Geld & Recht
alle pijlers
Consuminderaars, knieperds en mustachians - deel 5
woensdag 19 oktober 2016 om 16:19
Happy new topic!! 
Links over besparen, consuminderen etc:
Moeders minimalisme
Min of Meer
Positief Besparen
Lekker leven met minder
Zuinigaan
http://consuminderenmetplezier.blogspot.nl
http://bespaarbalans.blogspot
http://www.eenvoudigleven.blogspot.nl
www.Hypotheekvrij.blogspot.nl ( is van schrijver Gerhard Hormann)
www.In10jaarfo.blogspot.nl
www.Verlossendeaflossers.blogspot.nl
www.Spaarolifantje.wordpress.com
www.Jongengeld.nl
http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/
http://www.ericaverdegaal.nl/publications/index
http://geld-is-tijd.blogspot.nl/
Deel 2: Consuminderaars, knieperds en mustachians deel 2
Deel 1: Consuminderaars, mustachians en knieperds gezocht
Mis je nog een link? Graag via PB
Links over besparen, consuminderen etc:
Moeders minimalisme
Min of Meer
Positief Besparen
Lekker leven met minder
Zuinigaan
http://consuminderenmetplezier.blogspot.nl
http://bespaarbalans.blogspot
http://www.eenvoudigleven.blogspot.nl
www.Hypotheekvrij.blogspot.nl ( is van schrijver Gerhard Hormann)
www.In10jaarfo.blogspot.nl
www.Verlossendeaflossers.blogspot.nl
www.Spaarolifantje.wordpress.com
www.Jongengeld.nl
http://annemieksmijmeringen.blogspot.nl/
http://www.ericaverdegaal.nl/publications/index
http://geld-is-tijd.blogspot.nl/
Deel 2: Consuminderaars, knieperds en mustachians deel 2
Deel 1: Consuminderaars, mustachians en knieperds gezocht
Mis je nog een link? Graag via PB
dinsdag 8 november 2016 om 17:24
Gevoelens en ideeën over geld zijn altijd super persoonlijk en niet altijd rationeel. Het punt wat ik tegen de huidige regeling voor bijv. bijstand heb, is dat het mensen dwingt om eerst bij elkaar aan te kloppen. Terwijl: je kunt niet achter iemands voordeur kijken om te weten hoe de relatie in elkaar steekt. Ik heb er destijds voor gekozen om extra te lenen omdat ik mijn vriend op dat moment niet extra wilde belasten met alle kosten voor mijn levensonderhoud. Dat kun je terecht of onterecht vinden. Ik zeg niet dat andere mensen gek/slecht/fout zijn als zij er geen problemen mee hebben de partner om hulp te vragen, dat is iets tussen jullie tweeën. En daar ligt meteen mijn punt: de overheid maakt er beleid van om het delen van de financiële lasten te eisen van stellen.
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik zou er (denk ik achteraf) niet snel voor hebben gekozen om bij De Staat aan te kloppen voor bijstand als ik die optie überhaupt had gehad (omdat je, inderdaad, wordt behandeld als een halve crimineel). Maar dat je de keuze überhaupt niet krijgt vind ik - persoonlijk - erg jammer. Zo werkt een democratie: als de meerderheid dit een billijke regeling vindt, dan heb ik er mee te dealen. En dat is prima natuurlijk, zo werkt het nu eenmaal
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik zou er (denk ik achteraf) niet snel voor hebben gekozen om bij De Staat aan te kloppen voor bijstand als ik die optie überhaupt had gehad (omdat je, inderdaad, wordt behandeld als een halve crimineel). Maar dat je de keuze überhaupt niet krijgt vind ik - persoonlijk - erg jammer. Zo werkt een democratie: als de meerderheid dit een billijke regeling vindt, dan heb ik er mee te dealen. En dat is prima natuurlijk, zo werkt het nu eenmaal
dinsdag 8 november 2016 om 17:26
quote:Chocoladestukjes schreef op 08 november 2016 @ 09:36:
Fijn Moondancer!
Ik vind het vooral voor zelfstandigen erg slecht geregeld, je mag allerlei premies betalen maar kunt nergens aanspraak op maken (behalve bijstand). Als je iets wilt verzekeren betaal je daar je halve salaris voor. Met als lichtpuntje de ZEZ uitkering bij zwangerschap, wel minimum loon maar tenminste iets.
Ik vraag me bij dat basisinkomen af hoe dat betaalt gaat worden en of het voor iedereen geldt, het spreekt me op zich wel aan. Als je 100% afgekeurd bent lijkt me 1000 euro alleen niet haalbaar zonder extra's.Er zijn verschillende ideeën. Het meest geopperde is een basisinkomen (zeg, 1000 euro) voor iedereen (ook voor de rijken dus). Evt. aangevuld met een toelage voor mensen met onvermijdbare kosten (chronisch zieken etc.). Overigens is mijn salaris niet heel veel hoger dan het geopperde bedrag, maar ik betaal dan ook niet alle kosten voor wonen etc. alleen.
Fijn Moondancer!
Ik vind het vooral voor zelfstandigen erg slecht geregeld, je mag allerlei premies betalen maar kunt nergens aanspraak op maken (behalve bijstand). Als je iets wilt verzekeren betaal je daar je halve salaris voor. Met als lichtpuntje de ZEZ uitkering bij zwangerschap, wel minimum loon maar tenminste iets.
Ik vraag me bij dat basisinkomen af hoe dat betaalt gaat worden en of het voor iedereen geldt, het spreekt me op zich wel aan. Als je 100% afgekeurd bent lijkt me 1000 euro alleen niet haalbaar zonder extra's.Er zijn verschillende ideeën. Het meest geopperde is een basisinkomen (zeg, 1000 euro) voor iedereen (ook voor de rijken dus). Evt. aangevuld met een toelage voor mensen met onvermijdbare kosten (chronisch zieken etc.). Overigens is mijn salaris niet heel veel hoger dan het geopperde bedrag, maar ik betaal dan ook niet alle kosten voor wonen etc. alleen.
dinsdag 8 november 2016 om 18:11
quote:Pluuus schreef op 08 november 2016 @ 17:24:
Gevoelens en ideeën over geld zijn altijd super persoonlijk en niet altijd rationeel. Het punt wat ik tegen de huidige regeling voor bijv. bijstand heb, is dat het mensen dwingt om eerst bij elkaar aan te kloppen. Terwijl: je kunt niet achter iemands voordeur kijken om te weten hoe de relatie in elkaar steekt. Ik heb er destijds voor gekozen om extra te lenen omdat ik mijn vriend op dat moment niet extra wilde belasten met alle kosten voor mijn levensonderhoud. Dat kun je terecht of onterecht vinden. Ik zeg niet dat andere mensen gek/slecht/fout zijn als zij er geen problemen mee hebben de partner om hulp te vragen, dat is iets tussen jullie tweeën. En daar ligt meteen mijn punt: de overheid maakt er beleid van om het delen van de financiële lasten te eisen van stellen.
