Relaties
alle pijlers
Ontevreden met seksfrequentie
vrijdag 6 maart 2009 om 10:07
Hallo allemaal,
Hier de situatie:
Ik 22, vriendlief 31. Ruim 4 jaar bijelkaar waarvan 3 jaar samenwonend. Hij was mijn eerste met alles...
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in.
Nu mijn probleem:
Mijn vriend heeft vanaf het begin af aan al minder zin in seks gehad dan ik. Ik wil veel vaker en dacht dat mannen daar juist blij mee waren als hun partner juist vaak zin had.
Mijn partner dus niet....
Vaak ben ik dan ook de persoon die de eerste stap zet, maar hoe ik het ook doe maakt niet uit (al ga ik in een sexy setje voor hem staan) hij hapt bijna nooit. En al helemaal niet als hij even wat anders aan het doen is. Ik moet dus altijd van tevoren bedenken of de timing goed is. Of hij niet net even druk bezig is, of het nog niet te vroeg op de avond is enz.
En dat vind ik gewoon ontzettend jammer. Als ik me toch leuk aankleed en er werk van maak dan kun je toch niet botweg nee zeggen? Weet je wat dat met je zelfvertrouwen doet?
Verder wil ik het niet alleen maar in huis doen, hoezo saai? Maar hij heeft nooit die drang gehad om het op andere plaatsen te doen. Nu doen we dat af en toe wel, hij wil mij dan een plezier doen (dat is natuurlijk wel weer een positief punt), maar nu had ik gehoopt dat ik me wat tevredener zou voelen.
Dit is echter niet het geval.
Het is nu zelfs zo erg dat als hij een keertje als eerste begint en ik zelf eigenlijk niet zo heeel veel zin heb ik toch maar zin maak, omdat ik anders bang ben dat ik of nog heel lang op hem kan zitten wachten voor een volgende keer of dat hij nooit weer initiatief toont.
Verder merk ik ook dat als we het doen ik het ook echt goed wil doen. En niet even meer een vluggertje, want dan is zo weer voorbij en moet ik weer zo lang wachten op de volgende keer.
Ik heb het er met vriendinnen wel eens over gehad om een minaar te nemen... Puur voor de seks! Win win situatie toch? Hij hoeft minder vaak seks te hebben, ik kom aan mijn trekken en we hebben dus geen ruzie meer over de hoeveelheid seks die we hebben.
Echter al mijn vriendinnen roepen dan meteen dat je zoiets echt niet kunt doen en mijn vriend staat hier ook niet voor open. Wat betreft het gevoel zit het allemaal ook echt wel goed, maar ik vind het zo jammer dat ik een vrouw ben die vaak zin heeft in seks en waar 'geen gebruik' van wordt gemaakt.... Om het maar even zo uit te drukken
Mocht ik het ooit uit willen maken dan zou het eigenlijk alleen maar om de seks zijn. En dat vind ik ontzettend jammer, want ik houd echt van hem... Wat vinden jullie ervan?
Zou ik de relatie moeten beeindigen en een ander zoeken of gewoon stoppen met zeuren en me er bij neer leggen?
Tips zijn welkom!
(Heb dit topic ook op de sekspijler lopen, maar ben wel benieuwd hoe er hier op gereageerd wordt met het oog op wel of niet voorzetten van de relatie)
Hier de situatie:
Ik 22, vriendlief 31. Ruim 4 jaar bijelkaar waarvan 3 jaar samenwonend. Hij was mijn eerste met alles...
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in.
Nu mijn probleem:
Mijn vriend heeft vanaf het begin af aan al minder zin in seks gehad dan ik. Ik wil veel vaker en dacht dat mannen daar juist blij mee waren als hun partner juist vaak zin had.
Mijn partner dus niet....
