Relaties
alle pijlers
Liegen
woensdag 19 november 2008 om 12:33
Hallo,
Ik heb nu voor de zoveelste keer een goede vriend van mij betrapt op een leugen! Ik ben het zo zat, want ik heb al zo vaak gevraagd of hij (in iedergeval tegen mij) eerlijk wil zijn en hij belooft dan telkens beterschap.
De reden waarom hij liegt is, volgens hem, omdat hij mij geen pijn wil doen. Maar als ik zijn leugen ontdek (negen van de tien keer) dan ziet hij dat dat mij nog meer pijn doet. Dus ik heb ook al talloze keren tegen hem gezegd dat zijn 'strategie' dus blijkbaar niet helpt. En vraag hem of hij eerlijk tegen mij wil zijn.
Hij zegt nu weer dat ik gelijk heb, het spijt hem en hij zal het niet meer doen. Om vervolgens waarschijnlijk weer net zo hard op mijn kop te schijten, want zo voelt het namelijk. Ben het echt zat.
Ik word hier zo verdrietig van! Heeft iemand enig idee? Doet hij dit echt om mij geen pijn te doen? Of kan hij de waarheid niet aan?
Groetjes, Sunny
Ik heb nu voor de zoveelste keer een goede vriend van mij betrapt op een leugen! Ik ben het zo zat, want ik heb al zo vaak gevraagd of hij (in iedergeval tegen mij) eerlijk wil zijn en hij belooft dan telkens beterschap.
De reden waarom hij liegt is, volgens hem, omdat hij mij geen pijn wil doen. Maar als ik zijn leugen ontdek (negen van de tien keer) dan ziet hij dat dat mij nog meer pijn doet. Dus ik heb ook al talloze keren tegen hem gezegd dat zijn 'strategie' dus blijkbaar niet helpt. En vraag hem of hij eerlijk tegen mij wil zijn.
Hij zegt nu weer dat ik gelijk heb, het spijt hem en hij zal het niet meer doen. Om vervolgens waarschijnlijk weer net zo hard op mijn kop te schijten, want zo voelt het namelijk. Ben het echt zat.
Ik word hier zo verdrietig van! Heeft iemand enig idee? Doet hij dit echt om mij geen pijn te doen? Of kan hij de waarheid niet aan?
Groetjes, Sunny
woensdag 19 november 2008 om 12:39
Sommige mensen gaan al liegend door het leven. Vreselijk lijkt me dat, voor hun, want ze worden niet meer serieus genomen.En voor degene die steeds het slachtoffer zijn..vertrouw je hem nog??? Ik zou het contact even op een laag pitje zetten. Liegt hij alleen bij jou of ook bij andere vrienden van je?
woensdag 19 november 2008 om 12:46
Blijkbaar is dit zijn manier van omgaan met vervelende of genante situaties. Als je het je zo stoort dat je er last van hebt, zou ik een andere vriend zoeken, en anders denken: mja, hij zegt het een, maar bedoelt waarschijnlijk het ander. Het druist misschien een beetje tegen je gevoel in, maar het resultaat is hetzelfde als wanneer hij de waarheid zou vertellen.
woensdag 19 november 2008 om 13:12
Bedankt voor jullie reacties!
Het is een ex van mij (15 jaar geleden), waarmee het mede door vreemdgaan, maar vooral vanwege het liegen is uitgegaan. Ik ben hierna getrouwd en heb twee kinderen gekregen, maar ik heb altijd contact met hem gehouden, omdat ik op de een of andere manier nog steeds om hem geef. (Ik zie het lieve beschadigde jongetje in hem waarschijnlijk, en ik ken hem al meer dan de helft van mijn leven)
Het contact tussen ons is goed en eens in de zoveel tijd stort hij zijn hart bij mij uit (en ik soms bij hem). Hij is niet getrouwd, maar heeft wel een kind bij een vrouw, wat niet gepland was. Ik ken die vrouw redelijk en mag haar totaal niet. Ik weet ook vrijwel zeker dat zij opzettelijk zwanger is geworden om hem te kunnen strikken.
Ik beschouw hem als een goede vriend en geef nog om hem, want anders zou zijn (nog steeds) liegen mij niet zoveel doen, toch?
@Vl43inder, het gaat niet om een verslaving (of hij is verslaafd aan liegen, kan dat?) maar hij liegt bijvoorbeeld over zijn gevoelens. Of hij liegt over wat hij heeft gedaan, waar hij is geweest. Totaal onlogisch en onnodig in mijn ogen! Waarom liegt hij hier in godsnaam over tegen mij?
Vaak kom ik er dus op een andere manier achter dat hij bv. een weekendje met een scharrel weg was, ipv vissen met zijn vader. Het laatste voorval gaat om het ledikantje waar mijn twee kinderen in hebben gelegen. De jongste heeft al een tijdje een groot bed en hij bood aan het ledikantje op te halen, zodat ik er van af was. Ik zei dat dat goed was, zolang het maar niet bij 'dat mens' terecht zou komen. Ik mag haar totaal niet en er zijn in het verleden wel eens wat woorden gevallen tussen haar en mij.
