Kinderen
alle pijlers
Vriend wil een kind... ik niet (denk ik)
donderdag 19 februari 2009 om 01:02
Mijn vriend (32) is er heel duidelijk in: hij wil, over niet al te lange tijd, een gezinnetje met me stichten. Ik (29) heb helemaal niet zo'n voortplantingsdrang. Nooit gehad. Ik heb niets met baby's eigenlijk. En ook niet zo veel met kinderen in het algemeen (al kom ik er heel soms wel eens eentje tegen waarvan ik denk: "die lijkt me misschien wel leuk").
Ik houd enorm veel van mijn lief en zou graag zijn diepste wens vervullen: een eigen kindje. Maar met zo'n geschenk word ik zelf meteen ook moeder. En dat zie ik niet echt voor me. En dan nog... is dat wel het juiste motief om een kind op de wereld te zetten? Het lijkt me dat je zelf ook een sterk gevoel, wens moet hebben als moeder toch? Zijn vrouwen die dat doen? En kind nemen vooral omdat hun partner het wil?
Ik vind dat ik het niet kan maken om maar te blijven twijfelen ("ja", "nee", "misschien" in random order) en vind dat ik eigenlijk op redelijk korte termijn een definitief standpunt moet kunnen bepalen, want als ik er niet bewust over na ga denken dan weet ik bijna zeker dat ik over 6 jaar constateer dat het gewoon "niet gebeurd is" en hij zich misschien 'in de val gelokt' voelt ofzo. Tegelijkertijd is met hem erover praten niet zo makkelijk (wordt snel ruzie).
Graag jullie feedback!
Ik houd enorm veel van mijn lief en zou graag zijn diepste wens vervullen: een eigen kindje. Maar met zo'n geschenk word ik zelf meteen ook moeder. En dat zie ik niet echt voor me. En dan nog... is dat wel het juiste motief om een kind op de wereld te zetten? Het lijkt me dat je zelf ook een sterk gevoel, wens moet hebben als moeder toch? Zijn vrouwen die dat doen? En kind nemen vooral omdat hun partner het wil?
Ik vind dat ik het niet kan maken om maar te blijven twijfelen ("ja", "nee", "misschien" in random order) en vind dat ik eigenlijk op redelijk korte termijn een definitief standpunt moet kunnen bepalen, want als ik er niet bewust over na ga denken dan weet ik bijna zeker dat ik over 6 jaar constateer dat het gewoon "niet gebeurd is" en hij zich misschien 'in de val gelokt' voelt ofzo. Tegelijkertijd is met hem erover praten niet zo makkelijk (wordt snel ruzie).
Graag jullie feedback!
donderdag 19 februari 2009 om 12:26
quote:Parnell schreef op 19 februari 2009 @ 11:43:
[...]
Dat is bij mij ook zo: alle mensen met kinderen die ik ken zijn kindophemelaars, die alles, maar dan ook echt alles van kinderen leuk vinden en het liefst elk uur met hun spruitje bezig zijn.
(En de razende hormonen ook, de tranen stromen over mijn wangen momenteel )
Nou Parnell, aangenaam. Ik vind kinderen ook niet altijd even leuk. Heb op een dag ook echt tijd voor mezelf nodig. Ben niet altijd even geduldig enz enz. Heb zeker niet al mijn dromen opgegeven voor de kinderen, wil nog gewoon carriere maken en kan die van mij echt af en toe achter het behang plakken.
Heb ook niet de makkelijkste zw achter de rug en een PPD na mijn bevalling. En ben allergisch voor het woord: genieten. Zeker geen rozegeur en maneschijn dus. Gewoon realistisch. En toch.....ben ik nu weer zwanger. Dat wil echter nog steeds niet zeggen dat ik het hebben van kinderen ophemel. Ik hou zielsveel van mijn dochter maar soms.........wil ik lekker mijn backpack pakken en weer op wereldreis gaan. Weg van alle verplichtingen en verantwoordelijkheden. En geloof me....er zijn meerdere moeders zoals ik.
[...]
