
Een relatie, maar ook 'vrij' willen zijn
zondag 19 oktober 2008 om 20:39
Graag wil ik jullie kijk op het volgende.
Ik ben 4 jaar samen met mijn vriend, wonen 3 jaar samen.
Hij is mijn eerste serieuze relatie, heb zelfs nog nooit met iemand anders gezoend....
Is het gezond dat ik héél erg nieuwsgierig ben naar hoe het met een ander is? Of moet ik dan toch te rade gaan of mijn relatie nog wel goed is?
Ik wil mijn vriend niet kwijt, maar ik denk wel dat we ons te vroeg gesettled hebben en dat ik eigenlijk nog graag even van het vrije leven wil genieten.
Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen....
Ik weet wel dat ik veel om m'n vriend geef, maar ik weet niet meer of dat nog genoeg is. Moet ook toegeven dat ik al 2x verliefd geweest ben op een ander, waar ik overigens helemaal niks mee heb gedaan hoor. Maar het zegt wel wat natuurlijk.
Maar om nu alles zomaar weg te gooien....
Ik ben 4 jaar samen met mijn vriend, wonen 3 jaar samen.
Hij is mijn eerste serieuze relatie, heb zelfs nog nooit met iemand anders gezoend....
Is het gezond dat ik héél erg nieuwsgierig ben naar hoe het met een ander is? Of moet ik dan toch te rade gaan of mijn relatie nog wel goed is?
Ik wil mijn vriend niet kwijt, maar ik denk wel dat we ons te vroeg gesettled hebben en dat ik eigenlijk nog graag even van het vrije leven wil genieten.
Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen....
Ik weet wel dat ik veel om m'n vriend geef, maar ik weet niet meer of dat nog genoeg is. Moet ook toegeven dat ik al 2x verliefd geweest ben op een ander, waar ik overigens helemaal niks mee heb gedaan hoor. Maar het zegt wel wat natuurlijk.
Maar om nu alles zomaar weg te gooien....
zondag 19 oktober 2008 om 20:58
Niet eens....
Ik was een laatbloeier, aangezien ik bijvoorbeeld nog nooit gezoend had voordat ik mijn vriend leerde kennen. Ik ging ook nooit uit, omdat ik toen nog thuis woonde en erg kort werd gehouden en dus niet uit mocht. Ik ben dus eigenlijk echt pas 'sociaal' geworden sinds ik met m'n vriend ben.
Nu ga ik ook regelmatig met vriendinnen uit en merk ik gewoon dat ik op de een of andere manier de behoefte voel om lekker ongegeneerd te flirten, zoenen, afspreken enz. met andere jongens.
Klinkt misschien heel sletterig, das helemaal niet de bedoeling.
Maar ik wil graag nog eens BEWUST die spanning voelen van iemand leren kennen, flirten, verliefd worden, 1e afspraakje enz. enz. Dat was namelijk 4 jaar geleden niet het geval. Groen als ik was, durfde ik andere jongens amper aan te kijken en als mijn vriend mij niet versierd én volgehouden had, dan was er nooit iets gebeurd. Maar nu heb ik het uitgaansleven enzo ervaren wat de meeste meiden zeg maar al op hun 14e ofzo meemaken, en ook al kwam dat bij mij dus veel later door omstandigheden, is alles helemaal goed gekomen met me zeg maar Maar daardoor heb ik nu de behoefte om nog even lekker vrij te zijn. En dat het liefst terwijl ik mijn vriend gewoon kan houden, maarja das natuurlijk geen optie, dat realiseer ik mezelf ook (nee we doen niet aan een open-relatie )
Ik was een laatbloeier, aangezien ik bijvoorbeeld nog nooit gezoend had voordat ik mijn vriend leerde kennen. Ik ging ook nooit uit, omdat ik toen nog thuis woonde en erg kort werd gehouden en dus niet uit mocht. Ik ben dus eigenlijk echt pas 'sociaal' geworden sinds ik met m'n vriend ben.