Nu ben ik er dus achter gekomen dat het ledikantje WEL naar haar is gegaan! Ik ben woedend. Heb ook geeist dat hij het ledikantje terug gaat halen. En ik ben wederom erg verdrietig dat hij liegt tegen mij.
Ik weet echt niet wat ik ermee aan moet...
Het is een ex van mij (15 jaar geleden), waarmee het mede door vreemdgaan, maar vooral vanwege het liegen is uitgegaan. Ik ben hierna getrouwd en heb twee kinderen gekregen, maar ik heb altijd contact met hem gehouden, omdat ik op de een of andere manier nog steeds om hem geef. (Ik zie het lieve beschadigde jongetje in hem waarschijnlijk, en ik ken hem al meer dan de helft van mijn leven)
Het contact tussen ons is goed en eens in de zoveel tijd stort hij zijn hart bij mij uit (en ik soms bij hem). Hij is niet getrouwd, maar heeft wel een kind bij een vrouw, wat niet gepland was. Ik ken die vrouw redelijk en mag haar totaal niet. Ik weet ook vrijwel zeker dat zij opzettelijk zwanger is geworden om hem te kunnen strikken.
Ik beschouw hem als een goede vriend en geef nog om hem, want anders zou zijn (nog steeds) liegen mij niet zoveel doen, toch?
@Vl43inder, het gaat niet om een verslaving (of hij is verslaafd aan liegen, kan dat?) maar hij liegt bijvoorbeeld over zijn gevoelens. Of hij liegt over wat hij heeft gedaan, waar hij is geweest. Totaal onlogisch en onnodig in mijn ogen! Waarom liegt hij hier in godsnaam over tegen mij?
Vaak kom ik er dus op een andere manier achter dat hij bv. een weekendje met een scharrel weg was, ipv vissen met zijn vader. Het laatste voorval gaat om het ledikantje waar mijn twee kinderen in hebben gelegen. De jongste heeft al een tijdje een groot bed en hij bood aan het ledikantje op te halen, zodat ik er van af was. Ik zei dat dat goed was, zolang het maar niet bij 'dat mens' terecht zou komen. Ik mag haar totaal niet en er zijn in het verleden wel eens wat woorden gevallen tussen haar en mij.
Nu ben ik er dus achter gekomen dat het ledikantje WEL naar haar is gegaan! Ik ben woedend. Heb ook geeist dat hij het ledikantje terug gaat halen. En ik ben wederom erg verdrietig dat hij liegt tegen mij.
Ik weet echt niet wat ik ermee aan moet...
woensdag 19 november 2008 om 13:14
quote:Parnell schreef op 19 november 2008 @ 12:46:
Blijkbaar is dit zijn manier van omgaan met vervelende of genante situaties. Als je het je zo stoort dat je er last van hebt, zou ik een andere vriend zoeken, en anders denken: mja, hij zegt het een, maar bedoelt waarschijnlijk het ander. Het druist misschien een beetje tegen je gevoel in, maar het resultaat is hetzelfde als wanneer hij de waarheid zou vertellen.Bedankt voor je reactie, maar kun je je laatste zin eens uitleggen? Hoe bedoel je dat het resultaat hetzelfde is als wanneer hij de waarheid zou vertellen?
Blijkbaar is dit zijn manier van omgaan met vervelende of genante situaties. Als je het je zo stoort dat je er last van hebt, zou ik een andere vriend zoeken, en anders denken: mja, hij zegt het een, maar bedoelt waarschijnlijk het ander. Het druist misschien een beetje tegen je gevoel in, maar het resultaat is hetzelfde als wanneer hij de waarheid zou vertellen.Bedankt voor je reactie, maar kun je je laatste zin eens uitleggen? Hoe bedoel je dat het resultaat hetzelfde is als wanneer hij de waarheid zou vertellen?
woensdag 19 november 2008 om 13:25
Sja, ik vind ook wel dat jij niet hebt te bepalen hoe hij met de moeder van zijn kind omgaat. Hoe die relatie in elkaar stak/steekt daar heb jij niks mee te maken. als je iets weggeeft vind ik niet dat je er iets over te zeggen hebt wat er daarna mee gebeurd. Of je doet iets weg omdat t jou in de weg staat en je er van af wilt, of niet wanner je het een aner niet gunt.
En ookal wil jij graag het lieve beschadigde jongetje in m blijven zien, hij is inmiddels een volwassen vent die zijn eigen keuzes maakt. lieve jongetrje is blijkbaar doodsbang voor confrontaties en gaat ze uit de weg door te liegen. als hij nu nog steeds niet dorheeft dat dat niet werkt, dan kun je mischien beter het idee laten varen dat dat kwartje ooit nog gaat vallen. "Shame on him if he fools you once, shame on you if he fools you twice.
