bij je te laten slapen/ opschoot whatever. Pas als ze het echt doorkrijgen, is het zaak ze op bed te laten slapen. Daarvoor vatten ze het toch niet en voelt het gewoon fijner bij papa of mama.
Utah, die regelmaat kun je toch ook wel krijgen zonder dat hij uren huilt? Wij hebben het boek van Tracy Hogg gelezen, lijkt erg op dat van Ria Blom, alleen volgens mij wat minder rigide. Het was even wennen, en de eerste paar dagen werd er flink gehuild, maar echt niet langer dan 20 minuten en dat vond ik nog te lang. Je kunt volgens mij de regelmaat er ook wel in krijgen als je wel een beetje helpt met inslapen. Dus wel bakeren, of een speentje. Waarom probeer je het speentje niet?
Hier is het nu zo dat als we er op het juiste moment bij zijn (nu, met tien weken is dat na het tweede gaapje) het slapen werkelijk probleemloos gaat. Zijn we wat later, dan wordt het huilen. Soms lukt het toch niet zo makkelijk, dan wil Mini nog even zuigen, op een speentje of op de pink.
maandag 29 september 2008 om 15:17
Nogmaals bedankt voor de reacties.
De reden dat ik regelmaat nastreef is dat ik ervan overtuigd ben dat het voor kinderen (van alle leeftijden) van belang is om te leven in een omgeving met veel voorspelbaarheid. Kinderen willen mijns inziens weten waar ze aan toe zijn en door regelmaat te bieden kan dat. Uiteraard ontwikkelen kinderen zich voortdurend en veranderen hun behoeftes ook continu. Ik vind het af en toe moeilijk om de behoefte aan slaap en rust te verstoren met mijn getroost. Natuurlijk check ik mijn kleine ventje regelmatig als hij zo aan het huilen is, maar soms ben ik bang dat ik hem dan stoor terwijl hij het huilen gewoon nodig heeft om in slaap te kunnen vallen. Daarbij komt ook dat ik wat regelmaat in het leven breng omdat ik dat zelf zo graag wil(!) Vanaf januari gaat mijn mannetje voor het eerst naar het kdv. Hij is dan 7 maanden oud en ik zie er nu al tegenop. Hij wil geen gekolfde melk uit een flesje drinken, hij wil alleen maar aan de borst. Hij wil geen speen, hij wil geen duim, hij wil alleen maar aan de borst. Ik gun hem dat, maar ik gun het mezelf ook om strakjes mijn studie te hervatten. En dat betekent dat hij toch echt ook zonder mij moet kunnen eten en slapen. Nu eten en slapen de belangrijkste daginvulling van een baby zijn, maak ik mij af en toe zorgen.
In het specifieke geval dat zich zojuist voordeed, bleek dat mijn zoon gewoon bij zijn mama wilde zijn. Hij dronk nauwelijks aan de borst, maar was direct rustig toen ik hem bij me had. Nu is het leed dus al met al snel geleden, maar hoe moet dat over twee maanden?
De reden dat ik regelmaat nastreef is dat ik ervan overtuigd ben dat het voor kinderen (van alle leeftijden) van belang is om te leven in een omgeving met veel voorspelbaarheid. Kinderen willen mijns inziens weten waar ze aan toe zijn en door regelmaat te bieden kan dat. Uiteraard ontwikkelen kinderen zich voortdurend en veranderen hun behoeftes ook continu. Ik vind het af en toe moeilijk om de behoefte aan slaap en rust te verstoren met mijn getroost. Natuurlijk check ik mijn kleine ventje regelmatig als hij zo aan het huilen is, maar soms ben ik bang dat ik hem dan stoor terwijl hij het huilen gewoon nodig heeft om in slaap te kunnen vallen. Daarbij komt ook dat ik wat regelmaat in het leven breng omdat ik dat zelf zo graag wil(!) Vanaf januari gaat mijn mannetje voor het eerst naar het kdv. Hij is dan 7 maanden oud en ik zie er nu al tegenop. Hij wil geen gekolfde melk uit een flesje drinken, hij wil alleen maar aan de borst. Hij wil geen speen, hij wil geen duim, hij wil alleen maar aan de borst. Ik gun hem dat, maar ik gun het mezelf ook om strakjes mijn studie te hervatten. En dat betekent dat hij toch echt ook zonder mij moet kunnen eten en slapen. Nu eten en slapen de belangrijkste daginvulling van een baby zijn, maak ik mij af en toe zorgen.