Nu ga ik ook regelmatig met vriendinnen uit en merk ik gewoon dat ik op de een of andere manier de behoefte voel om lekker ongegeneerd te flirten, zoenen, afspreken enz. met andere jongens.
Klinkt misschien heel sletterig, das helemaal niet de bedoeling.
Maar ik wil graag nog eens BEWUST die spanning voelen van iemand leren kennen, flirten, verliefd worden, 1e afspraakje enz. enz. Dat was namelijk 4 jaar geleden niet het geval. Groen als ik was, durfde ik andere jongens amper aan te kijken en als mijn vriend mij niet versierd én volgehouden had, dan was er nooit iets gebeurd. Maar nu heb ik het uitgaansleven enzo ervaren wat de meeste meiden zeg maar al op hun 14e ofzo meemaken, en ook al kwam dat bij mij dus veel later door omstandigheden, is alles helemaal goed gekomen met me zeg maar Maar daardoor heb ik nu de behoefte om nog even lekker vrij te zijn. En dat het liefst terwijl ik mijn vriend gewoon kan houden, maarja das natuurlijk geen optie, dat realiseer ik mezelf ook (nee we doen niet aan een open-relatie )
zondag 19 oktober 2008 om 20:58
Ja, dat is een goede vraag. Want als je ook nieuwsgierig bent naar hoe een ander is in een relatie al dan niet samenwonend, zegt dat veel.
Immers, als je een goede MP3 speler hebt en je bent totaal tevreden, dan is het altijd wel leuk kijken naar de reclames van de nieuwste MP4, in de nieuwste kleuren. Maar als je oude MP3 haperingen, defecten of andere negatieve eigenschappen blijkt te hebben, ga je toch wel degelijk sparen (mits betaalbaar) voor die MP4......
Immers, als je een goede MP3 speler hebt en je bent totaal tevreden, dan is het altijd wel leuk kijken naar de reclames van de nieuwste MP4, in de nieuwste kleuren. Maar als je oude MP3 haperingen, defecten of andere negatieve eigenschappen blijkt te hebben, ga je toch wel degelijk sparen (mits betaalbaar) voor die MP4......
zondag 19 oktober 2008 om 21:05
Jelke, het klinkt helemaal niet sletterig maar hartstikke gezond! Veel mensen hebben wel zo'n periode van spanning, aftasten en een beetje scharrelen. Als je dat nooit gekend hebt en direct in een vaste relatie bent gerold, vind ik het helemaal niet gek dat je dat mist. Heeft je vriend ook weinig ervaring met andere meisjes? In elk geval zou ik overwegen om open kaart te spelen, want zulke gevoelens hebben vaak teveel impact om te negeren. Ik denk dat als je het opkropt, de bom misschien een keer barst... Het lucht in elk geval op en misschien begrijpt hij het ook best. Het is een moeilijke situatie waar geen pasklare oplossing voor is, maar het bespreken lijkt me wel een goed idee.
Heel veel sterkte ermee!
Heel veel sterkte ermee!
zondag 19 oktober 2008 om 21:09
Ik vind de vergelijking met een MP3-speler wel mank gaan. Het is in mijn ogen natuurlijk om eerst een beetje rond te kijken op liefdesgebied voordat je een serieuze relatie met iemand begint. Ook al zit die relatie hartstikke goed, je wordt vaak toch nieuwsgierig naar al het andere omdat je het nooit geprobeerd hebt en daardoor het gevoel hebt dat je iets mist. Het is niet zo dat iemand anders per se beter is of dat je huidige "mp3"-speler negatieve eigenschappen hoeft te hebben. Het gaat ook gewoon om de spanning, boosten van zelfvertrouwen.
zondag 19 oktober 2008 om 21:16
Marietje dank je wel voor je reactie!