Ga er dus maar van uit dat ie zal blijven liegen over alles waarvan ie verwacht dat jij wel ens boos zou kunnen reageren, en baseer de inhoud van jouw vriendschap daar op. als je telkens weer teleurgesteld raakt, is het tijd om je verwachtingspatroon bij te stellen.
En ookal wil jij graag het lieve beschadigde jongetje in m blijven zien, hij is inmiddels een volwassen vent die zijn eigen keuzes maakt. lieve jongetrje is blijkbaar doodsbang voor confrontaties en gaat ze uit de weg door te liegen. als hij nu nog steeds niet dorheeft dat dat niet werkt, dan kun je mischien beter het idee laten varen dat dat kwartje ooit nog gaat vallen. "Shame on him if he fools you once, shame on you if he fools you twice.
Ga er dus maar van uit dat ie zal blijven liegen over alles waarvan ie verwacht dat jij wel ens boos zou kunnen reageren, en baseer de inhoud van jouw vriendschap daar op. als je telkens weer teleurgesteld raakt, is het tijd om je verwachtingspatroon bij te stellen.
woensdag 19 november 2008 om 13:36
quote:return_of_kreng schreef op 19 november 2008 @ 13:25:
Sja, ik vind ook wel dat jij niet hebt te bepalen hoe hij met de moeder van zijn kind omgaat. Hoe die relatie in elkaar stak/steekt daar heb jij niks mee te maken. als je iets weggeeft vind ik niet dat je er iets over te zeggen hebt wat er daarna mee gebeurd. Of je doet iets weg omdat t jou in de weg staat en je er van af wilt, of niet wanner je het een aner niet gunt.
En ookal wil jij graag het lieve beschadigde jongetje in m blijven zien, hij is inmiddels een volwassen vent die zijn eigen keuzes maakt. lieve jongetrje is blijkbaar doodsbang voor confrontaties en gaat ze uit de weg door te liegen. als hij nu nog steeds niet dorheeft dat dat niet werkt, dan kun je mischien beter het idee laten varen dat dat kwartje ooit nog gaat vallen. "Shame on him if he fools you once, shame on you if he fools you twice.
Ga er dus maar van uit dat ie zal blijven liegen over alles waarvan ie verwacht dat jij wel ens boos zou kunnen reageren, en baseer de inhoud van jouw vriendschap daar op. als je telkens weer teleurgesteld raakt, is het tijd om je verwachtingspatroon bij te stellen.
@rok Je hebt gelijk, maar dat is dus het rare: in mijn ogen verwacht ik niets meer van hem, behalve dat hij eerlijk is tegen mij. Of is dat dan zelfs te veel gevraagd? En als ik nog expliciet
tegen hem zeg dat hij het ledikantje mag meenemen als het maar niet naar 'haar' gaat, dan nog mag ik niet verwachten van hem? Dan is dat toch totaal respectloos naar mij toe? (waarschijnlijk heb ik het aangevoeld ofzo, want ik had echt het gevoel dat ik dit erbij moest zeggen)
Voor de goede orde: anders dan mijn nick doet vermoeden, ben ik 38 en mijn ex 39 (bij aanmaken van nick was ik trouwens 33, dus ik zit al 5 jaar op dit forum besef ik nu maargoed, dit terzijde )
Sja, ik vind ook wel dat jij niet hebt te bepalen hoe hij met de moeder van zijn kind omgaat. Hoe die relatie in elkaar stak/steekt daar heb jij niks mee te maken. als je iets weggeeft vind ik niet dat je er iets over te zeggen hebt wat er daarna mee gebeurd. Of je doet iets weg omdat t jou in de weg staat en je er van af wilt, of niet wanner je het een aner niet gunt.
En ookal wil jij graag het lieve beschadigde jongetje in m blijven zien, hij is inmiddels een volwassen vent die zijn eigen keuzes maakt. lieve jongetrje is blijkbaar doodsbang voor confrontaties en gaat ze uit de weg door te liegen. als hij nu nog steeds niet dorheeft dat dat niet werkt, dan kun je mischien beter het idee laten varen dat dat kwartje ooit nog gaat vallen. "Shame on him if he fools you once, shame on you if he fools you twice.
Ga er dus maar van uit dat ie zal blijven liegen over alles waarvan ie verwacht dat jij wel ens boos zou kunnen reageren, en baseer de inhoud van jouw vriendschap daar op. als je telkens weer teleurgesteld raakt, is het tijd om je verwachtingspatroon bij te stellen.
