Relaties
alle pijlers
Ik snap mezelf en hem niet :-(
zondag 2 november 2008 om 22:43
Ik heb al eens eerder over hem geschreven dus misschien dat sommigen van jullie het verhaal herkennen.
Vroegerrr....was hij mijn eerste vriendje. En in de jaren daarna zochten we elkaar altijd weer op. Een aantrekkingskracht. Nooit wat mee gedaan. We draaiden er allebei omheen.
En sinds begin dit jaar hebben we weer contact (na 14 jaar), toevallig beiden net gescheiden en via Hyves weer elkaar leren kennen.
Maar dat ging toch even te snel dat verliefd worden. Zo snel na een lange relatie weer iets met elkaar beginnen, daar hadden we allebei twijfels over.
Even een paar maanden heel weinig contact gehad met elkaar en nu begint het weer te groeien.
Hij blijft zeggen dat hij voorlopig single wil zijn. Maar geeft dubbele signalen af naar mij toe. Want hij zegt ook dat ik de vrouw ben waarnaar hij op zoek is. Dan weer dagen geen contact. Dan weer bellen en zeggen hoe leuk hij mij vindt. Hij zegt dat hij wil zien hoe het gaat groeien tussen hem en mij. Maar hij kan ook weer afstand nemen.
Maar ik ben zelf ook dubbel. Ik heb veel meegemaakt met mijn ex dit afgelopen jaar (nare dingen) en net toen ik dacht dat het beter met me ging, overleed mijn vader kortgeleden.
Dus ik voel me nu niet in staat om een relatie te beginnen. Maar ik vind hem wel erg leuk en ik blijf die aantrekkingskracht voelen.
Als we samenzijn voelt alles goed. Maar ik heb zelf ook dagen dat ik even geen zin in hem heb.
Dat heeft te maken dat ik me nog niet lekker voel en veel moet verwerken.
Maar ja, wat moet ik ermee eigenlijk. Ik snap het zelf ook niet. En hij ook niet zo te merken wat hij nu voelt.
Ik heb hem voorgesteld om niet te ver erover na te denken, over relatie. Omdat het voor hem en mij even te zwaar klinkt allemaal.
Maar ik vind mijn eigen gevoel zo verwarrend en de signalen die hij afgeeft naar mij ook. Eigenlijk wil ik er niet over nadenken want ik moet nog veel andere nare gebeurtenissen verwerken. Maar soms houd het me wel eens erg bezig dus.
Ik vind het zo verwarrend allemaal. En objectieve meningen vind ik wel prettig om te lezen.
Vertel, vertel.
Vroegerrr....was hij mijn eerste vriendje. En in de jaren daarna zochten we elkaar altijd weer op. Een aantrekkingskracht. Nooit wat mee gedaan. We draaiden er allebei omheen.
En sinds begin dit jaar hebben we weer contact (na 14 jaar), toevallig beiden net gescheiden en via Hyves weer elkaar leren kennen.
Maar dat ging toch even te snel dat verliefd worden. Zo snel na een lange relatie weer iets met elkaar beginnen, daar hadden we allebei twijfels over.
Even een paar maanden heel weinig contact gehad met elkaar en nu begint het weer te groeien.
Hij blijft zeggen dat hij voorlopig single wil zijn. Maar geeft dubbele signalen af naar mij toe. Want hij zegt ook dat ik de vrouw ben waarnaar hij op zoek is. Dan weer dagen geen contact. Dan weer bellen en zeggen hoe leuk hij mij vindt. Hij zegt dat hij wil zien hoe het gaat groeien tussen hem en mij. Maar hij kan ook weer afstand nemen.
Maar ik ben zelf ook dubbel. Ik heb veel meegemaakt met mijn ex dit afgelopen jaar (nare dingen) en net toen ik dacht dat het beter met me ging, overleed mijn vader kortgeleden.
Dus ik voel me nu niet in staat om een relatie te beginnen. Maar ik vind hem wel erg leuk en ik blijf die aantrekkingskracht voelen.
Als we samenzijn voelt alles goed. Maar ik heb zelf ook dagen dat ik even geen zin in hem heb.
Dat heeft te maken dat ik me nog niet lekker voel en veel moet verwerken.
Maar ja, wat moet ik ermee eigenlijk. Ik snap het zelf ook niet. En hij ook niet zo te merken wat hij nu voelt.
Ik heb hem voorgesteld om niet te ver erover na te denken, over relatie. Omdat het voor hem en mij even te zwaar klinkt allemaal.
Maar ik vind mijn eigen gevoel zo verwarrend en de signalen die hij afgeeft naar mij ook. Eigenlijk wil ik er niet over nadenken want ik moet nog veel andere nare gebeurtenissen verwerken. Maar soms houd het me wel eens erg bezig dus.
