vriendje, maar eigenlijk niet...

Toen ik 17 was werd ik razend verliefd op een jongen die ik via vriendinnen leerde kennen, en op een avond (in een club, na wat drankjes) hebben we gezoend. Vervolgens hoor ik niets meer van hem waardoor ik het idee kreeg dat hij het allemaal in een dronken bui had gedaan en mij verder niet zo interessant vond. Wij gaan beiden verder, hij verhuist naar Rotterdam om te studeren, ik naar Amerika.



8 Jaar later, via hyves (!) hoor ik weer van hem. En de aap komt uit de mouw; hij probeerde wel degelijk contact te maken- via internet smsjes, die blijkbaar nooit zijn aangekomen! Dit is iets waar hij pas te laat achter kwam... Wat 25 euro aan beltegoed wel niet zou kunnen hebben gedaan toentertijd...Hij was wel degelijk verliefd toen, net als ik. Wij spreken af en dezelfde klik die er 8 jaar terug was blijkt er nog steeds te zijn. Sterker nog, we zijn nu meer one-minded dan daarvoor. We passen beter bij elkaar, delen dezelfde normen en waarden, hebben gelijke toekomst beelden, delen dezelfde soort humor, hobbies, passies en noem maar op! We flirten en zoenen een beetje, reizen een beetje en na een aantal maanden van dit besluiten we een relatie aan te gaan. Hartstikke leuk! Ik was enorm blij! Maar na 1 maand in een relatie te zitten krijgt hij een baan aangeboden op een ander continent, laten we zeggen Azie. Er was al sprake van een interview voor deze baan tijdens onze "courtship", so to speak, en hij was in de eerste instantie niet van plan om zich daar echt voor intezetten, maar ik vond dat hij wel helemaal gek zou zijn om zo'n kans te laten schieten. Na erover nagedacht te hebben, vond hij dat ook. Er was toen nog geen sprake van verliefdheid. Nu wel. Maar nu is het alweer te laat om hem tegen te houden, en zou ik dat ook nooit willen. Ik vind het geweldig dat hij zo'n kans krijgt, en dat moet hij natuurljik ook benutten.



Hij is dus verhuist, en woont nu al 2 maanden in, laten we zeggen, Azie. We spreken elkaar dagelijks via msn, of over de telefoon, ookal hebben we een punt achter de relatie gezet. Een lange afstand relatie is geen optie, niet voor hem en ook niet voor mij. En toch kunnen we elkaar niet uit het hoofd krijgen. Voor de feestdagen is hij toch terug gekomen naar NL en heb ik hem weer gezien/gezoent/gesext. Hehe. Allemaal heel leuk, vertrouwd en lekker. Ik zal ook oud en nieuw met hem doorbrengen, MAAR nu hij weer terug is ben ik verliefder dan ooit! Ik weet nu hoe erg ik hem heb gemist, hoezeer ik zijn gezelschap op prijs stel, hoe ik hem naast mijn vriendje ook mis als vriend. We hebben zo'n leuke relatie, op alle vlakken!



Ons besluit was om na de feestdagen, wanneer hij weer terug gaat naar Azie, contact te verminderen. Allereerst het contact via msn en telefoon, later misschien zelfs het contact via email. In elk geval voor zo lang als het nodig is voor ons beide om hier overheen te komen. Om daadwerkelijk verder te gaan. Maar nu vind ik het zo moeilijk om dit te doen omdat ik er net aan ben herinnerd hoe leuk ik hem vind.



AHHHH! Ik weet niet wat ik hier mee aan moet. Hoe ik dit moet aanpakken...Heeft iemand hier ervaringen mee?



PS. Sorry voor de laaaaaange post....

Dat lukt me niet, ik kan namelijk niet geloven dat je iemand volledig kan leren kennen dmv een lang afstands relatie. Woorden typen en telefoon gesprekken zijn toch anders dan elkaar in het dagelijks leven meemaken, en onze relatie heeft uiteindelijk maar 3 maanden geduurt ( de courtship van 3 maanden niet meegerekend). Als we elkaar echt kende zou ik er nog over na kunnen denken, maar zoals het nu staat kan ik dat gewoon niet. Ben in het verleden head over heals verhuist voor een man ( Ja, naar Amerika) en ben nu, 6 jaar later terug, single. dat zegt wel iets over mijn ervaringen met ondoordachte, impulsieve, love struck beslissingen maken. Ik heb mezelf voorgenomen dat nooit meer te doen. Hetzelfde is waar voor hem, hij had een vriendin in Australie, waar hij voor gebleven is nadat zijn uitwisseling voorbij was en dat liep ook uit op niets. Wij zijn wat dat betreft enorm gereseveerd...

Haha, wat een lieve, goedbedoelde berichtjes, I'm getting warm fuzzy feelings....



Ik kan gewoon niet weer een lange afstand relatie instappen. Ik heb mijn studie door de laatste kerel laten stilstaan en wilde nu eindelijk mijn leven beginnen zonder kerels, en voor mezelf kiezen en komt ineens de man van mijn dromen ( so it seems) voorbij! En kan ik niet EN mijn leven opbouwen EN hem erin hebben....

Het gaat hier om een vaste baan, met all the perks imaginable; huis, auto, bonussen. Hij is een investment banker, need I say more? Het is een baan waar honderden/duizenden voor hebben gesoliciteerd, waar er 6 solicitatie rondes waren in verschillende delen van de wereld, en hij heeft het toch maar mooi gekregen! Ongelooflijk, ben zo trots op hem! Hij zal er jaaaaaren werken, het bedrijf waarbij hij is aangenomen heeft zo'n goede naam dat hij vanuit deze postitie waarschijnlijk elke baan kan krijgen die hij zou willen. Als hij het hier goed doet/ afsluit...

Werken is voor mij geen optie, ik moet toch echt verder met mijn studie, heb dat te lang links laten liggen voor een kerel. Zal zeker niet dezelfde steen gaan opzoeken. Ik hem wel research gedaan naar de mogelijkheid in Azie te studeren, maar de colleges daar staan niet gelijk aan de Uni's hier...Dus da's zeker geen optie.

Het aller ALLER liefst zou ik hem hier bij me willen hebben. Ik zou een manier willen vinden waarin ik met mijn studie verder kan en hem in mijn leven kan hebben, alleen zie ik dat niet gebeuren.

Ja, dat zeggen mijn vrienden ook: " Als het zo moet zijn zal het goed komen, op een of andere manier". Ahh, wat frustrerend, dit afwachten. Ik wil ook eigenlijk niet afwachten, wat als ik het alleen maar versterk en vererger voor mezelf door mezelf hoop te geven dat het "misschien" nog eens goedkomt? Gek makend niet?

We hebben het er hier over gehad, maar omdat hij hetzelfde heeft meegemaakt met zijn x vriendin en ik met mijn x (allebei onze meest recente x) hebben we besloten niet weer hetzelfde te doen. Maar ja....

Wow, door de overweldigende, eenstemmige reacties zal ik het opnieuw met hem bespreken, vanavond wanneer ik hem weer zie! Ik hou jullie op de hoogte van de ontwikkelingen!