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik zou er (denk ik achteraf) niet snel voor hebben gekozen om bij De Staat aan te kloppen voor bijstand als ik die optie überhaupt had gehad (omdat je, inderdaad, wordt behandeld als een halve crimineel). Maar dat je de keuze überhaupt niet krijgt vind ik - persoonlijk - erg jammer. Zo werkt een democratie: als de meerderheid dit een billijke regeling vindt, dan heb ik er mee te dealen. En dat is prima natuurlijk, zo werkt het nu eenmaal Ik bedoelde het niet om je aan te vallen hoor en ik vind het heel interessant om het vanuit jouw invalshoek te lezen. Ik merk dat ik in de afgelopen jaren een beetje rechtser ben geworden, d.w.z. dat ik eigen verantwoordelijk en zelfstandigheid belangrijk ben gaan vinden. Ja, we zijn een zorgstaat, maar alleen als het je zelf (en dus binnen je gezin) niet lukt. En natuurlijk kun je niet achter de voordeur kijken, maar als het dus niet lukt van dat ene inkomen dat overblijft, dan kun je ergens op terugvallen, namelijk die verzorgingsstaat (lees een uitkering oid). En daardoor ben ik, indien het haalbaar is, liever van mijn partner afhankelijk dan van de staat.
Gevoelens en ideeën over geld zijn altijd super persoonlijk en niet altijd rationeel. Het punt wat ik tegen de huidige regeling voor bijv. bijstand heb, is dat het mensen dwingt om eerst bij elkaar aan te kloppen. Terwijl: je kunt niet achter iemands voordeur kijken om te weten hoe de relatie in elkaar steekt. Ik heb er destijds voor gekozen om extra te lenen omdat ik mijn vriend op dat moment niet extra wilde belasten met alle kosten voor mijn levensonderhoud. Dat kun je terecht of onterecht vinden. Ik zeg niet dat andere mensen gek/slecht/fout zijn als zij er geen problemen mee hebben de partner om hulp te vragen, dat is iets tussen jullie tweeën. En daar ligt meteen mijn punt: de overheid maakt er beleid van om het delen van de financiële lasten te eisen van stellen.
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik zou er (denk ik achteraf) niet snel voor hebben gekozen om bij De Staat aan te kloppen voor bijstand als ik die optie überhaupt had gehad (omdat je, inderdaad, wordt behandeld als een halve crimineel). Maar dat je de keuze überhaupt niet krijgt vind ik - persoonlijk - erg jammer. Zo werkt een democratie: als de meerderheid dit een billijke regeling vindt, dan heb ik er mee te dealen. En dat is prima natuurlijk, zo werkt het nu eenmaal Ik bedoelde het niet om je aan te vallen hoor en ik vind het heel interessant om het vanuit jouw invalshoek te lezen. Ik merk dat ik in de afgelopen jaren een beetje rechtser ben geworden, d.w.z. dat ik eigen verantwoordelijk en zelfstandigheid belangrijk ben gaan vinden. Ja, we zijn een zorgstaat, maar alleen als het je zelf (en dus binnen je gezin) niet lukt. En natuurlijk kun je niet achter de voordeur kijken, maar als het dus niet lukt van dat ene inkomen dat overblijft, dan kun je ergens op terugvallen, namelijk die verzorgingsstaat (lees een uitkering oid). En daardoor ben ik, indien het haalbaar is, liever van mijn partner afhankelijk dan van de staat.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
dinsdag 8 november 2016 om 18:12
quote:Pluuus schreef op 08 november 2016 @ 17:24:
En daar ligt meteen mijn punt: de overheid maakt er beleid van om het delen van de financiële lasten te eisen van stellen.
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik snap je punt wel, maar zo je het hier brengt gaat het in mijn ogen voorbij aan het idee van een vangnet in een verzorgingsstaat, omdat het er vanuit gaat dat iedereen individueel leeft en individueel (financiële) keuzes maakt, terwijl de realiteit is dat mensen die samenleven samen keuzes maken: de grootte van je huis, de locatie, je eten en drinken, vakanties, noem maar op. En omdat je die keuzes samen maakt is een vangnet pas nodig op het moment dat je je noodzakelijke dingen niet meer kunt betalen van gezamenlijk inkomen, de bijstand is niet bedoeld als aanvulling op een inkomen dat op zichzelf al voldoende zou zijn voor een stel of gezin.
En daar ligt meteen mijn punt: de overheid maakt er beleid van om het delen van de financiële lasten te eisen van stellen.
Zoals bij alles zijn er meer kanten aan het verhaal. Aan de ene kant voel ik me naar mijn vriend toe minder bezwaard om om een bijdrage te vragen omdat hij mij kent en ik hem ook direct mijn dankbaarheid kan tonen of hem kan helpen. Aan de andere kant: mij financieel steunen heeft voor hem (als 1 persoon zijnde met maar 1 inkomen) veel meer impact dan als iedere werkende inwoner een zeer klein deel van die kosten draagt. Het voelde voor mij echt rottig om 1 persoon zo te belasten, zeker als de persoon in kwestie op dat moment ook niet bepaald zwemt in het geld.
Ik snap je punt wel, maar zo je het hier brengt gaat het in mijn ogen voorbij aan het idee van een vangnet in een verzorgingsstaat, omdat het er vanuit gaat dat iedereen individueel leeft en individueel (financiële) keuzes maakt, terwijl de realiteit is dat mensen die samenleven samen keuzes maken: de grootte van je huis, de locatie, je eten en drinken, vakanties, noem maar op. En omdat je die keuzes samen maakt is een vangnet pas nodig op het moment dat je je noodzakelijke dingen niet meer kunt betalen van gezamenlijk inkomen, de bijstand is niet bedoeld als aanvulling op een inkomen dat op zichzelf al voldoende zou zijn voor een stel of gezin.
dinsdag 8 november 2016 om 18:12
quote:Marana_ schreef op 08 november 2016 @ 12:19:
Ik zou me veel schuldiger voelen tov de staat dan tov mijn partner, denk ik. Als partners wil je toch ook zorgen voor elkaar? Je partner deelt toch ook in jouw geld als jij werkt?
In ons geval, met gescheiden financiën, deelt hij dus ook niet in mijn geld als ik werk. Daarom betaal ik bijvoorbeeld ook mijn eigen studiekosten (en indien nodig zou ik liever bij DUO lenen dan het aan hem vragen) omdat dat een investering is in mijn toekomst, niet in de zijne. Hij ziet daar niks van terug. Hij heeft ook geen hoog inkomen, dus stel dat ik voor 200 euro per maand studiekosten bij hem zou moeten aankloppen, dan zou hij daar veel voor moeten laten. Het huishouden vinden we los staan van de hoeveelheid geld die je binnenhaalt: je doet de helft van het huishouden omdat je de helft vies maakt, de helft van het eten eet, etc. Hooguit kun je je helft uitbesteden aan een (zelf betaalde) schoonmaakster als je er echt een hekel aan hebt.