Niet omdat jouw antwoord 'zo lekker in mijn straatje past', of omdat ik dat graag wil horen, maar omdat jij precies lijkt te begrijpen hoe ik me voel. Is mijn vraag dus in ieder geval nog een beetje duidelijk overgekomen na mijn warrige verhaal .
Ik heb het wel eens met mijn vriend besproken, hij weet dat ik nieuwsgierig ben, maar ik denk niet dat hij weet hoezeer ik er op dit moment mee zit.
Hij heeft zelf wel een aantal vriendinnetjes gehad en hij zegt er geen behoefte (meer) aan te hebben.
Ik vind het doodeng om er nu weer over te beginnen! En eigenlijk denk ik dat hij wel voelt dat er iets is, want hij heeft al een paar keer gevraag of er iets is.... En ik durf dan niks te zeggen....
Maar het begint me nu echt op te breken, zit er ook gewoon niet meer lekker door in m'n vel.
Ik moet ook zeggen dat het met vlagen is, nu ik de laatste tijd bijvoorbeeld meer uit ga, heb ik er ook meer 'last' van, doordat ik merk dat er toch wel interesse wordt getoond. Er is nog niks gebeurd en ik was altijd heel erg tegen vreemdgaan, maar nu is het al zover dat ik opeens toch wel begrijp dat mensen vreemd kunnen gaan... .
Niet omdat jouw antwoord 'zo lekker in mijn straatje past', of omdat ik dat graag wil horen, maar omdat jij precies lijkt te begrijpen hoe ik me voel. Is mijn vraag dus in ieder geval nog een beetje duidelijk overgekomen na mijn warrige verhaal .
Ik heb het wel eens met mijn vriend besproken, hij weet dat ik nieuwsgierig ben, maar ik denk niet dat hij weet hoezeer ik er op dit moment mee zit.
Hij heeft zelf wel een aantal vriendinnetjes gehad en hij zegt er geen behoefte (meer) aan te hebben.
Ik vind het doodeng om er nu weer over te beginnen! En eigenlijk denk ik dat hij wel voelt dat er iets is, want hij heeft al een paar keer gevraag of er iets is.... En ik durf dan niks te zeggen....
Maar het begint me nu echt op te breken, zit er ook gewoon niet meer lekker door in m'n vel.
Ik moet ook zeggen dat het met vlagen is, nu ik de laatste tijd bijvoorbeeld meer uit ga, heb ik er ook meer 'last' van, doordat ik merk dat er toch wel interesse wordt getoond. Er is nog niks gebeurd en ik was altijd heel erg tegen vreemdgaan, maar nu is het al zover dat ik opeens toch wel begrijp dat mensen vreemd kunnen gaan... .
zondag 19 oktober 2008 om 21:34
Tsja, ik begrijp gewoon precies wat je doormaakt. Mijn eerste relatie van 3 jaar, waarin ik dezelfde gevoelens had als jij nu, is om allerlei redenen uitgegaan, maar o.a. omdat ik uiteindelijk vreemd ben gegaan (ik heb het wel zelf uitgemaakt). Ik was ook altijd zo iemand die riep dat ik dat nooit zou doen, maar soms kruipt het bloed waar het niet gaan kan... Ben er natuurlijk helemaal niet trots op en het heeft ook voor heel wat problemen gezorgd. Veel beter om het niet zo ver te laten komen natuurlijk. Degene met wie ik vreemdging destijds is nu al jaren mijn vriend, wij wonen ook samen. Hij is de tweede serieuze relatie in mijn leven, nog steeds niet al teveel ervaring dus wat dat betreft. Op dit moment spelen die nieuwsgierige gevoelens bij mij niet erg meer maar mijn vriend weet heel goed dat die tijden er wel zijn geweest en dat het soms nog wel door mijn hoofd spookt. Wij hebben geen open relatie en dat zou ik ook zeker niet trekken persoonlijk. Wel hebben wij een paar keer een trio gehad en dat heeft voor mij wel die nieuwsgierigheid een beetje gestild. Ik wil helemaal geen trio als oplossing promoten omdat het veel kapot kan maken in je relatie! Maar voor ons heeft het wel goed uitgepakt.
