Werk & Studie
alle pijlers
Ervaringen gezocht, werken in een callcenter.
vrijdag 8 september 2017 om 11:37
Ik ben op zoek naar een andere baan, maar dat is nog niet zo gemakkelijk.
Nu zie ik vacatures voorbij komen (via fintrex) van callcenters. Het lijkt mij best leuk werk.
Zijn er hier mensen die ervaringen hiermee hebben en mij er wat over kunnen vertellen?
En is dit gemakkelijk te combineren met een gezin?
Alvast bedankt.
Nu zie ik vacatures voorbij komen (via fintrex) van callcenters. Het lijkt mij best leuk werk.
Zijn er hier mensen die ervaringen hiermee hebben en mij er wat over kunnen vertellen?
En is dit gemakkelijk te combineren met een gezin?
Alvast bedankt.
vrijdag 8 september 2017 om 15:32
Valia_1 schreef: ↑08-09-2017 14:38Verder heb ik ook de ervaring dat hoe technischer en specialistischer de functie is hoe meer vrijheid je meestal hebt om zelf vragen te beantwoorden en de gesprekken ook wat langer te laten duren.
Algemene klantenservice is vaak minder leuk wat dat betreft dan tweede of derde lijn waar je de moeilijke gevallen krijgt.
Een grote frustratie is ook dat je vaak weinig mag (geen mensen doorverbinden naar bepaalde afdelingen, niet zelf contact opnemen met bepaalde afdelingen, niet zelf ergens achteraan mogen of een afspraak mogen regelen..)
Mee eens!
vrijdag 8 september 2017 om 15:33
In een grijs verleden heb ik dit werk (outbound) gedaan en mijn ervaring al eens op dit forum gezet
copy-paste hier komt het:
Als je niet meedogenloos aan demente bejaarden en koopverslaafden weet te verkopen en je score is laag, lig je er in deze branche heel snel uit. Het is een baantje dat geen zekerheid biedt, je best wel uitput , frustreert en niet goed betaalt, het bungelt ergens onderaan de arbeidsmarkt.
Maar ik zou het zo weer proberen als ik zonder werk zou komen te zitten en dit mijn enige optie zou zijn, dat dan weer wel. Beetje masochistische post zo
copy-paste hier komt het:
Als je niet meedogenloos aan demente bejaarden en koopverslaafden weet te verkopen en je score is laag, lig je er in deze branche heel snel uit. Het is een baantje dat geen zekerheid biedt, je best wel uitput , frustreert en niet goed betaalt, het bungelt ergens onderaan de arbeidsmarkt.
Maar ik zou het zo weer proberen als ik zonder werk zou komen te zitten en dit mijn enige optie zou zijn, dat dan weer wel. Beetje masochistische post zo
vrijdag 8 september 2017 om 16:00
Ben ik het mee eens, maar enkel igv outbound bellen.Bobby-Pin schreef: ↑08-09-2017 15:33In een grijs verleden heb ik dit werk (outbound) gedaan en mijn ervaring al eens op dit forum gezet
copy-paste hier komt het:
Als je niet meedogenloos aan demente bejaarden en koopverslaafden weet te verkopen en je score is laag, lig je er in deze branche heel snel uit. Het is een baantje dat geen zekerheid biedt, je best wel uitput , frustreert en niet goed betaalt, het bungelt ergens onderaan de arbeidsmarkt.
Maar ik zou het zo weer proberen als ik zonder werk zou komen te zitten en dit mijn enige optie zou zijn, dat dan weer wel. Beetje masochistische post zo
Ik heb in een callcenter gewerkt waarbij ik gasten moest helpen die een vakantie wilden boeken (inbound dus). Best leuk werk! Maar er werd toch een minimum aan commercieel vermogen geeist en dat zat er bij mij echt niet in. Gelukkig was ik wel heel klantgericht waardoor ik mocht blijven tot het max aantal verlengingen van mijn tijdelijk contract. Ik was achteraf gezien toch blij dat ik geen vast contract had gekregen. Ik doe nu veel leuker werk.
vrijdag 8 september 2017 om 16:41
Valia_1 schreef: ↑08-09-2017 14:33Ik heb vroeger veel inbound callcenter werk gedaan, tijdens mijn studie en ook daarna nog een keer. Er is inderdaad een groot verloop onder de mensen. De trainingen zijn gemiddeld niet erg goed waardoor je toch vaak een stukje expertise mist als je eenmaal in de lijn zit. En die expertise is op de belvloer ook heel lastig te vinden vanwege het grote verloop van mensen. De paar ervaren krachten waren dan ook vaak van grote waarde als er moeilijke en obscure vragen kwamen.