Dat is bij mij ook zo: alle mensen met kinderen die ik ken zijn kindophemelaars, die alles, maar dan ook echt alles van kinderen leuk vinden en het liefst elk uur met hun spruitje bezig zijn.
(En de razende hormonen ook, de tranen stromen over mijn wangen momenteel )
Nou Parnell, aangenaam. Ik vind kinderen ook niet altijd even leuk. Heb op een dag ook echt tijd voor mezelf nodig. Ben niet altijd even geduldig enz enz. Heb zeker niet al mijn dromen opgegeven voor de kinderen, wil nog gewoon carriere maken en kan die van mij echt af en toe achter het behang plakken.
Heb ook niet de makkelijkste zw achter de rug en een PPD na mijn bevalling. En ben allergisch voor het woord: genieten. Zeker geen rozegeur en maneschijn dus. Gewoon realistisch. En toch.....ben ik nu weer zwanger. Dat wil echter nog steeds niet zeggen dat ik het hebben van kinderen ophemel. Ik hou zielsveel van mijn dochter maar soms.........wil ik lekker mijn backpack pakken en weer op wereldreis gaan. Weg van alle verplichtingen en verantwoordelijkheden. En geloof me....er zijn meerdere moeders zoals ik.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 19 februari 2009 om 12:34
Ik ben juist heel blij dat ik op latere leeftijd pas een kinderwens kreeg. Toen ik 29 was dacht ik overal aan, maar zeker niet aan kinderen. Moest er echt niet aan denken en twijfelden of het ooit wat voor mij was.
Ik ben blij dat ik toen een moeilijke beslissing heb genomen, ben gaan scheiden op mijn 33ste en 2 jaar op wereldreis ben geweest. Toen ik terugkwam en de juiste man ontmoet had was het opeens heel duidelijk. Ik wil graag kinderen, met deze man. Ik ben blij dat ik me toendertijd niet heb laten "omlullen" door mijn huidige man, of door wat de maatschappij verwacht of wenst. Dus nogmaals TO, neem aub de tijd. Je moet echt beide willen om zon dergelijk belangrijke en grote beslissing aan te gaan tot het krijgen en opvoeden van een kind.
Ik ben blij dat ik toen een moeilijke beslissing heb genomen, ben gaan scheiden op mijn 33ste en 2 jaar op wereldreis ben geweest. Toen ik terugkwam en de juiste man ontmoet had was het opeens heel duidelijk. Ik wil graag kinderen, met deze man. Ik ben blij dat ik me toendertijd niet heb laten "omlullen" door mijn huidige man, of door wat de maatschappij verwacht of wenst. Dus nogmaals TO, neem aub de tijd. Je moet echt beide willen om zon dergelijk belangrijke en grote beslissing aan te gaan tot het krijgen en opvoeden van een kind.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 19 februari 2009 om 12:37
Maar dat reizen en die vrijheid komen wel weer. Over niet al te lange tijd zijn ze zelfstandig en kunnen ze prima een paar weken zonder je. En als je er nu de balen van hebt, stuur je ze toch fijn een tijdje uit logeren? Mijn zusje heeft haar kinderen nu een week met opa en oma meegestuurd op vakantie, en ze geniet met volle teugen van kroegentochten en uitslapen.
donderdag 19 februari 2009 om 12:46
Hihi Parnell dat gebeurd ook echt regelmatig hoor. Het is een voorbeeld om je te laten inzien dat er echt moeders zijn die niet alleen ophemelen en alleen maar álles leuk en aardig vinden van hun kinderen.
Tevens heb ik nog steeds de droom om een jaar lang met vriend én met kinderen een mooie lange reis te gaan maken en als het aan mij ligt komt die er ook zeker.
Ik heb dus ook ingezien dat bepaalde dromen gewoon bijgesteld moeten worden, maar je ze niet hoeft op te geven. Je leven veranderd zeer drastisch als je een kind krijgt, maar alles opgeven hoeft echt niet. Dat is de balans die ik zoek en ik ga mezelf niet voor de gek houden door alles wat mijn kind doet op te hemelen alsof het het mooiste op aarde is. Aan janken en krijsen is niks moois. Ik vind dat jezelf voor de gek houden. Veel liever deal ik met de situatie en vind een goede oplossing voor alle partijen (kind, vriend en ik dus)
Tevens heb ik nog steeds de droom om een jaar lang met vriend én met kinderen een mooie lange reis te gaan maken en als het aan mij ligt komt die er ook zeker.