Vaak ben ik dan ook de persoon die de eerste stap zet, maar hoe ik het ook doe maakt niet uit (al ga ik in een sexy setje voor hem staan) hij hapt bijna nooit. En al helemaal niet als hij even wat anders aan het doen is. Ik moet dus altijd van tevoren bedenken of de timing goed is. Of hij niet net even druk bezig is, of het nog niet te vroeg op de avond is enz.
En dat vind ik gewoon ontzettend jammer. Als ik me toch leuk aankleed en er werk van maak dan kun je toch niet botweg nee zeggen? Weet je wat dat met je zelfvertrouwen doet?
Verder wil ik het niet alleen maar in huis doen, hoezo saai? Maar hij heeft nooit die drang gehad om het op andere plaatsen te doen. Nu doen we dat af en toe wel, hij wil mij dan een plezier doen (dat is natuurlijk wel weer een positief punt), maar nu had ik gehoopt dat ik me wat tevredener zou voelen.
Dit is echter niet het geval.
Het is nu zelfs zo erg dat als hij een keertje als eerste begint en ik zelf eigenlijk niet zo heeel veel zin heb ik toch maar zin maak, omdat ik anders bang ben dat ik of nog heel lang op hem kan zitten wachten voor een volgende keer of dat hij nooit weer initiatief toont.
Verder merk ik ook dat als we het doen ik het ook echt goed wil doen. En niet even meer een vluggertje, want dan is zo weer voorbij en moet ik weer zo lang wachten op de volgende keer.
Ik heb het er met vriendinnen wel eens over gehad om een minaar te nemen... Puur voor de seks! Win win situatie toch? Hij hoeft minder vaak seks te hebben, ik kom aan mijn trekken en we hebben dus geen ruzie meer over de hoeveelheid seks die we hebben.
Echter al mijn vriendinnen roepen dan meteen dat je zoiets echt niet kunt doen en mijn vriend staat hier ook niet voor open. Wat betreft het gevoel zit het allemaal ook echt wel goed, maar ik vind het zo jammer dat ik een vrouw ben die vaak zin heeft in seks en waar 'geen gebruik' van wordt gemaakt.... Om het maar even zo uit te drukken
Mocht ik het ooit uit willen maken dan zou het eigenlijk alleen maar om de seks zijn. En dat vind ik ontzettend jammer, want ik houd echt van hem... Wat vinden jullie ervan?
Zou ik de relatie moeten beeindigen en een ander zoeken of gewoon stoppen met zeuren en me er bij neer leggen?
Tips zijn welkom!
(Heb dit topic ook op de sekspijler lopen, maar ben wel benieuwd hoe er hier op gereageerd wordt met het oog op wel of niet voorzetten van de relatie)
vrijdag 6 maart 2009 om 10:22
quote:Simooon schreef op 06 maart 2009 @ 10:07:
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in.
Duidelijk dat je nieuw bent op het forum - no offence - maar dat is zó ontzettend niet waar! Mannen en vrouwen hebben allebei regelmatig geen zin. De kans dat het libido van twee mensen in één stel op elkaar aansluiten is gewoon klein.
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in.
Duidelijk dat je nieuw bent op het forum - no offence - maar dat is zó ontzettend niet waar! Mannen en vrouwen hebben allebei regelmatig geen zin. De kans dat het libido van twee mensen in één stel op elkaar aansluiten is gewoon klein.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:36
Heel herkenbaar, Simoon!
Ik heb het ook meegemaakt, je beschrijft precies de gevoelens die ik ook lange tijd gehad heb (29 jaar lang; hij was ook mijn eerste relatie/vriendje. En hij was toevallig ook een stuk ouder dan ik - 10 jaar).
Gelukkig waren er in die relatie ook steeds meer andere, grote problemen, zodat ik uiteindelijk alle reden had om er een eind aan te maken, anders was ik nu nog steeds een hunkerend mens...
Ik weet niet of je over de andere aspecten van je relatie (liefde, warmte, emotionele intimeit, betrouwbaarheid, enz.) wél helemaal tevreden bent en kan je daarom moeilijk adviseren.
