Kinderen
alle pijlers
Stuitligging en bevallen
vrijdag 25 mei 2007 om 08:48
Hallo allemaal!Ik ben nu ruim 34 weken zwanger,eergister bij gyn geweest,kindje ligt in stuit,geprobeerd te draaien maar draaide weer lekker terug.Omdat ik in mn directe omgeving tot 3x toe heb meegemaakt dat het allemaal niet vlekkeloos verliep ben ik behoorlijk onzeker over hoe nu verder.1e vriendin na 27 uur weeen een spoedkeizersnee,kindje daardaoor zuurstoftekort.2e kindje te lang gewacht met keizersnee,kindje tijdens bevalling gestorven..,andere vriendin met 37 weken geprobeerd kindje te draaien waardoor navelstreng om het nekje kwam en moest bevallen van een dood kindje.Ik weet heel goed dat iedere zwangerschap en bevalling anders is maar heb hierdoor toch weinig vertrouwen dat het allemaal wel goed komt.Heb deze angst met gyn besproken maar die zegt aah joh,komt vast goed met jou!En ging vrolijk door met zijn spreekuur....Ik was eigenlijk te beduusd om hier wat over te zeggen.Vooralsnog hoop ik dat ons kindje zich nog even lekker draait zodat ik op natuurlijke manier kan bevallen maar als dat niet zo is ga ik toch maar vragen voor geplande keizersnee denk ik,maar ook daarover krijg ik in omgeving rare opmerkingen.Ben nu dus behoorlijk onzeker over wat nu t beste is...Fijn dat ik het hier kwijt kan!!
Liefs van San
Liefs van San
zaterdag 26 mei 2007 om 15:41
Hoi!Wat een spannende tijd voor je, is het sowieso natuurlijk maar met een stuitligging toch wat meer. Mijn oudste dochter (nu 5) lag in een stuit en ik heb er lang over moeten denken maar ik heb wel voor een vaginale bevalling gekozen omdat 1) ze met d'r billen naar beneden lag (de "beste" stuit) 2) erg klein was en 3) het zh was gespecialiseerd in stuitbevallingen. Raar, omaar over het draaien heb ik niet eens zoveel nagedacht, gewoon geprobeerd, terwijl ik achteraf gezien juist dat niet zou doen gezien de risico's. Ik moet wel zeggen dat de verloskundige eerst aan mij vroeg wat ik wilde en met toen doorverwees naar een gyn, want in sommige ziekenhuizen doen ze het gewoon niet. Als je daar een gyn spreekt, zal hij het sowieso afraden. Ik heb helemaal geen spijt van de bevalling, het is wel extra spannend maar vooral als je een paar uur later thuis bent en haar gewoon kunt oppakken en voeden is het wel fijn. En daarnaast heb je natuurlijk de eeuwige discussie of het nu wel of niet waar is dat het goed is voor een kind om natuurlijk te bevallen ivm leegdrukken longetjes oid, ik weet niet meer precies... Sindsdien heb ik veel mensen gehoord die vinden dat je het risico toch niet kunt nemen, ik denk dat het erg aan de omstandigheden ligt. In het zh waar ik ben bevallen beginnen ze er niet eens aan als een kind met de voetjes naar beneden ligt bijvoorbeeld. Ik vond dus niet dat ik een risico nam. Hopelijk heb je wat hieraan. In wat voor stuit ligt jouw kindje?Sterkte de komende tijd en vergeet niet van je zwangerschap te genieten,Nathalie
zaterdag 7 februari 2009 om 22:46
Hallo allemaal, ik ben nieuw op deze site en zit toch wel met een probleempje.