Ik heb dus ook ingezien dat bepaalde dromen gewoon bijgesteld moeten worden, maar je ze niet hoeft op te geven. Je leven veranderd zeer drastisch als je een kind krijgt, maar alles opgeven hoeft echt niet. Dat is de balans die ik zoek en ik ga mezelf niet voor de gek houden door alles wat mijn kind doet op te hemelen alsof het het mooiste op aarde is. Aan janken en krijsen is niks moois. Ik vind dat jezelf voor de gek houden. Veel liever deal ik met de situatie en vind een goede oplossing voor alle partijen (kind, vriend en ik dus)
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
donderdag 19 februari 2009 om 13:04
Ik begrijp niet zo goed dat iedereen zonder kinderen hier lijkt te denken dat alles ophoudt als de kinderen er eenmaal zijn.
Kwestie van een beetje organiseren en als partner elkaar het nodige gunnen.
Wij gaan hier nog steeds weekjes met vrienden weg, gaan uit en werken. En hebben drie (redelijk-) kleine kinderen.. 't Kan best. Je moet het alleen willen.
Kwestie van een beetje organiseren en als partner elkaar het nodige gunnen.
Wij gaan hier nog steeds weekjes met vrienden weg, gaan uit en werken. En hebben drie (redelijk-) kleine kinderen.. 't Kan best. Je moet het alleen willen.
donderdag 19 februari 2009 om 13:54
quote:Chica34 schreef op 19 februari 2009 @ 12:11:
Dus Elninjoo ik weet niet of je mijn post ook ge-lézen hebt maar ik kan heel makkelijk deze TO aanraaden om voorlopig nog niet aan kinderen te beginnen en dat uit te stellen. Daar hoef je dus niet anti-kind voor te zijn maar gewoon boerenverstand voor te gebruiken.
Maar aan de mogelijkheid van helemaal geen kind, nu niet en ook later niet ga je hiermee compleet voorbij. Toch fijn dat Elninjoo er dan is om te laten zien dat kinderen geen must zijn en je niet "gewoon maar moet wachten en het vanzelf bij iedereen wel komt".
TO: ik hoop dat je snel wat meer rust in je hoofd krijgt wat dit onderwerp betreft, bespreek het partner en laat je niet gek maken.
Dus Elninjoo ik weet niet of je mijn post ook ge-lézen hebt maar ik kan heel makkelijk deze TO aanraaden om voorlopig nog niet aan kinderen te beginnen en dat uit te stellen. Daar hoef je dus niet anti-kind voor te zijn maar gewoon boerenverstand voor te gebruiken.
Maar aan de mogelijkheid van helemaal geen kind, nu niet en ook later niet ga je hiermee compleet voorbij. Toch fijn dat Elninjoo er dan is om te laten zien dat kinderen geen must zijn en je niet "gewoon maar moet wachten en het vanzelf bij iedereen wel komt".
TO: ik hoop dat je snel wat meer rust in je hoofd krijgt wat dit onderwerp betreft, bespreek het partner en laat je niet gek maken.
donderdag 19 februari 2009 om 13:58
quote:Eowynn_ schreef op 19 februari 2009 @ 13:13:
Eens met Chica, met het verschil dat ik voor geen goud op de bonnefooi met een rugzak ga reizen Maar dat heeft niets met kinderen krijgen te maken
probeer het eens eowynn, niks heerlijkers dan dat
Ticket boeken, paar tshirts in je rugzak, paspoort erbij en gaan.
Chica, waar zou jij heen gaan op zo'n lange reis met gezin? en hoe lang is lang dan? ik geloof niet dat ik dat aan zou durven en ik heb echt redelijk wat gereisd in mijn leven, maar op de bonnefooi met kleine kinderen, weet het niet.