Dat het vooral een goede baan is voor niet ambitieuze mensen ben ik het wel grotendeels mee eens. Het overgrote deel van de mensen werkt er ook omdat ze een inkomen nodig hebben en geen andere baan konden krijgen. Veel hebben dan ook wel degelijk ambities maar die liggen buiten het callcenter.
Waarom vooral voor niet-ambitieuze mensen? Omdat er op de lange termijn vaak heel weinig doorgroei mogelijkheden zijn. Eventueel kan je doorgroeien als teamleider (hoewel bij sommige callcenters ze die weer liever van buiten halen) maar vaak zijn er verder weinig mogelijkheden. Natuurlijk is niet elk callcenter hetzelfde verder maar wat je vaak ziet is dat het callcenter is losgekoppeld van het bedrijf zelf. Dus als je bij KPN Contact werkt dan werk je niet bij KPN zelf. Binnen KPN zelf zijn er misschien fantastische mogelijkheden maar binnen het callcenter bedrijf zijn die er een heel stuk minder.
In callcenters had ik meestal twee soorten collega's: mensen die het echt tijdelijk deden en daarna een andere opleiding of werk gingen doen & vaak wat oudere mensen die het wat langer deden omdat het alternatief een uitkering was. Ook die vertrokken overigens ook als ze kans kregen naar wat meer administrative functies bijvoorbeeld. Dus de mensen zijn wel ambitieus misschien maar er zit gewoon niet zo heel veel doorgroei in, ook niet wat salaris betreft.
Verder heb je nog een verschil tussen inhouse callcenters en callcenters die niet bij een bepaald bedrijf horen maar voor klanten werken. Inhouse callcenters zijn vaak kleinschaliger en betalen een stuk beter.
Wat ik leuk aan het werk vond waren de aardige collega's en de flexibele werktijden (soms).
Minder leuk: de targets, constant aan de telefoon zitten, de vele regels en hoe de teamleiders overal bovenop zitten. Er is vaak weinig ruimte voor eigen initiatief. Zeker fulltime kan het vermoeiend zijn. Als bijbaan is het een stuk beter te doen. Voor studenten vind ik het een vrij ideale bijbaan.
Outbound heb ik nooit gedaan maar bedenk wel dat je bij inbound bij commerciële bedrijven vaak ook moet upsellen en producten aan de man moet brengen dus dat hoort er soms ook bij.
En DIT is precies wat ik bedoel, bij de KPN was het ook inbound, je had een levensgroot scherm tegen de muur en daar zag je het aantal wachtenden, vaak waren het er meer dan 100, het was dan een kwestie van zitten en werken, alles werd strak geregisseerd, zelfs je toiletbezoek moest je melden. De meeste medewerkers waren PT studenten, moeders, herintreders, en de mensen die FT werkten die solliciteerden zich suf om daar weg te gaan.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 8 september 2017 om 17:29
Ik heb als student jarenlang bij een callcenter gewerkt, inbound. Een zgn extern callcenter, dat dus werd ingehuurd door bedrijven om de enorme hoeveelheid telefoontjes aan te kunnen. Bij een grote tv/internet/telefonie aanbieder vond ik het frustrerend dat ik eigenlijk bijna niets voor de klanten kon doen. Ik kreeg vaak mensen aan de lijn die witheet waren en het ontzettend zat dat ze zo lang hadden moeten wachten. Om vervolgens vaak alsnog geen antwoord op hun vragen te krijgen. Wij konden alleen simpele instellingsproblemen oplossen of de klacht noteren en doorsturen. Later voor een bank en dat was leuker, omdat we meer mochten doen. Bijzonder wel hoeveel mensen hun energierekening incasso lieten terugboeken om een luxe kerst te hebben.
We mochten onze roostervoorkeuren doorgeven, maar daar moest een bepaald aantal avonden en weekenden bij zijn. En nog werd je soms anders ingepland. Inderdaad vooral studenten en herintreders; die laatste groep hield er wat eerder mee op omdat het allemaal zo snel moest. Soms werden gesprekken meegeluisterd en als je dan bijv. maar 2x de naam van de klant had gezegd, of je gemiddelde afhandeltijd was te hoog, dan kreeg je dat te horen. Ik vond dat best stressvol.