Onze inkomens hebben veel gewisseld tov elkaar, maar een strakke 50/50 verdeling hebben we altijd aangehouden. Nu scheelt het ook dat onze leefstijl hetzelfde is. Ons huis is gekocht op betaalbaarheid voor degene met het laagste inkomen. Inmiddels zijn onze inkomens hoger, maar omdat we bewust kiezen voor eenvoudig en klein in een levendige wijk, zouden we ook niet verhuizen als onze inkomens nog drie keer hoger zouden zijn. Er zijn maar weinig dingen waar we echt geld aan uitgeven. En idd, we zijn echt allebei totaal a-romantisch en hebben nog nooit ruzie gehad over geld of huishouden omdat het zo duidelijk is voor allebei. In de praktijk merk je niet zo heel veel van die 'strakke verdeling', in ieder geval, ik niet.
Ik zou me veel schuldiger voelen tov de staat dan tov mijn partner, denk ik. Als partners wil je toch ook zorgen voor elkaar? Je partner deelt toch ook in jouw geld als jij werkt?
In ons geval, met gescheiden financiën, deelt hij dus ook niet in mijn geld als ik werk. Daarom betaal ik bijvoorbeeld ook mijn eigen studiekosten (en indien nodig zou ik liever bij DUO lenen dan het aan hem vragen) omdat dat een investering is in mijn toekomst, niet in de zijne. Hij ziet daar niks van terug. Hij heeft ook geen hoog inkomen, dus stel dat ik voor 200 euro per maand studiekosten bij hem zou moeten aankloppen, dan zou hij daar veel voor moeten laten. Het huishouden vinden we los staan van de hoeveelheid geld die je binnenhaalt: je doet de helft van het huishouden omdat je de helft vies maakt, de helft van het eten eet, etc. Hooguit kun je je helft uitbesteden aan een (zelf betaalde) schoonmaakster als je er echt een hekel aan hebt.
Onze inkomens hebben veel gewisseld tov elkaar, maar een strakke 50/50 verdeling hebben we altijd aangehouden. Nu scheelt het ook dat onze leefstijl hetzelfde is. Ons huis is gekocht op betaalbaarheid voor degene met het laagste inkomen. Inmiddels zijn onze inkomens hoger, maar omdat we bewust kiezen voor eenvoudig en klein in een levendige wijk, zouden we ook niet verhuizen als onze inkomens nog drie keer hoger zouden zijn. Er zijn maar weinig dingen waar we echt geld aan uitgeven. En idd, we zijn echt allebei totaal a-romantisch en hebben nog nooit ruzie gehad over geld of huishouden omdat het zo duidelijk is voor allebei. In de praktijk merk je niet zo heel veel van die 'strakke verdeling', in ieder geval, ik niet.
dinsdag 8 november 2016 om 19:40
quote:Pluuus schreef op 08 november 2016 @ 18:47:
Zoveel mensen zoveel meningen, prima ook en interessant om te lezen. Gelukkig zijn we het er allemaal over eens dat spaargeld achter de hand hebben sowieso de beste oplossing is, anders zaten we niet in dit topic, am I right? Hahahah, zeker waar! Dat vind ik ook het toffe aan het topic, ondanks de verschillende uitgangsposities (wel/geen werk, schulden/geen schulden, wat dan ook) heeft iedereen wel hetzelfde ideaalbeeld van een goede financiële huishouding
Zoveel mensen zoveel meningen, prima ook en interessant om te lezen. Gelukkig zijn we het er allemaal over eens dat spaargeld achter de hand hebben sowieso de beste oplossing is, anders zaten we niet in dit topic, am I right? Hahahah, zeker waar! Dat vind ik ook het toffe aan het topic, ondanks de verschillende uitgangsposities (wel/geen werk, schulden/geen schulden, wat dan ook) heeft iedereen wel hetzelfde ideaalbeeld van een goede financiële huishouding
dinsdag 8 november 2016 om 19:58
Zeker weten!!
Ik heb net een email naar mijn leidinggevende gestuurd. En naar de baas van mijn leidinggevende. Omdat ik een maand geleden al mijn beoordelingsgesprek had horen te krijgen en nog steeds niet heb gehad. En er was beloofd dat je na een jaar in dienst bij goede beoordeling een salarisverhoging zou krijgen. Dus ik wil dat gesprek.
Ben benieuwd of er nu dan wel wat schot in de zaak komt. Hopelijk wel.
Ik heb net een email naar mijn leidinggevende gestuurd. En naar de baas van mijn leidinggevende. Omdat ik een maand geleden al mijn beoordelingsgesprek had horen te krijgen en nog steeds niet heb gehad. En er was beloofd dat je na een jaar in dienst bij goede beoordeling een salarisverhoging zou krijgen. Dus ik wil dat gesprek.
Ben benieuwd of er nu dan wel wat schot in de zaak komt. Hopelijk wel.
dinsdag 8 november 2016 om 20:11
Ben benieuwd Bumba!
Tsja, als iedereen mag kiezen tussen bij de partner en bij de staat aankloppen dan is de verzorgingsstaat zo uitgehold. Want onder de streep houd je samen meer over als je geld van de staat krijgt, dus zal het gros van de mensen daarvoor kiezen. Weinig mensen die nee zeggen tegen een extraatje van de staat. Net als het basisinkomen: als je je eraan ergert dat het vangnet van de bijstand als hangmat wordt gebruikt dan moet je daar volgens mij zeker niet voor zijn, want die hangmat gaat dan nog heel veel voller worden! Ik vind mezelf best links, maar ik geloof niet in utopieën.
Pluuus en Heaven en anderen die de financien strikt gescheiden houden met hun partner: zijn jullie dan ook geen erfgenamen van elkaar? Want anders ben je uiteindelijk toch verbonden aan de financiele situatie van de ander.
Tsja, als iedereen mag kiezen tussen bij de partner en bij de staat aankloppen dan is de verzorgingsstaat zo uitgehold. Want onder de streep houd je samen meer over als je geld van de staat krijgt, dus zal het gros van de mensen daarvoor kiezen. Weinig mensen die nee zeggen tegen een extraatje van de staat. Net als het basisinkomen: als je je eraan ergert dat het vangnet van de bijstand als hangmat wordt gebruikt dan moet je daar volgens mij zeker niet voor zijn, want die hangmat gaat dan nog heel veel voller worden! Ik vind mezelf best links, maar ik geloof niet in utopieën.
Pluuus en Heaven en anderen die de financien strikt gescheiden houden met hun partner: zijn jullie dan ook geen erfgenamen van elkaar? Want anders ben je uiteindelijk toch verbonden aan de financiele situatie van de ander.
dinsdag 8 november 2016 om 20:21
Ik denk het wel, want ik krijg net een mailtje dat het komende donderdag is en dat alles klaarligt, inclusief mijn nog te bespreken loonsverhoging. Dus dat zal wel goedkomen dan, denk ik?
Voel me wel rot nu alleen, want ik had echt in mijn hoofd dat het vandaag zou plaatsvinden, maar blijkbaar donderdag.
