
zijn er meer zo dom als ik?
vrijdag 7 november 2008 om 16:42
ik had een relatie van 5 jaar, maar de laatste 2 jaar is het een knipperlichtrelatie. we hebben allebei kinderen en iedere keer als hij stopte met onze relatie dan ging dat volgens hem over de kinderen. hij duikt dan 6 weken de kroeg in en komt vervolgens weer op hangende pootjes terug. ik weet dat ik definitief met hem moet stoppen maar het is zo moeilijk, iedere keer heeft hij een ander excuus. huilen en zeggen dat hij zoveel van me houdt enzo.
ik weet dat het dom is maar zijn er meer vrouwen in zo'n situatie en hoe gaan jullie daar mee om? ik hou gewoon nog teveel van hem om hem los te kunnen laten. kunnen jullie dat begrijpen of ben ik nou echt zo,n sufmuts?
ik weet dat het dom is maar zijn er meer vrouwen in zo'n situatie en hoe gaan jullie daar mee om? ik hou gewoon nog teveel van hem om hem los te kunnen laten. kunnen jullie dat begrijpen of ben ik nou echt zo,n sufmuts?

vrijdag 7 november 2008 om 16:52
Hou je van hem of ben je bezorgd om hem? Als je hem niet alleen wilt laten omdat je denkt dat hij het zonder jou niet redt en omdat hij huilend terugkomt en jou dus op deze wijze manipuleert....dan is dat niet de basis voor een relatie. Het gaat nu even om jou en niet om hem, wat wil jij eigenlijk?
Ik heb lang in een relatie gezeten waar ik niet uit kwam omdat mijn toenmalige vriend mij manipuleerde, ging huilen als ik de relatie wilde beeindigen. Beloofde uiteraard beterschap etc etc. Uiteindelijk heb ik dit nog een aantal jaar volgehouden en nu is de relatie inmiddels echt over. Ik merk dat ik hem niet mis en dat ik het alleen prima red. Ik heb mij in het begin echter zorgen gemaakt om hem, of hij het wel redde en tuurlijk miste ik hem. Maar achteraf miste ik meer de arm om mij heen, de persoon naast mij. Zijn persoonlijkheid miste ik niet. En nee hij redde het inderdaad niet zonder mij, in het begin dan. Nu gaat het prima met hem maar als dat niet het geval is dan is dat zijn eigen verantwoordelijkheid. We zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen geluk. Ook jij. Als jij denkt dat het eigenlijk een relatie is waar je niet in moet zitten, dan is het meestal ook zo. Zet alles eens op een rijtje voor jezelf en bedenk waarom je echt bij elkaar wilt zijn, zijn dit de juiste redenen of is het omdat het nu eenmaal zo is en je van hem houdt. En een relatie beeindigen doet altijd pijn, mensen die uit elkaar gaan houden over het algemeen altijd nog wel van elkaar op een bepaalde manier, als je jarenlang lief en leed deelt kun je dat niet zomaar opzij zetten. Dus pijn is er bijna altijd bij als een relatie beeindigt wordt.
Ik hoop dat je de juiste keuze kunt maken, wat alleen jij kunt dat. Een ander kan deze keuze voor jou niet invullen.
Succes hiermee.