2 en een half jaar geleden ben ik na een zeer moeizame ingeleide bevalling, vanwege helpsyndroom, van een prachtige zoon bevallen. (in totaal heeft alles zo'n 2 a 3 dagen geduurd omdat de baarmoedermond nog moest rijpen en de bevalling zelf ongeveer 17 uur, op het laatst is de vacuum gebruikt omdat ik echt op was) Hij heeft 8 dagen in couveuse gelegen en ik heb zelf ook ongeveer zolang gelegen omdat ik een chronische ziekte heb en moeilijk herstelde. Ik heb vaak voordat ze me in gingen leiden gevraagd of het niet beter was om een keizersnede te doen maar de artsen piekerden er niet over terwijl ik al 2 weken in het ziekenhuis lag vanwege mijn ziekte, veel morfine kreeg en ook nog eens een helpsyndroom kreeg, ik was al doodop.. Van de bevalling zelf weet ik vooral dat het veel pijn deed ondanks een ruggeprik en dat ik doodmoe was, Voor mijn gevoel hebben ze me toen lang niet alles verteld, wat er met mij aan de hand was, de een zei zwangerschapsvergiftiging de ander bijna- helpsyndroom en weer een ander zei ernstig helpsyndroom.Later hoorde ik ook dat ik 3 liter bloed was verloren, dit is ook wel erg veel geloof ik.. Heel vaag allemaal, ik ben er nu soms nog boos en verdrietig over dat alles zo vreemd is gegaan. Na de bevalling wilde de moederkoek niet komen en moest ik ook nog geopereerd worden en leeg geschraapt en de knip weer dichtgenaaid, Dit heb ik zeker na de operatie geweten, het heeft me maanden gekost om er weer een beetje bovenop te komen. Nu heb ik soms nog last van de knip en ben een beetje incontinent, heel vervelend allemaal. Nu ben ik bijna 34 weken zwanger en zijn we er tijdens een Pret- echo achter gekomen dat de baby in een onvolkomen stuit ligt, vorige week gezien. Mijn man en ik hebben veel over dit onderwerp opgezocht en willen als de baby niet uit zichzelf draait ook niet laten draaien, dit vanwege toch wel veel risico's en vanwege mijn ziekte. Als er al iemand naar mijn buik wijst heb ik al een pijnaanval, bij wijze van spreken. Nu weet ik gewoon dat ze in mijn ziekenhuis heel moeilijk doen over de keizersnede maar toch wil ik dit heel graag omdat het volgens mij het veiligst is voor de baby en ook dat kans op een aanval in mij buik, chronische ziekte, er niet is. Deze ziekte is zeer stress gevoelig en ik kan er niet veel meer bij hebben. Ik slaap weinig,ongeveer 5 uur per nacht en dag, ben dus bijna 20 uur wakker en heb heel veel harde buiken die soms erg pijnlijk zijn. Ik gebruik meds. die ook enig effect op de baby kunnen hebben, dus ze zal zowiezo een paar dagen in de couveuse moeten ter observatie. Ik moet toch wel even kwijt dat ik op het moment zeer gevoelig ben, veel huil en niet weet wat ik volgende week tegen mijn gyn. moet zeggen. Ik wil zo graag een K.S. vooral voor mijn kindje, heeft er iemand tips, mag ik een keizersnde eisen? Ik hoop dat er iemand reageerd ik ben radeloos en heel erg moe....
2 en een half jaar geleden ben ik na een zeer moeizame ingeleide bevalling, vanwege helpsyndroom, van een prachtige zoon bevallen. (in totaal heeft alles zo'n 2 a 3 dagen geduurd omdat de baarmoedermond nog moest rijpen en de bevalling zelf ongeveer 17 uur, op het laatst is de vacuum gebruikt omdat ik echt op was) Hij heeft 8 dagen in couveuse gelegen en ik heb zelf ook ongeveer zolang gelegen omdat ik een chronische ziekte heb en moeilijk herstelde. Ik heb vaak voordat ze me in gingen leiden gevraagd of het niet beter was om een keizersnede te doen maar de artsen piekerden er niet over terwijl ik al 2 weken in het ziekenhuis lag vanwege mijn ziekte, veel morfine kreeg en ook nog eens een helpsyndroom kreeg, ik was al doodop.. Van de bevalling zelf weet ik vooral dat het veel pijn deed ondanks een ruggeprik en dat ik doodmoe was, Voor mijn gevoel hebben ze me toen lang niet alles verteld, wat er met mij aan de hand was, de een zei zwangerschapsvergiftiging de ander bijna- helpsyndroom en weer een ander zei ernstig helpsyndroom.Later hoorde ik ook dat ik 3 liter bloed was verloren, dit is ook wel erg veel geloof ik.. Heel vaag allemaal, ik ben er nu soms nog boos en verdrietig over dat alles zo vreemd is gegaan. Na de bevalling wilde de moederkoek niet komen en moest ik ook nog geopereerd worden en leeg geschraapt en de knip weer dichtgenaaid, Dit heb ik zeker na de operatie geweten, het heeft me maanden gekost om er weer een beetje bovenop te komen. Nu heb ik soms nog last van de knip en ben een beetje incontinent, heel vervelend allemaal. Nu ben ik bijna 34 weken zwanger en zijn we er tijdens een Pret- echo achter gekomen dat de baby in een onvolkomen stuit ligt, vorige week gezien. Mijn man en ik hebben veel over dit onderwerp opgezocht en willen als de baby niet uit zichzelf draait ook niet laten draaien, dit vanwege toch wel veel risico's en vanwege mijn ziekte. Als er al iemand naar mijn buik wijst heb ik al een pijnaanval, bij wijze van spreken. Nu weet ik gewoon dat ze in mijn ziekenhuis heel moeilijk doen over de keizersnede maar toch wil ik dit heel graag omdat het volgens mij het veiligst is voor de baby en ook dat kans op een aanval in mij buik, chronische ziekte, er niet is. Deze ziekte is zeer stress gevoelig en ik kan er niet veel meer bij hebben. Ik slaap weinig,ongeveer 5 uur per nacht en dag, ben dus bijna 20 uur wakker en heb heel veel harde buiken die soms erg pijnlijk zijn. Ik gebruik meds. die ook enig effect op de baby kunnen hebben, dus ze zal zowiezo een paar dagen in de couveuse moeten ter observatie. Ik moet toch wel even kwijt dat ik op het moment zeer gevoelig ben, veel huil en niet weet wat ik volgende week tegen mijn gyn. moet zeggen. Ik wil zo graag een K.S. vooral voor mijn kindje, heeft er iemand tips, mag ik een keizersnde eisen? Ik hoop dat er iemand reageerd ik ben radeloos en heel erg moe....