Voel me wel rot nu alleen, want ik had echt in mijn hoofd dat het vandaag zou plaatsvinden, maar blijkbaar donderdag.
dinsdag 8 november 2016 om 21:01
dinsdag 8 november 2016 om 21:11
quote:nicole123 schreef op 08 november 2016 @ 20:11:
Pluuus en Heaven en anderen die de financien strikt gescheiden houden met hun partner: zijn jullie dan ook geen erfgenamen van elkaar? Want anders ben je uiteindelijk toch verbonden aan de financiele situatie van de ander.
Wij zijn wel erfgenamen van elkaar. Heel simpel gesteld omdat het voor ons allebei belangrijk is dat de ander in ons gezamenlijke huis kan blijven (we betalen allebei precies de helft, maar het blijft toch één huis, met een half huis kun je niet zoveel) en bovendien hebben we ook niet echt andere nabestaanden. Als vriend en ik uit elkaar zouden gaan, zou ik niet weten wie ik in mijn testament zou moeten zetten, dan zou ik denk ik een goed doel uitkiezen. Om die reden sta ik ook geregistreerd bij zijn pensioenfonds (ik heb alleen een pensioenpot in eigen beheer, die erft hij als enig erfgenaam ook). Door ons koophuis zijn we ook fiscaal partner.
Ik snap heel praktisch ook dat het niet te doen is om iedereen als individu te gaan behandelen, en de overheid kan ook niet met 2 maten gaan meten en gaan kijken of je in gemeenschap van goederen samen bent of juist op koude uitsluiting. Pluuus en ik hangen rond op dit topic en zijn dus vast bezig om allerlei maatregelen te treffen om onafhankelijk van overheid én partner te zijn, maar veel mensen zijn natuurlijk lekker makkelijk. Ik stoor me alleen een beetje aan het wollige jaren 50 idee van de overheid dat er vanuit gaat dat iedereen met één partner trouwt, in een harmonieuze relatie zit, een vaste baan heeft, samen een paar kinderen krijgt en samen 'iets opbouwt' en goed voor elkaar zorgt tot de dood ons scheidt. Dat is een plaatje dat ik vooral uit de reclame en uit oude boeken ken, zo gaat het in de praktijk vaak niet. Mensen hebben vaak meerdere langdurige partners in hun leven, krijgen met meerdere mensen kinderen, vormen samengestelde gezinnen, kiezen steeds vaker niet voor de traditionele al-het-geld-op-een-hoop situatie, of voor een LAT-relatie, veel minder mensen hebben een vaste baan. Die omslag loopt al een jaar of 25 en gaat steeds harder, maar het overheidsbeleid leunt nog heel erg op het 'traditionele plaatje'. Uiteindelijk ben je zelf de enige zekerheid die je in je leven hebt en daarom vind ik het heel belangrijk om voor mijn eigen financiële onafhankelijkheid te zorgen. Een relatie is een leuke toevoeging aan je leven, maar voor mij is het belangrijk dat liefde de enige reden is om samen te zijn, en niet allerlei praktische redenen. Als die liefde er niet meer is, wil ik makkelijk weg kunnen en voor mezelf kunnen zorgen.
Pluuus en Heaven en anderen die de financien strikt gescheiden houden met hun partner: zijn jullie dan ook geen erfgenamen van elkaar? Want anders ben je uiteindelijk toch verbonden aan de financiele situatie van de ander.
Wij zijn wel erfgenamen van elkaar. Heel simpel gesteld omdat het voor ons allebei belangrijk is dat de ander in ons gezamenlijke huis kan blijven (we betalen allebei precies de helft, maar het blijft toch één huis, met een half huis kun je niet zoveel) en bovendien hebben we ook niet echt andere nabestaanden. Als vriend en ik uit elkaar zouden gaan, zou ik niet weten wie ik in mijn testament zou moeten zetten, dan zou ik denk ik een goed doel uitkiezen. Om die reden sta ik ook geregistreerd bij zijn pensioenfonds (ik heb alleen een pensioenpot in eigen beheer, die erft hij als enig erfgenaam ook). Door ons koophuis zijn we ook fiscaal partner.
Ik snap heel praktisch ook dat het niet te doen is om iedereen als individu te gaan behandelen, en de overheid kan ook niet met 2 maten gaan meten en gaan kijken of je in gemeenschap van goederen samen bent of juist op koude uitsluiting. Pluuus en ik hangen rond op dit topic en zijn dus vast bezig om allerlei maatregelen te treffen om onafhankelijk van overheid én partner te zijn, maar veel mensen zijn natuurlijk lekker makkelijk. Ik stoor me alleen een beetje aan het wollige jaren 50 idee van de overheid dat er vanuit gaat dat iedereen met één partner trouwt, in een harmonieuze relatie zit, een vaste baan heeft, samen een paar kinderen krijgt en samen 'iets opbouwt' en goed voor elkaar zorgt tot de dood ons scheidt. Dat is een plaatje dat ik vooral uit de reclame en uit oude boeken ken, zo gaat het in de praktijk vaak niet. Mensen hebben vaak meerdere langdurige partners in hun leven, krijgen met meerdere mensen kinderen, vormen samengestelde gezinnen, kiezen steeds vaker niet voor de traditionele al-het-geld-op-een-hoop situatie, of voor een LAT-relatie, veel minder mensen hebben een vaste baan. Die omslag loopt al een jaar of 25 en gaat steeds harder, maar het overheidsbeleid leunt nog heel erg op het 'traditionele plaatje'. Uiteindelijk ben je zelf de enige zekerheid die je in je leven hebt en daarom vind ik het heel belangrijk om voor mijn eigen financiële onafhankelijkheid te zorgen. Een relatie is een leuke toevoeging aan je leven, maar voor mij is het belangrijk dat liefde de enige reden is om samen te zijn, en niet allerlei praktische redenen. Als die liefde er niet meer is, wil ik makkelijk weg kunnen en voor mezelf kunnen zorgen.
woensdag 9 november 2016 om 08:39
Bedankt voor alle felicitaties . Dit nieuws geeft inderdaad rust.
Wij houden onze financiën ook zoveel mogelijk gescheiden. Hoewel we wel ook gezamenlijk spaargeld hebben naast eigen spaargeld. Vinden we allebei wel zo prettig.
Testament gaan we opstellen wanneer zoon straks geboren is. Al valt er weinig te erven momenteel hoor, haha.
Om te voorkomen dat de achterblijver het huis moet verkopen wanneer één van ons overlijd hebben we een ruime ORV.
Dat gezegd hebbende zit vriend veel stabieler qua werk dan ik. Waardoor hij tijdens periodes van WW af en toe heeft moeten bijspringen. Daar staat tegenover dat hij niet zo'n spaarder is en ik wel. Dus ik leen hem wel eens geld. En ik maak eerst mijn persoonlijke buffer op voordat ik hem om geld vraag in geval van nood. Ik vind het gewoon oneerlijk als hij voor mij moet betalen als ik een buffer heb. Helaas zorgt dat er wel voor dat ik geen grote buffer heb ondanks spaarzaamheid. Want eens in de 2 jaar ofzo moet ik er weer op interen.