@rok Je hebt gelijk, maar dat is dus het rare: in mijn ogen verwacht ik niets meer van hem, behalve dat hij eerlijk is tegen mij. Of is dat dan zelfs te veel gevraagd? En als ik nog expliciet
tegen hem zeg dat hij het ledikantje mag meenemen als het maar niet naar 'haar' gaat, dan nog mag ik niet verwachten van hem? Dan is dat toch totaal respectloos naar mij toe? (waarschijnlijk heb ik het aangevoeld ofzo, want ik had echt het gevoel dat ik dit erbij moest zeggen)
Voor de goede orde: anders dan mijn nick doet vermoeden, ben ik 38 en mijn ex 39 (bij aanmaken van nick was ik trouwens 33, dus ik zit al 5 jaar op dit forum besef ik nu maargoed, dit terzijde )
woensdag 19 november 2008 om 13:44
Ik herken veel uit je verhaal. Bij mij op de opleiding zat ook een vrouw die de boel bijelkaar loog. Ze woonde bij mij in de buurt dus ik werkte regelmatig met haar samen aan opdrachten. Tot het moment dat ze uit de klas werd gehaald. Ze bleek niet verder te mogen met de opleiding omdat ze niet voldeed aan de eisen van de opleiding. In eerste instantie geloofde ik haar toen ze zei dat het allemaal berustte op een misverstand. Maar toen ik (ivm samenwerken) bij de tutor geroepen werd bleek heel duidelijk dat ze niet meer terug mocht komen op de opleiding. Ze had de doelstellingen ruim niet gehaald! Een paar weken later verscheen ze op school bij de tentamens. Weer werd ze uit de klas gehaald. Dit maal vertelde ze ons dat ze uit de klas was gehaald omdat het niet eerlijk was voor haar als ze nu de tentamen moest maken. Ze mocht het een andere keer doen, zodat ze geen herkansing zou hoeven opofferen...
Diezelfde avond werd ik weer bij de tutor geroepen en werd mij weer verteld dat ze nog steeds niet welkom was, er was niets opgelost.
Kort hierna beviel ze 'spontaan'. Niet gemerkt dat ze zwanger was zei ze. Nooit ergens een aanwijzing gehad volgens haar. Toen ik op kraamvisite (ik moest het kind eerst zien voor ik het wilde geloven )kwam vertelde ze me dat alles opgelost was met de opleiding, maar dat ze nu even niet verder ging met de opleiding ivm de geboorte van haar kind.
In september is de opleiding weer van start gegaan. Ik heb haar gedurende het jaar 'regelmatig' gesproken en iedere keer weer begon ze over de opleiding die ze in september ging afmaken. Op de eerste dag van het schooljaar kreeg ik een sms, dat ze ziek was, maar dat verder alles geregeld was en we elkaar dus binnenkort op school weer zouden zien... Nou die dag moet nog steeds komen.
Ik heb het contact laten verwateren, had geen tijd en energie meer te steken hierin. Ik wist nooit wat waar is of niet. Nu nog lees is regelmatig op hyves dat ze mensen vertelt dat ze bijna klaar is met haar opleiding... (waar ze dus niet eens het eerste jaar van gehaald heeft.)
Ik begrijp dat het voor jou heel anders is. Bij mij was het niet meer dan een studiemaatje. Ik denk dat als het een echte vriendin was geweest dat ik haar veel meer geconfronteerd had met de harde feiten. En haar bij iedere leugen weer op gewezen had. Net zo lang tot het tot ze er spuug zat van werd om iedere keer voor schut te staan.
Diezelfde avond werd ik weer bij de tutor geroepen en werd mij weer verteld dat ze nog steeds niet welkom was, er was niets opgelost.
Kort hierna beviel ze 'spontaan'. Niet gemerkt dat ze zwanger was zei ze. Nooit ergens een aanwijzing gehad volgens haar. Toen ik op kraamvisite (ik moest het kind eerst zien voor ik het wilde geloven )kwam vertelde ze me dat alles opgelost was met de opleiding, maar dat ze nu even niet verder ging met de opleiding ivm de geboorte van haar kind.
In september is de opleiding weer van start gegaan. Ik heb haar gedurende het jaar 'regelmatig' gesproken en iedere keer weer begon ze over de opleiding die ze in september ging afmaken. Op de eerste dag van het schooljaar kreeg ik een sms, dat ze ziek was, maar dat verder alles geregeld was en we elkaar dus binnenkort op school weer zouden zien... Nou die dag moet nog steeds komen.
Ik heb het contact laten verwateren, had geen tijd en energie meer te steken hierin. Ik wist nooit wat waar is of niet. Nu nog lees is regelmatig op hyves dat ze mensen vertelt dat ze bijna klaar is met haar opleiding... (waar ze dus niet eens het eerste jaar van gehaald heeft.)
Ik begrijp dat het voor jou heel anders is. Bij mij was het niet meer dan een studiemaatje. Ik denk dat als het een echte vriendin was geweest dat ik haar veel meer geconfronteerd had met de harde feiten. En haar bij iedere leugen weer op gewezen had. Net zo lang tot het tot ze er spuug zat van werd om iedere keer voor schut te staan.
woensdag 19 november 2008 om 14:01
@venus-van-milo, ik begrijp jouw frustratie goed. Het is gewoon verwarrend als iemand constant tegen je liegt. Je gaat bijna aan jezelf twijfelen en als je dan uiteindelijk ontdekt dat de waarheid anders ligt, komt dat extra hard aan. Wees blij dat het in jouw geval 'slechts' om een studiemaatje ging.