zaterdag 7 februari 2009 om 22:52
Hoi Micha,
welkom op viva
Een stuitligging is volgens mij altijd een medische indicatie tot keizersnede. Dring er op aan bij je gyneacoloog! Wil hij niet aan je wens tegemoet komen, zoek dan in een ander ziekenhuis een gyn die het wél wil!
Ik heb zelf 2 keizersnedes gehad, de eerste was een spoed, ook na drie zware dagen (net als jij) en de tweede was een geplande, mede door de zware 1e bevalling. Dit was in eerste instantie op mijn verzoek (en mijn gyn vond dat ik eindbepalend was, maar; wél goedoverwogen en ná een gesprek met haar over alle voor- en nadelen van nóg een keizersnede). Bij de 20-weken echo bleek dat baby in stuit lag, dus was het duidelijk dat het weer een keizersnede werd
Heel veel succes en kom voor je zelf op (laat desnoods je man dat doen!)
welkom op viva
Een stuitligging is volgens mij altijd een medische indicatie tot keizersnede. Dring er op aan bij je gyneacoloog! Wil hij niet aan je wens tegemoet komen, zoek dan in een ander ziekenhuis een gyn die het wél wil!
Ik heb zelf 2 keizersnedes gehad, de eerste was een spoed, ook na drie zware dagen (net als jij) en de tweede was een geplande, mede door de zware 1e bevalling. Dit was in eerste instantie op mijn verzoek (en mijn gyn vond dat ik eindbepalend was, maar; wél goedoverwogen en ná een gesprek met haar over alle voor- en nadelen van nóg een keizersnede). Bij de 20-weken echo bleek dat baby in stuit lag, dus was het duidelijk dat het weer een keizersnede werd
Heel veel succes en kom voor je zelf op (laat desnoods je man dat doen!)
zondag 8 februari 2009 om 00:14
Hoi,
Mijn dochter lag ook in onvolkomen stuit. Ik mocht zelf een keuze maken tussen keizersnee en stuitbevalling. Ik heb gekozen voor een keizersnee. Je moet dit gewoon met je gyn bespreken.
Lees je in. Weet wat je voors en tegens zijn en ga dan een gesprek met je gyn. Als je duidelijk bent en aangeeft wat je wensen zijn, dan ontstaat er weinig ruimte voor discussie.
Ik denk dat je je onnodig zorgen maakt. Het is heel normaal dat er gekozen wordt voor een keizersnee bij een stuitligging. Volgens mij ben je ook niet verplicht om een draaipoging te doen. Gewoon duidelijk zijn.
Succes met de laatste loodjes.
Mijn dochter lag ook in onvolkomen stuit. Ik mocht zelf een keuze maken tussen keizersnee en stuitbevalling. Ik heb gekozen voor een keizersnee. Je moet dit gewoon met je gyn bespreken.
Lees je in. Weet wat je voors en tegens zijn en ga dan een gesprek met je gyn. Als je duidelijk bent en aangeeft wat je wensen zijn, dan ontstaat er weinig ruimte voor discussie.
Ik denk dat je je onnodig zorgen maakt. Het is heel normaal dat er gekozen wordt voor een keizersnee bij een stuitligging. Volgens mij ben je ook niet verplicht om een draaipoging te doen. Gewoon duidelijk zijn.
Succes met de laatste loodjes.