Soms, als je echt niet over die gevoelens heen kan komen, dan moet je gewoon uit die relatie. Ik heb dat zelf dus gehad en ook meerdere keren om me heen gezien. Maar alles op zijn tijd, en misschien is het ook wel helemaal niet nodig. Je vriend heeft blijkbaar prima in de gaten dat er wat aan de hand is, dan moet jij wel eerlijk tegen hem zijn. Jij zit niet lekker in je vel en je betrekt je vriend daar niet bij, dat belooft ook niet veel goeds... Tuurlijk is het rot om te vertellen, maar dat lijkt me echt stap 1 om je probleem op te lossen. Het komt misschien wel bij vlagen, maar als het je gemoedstoestand zo bepaalt geloof ik niet dat het opeens zal verdwijnen.
Nogmaals veel sterkte ermee!
Soms, als je echt niet over die gevoelens heen kan komen, dan moet je gewoon uit die relatie. Ik heb dat zelf dus gehad en ook meerdere keren om me heen gezien. Maar alles op zijn tijd, en misschien is het ook wel helemaal niet nodig. Je vriend heeft blijkbaar prima in de gaten dat er wat aan de hand is, dan moet jij wel eerlijk tegen hem zijn. Jij zit niet lekker in je vel en je betrekt je vriend daar niet bij, dat belooft ook niet veel goeds... Tuurlijk is het rot om te vertellen, maar dat lijkt me echt stap 1 om je probleem op te lossen. Het komt misschien wel bij vlagen, maar als het je gemoedstoestand zo bepaalt geloof ik niet dat het opeens zal verdwijnen.
Nogmaals veel sterkte ermee!
anoniem_5560 wijzigde dit bericht op 19-10-2008 21:36
Reden: onsamenhangend verhaal...
Reden: onsamenhangend verhaal...
% gewijzigd
maandag 20 oktober 2008 om 13:53
@Jelke: ik denk eerlijk gezegd dat het heel erg moeilijk wordt om dit blijvend te overwinnen. Ik denk best dat je nog een jaar op deze voet door kunt gaan, maar het lijkt me niet dat je het graf in kunt gaan, wetende dat je nog nooit met een andere man hebt gezoend of seks hebt gehad.
Vroeger deed natuurlijk iedereen dat, maar mensen staan nu eenmaal bloot aan de patronen van andere mensen. Dat gaat in je hoofd zitten en maakt je nieuwsgierig.
Het is lullig voor je huidige vriend, maar ik denk dat je bij je eerste relatie gewoon niet klaar bent voor eeuwige liefde. De juiste persoon? Wellicht. Maar hij was dan gewoon niet op het juiste moment op de juiste plaats. Misschien een idee om een time-out van twee jaar te nemen waarin jullie beiden nog iets meer kunnen zien van de wereld?
Vroeger deed natuurlijk iedereen dat, maar mensen staan nu eenmaal bloot aan de patronen van andere mensen. Dat gaat in je hoofd zitten en maakt je nieuwsgierig.
Het is lullig voor je huidige vriend, maar ik denk dat je bij je eerste relatie gewoon niet klaar bent voor eeuwige liefde. De juiste persoon? Wellicht. Maar hij was dan gewoon niet op het juiste moment op de juiste plaats. Misschien een idee om een time-out van twee jaar te nemen waarin jullie beiden nog iets meer kunnen zien van de wereld?
maandag 20 oktober 2008 om 15:20
Als ik het om zou draaien he....
Als de situatie dus precies andersom zou zijn en m'n vriend zou naar mij toe komen met hetzelfde probleem, zou ik dan genoegen gaan met een time-out terwijl ik gewoon nog gelukkig ben en mijn leven met hem wil delen?
Nee. Het is alles of niets.
En ik weet voor 99% zeker dat hij ook zo denkt.