Ik vind het zo verwarrend allemaal. En objectieve meningen vind ik wel prettig om te lezen.
Vertel, vertel.
zondag 2 november 2008 om 22:48
quote:Vlinder_vlinder schreef op 02 november 2008 @ 22:43:
Ik heb al eens eerder over hem geschreven dus misschien dat sommigen van jullie het verhaal herkennen.
Vroegerrr....was hij mijn eerste vriendje. En in de jaren daarna zochten we elkaar altijd weer op. Een aantrekkingskracht. Nooit wat mee gedaan. We draaiden er allebei omheen.
En sinds begin dit jaar hebben we weer contact (na 14 jaar), toevallig beiden net gescheiden en via Hyves weer elkaar leren kennen.
Maar dat ging toch even te snel dat verliefd worden. Zo snel na een lange relatie weer iets met elkaar beginnen, daar hadden we allebei twijfels over.
Even een paar maanden heel weinig contact gehad met elkaar en nu begint het weer te groeien.
Hij blijft zeggen dat hij voorlopig single wil zijn. Maar geeft dubbele signalen af naar mij toe. Want hij zegt ook dat ik de vrouw ben waarnaar hij op zoek is. Dan weer dagen geen contact. Dan weer bellen en zeggen hoe leuk hij mij vindt. Hij zegt dat hij wil zien hoe het gaat groeien tussen hem en mij. Maar hij kan ook weer afstand nemen.
Maar ik ben zelf ook dubbel. Ik heb veel meegemaakt met mijn ex dit afgelopen jaar (nare dingen) en net toen ik dacht dat het beter met me ging, overleed mijn vader kortgeleden.
Dus ik voel me nu niet in staat om een relatie te beginnen. Maar ik vind hem wel erg leuk en ik blijf die aantrekkingskracht voelen.
Als we samenzijn voelt alles goed. Maar ik heb zelf ook dagen dat ik even geen zin in hem heb.
Dat heeft te maken dat ik me nog niet lekker voel en veel moet verwerken.
Maar ja, wat moet ik ermee eigenlijk. Ik snap het zelf ook niet. En hij ook niet zo te merken wat hij nu voelt.
Ik heb hem voorgesteld om niet te ver erover na te denken, over relatie. Omdat het voor hem en mij even te zwaar klinkt allemaal.
Maar ik vind mijn eigen gevoel zo verwarrend en de signalen die hij afgeeft naar mij ook. Eigenlijk wil ik er niet over nadenken want ik moet nog veel andere nare gebeurtenissen verwerken. Maar soms houd het me wel eens erg bezig dus.
Ik vind het zo verwarrend allemaal. En objectieve meningen vind ik wel prettig om te lezen.
Vertel, vertel.;-)Eh....het hele idee achter het hebben van een relatie is toch dat je het doet omdat je samen gelukkiger bent dan alleen? Omdat het leven samen toch fijner is dan het leven zonder die ander? Waarom denk je dan over relaties in termen van "zwaar"?
Ik heb al eens eerder over hem geschreven dus misschien dat sommigen van jullie het verhaal herkennen.
Vroegerrr....was hij mijn eerste vriendje. En in de jaren daarna zochten we elkaar altijd weer op. Een aantrekkingskracht. Nooit wat mee gedaan. We draaiden er allebei omheen.
En sinds begin dit jaar hebben we weer contact (na 14 jaar), toevallig beiden net gescheiden en via Hyves weer elkaar leren kennen.
Maar dat ging toch even te snel dat verliefd worden. Zo snel na een lange relatie weer iets met elkaar beginnen, daar hadden we allebei twijfels over.
Even een paar maanden heel weinig contact gehad met elkaar en nu begint het weer te groeien.
Hij blijft zeggen dat hij voorlopig single wil zijn. Maar geeft dubbele signalen af naar mij toe. Want hij zegt ook dat ik de vrouw ben waarnaar hij op zoek is. Dan weer dagen geen contact. Dan weer bellen en zeggen hoe leuk hij mij vindt. Hij zegt dat hij wil zien hoe het gaat groeien tussen hem en mij. Maar hij kan ook weer afstand nemen.
Maar ik ben zelf ook dubbel. Ik heb veel meegemaakt met mijn ex dit afgelopen jaar (nare dingen) en net toen ik dacht dat het beter met me ging, overleed mijn vader kortgeleden.
Dus ik voel me nu niet in staat om een relatie te beginnen. Maar ik vind hem wel erg leuk en ik blijf die aantrekkingskracht voelen.