zondag 8 februari 2009 om 07:54
quote:Micha777 schreef op 08 februari 2009 @ 07:05:
Hoi Sarah en Sanmi,
Bij deze wil ik jullie alvast bedanken voor jullie snelle reaktie en medeleven. Ik en mijn man hebben ons al flink ingelezen en de voors en tegens afgewogen. Na de vorige bevalling hadden wij allebei al zoiets van dit gebeurd ons geen 2e keer, de doktoren lieten ons toen weinig keus en omdat ik al ruim 2 weken in het ziekenhuis lag was het ook niet echt handig om te verhuizen naar een ander Zh. Het ging toen ineens voor mijn gevoel allemaal zo snel, behalve de bevalling dan... Ik hoop maar dat mijn gyn. in deze situatie niet bij haar standpunt blijft. In dit ziekenhuis zijn eigenlijk al de gyneacologen die ik heb gehad nogal tegen de keizersnede. Ook gebeurd het veel dat ik een andere gyn. of assistent krijg dus een soort van band opbouwen met een vaste gyn. is niet echt gebeurd. Wel kennen ze mij erg goed omdat ik vanwege mijn ziekte erg veel daar heb gelegen, in het verleden soms wel 6 keer per jaar. Gelukkig na de geboorte van ons zoontje heb ik er nog maar 1x weer gelegen en dat wil ik ook graag zo houden, vandaar dat draaien en een gewone bevalling niet zo gewenst zijn omdat dit een pijnaanval kan opwekken vanwege de stress. (die dit evt. met zich kan meebrengen) Mijn /ons kindje gaat voor alles en pijn daar ben ik niet zo bang voor. Nogmaals bedankt en ik hou jullie op de hoogte.... Mochten er nog meer mensen zijn met tips ed. graag! De baby zit mij terwijl ik aan het typen ben lekker te schoppen, ze ligt met haar hoofdje en handen en voeten in haar nek rechtsboven net onder mijn borst zeg maar en de billen voor de uitgang. Dit was wel een apart gezicht hoor op de echo, maar ze ligt er wel heerlijk volgens de echoscopiste en ook al vrij lang, waarschijnlijk vlak na de 20 weken- echo zo gaan liggen, dit weet ik omdat ik haar altijd rechts voelde en links echt helemaal niet. Nou wel weer genoeg gezegd en voel me wat rustiger, ga proberen of ik nog wat kan slapen, was om half 5 al weer klaarwakker. groetjes en misschien hoor ik nog wat, Karin (Micha is de naam van mijn zoontje..)
Hoi Sarah en Sanmi,
Bij deze wil ik jullie alvast bedanken voor jullie snelle reaktie en medeleven. Ik en mijn man hebben ons al flink ingelezen en de voors en tegens afgewogen. Na de vorige bevalling hadden wij allebei al zoiets van dit gebeurd ons geen 2e keer, de doktoren lieten ons toen weinig keus en omdat ik al ruim 2 weken in het ziekenhuis lag was het ook niet echt handig om te verhuizen naar een ander Zh. Het ging toen ineens voor mijn gevoel allemaal zo snel, behalve de bevalling dan... Ik hoop maar dat mijn gyn. in deze situatie niet bij haar standpunt blijft. In dit ziekenhuis zijn eigenlijk al de gyneacologen die ik heb gehad nogal tegen de keizersnede. Ook gebeurd het veel dat ik een andere gyn. of assistent krijg dus een soort van band opbouwen met een vaste gyn. is niet echt gebeurd. Wel kennen ze mij erg goed omdat ik vanwege mijn ziekte erg veel daar heb gelegen, in het verleden soms wel 6 keer per jaar. Gelukkig na de geboorte van ons zoontje heb ik er nog maar 1x weer gelegen en dat wil ik ook graag zo houden, vandaar dat draaien en een gewone bevalling niet zo gewenst zijn omdat dit een pijnaanval kan opwekken vanwege de stress. (die dit evt. met zich kan meebrengen) Mijn /ons kindje gaat voor alles en pijn daar ben ik niet zo bang voor. Nogmaals bedankt en ik hou jullie op de hoogte.... Mochten er nog meer mensen zijn met tips ed. graag! De baby zit mij terwijl ik aan het typen ben lekker te schoppen, ze ligt met haar hoofdje en handen en voeten in haar nek rechtsboven net onder mijn borst zeg maar en de billen voor de uitgang. Dit was wel een apart gezicht hoor op de echo, maar ze ligt er wel heerlijk volgens de echoscopiste en ook al vrij lang, waarschijnlijk vlak na de 20 weken- echo zo gaan liggen, dit weet ik omdat ik haar altijd rechts voelde en links echt helemaal niet. Nou wel weer genoeg gezegd en voel me wat rustiger, ga proberen of ik nog wat kan slapen, was om half 5 al weer klaarwakker. groetjes en misschien hoor ik nog wat, Karin (Micha is de naam van mijn zoontje..)
zondag 8 februari 2009 om 08:33
Toch wel fijn om dit hier te lezen, ook ons mannetje ligt in een stuit,en ben nu ruim 35 weken zwanger, en hij heeft al die tijd al zo gelegen. Ook wij hebben niet zulke positieve verhalen gehoord over stuitbevalling en draaipoging,, vandaar ook dat wij dat liever niet willen.
Nu krijg ik toch echt t gevoel van mn verloskundige dat ze toch willen aansturen op een draaipoging, en anders nog t liefst een stuitbevalling... ik zou er bijna een schuldgevoel aan over houden als ik t niet zou doen...
toch vind ik mijn eigen gevoel t belangrijkste... we gaan nu woensdag naar t ziekenhuis voor een gesprek met de gynecoloog.. misschien dat hij zelf ziet dat t draaien niet mogelijk zal zijn doordag ook mijn placenta aan de voorkant ligt.. maar hoop niet dat hij verder op ons in zal gaan praten als we geen draaipoging willen.