Wij houden onze financiën ook zoveel mogelijk gescheiden. Hoewel we wel ook gezamenlijk spaargeld hebben naast eigen spaargeld. Vinden we allebei wel zo prettig.
Testament gaan we opstellen wanneer zoon straks geboren is. Al valt er weinig te erven momenteel hoor, haha.
Om te voorkomen dat de achterblijver het huis moet verkopen wanneer één van ons overlijd hebben we een ruime ORV.
Dat gezegd hebbende zit vriend veel stabieler qua werk dan ik. Waardoor hij tijdens periodes van WW af en toe heeft moeten bijspringen. Daar staat tegenover dat hij niet zo'n spaarder is en ik wel. Dus ik leen hem wel eens geld. En ik maak eerst mijn persoonlijke buffer op voordat ik hem om geld vraag in geval van nood. Ik vind het gewoon oneerlijk als hij voor mij moet betalen als ik een buffer heb. Helaas zorgt dat er wel voor dat ik geen grote buffer heb ondanks spaarzaamheid. Want eens in de 2 jaar ofzo moet ik er weer op interen.
woensdag 9 november 2016 om 08:40
Mijn man en ik houden onze financiën ook strikt gescheiden, maar ik vind het niet meer dan normaal dat we voor elkaar zorgen als een van de twee helemaal geen inkomen meer heeft. Als mijn partner mijn levensonderhoud kan betalen heb ik dat vangnet niet nodig, dus ik zou niet weten waarom de gemeenschap daar voor zou moeten opdraaien. Als je dat wel wilt moet je ook geen gezamenlijke huishouding voeren, want ook dan profiteer je al van elkaar.
Wij zijn ook gewoon erfgenaam van elkaar. Die strikte scheiding van financiën is meer 'voor het geval dat': voor het geval dat een van ons een eigen bedrijf begint waar het niet goed mee gaat, voor het geval we toch onverhoopt uit elkaar zouden gaan, voor het geval een van de twee schulden maakt waar de ander niets mee te maken heeft. In al die gevallen is het fijn als je gewoon je eigen vermogen houdt. Maar als we overlijden gelden als die 'voor het geval dat's niet meer, en krijgt de ander gewoon de beschikking over al het geld.
Het enige waar we (nog steeds) mee worstelen is onze nalatenschap als we er allebei niet meer zijn. We hebben wel allebei een testament waarin we hebben vastgelegd wat er moet gebeuren als we overlijden, en zelfs wat er moet gebeuren als we tegelijk overlijden, maar daarin willen we nog het een en ander aanpassen. Als je kinderen hebt is dat toch een stuk makkelijker, dan hoef je daar niet of minder over na te denken. Hoe hebben degenen zonder kinderen dat geregeld?
Wij zijn ook gewoon erfgenaam van elkaar. Die strikte scheiding van financiën is meer 'voor het geval dat': voor het geval dat een van ons een eigen bedrijf begint waar het niet goed mee gaat, voor het geval we toch onverhoopt uit elkaar zouden gaan, voor het geval een van de twee schulden maakt waar de ander niets mee te maken heeft. In al die gevallen is het fijn als je gewoon je eigen vermogen houdt. Maar als we overlijden gelden als die 'voor het geval dat's niet meer, en krijgt de ander gewoon de beschikking over al het geld.
Het enige waar we (nog steeds) mee worstelen is onze nalatenschap als we er allebei niet meer zijn. We hebben wel allebei een testament waarin we hebben vastgelegd wat er moet gebeuren als we overlijden, en zelfs wat er moet gebeuren als we tegelijk overlijden, maar daarin willen we nog het een en ander aanpassen. Als je kinderen hebt is dat toch een stuk makkelijker, dan hoef je daar niet of minder over na te denken. Hoe hebben degenen zonder kinderen dat geregeld?
woensdag 9 november 2016 om 09:06
Mijn man en ik hebben al ons inkomen en spaargeld op een gezamenlijke hoop. Zijn ook in gemeenschap van goederen getrouwd, bewuste keuze. Ook al had ik 25000 euro spaargeld en hij 0. Samen hebben we nog 15.000 euro bij gespaard en dat hele bedrag is uitgegeven aan kosten koper en een verbouwing van de benedenverdieping + nieuwe keuken.
Onze inkomens wisselen, ik heb een paar jaar meer verdiend dan hem. Maar ook een paar jaar stukken minder i.v.m. ouderschapsverlof. Nu verdient hij 200 a 300 euro meer per maand dan mij.
Wij hebben er beiden geen moeite mee om afhankelijk van elkaar te zijn. We zijn samen en willen voor elkaar zorgen. We verdienen beiden wel voldoende om onszelf te kunnen bedruipen als de liefde over is. En door overwaarde in ons huis hebben we dan allebei ook een potje om een nieuwe start mee te maken. Maar vooralsnog zie ik ons oud en rimpelig worden samen.
Onze inkomens wisselen, ik heb een paar jaar meer verdiend dan hem. Maar ook een paar jaar stukken minder i.v.m. ouderschapsverlof. Nu verdient hij 200 a 300 euro meer per maand dan mij.
Wij hebben er beiden geen moeite mee om afhankelijk van elkaar te zijn. We zijn samen en willen voor elkaar zorgen. We verdienen beiden wel voldoende om onszelf te kunnen bedruipen als de liefde over is. En door overwaarde in ons huis hebben we dan allebei ook een potje om een nieuwe start mee te maken. Maar vooralsnog zie ik ons oud en rimpelig worden samen.
woensdag 9 november 2016 om 09:15
Ik ben trouwens ook pro basisinkomen. Maar ik denk niet dat dat er ooit doorheen komt.
Dan zou ik waarschijnlijk nog wel iets minder gaan werken dan ik nu doe.
Ik vind het terecht dat de bijstandsregels streng zijn en dat ze er op toe zien dat mensen er geen hangmat van maken. Anderzijds heb je een behoorlijk grote groep mensen met een dusdanige achterstand tot de arbeidsmarkt en een bulk aan psychiatrische, verslavings- en nog tig andere problemen die niet of amper uit de bijstand raken.
Lastig hoor die inkomensval en hoe je dat oplost. Ik begrijp dat dat oneerlijk voelt voor mensen die weinig verdienen maar wel 40 uur per week gaan werken en die minder hebben dan iemand met een uitkering en een hoop toeslagen.
Ik heb een allergie voor profiteurs. Zo ken ik iemand die een arbeidsongeschiktheidsuitkering heeft vanwege langdurige nekklachten. Maar ze gaat stiekem schoon maken bij vrienden om wat bij te verdienen. Hoezo kan je dan niet werken. Met zulke mensen kan ik dus echt niets.
Dan zou ik waarschijnlijk nog wel iets minder gaan werken dan ik nu doe.
