2 onbekende katten bij elkaar

Komt goed.

Als het twee katers zijn, heb je weinig kans dat het goed komt.

Ze moeten even uitmaken hoe de verhoudingen liggen. Kost een weekje.

Ze vliegen elkaar dus niet direct naar de strot, dat is al iets.



Het kan gewoon goed komen met volwassen katten, zelfs met katers. Ze moeten het wel zelf uitvechten, posities bepalen, daar moet je je niet mee bemoeien dan duurt het alleen maar langer.



Het kan zijn dat ze niet elkaars beste vrienden worden, maar elkaar gewoon verdragen. Blijft het stressen, dan zou ik een andere oplossing zoeken voor één van de poezen.

ik zelf heb 2 katten en mijn vriend 1 kat. Nu gaan wij over een maandje ook samenwonen en weet dus waar je over in zit.

allereerst willen mijn 2 katten al niet bij elkaar in 1 kamer, omdat de een vreselijk dominant is en de ander dan dus liever vlucht.

Maar nu hebben wij de volgende taktiek gevonden.

Het is het beste als je je kat niet meer meeneemt naar je vriend. want dit is zijn terratorium en het is dus logisch dat jouw kat het gevoel heeft zich daar te moeten bewijzen. dat is geen goed begin.

Wat wij gaan doen is alle drie de katten in ons nieuwe huis in een aparte ruimte te zetten. een voor een mogen ze loslopen in huis om te wennen, maar ze weten dan dus dat hun vertrouwde basis de kamer is waar ze in zitten.

wanneer dit allemaal goed loopt en ze allemaal het nieuwe huis een voor een accepteren, kun je proberen met kattenkruid alle katten bij elkaar te laten komen. (het kattenkruid leidt ze van elkaar af) mocht dit stress opleveren dan kunnen ze ervoor kiezen terug te gaan naar hun basis :de kamer. zeker de minst dominante zal dit ales eerste doen. zo creeer je een plek voor ze waar ze zich veilig voelen. en kun je langzaamaan de katten steeds vaker bij elkaar los laten, tot de roedelleider is bepaald.

hopeijk werkt dit, maar dit is wel de beste manier.

zeker ook omdat er in de nieuwe omgeving nog geen terratorium van een van de katten is.

ik wens je in ieder geval heel veel succes. ik hoop dat je katten straks ook misschien naar buiten kunnen? dit geeft vaak veel rust voor de beestjes zelf.

probeer ook om ze tegelijk eten te geven in dezelfde ruimte. dan zijn ze afgeleidt door het eten, maar ruiken ze elkaar wel en wennenn dus op deze manier aan elkaar.



ik ben benieuwd!!!

quote:JWvB schreef op 17 januari 2009 @ 11:13:

Ze moeten even uitmaken hoe de verhoudingen liggen. Kost een weekje.



En wat rondvliegend haar. Want juist door te vechten bepalen ze de rangorde.



Mijn ene kat was een half jaar oud toen ze met de ander kennismaakte, de ander was toen 13 weken oud. De eerste kat heeft echt heel erg lang moeten wennen aan de nieuwe kat, maanden. Dat komt ook omdat de eerste van een ras is dat nogal bekend staat op de introvertheid, en de ander juist van een tegenovergesteld ras is (Blauwe Rus vs. Siamees)



Ze stoeien nog steeds vaak, net nog, maar dat is meer spelen, het gaat niet hard tegen hard.



Mijn oudste kat is nog steeds heel erg gevoelig voor het doen en laten van de tweede. De tweede wil het liefst veel met de eerste spelen, tegen haar aan liggen, etc. maar de eerste vindt dat eigenlijk maar niks.



Ik denk wel dat het handig is om bijvoorbeeld twee kattenbakken te nemen.



Op zich is het helemaal niet erg als de een dominant is, zo werkt het bij poezen. Ze vinden juist rust bij een bepaalde rangorde, hoe zielig dat ook lijkt in onze ogen. Poezen hebben een heel ander idee over gelijkwaardigheid en emancipatie, geen namelijk.

Maar hoe verwacht je dan dat de katten de rangorde gaan bepalen? Vechtende katten bijten elkaar niet dood hoor.