Eens met Chica, met het verschil dat ik voor geen goud op de bonnefooi met een rugzak ga reizen Maar dat heeft niets met kinderen krijgen te maken
probeer het eens eowynn, niks heerlijkers dan dat
Ticket boeken, paar tshirts in je rugzak, paspoort erbij en gaan.
Chica, waar zou jij heen gaan op zo'n lange reis met gezin? en hoe lang is lang dan? ik geloof niet dat ik dat aan zou durven en ik heb echt redelijk wat gereisd in mijn leven, maar op de bonnefooi met kleine kinderen, weet het niet.
donderdag 19 februari 2009 om 15:01
Chica en anderen, ik heb niet voor niets aan TO geadviseerd om ook in haar onderzoekje een netwerk mee te nemen. Jullie redeneren m.i. iets té makkelijk dat je je plannen slechts wat hoeft bij te stellen. Niet iedereen beschikt over een omgeving waar het kind gedumpt kan worden voor een week om daarna een kroegentocht uit te gaan zitten. Zo wil ik er ook wel tien, als ik op elke straathoek een opa of oma heb zitten die het voor een deel op zich wil nemen. Je moet bij het aangaan van kinderen ook weten of je ze nog steeds wil als je niet die luxe hebt. Ik kan geen wereldreis maken en ook geen week onderduiken in een hotel. Vind ik persoonlijk al een groot verschil maken in het gevoel van kunnen bijtanken.
Verder blijf ik vinden dat je post kort door de bocht is Chica. Je regaeert nl. met what's the problem?? Kennelijk heb jij dus één (meerdere?) kind. Wat als jouw nieuwe man toen jij 35 was toch maar besloot om geen kind te willen, juist op het moment dat jij het wel wilde? Problem lijkt me? Dus zo hapsnap maar effe d'rin gooien dat haar man nog maar effe 5 jaar moet gaan wachten totdat TO misschien wel, misschien niet een kind wil vind ik erg voorbij gaan aan het feit dat deze man blijkbaar een diepe kinderwens heeft. Waarvan hij nog steeds geen garanties krijgt dat hij over vijf jaar wel dat kind mag krijgen met haar.
Begrijp me niet verkeerd, want ik vind zeker dat TO geen kind moet krijgen voor een ander. Alleen als ze het echt zelf wil, is het reden genoeg om ervoor te gaan. Daarvoor is een kind krijgen gewoon te ingrijpend. Maar het een beetje wegwimpelen zoals jij doet vind ik nogmaals veels te kort door de bocht. Daar moet je eens mee aankomen bij een stel dat juist voor die beslissing staat. Jij bent ook godsgruwelijk blij dat je daarin je hart hebt gevolgd. Een ander moet dat dan maar niet doen?
@Parnell, ik hoop voor jou dan maar dat je niet bedrogen uitkomt. Jij stelt jezelf dus blijkbaar een gezin voor met voornl. volwassenen en die "zorgtijd" doe je er dan wel effe bij. Ik hoop voor jou dat je "effe" dan niet onderschat. Tuurlijk, enerzijds vliegt de tijd. Anderzijds voel je dat echt niet zo als je er middenin zit . Als het zo simpel was, zou ik er gelijk tien op bestelling doen bij de Wehkamp
Verder vind ik de mening van kinderlozen net zo zinvol als van vrouwen met kinderen. Het gaat hier toch immers om een keuze om al dan niet kinderloos te blijven? Zou dan een beetje slecht vertegenwoordigd zijn als de kinderlozen hun bek niet zouden durven lostrekken. Ik heb dan misschien nog wel een mening over hoe iemand een mening formuleert en hoe aanvallend of veroordelend dat wel of niet is, maar in principe zijn alle meningen en ervaringen natuurlijk zinvol!
