Emotioneel verwaarloosd

24-10-2015 07:35 3058 berichten
Alle reacties Link kopieren




Dit is één van de valkuilen waar ik mijn hele leven last van heb. Ik kan me niet verbinden met anderen. Momenteel zit ik niet in een relatie en de relaties die ik heb gehad waren gebaseerd op gebrek van beide kanten. Altijd gedoemd om te mislukken en dat is ook de uitkomst van dit patroon: me niet kunnen hechten aan iemand. En eindelijk kan ik het onvermogen om me te binden onder ogen komen en zit ik hier een potje te janken. Het doet pijn en het lucht op. Er is niks mis met mijn behoefte aan verbondenheid en er is niets mis het willen van een relatie, fijne vriendschap, alleen is het verdomd lastig om dat te bereiken aangezien ik geen idee heb hoe zoiets voelt. Liefde, genegenheid, verbinding...echt geen idee. Ik zoek het wel en tast wat af, maar alles wat ik aanraak doet pijn. Dus heb ik het opgegeven en blijf liever alleen. Wat eerst leek op een bewuste keuze - liever alleen blijven - is een onbewuste keuze gebleken; ik wil helemaal niet alleen zijn, ik wil leren met een ander te zijn zonder het gevoel te hebben dat ieder moment de grond onder mijn voeten wegzakt.



Wat ik wil met dit topic? Ervaringen, gevoelens, gedachten delen. En knuffels, heel veel knuffels. En voor iemand adviseert dat ik hulp moet zoeken: ik zit in een intensief behandeltraject en juist daarom kan ik dit nu helder zien en nog belangrijker; voelen hoe klote pijnlijk dit is. Ik vind het makkelijker om afstand te nemen en boos te zijn, dan te voelen hoe verdomd leeg en eenzaam ik me voel. Ik heb dit bij relaties geplaatst en niet bij psyche omdat naar mijn mening relaties met anderen de basis vormen voor een gelukkig of ongelukkig bestaan.
Raakt dit alleen je liefdesleven of ook je vriendschappen?
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensy12 schreef op 24 oktober 2015 @ 09:23:

[...]





Hier wil ik nog even op terugkomen. Ook ik hoor dat terug en ook dat niet benaderbaar ben. Wat een 'air' van mysterie geeft of van onaantastbaarheid. En dat heeft me jarenlang verward; huh? ik ben juist een warm persoon, hoezo 'kil' en 'onbenaderbaar'? En daar zit dus bij mij de sleutel: die muur ben/was ik me niet bewust van. Ik trok met die muur net zo emotioneel verwaarloosde types aan. Van die brutale zogenaamd zelfverzekerde mannen, erop uit om te veroveren (en wat is een goede prooi dan die ene vrouw waar niemand bij in de buurt durft te komen?) maar in the long run net zo hard bezig waren zichzelf te verstoppen zoals ik dat deed.



Kil ben ik niet, onbenaderbaar ook niet. Bang, ja dat wel.Ook herkenbaar inclusief het type man dat je aantrekt. Collega's hebben weleens tegen mij gezegd dat ik na 4 jaar nog steeds een totaal enigma was, terwijl ik zelf het idee had dat ik hele goede contacten had in het team. Bang ben ik ook en misschien is het beter om daar eerlijk over te zijn. Dat ben ik eigenlijk wel en ik zeg ook gewoon dat ik niet goed ben in relaties.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Bij mij ook vriendschappen, inmiddels (vroeger niet).
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Sensy 12......wat een waanzinnige mooie afbeelding.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensy12 schreef op 24 oktober 2015 @ 09:38:

[...]









Wat moet dat een klap geweest zijn zeg. De grond zakte goed weg toen een relatie klapte met iemand waar ik nota bene niet eens oud mee wilde worden. Het was het gevoel van een vrije val en me proberen vast te grijpen aan...ja aan wat eigenlijk....lucht?