We mochten onze roostervoorkeuren doorgeven, maar daar moest een bepaald aantal avonden en weekenden bij zijn. En nog werd je soms anders ingepland. Inderdaad vooral studenten en herintreders; die laatste groep hield er wat eerder mee op omdat het allemaal zo snel moest. Soms werden gesprekken meegeluisterd en als je dan bijv. maar 2x de naam van de klant had gezegd, of je gemiddelde afhandeltijd was te hoog, dan kreeg je dat te horen. Ik vond dat best stressvol.
vrijdag 8 september 2017 om 18:01
[quote=Miskotto post_id=27525851 time=1504881694 user_id=234667]
En DIT is precies wat ik bedoel, bij de KPN was het ook inbound, je had een levensgroot scherm tegen de muur en daar zag je het aantal wachtenden, vaak waren het er meer dan 100, het was dan een kwestie van zitten en werken, alles werd strak geregisseerd, zelfs je toiletbezoek moest je melden. De meeste medewerkers waren PT studenten, moeders, herintreders, en de mensen die FT werkten die solliciteerden zich suf om daar weg te gaan.
[/quote
Zat je intern of extern?
En DIT is precies wat ik bedoel, bij de KPN was het ook inbound, je had een levensgroot scherm tegen de muur en daar zag je het aantal wachtenden, vaak waren het er meer dan 100, het was dan een kwestie van zitten en werken, alles werd strak geregisseerd, zelfs je toiletbezoek moest je melden. De meeste medewerkers waren PT studenten, moeders, herintreders, en de mensen die FT werkten die solliciteerden zich suf om daar weg te gaan.
[/quote
Zat je intern of extern?
vrijdag 8 september 2017 om 18:05
Wat?? De financiele administratie van een zorgverzekeraar bij een callcenter? Welk bedrijf gaat zo onzorgvuldig met zijn administratie om?Miskotto schreef: ↑08-09-2017 11:53Ik heb in een grijs verleden in het call center van KPN Telecom gewerkt, mijn ervaring is dat het een prima functie is voor mensen zonder ambities, je werkt met targets en alle telefoongesprekken die je voert worden bijgehouden , wekelijks krijg je een uitdraai van je gevoerde gesprekken, als je een uitschieter hebt in je gesprekken dan mag jij je aan je TL verantwoorden.
Het verloop binnen callcenters is erg groot, vaak zie je dat mensen driftig solliciteren en dat ze de baan in het callcenter hebben aangenomen omdat er nu eenmaal brood op de plank moet ( geldt ook voor mij)
Voor de rest hangt het ervan af voor welk bedrijf je werkt, werk jij voor een afdeling incasso van een zorgverzekeraar dan zal je uiteraard minder leuke gesprekken voeren dan wanneer je werkt voor de postcodeloterij
vrijdag 8 september 2017 om 18:19
Noem eens een paar namen?
vrijdag 8 september 2017 om 19:11
Ik had het enkel niet direct over verzekeringen..maar weet dat de NN het in het verleden ook had (tegenwoordig intern en zwaar beveiligd etc)...van de ISP's weet ik dat eentje het totaal uitbesteed en nu moeite doet om het thuis te halen zeg maar.
Verder heb ik in een grijs verleden gesolliciteerd voor een functie service bij een bank (weet niet eens meer welke) welke ook extern bij een klein bedrijfje lag (nogmaals geen idee meer waar...is jaren geleden)
vrijdag 8 september 2017 om 19:17
vrijdag 8 september 2017 om 19:41
Ehh ik heb regelmatig contact met zorgverzekeraars om betalingsregelingen te treffen voor mijn klanten, en alle grote zorgverzekeraars werken met een callcenter, soms word je in de wacht gezet zodat er even naar een achterliggende afdeling gebeld kan worden, maar alle contacten lopen via het callcenter oftewel frontoffice.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 8 september 2017 om 20:58
Ik heb als student bij een callcenter gewerkt en ik haatte het. Bij het bedrijf waar ik werkte werd je betaald voor de tijd die je achter je computer, al bellend doorbracht. Dus vanaf het moment dat niemand de telefoon opnam of wanneer je naar het toilet ging stopten je uren met lopen tot je weer terug was. Ik moest de hele dag door mensen opbellen om enquetes af te nemen. Mensen die bijvoorbeeld net een nieuwe auto gekocht hadden bij een bepaald bedrijf, moest ik opbellen om hen dan een vragenlijst van 15 minuten te laten afnemen. Mensen waren vaak erg ongeduldig (uiteraard), scholden me soms uit of haakten halverwege de enquete in omdat ze er genoeg van hadden.