Ik vind het terecht dat de bijstandsregels streng zijn en dat ze er op toe zien dat mensen er geen hangmat van maken. Anderzijds heb je een behoorlijk grote groep mensen met een dusdanige achterstand tot de arbeidsmarkt en een bulk aan psychiatrische, verslavings- en nog tig andere problemen die niet of amper uit de bijstand raken.
Lastig hoor die inkomensval en hoe je dat oplost. Ik begrijp dat dat oneerlijk voelt voor mensen die weinig verdienen maar wel 40 uur per week gaan werken en die minder hebben dan iemand met een uitkering en een hoop toeslagen.
Ik heb een allergie voor profiteurs. Zo ken ik iemand die een arbeidsongeschiktheidsuitkering heeft vanwege langdurige nekklachten. Maar ze gaat stiekem schoon maken bij vrienden om wat bij te verdienen. Hoezo kan je dan niet werken. Met zulke mensen kan ik dus echt niets.
woensdag 9 november 2016 om 09:30
Wij zouden er 2000 euro op vooruit gaan met het basisinkomen, ik heb ook gehoord dat kinderen eventueel ook een bedrag zouden krijgen, dan gaan we er nog meer op vooruit. Kan me niet voorstellen dat dit mogelijk is, er is een hele grote groep die geen toeslagen heeft en dan ineens 1000 euro krijgt.
Wij hebben HV en testamenten en als wij overlijden is de voogdij voor onze kinderen bij de rechtbank vastgelegd. We gooien alles op 1 hoop maar met bedrijzen zijn HV makkelijker. Gescheiden financiën lijkt me lastig met kinderen, of de minst werkende partner moet salaris krijgen voor het opvangen van de kinderen haha.
Ik zie om me heen wel problemen ontstaan met samengestelde gezinnen en erfenissen. Met name door vruchtgebruik kunnen hele nare situaties ontstaan en het lijkt wel of iedereen die 1000 euro voor de notaris niet wil ophoesten.
Fijn Bumba!
Wij hebben HV en testamenten en als wij overlijden is de voogdij voor onze kinderen bij de rechtbank vastgelegd. We gooien alles op 1 hoop maar met bedrijzen zijn HV makkelijker. Gescheiden financiën lijkt me lastig met kinderen, of de minst werkende partner moet salaris krijgen voor het opvangen van de kinderen haha.
Ik zie om me heen wel problemen ontstaan met samengestelde gezinnen en erfenissen. Met name door vruchtgebruik kunnen hele nare situaties ontstaan en het lijkt wel of iedereen die 1000 euro voor de notaris niet wil ophoesten.
Fijn Bumba!
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
woensdag 9 november 2016 om 10:17
quote:Chocoladestukjes schreef op 09 november 2016 @ 09:30:
Wij zouden er 2000 euro op vooruit gaan met het basisinkomen, ik heb ook gehoord dat kinderen eventueel ook een bedrag zouden krijgen, dan gaan we er nog meer op vooruit. Kan me niet voorstellen dat dit mogelijk is, er is een hele grote groep die geen toeslagen heeft en dan ineens 1000 euro krijgt.
Wij hebben HV en testamenten en als wij overlijden is de voogdij voor onze kinderen bij de rechtbank vastgelegd. We gooien alles op 1 hoop maar met bedrijzen zijn HV makkelijker. Gescheiden financiën lijkt me lastig met kinderen, of de minst werkende partner moet salaris krijgen voor het opvangen van de kinderen haha.
Ik zie om me heen wel problemen ontstaan met samengestelde gezinnen en erfenissen. Met name door vruchtgebruik kunnen hele nare situaties ontstaan en het lijkt wel of iedereen die 1000 euro voor de notaris niet wil ophoesten.
Fijn Bumba!
Houdt je er dan ook rekening mee dat je behoorlijk meer belasting gaat betalen over je inkomen uit werk? Ik weet niet precies hoeveel dat wordt in alle berekeningen, maar ik ga uit van meer dan 50% over het bedrag wat je verdiend, zodat van iedereen het basisinkomen kan worden betaald.
Het regelen van het samenlevingscontract/testament/ORV/partnerpensioen staat hier voor dit weekend op het programma. Wij willen tijdens ons huwelijk leven alsof we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, met uitzondering van vermogen dat door onze ouders wordt overgedragen, dat willen we daarvan uitsluiten. Mijn ouders zijn nogal wat ouder dan die van hem en we willen voorkomen dat het geld wat mijn ouders aan mij achterlaten verdeeld wordt tussen ons tweeen en het geld wat zijn ouders hem achter laten alleen voor hem is omdat we in de tussen tijd uit elkaar gaan. We weten van elkaar dat we geen problemen hebben met het bestedingspatroon van de ander, dus ik verwacht daar geen problemen.
Wij hebben nog geen idee hoe onze verdeling er in de toekomst uit gaat zien qua werken en zorgen. Dus we brengen in principe alles in in onze gemeenschappelijke boedel, maar we zullen wel bij elke verandierngen in verdeling tussen werken en zorgen ook kijken naar of daar dan nog iets in verandert moet worden. Mijn lief zou nog wel een tijd in het buitenland willen werken, en dan zou ik hem volgen, maar dat betekent wel iets voor mijn carriere en pensioen opbouw, en we vinden het nu lastig om in te schatten hoe we dat willen organiseren, maar we willen dat wel organiseren.
Wij zouden er 2000 euro op vooruit gaan met het basisinkomen, ik heb ook gehoord dat kinderen eventueel ook een bedrag zouden krijgen, dan gaan we er nog meer op vooruit. Kan me niet voorstellen dat dit mogelijk is, er is een hele grote groep die geen toeslagen heeft en dan ineens 1000 euro krijgt.
Wij hebben HV en testamenten en als wij overlijden is de voogdij voor onze kinderen bij de rechtbank vastgelegd. We gooien alles op 1 hoop maar met bedrijzen zijn HV makkelijker. Gescheiden financiën lijkt me lastig met kinderen, of de minst werkende partner moet salaris krijgen voor het opvangen van de kinderen haha.
Ik zie om me heen wel problemen ontstaan met samengestelde gezinnen en erfenissen. Met name door vruchtgebruik kunnen hele nare situaties ontstaan en het lijkt wel of iedereen die 1000 euro voor de notaris niet wil ophoesten.
Fijn Bumba!
Houdt je er dan ook rekening mee dat je behoorlijk meer belasting gaat betalen over je inkomen uit werk? Ik weet niet precies hoeveel dat wordt in alle berekeningen, maar ik ga uit van meer dan 50% over het bedrag wat je verdiend, zodat van iedereen het basisinkomen kan worden betaald.
Het regelen van het samenlevingscontract/testament/ORV/partnerpensioen staat hier voor dit weekend op het programma. Wij willen tijdens ons huwelijk leven alsof we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, met uitzondering van vermogen dat door onze ouders wordt overgedragen, dat willen we daarvan uitsluiten. Mijn ouders zijn nogal wat ouder dan die van hem en we willen voorkomen dat het geld wat mijn ouders aan mij achterlaten verdeeld wordt tussen ons tweeen en het geld wat zijn ouders hem achter laten alleen voor hem is omdat we in de tussen tijd uit elkaar gaan. We weten van elkaar dat we geen problemen hebben met het bestedingspatroon van de ander, dus ik verwacht daar geen problemen.