Wat jij omschrijft in je laatste zin is pijnlijk herkenbaar; voorzichtig lopen, vaker aan de kant blijven dan midden in het speelveld staan, altijd op m'n hoede. VERMOEIEND gewoon. Ik wil gewoon huppelen en af en toe struikelen over een tak of een steen zonder dat bekende 'vrije val' gevoel.Vermoeiend, ja dat wel. Maar drijfzand is nog vermoeider. Ik ben aan het oefenen met huppelen en struikelen over een tak, maar rustig aan. Stap voor stap.
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
Alle reacties Link kopieren
Sensy, waar heb je die mooie afbeelding gevonden?
Ja, dat is toekomst muziek... Dat is mooi om naar te luisteren..
Alle reacties Link kopieren
quote:catarina1984 schreef op 24 oktober 2015 @ 09:32:

Lieve Sensy12,

Eerst een hele grote knuffel!!! Niet veel toe te voegen, want een knuffel zegt vaak genoeg.



Jolly J en gatekeeper zeiden het al. Je kan je altijd heel goed inleven in anderen en meeleven, in mijn ogen ben je een lief en gevoelig mens! Je schrijft dat je bezig bent, en dat ben je ook echt! Het laatste wat je schrijft heel herkenbaar. Ik ben warm en sociaal maar achterste van mijn tong liet ik nooit zien in relaties. Er stond zeg maar ' een muurtje om me heen' zeiden exen en vrienden. Tot ik mijn man tegenkwam. Die heeft heel geduldig gewacht en is stiekem door een raampje geklommen dat ik wel op een kiertje durfde te zetten. Ik geloof echt dat iemand zoals jij die zo lief is, dit ook gaat tegenkomen. Vooral een hele dikke knuffel.Lieve catarina, jij gaat ook niet door de meest makkelijke periode nu. Je man klinkt als een engel en dat is wat je verdient. Ik kom de mijne echt wel nog tegen, maar eerst door het donkere diepe dal. En misschien, héél misschien, loop ik dat laatste stukje niet alleen.
Alle reacties Link kopieren
quote:JollyJ schreef op 24 oktober 2015 @ 09:57:

Raakt dit alleen je liefdesleven of ook je vriendschappen?Het raakt alle gebieden, relaties, vriendschappen, werk, geld.
Alle reacties Link kopieren
quote:marielle75 schreef op 24 oktober 2015 @ 10:24:

Sensy, waar heb je die mooie afbeelding gevonden?Kwam een keer op Facebook voorbij. Beelden zeg meer dan woorden ooit kunnen en deze afbeelding raakte me direct. Het is overigens een kunstwerk, weet niet hoe het heet of van wie het is.
Alle reacties Link kopieren
Ah sens, ik lees je altijd zo graag en je hebt vaak zulke zinnige bijdragen inderdaad, laatst ook in mijn topic.

Ik heb op dit moment niet echt tips voor je maar schrijf lekker van je af hier en ik wil je even een knuffel geven en een
.
Heel erg herkenbaar. Een ex van mij zei, dit is geen liefde wat er van jou af komt. Als je niet weet wat dat is. Naar mijn weten, kan het ook mis hebben, heeft nooit iemand tegen mij gezegt, ik hou van je, we geven om je, nu heb ik over mijn familie. Zo ineens hoor je dat je oudste zus het lievelingetje is van je vader. Het gevoel hebben dat jij ergens onder aan sta. Dan bedoel ik: oudste zus, middelste zus, beide zwagers, nicht, neef en ik? Geen idee.

Complimentjes ontvangen geen idee, nooit gehad, weet ook niet hoe ik het moet geven en ontvangen.



Van je vader te horen krijgen, wat is Kensi toch een irrigant rotkind. Hij wiste niet dat ik het hoorde.

Mijn moeder belde laatst op mijn verjaardag, maar was te laat om op te nemen, had ze voicemail ingesproken, ik hoorde nog voordat ze het gesprek eindigde: ze is er weer eens niet, altijd hetzelfde met die griet.