Verder blijf ik vinden dat je post kort door de bocht is Chica. Je regaeert nl. met what's the problem?? Kennelijk heb jij dus één (meerdere?) kind. Wat als jouw nieuwe man toen jij 35 was toch maar besloot om geen kind te willen, juist op het moment dat jij het wel wilde? Problem lijkt me? Dus zo hapsnap maar effe d'rin gooien dat haar man nog maar effe 5 jaar moet gaan wachten totdat TO misschien wel, misschien niet een kind wil vind ik erg voorbij gaan aan het feit dat deze man blijkbaar een diepe kinderwens heeft. Waarvan hij nog steeds geen garanties krijgt dat hij over vijf jaar wel dat kind mag krijgen met haar.
Begrijp me niet verkeerd, want ik vind zeker dat TO geen kind moet krijgen voor een ander. Alleen als ze het echt zelf wil, is het reden genoeg om ervoor te gaan. Daarvoor is een kind krijgen gewoon te ingrijpend. Maar het een beetje wegwimpelen zoals jij doet vind ik nogmaals veels te kort door de bocht. Daar moet je eens mee aankomen bij een stel dat juist voor die beslissing staat. Jij bent ook godsgruwelijk blij dat je daarin je hart hebt gevolgd. Een ander moet dat dan maar niet doen?
@Parnell, ik hoop voor jou dan maar dat je niet bedrogen uitkomt. Jij stelt jezelf dus blijkbaar een gezin voor met voornl. volwassenen en die "zorgtijd" doe je er dan wel effe bij. Ik hoop voor jou dat je "effe" dan niet onderschat. Tuurlijk, enerzijds vliegt de tijd. Anderzijds voel je dat echt niet zo als je er middenin zit . Als het zo simpel was, zou ik er gelijk tien op bestelling doen bij de Wehkamp
Verder vind ik de mening van kinderlozen net zo zinvol als van vrouwen met kinderen. Het gaat hier toch immers om een keuze om al dan niet kinderloos te blijven? Zou dan een beetje slecht vertegenwoordigd zijn als de kinderlozen hun bek niet zouden durven lostrekken. Ik heb dan misschien nog wel een mening over hoe iemand een mening formuleert en hoe aanvallend of veroordelend dat wel of niet is, maar in principe zijn alle meningen en ervaringen natuurlijk zinvol!
donderdag 19 februari 2009 om 15:11
TO, kun je de hele discussie niet, zeg, twee jaar in de ijskast zetten? Wie weet hoe je er dan over denkt.
Toen Vent en ik elkaar tegen kwamen was het van meet af aan duidelijk dat wij geen kinderen wilden, ik was Elninjoo zeg maar.
Maar op mijn 34ste toch ineens wat twijfels en die twijfels waren binnen de kortste keren omgeslagen naar NU-NU-NU. Inmiddels ben ik 36 en hebben we er twee (oh ja, borstvoeding is geen goede anticonceptie, laat ik je dat vast meegeven).
Wie weet, over een paar jaar kun je misschien duidelijker NEE of JA zeggen. Ik ben het niet helemaal eens met de stelling bij twijfel niet doen maar je bent 29, je hoeft niet per se nu te beslissen.
Toen Vent en ik elkaar tegen kwamen was het van meet af aan duidelijk dat wij geen kinderen wilden, ik was Elninjoo zeg maar.
Maar op mijn 34ste toch ineens wat twijfels en die twijfels waren binnen de kortste keren omgeslagen naar NU-NU-NU. Inmiddels ben ik 36 en hebben we er twee (oh ja, borstvoeding is geen goede anticonceptie, laat ik je dat vast meegeven).
Wie weet, over een paar jaar kun je misschien duidelijker NEE of JA zeggen. Ik ben het niet helemaal eens met de stelling bij twijfel niet doen maar je bent 29, je hoeft niet per se nu te beslissen.
donderdag 19 februari 2009 om 15:15
[quote]Chica34 schreef op 19 februari 2009 @ 12:11:
[...]