Wij hebben nog geen idee hoe onze verdeling er in de toekomst uit gaat zien qua werken en zorgen. Dus we brengen in principe alles in in onze gemeenschappelijke boedel, maar we zullen wel bij elke verandierngen in verdeling tussen werken en zorgen ook kijken naar of daar dan nog iets in verandert moet worden. Mijn lief zou nog wel een tijd in het buitenland willen werken, en dan zou ik hem volgen, maar dat betekent wel iets voor mijn carriere en pensioen opbouw, en we vinden het nu lastig om in te schatten hoe we dat willen organiseren, maar we willen dat wel organiseren.
woensdag 9 november 2016 om 10:28
quote:Kaaaaaaaatje schreef op 09 november 2016 @ 10:17:
[...]
Houdt je er dan ook rekening mee dat je behoorlijk meer belasting gaat betalen over je inkomen uit werk? Ik weet niet precies hoeveel dat wordt in alle berekeningen, maar ik ga uit van meer dan 50% over het bedrag wat je verdiend, zodat van iedereen het basisinkomen kan worden betaald.
Het regelen van het samenlevingscontract/testament/ORV/partnerpensioen staat hier voor dit weekend op het programma. Wij willen tijdens ons huwelijk leven alsof we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, met uitzondering van vermogen dat door onze ouders wordt overgedragen, dat willen we daarvan uitsluiten. Mijn ouders zijn nogal wat ouder dan die van hem en we willen voorkomen dat het geld wat mijn ouders aan mij achterlaten verdeeld wordt tussen ons tweeen en het geld wat zijn ouders hem achter laten alleen voor hem is omdat we in de tussen tijd uit elkaar gaan. We weten van elkaar dat we geen problemen hebben met het bestedingspatroon van de ander, dus ik verwacht daar geen problemen.
Wij hebben nog geen idee hoe onze verdeling er in de toekomst uit gaat zien qua werken en zorgen. Dus we brengen in principe alles in in onze gemeenschappelijke boedel, maar we zullen wel bij elke verandierngen in verdeling tussen werken en zorgen ook kijken naar of daar dan nog iets in verandert moet worden. Mijn lief zou nog wel een tijd in het buitenland willen werken, en dan zou ik hem volgen, maar dat betekent wel iets voor mijn carriere en pensioen opbouw, en we vinden het nu lastig om in te schatten hoe we dat willen organiseren, maar we willen dat wel organiseren.
Nee, ik heb me nog niet echt in verder verdiept in het basisinkomen. Gaat iedereen dan 50% over alles betalen of blijft het in schalen?
Dat is prima te regelen bij de notaris, je kunt alles precies zo regelen als je wilt. Alleen partneralimentatie is bij wet geregeld. Je kunt hier dus van te voren geen door de staat erkende afspraken over maken.
[...]
Houdt je er dan ook rekening mee dat je behoorlijk meer belasting gaat betalen over je inkomen uit werk? Ik weet niet precies hoeveel dat wordt in alle berekeningen, maar ik ga uit van meer dan 50% over het bedrag wat je verdiend, zodat van iedereen het basisinkomen kan worden betaald.
Het regelen van het samenlevingscontract/testament/ORV/partnerpensioen staat hier voor dit weekend op het programma. Wij willen tijdens ons huwelijk leven alsof we in gemeenschap van goederen zijn getrouwd, met uitzondering van vermogen dat door onze ouders wordt overgedragen, dat willen we daarvan uitsluiten. Mijn ouders zijn nogal wat ouder dan die van hem en we willen voorkomen dat het geld wat mijn ouders aan mij achterlaten verdeeld wordt tussen ons tweeen en het geld wat zijn ouders hem achter laten alleen voor hem is omdat we in de tussen tijd uit elkaar gaan. We weten van elkaar dat we geen problemen hebben met het bestedingspatroon van de ander, dus ik verwacht daar geen problemen.
Wij hebben nog geen idee hoe onze verdeling er in de toekomst uit gaat zien qua werken en zorgen. Dus we brengen in principe alles in in onze gemeenschappelijke boedel, maar we zullen wel bij elke verandierngen in verdeling tussen werken en zorgen ook kijken naar of daar dan nog iets in verandert moet worden. Mijn lief zou nog wel een tijd in het buitenland willen werken, en dan zou ik hem volgen, maar dat betekent wel iets voor mijn carriere en pensioen opbouw, en we vinden het nu lastig om in te schatten hoe we dat willen organiseren, maar we willen dat wel organiseren.
Nee, ik heb me nog niet echt in verder verdiept in het basisinkomen. Gaat iedereen dan 50% over alles betalen of blijft het in schalen?
Dat is prima te regelen bij de notaris, je kunt alles precies zo regelen als je wilt. Alleen partneralimentatie is bij wet geregeld. Je kunt hier dus van te voren geen door de staat erkende afspraken over maken.
A man is rich in proportion to the number of things he can afford to let alone.
woensdag 9 november 2016 om 10:56
quote:heavenorhell schreef op 08 november 2016 @ 18:12:
[...]
In ons geval, met gescheiden financiën, deelt hij dus ook niet in mijn geld als ik werk. Daarom betaal ik bijvoorbeeld ook mijn eigen studiekosten (en indien nodig zou ik liever bij DUO lenen dan het aan hem vragen) omdat dat een investering is in mijn toekomst, niet in de zijne. Hij ziet daar niks van terug. Hij heeft ook geen hoog inkomen, dus stel dat ik voor 200 euro per maand studiekosten bij hem zou moeten aankloppen, dan zou hij daar veel voor moeten laten.
Maar natuurlijk ziet hij er wel wat voor terug! Je investeert in jouw toekomst, en daarmee in jullie toekomst. Stel dat je door jouw studie straks een baan hebt die wel heel goed verdient, ga je dan ook niet op vakantie met je partner omdat hij dat niet kan betalen? Stel er komen wel kinderen, blijf je dan zeggen dat je allebei evenveel moet inbrengen, of is het dan wel handig dat hij minder werkt dus jullie oppaskosten bespaart?
En als je alles je hele leven toch zo blijft scheiden, en je blijft uitgeven op het niveau van de minst-verdienendende, dan heeft de ander een dikke spaarrekening op het laatst, waar je vroeg of laat beiden van profiteert, desnoods pas na het overlijden van degene met de dikke spaarrekening.
Natuurlijk hoeft hij nu geen dingen te laten, als jij het geld hebt om het zelf te betalen en hij niet is dat prima. Maar stel dat jouw inkomen ook terugvalt, dan is het toch zonde dat je stopt met de studie omdat jij geen geld meer hebt, als hij het wel zou kunnen betalen voor je?