Als we samenzijn voelt alles goed. Maar ik heb zelf ook dagen dat ik even geen zin in hem heb.
Dat heeft te maken dat ik me nog niet lekker voel en veel moet verwerken.
Maar ja, wat moet ik ermee eigenlijk. Ik snap het zelf ook niet. En hij ook niet zo te merken wat hij nu voelt.
Ik heb hem voorgesteld om niet te ver erover na te denken, over relatie. Omdat het voor hem en mij even te zwaar klinkt allemaal.
Maar ik vind mijn eigen gevoel zo verwarrend en de signalen die hij afgeeft naar mij ook. Eigenlijk wil ik er niet over nadenken want ik moet nog veel andere nare gebeurtenissen verwerken. Maar soms houd het me wel eens erg bezig dus.
Ik vind het zo verwarrend allemaal. En objectieve meningen vind ik wel prettig om te lezen.
Vertel, vertel.;-)Eh....het hele idee achter het hebben van een relatie is toch dat je het doet omdat je samen gelukkiger bent dan alleen? Omdat het leven samen toch fijner is dan het leven zonder die ander? Waarom denk je dan over relaties in termen van "zwaar"?
zondag 2 november 2008 om 22:56
Haha ja nou ja zwaar. Er komen verplichtingen bij een relatie, commitment.
En ik vind eigenlijk ook wel dat je eerst goed in je vel moet zitten om een relatie te beginnen.
Het is net of we elkaar in de wacht zetten. Om eerst zelf uit te zoeken wat dat ook alweer is, jezelf zijn en je goed voelen.
Een relatie hoef ik niet perse om gelukkig te worden. Ik wil het ook alleen kunnen.
We vinden wel van elkaar dat we bij elkaar passen.
Maar de omstandigheden werken niet zo mee. Van buitenaf.
Maar ik vraag me wel eens af hoe dit allemaal verder gaat lopen tussen hem en mij.
En ik vind eigenlijk ook wel dat je eerst goed in je vel moet zitten om een relatie te beginnen.
Het is net of we elkaar in de wacht zetten. Om eerst zelf uit te zoeken wat dat ook alweer is, jezelf zijn en je goed voelen.
Een relatie hoef ik niet perse om gelukkig te worden. Ik wil het ook alleen kunnen.
We vinden wel van elkaar dat we bij elkaar passen.
Maar de omstandigheden werken niet zo mee. Van buitenaf.
Maar ik vraag me wel eens af hoe dit allemaal verder gaat lopen tussen hem en mij.
maandag 3 november 2008 om 07:31
Niet alle relaties komen op het juiste moment...! Jullie kunnen toch gewoon rustig aan doen? Ik snap dat je nog zoveel aan je hoofd hebt en dat de verwachtingen, die hij mogelijk zou hebben, er nu in je hoofd even niet bij passen. Probeer niet te veel in de toekomst te kijken maar te genieten van de momenten dat jullie samen zijn. Als het meant to be is dan komt alles wel op zijn pootjes terecht.
Sterkte met alle zorgen... Het komt vast allemaal goed!
Knuf Kapara
Sterkte met alle zorgen... Het komt vast allemaal goed!
Knuf Kapara
maandag 3 november 2008 om 08:10
Bah meid, wat een domper he, zo beginnen met een relatie?
Ik zou er mee stoppen voordat het een 'toestand' wordt. In het begin van een relatie zou je eigenlijk lekker continu in de kroonluchter moeten hangen, lol maken, genieten van het zorgeloze samenzijn en niet van dat gepieker en gedoe over al dan niet ergens aan toe zijn samen. Dat verstoort het hele leuke eerste deel van een relatie.
Jullie zijn er blijkbaar allebei nog niet aan toe, heel rot. Zeg elkaar dag in vriendschap, dat het niet vervelend uit gaat of zo, dat zou jammer zijn.
Wachten op iemand, onder het motto 'ik ben nog niet zo ver' vind ik persoonlijk niet hoopgevend. Als het goed is, is het goed en dan is er geen pauze of moeilijk gedoe nodig. Dan is het misschien toch ook een kwestie van niet ment to be. Van uitstel komt heel vaak afstel.
Hoe zie jij dat?
Ik zou er mee stoppen voordat het een 'toestand' wordt. In het begin van een relatie zou je eigenlijk lekker continu in de kroonluchter moeten hangen, lol maken, genieten van het zorgeloze samenzijn en niet van dat gepieker en gedoe over al dan niet ergens aan toe zijn samen. Dat verstoort het hele leuke eerste deel van een relatie.