In het specifieke geval dat zich zojuist voordeed, bleek dat mijn zoon gewoon bij zijn mama wilde zijn. Hij dronk nauwelijks aan de borst, maar was direct rustig toen ik hem bij me had. Nu is het leed dus al met al snel geleden, maar hoe moet dat over twee maanden?
maandag 29 september 2008 om 15:22
Ik denk dat het slapen op het kdv geen probleem moet zijn. Er zijn zooooooooooooveel indrukken dat hij vast de hele dag KO ligt te zijn. Het eten zal het probleem voor je opleveren denk ik. Schoonzus gaf ook bv en had dus precies hetzelfde probleem. Zij heeft alle merken flesjes geprobeerd totdat ze (nichtje) er eentje nog redelijk trok. En zo langzaam opgebouwd. Ik zou er inderdaad nu wel mee gaan beginnen want dit kost best wat tijd heb ik gezien. (maar de details kan je natuurlijk beter aan een bv-er vragen!)
maandag 29 september 2008 om 15:29
Over twee maanden is je zoontje 7 maanden en staan de zaken er alweer heel anders voor. Hier hadden we een maand na de introductie van de bijvoeding (bij Qtie met 8 maanden) opeens een waar dagschema! Daarvoor leek het nergens op en ik ben daar maar in meegegaan.
Regelmaat (en veiligheid) bieden, kun je op veel verschillende manieren. En hoewel ik heus met een half oog wel op de klok keek, was het voor mij belangrijker om de dingen in een vaste volgorde te doen dan om het op een vast uur te doen.
Zodra je zoontje naar de creche gaat, komt die regelmaat er wel. Eerder al waarschijnlijk, als je met de hapjes begint. Tot die tijd denk ik dat het belangrijk is om in je achterhoofd te houden wiens winst het is dat je zoontje een uur ligt te huilen.
Niemands winst toch? De volgende keer dat hij over zijn vermoeidheid heen is, mamahonger heeft of wat dan ook, zal hij weer een uur huilen. Geen regelmaat die daar wat aan verandert.
Volgens mij zit de grootste winst voor jezelf in het meegaan met je zoons ritme. Als een baby geboren wordt, zit er nog geen enkele ritme in. Pas in de loop van het eerste jaar wordt iets ontwikkeld wat op een dagritme lijkt. Dat zit gewoon in de natuur ingebakken bij een baby, dat er nog geen ritme is. Ik denk dat het makkelijker is om dat te accepteren dan om je zoontje te dwingen om wel een ritme aan te houden en daar beiden gefrustreerd van te raken.
En nogmaals: heb vertrouwen, het komt echt wel goed met dat ritme!
Regelmaat (en veiligheid) bieden, kun je op veel verschillende manieren. En hoewel ik heus met een half oog wel op de klok keek, was het voor mij belangrijker om de dingen in een vaste volgorde te doen dan om het op een vast uur te doen.
Zodra je zoontje naar de creche gaat, komt die regelmaat er wel. Eerder al waarschijnlijk, als je met de hapjes begint. Tot die tijd denk ik dat het belangrijk is om in je achterhoofd te houden wiens winst het is dat je zoontje een uur ligt te huilen.
Niemands winst toch? De volgende keer dat hij over zijn vermoeidheid heen is, mamahonger heeft of wat dan ook, zal hij weer een uur huilen. Geen regelmaat die daar wat aan verandert.
Volgens mij zit de grootste winst voor jezelf in het meegaan met je zoons ritme. Als een baby geboren wordt, zit er nog geen enkele ritme in. Pas in de loop van het eerste jaar wordt iets ontwikkeld wat op een dagritme lijkt. Dat zit gewoon in de natuur ingebakken bij een baby, dat er nog geen ritme is. Ik denk dat het makkelijker is om dat te accepteren dan om je zoontje te dwingen om wel een ritme aan te houden en daar beiden gefrustreerd van te raken.
En nogmaals: heb vertrouwen, het komt echt wel goed met dat ritme!
maandag 29 september 2008 om 15:36
Oh, voor wat betreft flesweigeren: is dat zo ongeveer een maand geleden begonnen? Het schijnt normaal te zijn dat (borstvoedings)baby's rond vier maanden gaan borstweigeren of flesweigeren. Normaal gesproken komt dat wel weer goed, maar blijkbaar bij jouw zoontje niet? Blijf aanbieden (liefst door een ander, liefst met jou niet in de buurt) en heb geduld. Maar schroom ook niet om hier een lactatiekundige voor in te schakelen. Dat hij nu nog steeds weigert is relatief lang, misschien dat een lactatiekundige je verder op weg kan helpen.