Ik vind dit zon groot vooroordeel dat ik er nog even op reageer. Ik weet niet hoor, maar op de kinderpijler zijn er zat intelligente vrouwen die dondersgoed weten waar ze voor kiezen mét alle voor- en nadelen (en dat zou jij toch moeten weten Zwieber). We (en ik neem hier de vrijheid om even voor iedereen te spreken) zijn niet alleen een stelletje romantiserende dozen die het moederschap alleen maar ophemelen en het krijgen van kinderen als een levensvervulling zien. Ook op deze pijler zijn er genoeg hoogopgeleide vrouwen die het hebben van kinderen als een grote aanvulling op hun leven zien, maar niet als een levenstaak zelf. Een deel van ons wil nog steeds carriere maken, reizen, persoonlijke ontwikkelinge enz enz maar nu mét kinderen. Hou toch eens op met denken dat wij het alleen nog maar over luiers, spenen en flessen kunnen hebben. Ja, het kinderpijler wordt hiervoor gebruikt en dat is goed ook. Maar het wordt ook gebruikt om vaak angsten en onzekerheden te verwoorden of raad te vragen. En zeker NIET alleen om het hebben van kinderen op te hemelen. Sterker nog ik ken een paar topics die juist het taboe proberen te doorbreken van de altijd maar moeten genieten van je kinderen. JUIST op de kinderpijler is men er van doordrongen dat het super hard werken is en echt niet alleen maar rozegeur en maneschijn.
Ik heb de daar nogmaals de vaak ongenuanceerde mening van Elninjoo (die echt anti kind is) niet voor nodig.[quote]
Misschien lees jij de kinderpijler anders dan ik. Ik heb nergens gezegd dat de deelnemers dom zijn, niet weten waar ze het over hebben, etc. (dan zou mezelf ook voor dom verklaren). Echter, de meest gangbare reactie is toch wel heel vaak: een kind verrijkt je leven zo, je mist echt wat zonder. Je komt er wel uit, een plan is niet altijd nodig, financieel redt iedereeen het eigenlijk altijd wel etc. Er zijn natuurlijk nuances, vrouwen die het leven met kind anders schetsen (het kan tegenvallen etc) maar het andere extreme, geen kind en blij met die keuze, die hoor je nooit. Behalve van Elninjoo. Dan vind ik dat een waardevolle bijdrage, gewoon als aanvulling van dat wat je wel veel hoort. Ongeacht of ik het eens ben of niet met El. Dat was mijn punt, het was geenszins deningrerend of beledigend bedoeld.
[...]
Ik vind dit zon groot vooroordeel dat ik er nog even op reageer. Ik weet niet hoor, maar op de kinderpijler zijn er zat intelligente vrouwen die dondersgoed weten waar ze voor kiezen mét alle voor- en nadelen (en dat zou jij toch moeten weten Zwieber). We (en ik neem hier de vrijheid om even voor iedereen te spreken) zijn niet alleen een stelletje romantiserende dozen die het moederschap alleen maar ophemelen en het krijgen van kinderen als een levensvervulling zien. Ook op deze pijler zijn er genoeg hoogopgeleide vrouwen die het hebben van kinderen als een grote aanvulling op hun leven zien, maar niet als een levenstaak zelf. Een deel van ons wil nog steeds carriere maken, reizen, persoonlijke ontwikkelinge enz enz maar nu mét kinderen. Hou toch eens op met denken dat wij het alleen nog maar over luiers, spenen en flessen kunnen hebben. Ja, het kinderpijler wordt hiervoor gebruikt en dat is goed ook. Maar het wordt ook gebruikt om vaak angsten en onzekerheden te verwoorden of raad te vragen. En zeker NIET alleen om het hebben van kinderen op te hemelen. Sterker nog ik ken een paar topics die juist het taboe proberen te doorbreken van de altijd maar moeten genieten van je kinderen. JUIST op de kinderpijler is men er van doordrongen dat het super hard werken is en echt niet alleen maar rozegeur en maneschijn.