Sterkte!
Ik heb het ook meegemaakt, je beschrijft precies de gevoelens die ik ook lange tijd gehad heb (29 jaar lang; hij was ook mijn eerste relatie/vriendje. En hij was toevallig ook een stuk ouder dan ik - 10 jaar).
Gelukkig waren er in die relatie ook steeds meer andere, grote problemen, zodat ik uiteindelijk alle reden had om er een eind aan te maken, anders was ik nu nog steeds een hunkerend mens...
Ik weet niet of je over de andere aspecten van je relatie (liefde, warmte, emotionele intimeit, betrouwbaarheid, enz.) wél helemaal tevreden bent en kan je daarom moeilijk adviseren.
Sterkte!
vrijdag 6 maart 2009 om 10:38
quote:EvyBlissy schreef op 06 maart 2009 @ 10:22:
[...]
Duidelijk dat je nieuw bent op het forum - no offence - maar dat is zó ontzettend niet waar! Mannen en vrouwen hebben allebei regelmatig geen zin. De kans dat het libido van twee mensen in één stel op elkaar aansluiten is gewoon klein.Dat is waar, een beetje verschil is er (in bijna elke relatie) altijd wel, maar het verschil in libido wordt pas een probleem als het heel erg groot is. En dat is hier duidelijk het geval.
[...]
Duidelijk dat je nieuw bent op het forum - no offence - maar dat is zó ontzettend niet waar! Mannen en vrouwen hebben allebei regelmatig geen zin. De kans dat het libido van twee mensen in één stel op elkaar aansluiten is gewoon klein.Dat is waar, een beetje verschil is er (in bijna elke relatie) altijd wel, maar het verschil in libido wordt pas een probleem als het heel erg groot is. En dat is hier duidelijk het geval.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:52
Reiger bedankt voor je reacties!
En Schorpioentje ik kan me niet herinneren dat je op mijn post bij sekspijler wel hebt gereageert. Dus als je het toen niet nodig vond snap ik niet dat je dat nu wel doet...
Ik vroeg me gewoon af om mensen er vanuit het relatieoogpunt een andere mening op na hielden dan vanuit de sekspijler.
Hans is jouw vraag zo ook beantwoord? Of moet ik dat ook nog even op de andere pijler doen?
Mensen die wel serieus hebben gereageerd: ontzettend bedankt!
En Schorpioentje ik kan me niet herinneren dat je op mijn post bij sekspijler wel hebt gereageert. Dus als je het toen niet nodig vond snap ik niet dat je dat nu wel doet...
Ik vroeg me gewoon af om mensen er vanuit het relatieoogpunt een andere mening op na hielden dan vanuit de sekspijler.
Hans is jouw vraag zo ook beantwoord? Of moet ik dat ook nog even op de andere pijler doen?
Mensen die wel serieus hebben gereageerd: ontzettend bedankt!
vrijdag 6 maart 2009 om 11:00
Ik las in het andere topic dat iemand je adviseerde om dit topic ook in de relatiepijler te posten.
En je krijgt hier (hoop ik) andere adviezen waar je in combi met het andere topic iets aan hebt.
Reiger vroeg het al, hoe is het op andere gebieden? Liefde, intimiteit,warmte etc?
Kun je over andere belangrijke dingen wel praten? Is hij er voor je als je hem nodig hebt?
Verder, ik denk dat veel mensen het wel moeilijk vinden om over seks te praten, als ze niet helemaal 'voldoen' voor de ander zegmaar. Lijkt mij ook moeilijk.
Met mijn ex had ik dit ook, kon nooit over seks praten, niet over mijn behoeften iig. Als we "het" maar "gewoon" deden kwam het allemaal wel goed. Maar zo werkt het niet, hij luisterde niet naar aanwijzingen oid. Ik wilde allerlei dingen wel bij hem doen die hij prettig vond maar als ik het dan had over mijn seksuele behoeften dan konden we er niet over praten.