Tis dat ik hier nu lees dat je anders naar een ander ziekenhuis kan gaan.. of om andere gyn kan vragen... dat kan ik dan iig in mn achterhoofd houden. uit mezelf zou ik dat niet zo snel gedaan hebben denk ik.
Moxatherapie hebben we wel geprobeerd, maar helaas heeft dat niet geholpen.
Ook ik ga goed naar mn gevoel luisteren en naar de gevoelens van mn vriend, voor zijn gevoel moeten we t nameijk ook niet gaan doen.
Nu krijg ik toch echt t gevoel van mn verloskundige dat ze toch willen aansturen op een draaipoging, en anders nog t liefst een stuitbevalling... ik zou er bijna een schuldgevoel aan over houden als ik t niet zou doen...
toch vind ik mijn eigen gevoel t belangrijkste... we gaan nu woensdag naar t ziekenhuis voor een gesprek met de gynecoloog.. misschien dat hij zelf ziet dat t draaien niet mogelijk zal zijn doordag ook mijn placenta aan de voorkant ligt.. maar hoop niet dat hij verder op ons in zal gaan praten als we geen draaipoging willen.
Tis dat ik hier nu lees dat je anders naar een ander ziekenhuis kan gaan.. of om andere gyn kan vragen... dat kan ik dan iig in mn achterhoofd houden. uit mezelf zou ik dat niet zo snel gedaan hebben denk ik.
Moxatherapie hebben we wel geprobeerd, maar helaas heeft dat niet geholpen.
Ook ik ga goed naar mn gevoel luisteren en naar de gevoelens van mn vriend, voor zijn gevoel moeten we t nameijk ook niet gaan doen.
zondag 8 februari 2009 om 09:15
Je eigen gevoel is idd. heel belangrijk. Zoals ik al schreef aan onswondertje, die dit topic heeft gestart, heb ik wel een stuitbevalling gehad. Maar ook ik mocht kiezen. En eigenlijk heb ik altijd alleen maar gehoord dat je mocht kiezen.
Micha, ik kan me zeker voorstellen met je vorige bevalling dat je graag een keizersnee wil. Dat moet volgens mij ook kunnen. Dus idd. geef dit duidelijk aan!!!
Veel succes.
Micha, ik kan me zeker voorstellen met je vorige bevalling dat je graag een keizersnee wil. Dat moet volgens mij ook kunnen. Dus idd. geef dit duidelijk aan!!!
Veel succes.
zondag 8 februari 2009 om 10:22
Hallo!
Hier ook een prachtig meisje gekregen na een geplande en dus zelfgekozen keizersnee. Ze lag in een onvolkomen stuit, mijn gyn deed er (gelukkig) helemaal niet moeilijk over. Zij vroeg: wat wil jij? Ik zei: draaipoging zie ik niet zitten, veel te veel risico's voor de baby en pijn voor mij. En zij zei: het is aan jou. En dat is dus ook zo.
Ik merkte in het ziekenhuis, dat veel stagiares en assistenten e.d. een stuitligging heel interessant vinden (mogen we meekijken met de echo? Mag zij nog even voelen?) en een stuitbevalling al helemaal. Maar dat interesseert mij dan weer veel minder. Ik wil gewoon het beste voor mijn kindje en voor mij. In mijn beleving heb ik nu met de keizersnee veel minder stress (gaat het allemaal wel goed) en pijn gehad en dat is uiteindelijk voor mijn kind ook het beste geweest.
Keizersnee is pittig, niet te onderschatten, heb ook veel pijn gehad; heeft ook zo z'n nadelen, maar uiteindelijk ben ik er superblij mee en heb ik een inmiddels heerlijk mooi meisje van 2,5.
Moxa heb ik ook gedaan, heeft niet geholpen.
Lees je goed in en doe uiteindelijk wat voor jou het beste voelt.
Hier ook een prachtig meisje gekregen na een geplande en dus zelfgekozen keizersnee. Ze lag in een onvolkomen stuit, mijn gyn deed er (gelukkig) helemaal niet moeilijk over. Zij vroeg: wat wil jij? Ik zei: draaipoging zie ik niet zitten, veel te veel risico's voor de baby en pijn voor mij. En zij zei: het is aan jou. En dat is dus ook zo.
Ik merkte in het ziekenhuis, dat veel stagiares en assistenten e.d. een stuitligging heel interessant vinden (mogen we meekijken met de echo? Mag zij nog even voelen?) en een stuitbevalling al helemaal. Maar dat interesseert mij dan weer veel minder. Ik wil gewoon het beste voor mijn kindje en voor mij. In mijn beleving heb ik nu met de keizersnee veel minder stress (gaat het allemaal wel goed) en pijn gehad en dat is uiteindelijk voor mijn kind ook het beste geweest.