Ik heb de daar nogmaals de vaak ongenuanceerde mening van Elninjoo (die echt anti kind is) niet voor nodig.[quote]
Misschien lees jij de kinderpijler anders dan ik. Ik heb nergens gezegd dat de deelnemers dom zijn, niet weten waar ze het over hebben, etc. (dan zou mezelf ook voor dom verklaren). Echter, de meest gangbare reactie is toch wel heel vaak: een kind verrijkt je leven zo, je mist echt wat zonder. Je komt er wel uit, een plan is niet altijd nodig, financieel redt iedereeen het eigenlijk altijd wel etc. Er zijn natuurlijk nuances, vrouwen die het leven met kind anders schetsen (het kan tegenvallen etc) maar het andere extreme, geen kind en blij met die keuze, die hoor je nooit. Behalve van Elninjoo. Dan vind ik dat een waardevolle bijdrage, gewoon als aanvulling van dat wat je wel veel hoort. Ongeacht of ik het eens ben of niet met El. Dat was mijn punt, het was geenszins deningrerend of beledigend bedoeld.
donderdag 19 februari 2009 om 15:16
donderdag 19 februari 2009 om 15:19
quote:Parnell schreef op 19 februari 2009 @ 12:37:
Mijn zusje heeft haar kinderen nu een week met opa en oma meegestuurd op vakantie, en ze geniet met volle teugen van kroegentochten en uitslapen.
Hier , Parnell eigenste woorden
Persoonlijk ken ik ze dan weer niet, maar blijkbaar bestaan ze (de ouders en die grootouders)
Mijn zusje heeft haar kinderen nu een week met opa en oma meegestuurd op vakantie, en ze geniet met volle teugen van kroegentochten en uitslapen.
Hier , Parnell eigenste woorden
Persoonlijk ken ik ze dan weer niet, maar blijkbaar bestaan ze (de ouders en die grootouders)
donderdag 19 februari 2009 om 15:33
Als je denkt dat je het niet wil moet je het niet doen en zeker niet om vriend een plezier te doen. Jullie zijn allebei nog jong dus het kan makkelijk wachten. Als ik je vriend zou zijn zou ik niet willen dat je het alleen zou doen om mij een kado te geven.
Ik werd zelf op mijn 29e voor het eerst zwanger, wist zeker dat ik het wilde. Nu zwanger van nr. 2. Ik heb wel eerst flink gereist en alles gedaan wat ik wilde doen en dat helpt denk ik wel. Verder zijn sommige dingen wennen, zoals niet meer volledig over je eigen tijd beschikken en weinig tijd voor jezelf hebben, maar daar wen je aan. Hier duurde het wel 1,5 a 2 jaar voor ik daar niet meer stiekem een klein beetje boos over was
Ik werd zelf op mijn 29e voor het eerst zwanger, wist zeker dat ik het wilde. Nu zwanger van nr. 2. Ik heb wel eerst flink gereist en alles gedaan wat ik wilde doen en dat helpt denk ik wel. Verder zijn sommige dingen wennen, zoals niet meer volledig over je eigen tijd beschikken en weinig tijd voor jezelf hebben, maar daar wen je aan. Hier duurde het wel 1,5 a 2 jaar voor ik daar niet meer stiekem een klein beetje boos over was
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 19 februari 2009 om 15:34
quote:intiem schreef op 19 februari 2009 @ 15:19:
[...]
Hier , Parnell eigenste woorden
Persoonlijk ken ik ze dan weer niet, maar blijkbaar bestaan ze (de ouders en die grootouders)Oooh nu lees ik hem goed. Ik dacht dat opa en oma samen met kleindochter de kroegentocht gingen doen. En dat kleindochter genoot.
[...]
Hier , Parnell eigenste woorden
Persoonlijk ken ik ze dan weer niet, maar blijkbaar bestaan ze (de ouders en die grootouders)Oooh nu lees ik hem goed. Ik dacht dat opa en oma samen met kleindochter de kroegentocht gingen doen. En dat kleindochter genoot.
donderdag 19 februari 2009 om 15:40
Beste TO,
dat onderzoekje vind ik een heel goed idee, ik zal je vertellen waarom.
Ik vond het ook niets, kinderen. Ik wil werken, carriere maken, die heerlijke rondreizen met backpack (kunnen we geen clubje beginnen? laten we de mannen voor de kinderen zorgen, een half jaar ofzo? ), uit eten met mijn mooie man, weekendjes weg.