Als een ander naar je luisterd en samen met je kijkt naar een eventuele oplossing zou het al een fijnere situatie zijn.
Zoals ik begrijp wil je vriend hier niks mee.. omdat hij "gewoon" minder zin heeft.
Een moeilijke situatie want je wilt iemand ook niet pushen ofzo.
Daarom is het wel belangrijk om te weten hoe het verder met jullie gaat wat betreft intimiteit enzo.
En je krijgt hier (hoop ik) andere adviezen waar je in combi met het andere topic iets aan hebt.
Reiger vroeg het al, hoe is het op andere gebieden? Liefde, intimiteit,warmte etc?
Kun je over andere belangrijke dingen wel praten? Is hij er voor je als je hem nodig hebt?
Verder, ik denk dat veel mensen het wel moeilijk vinden om over seks te praten, als ze niet helemaal 'voldoen' voor de ander zegmaar. Lijkt mij ook moeilijk.
Met mijn ex had ik dit ook, kon nooit over seks praten, niet over mijn behoeften iig. Als we "het" maar "gewoon" deden kwam het allemaal wel goed. Maar zo werkt het niet, hij luisterde niet naar aanwijzingen oid. Ik wilde allerlei dingen wel bij hem doen die hij prettig vond maar als ik het dan had over mijn seksuele behoeften dan konden we er niet over praten.
Als een ander naar je luisterd en samen met je kijkt naar een eventuele oplossing zou het al een fijnere situatie zijn.
Zoals ik begrijp wil je vriend hier niks mee.. omdat hij "gewoon" minder zin heeft.
Een moeilijke situatie want je wilt iemand ook niet pushen ofzo.
Daarom is het wel belangrijk om te weten hoe het verder met jullie gaat wat betreft intimiteit enzo.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:06
Ik ben 31, heb een drukke baan en daarnaast nog andere hobby's. Mijn probleem is dat mijn vriendin steeds meer druk op me legt om sex te beleven op haar manier. Ik geef heel duidelijk mijn grenzen aan, vind het gewoon minder belangrijk, maar ze kan zich daar niet bij neer leggen. Kan ze nu niet accepteren dat we hierin verschillen?
Simooon, je vriend wil je probleem niet als jullie probleem zien en niet oplossen dus ga die oplossing niet in hem zoeken. Vul je sexleven aan met erotiek voor jezelf en kijk welke ruimte je je hier naast je relatie voor gunt. Als die ruimte er niet is, of je kunt er ook met die ruimte geen vrede mee hebben dan is het tijd om de relatie te beëindigen. Het leek me al duidelijk uit de antwoorden op de sekspijler, en als je hem straks op psyche gaat openen zullen ook dezelfde opties geschetst worden. Maak een keuze, nee jouw keuze, ga ervoor en als je het leuk vindt laat je ons nog even weten hoe het verder gaat.
Simooon, je vriend wil je probleem niet als jullie probleem zien en niet oplossen dus ga die oplossing niet in hem zoeken. Vul je sexleven aan met erotiek voor jezelf en kijk welke ruimte je je hier naast je relatie voor gunt. Als die ruimte er niet is, of je kunt er ook met die ruimte geen vrede mee hebben dan is het tijd om de relatie te beëindigen. Het leek me al duidelijk uit de antwoorden op de sekspijler, en als je hem straks op psyche gaat openen zullen ook dezelfde opties geschetst worden. Maak een keuze, nee jouw keuze, ga ervoor en als je het leuk vindt laat je ons nog even weten hoe het verder gaat.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:08
Mijn vriend is opzich niet echt een prater. Het is niet zo dat hij zijn gevoelens voor mij niet toont, maar is wel een beetje het type binnenvetter. Terwijl ik toch wel een open boek ben...
Als we ergens ruzie over hebben wil ik het uitpraten en daar heeft hij dan vaak geen zin in. Hij zegt dan gewoon lekker niks, wat het dan juist erger maakt.
