Kinderen
alle pijlers
Zwanger en man gaat er vandoor
dinsdag 18 november 2008 om 13:02
Hallo meiden, hierbij wil ik graag een oproepje doen aan vrouwen die net als ik zwanger zijn of net bevallen en waarvan hun man er plotseling vandoor is gegaan (in mijn geval met een ander) omdat hij het opeens niet meer ziet zitten... Er komt zoveel op me af dat ik graag in contact kom met meiden/vrouwen die dit ook mee maken of meegemaakt hebben.
Groetjes singelmom to be...
Groetjes singelmom to be...
dinsdag 18 november 2008 om 14:04
Hier kun je meer informatie vinden:
http://www.ouderalleen.nl/index.php
Behalve het emotionele aspect komen er namelijk ook nog allerlei keuzes op je af.
Wil je dat hij het kind erkend?
Wil je allimentatie?
Wil je de opa en oma van zijn kant op kraamvisite?
Wil je dat hij een rol krijgt in de opvoeding?
Als je nu getrouwd bent en nog steeds getrouwd bent tijdens de bevalling, dan is hij trouwens automatisch ook juridisch de vader met alle bijbehorende rechten en plichten.
http://www.ouderalleen.nl/index.php
Behalve het emotionele aspect komen er namelijk ook nog allerlei keuzes op je af.
Wil je dat hij het kind erkend?
Wil je allimentatie?
Wil je de opa en oma van zijn kant op kraamvisite?
Wil je dat hij een rol krijgt in de opvoeding?
Als je nu getrouwd bent en nog steeds getrouwd bent tijdens de bevalling, dan is hij trouwens automatisch ook juridisch de vader met alle bijbehorende rechten en plichten.
dinsdag 18 november 2008 om 19:36
absolute einstein:bedankt voor je link, er komt inderdaad heel veel meer bij kijken en dit is emotioneel heel zwaar zeker als je 5 maanden zwanger bent en de hormonen hun werk doen..
Annepanne: je hebt gelijk dat je denkt 'wij weten de ins en outs niet van hun relatie, maar in dit geval moet ik helaas zeggen dat hij wel degelijk een eikel is want wij hadden een super huwelijk ik kan dan ook geen negatief iets over hem zeggen en hij heeft nooit iets laten merken dat er iets fout zat, sterker nog we zijn zwanger geraakt na 4,5 jaar via ivf... en oh wat was hij blij eindelijk een gezinnetje. De lieve smsjes van koud 1,5 maand geleden staan nog in m'n telefoon. En nu wil hij zo goedkoop en snel mogelijk van me/ons af. Het is voor iedereen onbegrijpelijk wat er gebeurd is, incl. zijn ouders. Ik probeer inderdaad tussendoor toch te genieten van de kleine die ik sinds kort voel en daar m'n geluk uit te halen.
De rest vd meiden thanx voor de troostende woorden, ik hoop toch dat er nog iemand is die dit ook heeft meegemaakt en wil reageren.
Annepanne: je hebt gelijk dat je denkt 'wij weten de ins en outs niet van hun relatie, maar in dit geval moet ik helaas zeggen dat hij wel degelijk een eikel is want wij hadden een super huwelijk ik kan dan ook geen negatief iets over hem zeggen en hij heeft nooit iets laten merken dat er iets fout zat, sterker nog we zijn zwanger geraakt na 4,5 jaar via ivf... en oh wat was hij blij eindelijk een gezinnetje. De lieve smsjes van koud 1,5 maand geleden staan nog in m'n telefoon. En nu wil hij zo goedkoop en snel mogelijk van me/ons af. Het is voor iedereen onbegrijpelijk wat er gebeurd is, incl. zijn ouders. Ik probeer inderdaad tussendoor toch te genieten van de kleine die ik sinds kort voel en daar m'n geluk uit te halen.
De rest vd meiden thanx voor de troostende woorden, ik hoop toch dat er nog iemand is die dit ook heeft meegemaakt en wil reageren.
dinsdag 18 november 2008 om 21:06
Lieve meid, ik ken een aantal vrouwen die de rit ook in hun eentje uit moesten zitten. En zij zijn héél gelukkig met hun kind. Gepland of ongepland.
Jij hebt je zó verheugd op je kindje, probeer daar van te genieten. De schopjes in je buik komen er nu aan, eindelijk kun je je kleintje voelen. Die momenten zijn zó kostbaar, besteed daar je aandacht aan, en vraag lieve vriendinnen//familie om je te helpen bij de inrichting van het kamertje e.d.
Gefeliciteerd met je zwangerschap !!!
Jij hebt je zó verheugd op je kindje, probeer daar van te genieten. De schopjes in je buik komen er nu aan, eindelijk kun je je kleintje voelen. Die momenten zijn zó kostbaar, besteed daar je aandacht aan, en vraag lieve vriendinnen//familie om je te helpen bij de inrichting van het kamertje e.d.
