Een terugkerend twistpunt.. einde relatie?
maandag 23 februari 2009 om 15:17
Beste forummers,
Ik lees al een tijdje mee, maar heb besloten nu ook zelf een 'probleem' te plaatsen.
Het zit zo:
Mijn vriend en ik zijn nu 5 jaar bij elkaar. We hebben het ontzettend fijn samen maar toch is er iets waar ik me ontzettend aan erger.
Zo heeft hij een nieuwe collega op het werk gekregen, waar hij zeer positief over is. Wanneer we deze persoon tegenkomen, is hij helemaal enthousiast en is alle aandacht voor mij weg. Nu is het zo dat ik hem alle vrijheid gun en echt niet zomaar jaloers ben, maar dit gedrag vind ik vreemd. Het is gewoon raar dat wanneer zij op het toneel verschijnt, hij helemaal in haar op gaat, haar in de gaten houd, en tegen mij niks meer te zeggen heeft.
Persoonlijk vind ik het logisch dat ik dan ook niet meer de vrolijkste ben, omdat ik mij erger aan het gedrag van mijn vriend. Ik heb hem meerdere malen duidelijk gemaakt dat ik zijn gedrag echt niet accepteer, en wanneer hij een vrij iemand wil zijn, bij me weg moet gaan. Waarop hij aangeeft dit absoluut niet te willen, zo groot is het probleem volgens hem niet, en als hij de verkering uit wou hebben, had hij dit allang gedaan. (zijn woorden)
Alle ruzies hierover lopen erop uit dat we het niet eens worden, hij vind mij een zeur, ik vind hem egoïstisch. Doordat we het nooit eens worden, komt dit probleem altijd terug. Hij heeft ook duidelijk aan gegeven dat hij vind dat het probleem bij mij ligt, en dat ik moet stoppen met 'dat gezeur iedere keer'. Hij is ook niet bereid zijn gedrag te veranderen.
Ik houd ontzettend veel van hem, maar weet niet hoe lang ik hier nog mee door kan gaan. Het ene moment is hij de perfecte vriend, en het andere moment staan we lijnrecht tegenover elkaar.
Wat is jullie kijk op deze situatie?
Liefs
Ik lees al een tijdje mee, maar heb besloten nu ook zelf een 'probleem' te plaatsen.
Het zit zo:
Mijn vriend en ik zijn nu 5 jaar bij elkaar. We hebben het ontzettend fijn samen maar toch is er iets waar ik me ontzettend aan erger.
Zo heeft hij een nieuwe collega op het werk gekregen, waar hij zeer positief over is. Wanneer we deze persoon tegenkomen, is hij helemaal enthousiast en is alle aandacht voor mij weg. Nu is het zo dat ik hem alle vrijheid gun en echt niet zomaar jaloers ben, maar dit gedrag vind ik vreemd. Het is gewoon raar dat wanneer zij op het toneel verschijnt, hij helemaal in haar op gaat, haar in de gaten houd, en tegen mij niks meer te zeggen heeft.
Persoonlijk vind ik het logisch dat ik dan ook niet meer de vrolijkste ben, omdat ik mij erger aan het gedrag van mijn vriend. Ik heb hem meerdere malen duidelijk gemaakt dat ik zijn gedrag echt niet accepteer, en wanneer hij een vrij iemand wil zijn, bij me weg moet gaan. Waarop hij aangeeft dit absoluut niet te willen, zo groot is het probleem volgens hem niet, en als hij de verkering uit wou hebben, had hij dit allang gedaan. (zijn woorden)
Alle ruzies hierover lopen erop uit dat we het niet eens worden, hij vind mij een zeur, ik vind hem egoïstisch. Doordat we het nooit eens worden, komt dit probleem altijd terug. Hij heeft ook duidelijk aan gegeven dat hij vind dat het probleem bij mij ligt, en dat ik moet stoppen met 'dat gezeur iedere keer'. Hij is ook niet bereid zijn gedrag te veranderen.
Ik houd ontzettend veel van hem, maar weet niet hoe lang ik hier nog mee door kan gaan. Het ene moment is hij de perfecte vriend, en het andere moment staan we lijnrecht tegenover elkaar.
Wat is jullie kijk op deze situatie?
Liefs
maandag 23 februari 2009 om 15:24
Nou, dat vraag ik me ook af! Maar op veel feestjes/formele dingen, lopen we haar iedere keer weer tegen het lijf.