Ik had het werk op dat moment nodig voor mijn studie en ben meteen gestopt toen ik ander werk had gevonden.
Ik had het werk op dat moment nodig voor mijn studie en ben meteen gestopt toen ik ander werk had gevonden.
vrijdag 8 september 2017 om 21:09
Hier precies dezelfde ervaring. Vast werk gevonden in het callcenter van een grote bank, 8u schuivend tussen 7u 's ochtends en 22u 's avonds. 2u per dag was outbound, de rest klantenservice. Verschrikkelijk vond ik het. Het helpen van klanten op zich ging nog, maar je MOEST en ZOU ze proberen zoveel mogelijk aan te smeren. Alle gesprekken werden opgenomen, en op het eind van de week/maand werd je op het matje geroepen bij de baas met drie random gesprekken die ze herbeluisterd hadden, en waarom je niet had geprobeerd ze zus en zo aan te smeren. Troosteloze omgeving ook, allemaal jonge hoogopgeleide mensen die geen werk in hun sector vinden en dan daar terecht komen, ik kwam er zo ook terecht, er moet toch brood op de plank komen.. Ik zou het nóóit meer doen, voor geen goud. Ben er compleet aan onderdoor gegaan.Rooss4.0 schreef: ↑08-09-2017 12:01Ik zit nu overspannen thuis na 4 maanden outbound. Wat een dramatisch werk. Het was an sich goed te combineren met mijn gezin, op de avonden na (daar was het uitzendbureau niet geheel eerlijk over geweest), daarom wilde ik het wel proberen. Targets, beltempo's, de constante controle. Ik ben er compleet aan onderdoor gegaan. En dat is ontzettend jammer want ik kan het goed maar soms heb je een talent waar je eenvoudigweg gewoon niét blij mee bent.
zaterdag 9 september 2017 om 01:19
9 maanden callcenter heeft me een lelijke burn out opgeleverd. Ik verkocht abonnementen en mijn ziel erbij. We hadden elke week een wall of shame, met achter elke naam het aantal sales. Je naam werd met oranje of groen gearceerd. Als je genoeg verkocht had, werd je groen, zo niet, oranje en stond je op de shortlist voor ontslag. Een van de teamleiders was een gore klootzak die graag seksueel getinte opmerkingen maakte.
En o ja, de peptalks. Hebben jullie er zin in?! Werd er dan geroepen, en toen iemand eens zei: nou, nee, niet, speciaal, maar ik moet toch eten, was 'dààr het gat van de deur'.
Het heeft me een jaar gekost om weer een beetje op te krabbelen. Godzijdank kon ik voor de startup van een vriend gaan werken, wat ik nog steeds met veel plezier doe.
Verder heb ik ook nog flinke problemen gehad met het patrolling bedrijf waar we formeel in dienst waren. Ze vergaten te betalen. Drie maanden lang. Gelukkig had ik een goede rechtsbijstandsverzekering. Het woord stress kreeg op die manier een heel nieuwe lading.
Maar echt, als je andere opties hebt, ga niet naar het callcenter.
En o ja, de peptalks. Hebben jullie er zin in?! Werd er dan geroepen, en toen iemand eens zei: nou, nee, niet, speciaal, maar ik moet toch eten, was 'dààr het gat van de deur'.
Het heeft me een jaar gekost om weer een beetje op te krabbelen. Godzijdank kon ik voor de startup van een vriend gaan werken, wat ik nog steeds met veel plezier doe.
Verder heb ik ook nog flinke problemen gehad met het patrolling bedrijf waar we formeel in dienst waren. Ze vergaten te betalen. Drie maanden lang. Gelukkig had ik een goede rechtsbijstandsverzekering. Het woord stress kreeg op die manier een heel nieuwe lading.
Maar echt, als je andere opties hebt, ga niet naar het callcenter.
zaterdag 9 september 2017 om 10:31
Ik heb een jaar of 6 fulltime gewerkt in het callcenter van een grote telecomaanbieder.
Inderdaad omdat ik geen ander werk kon vinden, niet lekker in mijn vel zat en later een deeltijdopleiding begon waarmee dit werk vanwege de wisselende werktijden wel goed te combineren was.
In het begin viel het best mee; ik zat op een soort service afdeling dus ik beantwoorde voornamelijk financiële vragen over de facturen enzo. Ook nog een hele tijd op een afdeling gezeten waar alleen de mails behandeld werden; dat was best leuk.