Ik heb lang in een relatie gezeten waar ik niet uit kwam omdat mijn toenmalige vriend mij manipuleerde, ging huilen als ik de relatie wilde beeindigen. Beloofde uiteraard beterschap etc etc. Uiteindelijk heb ik dit nog een aantal jaar volgehouden en nu is de relatie inmiddels echt over. Ik merk dat ik hem niet mis en dat ik het alleen prima red. Ik heb mij in het begin echter zorgen gemaakt om hem, of hij het wel redde en tuurlijk miste ik hem. Maar achteraf miste ik meer de arm om mij heen, de persoon naast mij. Zijn persoonlijkheid miste ik niet. En nee hij redde het inderdaad niet zonder mij, in het begin dan. Nu gaat het prima met hem maar als dat niet het geval is dan is dat zijn eigen verantwoordelijkheid. We zijn allemaal verantwoordelijk voor ons eigen geluk. Ook jij. Als jij denkt dat het eigenlijk een relatie is waar je niet in moet zitten, dan is het meestal ook zo. Zet alles eens op een rijtje voor jezelf en bedenk waarom je echt bij elkaar wilt zijn, zijn dit de juiste redenen of is het omdat het nu eenmaal zo is en je van hem houdt. En een relatie beeindigen doet altijd pijn, mensen die uit elkaar gaan houden over het algemeen altijd nog wel van elkaar op een bepaalde manier, als je jarenlang lief en leed deelt kun je dat niet zomaar opzij zetten. Dus pijn is er bijna altijd bij als een relatie beeindigt wordt.
Ik hoop dat je de juiste keuze kunt maken, wat alleen jij kunt dat. Een ander kan deze keuze voor jou niet invullen.
Succes hiermee.
vrijdag 7 november 2008 om 16:55
vrijdag 7 november 2008 om 17:21
bedankt voor jullie reacties vast, ik heb nog een berichtje achtergelaten misschien dat het iets duidelijker is want nee ik ben beslist niet bang alleen te zijn maar we hebben samen veel meegemaakt en ik hou echt van hem. en dan de kinderen, weer opnieuw beginnen over een tijd met weer iemand anders en dat is volgens mij ook niet echt goed
zaterdag 8 november 2008 om 13:09
Das zo moeilijk : met je verstand weten deze relatie is niet gezond voor mij maar toch nog niet de stap durven zetten , misschien zet je pas die stap als voor jezelf het gevoel hebt dat je echt alles hebt geprobeerd omdat je anders achteraf met de vraag blijft zitten : " wat als ik toen zus of zo had gedaan"?
zaterdag 8 november 2008 om 20:46
Belangrijkste vraag in deze kwestie is eigenlijk: waarom is jullie relatie al twee jaar lang een knipperrelatie?
Met roepen dat je veel van hem houdt daar kun je zo weinig mee hè? In de zin van het lost niks op.
Heel vreemd vind ik ook dat je schrijft dat hij zo'n 6 weken weg is en dan in de kroeg hangt...... Het beeld wat ik daarbij voor ogen krijg is nu niet echt van een man waar je veel om kunt geven. Hij komt dan na 6 weken terug, belooft beterschap en jullie zitten weer in de race naar de volgende gruwelijke rel waarna hij weer de plaat poets etc etc.
Heb jij nog enige zeggenschap in een mogelijke doorstart van de relatie of is het altijd wachten tot zijn drinkgeld op is?
Met roepen dat je veel van hem houdt daar kun je zo weinig mee hè? In de zin van het lost niks op.
Heel vreemd vind ik ook dat je schrijft dat hij zo'n 6 weken weg is en dan in de kroeg hangt...... Het beeld wat ik daarbij voor ogen krijg is nu niet echt van een man waar je veel om kunt geven. Hij komt dan na 6 weken terug, belooft beterschap en jullie zitten weer in de race naar de volgende gruwelijke rel waarna hij weer de plaat poets etc etc.
Heb jij nog enige zeggenschap in een mogelijke doorstart van de relatie of is het altijd wachten tot zijn drinkgeld op is?
zaterdag 8 november 2008 om 21:53
Hoi twijfeltje, heel herkenbaar. Ik had een knipperlicht relatie. Hou nog steeds van die man maar werken doet de relatie niet. Sowieso, het weglopen van hem, daar werd ik echt niet goed van. Hoewel ik hem nog steeds mis wil ik niet meer verder (hij nu na een paar maanden weer wel). En het geeft me een heleboel rust en energie. Het niet meer knokken voor een relatie wat iedere keer hetzelfde gaat is erg prettig. En ik merk voor mijn kind dat het goed doet.
Maar voordat het zover gekomen is ben ik nog een aantal keren wel opnieuw met hem begonnen hoor.