Ik 'ken' hem al vanaf de middelbare school. Ik deed vwo en hij havo, we vonden elkaar wel leuk en draaiden altijd een beetje om elkaar heen. Achteraf loog hij toen ook wel eens (waarheid mooier maken dan het is), maar daar merkte ik toen nooit zoveel van. We konden altijd goed met elkaar praten tot diep in de nacht en ging vaak stappen, experimenteren met jointjes enzo.
Toen ik 23 was en hij 24, kregen we een heftige relatie en hadden allerlei toekomstplannen (reizen, huis, kinderen). We hebben een half jaar samengewoond en toen kwam ik er al snel achter dat heel veel loog tegen mij. Dat hij ook nog vreemd ging, was voor mij de druppel en ik heb de relatie verbroken. Hij heeft gehuild als een klein kind en gesmeekt om te blijven en ik vond het ook heel moeilijk, maar heb er toch een punt achter gezet. Uiteindelijk zijn we als vrienden uit elkaar gegaan.
Al die tijd hebben we contact gehouden en hebben we af en toe best steun aan elkaar gehad. Ik zie hem als een waardevol persoon in mijn leven. Daarom doet het elke keer zo'n pijn als ik erachter kom dat hij heeft gelogen!
Ik heb hem al zo vaak duidelijk gemaakt wat voor een klotegevoel dat is voor mij. Dat hij mij hiermee echt pijn doet enz. enz. En toch elke keer flikt hij weer, omdat hij mij, zogezegd, geen pijn wil doen?!
Zit het allemaal in zijn eigen hoofd en heeft hij gewoon schijt aan mij? (want in mijn ogen is het respectloos) Of zit ik juist nog heel hoog bij hem, dat hij het (nog steeds) allemaal goed wil doen in mijn ogen?
Ik vraag het mij echt af...
Ik 'ken' hem al vanaf de middelbare school. Ik deed vwo en hij havo, we vonden elkaar wel leuk en draaiden altijd een beetje om elkaar heen. Achteraf loog hij toen ook wel eens (waarheid mooier maken dan het is), maar daar merkte ik toen nooit zoveel van. We konden altijd goed met elkaar praten tot diep in de nacht en ging vaak stappen, experimenteren met jointjes enzo.
Toen ik 23 was en hij 24, kregen we een heftige relatie en hadden allerlei toekomstplannen (reizen, huis, kinderen). We hebben een half jaar samengewoond en toen kwam ik er al snel achter dat heel veel loog tegen mij. Dat hij ook nog vreemd ging, was voor mij de druppel en ik heb de relatie verbroken. Hij heeft gehuild als een klein kind en gesmeekt om te blijven en ik vond het ook heel moeilijk, maar heb er toch een punt achter gezet. Uiteindelijk zijn we als vrienden uit elkaar gegaan.
Al die tijd hebben we contact gehouden en hebben we af en toe best steun aan elkaar gehad. Ik zie hem als een waardevol persoon in mijn leven. Daarom doet het elke keer zo'n pijn als ik erachter kom dat hij heeft gelogen!
Ik heb hem al zo vaak duidelijk gemaakt wat voor een klotegevoel dat is voor mij. Dat hij mij hiermee echt pijn doet enz. enz. En toch elke keer flikt hij weer, omdat hij mij, zogezegd, geen pijn wil doen?!
Zit het allemaal in zijn eigen hoofd en heeft hij gewoon schijt aan mij? (want in mijn ogen is het respectloos) Of zit ik juist nog heel hoog bij hem, dat hij het (nog steeds) allemaal goed wil doen in mijn ogen?
Ik vraag het mij echt af...
woensdag 19 november 2008 om 14:05
quote:sunny31 schreef op 19 november 2008 @ 13:14:
[...]
Bedankt voor je reactie, maar kun je je laatste zin eens uitleggen? Hoe bedoel je dat het resultaat hetzelfde is als wanneer hij de waarheid zou vertellen?
Kijk bijvoorbeeld eens naar de situaties die je zelf noemt, allereerst dat bedje. Natuurlijk zal hij niet tegen je zeggen dat hij dat bedje aan die dame geeft: hij weet dat jij haar niet mag. Blijkbaar had die mevrouw wel dringend een bedje nodig, en dus heeft hij gelogen. Jij tevreden, zij tevreden.
Maar als je eens goed nadenkt kun je op je vingers natellen dat hij hierover loog: wat moet hij anders met dat bedje? Zijn huis d'r mee versieren?
Situatie twee: hij gaat met een scharrel weg. Hij voelt op zijn klompen aan dat jij dat niet leuk gaat vinden, en dus liegt hij erover. Zoland je er niet achter komt, is dat tenslotte de beste manier om jouw kritiek te ontwijken.