Het komt op mij ook over dat hij verliefd op haar is, maar volgens hemzelf vind hij haar gewoon een leuke meid en kan hij het goed met haar vinden. Daarbij, ik heb hem meerdere malen voor de keuze gesteld om de relatie te verbreken, dus dan had hij die kans wel kunnen grijpen toch?
Het komt op mij ook over dat hij verliefd op haar is, maar volgens hemzelf vind hij haar gewoon een leuke meid en kan hij het goed met haar vinden. Daarbij, ik heb hem meerdere malen voor de keuze gesteld om de relatie te verbreken, dus dan had hij die kans wel kunnen grijpen toch?
maandag 23 februari 2009 om 15:27
Jij hebt hém voor de keus gesteld de relatie te verbreken? Wat wil je zélf?
En hoe vaak heb je nou feestjes van je werk? Mijn man ziet mijn collega's hoogstens 2x per jaar.
En hoe bedoel je 'ik krijg geen aandacht meer'. Kijk, je houdt hier nu wel een heel verhaal, maar de kans is groot dat je gewoon stikjaloers bent en niet kan hebben dat je kerel met haar praat en je hetzelfde gedrag met een oude mannelijke collega wél zou pikken.
Omschrijf eens wat er gebeurt?
En hoe vaak heb je nou feestjes van je werk? Mijn man ziet mijn collega's hoogstens 2x per jaar.
En hoe bedoel je 'ik krijg geen aandacht meer'. Kijk, je houdt hier nu wel een heel verhaal, maar de kans is groot dat je gewoon stikjaloers bent en niet kan hebben dat je kerel met haar praat en je hetzelfde gedrag met een oude mannelijke collega wél zou pikken.
Omschrijf eens wat er gebeurt?
maandag 23 februari 2009 om 15:27
Hij is inderdaad vrij koppig wat betreft zijn gedrag te veranderen.
Maar toch is dit wisselvallig, vaak eindigt de ruzie met mij in tranen en hem zeggend dat we het maar uit moeten maken, waarop hij liefdevol is en mij voor gek verklaart.
Drie dagen later hoeft er maar iets over het onderwerp voor te vallen, en meneer is weer helemaal koppig en boos. Hij laat twee kanten zien en dat is wat me frustreert... omdat ik weet dat hij echt wel van me houdt, maar ik ben bang dat dit punt toch altijd tussen ons in blijft staan.
Het gaat er ook niet om wie gelijk heeft, ik weet gewoon niet meer hoe ik het hem nog duidelijk moet maken, en ik weet ook niet of hij wel inziet dat hij hiermee de relatie schaadt..
Maar toch is dit wisselvallig, vaak eindigt de ruzie met mij in tranen en hem zeggend dat we het maar uit moeten maken, waarop hij liefdevol is en mij voor gek verklaart.
Drie dagen later hoeft er maar iets over het onderwerp voor te vallen, en meneer is weer helemaal koppig en boos. Hij laat twee kanten zien en dat is wat me frustreert... omdat ik weet dat hij echt wel van me houdt, maar ik ben bang dat dit punt toch altijd tussen ons in blijft staan.
Het gaat er ook niet om wie gelijk heeft, ik weet gewoon niet meer hoe ik het hem nog duidelijk moet maken, en ik weet ook niet of hij wel inziet dat hij hiermee de relatie schaadt..
maandag 23 februari 2009 om 15:31
Zijn collega woont in dezelfde stad als ons, en ze hoort niet bij onze vriendengroep, maar is meer een viavia kennis.
De situatie is als volgt:
We zijn gezellig met vrienden wat aan het drinken, lachen, praten, je kent het wel. En zij komt binnen met de vriendengroep en meteen is hij alleen nog op haar gericht. Naar de wc wanneer zij ook gaat, een praatje beginnen etc.. Ik merk aan mijn vriend dat wanneer zij binnenkomt, hij anders doet tegen mij, afstandelijker.
En ik beschik over een gezonde dosis jaloezië, wat wil zeggen dat ik het echt niet erg vind wanneer vriendlief met andere meiden praat. Maar wanneer er bij mij een gevoel komt dat ik zijn vriendin niet meer ben, dan is er toch iets mis. Of dat aan mij ligt, of komt door zijn gedrag, dat laat ik in het midden.
De situatie is als volgt:
We zijn gezellig met vrienden wat aan het drinken, lachen, praten, je kent het wel. En zij komt binnen met de vriendengroep en meteen is hij alleen nog op haar gericht. Naar de wc wanneer zij ook gaat, een praatje beginnen etc.. Ik merk aan mijn vriend dat wanneer zij binnenkomt, hij anders doet tegen mij, afstandelijker.