Qtie begon rond dezelfde leeftijd ook opeens fles te weigeren. Het heeft een hele tijd geduurd voor ze 'm weer pakte (we bleven wel proberen). Mocht je zoontje de fles niet pakken als hij naar de creche gaat, dan zijn er nog meer manieren om drinken aan te bieden aan een zeven maand oude baby dan alleen de fles. Bij Qtie hebben we het via de (tuit)beker aangeboden, dat ging redelijk, of als pap met een lepeltje, dat smikkelde ze zo op.
Koop jezelf niet arm aan flessen door in je zorgen hierom elke week een nieuwe fles te willen proberen. Geef het de tijd. Mocht je wel flessen willen proberen: ik heb goede verhalen gehoord over Doddie-flessen en Tommie Tippee flessen. Ik gebruik zelf een Difrax S-fles, die staat ook bekend als zeer borstvoedingsvriendelijk.
Qtie begon rond dezelfde leeftijd ook opeens fles te weigeren. Het heeft een hele tijd geduurd voor ze 'm weer pakte (we bleven wel proberen). Mocht je zoontje de fles niet pakken als hij naar de creche gaat, dan zijn er nog meer manieren om drinken aan te bieden aan een zeven maand oude baby dan alleen de fles. Bij Qtie hebben we het via de (tuit)beker aangeboden, dat ging redelijk, of als pap met een lepeltje, dat smikkelde ze zo op.
Koop jezelf niet arm aan flessen door in je zorgen hierom elke week een nieuwe fles te willen proberen. Geef het de tijd. Mocht je wel flessen willen proberen: ik heb goede verhalen gehoord over Doddie-flessen en Tommie Tippee flessen. Ik gebruik zelf een Difrax S-fles, die staat ook bekend als zeer borstvoedingsvriendelijk.
maandag 29 september 2008 om 15:38
Oh ja, nog een vraagje. Misschien heb ik er overheengelezen maar, is hij wel echt moe als je hem op bed legt? Zwiepje was zo'n type klaarwakker, had overdag weinig slaap nodig en ging voor een baby vrij laat slapen en sliep echt niet die (wat was het in het begin 22 uur ofzo, per dag???). . Heb je niet gewoon een wat wakkerder kind?
maandag 29 september 2008 om 15:39
Ik heb ook wel 's nachts opgezeten met een slapende baby op mijn borst hoor. (En Qlief ook. ) Nogmaals: ze bleek allergisch te zijn, maar dat wisten we toen natuurlijk nog niet. We wisten alleen dat ze onbedaarlijk bleef huilen en dat ze stil was als ze bij ons lag. Wat is dan belangrijker? Zogenaamd de stoere ouder uithangen en haar laten huilen? Of haar basisgevoel van veiligheid versterken en haar dan maar bij ons nemen?
Wij hebben voor het laatste gekozen. Veiligheid kun je zo'n jonge baby in mijn ogen niet genoeg bieden. Als ze die veiligheid even alleen maar ervaart als wij haar vasthouden, dan is dat maar even zo.
Wij hebben voor het laatste gekozen. Veiligheid kun je zo'n jonge baby in mijn ogen niet genoeg bieden. Als ze die veiligheid even alleen maar ervaart als wij haar vasthouden, dan is dat maar even zo.
maandag 29 september 2008 om 15:39
quote:Supersmollie1 schreef op 29 september 2008 @ 15:35:
Ah, dus dat op schoot in slaap vallen was meer overdag dan in de nacht. Duidelijk...Nou ja, 's nachts kreeg hij natuurlijk ook op schoot een flesje en viel daar dus ook in slaap. Maar hij had zijn fles in een paar minuten leeg en was ook vrij makkelijk weer terug in bed te plaatsen.
Ah, dus dat op schoot in slaap vallen was meer overdag dan in de nacht. Duidelijk...Nou ja, 's nachts kreeg hij natuurlijk ook op schoot een flesje en viel daar dus ook in slaap. Maar hij had zijn fles in een paar minuten leeg en was ook vrij makkelijk weer terug in bed te plaatsen.