Ik hoop dat het te volgen is



Oh ja, heel vaak gevoel/idee: mag ik er wel zijn/bestaan?
anoniem_251917 wijzigde dit bericht op 24-10-2015 10:38
Reden: Spelfouten er uit gehaald
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:SweetFirefly schreef op 24 oktober 2015 @ 09:42:

Zo. Wat een heftig topic. En wat een verdriet lees ik hier. Ik probeer me van sommige van de posts een voorstelling te maken. Dat is voor mij moeilijk omdat ik door mijn ouders en familie en later door mijn man en onze kinderen juist altijd het tegenovergestelde gevoel heb gehad en nog heb.

Voor iedereen een welgemeende, lange , warme, liefdevolle en onvoorwaardelijke knuffel . Wees welkom allemaal.Wat een enorme rijkdom en dank je wel voor je lieve post
Alle reacties Link kopieren
Owww, Kensi......
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren
quote:isa__88 schreef op 24 oktober 2015 @ 10:32:

Ah sens, ik lees je altijd zo graag en je hebt vaak zulke zinnige bijdragen inderdaad, laatst ook in mijn topic.

Ik heb op dit moment niet echt tips voor je maar schrijf lekker van je af hier en ik wil je even een knuffel geven en een Lieve isa Doe me een plezier en ga in je uggs en je haar in een paardenstaartje boodschappen doen vandaag
Alle reacties Link kopieren
quote:paperlantern schreef op 24 oktober 2015 @ 09:52:

Lieve Sensy, als ik lees wat een moeilijk verleden je meesleept (of nu minder meesleept) dan bewonder ik je voor je doorzettingsvermogen, telkens weer verder te willen groeien als persoon. Ik heb zelf een heel andere achtergrond en ben juist zachter geworden door een aantal verdrietige jaren. Die verdrietige jaren (dierbaren verliezen) hebben mij geleerd om meer de verbinding met anderen te zoeken en zachter te zijn. Ook al heb ik geen moeilijk verleden, ik was en ben een erg autonoom persoon. Ik vond (en vind) het soms ook erg moeilijk om iemand echt tot mij toe te laten.

Ik kan dit nu beter en meer omdat ik besef dat ik sterk genoeg ben om verdriet aan te kunnen.

Jouw verdriet en pijn is nog tig keer zo veel erger geweest als de mijne. En je hebt het doorstaan. Stapje voor stapje, je komt er.

Dat is wat pijn met je doet hé? Je wordt of zachter of harder van. Ik oordeel nu ook minder hard over de hardheid van anderen. Of wat in mijn ogen 'zwakte' is. Voelen is best een bitch, maar zonder gevoel geen leven. En dat is juist wat ik hier kom doen op de wereld: LEVEN!
Alle reacties Link kopieren
Ook van mij krijg je een .

Ik vind je een enorm sterke vrouw met mooie inzichten.
Sjongejongejongejonge........
Alle reacties Link kopieren
quote:Kensi schreef op 24 oktober 2015 @ 10:32:

Heel erg herkenbaar. Een ex van mij zei, dit is geen liefde wat er van jou af komt. Als je niet weet wat dat is. Naar mijn weten, kan het ook mis hebben, heeft nooit iemand tegen mij gezegt, ik hou van je, we geven om je, nu heb ik over mijn familie. Zo ineens hoor je dat je oudste zus het lievelingetje is van je vader. Het gevoel hebben dat jij ergens onder aan sta. Dan bedoel ik: oudste zus, middelste zus, beide zwagers, nicht, neef en ik? Geen idee.

Complimentjes ontvangen geen idee, nooit gehad, weet ook niet hoe ik het moet geven en ontvangen.



Van je vader te horen krijgen, wat is Kensi toch een irrigant rotkind. Hij wiste niet dat ik het hoorde.

Mijn moeder belde laatst op mijn verjaardag, maar was te laat om op te nemen, had ze voicemail ingesproken, ik hoorde nog voordat ze het gesprek eindigde: ze is er weer eens niet, altijd hetzelfde met die griet.