Soms is liefde helaas niet genoeg. Dan passen karakters niet goed bij elkaar. Is moeilijk want dat inzien doet zeer en houdt in dat je afstand moet nemen.
Wens je heel veel sterkte.
liefs, genoeg
Maar voordat het zover gekomen is ben ik nog een aantal keren wel opnieuw met hem begonnen hoor.
Soms is liefde helaas niet genoeg. Dan passen karakters niet goed bij elkaar. Is moeilijk want dat inzien doet zeer en houdt in dat je afstand moet nemen.
Wens je heel veel sterkte.
liefs, genoeg
zondag 9 november 2008 om 11:32
hoi genoeg, ik ben zo blij dat er iemand is die begrijpt wat ik bedoel. ik hou zielsveel van hem en sommige dingen die hij zegt kloppen ook wel, maar hij heeft een soort van bindingsangst lijkt het wel, is ook niet echt gek als je ziet hoe het daar thuis aan toe gaat.daarom is het voor mij ook zo moeilijk denk ik om hem los te laten omdat ik weet dat hij wel van me houdt. gelukkig woonden we niet samen maar van de andere kant wil ik natuurlijk een relatie opbouwen met iemand en daarmee samenleven.ik hoop dat ik nu wel de afstand kan bewaren en zien of we daar allebei uiteindelijk gelukkiger van worden
groetjes twijfeltje
groetjes twijfeltje
zondag 9 november 2008 om 19:38
Ik wens je heel veel sterkte twijfeltje, want moeilijk is het wel. Hij zal ongetwijfeld ook van jou houden en het zal een stuk onvermogen zijn van zijn kant dat hij niet met de situatie om kan gaan (als ik tenminste naar mijn eigen ex kijk). En je zal je waarschijnlijk ook heel gelukkig voelen op momenten dat het wel goed loopt. En diep ongelukkig op de momenten dat hij niet bereikbaar is. Probeer je in ieder geval sterk te houden en niet weer erin mee te gaan als hij met tranen in zijn ogen voor je staat, hoe moeilijk dat ook is. Wat mij ook helpt bij het volhouden is dat ik zo'n relatie niet als voorbeeld wil voor mijn kind. En ik gun mezelf (over een lange tijd!) iemand die wel voor me gaat en waar ik niet elke keer bang hoef te zijn dat ik iets verkeerd zeg en hij boos en onberekenbaar wordt. Want dat tast je zelfvertrouwen wel aan.
liefs, genoeg
liefs, genoeg
maandag 10 november 2008 om 16:01
ja mijn zelfvertrouwen is op dit moment zo ongeveer 0 terwijl ik dat nog nooit heb gehad. weet je waar ik zo bang voor ben? als het bij ons goed gaat, gaat het ook supergoed. ik ben bang dat ik na een paar jaar echt spijt krijg en dat ik voor altijd mannen met hem ga vergelijken.ik zie hem door omstandigheden dagelijks.dus dat maakt het misschien ook extra moeilijk.
jij bent nu een paar maanden bij hem weg maar denk je dat je dit echt vol blijft houden ook al denk je puur alleen aan je kind?
ik vind dat echt knap hoor en hoop dat ik binnenkort daar ook tot toe in staat ben. geloof me ik denk ook aan mijn kind maar als ik ongelukkig blijf door de verkeerde keuze van mijn kant lijdt mijn kind daar ook veel van denk ik dan.
ik hoop dat ik snel in staat ben om hetzelfde te denken en ook te doen als jij
nogmaals bedankt voor je steun en begrip
jij bent nu een paar maanden bij hem weg maar denk je dat je dit echt vol blijft houden ook al denk je puur alleen aan je kind?
ik vind dat echt knap hoor en hoop dat ik binnenkort daar ook tot toe in staat ben. geloof me ik denk ook aan mijn kind maar als ik ongelukkig blijf door de verkeerde keuze van mijn kant lijdt mijn kind daar ook veel van denk ik dan.
ik hoop dat ik snel in staat ben om hetzelfde te denken en ook te doen als jij
nogmaals bedankt voor je steun en begrip
maandag 10 november 2008 om 16:25
Twijfeltje, ben nou eens echt eerlijk. Zit jij echt te wachten op iemand die je steeds weer voor langere tijd alleen laat? Is dit een man die jou liefdevol behandeld? Is dit een man die een goed voorbeeld is voor jouw kind? Overigens, ben jij een goed voorbeeld voor je kind?