Keizersnee is pittig, niet te onderschatten, heb ook veel pijn gehad; heeft ook zo z'n nadelen, maar uiteindelijk ben ik er superblij mee en heb ik een inmiddels heerlijk mooi meisje van 2,5.
Moxa heb ik ook gedaan, heeft niet geholpen.
Lees je goed in en doe uiteindelijk wat voor jou het beste voelt.
zondag 8 februari 2009 om 10:55
Ik kan me heel goed voorstellen dat je voor een keizersnede kiest. Die eerste gyn kan zijn mening heel goed op statistieken beweren en zeggen dat het niet vaak voorkomt; jij hebt er al geen goed gevoel over omdat je een paar voorbeelden hebt waar het heel erg fout is gegaan. Een keizersnede is best heftig, want het is een buikoperatie, maar ik kan me heel goed voorstellen dat je dat liever hebt. Luister naar jezelf en kies wat voor jullie het beste is.
zondag 8 februari 2009 om 12:03
Volgens mij mag je bij een stuitligging áltijd kiezen tussen stuitbevalling of keizersnee.
Inderdaad wordt wel geadviseerd vaak om een draaipoging te doen omdat "normaal" bevallen (dus vaginaal en kind met hoofd naar beneden) de minste risico's met zich meebrengt.
Ik heb een draaipoging ondergaan. Voor mij pakte dat niet goed uit. Kind draaide niet, maar ik kreeg wel weeën. Toen de weeën stopten heb ik gekozen voor een keizersnee. Ik vond a. dat ikzelf liever het grootste risico droeg ipv de baby en b. dat ik mijn portie pijn wel gehad had. Doordat achteraf bleek dat ik een hele smalle baarmoeder heb, had de baby nooit kúnnen draaien.
Maar om een lang verhaal kort te maken: volgens mij mag je bij een stuitligging altijd kiezen tussen stuitbevalling of keizersnee.
Inderdaad wordt wel geadviseerd vaak om een draaipoging te doen omdat "normaal" bevallen (dus vaginaal en kind met hoofd naar beneden) de minste risico's met zich meebrengt.
Ik heb een draaipoging ondergaan. Voor mij pakte dat niet goed uit. Kind draaide niet, maar ik kreeg wel weeën. Toen de weeën stopten heb ik gekozen voor een keizersnee. Ik vond a. dat ikzelf liever het grootste risico droeg ipv de baby en b. dat ik mijn portie pijn wel gehad had. Doordat achteraf bleek dat ik een hele smalle baarmoeder heb, had de baby nooit kúnnen draaien.
Maar om een lang verhaal kort te maken: volgens mij mag je bij een stuitligging altijd kiezen tussen stuitbevalling of keizersnee.
zondag 8 februari 2009 om 12:19
Hallo, hier Karin(Micha) weer,
Heel fijn dat er zoveel reakties komen, na veel op het internet te hebben gelezen over draaien bij een stuitligging zijn mijn man en ik het er echt over eens, als ze niet uit zichzelf draait gaan we het niet doen. Hoe interessant de assistenten, stagiares etc. dat ook vinden. Met mijn ziekte heb ik dit al zoveel meegemaakt en ik voelde me na de vorige bevalling ook echt gebruikt als een proefkonijn. Als je leest over bont en blauwe buiken, kindjes die van de stress zijn overleden door een draaipoging. (Laat dit je niet afschrikken dit gebeurd natuurlijk niet heel vaak maar het "kan" gebeuren..) En een stuitbevalling kan goed gaan maar ook dan kan het kindje bont en blauw eruit komen of te snel ademen en stikken of zuurstoftekort krijgen, dit gebeurd natuurlijk niet zoveel. Maar het zal je maar gebeuren, ik zou het mezelf nooit en dan ook nooit kunnen vergeven of vergeten. Ik ga echt samen met mijn man (echt een kanjer, mijn grootste steun en toeverlaat!) er voor vechten dat ze met de keizersnede gehaald mag worden en anders gaan we een andere gyn. zoeken of evt. een ander ziekenhuis. Wel lastig zo laat in de zwangerschap maar de veiligheid van ons kleine meisje gaat echt boven alles. En nogmaals het kan allemaal goed gaan als je de natuur zijn gang laat gaan maar de kundigheid en medici zijn er niet voor niets, het halve koningshuis is met een keizersnede gehaald en die zijn ook gezond, toch? Het vervelende is gewoon dat ik het niet leuk vind dat we misschien een discussie moeten aangaan met de gyn. en ik vind dat ze nu ook wel eens een keer naar mij en mijn gevoel mogen luisteren, meestal voelt een moeder het toch het beste, ik wist voordat ik de pret-echo kreeg al dat ze niet goed lag en ik had gelijk... Echt heel fijn dat we er hier zo over kunnen praten en ik hoop dat we in dit geval onze zin krijgen en dat dan vooral voor onze kindjes, daar gaat het toch om?!!, groetjes en ik lees wel weer, Karin, ook namens mijn man bedankt voor jullie reakties!