En ik beschik over een gezonde dosis jaloezië, wat wil zeggen dat ik het echt niet erg vind wanneer vriendlief met andere meiden praat. Maar wanneer er bij mij een gevoel komt dat ik zijn vriendin niet meer ben, dan is er toch iets mis. Of dat aan mij ligt, of komt door zijn gedrag, dat laat ik in het midden.
maandag 23 februari 2009 om 15:32
Het kan ook gewoon zijn dat jullie op dit vlak gewoon anders denken. Hij zal je idd voor gek verklaren als je het uitmaakt: omdat hij in zijn ogen een gewone / goede relatie heeft. Maar als jij met zijn gedrag zo niet kan leven, ook al vindt hij dat onbegrijpelijk, dan lijkt het mij niet goed voor jouzelf.
maandag 23 februari 2009 om 15:35
Tja, weet je, waarschijnlijk ligt de waarheid ergens in het midden. Jij maakt je te druk en hij vertikt het daardoor om zich aan te passen, jij maakt je nog drukker, hij wordt boos, enzovoorts.
Waarom laat je het niet gewoon gaan? Jouw jaloezie zorgt er niet voor dat hij je trouw blijft, hij blijft je trouw of niet, daar heb jij eigenlijk geen stem in. Ik denk dat jij ook teveel op hem zit te letten en daardoor alles wat uitvergroot en hij voelt zich waarschijnlijk ook niet prettig als hij weet dat zijn vriendin hem in de gaten houdt.
Als je geen redenen hebt om hem te wantrouwen zou ik het loslaten.
Waarom laat je het niet gewoon gaan? Jouw jaloezie zorgt er niet voor dat hij je trouw blijft, hij blijft je trouw of niet, daar heb jij eigenlijk geen stem in. Ik denk dat jij ook teveel op hem zit te letten en daardoor alles wat uitvergroot en hij voelt zich waarschijnlijk ook niet prettig als hij weet dat zijn vriendin hem in de gaten houdt.
Als je geen redenen hebt om hem te wantrouwen zou ik het loslaten.
maandag 23 februari 2009 om 15:43
Zeker hebben jullie er gelijk in dat ik er meer op ga letten, en dat eigenlijk minder zou moeten doen. Dat zou al een hele hoop schelen. Ik heb dit ook al geprobeerd, en dan gaat zo`n avond ook gewoon 'goed'. Toch zit het me dan niet lekker dat ik dan degene ben die haar aan moet passen, omdat ik vind dat we beide schuld hebben.
Hij kan wel een gezellige avond met haar hebben, zolang het gevoel tussen ons goed zit. Wanneer ik niet meer het gevoel heb dat ik zijn vriendin ben, maar hem meer in de weg zit.. dat voelt gewoon niet fijn.
Hij kan wel een gezellige avond met haar hebben, zolang het gevoel tussen ons goed zit. Wanneer ik niet meer het gevoel heb dat ik zijn vriendin ben, maar hem meer in de weg zit.. dat voelt gewoon niet fijn.
maandag 23 februari 2009 om 15:47
Bedankt voor jullie snelle reacties! Geeft toch ook een andere kijk op de zaak
Overigens heb ik dit gevoel alleen bij dit meisje. Wanneer mijn vriend en ik uitgaan praten we beide met mensen van het andere geslacht, moet ook kunnen vind ik. Elkaar gewoon vrij laten daarin, omdat je weet dat je met elkaar naar huis gaat.
Alleen bij dit specifieke meisje, verandert zijn hele houding.
En dat is wat me irriteert..
We zijn zeker andersdenkend hierin, en ik denk ook inderdaad dat hij verder vind dat we een goede relatie hebben, dat is ook zo.
Ik zal het ook zeker moeten proberen los te laten, anders is het gewoon niet te doen. Maar dat vind ik wel heel lastig..
Ik wil nog een keer benadrukken dat ik echt niet extreem jaloers ben, ik laat mijn vriend heel vrij, maar dit geval voelt gewoon 'verkeerd', ik vertrouw het niet helemaal..
Overigens heb ik dit gevoel alleen bij dit meisje. Wanneer mijn vriend en ik uitgaan praten we beide met mensen van het andere geslacht, moet ook kunnen vind ik. Elkaar gewoon vrij laten daarin, omdat je weet dat je met elkaar naar huis gaat.