Als je nu naar deze situaties kijkt: valt je dan iets overeenkomstigs op? Mij wel: hij liegt in situaties waarin er een andere vrouw in het spel is. Daaruit concludeer ik dat ofwel hij nog gevoelens voor jou heeft, ofwel jij nog gevoelens voor hem hebt, en dat duidelijk maakt door knorrig te reageren op zijn scharrels. Ik denk zelf het laatste. En hij vindt jou blijkbaar ook nog lief, en dus ontziet hij je door te liegen.
[...]
Bedankt voor je reactie, maar kun je je laatste zin eens uitleggen? Hoe bedoel je dat het resultaat hetzelfde is als wanneer hij de waarheid zou vertellen?
Kijk bijvoorbeeld eens naar de situaties die je zelf noemt, allereerst dat bedje. Natuurlijk zal hij niet tegen je zeggen dat hij dat bedje aan die dame geeft: hij weet dat jij haar niet mag. Blijkbaar had die mevrouw wel dringend een bedje nodig, en dus heeft hij gelogen. Jij tevreden, zij tevreden.
Maar als je eens goed nadenkt kun je op je vingers natellen dat hij hierover loog: wat moet hij anders met dat bedje? Zijn huis d'r mee versieren?
Situatie twee: hij gaat met een scharrel weg. Hij voelt op zijn klompen aan dat jij dat niet leuk gaat vinden, en dus liegt hij erover. Zoland je er niet achter komt, is dat tenslotte de beste manier om jouw kritiek te ontwijken.
Als je nu naar deze situaties kijkt: valt je dan iets overeenkomstigs op? Mij wel: hij liegt in situaties waarin er een andere vrouw in het spel is. Daaruit concludeer ik dat ofwel hij nog gevoelens voor jou heeft, ofwel jij nog gevoelens voor hem hebt, en dat duidelijk maakt door knorrig te reageren op zijn scharrels. Ik denk zelf het laatste. En hij vindt jou blijkbaar ook nog lief, en dus ontziet hij je door te liegen.
woensdag 19 november 2008 om 14:10
woensdag 19 november 2008 om 14:12
woensdag 19 november 2008 om 14:26
Bedankt voor jullie reacties weer, heb er echt iets aan! Ik voel mij er namelijk echt klote door en de tranen prikken achter mij ogen van woede en verdriet.
Ik beschouw hem als een goede vriend, waarmee ik 'deep down' nog een soort van connectie mee voel en alles kan delen... ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel.
Ik heb echt al zooo vaak gezegd dat hij mij meer pijn doet met liegen dan met de waarheid en hij heeft al zooo vaak beterschap beloofd, maar toch flikt hij mij het weer. En elke keer ziet hij mijn verdriet en teleurstelling en zegt hij sorry...
Ik ben nu op een punt aangekomen dat ik denk: hoe vaak gaat dit nog gebeuren, hoe lang gaat hij hiermee door? Waarom is hij niet gewoon eerlijk tegen mij?
Hij heeft zijn eigen leven, ik heb mijn eigen leven. Waarom liegt hij nog steeds tegen mij? En waarom doet het mij nog zo veel?
Ik beschouw hem als een goede vriend, waarmee ik 'deep down' nog een soort van connectie mee voel en alles kan delen... ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel.
Ik heb echt al zooo vaak gezegd dat hij mij meer pijn doet met liegen dan met de waarheid en hij heeft al zooo vaak beterschap beloofd, maar toch flikt hij mij het weer. En elke keer ziet hij mijn verdriet en teleurstelling en zegt hij sorry...
Ik ben nu op een punt aangekomen dat ik denk: hoe vaak gaat dit nog gebeuren, hoe lang gaat hij hiermee door? Waarom is hij niet gewoon eerlijk tegen mij?
Hij heeft zijn eigen leven, ik heb mijn eigen leven. Waarom liegt hij nog steeds tegen mij? En waarom doet het mij nog zo veel?
woensdag 19 november 2008 om 14:27
Zoals ik al zei; deze meneer liegt om confrontaties te vermijden. Hij liegt over alles waarvan ie denkt/weet dat ie van jou een negatieve reactie gaat krijgen. kennelijk kijkt ie idd ergens tegen je op of in ieder geval vreest ie scherpe reacties en wil ie dat jij positief over hem denkt. kennelijk heet die strategie val liegen en verdraaien hem i het verleden en bij anderen wel geholpen, en dus blijft ie het doen. Ik ben geen aanhanger maar Dr. Phil heft gelijk als ie zegt "People do what works". knelijk levert liegen jouw vriend een positief resultaat op, dus bljft ie ermee doorgaan.
