Is seks te gewoon geworden

Iedereen mag zwanger raken. Kinderen krijgen, zo je wilt. Of eigenlijk mag iedereen seks hebben wanneer die persoon er zelf aan toe is. Maar is kinderen krijgen, met als gevolg opvoeding, niet iets wat een bepaalde voorbereiding of misschien zelfs kennis vereist? Daarbij, hoe vaak zitten jonge kinderen al met gescheiden ouders? Relaties die soms al overgaan tijdens of misschien zelfs door een zwangerschap?



Zet een tv-serie aan, of een film (laten we het dan nog maar niet specificeren tot een Nederlandse film) en je wordt vrijwel meteen geconfronteerd met seks. Zoenscènes, daar draaien we onze hand niet meer voor om, maar naakte mensen en (zelfs??) seks gaat ook richting die categorie. Verliefd? Seks. Een ander met net iets grotere borsten? Seks! Een gezin met drie kinderen maar ook een heel leuke collega? Seks!



Prima, als je de keuze maakt om met iemand naar bed te gaan als jij die behoefte voelt; maar dan moeten we daar ook even een aantal afspraken over maken: allereerst wil ik geen gezeik als je partner vreemdgaat. Natuurlijk, super rot, maar zelf sta je toch ook achter die principes? Ik citeer een oud-klasgenoot: “Ja, ik ben bedrogen door mijn vriendje. De lul. Of ik wel eens met iemand ben vreemdgegaan? Nou, ik heb met iemand gezoend die wel een relatie had. Maar dat is niet erg, dat is zijn keuze”. Ten tweede, ik snap dat het lastig is om de ouderwetse, traditionele visie op huwelijk en seks te volbrengen, maar dan wil ik je ook niet horen over onbedoeld, of zo niet nog vreselijker woord ‘ongewenst’, zwanger zijn.



Mensen gaan gebukt onder hun eigen vrijheden. Iedereen wil regelloos leven, ‘dat voelt goed’. Maar net zoveel mensen hebben verdriet doordat ‘papa en mama’ niet meer bij elkaar zijn, of omdat ‘papa en mama’ geen gelukkige relatie hebben, of omdat hun vriendje… etc.

Zit er dan een betekenis aan seks? Welk beeld moet seks weergeven? Lust, lekker, liefde, trouw, of..? Waarvoor is seks en welke gevolgen heeft seks voor jou, voor je partner, voor je kinderen? Ik zie het zo: liefde is iets speciaals. Zoals in De Botton (2014) weergegeven; alles valt te reduceren tot de kern en dat is liefde. Liefde kan bezegeld worden door seks. Maar hoort bij liefde en seks (als we er al even vanuit gaan dat dit verbonden is met elkaar) ook niet trouw? Het geven van je zelf aan de ander; samen één worden?



Seks is in mijn ogen dus niet voor een individu. Door seks kan je zelfs kinderen krijgen! Maar laten we bijvoorbeeld nadenken voor de gevolgen voor onze kinderen door alle losbandigheid op tv. Zij zien bij iedere serie of film seks, of ontrouw; wat is dan liefde? Wat is dan eigenwaarde (De Botton, 2014)? Wat is dan zekerheid?



Mensen, Liefde, seks, trouw en een daardoor mogelijk stabiele relatie (wat positieve effecten heeft op de opvoeding!) mag geen onder geschoven kindje worden. Is dat nu niet juist iets wat we moeten laten zien in films? Want films en series zijn afspiegelingen van het leven, toch? Ik zou het tegenovergestelde niet onderschatten. Is seks te normaal geworden?