
Verliefd op een vrouw
donderdag 19 februari 2009 om 16:16
Ik ben helemaal in de war. Sinds een week of 4 help ik een collega in een hele moeilijke periode van haar leven. Ik probeer haar te steunen en een luisterend oor te zijn. Al vanaf het begin hiervan voelde ik mij heel erg betrokken bij haar, en kon het al moeilijk loslaten...Haar relatie was na 2 jaar uitgegaan. Met een vrouw. Zij is ook getrouwd geweest en heeft 3 kinderen.Ik ben ook getrouwd en heb 4 kinderen. Deze vrouw roept allerlei heel verwarrende gevoelens bij mij op, en ik ben heel bang dat ik heel erg verliefd op haar ben geworden. Zij houdt nog heel erg veel van haar vorige partner, en zal niet verliefd worden op mij. Dat neemt niet weg dat zij precies weet wat ik doormaak. Op de één of andere manier heeft zij eerder in de gaten gehad dat ik verliefd op haar ben geworden. Ik probeer het voor mezelf heftig te ontkennen, maar dat neemt het diepe gevoel niet weg.... Ik ben zo ontzettend in de war nu... Mijn man voelt wel dat er iets is, maar ik kan het hem echt niet vertellen. Ik hoop maar dat de verliefdheid weer verdwijnt, en dat ik me het allemaal maar zit in te beelden ofzo. Het is zo ontzettend verwarrend... Ik wil haar zo graag zien, en spreken en dan voel ik mij weer helemaal blij.... Als ik haar dan een poosje niet spreek of gezien heb, wordt ik helemaal verdrietig en in de put. Wat moet ik in vredesnaam doen??

donderdag 19 februari 2009 om 16:24
Het maakt niet uit als het een man of een vrouw is! Alleen dat jij nooit de ervaring heb gehad om op een vrouw verliefd te worden maakt jou dubbel in de war!
Inderdaad wat als het een man zou zijn? Hoe zou je er dan mee om gaan? En is de relatie met je eigen man slecht waarom je dus open staat voor gevoelens voor iemand anders?
Inderdaad wat als het een man zou zijn? Hoe zou je er dan mee om gaan? En is de relatie met je eigen man slecht waarom je dus open staat voor gevoelens voor iemand anders?
donderdag 19 februari 2009 om 16:26
donderdag 19 februari 2009 om 16:26
Ik werk 1 keer in de week met haar, maar ik doe ook een cursus met haar, en we gaan samen vaak fotograferen enzo... Maar er was nooit iets romantisch geweest.. er was wel een klik, zoals je die hebt met iemand die je heel graag mag....Tot 4 weken wist ik niet eens dat ze een relatie met een vrouw had....
donderdag 19 februari 2009 om 16:30
donderdag 19 februari 2009 om 16:43
Het eerste wat je volgens mij moet doen is echt veel meer afstand van deze collega nemen. Laat haar haar eigen problemen oplossen, jij komt hierdoor nl. echt in de problemen.
Neem afstand en kijk hoe het verder gaat lopen.
Wanneer de liefde voor vrouwen iets is wat niet meer te ontkennen valt voor jou, dan is ook de tijd rijp om een moeilijk gesprek met je man aan te gaan.
Nu lijkt me dat nog redelijk voorbarig.
Neem afstand en kijk hoe het verder gaat lopen.
Wanneer de liefde voor vrouwen iets is wat niet meer te ontkennen valt voor jou, dan is ook de tijd rijp om een moeilijk gesprek met je man aan te gaan.
Nu lijkt me dat nog redelijk voorbarig.
donderdag 19 februari 2009 om 16:48
Maar dat is het juist... Ik kan geen afstand van haar nemen.... Zij heeft mij nodig... Behalve maatschappelijk werk ben ik de enige die haar helpt... Haar andere vriendinnen hebben het laten afweten... Klinkt wel sneu zo, maar zij is altijd heel opgewekt en vrolijk en blij, dus ik had altijd gedacht dat zij wel heel veel mensen zou kennen en vriendinnen zou hebben...
donderdag 19 februari 2009 om 18:25
Dus even samengevat:
- Jij voelde pas stormachtige gevoelens toen zij vertelde dat ze een relatie had gehad met een vrouw
- Zij herkende de verliefdheid eerder dan jij
- Het is pas vier weken zo
Volgens mij voel jij je gevleid en had je dit gevoel ook gehad als deze vrouw een man was geweest. Volgens mij wordt het sowieso tijd dat je met je man gaat praten en dan hoef je dit er niet eens bij te vermelden. Het is misschien leuk om de sleur te doorbreken en te zorgen dat het binnen je relatie weer leuk wordt. Als dat straks is uitgesloten nadat je het een kans hebt gegeven en niet hals over kop allemaal dingen in je hoofd bedenkt, dan kan je altijd nog kijken wat de mogelijkheden zijn. Volgens mij is het dan nog niet aan te raden om je in een relatie te storten waarin jij degene bent die nodig is, dan begin je nogal scheef.