Jullie zijn er blijkbaar allebei nog niet aan toe, heel rot. Zeg elkaar dag in vriendschap, dat het niet vervelend uit gaat of zo, dat zou jammer zijn.
Wachten op iemand, onder het motto 'ik ben nog niet zo ver' vind ik persoonlijk niet hoopgevend. Als het goed is, is het goed en dan is er geen pauze of moeilijk gedoe nodig. Dan is het misschien toch ook een kwestie van niet ment to be. Van uitstel komt heel vaak afstel.
Hoe zie jij dat?
maandag 3 november 2008 om 10:07
quote:Kapara schreef op 03 november 2008 @ 07:31:
Niet alle relaties komen op het juiste moment...! Jullie kunnen toch gewoon rustig aan doen? Ik snap dat je nog zoveel aan je hoofd hebt en dat de verwachtingen, die hij mogelijk zou hebben, er nu in je hoofd even niet bij passen. Probeer niet te veel in de toekomst te kijken maar te genieten van de momenten dat jullie samen zijn. Als het meant to be is dan komt alles wel op zijn pootjes terecht.
Sterkte met alle zorgen... Het komt vast allemaal goed!
Knuf Kapara
Niet alle relaties komen op het juiste moment...! Jullie kunnen toch gewoon rustig aan doen? Ik snap dat je nog zoveel aan je hoofd hebt en dat de verwachtingen, die hij mogelijk zou hebben, er nu in je hoofd even niet bij passen. Probeer niet te veel in de toekomst te kijken maar te genieten van de momenten dat jullie samen zijn. Als het meant to be is dan komt alles wel op zijn pootjes terecht.
Sterkte met alle zorgen... Het komt vast allemaal goed!
Knuf Kapara
maandag 3 november 2008 om 15:18
Ook al ben ik er niet aan toe en hij ook nog niet ben ik inderdaad wel eens bang dat het nooit meer zal worden. Ik voel veel voor hem. Maar ik voel me nu ook niet in staat om meer verbintenis aan te gaan.
Ook bij hem zie ik eigenschappen die me erg aantrekken. En die ik altijd zocht.
Het gevoel is wel verwarrend. Wel, niet, wel, niet. Het verschilt per dag bij mij. Ik merk dat ik door mijn zorgen gewoon niet goed reageer.
En ik merk ook bij hem dat hij nog niet goed in zijn vel zit en er niet klaar voor is.
En we kunnen beiden wel eens jaloers zijn. Omdat voor onszelf niet duidelijk is wat we willen. Maar toch bang zijn om elkaar aan een ander te verliezen.
Als we het eens over mensen hebben die we kennen merk ik dat we beiden jaloers zijn haha.
Ik probeer er niet teveel aan te denken hoe het verder moet en te genieten als we samenzijn. We hebben dan veel lol, maar kunnen ook serieus praten. En we zitten steeds aan elkaar. De aantrekkingskracht is sterk.
Ook bij hem zie ik eigenschappen die me erg aantrekken. En die ik altijd zocht.
Het gevoel is wel verwarrend. Wel, niet, wel, niet. Het verschilt per dag bij mij. Ik merk dat ik door mijn zorgen gewoon niet goed reageer.
En ik merk ook bij hem dat hij nog niet goed in zijn vel zit en er niet klaar voor is.
En we kunnen beiden wel eens jaloers zijn. Omdat voor onszelf niet duidelijk is wat we willen. Maar toch bang zijn om elkaar aan een ander te verliezen.
Als we het eens over mensen hebben die we kennen merk ik dat we beiden jaloers zijn haha.
Ik probeer er niet teveel aan te denken hoe het verder moet en te genieten als we samenzijn. We hebben dan veel lol, maar kunnen ook serieus praten. En we zitten steeds aan elkaar. De aantrekkingskracht is sterk.
maandag 3 november 2008 om 17:43
Hoi Vlinder: lees je eigen berichtje(s) eens terug. Ik denk dat je zelf niet eens ziet dat het helemaal geen wel/niet/wel/niet hoeft te zijn. Je schrijft het zelf (ik heb dit zelf vaak zat.. dat ik denk dat ik het niet weet, tot dat iemand anders mij er op wijst dat ik het wel degelijk weet): je voelt je nu niet in staat een verbintenis aan te gaan! Niet dus! Dat wil niet zeggen dat je alle banden moet verbreken, maar je moet proberen er iets luchtiger in te gaan zitten. Je *hoeft* geen beslissing te nemen en deep down weet je ook dat je daar niet aan toe bent. Probeer er dus meer relaxed in te zitten, niet te veel bezig zijn met wat je moet doen of hoort te voelen. Gewoon je hart volgen.. (alles gaat uiteindelijk toch zoals het moet gaan).