Later werden er allerlei afdelingen samengevoegd en moest je gaan verkopen en technische vragen gaan beantwoorden. Krijg je dus een training om je technische kennis op te krikken, maar ja als je totaal niet technisch aangelegd bent ... moet je dus vragen beantwoorden terwijl je zelf ook niet weet hoe en wat. Vreselijk.
Ook dat verkopen was vreselijk. Inderdaad een groot bord met alle namen erop en wie wat verkocht had. En dan aan het eind van de week een verklaring geven waarom je deze week je targets niet behaald had en de vorige week wel.
En om de zoveel tijd werden er dan 'ludieke' acties verzonnen; moest je (als je wat verkocht had) een beker op je tafel zetten. Als Pietje vervolgens iets verkocht, dan zette hij die beker op zijn bureau en zo door. En bij wie de beker op het bureau stond op een bepaald tijdstip, die kreeg een cadeau. Verschrikkelijk.
Ze houden alles bij; hoe lang je werkt, wat je zegt, hoe lang je naderhand doet over het maken van een aantekening ...
Als ik eens een minuut langer deed over het maken van een aantekening, dan stond er al iemand naast me (of ik kreeg een chatberichtje) of er iets aan de hand was of dat ze me konden helpen. Pffffffffffffffffff.
Elke week gesprekken terugluisteren, evalueren en vragen beantwoorden als 'en hoe vindt jij dat het gaat?' en 'wat kan beter'?
En elke ochtend een 'dagstart'. Moest je met een smiley achter je naam aangeven of het goed met je ging of niet. En zo niet; dan was het de bedoeling dat je vertelde of men je ergens bij kon helpen ...
Op het einde ging het helemaal niet meer goed met mij. Zij waren niet tevreden over mij en wilden mij eruit werken. Ik was bijna klaar met mijn opleiding en druk bezig aan het solliciteren. Ze probeerde me te pakken op dingen als dat ik een minuut te lang op de WC gezeten had en foeterden me vervolgens en plein public daarover uit. Er is daar zoveel gebeurd, kan er een boek over schrijven. Het verloop was sowieso heel groot en dat is niet voor niks.
Ik was blij dat ik weg kon. Je krijgt heel veel shit over je heen (zowel van klanten als van de werkgever). Voor je werkgever ben je een nummertje. Regelmaat zit er niet in; werken tussen 7 en 23 uur en de ene dag werk je tot half 4 en de dag erop begin je pas om half 3. Ik werd er niet blij van.
Inderdaad omdat ik geen ander werk kon vinden, niet lekker in mijn vel zat en later een deeltijdopleiding begon waarmee dit werk vanwege de wisselende werktijden wel goed te combineren was.
In het begin viel het best mee; ik zat op een soort service afdeling dus ik beantwoorde voornamelijk financiële vragen over de facturen enzo. Ook nog een hele tijd op een afdeling gezeten waar alleen de mails behandeld werden; dat was best leuk.
Later werden er allerlei afdelingen samengevoegd en moest je gaan verkopen en technische vragen gaan beantwoorden. Krijg je dus een training om je technische kennis op te krikken, maar ja als je totaal niet technisch aangelegd bent ... moet je dus vragen beantwoorden terwijl je zelf ook niet weet hoe en wat. Vreselijk.
Ook dat verkopen was vreselijk. Inderdaad een groot bord met alle namen erop en wie wat verkocht had. En dan aan het eind van de week een verklaring geven waarom je deze week je targets niet behaald had en de vorige week wel.
En om de zoveel tijd werden er dan 'ludieke' acties verzonnen; moest je (als je wat verkocht had) een beker op je tafel zetten. Als Pietje vervolgens iets verkocht, dan zette hij die beker op zijn bureau en zo door. En bij wie de beker op het bureau stond op een bepaald tijdstip, die kreeg een cadeau. Verschrikkelijk.
Ze houden alles bij; hoe lang je werkt, wat je zegt, hoe lang je naderhand doet over het maken van een aantekening ...
Als ik eens een minuut langer deed over het maken van een aantekening, dan stond er al iemand naast me (of ik kreeg een chatberichtje) of er iets aan de hand was of dat ze me konden helpen. Pffffffffffffffffff.
Elke week gesprekken terugluisteren, evalueren en vragen beantwoorden als 'en hoe vindt jij dat het gaat?' en 'wat kan beter'?
En elke ochtend een 'dagstart'. Moest je met een smiley achter je naam aangeven of het goed met je ging of niet. En zo niet; dan was het de bedoeling dat je vertelde of men je ergens bij kon helpen ...