Heel fijn dat er zoveel reakties komen, na veel op het internet te hebben gelezen over draaien bij een stuitligging zijn mijn man en ik het er echt over eens, als ze niet uit zichzelf draait gaan we het niet doen. Hoe interessant de assistenten, stagiares etc. dat ook vinden. Met mijn ziekte heb ik dit al zoveel meegemaakt en ik voelde me na de vorige bevalling ook echt gebruikt als een proefkonijn. Als je leest over bont en blauwe buiken, kindjes die van de stress zijn overleden door een draaipoging. (Laat dit je niet afschrikken dit gebeurd natuurlijk niet heel vaak maar het "kan" gebeuren..) En een stuitbevalling kan goed gaan maar ook dan kan het kindje bont en blauw eruit komen of te snel ademen en stikken of zuurstoftekort krijgen, dit gebeurd natuurlijk niet zoveel. Maar het zal je maar gebeuren, ik zou het mezelf nooit en dan ook nooit kunnen vergeven of vergeten. Ik ga echt samen met mijn man (echt een kanjer, mijn grootste steun en toeverlaat!) er voor vechten dat ze met de keizersnede gehaald mag worden en anders gaan we een andere gyn. zoeken of evt. een ander ziekenhuis. Wel lastig zo laat in de zwangerschap maar de veiligheid van ons kleine meisje gaat echt boven alles. En nogmaals het kan allemaal goed gaan als je de natuur zijn gang laat gaan maar de kundigheid en medici zijn er niet voor niets, het halve koningshuis is met een keizersnede gehaald en die zijn ook gezond, toch? Het vervelende is gewoon dat ik het niet leuk vind dat we misschien een discussie moeten aangaan met de gyn. en ik vind dat ze nu ook wel eens een keer naar mij en mijn gevoel mogen luisteren, meestal voelt een moeder het toch het beste, ik wist voordat ik de pret-echo kreeg al dat ze niet goed lag en ik had gelijk... Echt heel fijn dat we er hier zo over kunnen praten en ik hoop dat we in dit geval onze zin krijgen en dat dan vooral voor onze kindjes, daar gaat het toch om?!!, groetjes en ik lees wel weer, Karin, ook namens mijn man bedankt voor jullie reakties!
anoniem_80869 wijzigde dit bericht op 08-02-2009 12:22
Reden: klein foutje ergens..
Reden: klein foutje ergens..
% gewijzigd
zondag 8 februari 2009 om 20:15
Micha,
Wat iedereen dus zegt is dat je echt niet hoeft te vechten voor die keizersnee. Het is namelijk geen raar verzoek om een keizersnee te kiezen. Leg dit aan de gyn. voor en hij zal hiermee akkoord gaan. In het uitzonderlijke geval dat hij dat niet doet, en dat zou echt uitzonderlijk zijn, dan ga je naar een ander ziekenhuis.
Wat iedereen dus zegt is dat je echt niet hoeft te vechten voor die keizersnee. Het is namelijk geen raar verzoek om een keizersnee te kiezen. Leg dit aan de gyn. voor en hij zal hiermee akkoord gaan. In het uitzonderlijke geval dat hij dat niet doet, en dat zou echt uitzonderlijk zijn, dan ga je naar een ander ziekenhuis.
maandag 9 februari 2009 om 12:19
maandag 9 februari 2009 om 13:30
Wen ja idd. De verloskundige dacht dat ze goed lag, omdat ze was ingedaald. De bevalling begon met het spontaan breken van mijn vliezen, het vruchtwater was heel troebel, dus de vk gebeld. En die voelde bij het toucheren dat ze in stuit lag.
Geluk daarbij was dat de bevalling begon met het breken van mijn vliezen en ik nog een weeën had en we dus alle tijd hadden om naar het ziekenhuis te gaan.
Geluk daarbij was dat de bevalling begon met het breken van mijn vliezen en ik nog een weeën had en we dus alle tijd hadden om naar het ziekenhuis te gaan.
maandag 9 februari 2009 om 14:41
Nou, hier gelukkig geen troebel vruchtwater, maar al wel 5/6 cm ontsluiting toen ze erachter kwamen (ging nogal vlot). Bij mij dachten zelfs drie verschillende verloskundigen bij verschillende controles dat ze met het hoofdje naar beneden lag. Oeps. Nou waren we toch al van plan naar het ziekenhuis te gaan, dus we konden zo in de auto stappen. De verloskundigen voelen zich hartstikke schuldig het gebeurt ze bijna nooit (gelukkig maar!)