Alleen bij dit specifieke meisje, verandert zijn hele houding.
En dat is wat me irriteert..
We zijn zeker andersdenkend hierin, en ik denk ook inderdaad dat hij verder vind dat we een goede relatie hebben, dat is ook zo.
Ik zal het ook zeker moeten proberen los te laten, anders is het gewoon niet te doen. Maar dat vind ik wel heel lastig..
Ik wil nog een keer benadrukken dat ik echt niet extreem jaloers ben, ik laat mijn vriend heel vrij, maar dit geval voelt gewoon 'verkeerd', ik vertrouw het niet helemaal..
maandag 23 februari 2009 om 15:47
Nee dat lijkt me ook niet fijn hoor. Ik zit wel makkelijk te lullen dat je er niet op moet letten maar ik zou het ook vervelend vinden. Het is denk ik wel goed dat jij het ter sprake hebt gebracht bij je vriend, je zit je niet "alleen" op te vreten hierover. Wel jammer dat hij er niet echt wat mee doet.
maandag 23 februari 2009 om 15:50
Hoe erg zou het zijn als hij vlinders heeft van haar, maar er niks mee doet? Zou dat bespreekbaar zijn? Het komt wel vaker voor in langdurende relaties dat een van de twee gevoelens heeft voor een ander en net zo vaak gaat dat ook gewoon weer over als diegene van zijn partner houdt.
Wat helpt bij het over laten gaan, is als het bespreekbaar is met de eigen partner. Als dat kan, dan is er een basis van vertrouwelijkheid tussen jullie. Als dat niet kan, dan is er ineens ruimte voor vertrouwelijkheid tussen hun..... Klinkt misschien gek, maar het is toch juist heel goed en open en intiem als je ook dat soort gevoelens met elkaar kunt bespreken? Negeren of verbieden doet je relatie geen goed.
Met het oog daarop zou je een keer een gesprek kunnen aangaan, op een niet beladen moment. Met als ingang dat je er begrip voor zou kunnen hebben als hij wel eens gevoelens voor een ander heeft, maar dat je graag wilt dat hij er dan juist met je over kan praten. Als hij de indruk heeft dat jij daar boos of verdrietig om wordt zal hij dat niet snel doen. maar als hij de indruk heeft dat jij er open voor kan staan dat hij zich zo voelt, zonder je direct bedreigd te voelen, dan kom je misschien wel tot gesprek.
Wat helpt bij het over laten gaan, is als het bespreekbaar is met de eigen partner. Als dat kan, dan is er een basis van vertrouwelijkheid tussen jullie. Als dat niet kan, dan is er ineens ruimte voor vertrouwelijkheid tussen hun..... Klinkt misschien gek, maar het is toch juist heel goed en open en intiem als je ook dat soort gevoelens met elkaar kunt bespreken? Negeren of verbieden doet je relatie geen goed.
Met het oog daarop zou je een keer een gesprek kunnen aangaan, op een niet beladen moment. Met als ingang dat je er begrip voor zou kunnen hebben als hij wel eens gevoelens voor een ander heeft, maar dat je graag wilt dat hij er dan juist met je over kan praten. Als hij de indruk heeft dat jij daar boos of verdrietig om wordt zal hij dat niet snel doen. maar als hij de indruk heeft dat jij er open voor kan staan dat hij zich zo voelt, zonder je direct bedreigd te voelen, dan kom je misschien wel tot gesprek.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 23 februari 2009 om 15:52
quote:Eowynn_ schreef op 23 februari 2009 @ 15:47:
Ik denk toch echt dat dat gevoel jóuw probleem is eigenlijk. Hij kan er namelijk op dit punt niet voor zorgen dat jij je wél op je gemak voelt met die collega erbij .Dit is ook zeker een waarheid als een koe. Het punt is alleen dat ik niet goed weet hoe ik mij daarin kan veranderen, ik heb het idee dat dit meer iets is wat we samen moeten doen. Ik moet mij er minder druk over maken, en het gewoon van me afzetten. Maar ik vind dat wanneer hij de hele avond met haar staat te praten, op een gegeven moment ook even oogcontact met mij kan zoeken. Ik vraag hem echt niet de hele avond mijn handje vast te houden, maar elkaar de hele avond niet meer zien, omdat hij de hele avond met haar staat, vind ik toch een ander verhaal.