Het gaat er niet over of mensen jou wel of niet begrijpen, eigenlijk gaat het erom dat jij eens een echte beslissing moet gaan nemen om een einde te maken aan deze relatie. Je moet niet hopen dat je snel in staat bent om anders te gaan denken. Hoop brengt je in deze helemaal niks. Jij bent het zelf die een beslissing kan nemen om anders te gaan denken! Over een jaar ga jij echt geen spijt krijgen van je keuze. Over een jaar ga jij spijt krijgen dat je niet eerder een echte keuze gemaakt hebt om te stoppen met deze werkelijk doelloze relatie.
Je zegt als het goed gaat tussen jullie, dan gaat het ook echt goed....... Maar het is al 2 jaar zwaar bagger toch? Natuurlijk zullen er kortstondige oplevingen geweest zijn wanneer hij zijn kroegentocht weer staakte om weer even met jou verder te gaan, maar dat is toch te verwaarlozen?
Volgende keer als hij terug komt, dan zul je altijd in afwachting zijn wanneer hij weer de stekker uit de relatie trekt, wanneer hij weg is, dan is het wachten tot hij terugkomt.
Dat is geen leven, voor jou niet en voor je kind niet!
Het gaat er niet over of mensen jou wel of niet begrijpen, eigenlijk gaat het erom dat jij eens een echte beslissing moet gaan nemen om een einde te maken aan deze relatie. Je moet niet hopen dat je snel in staat bent om anders te gaan denken. Hoop brengt je in deze helemaal niks. Jij bent het zelf die een beslissing kan nemen om anders te gaan denken! Over een jaar ga jij echt geen spijt krijgen van je keuze. Over een jaar ga jij spijt krijgen dat je niet eerder een echte keuze gemaakt hebt om te stoppen met deze werkelijk doelloze relatie.
Je zegt als het goed gaat tussen jullie, dan gaat het ook echt goed....... Maar het is al 2 jaar zwaar bagger toch? Natuurlijk zullen er kortstondige oplevingen geweest zijn wanneer hij zijn kroegentocht weer staakte om weer even met jou verder te gaan, maar dat is toch te verwaarlozen?
Volgende keer als hij terug komt, dan zul je altijd in afwachting zijn wanneer hij weer de stekker uit de relatie trekt, wanneer hij weg is, dan is het wachten tot hij terugkomt.
Dat is geen leven, voor jou niet en voor je kind niet!
maandag 10 november 2008 om 17:02
dinsdag 11 november 2008 om 17:39
Als je teveel van m houdt om m los te laten, dan hou je m toch lekker vast? alleen moet je dan wel de illusie loslaten dat t anders wordt. Hou je je relatie met deze meneer, dan weet je dat er om de zoveel tijd het mement komt dat ie weer weggaat, en ook weer terugkomt. als jouw liefde voor hem en jouw geluk opweegt tegen de pijn verdriet en ellende, en als je een manier kunt vinden om desondanks voor je kinderen een veilig thuis te bouwen, wie zijn wij dan om je te vertellen dat je hiermee moet stoppen.
Als je echter uiteindelijk een relatie wilt met iemand die wel blijt en die het niet nodig heeft om in drank te vluchten. als je iemand wilt om een toekomst mee op te bouwen, dan weet je ook wat je moet doen om dat te bewerkstelligen.
Als je echter uiteindelijk een relatie wilt met iemand die wel blijt en die het niet nodig heeft om in drank te vluchten. als je iemand wilt om een toekomst mee op te bouwen, dan weet je ook wat je moet doen om dat te bewerkstelligen.