Je zou ze bijvoorbeeld wel met zijn tweeen in een ruimte kunnen laten als jij er bij bent, dan kun je misschien ingrijpen als het uit de hand drijgt te lopen. Maar katten kunnen ontzettend krijsen, grommen en stoeien. In onze ogen ziet het er veel erger uit vaak dan dat het is.



Katten hebben een heel loszittende huid, die echt heel erg veel beter tegen tanden en nagels van soortgenoten kunnen dan die van ons.



En wat al eerder is gezegd. Het is vast lekker voor ze als ze ook naar buiten kunnen, maar ja, je wil de poes die verhuist natuurlijk niet gelijk buiten doen. De al aanwezige poes kan dan naar buiten zodat ze even rust hebben.



Het komt vast goed, massa's poezen zijn ze voorgegaan.

quote:karatekitty schreef op 17 januari 2009 @ 11:33:

@vlinder, op andere (katten) forums heb ik juist gelezen dat je een vechtpartij moet voorkomen. Omdat de onderdanige steeds banger wordt en da,s niet de bedoeling. Tuurlijk is een bepaalde rangorde prima, als ze elkaar maar tolereren ben ik al blij/



vechten is inderdaad niet de oplossing, want het kan zo zijn dat de een dan geterroriseerd wordt door de ander, waardoor de ander zich steeds meer terugtrekt. !!! (dat is bij mij nu ook, 1 kat kan gelukkig naar buiten en ligt vaak in de hal te slapen terwijl de ander de woonkamer tot zijn beschikking heeft.



probeer dus je kat een aparte ruimte te geven waar hij zich in terug kan trekken en tot rust kan komen. (bijvoorbeeld een extra slaapkamertje of een ruimte waar de andere kat niet kan komen..).



met kattenkruid afleiden als ze elkaar zien/ontmoeten...

succes!

Het is altijd even spannend om vreemde volwassen katten bij elkaar te zetten. Soms gaat het meteen goed, soms moeten ze aan elkaar wennen en soms blijft het lastig maar leren ze elkaar te tolereren. Ik heb zelf 4 katten en vang (zwerf)kittens op. Bij mijn laatste kat heeft het lang geduurd voordat nummer 3 aan hem gewend was en niet meer bang ( de nieuwkomer was dominant en nummer 3 nogal schuw).

Ik ben het er trouwens ook niet mee eens dat je je er niet mee moet bemoeien en ze het zelf maar laten uitzoeken. Dat hangt van de situatie af, van de leeftijd van de katten, van het karakter, manier van reageren. Bij mij vlogen de haren in het rond, het ging er echt hard aan toe. Terwijl het de nieuwkomer was die mijn bangere kat aanviel. Dat klopt dus niet. Ik heb al mijn katten van de straat gered en ik heb voor de laatste geprobeerd een nieuw huis te vinden maar dat lukte niet en nu is het goed gekomen. Ik heb dus wel de nieuwkomer gecorrigeerd en ik hield ze apart als ik wegging. Je moet zorgen dat je in huis voldoende plekken hebt (sommige ook wat hoger, een mand op een kast bv) zodat ze zelf een plekje kunnen zoeken en elkaar kunnen vermijden als ze dat willen. Zet voldoende kattenbakken in huis. Dit is belangrijk omdat ze allebei een plek moeten hebben waar ze op de bak willen en je moet voorkomen dat er in huis geplast wordt. Als je een aparte kamer hebt kan het werken om daar de nieuwe kat in te houden en van daaruit de introduceren in het huis. Kijk het even aan. Als er wat geblazen wordt en gegromd dan laat je het aan hen over. Ze moeten inderdaad een manier vinden.

Maar als er echt zwaar gevochten dreigt te gaan worden dan zou ik ingrijpen. Probeer inderdaad te voorkomen dat er al meteen teveel angst ontstaat bij een van de katten.

Jouw eigen kat is altijd de underdog geweest en nu in een nieuwe situatie is het logisch dat ze wat dominanter wordt. Dat mag ook maar het moet niet te gek worden. Ingrijpen betekent dus niet hard straffen maar NEE zeggen en duidelijk maken dat het niet mag. Maak je niet te druk en probeer zelf relaxt te blijven. Meestal komt het wel goed. wat bij mij heeft geholpen is een heel aparte oplossing!