Mijn vriend en ik zijn de boel aan het samenvoegen nu, en wij gaan ook voor een 50/50 verdeling, maar we staan er toch wat minder strikt in dan jullie. Mijn zaak draait beter op dit moment, dus mijn inkomen is hoger, dus betaal ik nu dingen die aangeschaft moeten worden, en het boeit me niet dat hij daar ook van profiteert (ik drink geen koffie maar betaal met alle plezier voor een espressoapparaat bijvoorbeeld). Ik heb ook het grootste deel van de vakantie betaald, want ik wil op vakantie met hem, en iets doen wat we beiden leuk vinden, en als hij zich dat eigenlijk niet kan veroorloven betaal ik dat dus, want ik vind het niet leuk om dat zonder hem te doen.
[...]
In ons geval, met gescheiden financiën, deelt hij dus ook niet in mijn geld als ik werk. Daarom betaal ik bijvoorbeeld ook mijn eigen studiekosten (en indien nodig zou ik liever bij DUO lenen dan het aan hem vragen) omdat dat een investering is in mijn toekomst, niet in de zijne. Hij ziet daar niks van terug. Hij heeft ook geen hoog inkomen, dus stel dat ik voor 200 euro per maand studiekosten bij hem zou moeten aankloppen, dan zou hij daar veel voor moeten laten.
Maar natuurlijk ziet hij er wel wat voor terug! Je investeert in jouw toekomst, en daarmee in jullie toekomst. Stel dat je door jouw studie straks een baan hebt die wel heel goed verdient, ga je dan ook niet op vakantie met je partner omdat hij dat niet kan betalen? Stel er komen wel kinderen, blijf je dan zeggen dat je allebei evenveel moet inbrengen, of is het dan wel handig dat hij minder werkt dus jullie oppaskosten bespaart?
En als je alles je hele leven toch zo blijft scheiden, en je blijft uitgeven op het niveau van de minst-verdienendende, dan heeft de ander een dikke spaarrekening op het laatst, waar je vroeg of laat beiden van profiteert, desnoods pas na het overlijden van degene met de dikke spaarrekening.
Natuurlijk hoeft hij nu geen dingen te laten, als jij het geld hebt om het zelf te betalen en hij niet is dat prima. Maar stel dat jouw inkomen ook terugvalt, dan is het toch zonde dat je stopt met de studie omdat jij geen geld meer hebt, als hij het wel zou kunnen betalen voor je?
Mijn vriend en ik zijn de boel aan het samenvoegen nu, en wij gaan ook voor een 50/50 verdeling, maar we staan er toch wat minder strikt in dan jullie. Mijn zaak draait beter op dit moment, dus mijn inkomen is hoger, dus betaal ik nu dingen die aangeschaft moeten worden, en het boeit me niet dat hij daar ook van profiteert (ik drink geen koffie maar betaal met alle plezier voor een espressoapparaat bijvoorbeeld). Ik heb ook het grootste deel van de vakantie betaald, want ik wil op vakantie met hem, en iets doen wat we beiden leuk vinden, en als hij zich dat eigenlijk niet kan veroorloven betaal ik dat dus, want ik vind het niet leuk om dat zonder hem te doen.
woensdag 9 november 2016 om 10:57
quote:Bumba1985 schreef op 08 november 2016 @ 20:21:
Ik denk het wel, want ik krijg net een mailtje dat het komende donderdag is en dat alles klaarligt, inclusief mijn nog te bespreken loonsverhoging. Dus dat zal wel goedkomen dan, denk ik?
Voel me wel rot nu alleen, want ik had echt in mijn hoofd dat het vandaag zou plaatsvinden, maar blijkbaar donderdag.Wat goed dat je die mail stuurde! Vandaag was misschien wel erg snel om te verwachten, donderdag is fijn toch? Klinkt wel alsof je mag blijven, fijn! Wil je dat dan ook onder de nieuwe voorwaarden?
Ik denk het wel, want ik krijg net een mailtje dat het komende donderdag is en dat alles klaarligt, inclusief mijn nog te bespreken loonsverhoging. Dus dat zal wel goedkomen dan, denk ik?
Voel me wel rot nu alleen, want ik had echt in mijn hoofd dat het vandaag zou plaatsvinden, maar blijkbaar donderdag.Wat goed dat je die mail stuurde! Vandaag was misschien wel erg snel om te verwachten, donderdag is fijn toch? Klinkt wel alsof je mag blijven, fijn! Wil je dat dan ook onder de nieuwe voorwaarden?
woensdag 9 november 2016 om 11:01
quote:heavenorhell schreef op 08 november 2016 @ 21:11:
[...]Ik stoor me alleen een beetje aan het wollige jaren 50 idee van de overheid dat er vanuit gaat dat iedereen met één partner trouwt, in een harmonieuze relatie zit, een vaste baan heeft, samen een paar kinderen krijgt en samen 'iets opbouwt' en goed voor elkaar zorgt tot de dood ons scheidt. Dat is een plaatje dat ik vooral uit de reclame en uit oude boeken ken, zo gaat het in de praktijk vaak niet. Mensen hebben vaak meerdere langdurige partners in hun leven, krijgen met meerdere mensen kinderen, vormen samengestelde gezinnen, kiezen steeds vaker niet voor de traditionele al-het-geld-op-een-hoop situatie, of voor een LAT-relatie, veel minder mensen hebben een vaste baan. Die omslag loopt al een jaar of 25 en gaat steeds harder, maar het overheidsbeleid leunt nog heel erg op het 'traditionele plaatje'. Ik zie dat toch anders. Ik geloof niet dat de overheid leunt op het traditionele plaatje van 50 jaar samen zijn. Er is best ruimte voor nieuwe partners en andersoortige relaties. Maar ik vind het wel terecht dat wanneer je een woning deelt, de overheid vindt dat je ook de kosten gezamenlijk mag dragen, en niet perse 50/50.
[...]Ik stoor me alleen een beetje aan het wollige jaren 50 idee van de overheid dat er vanuit gaat dat iedereen met één partner trouwt, in een harmonieuze relatie zit, een vaste baan heeft, samen een paar kinderen krijgt en samen 'iets opbouwt' en goed voor elkaar zorgt tot de dood ons scheidt. Dat is een plaatje dat ik vooral uit de reclame en uit oude boeken ken, zo gaat het in de praktijk vaak niet. Mensen hebben vaak meerdere langdurige partners in hun leven, krijgen met meerdere mensen kinderen, vormen samengestelde gezinnen, kiezen steeds vaker niet voor de traditionele al-het-geld-op-een-hoop situatie, of voor een LAT-relatie, veel minder mensen hebben een vaste baan. Die omslag loopt al een jaar of 25 en gaat steeds harder, maar het overheidsbeleid leunt nog heel erg op het 'traditionele plaatje'. Ik zie dat toch anders. Ik geloof niet dat de overheid leunt op het traditionele plaatje van 50 jaar samen zijn. Er is best ruimte voor nieuwe partners en andersoortige relaties. Maar ik vind het wel terecht dat wanneer je een woning deelt, de overheid vindt dat je ook de kosten gezamenlijk mag dragen, en niet perse 50/50.