Dat is eigenlijk het grootste probleem wat we hebben, want verder kan ik altijd wel gezellig met hem kletsen, knuffelen en lekker bij hem liggen. En als ik in bed aanwijzingen geef of tijdens de seks wat anders wil staat hij daar juist wel open voor. Maar verder valt er dan weer niet over te praten. Als 't komt dan komt 't en anders moet ik er gewoon niet over zeuren... Zo voelt het een beetje.
Als we ergens ruzie over hebben wil ik het uitpraten en daar heeft hij dan vaak geen zin in. Hij zegt dan gewoon lekker niks, wat het dan juist erger maakt.
Dat is eigenlijk het grootste probleem wat we hebben, want verder kan ik altijd wel gezellig met hem kletsen, knuffelen en lekker bij hem liggen. En als ik in bed aanwijzingen geef of tijdens de seks wat anders wil staat hij daar juist wel open voor. Maar verder valt er dan weer niet over te praten. Als 't komt dan komt 't en anders moet ik er gewoon niet over zeuren... Zo voelt het een beetje.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:13
Univerzicht hoe wil jij het dan oplossen met jouw vriendin? Zeg jij gewoon dat je minder vaak zin hebt en accepteert zij dat, of stimuleer je haar dan om haar seksbehoeftes op een andere manier te vervullen?
Verder wil ik het eigenlijk helemaal niet uitmaken met mijn vriend, tenzij er veel mensen zijn die de ervaring hebben dat het zo echt niet gaat werken. Ik ben dus gewoon benieuwd naar manieren om er mee om te kunnen gaan dat mijn vriend minder vaak zin heeft en hoe ik het voor mezelf nog plezierig kan houden. Wil er niet elke keer ruzie om hebben, want dan wordt de seks de we wel hebben er ook niet beter op...
Verder wil ik het eigenlijk helemaal niet uitmaken met mijn vriend, tenzij er veel mensen zijn die de ervaring hebben dat het zo echt niet gaat werken. Ik ben dus gewoon benieuwd naar manieren om er mee om te kunnen gaan dat mijn vriend minder vaak zin heeft en hoe ik het voor mezelf nog plezierig kan houden. Wil er niet elke keer ruzie om hebben, want dan wordt de seks de we wel hebben er ook niet beter op...
vrijdag 6 maart 2009 om 11:52
Je hebt de ironie een beetje gemist, want ik wilde je alleen prikkelen om eens vanuit jouw vriend te denken, had het niet over mezelf. Want ik wel eerlijk wil bekennen is dat ik een beetje in jouw situatie zit. Dus juist ik heb meer en andere behoeftes dan mijn vrouw. Wat ik gedaan heb is dat ik alles tegen mijn vrouw heb gezegd, hoewel ik wist dat het erg pijnlijk was voor haar. Zij heeft daar dan ook afwijzend op gereageerd, gezegd dat ik tevreden moet zijn en komt mij niet tegemoet. Het onderwerp is bij ons van de agenda, want zij heeft haar grenzen en ik mijn behoeften en dat is het pijnlijke eindpunt van iedere discussie.
Acceptatie dus, want ik zal mijn vrouw niet verlaten hiervoor. Zij is de vrouw van mijn leven en we hebben een lange geschiedenis samen. Ik ga ook niet vreemd, al zorg ik er voor niet in de verleiding te worden gebracht want, dan sta ik niet sterk in mijn schoenen ben ik bang. Verder heb ik mijn eigen fantasieën. Zo heb ik naast de relatie met haar opwinding voor mezelf. En ook heb ik een platonisch emailcontact, niet eens erotisch, maar wel open omdat ik een behoefte heb om eerlijk te zijn en dat niet wil uiten tegen iemand die het niet wil horen.