En stél dat m'n vriend 'akkoord' zou gaan, dan zou ik op mijn beurt eigenlijk niet willen dat hij dus vrij is om iets met andere meiden te doen en misschien zelf wel tot de conclusie komen dat ie met een ander gelukkiger kan worden. Zou je misschien egoistisch kunnen noemen, maar ik hou echt nog wel van 'm.
Als de situatie dus precies andersom zou zijn en m'n vriend zou naar mij toe komen met hetzelfde probleem, zou ik dan genoegen gaan met een time-out terwijl ik gewoon nog gelukkig ben en mijn leven met hem wil delen?
Nee. Het is alles of niets.
En ik weet voor 99% zeker dat hij ook zo denkt.
En stél dat m'n vriend 'akkoord' zou gaan, dan zou ik op mijn beurt eigenlijk niet willen dat hij dus vrij is om iets met andere meiden te doen en misschien zelf wel tot de conclusie komen dat ie met een ander gelukkiger kan worden. Zou je misschien egoistisch kunnen noemen, maar ik hou echt nog wel van 'm.
maandag 20 oktober 2008 om 15:29
quote:Jelke86 schreef op 20 oktober 2008 @ 15:20:
En stél dat m'n vriend 'akkoord' zou gaan, dan zou ik op mijn beurt eigenlijk niet willen dat hij dus vrij is om iets met andere meiden te doen en misschien zelf wel tot de conclusie komen dat ie met een ander gelukkiger kan worden. Zou je misschien egoistisch kunnen noemen, maar ik hou echt nog wel van 'm.
Zoals hij ook nog van jou houdt. En toch wil je intimiteit met anderen. Zelf wel dingen met anderen willen en het je vriend niet toestaan is inderdaad egoïstisch. Zo'n time-out kan alleen werken als jullie er beide mee akkoord gaan. En als jullie ook beide rekening houden met de kans dat een van de twee liever met een ander verder wil.
Als je dat niet wilt (en je vriend wil je ook geen mogelijkheid geven voor een sletterige periode terwijl hij op je blijft wachten) dan zul je moeten kiezen: of je blijft bij je vriend, waarbij je je waarschijnlijk altijd zult blijven afvragen hoe het met andere mannen (geweest) zou zijn, of je verbreekt de relatie en gaat verder met je leven zonder je vriend.
Een andere mogelijkheid is trouwens dat je samen dingen gaat ontdekken; een parenclub bijvoorbeeld. Zo kun jij je (seksueel) uitleven met andere mannen zonder dat dat direct een bedreiging voor jullie relatie hoeft te zijn.
En stél dat m'n vriend 'akkoord' zou gaan, dan zou ik op mijn beurt eigenlijk niet willen dat hij dus vrij is om iets met andere meiden te doen en misschien zelf wel tot de conclusie komen dat ie met een ander gelukkiger kan worden. Zou je misschien egoistisch kunnen noemen, maar ik hou echt nog wel van 'm.
Zoals hij ook nog van jou houdt. En toch wil je intimiteit met anderen. Zelf wel dingen met anderen willen en het je vriend niet toestaan is inderdaad egoïstisch. Zo'n time-out kan alleen werken als jullie er beide mee akkoord gaan. En als jullie ook beide rekening houden met de kans dat een van de twee liever met een ander verder wil.
Als je dat niet wilt (en je vriend wil je ook geen mogelijkheid geven voor een sletterige periode terwijl hij op je blijft wachten) dan zul je moeten kiezen: of je blijft bij je vriend, waarbij je je waarschijnlijk altijd zult blijven afvragen hoe het met andere mannen (geweest) zou zijn, of je verbreekt de relatie en gaat verder met je leven zonder je vriend.
Een andere mogelijkheid is trouwens dat je samen dingen gaat ontdekken; een parenclub bijvoorbeeld. Zo kun jij je (seksueel) uitleven met andere mannen zonder dat dat direct een bedreiging voor jullie relatie hoeft te zijn.