Ik kreeg trouwens in het ziekenhuis ook de vraag of ik een keizersnee wilde of natuurlijk bevallen (eigenlijk was de vraag: heeft u hierover nagedacht? Nee, natuurlijk niet, ik weet dit net een kwartier!). Omdat alles zo goed ging heb ik voor vaginaal bevallen gekozen, maar als er ook maar iets minder goed verliep zou ik meteen naar de OK worden gereden. 't Was hier dus zeker niet zo dat ik niet kon kiezen voor een keizersnee.
Ik kreeg trouwens in het ziekenhuis ook de vraag of ik een keizersnee wilde of natuurlijk bevallen (eigenlijk was de vraag: heeft u hierover nagedacht? Nee, natuurlijk niet, ik weet dit net een kwartier!). Omdat alles zo goed ging heb ik voor vaginaal bevallen gekozen, maar als er ook maar iets minder goed verliep zou ik meteen naar de OK worden gereden. 't Was hier dus zeker niet zo dat ik niet kon kiezen voor een keizersnee.
maandag 9 februari 2009 om 20:09
dinsdag 10 februari 2009 om 19:19
Dat hangt natuurlijk maar net van de situatie af Carrie. In mijn situatie (vlot verlopende ontsluiting, bekken breed genoeg, kind niet te groot) was een gewone bevalling de beste keuze. Als ik gekozen had voor een keizersnede, was ik er zeker van dat ik een grote buikoperatie kreeg, nu had ik er alleen een kans op (en ik ben er bijzonder goed uit gekomen, net als mijn kind). De risico's voor het kind waren volgens de gynaecoloog verwaarloosbaar in dit geval.
dinsdag 10 februari 2009 om 19:48
Mijn kindje lag ook in onvolkomen stuit en ik mocht ook zelf kiezen tussen bevallen of keizersnede. Lijkt me erg onwaarschijnlijk dat ze daar moeilijk over gaan doen hoor! Dus probeer niet te veel te stressen want dat is ws nergens voor nodig
(Ik ben trouwens gewoon bevallen en dat kan ook heel goed, maar als je dat niet wilt moet je het ook niet doen)
(Ik ben trouwens gewoon bevallen en dat kan ook heel goed, maar als je dat niet wilt moet je het ook niet doen)
dinsdag 10 februari 2009 om 20:05
woensdag 11 februari 2009 om 09:05
Carrie51, de onderzoeken tonen steeds iets anders aan. Vandaar dat je 6 jaar geleden standaard een keizersnee kreeg, maar 3 jaar geleden niet meer. Mijn dochter is 3,5 jaar geleden geboren en toen gaf het laatste rapport aan dat na een keizersnee het risico voor het volgende kind even groot is als het risico van een stuitbevalling van het 1e kind. Tenminste dat is mij toen verteld.
Bovendien is het risico bij een stuitbevalling maar een heel klein beetje hoger dan bij een gewone bevalling. Maar je moet het wel aandurven en het kindje moet niet te groot zijn.
Wen, de reden van het troebele vruchtwater was dat onze dochter in stuit lag. Door het drukverschil werden haar darmen leeggedrukt. De verloskundige zei dat dat heel normaal is bij een stuitligging en eigenlijk altijd zo is. Onze dochter had het niet benauwd of zo iets.
Bovendien is het risico bij een stuitbevalling maar een heel klein beetje hoger dan bij een gewone bevalling. Maar je moet het wel aandurven en het kindje moet niet te groot zijn.
Wen, de reden van het troebele vruchtwater was dat onze dochter in stuit lag. Door het drukverschil werden haar darmen leeggedrukt. De verloskundige zei dat dat heel normaal is bij een stuitligging en eigenlijk altijd zo is. Onze dochter had het niet benauwd of zo iets.
woensdag 11 februari 2009 om 22:35
Hoi allemaal, volgende week de gyn. maar vandaag een gesprek gehad met de kinderarts, die mijn verhaal heeft aangehoord en meteen zei dat zij niet dacht dat ons kindje nog zou draaien. Ze heeft een kamer naast mijn gyn. en gaat met haar praten. Ze wil ook adviseren om een geplande keizersnede te laten doen en vindt een draaipoging niet echt ok ivm. stress voor de baby en voor mij vanwege mijn ziekte.. Ik ben nu een stuk rustiger en hoop dat de gyn. meegaat in deze. Ik hou jullie op de hoogte en zal vannacht wel een beetje beter slapen omdat er nu iets meer duidelijkheid is en eindelijk een arts die naar mij/ ons wilde luisteren, bedankt voor jullie medeleven en meedenken het heeft mij zeker geholpen, nu volgende week woensdag nog,. groet, Karin (miranny hoe is het bij jou gegaan?)