En dus inderdaad verwacht jij teveel van hem als je blijft verwachten dat ie eerlijk gaat zijn. als iemand maar dor blijft gan met liegen, ookal heb je al tig keer aangegeven dat dat niet ok is, dan gaat dat echt niet meer veranderen. Dus kun je maar beter verwachten dat ie zal blijven liegen zodra het een onderwerp betreft waarop jij boos zou worden als ie eerlijk was. Want als hij nu eerlijk tegen jou had gezegd dat ie dat ledikantje wilde voor zijn kind, dan had je het niet gegeven, dus door te liegen heeft ie wel zijn doel bereikt. En ondanks je boosheid vergeef je m ook weer, uiteindelijk, dus hij verplaats met dat liegen de confrontatie. Ik denk dat ie zelf serieus geloofd dat ie liegt om jouw geen pijn te doen, dat ie niet beseft dat ie je juist extra pijn doet door het liegen, en dat ie ook niet beseft dat ie eigenlijk liegt omdat ie gewoon niet wil dat jij boos op m wordt of teleurgesteld in m bent. Dit patroon krijg je er echt niet meer uit, dus je zult of voortaan hem met een kilootje zout moeten nemen, of de vriendschap op een lager pitje of zelfs uit moeten zetten.
En dus inderdaad verwacht jij teveel van hem als je blijft verwachten dat ie eerlijk gaat zijn. als iemand maar dor blijft gan met liegen, ookal heb je al tig keer aangegeven dat dat niet ok is, dan gaat dat echt niet meer veranderen. Dus kun je maar beter verwachten dat ie zal blijven liegen zodra het een onderwerp betreft waarop jij boos zou worden als ie eerlijk was. Want als hij nu eerlijk tegen jou had gezegd dat ie dat ledikantje wilde voor zijn kind, dan had je het niet gegeven, dus door te liegen heeft ie wel zijn doel bereikt. En ondanks je boosheid vergeef je m ook weer, uiteindelijk, dus hij verplaats met dat liegen de confrontatie. Ik denk dat ie zelf serieus geloofd dat ie liegt om jouw geen pijn te doen, dat ie niet beseft dat ie je juist extra pijn doet door het liegen, en dat ie ook niet beseft dat ie eigenlijk liegt omdat ie gewoon niet wil dat jij boos op m wordt of teleurgesteld in m bent. Dit patroon krijg je er echt niet meer uit, dus je zult of voortaan hem met een kilootje zout moeten nemen, of de vriendschap op een lager pitje of zelfs uit moeten zetten.
woensdag 19 november 2008 om 14:43
@return-of-kreng, bedankt voor je reactie!
Pas een jaar of 5/6 geleden heeft hij mijn relatie geaccepteerd (toen ik zwanger was en beviel van mijn oudste) en toen dacht ik dat hij nu wel geen reden meer zou hebben om te liegen. Daarvoor hoopte hij nog altijd dat het tussen ons goed zou komen ofzo...
Ik heb hem al zo vaak gezegd dat hij mij met wat voor een waarheid dan ook niet kwijt zal raken en dat ik liever een spuuglelijke waarheid heb, dan een bloedmooie leugen.
In zo'n gesprek zegt hij mij dan echt te begrijpen, sorry sorry, zal het niet meer doen... en verdomd een tijdje later WEER! En dit nu zo al jaren dus eigenlijk...
Da's toch om gek van te worden?!
Pas een jaar of 5/6 geleden heeft hij mijn relatie geaccepteerd (toen ik zwanger was en beviel van mijn oudste) en toen dacht ik dat hij nu wel geen reden meer zou hebben om te liegen. Daarvoor hoopte hij nog altijd dat het tussen ons goed zou komen ofzo...
Ik heb hem al zo vaak gezegd dat hij mij met wat voor een waarheid dan ook niet kwijt zal raken en dat ik liever een spuuglelijke waarheid heb, dan een bloedmooie leugen.
In zo'n gesprek zegt hij mij dan echt te begrijpen, sorry sorry, zal het niet meer doen... en verdomd een tijdje later WEER! En dit nu zo al jaren dus eigenlijk...
Da's toch om gek van te worden?!
woensdag 19 november 2008 om 14:47
Volgens mij neem ik hem al met een kilo zout en 'weet' of voel ik vaak al dat hij liegt. Dus ik verwacht het eigenlijk al een beetje... maar dan toch, komt het elke keer weer keihard aan.
Zelf als ik de vriendschap op een lager pitje zou zetten, blijft dit terugkomen denk ik.
Waarschijnlijk komt het neer op of accepteren of vriendschap verbreken? (weer dat accepteren... zucht... ik word er moe van )
Zelf als ik de vriendschap op een lager pitje zou zetten, blijft dit terugkomen denk ik.
Waarschijnlijk komt het neer op of accepteren of vriendschap verbreken? (weer dat accepteren... zucht... ik word er moe van )
woensdag 19 november 2008 om 15:39
quote:sunny31 schreef op 19 november 2008 @ 14:47:
Volgens mij neem ik hem al met een kilo zout en 'weet' of voel ik vaak al dat hij liegt. Dus ik verwacht het eigenlijk al een beetje... maar dan toch, komt het elke keer weer keihard aan.