Ik kreeg weer opvangkittens in huis en dominante kater 4 vond dit zo leuk en was er zo door afgeleid dat hij geen tijd meer had kater 3 achterna te zitten. Die werd daardoor ook veel zelfverzekerder.

Ja hoor, dat kan zeker goed komen. Katten leven nu eenmaal in rangordes en dus moet die rangorde elke keer opnieuw vastgesteld worden zodra er een andere kat in beeld komt. Over het algemeen duurt dat wat langer dan 2x een paar uurtjes, dat heeft tijd nodig. Het is ook iets waar jij en je vriend zich niet mee moeten bemoeien, dat moeten de katten onderling "uitvechten". Soms wennen katten nooit aan elkaar, maar het kan ook vrij snel erg goed gaan. En snel is in het gunstige geval na een paar weken.

Mijn Blauwe Rus heeft ook eerst in een tuigje gelopen, de Siamees ging door het lint als ik haar in een tuigje probeerde te wurmen, dus dat heb ik maar gelaten.



Ik ben in het begin samen met ze naar buiten gegaan (1 a 2 weken, ligt aan de kat) Later ging de kat naar buiten en liet ik de deur open (weer 1 a 2 weken). Nu gaan ze naar buiten en geven het vanzelf aan als ze weer naar binnen willen.



Tot mijn verbazing nam de eerste, die het meest moeite had met de nieuwe situatie, de ander eigenlijk beetje op sleeptouw buiten.



Binnen vindt de eerste het wat too much dat de tweede er is, buiten is het "zij tegen de rest van de katten in de buurt".

ik zou jouw kat in eerste instantie goed laten wennen aan de nieuwe omgeving binnenhuis, zodat ze daar een veilig plekje kan creeeren. dan is het juist fijn dat de kat van je vriend naar buiten kan, zodat ze beide hun dagelijkse routine een beetje kunnen hervatten. ik heb mijn katten zo laten wennen dat ze op een gegeven moment vaak naar buiten aan het kijken waren door het raam en volgens mij orienteren ze zich dan al op het buiten zijn..

mijn ene kat heb ik ooit aangelijnd naar buiten meegenomen, maar toen sprong ze over de schutting..:-s gelukkig was de buurman ook in zijn tuin, dus kon haar teruzetten, maar van een tuigje ben ik dus niet zo gecharmeerd. een kat moet zelf zijn weg zoeken en zal vaak voorzichting langs bomen, onder hekjes etc door willen, om zich beschut te voelen en dat gaat niet als je hem aangelijnd hebt...

Geen tuigjes. Als je haar pas van het voorjaar buiten wil laten, zal ze de nieuwe woning al als thuis beschouwen. Ze kan dan rustig zelf naar buiten, ze zorgt er zelf wel voor dat ze weet hoe ze terug moet komen.

ik heb 2 katers. en de 1 was al 4 jaar oud toen de ander van 8 weken erbij kwam. heeft ongeveer 2 maanden geduurd om aan elkaar te wennen maar nu zijn het dikke maatjes.

Bijna vijf jaar geleden heb ik kater 2 gekregen. Die was toen al 9 jaar, kater 1 was toen al 2 jaar bij mij en was 5 jaar oud.

Zijn van hetzelfde ras (Maine Coon), maar hele verschillende karakters.

Ik heb 3 maanden oorlog, met wapenstilstanden, gehad, maar omdat ik zag dat er geen bloed vloeide, geen onzindelijkheid van kwam, geen hongerstaking van kwam en geen te ver gaande stress van kwam, heb ik ze het zelf uit laten zoeken. Over het algemeen gaat het nu goed. Ze zijn geen vriendjes, maar tolereren elkaar. Af en toe moet de pikorde weer even worden vastgesteld of is er één etterig bezig of chagrijnig en dan wordt er geblazen en (mis)gemept. Verder gaat het prima!

mijn ervaring is ook positief. 2 katers (hele moeilijke katers hoor!!) het kostte inderdaad een week.. En daarna was het een maandje wennen aan elkaar ofzo.. Nu (2 jaar later) gaat het echt geweldig, t zijn gewoon beste maatjes van elkaar..