Op het einde ging het helemaal niet meer goed met mij. Zij waren niet tevreden over mij en wilden mij eruit werken. Ik was bijna klaar met mijn opleiding en druk bezig aan het solliciteren. Ze probeerde me te pakken op dingen als dat ik een minuut te lang op de WC gezeten had en foeterden me vervolgens en plein public daarover uit. Er is daar zoveel gebeurd, kan er een boek over schrijven. Het verloop was sowieso heel groot en dat is niet voor niks.
Ik was blij dat ik weg kon. Je krijgt heel veel shit over je heen (zowel van klanten als van de werkgever). Voor je werkgever ben je een nummertje. Regelmaat zit er niet in; werken tussen 7 en 23 uur en de ene dag werk je tot half 4 en de dag erop begin je pas om half 3. Ik werd er niet blij van.
zaterdag 9 september 2017 om 10:55
. En de mensen die het meest verkochten dan inderdaad extra cadeautjes enzo geven. Superleuk als je op een technische afdeling werkt en 90% van de mensen die belt gewoon internet ofzo heeft wat niet werkt... Dan maar leuk gaan verkopen. Tuurlijk joh.
zaterdag 9 september 2017 om 11:17
Wat ik zelf ontzettend vervelend vond dat ik heel snel keelklachten kreeg en dan voelde je je verder niet ziek maar toch kon je eigenlijk niet werken.
Zweet brak me altijd meteen uit als ik maar een kriebeltje voelde in m'n keel.
Ik vond het ook verschrikkelijk dat als het even rustig was en je met een collega kon praten dat je midden in een zin abrupt moest afhaken want je headset neemt automatisch het gesprek aan.
Inbound is naar mijn idee altijd beter dan outbound.
Heb het jaren als bijbaan gedaan maar zou het nu noooooit meer doen....
Zweet brak me altijd meteen uit als ik maar een kriebeltje voelde in m'n keel.
Ik vond het ook verschrikkelijk dat als het even rustig was en je met een collega kon praten dat je midden in een zin abrupt moest afhaken want je headset neemt automatisch het gesprek aan.
Inbound is naar mijn idee altijd beter dan outbound.
Heb het jaren als bijbaan gedaan maar zou het nu noooooit meer doen....
zaterdag 9 september 2017 om 13:04
zaterdag 9 september 2017 om 14:46
Ik werk zelf in een callcenter. Inbound. Heb een blauwe maandag outbound gedaan tijdens mijn studie, maar daar kan ik me weinig van herinneren. (Waarschijnlijk niet zonder reden. ) Ik ben zelf vrij snel doorgegroeid tot teamleider en inmiddels nog verder, dus ik heb het best naar mijn zin. Maar het hangt volledig af van het bedrijf waar je voor werkt, je directe team en leidinggevenden. Toen ik begon was mijn training zo slecht dat ik overwogen heb om na een dag bellen niet meer terug te komen. Dat is dus niet gebeurd, maar ik zorg er wel voor dat dingen niet meer zo lopen. Ik ken niemand die als kind droomde van werken in een callcenter, de meeste mensen, die er langer zitten zijn blijven hangen omdat ze kansen kregen of juist omdat ze echt niets anders kunnen vinden. Ik werk in een heel internationaal callcenter dus veel mensen (zoals ik) die in er begonnen zijn om in hun eigen taal te werken.
Dus: Het kan heel leuk zijn, maar het is erg verschillend. Bij ons ook binnen het bedrijf zelf. Vroeger dacht ik dat het iets makkelijks was, maar dat is niet het geval. Het is echt niet voor iedereen. Je moet veel tegelijkertijd kunnen doen (praten, schrijven, opzoeken), alles wordt in de gaten gehouden (kwantiteit en kwaliteit), er zijn veel regels en je kunt weinig zelf beslissen. Tenzij je er langer zit en misschien meer ruimte krijgt.
Trouwens, de gedachte dat een extern callcenter slecht is, is redelijk achterhaald. Ik denk dat er weinig bedrijven zijn met een inhouse center. Het is gewoon veel goedkoper en makkelijker. Ik werk zelf (indirect dus) voor een redelijk klein bedrijf en zij hebben echt heel veel aan onze expertise. Zij hoeven zich geen zorgen te maken over recruitment (wat echt wel een opgave is want verloop is altijd hoog), de hele administratie en bovendien heeft ons bedrijf allerlei tools die ze kunnen gebruiken.