Ik denk toch echt dat dat gevoel jóuw probleem is eigenlijk. Hij kan er namelijk op dit punt niet voor zorgen dat jij je wél op je gemak voelt met die collega erbij .Dit is ook zeker een waarheid als een koe. Het punt is alleen dat ik niet goed weet hoe ik mij daarin kan veranderen, ik heb het idee dat dit meer iets is wat we samen moeten doen. Ik moet mij er minder druk over maken, en het gewoon van me afzetten. Maar ik vind dat wanneer hij de hele avond met haar staat te praten, op een gegeven moment ook even oogcontact met mij kan zoeken. Ik vraag hem echt niet de hele avond mijn handje vast te houden, maar elkaar de hele avond niet meer zien, omdat hij de hele avond met haar staat, vind ik toch een ander verhaal.
maandag 23 februari 2009 om 15:52
quote:Eowynn_ schreef op 23 februari 2009 @ 15:47:
Ik denk toch echt dat dat gevoel jóuw probleem is eigenlijk. Hij kan er namelijk op dit punt niet voor zorgen dat jij je wél op je gemak voelt met die collega erbij .
Ik denk wel dat hij ervoor kan zorgen dat jij je op je gemak voelt bij deze collega. Hij kan bijvoorbeeld jou een betrekken in hun gesprek of iets leuks vertellen, bijv. over iets wat jullie samen hebben gedaan.
Of op zo'n avond als zij er is ook af en toe even bewust aandacht aan jou geven. Samen een biertje gaan halen aan de bar of iets dergelijks.
Ik denk toch echt dat dat gevoel jóuw probleem is eigenlijk. Hij kan er namelijk op dit punt niet voor zorgen dat jij je wél op je gemak voelt met die collega erbij .
Ik denk wel dat hij ervoor kan zorgen dat jij je op je gemak voelt bij deze collega. Hij kan bijvoorbeeld jou een betrekken in hun gesprek of iets leuks vertellen, bijv. over iets wat jullie samen hebben gedaan.
Of op zo'n avond als zij er is ook af en toe even bewust aandacht aan jou geven. Samen een biertje gaan halen aan de bar of iets dergelijks.
maandag 23 februari 2009 om 15:54
Ik zou het zelf ook ontzettend moeilijk vinden als mijn vriend dit zou doen.
Maar goed ik weet van mezelf dat ik nogal jaloers en onzeker ben (aard van het beestje)
maar goed als je steeds een welles nietes discussies krijgt dan schiet je ook niet veel op. Misschien kan je aan één vriendin die er opdat moment bij zit eens vragen of zij het ook zo opvallend vind). Dan weet je gelijk of je te sterk hierop reageert of dat je wel wat en punt hebt. . Wij kunnen wel zeggen valt toch wel mee maar we zien niks gebeuren zij zal het beter ien
(Sorry bvan de typ fouten maar zit op een traaaaaag systeem en die werkt niet mee)
Maar goed ik weet van mezelf dat ik nogal jaloers en onzeker ben (aard van het beestje)
maar goed als je steeds een welles nietes discussies krijgt dan schiet je ook niet veel op. Misschien kan je aan één vriendin die er opdat moment bij zit eens vragen of zij het ook zo opvallend vind). Dan weet je gelijk of je te sterk hierop reageert of dat je wel wat en punt hebt. . Wij kunnen wel zeggen valt toch wel mee maar we zien niks gebeuren zij zal het beter ien
(Sorry bvan de typ fouten maar zit op een traaaaaag systeem en die werkt niet mee)
maandag 23 februari 2009 om 15:56
Vrouwen hebben niet voor niets een sense hiervoor.
Zijn gedrag verteld dat hij verliefd is.
Het meest bekend is de theorie van de Amerikaanse psycholoog Mehrabian. Hij stelt dat wanneer het om uiting van gevoelens gaat:
* 55% van de communicatie bestaat uit lichaamstaal,
* 38% wordt geuit door de stemklank en slechts
* 7% wordt gecommuniceerd door middel van woorden.
Als dit zo is uiten we ons gevoel dus voor 93% non-verbaal!
Zijn gedrag verteld dat hij verliefd is.
Het meest bekend is de theorie van de Amerikaanse psycholoog Mehrabian. Hij stelt dat wanneer het om uiting van gevoelens gaat:
* 55% van de communicatie bestaat uit lichaamstaal,
* 38% wordt geuit door de stemklank en slechts
* 7% wordt gecommuniceerd door middel van woorden.
Als dit zo is uiten we ons gevoel dus voor 93% non-verbaal!
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.