Ideaal is het niet, maar in het zoeken naar een ideaal kun je ook het mooie kapot maken dus dit is mijn keuze. Ik heb er over alle opties gedacht, ben hier uitgekomen en sta hier achter. Hoop dat je een weg voor jezelf kan halen uit alle adviezen. Het is wel een heel belangrijk onderwerp om tevredebheid in te vinden natuurlijk.
Acceptatie dus, want ik zal mijn vrouw niet verlaten hiervoor. Zij is de vrouw van mijn leven en we hebben een lange geschiedenis samen. Ik ga ook niet vreemd, al zorg ik er voor niet in de verleiding te worden gebracht want, dan sta ik niet sterk in mijn schoenen ben ik bang. Verder heb ik mijn eigen fantasieën. Zo heb ik naast de relatie met haar opwinding voor mezelf. En ook heb ik een platonisch emailcontact, niet eens erotisch, maar wel open omdat ik een behoefte heb om eerlijk te zijn en dat niet wil uiten tegen iemand die het niet wil horen.
Ideaal is het niet, maar in het zoeken naar een ideaal kun je ook het mooie kapot maken dus dit is mijn keuze. Ik heb er over alle opties gedacht, ben hier uitgekomen en sta hier achter. Hoop dat je een weg voor jezelf kan halen uit alle adviezen. Het is wel een heel belangrijk onderwerp om tevredebheid in te vinden natuurlijk.
vrijdag 6 maart 2009 om 11:59
Dus eigenlijk komt het erop neer dat als je er niet samen uit komt, de een toch geheel met voldoen aan de verwachtingen van de ander... Eentje wint en eentje verliest om het dan maar zo uit te drukken... Het zal dus niet meer van beide kanten komen en dat heb je geaccepteert... Ik vind het wel knap hoor. Zal voor mezelf dan moeten uitvogelen of ik het ook kan accepteren.
vrijdag 6 maart 2009 om 12:40
Hans zover wil ik het ook echt niet laten komen! Zal hem echt niet dwingen om dingen te doen. De keren dat hij mij een plezier heeft gedaan deed hij dit uit zichzelf, ik drong me dan niet op. Hij is niet het type dat dingen tegen zijn zin wel doorzet. En dat zou ik nou ook weer niet willen, want er is natuurlijk niks aan als je partner niet wil, helaas wel teleurstellend. Heb in een ander topic gelezen dat een vrouw eigenlijk helemaal geen zin meer heeft, maar haar vriend wil zo graag dat hij het toch met haar doet, ookal kan hij duidelijk vernemen dat zij helemaal niet wil en dat zij dat ook zegt.
Ik moet er niet aan denken en vind het ook echt niet kunnen.
Ik moet er niet aan denken en vind het ook echt niet kunnen.
vrijdag 6 maart 2009 om 13:48
quote:Simooon schreef op 06 maart 2009 @ 11:59:
Dus eigenlijk komt het erop neer dat als je er niet samen uit komt, de een toch geheel met voldoen aan de verwachtingen van de ander... Eentje wint en eentje verliest om het dan maar zo uit te drukken... Het zal dus niet meer van beide kanten komen en dat heb je geaccepteert... Ik vind het wel knap hoor. Zal voor mezelf dan moeten uitvogelen of ik het ook kan accepteren.
Dit klopt toch niet helemaal. Wij hebben beiden gewonnen of verloren, hoe je het ook wil zien, maar er is toch gelijkwaardigheid. Naar elkaar geven we wat we uit onszelf kunnen geven. Daarnaast hebben we beiden wat ontevredenheid. Want zij wil niet dat er bij mij meer verlangen is, en ik zou dat met haar willen beleven. Maar goed, dat is de realiteit nu eenmaal. Het is op zich niet anders dan met andere onderwerpen waarin je op elkaar afstemt in een relatie. Het forceren om iets uit iemand te wringen wat er niet in zit is frustrerend en vruchteloos.