Gefeliciteerd met je zwangerschap !!!
donderdag 20 november 2008 om 17:06
Hallo singlemom
Ik wil toch even reageren. Onze situaties zijn niet geheel gelijklopend maar er zijn wel een paar overeenkomsten.
Vind het op de eerste plaats natuurlijk heel erg jammer voor je. Ben je er eigenlijk zelf achter gekomen of heeft je partner alsnog het lef gehad om het je te vertellen? Is hij het huis uit gegaan nu of wonen jullie nog samen?
Hoe voel je je ten opzichte van hem? Heb je zin om hem te smeken bij je te blijven, kan je het niet geloven? Of ben je er klaar mee en ben je boos? Kan natuurlijk ook dat deze gevoelens zich afwisselen.
Ik vraag dat eigenlijk omdat ik denk dat het belangrijk is rust te creeêren voor jezelf. Als ik het goed begrijp ben je 5 maanden zwanger. Dus over een paar maanden komt je kindje en dan zou het mooi zijn als je weer enigsinds op je pootjes terecht bent gekomen.
Tsja ik kan toch alleen maar denken wat een eikel hoor. Ongeacht hoe jullie relatie was, dat doe je toch niet terwijl je vrouw zwanger is. Ik snap zijn vriendin ook niet hoor. Een vent die dat zijn partner aandoet kwam er bij mij zeker ook niet in.
Ik had een relatie met de vader van mijn kind toen ik ongepland zwanger werd. Hij heeft me van de ene dag op de andere laten vallen en bleek in feite een vriendin te hebben. En ik word over uiterlijk 2 weken mama.
Dus onze situatie is natuurlijk wel anders in die zin dat hij en ik niet samen bewust voor een kind hebben gekozen.
De eerste maanden had ik nog heel erg veel gevoelens voor hem. Nu zijn die gelukkig over, waar ik heel blij om ben.
Hoe sta je er in qua gevoel? En denk je het praktisch en financieel rond te krijgen? Heb je steun om je heen?
Ik weet verder niet goed welk advies je te geven. Maar als je behoefte hebt om wat te vragen of te praten dan lees ik het hier wel.
Zal dit topic even in de gaten houden.Meid je hebt niet gekozen voor deze situatie, dat heeft hij voor jou gedaan. Maar je moet er op één of andere manier doorheen en er het beste van maken. Sterkte in ieder geval.
Groetjes meissie
Ik wil toch even reageren. Onze situaties zijn niet geheel gelijklopend maar er zijn wel een paar overeenkomsten.
Vind het op de eerste plaats natuurlijk heel erg jammer voor je. Ben je er eigenlijk zelf achter gekomen of heeft je partner alsnog het lef gehad om het je te vertellen? Is hij het huis uit gegaan nu of wonen jullie nog samen?
Hoe voel je je ten opzichte van hem? Heb je zin om hem te smeken bij je te blijven, kan je het niet geloven? Of ben je er klaar mee en ben je boos? Kan natuurlijk ook dat deze gevoelens zich afwisselen.
Ik vraag dat eigenlijk omdat ik denk dat het belangrijk is rust te creeêren voor jezelf. Als ik het goed begrijp ben je 5 maanden zwanger. Dus over een paar maanden komt je kindje en dan zou het mooi zijn als je weer enigsinds op je pootjes terecht bent gekomen.
Tsja ik kan toch alleen maar denken wat een eikel hoor. Ongeacht hoe jullie relatie was, dat doe je toch niet terwijl je vrouw zwanger is. Ik snap zijn vriendin ook niet hoor. Een vent die dat zijn partner aandoet kwam er bij mij zeker ook niet in.
Ik had een relatie met de vader van mijn kind toen ik ongepland zwanger werd. Hij heeft me van de ene dag op de andere laten vallen en bleek in feite een vriendin te hebben. En ik word over uiterlijk 2 weken mama.
Dus onze situatie is natuurlijk wel anders in die zin dat hij en ik niet samen bewust voor een kind hebben gekozen.
De eerste maanden had ik nog heel erg veel gevoelens voor hem. Nu zijn die gelukkig over, waar ik heel blij om ben.
Hoe sta je er in qua gevoel? En denk je het praktisch en financieel rond te krijgen? Heb je steun om je heen?
Ik weet verder niet goed welk advies je te geven. Maar als je behoefte hebt om wat te vragen of te praten dan lees ik het hier wel.
Zal dit topic even in de gaten houden.Meid je hebt niet gekozen voor deze situatie, dat heeft hij voor jou gedaan. Maar je moet er op één of andere manier doorheen en er het beste van maken. Sterkte in ieder geval.
Groetjes meissie