- Jij voelde pas stormachtige gevoelens toen zij vertelde dat ze een relatie had gehad met een vrouw
- Zij herkende de verliefdheid eerder dan jij
- Het is pas vier weken zo
Volgens mij voel jij je gevleid en had je dit gevoel ook gehad als deze vrouw een man was geweest. Volgens mij wordt het sowieso tijd dat je met je man gaat praten en dan hoef je dit er niet eens bij te vermelden. Het is misschien leuk om de sleur te doorbreken en te zorgen dat het binnen je relatie weer leuk wordt. Als dat straks is uitgesloten nadat je het een kans hebt gegeven en niet hals over kop allemaal dingen in je hoofd bedenkt, dan kan je altijd nog kijken wat de mogelijkheden zijn. Volgens mij is het dan nog niet aan te raden om je in een relatie te storten waarin jij degene bent die nodig is, dan begin je nogal scheef.
donderdag 19 februari 2009 om 19:27
quote:crisis schreef op 19 februari 2009 @ 16:48:
Maar dat is het juist... Ik kan geen afstand van haar nemen.... Zij heeft mij nodig... Behalve maatschappelijk werk ben ik de enige die haar helpt... Haar andere vriendinnen hebben het laten afweten... Klinkt wel sneu zo, maar zij is altijd heel opgewekt en vrolijk en blij, dus ik had altijd gedacht dat zij wel heel veel mensen zou kennen en vriendinnen zou hebben...
Dat kan je en dat zul je wel moeten ook! Deze vrouw zorgt ervoor dat alles wat je opgebouwd hebt aan diggelen geslagen wordt. Niet dat zij daar persoonlijk iets aan kan doen, jij bent immers verliefd op haar.
Jij zult afstand moeten nemen en eens goed na moeten gaan hoe jouw echte gevoelens. Of dit het waard is om je hele gezin om zeep te helpen.
Zij is echt in staat om de problemen in haar leven de baas te kunnen. Zij is ook de enige die daartoe echt in staat is. Jij kan alleen wat troost bieden en wanneer jij er niet meer bent dan doet een ander dat. Heel simpel.
Laat haar dramatiek niet ervoor zorgen dat jouw relatie klapt.
Maar dat is het juist... Ik kan geen afstand van haar nemen.... Zij heeft mij nodig... Behalve maatschappelijk werk ben ik de enige die haar helpt... Haar andere vriendinnen hebben het laten afweten... Klinkt wel sneu zo, maar zij is altijd heel opgewekt en vrolijk en blij, dus ik had altijd gedacht dat zij wel heel veel mensen zou kennen en vriendinnen zou hebben...
Dat kan je en dat zul je wel moeten ook! Deze vrouw zorgt ervoor dat alles wat je opgebouwd hebt aan diggelen geslagen wordt. Niet dat zij daar persoonlijk iets aan kan doen, jij bent immers verliefd op haar.
Jij zult afstand moeten nemen en eens goed na moeten gaan hoe jouw echte gevoelens. Of dit het waard is om je hele gezin om zeep te helpen.
Zij is echt in staat om de problemen in haar leven de baas te kunnen. Zij is ook de enige die daartoe echt in staat is. Jij kan alleen wat troost bieden en wanneer jij er niet meer bent dan doet een ander dat. Heel simpel.
Laat haar dramatiek niet ervoor zorgen dat jouw relatie klapt.
donderdag 19 februari 2009 om 20:35
Wat fijn van jullie allemaal dat jullie zo meeleven! Ik vind het zelf erg moeilijk om objectief te zijn hierover, want ik vind haar gewoon erg lief... Ik ga proberen om afstand te nemen, hoewel dat me heel erg moeilijk zal vallen... bij de gedachte er aan moet ik al huilen...Maar ik denk ook wel dat het zal moeten. Ik heb haar al wel gesmst dat ik er voor haar zal blijven zijn als ze me nodig heeft... Zij is niet verliefd op mij...maar ze had wel gevraagd of ik mijn man voor haar zou verlaten..
vrijdag 20 februari 2009 om 11:50
Oké...Ik heb haar vanmorgen gesproken, en ik ga proberen om afstand te nemen. Het gaat zeker moeilijk worden! Maar het kan niet anders.... Ik wordt voor mijn gevoel helemaal leeggezogen. Slaap erg slecht, kan me niet concentreren en ben al kilo's afgevallen. Dat is niet haar schuld, maar omdat ik zo ongelooflijk in de war ben. Ik wordt heen en weer getrokken tussen mijn man en haar. Mijn god, ik wou dat het nooit gebeurd was...