Kinderen
alle pijlers
Ziekenhuisbevalling/Thuisbevalling
zondag 14 december 2008 om 17:35
Ik twijfel of ik zal kiezen voor een thuisbevalling of ziekenhuisbevalling. Ik snap dat een bevalling totaal niet te regisseren valt, maar toch wil ik voor mijzelf een idee hebben waar ik me het beste bij voel.
Ik ben al eens twee keer bevallen.
De eerste keer koos ik voor een thuisbevalling. Helaas raakte ik in paniek. Een angstig gevoel overviel mij maar ik werd op dat moment niet gelooft.
Ik wilde op dat moment naar het ziekenhuis maar dat kon niet ''zomaar.''
''Want met moeder&kind was alles goed''.
Wat niet zo was maar in de optiek van mijn verloskundige destijds wel.
Hele nare bevalling en uiteindelijk mocht ik tóch naar het ZH na heel veel smeken.
Dáár ging het overigens prima doordat ik me wel veilig voelde en ging de ontsluiting daarna ook supersnel.
De tweede was een medische indicatie dus mocht ik bij de eerste weeen al naar het ZH! Ik heb me lekker gesetteld in de verloskamer en 4 uur later was zoon geboren.
Dus allemaal heel lekker vlot en rustig.
Maar nu met deze derde: Als ik kies voor een ZH-bevalling -en er is geen medische indicatie- dan zal ik toch best wat uurtjes eerst thuis moeten blijven om ergens met 7cm(?) ontsluiting(pff) naar het ZH te gaan. En dát lijkt me nou zó erg. Bevallen doet ieder op haar eigen manier en ik sluit me bijvoorbeeld helemaal af. Beetje yoga/zen achtig.... Hoe dan ook. Het idee dat ik thuis moet beginnen terwijl ik het NIET dáár ga afmaken maakt me heel angstig en heb het idee dat ik me dan niet volledig kan laten gaan. Omdat ik straks nog 'weg moet'.
Ik ga dit ook bespreken met mijn verloskundige maar ik wil graag weten van andere vrouwen hoe zij transport naar het ZH hebben ervaren? Vertrek je pas als het écht doorzet, maar de weeen nog niet zo heel heftig zijn? Of moet je thuis het meeste werk doen en dan pás naar het ZH?
Het is misschien héél erg maar ik wil graag direct naar het ziekenhuis als serieus de bevalling is begonnen.
Ik kan natuurlijk kiezen voor een thuisbevalling maar dan ben ik bang dat hetzelfde onveilige gevoel als tóen mij overvalt en ik niet naar het ziekenhuis mag. Doorsturen gebeurt tenslotte alleen maar als er écht wat is. Moeder voelt zich niet meer prettig/veilig valt daar niet onder helaas.....
Ja sorry het is een heel lang verhaal en zit me heel hoog. Ik kan nou eenmaal de bevalling níet afwimpelen met: ik-zie-het-wel.
Ik ben al eens twee keer bevallen.
De eerste keer koos ik voor een thuisbevalling. Helaas raakte ik in paniek. Een angstig gevoel overviel mij maar ik werd op dat moment niet gelooft.
Ik wilde op dat moment naar het ziekenhuis maar dat kon niet ''zomaar.''
''Want met moeder&kind was alles goed''.
Wat niet zo was maar in de optiek van mijn verloskundige destijds wel.
Hele nare bevalling en uiteindelijk mocht ik tóch naar het ZH na heel veel smeken.
Dáár ging het overigens prima doordat ik me wel veilig voelde en ging de ontsluiting daarna ook supersnel.
De tweede was een medische indicatie dus mocht ik bij de eerste weeen al naar het ZH! Ik heb me lekker gesetteld in de verloskamer en 4 uur later was zoon geboren.
Dus allemaal heel lekker vlot en rustig.