) Ik ben zelf vrij snel doorgegroeid tot teamleider en inmiddels nog verder, dus ik heb het best naar mijn zin. Maar het hangt volledig af van het bedrijf waar je voor werkt, je directe team en leidinggevenden. Toen ik begon was mijn training zo slecht dat ik overwogen heb om na een dag bellen niet meer terug te komen. Dat is dus niet gebeurd, maar ik zorg er wel voor dat dingen niet meer zo lopen. Ik ken niemand die als kind droomde van werken in een callcenter, de meeste mensen, die er langer zitten zijn blijven hangen omdat ze kansen kregen of juist omdat ze echt niets anders kunnen vinden. Ik werk in een heel internationaal callcenter dus veel mensen (zoals ik) die in er begonnen zijn om in hun eigen taal te werken. Dus: Het kan heel leuk zijn, maar het is erg verschillend. Bij ons ook binnen het bedrijf zelf. Vroeger dacht ik dat het iets makkelijks was, maar dat is niet het geval. Het is echt niet voor iedereen. Je moet veel tegelijkertijd kunnen doen (praten, schrijven, opzoeken), alles wordt in de gaten gehouden (kwantiteit en kwaliteit), er zijn veel regels en je kunt weinig zelf beslissen. Tenzij je er langer zit en misschien meer ruimte krijgt.
Trouwens, de gedachte dat een extern callcenter slecht is, is redelijk achterhaald. Ik denk dat er weinig bedrijven zijn met een inhouse center. Het is gewoon veel goedkoper en makkelijker. Ik werk zelf (indirect dus) voor een redelijk klein bedrijf en zij hebben echt heel veel aan onze expertise. Zij hoeven zich geen zorgen te maken over recruitment (wat echt wel een opgave is want verloop is altijd hoog), de hele administratie en bovendien heeft ons bedrijf allerlei tools die ze kunnen gebruiken.
zaterdag 9 september 2017 om 14:54
Maar dit is toch volkomen normaal tegenwoordig? Komt overal voor, metingen en deadlines, niet alleen in omgevingen waar productie gedraaid moet worden.Miskotto schreef: ↑08-09-2017 16:41En DIT is precies wat ik bedoel, bij de KPN was het ook inbound, je had een levensgroot scherm tegen de muur en daar zag je het aantal wachtenden, vaak waren het er meer dan 100, het was dan een kwestie van zitten en werken, alles werd strak geregisseerd, zelfs je toiletbezoek moest je melden.
zaterdag 9 september 2017 om 15:20
Een paar jaar geleden ben ik mijn baan kwijtgeraakt. Ik heb volop gesolliciteerd, maar gezien mijn leeftijd en de (toen nog) economische crisis was er in mijn vakgebied niets te krijgen. Tja, thuis zitten was ook geen optie. Dus - tegen mijn zin in - toch ook maar op minder aantrekkelijke vacatures gaan reageren. En zo ben ik dus op een callcenter terechtgekomen. Het leek me echt helemaal niks, maar ja, je moet wat.
Ik zit er nu alweer een aantal jaren. En, tot mijn eigen verbazing, ik heb het er hartstikke goed naar mijn zin. Het eerst jaar heb ik eerstelijn gebeld (inbound). Daar ging het vooral om statusvragen (zijn al mijn gegevens aangekomen, wanneer krijg ik geld terug, dat soort vragen). En mocht ik mijn antwoorden alleen maar vanuit een vast script geven. Regelmatig boze mensen aan de lijn, weinig eigen inbreng. Het lukte me vaak (niet altijd) om die boosheid van de bellers om te buigen. Vriendelijk zijn, duidelijk aangeven wat je wel en wat je niet voor de klant kan doen. Dat was best een uitdaging hoor, ik vond het veel leuker om te doen dan ik vooraf had verwacht.
Na een jaar heb ik een interne opleiding gedaan, en nu bel ik alweer een hele tijd tweedelijns. Dat is veel meer inhoudelijk, ik moet de beller nu uitleg over geven over hoe bepaalde regelgeving in elkaar zit. Wat ik hier ontzettend leuk vind, dat is het niveauverschil van de bellers. Soms zit je behoorlijk gecompliceerde zaken uit te leggen, de andere keer gaat het over hele simpele zaken waarover ik de beller echt in Jip-en-Janneke-taal te woord moet staan. Dat maakt het werk heel afwisselend.
Ik heb leuke collega's. De jonge collega's zijn meestal vrij hoog opgeleid, en best wel ambitieus. Voor hen is het callcenter duidelijk iets tijdelijks, een mooie opstap naar functies elders binnen (of buiten) het bedrijf. De iets oudere collega's zijn hier - net zoals ik - meestal terecht gekomen doordat ze werkloos zijn geworden. De doorstroming is wel vrij groot (vooral wat betreft de jongere mensen).