Ik hoop dat het te volgen is



Oh ja, heel vaak gevoel/idee: mag ik er wel zijn/bestaan?



Het is zeker te volgen. Mijn moeder sprak ook per ongeluk mijn voicemail in met de woorden aan mijn zusje:"Die slet is zeker weer ergens in een bar gaan hangen" En toen ik kleiner was (jaar of 11) tegen mijn vader:"Ik hoop dat ik snel van haar afkom, het liefst vermoord ik haar als dat bij de wet toegestaan was."



Dus ja, ik snap je heel goed (helaas of gelukkig?)



Ook voor jou een
Alle reacties Link kopieren
quote:Sensy12 schreef op 24 oktober 2015 @ 10:31:

[...]





Kwam een keer op Facebook voorbij. Beelden zeg meer dan woorden ooit kunnen en deze afbeelding raakte me direct. Het is overigens een kunstwerk, weet niet hoe het heet of van wie het is.One of the sculptures at Burning Man Festival 2015 is called “Love.” Created by Alexandr Milov from Odessa, Ukraine, the sculpture demonstrates a conflict between a man and a woman and, ultimately, an inner expression of human nature.
Alle reacties Link kopieren
En TheQ vult het fantastisch aan
quote:Sensy12 schreef op 24 oktober 2015 @ 08:21:

[...]





Ik ben blij dat ik dit topic geopend heb. Het is enerzijds fijn om te lezen dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en anderzijds verdrietig dat we innerlijk zo afgesloten leven. Zo voelt dat althans voor mij; binnenin ben ik alleen. Niemand kan en mag daar komen. Het voelt leeg, koud en fucking eenzaam. Jij ook een mega dikke knuffel Er is vast alweer een hoop geschreven na deze opmerking, maar ik wil toch nog even reageren. Wat mijn therapie heeft gebracht is dat ik dat bijna nooit meer heb. Voorheen voelde ik me vaak eenzaam, het was echt een naar, schrijnend gevoel. Maar hoe beter het met me ging (en gaat) hoe minder vaak ik me eenzaam voel. Dus enerzijds is het zo dat ik (te) weinig echt contact heb met mensen, maar anderzijds heb ik ook vrede gevonden in mezelf. Liefde voor mezelf. En dat maakt dat ik me niet vaak echt eenzaam voel.
Sensy



Herkenbaar. Wel fijn om te lezen deze openheid. En dat meer mensen er last van hebben. Maakt het wat minder eenzaam.



@viva amber echt wel zo, beter alleen dan eenzaam in een relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Wollstonecraft1792 schreef op 24 oktober 2015 @ 10:49:

[...]





Er is vast alweer een hoop geschreven na deze opmerking, maar ik wil toch nog even reageren. Wat mijn therapie heeft gebracht is dat ik dat bijna nooit meer heb. Voorheen voelde ik me vaak eenzaam, het was echt een naar, schrijnend gevoel. Maar hoe beter het met me ging (en gaat) hoe minder vaak ik me eenzaam voel. Dus enerzijds is het zo dat ik (te) weinig echt contact heb met mensen, maar anderzijds heb ik ook vrede gevonden in mezelf. Liefde voor mezelf. En dat maakt dat ik me niet vaak echt eenzaam voel.Heel mooi om te lezen!
Heel herkenbaar Sensy,dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren
Ik had dit topic alleen kunnen openen omdat ik het nu echt voel. Anders echt niet. En ook omdat ik me eindelijk niet meer schaam voor mezelf. En al die zinnige adviezen; die komen uit een diep verlangen pijn bij anderen weg te halen. Kan ik niet, weet ik ook wel. Maar ik hoop wel dat de ellende die ik of anderen meegemaakt hebben of meemaken, de voedingsbodem mag zijn voor mooie dingen. Ondanks de beproevingen voel ik me een gezegend mens. Ik heb dan geen wereldse successen bereikt, maar die mogen me in dit stadium gelukkig ook echt gestolen worden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven