Relaties
alle pijlers
ik wil samenwonen, hij niet
zondag 7 december 2008 om 18:15
ben benieuw of jullie mij kunnen helpen.
Ik heb een heel lief vriendje en we zijn nu dik twee jaar bij elkaar. (hij 31, ik 26). Ik merk dat ik steeds meer behoefte heb om hem meer en meer om mij heen te hebben. Maar hier zit nou net het probleem, hij heeft dit veel minder.
Ik zou graag willen samenwonen en hij zegt dat hij dit ook wil maaarrrrr ....(er zijn echt honderd en een rederen waarom dit nu niet verstandig is) Ja zeggen nee denken dus.
Ik weet het, ik kan niet iemand dwingen om meer bij mij te zijn, maar word hier onderhand wel knap onzeker van. Wat nou als dit betekent dat ik veels te veel om die jongen ben gaan geven?!
HELP!
Ik heb een heel lief vriendje en we zijn nu dik twee jaar bij elkaar. (hij 31, ik 26). Ik merk dat ik steeds meer behoefte heb om hem meer en meer om mij heen te hebben. Maar hier zit nou net het probleem, hij heeft dit veel minder.
Ik zou graag willen samenwonen en hij zegt dat hij dit ook wil maaarrrrr ....(er zijn echt honderd en een rederen waarom dit nu niet verstandig is) Ja zeggen nee denken dus.
Ik weet het, ik kan niet iemand dwingen om meer bij mij te zijn, maar word hier onderhand wel knap onzeker van. Wat nou als dit betekent dat ik veels te veel om die jongen ben gaan geven?!
HELP!
zondag 7 december 2008 om 18:20
Tsja....ik weet niet hoe ik je zou moeten helpen. Je kan niets veranderen aan het gegeven dat hij nog niet wilt samenwonen.
Het enige wat je nog kan uitvinden door te praten is of hij uberhaupt ooit wel wilt samenwonen. Als hij over een tijdje wel wilt samenwonen dan zit er niets anders op dan wachten.
Als hij niet wilt samenwonen dan moet je voor jezelf uitmaken of je wel bij hem wilt blijven.
Ik bedoel je kan hem niet dwingen om samen te gaan wonen met jouw. Dat is vragen om problemen en weet je zeker dat je relatie het niet red....
Het enige wat je nog kan uitvinden door te praten is of hij uberhaupt ooit wel wilt samenwonen. Als hij over een tijdje wel wilt samenwonen dan zit er niets anders op dan wachten.
Als hij niet wilt samenwonen dan moet je voor jezelf uitmaken of je wel bij hem wilt blijven.
Ik bedoel je kan hem niet dwingen om samen te gaan wonen met jouw. Dat is vragen om problemen en weet je zeker dat je relatie het niet red....
zondag 7 december 2008 om 18:25
zondag 7 december 2008 om 18:29
zijn redenen veranderen veel, de grootste is dat wij allebei een koophuis hebben. Wanneer ik voorstellen doe hoe dat op te lossen is het allemaal te moeilijk etc.
Denk dat het inderdaad gaat om het onderbuik gevoel. Maar zegt dat mij dan niet ook wat?
Klinkt egoistisch ik weet het..ik wil het ik wil het ik wil het..maar ja, word zo onzeker door de 'afwijzing'
Denk dat het inderdaad gaat om het onderbuik gevoel. Maar zegt dat mij dan niet ook wat?
Klinkt egoistisch ik weet het..ik wil het ik wil het ik wil het..maar ja, word zo onzeker door de 'afwijzing'
zondag 7 december 2008 om 18:32
quote:vivastudent schreef op 07 december 2008 @ 18:25:
[...]
Maakt dat heel veel uit dan? Hij wil 't niet! En ook al is het slechts zijn onderbuik gevoel, dan nog heeft hij recht op het niet-willen.
Ja, dat maakt volgens mij wel iets uit! TO wilt graag samenwonen, dat is voor haar een logisch gevolg van hun relatie. Haar vriend wilt dat niet. Zij vraagt wat ze hiermee moet. Wij vragen aan haar wat zijn redenen zijn, tja, hoe kunnen we anders iets zinnigs zeggen??
En ja, hij heeft recht op het niet willen, maar als zij het wel graag wilt, hebben ze hoe dan ook een probleem hoor.
[...]
Maakt dat heel veel uit dan? Hij wil 't niet! En ook al is het slechts zijn onderbuik gevoel, dan nog heeft hij recht op het niet-willen.
Ja, dat maakt volgens mij wel iets uit! TO wilt graag samenwonen, dat is voor haar een logisch gevolg van hun relatie. Haar vriend wilt dat niet. Zij vraagt wat ze hiermee moet. Wij vragen aan haar wat zijn redenen zijn, tja, hoe kunnen we anders iets zinnigs zeggen??
En ja, hij heeft recht op het niet willen, maar als zij het wel graag wilt, hebben ze hoe dan ook een probleem hoor.
zondag 7 december 2008 om 18:51
quote:Katrijntje schreef op 07 december 2008 @ 18:32:
[...]
En ja, hij heeft recht op het niet willen, maar als zij het wel graag wilt, hebben ze hoe dan ook een probleem hoor.Met je conclusie ben ik het wel eens hoor! Probleem is ook dat het 'willen' van TO een verandering van situatie is en dat hij daar blijkbaar nog niet aan toe is. En ik denk dus dat het raar is dat je 'gedwongen' zou worden tot samenwonen, omdat je geen goede reden kunt opgeven (want het is nu eenmaal onderbuikgevoel). Dus vandaar dat ik ff voor de vent opkom. Want zoals ik het verhaal lees, probeert TO alle praktische, rationele problemen op te lossen, maar wil hij gewoon niet. Maargoed, dat is mijn interpretatie van het geheel, en daarmee kan ik de plank volledig misslaan.
[...]
En ja, hij heeft recht op het niet willen, maar als zij het wel graag wilt, hebben ze hoe dan ook een probleem hoor.Met je conclusie ben ik het wel eens hoor! Probleem is ook dat het 'willen' van TO een verandering van situatie is en dat hij daar blijkbaar nog niet aan toe is. En ik denk dus dat het raar is dat je 'gedwongen' zou worden tot samenwonen, omdat je geen goede reden kunt opgeven (want het is nu eenmaal onderbuikgevoel). Dus vandaar dat ik ff voor de vent opkom. Want zoals ik het verhaal lees, probeert TO alle praktische, rationele problemen op te lossen, maar wil hij gewoon niet. Maargoed, dat is mijn interpretatie van het geheel, en daarmee kan ik de plank volledig misslaan.
zondag 7 december 2008 om 18:52
quote:Katrijntje schreef op 07 december 2008 @ 18:34:
Dat is dus mijn vraag: wilt hij het nu nog niet of wilt hij het naar jouw gevoel nooit? Nu blijkt dat jullie beiden al een koophuis hebben.
Ik denk dat dit heel belangrijk is om te weten: wil hij het NU niet, of wil hij het NOOIT?
Ik heb dit probleem bij meerdere van m'n vrienden voorbij zien komen. In het laatste geval kwam het er op neer dat er gewoonweg niet genoeg liefde was en de één geen toekomst zag met de ander op lange termijn. Uiteindelijk is de relatie daar op stukgelopen.... In het andere geval (bij een ander stel dus) liggen de wensen ook uiteen, maar weet de jongen wel zeker dat hij in ieder geval OOIT wel met haar wil samenwonen. Het is nu ook inderdaad niet praktisch voor hen, maar hij is er mentaal ook niet helemaal aan toe denk ik. Toch is er genoeg liefde tussen hun twee, waardoor ze wel enigszins hetzelfde denken over de toekomst. Ze hebben allebei wat water bij de wijn moeten doen denk ik: hij wat meer praten/nadenken/plannen over de toekomst en zij hem en wat meer loslaten en respecteren dat hij er (nog) niet helemaal klaar voor is.
Overigens... het meisje uit voorbeeld 1 had ook zo'n 'ik wil ik wil ik wil ik wil ik wil ' gevoel, wat ze op een gegeven moment niet meer kon verbergen. Dat heeft hem nogal onder druk gezet en ook wel weggedreven. Kijk dus inderdaad uit dat je hem niet gaat dwingen!
Aan de andere kant: als je er echt echt écht behoefte aan hebt en hij jou op geen enkele manier tegemoet kan komen, dan zou je je natuurlijk ook kunnen afvragen of hij wel de juiste man voor je is... Ik denk namelijk wel dat als een relatie goed zit je ook wel een beetje hetzelfde denkt over dit soort dingen. En als dat niet het geval is, je in ieder geval een beetje moeite doet om elkaar tegemoet te komen.
Dat is dus mijn vraag: wilt hij het nu nog niet of wilt hij het naar jouw gevoel nooit? Nu blijkt dat jullie beiden al een koophuis hebben.
Ik denk dat dit heel belangrijk is om te weten: wil hij het NU niet, of wil hij het NOOIT?
Ik heb dit probleem bij meerdere van m'n vrienden voorbij zien komen. In het laatste geval kwam het er op neer dat er gewoonweg niet genoeg liefde was en de één geen toekomst zag met de ander op lange termijn. Uiteindelijk is de relatie daar op stukgelopen.... In het andere geval (bij een ander stel dus) liggen de wensen ook uiteen, maar weet de jongen wel zeker dat hij in ieder geval OOIT wel met haar wil samenwonen. Het is nu ook inderdaad niet praktisch voor hen, maar hij is er mentaal ook niet helemaal aan toe denk ik. Toch is er genoeg liefde tussen hun twee, waardoor ze wel enigszins hetzelfde denken over de toekomst. Ze hebben allebei wat water bij de wijn moeten doen denk ik: hij wat meer praten/nadenken/plannen over de toekomst en zij hem en wat meer loslaten en respecteren dat hij er (nog) niet helemaal klaar voor is.
Overigens... het meisje uit voorbeeld 1 had ook zo'n 'ik wil ik wil ik wil ik wil ik wil ' gevoel, wat ze op een gegeven moment niet meer kon verbergen. Dat heeft hem nogal onder druk gezet en ook wel weggedreven. Kijk dus inderdaad uit dat je hem niet gaat dwingen!
Aan de andere kant: als je er echt echt écht behoefte aan hebt en hij jou op geen enkele manier tegemoet kan komen, dan zou je je natuurlijk ook kunnen afvragen of hij wel de juiste man voor je is... Ik denk namelijk wel dat als een relatie goed zit je ook wel een beetje hetzelfde denkt over dit soort dingen. En als dat niet het geval is, je in ieder geval een beetje moeite doet om elkaar tegemoet te komen.
zondag 7 december 2008 om 19:03
Twee huizen is natuurlijk wel zo veilig. Je weet nooit (dat weet je écht nooit) of zo'n relatie gaat stranden en dan sta óf jij óf hij op straat. Bovendien kan ik mij best voorstellen dat het heerlijk onafhankelijk en vrij is om in je eentje te wonen. Ikzelf zou nooit en te nimmer meer mijn huis en vrijheid meer voor een man opofferen. Ik ben ooit heel gelukkig geweest als helft van een echtpaar maar nu zijn er andere tijden. Misschien kunnen jullie een paar jaar lang wat vaker bij elkaar gaan logeren? Dan kan hij (of jij) altijd nog terug als het niet bevalt.
zondag 7 december 2008 om 19:14
Juffie, wat zijn die tientallen redenen dan die je vriend heeft om het niet te willen?
En zijn het volgens jou echte redenen of smoezen?
Als het smoezen zijn, kan ik me bijvoorbeeld de volgende redenen voorstellen om niet samen te willen wonen:
- hij heeft gewoon niet zoveel behoefte aan jouw aanwezigheid; aan zoiets kun je niet veel veranderen;
- hij heeft ervaren dat samenwonen leidt tot een beperking van zijn vrijheid en is bang dat dat opnieuw gebeurt; in dat geval hangt het voor een deel van jou af: eis je veel van hem? Vind je het erg als hij zijn sokken laat rondslingeren? Of ben je soepel in die dingen en vind je het niet erg als hij andere ideeën heeft over netheid in huis (ik geef maar een voorbeeld hoor).
Ik vind dat wij te weinig informatie hebben over jou en je vriend om je zinnige raad te kunnen geven.
En zijn het volgens jou echte redenen of smoezen?
Als het smoezen zijn, kan ik me bijvoorbeeld de volgende redenen voorstellen om niet samen te willen wonen:
- hij heeft gewoon niet zoveel behoefte aan jouw aanwezigheid; aan zoiets kun je niet veel veranderen;
- hij heeft ervaren dat samenwonen leidt tot een beperking van zijn vrijheid en is bang dat dat opnieuw gebeurt; in dat geval hangt het voor een deel van jou af: eis je veel van hem? Vind je het erg als hij zijn sokken laat rondslingeren? Of ben je soepel in die dingen en vind je het niet erg als hij andere ideeën heeft over netheid in huis (ik geef maar een voorbeeld hoor).
Ik vind dat wij te weinig informatie hebben over jou en je vriend om je zinnige raad te kunnen geven.
zondag 7 december 2008 om 19:16
zondag 7 december 2008 om 19:21
quote:vivastudent schreef op 07 december 2008 @ 18:25:
[...]
Maakt dat heel veel uit dan? Hij wil 't niet! En ook al is het slechts zijn onderbuik gevoel, dan nog heeft hij recht op het niet-willen.
Rustig maar, ik zeg niet dat hij móet willen, ik vraag alleen wat zijn redenen zijn om niet te willen samenwonen.
Ik kan me namelijk voorstellen dat het voor Juffie makkelijker te verkroppen is als hij met een aantal aannemelijke redenen komt (ook al zijn ze niet leuk om te horen) dan wanneer hij zegt te willen, maar het niet doet en niet kan uitleggen waarom niet.
[...]
Maakt dat heel veel uit dan? Hij wil 't niet! En ook al is het slechts zijn onderbuik gevoel, dan nog heeft hij recht op het niet-willen.
Rustig maar, ik zeg niet dat hij móet willen, ik vraag alleen wat zijn redenen zijn om niet te willen samenwonen.
Ik kan me namelijk voorstellen dat het voor Juffie makkelijker te verkroppen is als hij met een aantal aannemelijke redenen komt (ook al zijn ze niet leuk om te horen) dan wanneer hij zegt te willen, maar het niet doet en niet kan uitleggen waarom niet.
Peas on earth!
zondag 7 december 2008 om 19:23
Juffie, heb je hem wel eens heel eerlijk gezegd wat je denkt: 'jeetje, je zegt dat je wel wilt, maar dat het te moeilijk is. Je redenen veranderen regelmatig. Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik daardoor het gevoel krijg dat je misschien wel helemaal niet wilt samenwonen. Is dat zo?'
Peas on earth!
zondag 7 december 2008 om 19:35
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 07 december 2008 @ 19:23:
Juffie, heb je hem wel eens heel eerlijk gezegd wat je denkt: 'jeetje, je zegt dat je wel wilt, maar dat het te moeilijk is. Je redenen veranderen regelmatig. Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik daardoor het gevoel krijg dat je misschien wel helemaal niet wilt samenwonen. Is dat zo?'Goed idee. Communicatie blijft toch de key-factor he.
Juffie, heb je hem wel eens heel eerlijk gezegd wat je denkt: 'jeetje, je zegt dat je wel wilt, maar dat het te moeilijk is. Je redenen veranderen regelmatig. Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik daardoor het gevoel krijg dat je misschien wel helemaal niet wilt samenwonen. Is dat zo?'Goed idee. Communicatie blijft toch de key-factor he.
zondag 7 december 2008 om 20:11
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 07 december 2008 @ 19:23:
Juffie, heb je hem wel eens heel eerlijk gezegd wat je denkt: 'jeetje, je zegt dat je wel wilt, maar dat het te moeilijk is. Je redenen veranderen regelmatig. Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik daardoor het gevoel krijg dat je misschien wel helemaal niet wilt samenwonen. Is dat zo?'
Dit vind ik inderdaad een erg goede suggestie!
Bedenk wel tevoren dat hij ook kan zeggen dat hij (nog) niet wil samenwonen... dan zul je voor jezelf een keuze moeten maken.
Juffie, heb je hem wel eens heel eerlijk gezegd wat je denkt: 'jeetje, je zegt dat je wel wilt, maar dat het te moeilijk is. Je redenen veranderen regelmatig. Ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik daardoor het gevoel krijg dat je misschien wel helemaal niet wilt samenwonen. Is dat zo?'
Dit vind ik inderdaad een erg goede suggestie!
Bedenk wel tevoren dat hij ook kan zeggen dat hij (nog) niet wil samenwonen... dan zul je voor jezelf een keuze moeten maken.
zondag 14 december 2008 om 13:38
zondag 14 december 2008 om 15:50
Tja dit is een erg lastig probleem....wat je gewoon echt duidelijk wil weten waar hij, afgezien het feit van de koophuizenkwestie, tegenop ziet.
Wat gaat er veranderen in jullie relatie tov hoe de situatie NU is.
Zien jullie elkaar ieder weekend? iedere dag? of om het weekend? Je ziet erlkaar straks natuurlijk wel iedere dag.
Is hij bang dat hij niet meer alleen op stap kan met zijn vrienden? Dat jij gelijk altijd alles samen wilt doen? Dat hij niet meer gewoon thuis op de bank kan ploffen zonder dat hij iets moet. Het zijn normale angsten maar daar moet je dan wel over praten!!
wat verwacht jij van het samenwonen?
Kijk als jij inderdaad verwacht dat jullie alles lekker leuk samen gaan doen dan kan dat een behoorlijk benauwend gevoel geven voor iemand die op zijn vrijheid en eigen ruimte gesteld is.
Als jij hem juist wel gewoon die vrijheid wil geven om ook zijn eigen ding te blijven doen zeg dat dan ook ...maar maak het bespreekbaar. Vertel ook wat het met jou doet dat hij de boot zo lijkt af te houden...Het kan best lastig zijn voor iemand die zijn eigen plekje gewend is en gewend is zijn eigen dingetjes te doen dit ineens op te moeten geven..je moet toch weer dingetjes opgeven..maar als de liefde goed zit dan doe je dat graag..maar heel simpel voorbeeld een man kijkt soms wel eens pornosites hij zou dus bijv heel bang kunnen zijn dat dat soort dingen gewoon niet meer kunnen etc...PRAAT OPEN MET ELKAAR
Wat gaat er veranderen in jullie relatie tov hoe de situatie NU is.
Zien jullie elkaar ieder weekend? iedere dag? of om het weekend? Je ziet erlkaar straks natuurlijk wel iedere dag.
Is hij bang dat hij niet meer alleen op stap kan met zijn vrienden? Dat jij gelijk altijd alles samen wilt doen? Dat hij niet meer gewoon thuis op de bank kan ploffen zonder dat hij iets moet. Het zijn normale angsten maar daar moet je dan wel over praten!!
wat verwacht jij van het samenwonen?
Kijk als jij inderdaad verwacht dat jullie alles lekker leuk samen gaan doen dan kan dat een behoorlijk benauwend gevoel geven voor iemand die op zijn vrijheid en eigen ruimte gesteld is.
Als jij hem juist wel gewoon die vrijheid wil geven om ook zijn eigen ding te blijven doen zeg dat dan ook ...maar maak het bespreekbaar. Vertel ook wat het met jou doet dat hij de boot zo lijkt af te houden...Het kan best lastig zijn voor iemand die zijn eigen plekje gewend is en gewend is zijn eigen dingetjes te doen dit ineens op te moeten geven..je moet toch weer dingetjes opgeven..maar als de liefde goed zit dan doe je dat graag..maar heel simpel voorbeeld een man kijkt soms wel eens pornosites hij zou dus bijv heel bang kunnen zijn dat dat soort dingen gewoon niet meer kunnen etc...PRAAT OPEN MET ELKAAR
dinsdag 16 december 2008 om 20:58
Soms zou ik hem wel willen brainwashen...
Zo gek zijn op elkaar en hier niet samen uit kunnen komen. Zou soms willen dat ik voor een andere oplossing had gekozen i.p.v. uit elkaar gaan. Maar wat voor een dan???
Uitzoeken waarom hij niet wil? Hij doet het af met "ben een einzelganger", maar hoe wordt iemand zo? En hoe krijg je hem op andere gedachten? Nu raken we elkaar alleen maar verder kwijt...
Wat een ellende!
Zo gek zijn op elkaar en hier niet samen uit kunnen komen. Zou soms willen dat ik voor een andere oplossing had gekozen i.p.v. uit elkaar gaan. Maar wat voor een dan???
Uitzoeken waarom hij niet wil? Hij doet het af met "ben een einzelganger", maar hoe wordt iemand zo? En hoe krijg je hem op andere gedachten? Nu raken we elkaar alleen maar verder kwijt...
Wat een ellende!
woensdag 17 december 2008 om 14:48
quote:jeanne schreef op 16 december 2008 @ 20:58:
Hij doet het af met "ben een einzelganger", maar hoe wordt iemand zo? Beetje rare vraag, hoe hij zo 'wordt'. Misschien is hij het altijd al geweest, is het een eigenschap van hem??? Ik ben ook altijd al een eizelganger geweest, en ben zo geboren, niet halverwege mijn leven geworden...
Hij doet het af met "ben een einzelganger", maar hoe wordt iemand zo? Beetje rare vraag, hoe hij zo 'wordt'. Misschien is hij het altijd al geweest, is het een eigenschap van hem??? Ik ben ook altijd al een eizelganger geweest, en ben zo geboren, niet halverwege mijn leven geworden...
vrijdag 19 december 2008 om 19:50
Ik bedoel met "wordt" wat is er gebeurd dat je jezelf niet volledig over durft te geven. Hoe kom je zo bang? We doen elkaar te kort door de relatie te verbreken terwijl we het eigenlijk heel leuk hebben samen.
Waarschijnlijk is hij ook altijd zo geweest, alleen wil dat zeggen dat je dan geen toekomstplannen met iemand kan maken???
Waarschijnlijk is hij ook altijd zo geweest, alleen wil dat zeggen dat je dan geen toekomstplannen met iemand kan maken???