Ik heb dus het geluk dat ik een leuke callcenterfunctie heb. Maar ik denk dat er ook heel wat callcenters zijn waar ik niet graag zou willen werken. Voorbeelden genoeg hier, in dit topic!
Ik zit er nu alweer een aantal jaren. En, tot mijn eigen verbazing, ik heb het er hartstikke goed naar mijn zin. Het eerst jaar heb ik eerstelijn gebeld (inbound). Daar ging het vooral om statusvragen (zijn al mijn gegevens aangekomen, wanneer krijg ik geld terug, dat soort vragen). En mocht ik mijn antwoorden alleen maar vanuit een vast script geven. Regelmatig boze mensen aan de lijn, weinig eigen inbreng. Het lukte me vaak (niet altijd) om die boosheid van de bellers om te buigen. Vriendelijk zijn, duidelijk aangeven wat je wel en wat je niet voor de klant kan doen. Dat was best een uitdaging hoor, ik vond het veel leuker om te doen dan ik vooraf had verwacht.
Na een jaar heb ik een interne opleiding gedaan, en nu bel ik alweer een hele tijd tweedelijns. Dat is veel meer inhoudelijk, ik moet de beller nu uitleg over geven over hoe bepaalde regelgeving in elkaar zit. Wat ik hier ontzettend leuk vind, dat is het niveauverschil van de bellers. Soms zit je behoorlijk gecompliceerde zaken uit te leggen, de andere keer gaat het over hele simpele zaken waarover ik de beller echt in Jip-en-Janneke-taal te woord moet staan. Dat maakt het werk heel afwisselend.
Ik heb leuke collega's. De jonge collega's zijn meestal vrij hoog opgeleid, en best wel ambitieus. Voor hen is het callcenter duidelijk iets tijdelijks, een mooie opstap naar functies elders binnen (of buiten) het bedrijf. De iets oudere collega's zijn hier - net zoals ik - meestal terecht gekomen doordat ze werkloos zijn geworden. De doorstroming is wel vrij groot (vooral wat betreft de jongere mensen).
Ik heb dus het geluk dat ik een leuke callcenterfunctie heb. Maar ik denk dat er ook heel wat callcenters zijn waar ik niet graag zou willen werken. Voorbeelden genoeg hier, in dit topic!
zaterdag 9 september 2017 om 15:32
Het is nogal afhankelijk van het soort callcenter. Ik heb tijdens mij studie jarenlang voor een kleinschalig en gespecialiseerd callcenter gewerkt, inboud. Training duurde een maand, je moest best over wat kennis beschikken. Niveau was minimaal HBO. Mensen belden mij met vragen. Ik vond het leuk hen te helpen.
Callcenter was open van 8 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds. Je had een shift van: 8-12 s ochtends van 12- 4 s middags en van 4-8 's avonds. Hierop kon je jezelf vrij en heel flexibel inplannen. Heel prettig. Je kon ook 8 uur werken, maar dat was voor mij als student niet te doen. Dus altijd 4 uur achter elkaar meestal de laatste shift na mijn colleges.
Ik heb het erg naar mijn zin gehad, veel geleerd en het salaris van 12 euro netto per uur vond ik ook heel redelijk. Ik moest als student ook gewoon geld verdienen.
Outbound en sales zou ik dan weer compleet geen zin in hebben. Ik vind dat ook totaal iets anders. Bij inbound help je mensen die jóu bellen, terwijl je bij outbound menen moet lastig vallen/ shit verkopen, dat lijkt me echt vreselijk.
Callcenter was open van 8 uur 's ochtends tot 8 uur 's avonds. Je had een shift van: 8-12 s ochtends van 12- 4 s middags en van 4-8 's avonds. Hierop kon je jezelf vrij en heel flexibel inplannen. Heel prettig. Je kon ook 8 uur werken, maar dat was voor mij als student niet te doen. Dus altijd 4 uur achter elkaar meestal de laatste shift na mijn colleges.
Ik heb het erg naar mijn zin gehad, veel geleerd en het salaris van 12 euro netto per uur vond ik ook heel redelijk. Ik moest als student ook gewoon geld verdienen.
Outbound en sales zou ik dan weer compleet geen zin in hebben. Ik vind dat ook totaal iets anders. Bij inbound help je mensen die jóu bellen, terwijl je bij outbound menen moet lastig vallen/ shit verkopen, dat lijkt me echt vreselijk.