Maar nu met deze derde: Als ik kies voor een ZH-bevalling -en er is geen medische indicatie- dan zal ik toch best wat uurtjes eerst thuis moeten blijven om ergens met 7cm(?) ontsluiting(pff) naar het ZH te gaan. En dát lijkt me nou zó erg. Bevallen doet ieder op haar eigen manier en ik sluit me bijvoorbeeld helemaal af. Beetje yoga/zen achtig.... Hoe dan ook. Het idee dat ik thuis moet beginnen terwijl ik het NIET dáár ga afmaken maakt me heel angstig en heb het idee dat ik me dan niet volledig kan laten gaan. Omdat ik straks nog 'weg moet'.
Ik ga dit ook bespreken met mijn verloskundige maar ik wil graag weten van andere vrouwen hoe zij transport naar het ZH hebben ervaren? Vertrek je pas als het écht doorzet, maar de weeen nog niet zo heel heftig zijn? Of moet je thuis het meeste werk doen en dan pás naar het ZH?
Het is misschien héél erg maar ik wil graag direct naar het ziekenhuis als serieus de bevalling is begonnen.
Ik kan natuurlijk kiezen voor een thuisbevalling maar dan ben ik bang dat hetzelfde onveilige gevoel als tóen mij overvalt en ik niet naar het ziekenhuis mag. Doorsturen gebeurt tenslotte alleen maar als er écht wat is. Moeder voelt zich niet meer prettig/veilig valt daar niet onder helaas.....
Ja sorry het is een heel lang verhaal en zit me heel hoog. Ik kan nou eenmaal de bevalling níet afwimpelen met: ik-zie-het-wel.
donderdag 18 december 2008 om 13:23
Ik was als de dood dat ik weeën zou hebben tijdens het spitsuur - ziekenhuis middenin de stad en wij zitten in de verste buitenwijk. Gelukkig werd de een met kerst geboren en de ander 's nachts - en het waren allebei stortbevallingen. Denk dat ik anders beide keren achterin de ambulance had moeten bevallen!
We willen geen derde maar mochten we dat wel gewild hebben dan denk ik dat ik dan wél voor een thuisbevalling zou kiezen.
We willen geen derde maar mochten we dat wel gewild hebben dan denk ik dat ik dan wél voor een thuisbevalling zou kiezen.
donderdag 18 december 2008 om 13:43
In onze praktijk ga je ook ongeveer rond 5-7 cm naar het ziekenhuis (afhankelijk van hoe snel het gaat), maar als iemand zich niet op haar gemak voelt, gaan we eerder. (alleen niet tot 2 cm, omdat het ziekenhuis vindt dat dan de bevalling nog niet begonnen is).
Fleurtje, je kunt gewoon zeggen wat je hier ook zegt:
ik voel me niet op mijn gemak thuis om te bevallen en wil graag op tijd gaan, zodat ik niet steeds uit mijn concentratie gehaald word. Niks geks aan toch!
Fleurtje, je kunt gewoon zeggen wat je hier ook zegt:
ik voel me niet op mijn gemak thuis om te bevallen en wil graag op tijd gaan, zodat ik niet steeds uit mijn concentratie gehaald word. Niks geks aan toch!
donderdag 18 december 2008 om 14:00
quote:sunlight schreef op 18 december 2008 @ 13:46:
Fleurtje, kan je partner hierin niet het woord doen als jij er niet uitkomt? Die kan toch gewoon tegen de vlos zeggen we gaan bij de eerste tekenen dat t echt begonnen is gewoon naar t ziekenhuis, en verder geen discussie mogelijk?Niet verkeerd bedoeld, maar denk je echt dat een man die er naast staat altijd precies weet wanneer een bevalling begonnen is? Hij ziet gewoon zijn partner met pijn. Om dan bij de eerste kramp te vertrekken... Daar doe je jezelf ook geen plezier mee.
Fleurtje, kan je partner hierin niet het woord doen als jij er niet uitkomt? Die kan toch gewoon tegen de vlos zeggen we gaan bij de eerste tekenen dat t echt begonnen is gewoon naar t ziekenhuis, en verder geen discussie mogelijk?Niet verkeerd bedoeld, maar denk je echt dat een man die er naast staat altijd precies weet wanneer een bevalling begonnen is? Hij ziet gewoon zijn partner met pijn. Om dan bij de eerste kramp te vertrekken... Daar doe je jezelf ook geen plezier mee.