Zelf als ik de vriendschap op een lager pitje zou zetten, blijft dit terugkomen denk ik.
Waarschijnlijk komt het neer op of accepteren of vriendschap verbreken? (weer dat accepteren... zucht... ik word er moe van )
Waarom komt het keihard aan als hij liegt over een weekendje weg?
Wat haal jij uit dit contact dat er voor zorgt dat je er mee doorgaat?
Volgens mij neem ik hem al met een kilo zout en 'weet' of voel ik vaak al dat hij liegt. Dus ik verwacht het eigenlijk al een beetje... maar dan toch, komt het elke keer weer keihard aan.
Zelf als ik de vriendschap op een lager pitje zou zetten, blijft dit terugkomen denk ik.
Waarschijnlijk komt het neer op of accepteren of vriendschap verbreken? (weer dat accepteren... zucht... ik word er moe van )
Waarom komt het keihard aan als hij liegt over een weekendje weg?
Wat haal jij uit dit contact dat er voor zorgt dat je er mee doorgaat?
woensdag 19 november 2008 om 17:25
Ik denk dat je veel te veel betrokken ben met zijn doen en laten. Hij hoeft jou toch geen verantwoording af te leggen of hij gaat vissen of wat dan ook? Neem meer afstand. En dat je zijn "vrouw" niet mag is voor hem ook lastig. Hij probeert je dan vast met dingen te ontzien om het maar niet over haar te hebben...
woensdag 19 november 2008 om 17:29
woensdag 19 november 2008 om 21:07
@madamemicmac, mijn man weet precies hoe ik over hem denk en waarom het destijds is uit gegaan tussen ons. Hij weet dat ik mijn ex meer als familie of broer zie waar ik veel om geef. Daarom vind ik het ook zo moeilijk om de vriendschap te verbreken. Maar misschien moet ik het inderdaad heel oppervlakkig houden vanaf nu en geen vragen meer stellen ofzo... Dan krijgt onze vriendschap dus een hele andere inhoud en dat vind ik wel jammer.
@Vl43inder, tja wat ik uit het contact haal... Ik vind dat gevoel moeilijk te omschrijven. Zoals ik al schreef, heb ik meer het gevoel dat hij familie van mij is... we hebben echt 'deep down' een connectie met elkaar. Lijken op veel punten op elkaar, begrijpen elkaar, voelen elkaar goed aan, kunnen heel goed shoppen met elkaar, we mogen elkaar gewoon heel erg graag. Ik mag hem, ondanks alle leugens, ook nog heel graag, maar ik vraag mij wel eens af waarom???
@Vl43inder, tja wat ik uit het contact haal... Ik vind dat gevoel moeilijk te omschrijven. Zoals ik al schreef, heb ik meer het gevoel dat hij familie van mij is... we hebben echt 'deep down' een connectie met elkaar. Lijken op veel punten op elkaar, begrijpen elkaar, voelen elkaar goed aan, kunnen heel goed shoppen met elkaar, we mogen elkaar gewoon heel erg graag. Ik mag hem, ondanks alle leugens, ook nog heel graag, maar ik vraag mij wel eens af waarom???
vrijdag 21 november 2008 om 21:59
Sja waarom?
Denk je misschien dat 'als deze jongen nou niet zo veel zou liegen, dan zouden we nog steeds een setje zijn'? En dat je eigenlijk bij iedere leugen heel gekwetst bent omdat je dan weer met je neus op de feiten wordt gedrukt: hij heeft jullie droom verkloot met zijn gelieg?
Misschien voelt hij zich daarom nog steeds schuldig en probeert perfect te zijn (kennelijk zijn daar wat leugens voor nodig) maar dat dat niet helemaal lukt?
Blijven jullie misschien een beetje hangen in "wat had kunnen zijn"?
Het is maar een gedachtenspinsel hoor. Zegt misschien meer over mij dan over jou
Ik zou zelf niet zo gekwetst zijn als mijn zus (ook deep down connectie) zou liegen over een weekendje weg, zou het wel raar vinden, maar dat is wat anders.
Denk je misschien dat 'als deze jongen nou niet zo veel zou liegen, dan zouden we nog steeds een setje zijn'? En dat je eigenlijk bij iedere leugen heel gekwetst bent omdat je dan weer met je neus op de feiten wordt gedrukt: hij heeft jullie droom verkloot met zijn gelieg?
Misschien voelt hij zich daarom nog steeds schuldig en probeert perfect te zijn (kennelijk zijn daar wat leugens voor nodig) maar dat dat niet helemaal lukt?
Blijven jullie misschien een beetje hangen in "wat had kunnen zijn"?
Het is maar een gedachtenspinsel hoor. Zegt misschien meer over mij dan over jou
Ik zou zelf niet zo gekwetst zijn als mijn zus (ook deep down connectie) zou liegen over een weekendje weg, zou het wel raar vinden, maar dat is wat anders.