Deze mooie man had wel een duidelijke kinderwens toen ik hem ontmoette, en hij was (al) 35. Toen we gingen samenwonen vond ik dus dat ik mijn 'misschien' moest hebben omgezet tot een 'ja' of een 'nee'. Zodat hij ook zijn beslissing kon maken of hij zijn toekomst met mij samenzag als ik geen kinderen voor me zag in de toekomst.
Ondertussen zag ik stellen met kleine kinderen die het op zo'n manier deden dat ik dacht: oh, kan het zo ook? Die hebben allebei nog steeds leuke banen, gaan nog steeds weekendjes weg etc. Het gaat allemaal een stuk minder makkelijk, je moet er meer voor regelen, maar het kan wel.
Het is niet zo dat je als je een kind hebt een compleet ander mens wordt. En het is ook niet zo dat je opeens aan een ideaalbeeld moet voldoen (was voor mij ook een punt). En het is ook niet zo dat je morgen moet stoppen met de pil.
Een onderzoekje met wat oprechte vragen aan mensen met en zonder kinderen die een jaar of 5/10 ouder zijn dan jij lijkt me een prima idee en een mooie start. En dat zou je vriend eigenlijk ook moeten doen. Een verschil in kinderwens is niet makkelijk te overbruggen, heb er ook al verschillende relaties op stuk zien gaan. Dus neem het serieus, praat erover, en maak er geen ruzie over, daarvoor is het te belangrijk.
dat onderzoekje vind ik een heel goed idee, ik zal je vertellen waarom.
Ik vond het ook niets, kinderen. Ik wil werken, carriere maken, die heerlijke rondreizen met backpack (kunnen we geen clubje beginnen? laten we de mannen voor de kinderen zorgen, een half jaar ofzo? ), uit eten met mijn mooie man, weekendjes weg.
Deze mooie man had wel een duidelijke kinderwens toen ik hem ontmoette, en hij was (al) 35. Toen we gingen samenwonen vond ik dus dat ik mijn 'misschien' moest hebben omgezet tot een 'ja' of een 'nee'. Zodat hij ook zijn beslissing kon maken of hij zijn toekomst met mij samenzag als ik geen kinderen voor me zag in de toekomst.
Ondertussen zag ik stellen met kleine kinderen die het op zo'n manier deden dat ik dacht: oh, kan het zo ook? Die hebben allebei nog steeds leuke banen, gaan nog steeds weekendjes weg etc. Het gaat allemaal een stuk minder makkelijk, je moet er meer voor regelen, maar het kan wel.
Het is niet zo dat je als je een kind hebt een compleet ander mens wordt. En het is ook niet zo dat je opeens aan een ideaalbeeld moet voldoen (was voor mij ook een punt). En het is ook niet zo dat je morgen moet stoppen met de pil.
Een onderzoekje met wat oprechte vragen aan mensen met en zonder kinderen die een jaar of 5/10 ouder zijn dan jij lijkt me een prima idee en een mooie start. En dat zou je vriend eigenlijk ook moeten doen. Een verschil in kinderwens is niet makkelijk te overbruggen, heb er ook al verschillende relaties op stuk zien gaan. Dus neem het serieus, praat erover, en maak er geen ruzie over, daarvoor is het te belangrijk.
donderdag 19 februari 2009 om 15:42
quote:Ainne schreef op 19 februari 2009 @ 15:35:
Ja maar jij bent nog onder de invloed van hormonen (Inad dus van Zwieb weet ik dat niet)Ja, nu, maar toen ik Chica net had en midden in de slapeloze nachten en spuitluiers zat wilde ik ook wel een tweede hoor. Ik vind babies gewoon erg oke Al mogen ze wel minder poepen en huilen en meer slapen i.h.a.
Ja maar jij bent nog onder de invloed van hormonen (Inad dus van Zwieb weet ik dat niet)Ja, nu, maar toen ik Chica net had en midden in de slapeloze nachten en spuitluiers zat wilde ik ook wel een tweede hoor. Ik vind babies gewoon erg oke Al mogen ze wel minder poepen en huilen en meer slapen i.h.a.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