Samengevat, jij gaat niet voldoen aan de verwachtingen van je vriend, want je behoefte is te sterk en je vriend gaat niet die hele behoefte invullen. Dat kunnen jullie elkaar niet verwijten. Jammer is dat je vriend dit niet als probleem wil zien, maar ook dat lijkt een realiteit. Verzin jouw manier om er mee om te gaan.
Dus eigenlijk komt het erop neer dat als je er niet samen uit komt, de een toch geheel met voldoen aan de verwachtingen van de ander... Eentje wint en eentje verliest om het dan maar zo uit te drukken... Het zal dus niet meer van beide kanten komen en dat heb je geaccepteert... Ik vind het wel knap hoor. Zal voor mezelf dan moeten uitvogelen of ik het ook kan accepteren.
Dit klopt toch niet helemaal. Wij hebben beiden gewonnen of verloren, hoe je het ook wil zien, maar er is toch gelijkwaardigheid. Naar elkaar geven we wat we uit onszelf kunnen geven. Daarnaast hebben we beiden wat ontevredenheid. Want zij wil niet dat er bij mij meer verlangen is, en ik zou dat met haar willen beleven. Maar goed, dat is de realiteit nu eenmaal. Het is op zich niet anders dan met andere onderwerpen waarin je op elkaar afstemt in een relatie. Het forceren om iets uit iemand te wringen wat er niet in zit is frustrerend en vruchteloos.
Samengevat, jij gaat niet voldoen aan de verwachtingen van je vriend, want je behoefte is te sterk en je vriend gaat niet die hele behoefte invullen. Dat kunnen jullie elkaar niet verwijten. Jammer is dat je vriend dit niet als probleem wil zien, maar ook dat lijkt een realiteit. Verzin jouw manier om er mee om te gaan.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:23
Simoon, ik denk dat er waarheid zit in wat Univerzicht schrijft.
In een relatie kan er niet één winnaar en één verliezer zijn, want de 'verliezer' blijft toch, ongewild of niet, met een soort wrok of op zijn minst een gemis zitten, waardoor hij/zij zich uiteindelijk minder aan de ander kan geven op emotioneel vlak. En dat is niet goed voor de relatie. Daardoor verliest de zogezegde 'winnaar' dus ook.
Misschien beseft je vriend dat niet.
Ik heb wel eens gelezen in dat een goede relatie, de partners aan de meeste behoeften van elkaar voldoen, en dat ze toestaan dat aan de behoeften waaraan ze zelf niet kunnen voldoen, buiten de relatie om voldaan wordt.
Bijvoorbeeld: als de één gek is op reizen en de ander er een hekel aan heeft, is het toegestaan dat er af en toe eens apart op reis gegaan wordt.
Als de verschillen in zin in seks onoverkomelijk zijn, lijkt die regel me daarop ook van toepassing.
In een relatie kan er niet één winnaar en één verliezer zijn, want de 'verliezer' blijft toch, ongewild of niet, met een soort wrok of op zijn minst een gemis zitten, waardoor hij/zij zich uiteindelijk minder aan de ander kan geven op emotioneel vlak. En dat is niet goed voor de relatie. Daardoor verliest de zogezegde 'winnaar' dus ook.
Misschien beseft je vriend dat niet.
Ik heb wel eens gelezen in dat een goede relatie, de partners aan de meeste behoeften van elkaar voldoen, en dat ze toestaan dat aan de behoeften waaraan ze zelf niet kunnen voldoen, buiten de relatie om voldaan wordt.
Bijvoorbeeld: als de één gek is op reizen en de ander er een hekel aan heeft, is het toegestaan dat er af en toe eens apart op reis gegaan wordt.
Als de verschillen in zin in seks onoverkomelijk zijn, lijkt die regel me daarop ook van toepassing.
vrijdag 6 maart 2009 om 17:47
quote:Simooon schreef op 06 maart 2009 @ 10:07:
Hallo allemaal,
Hier de situatie:
Ik 22, vriendlief 31. Ruim 4 jaar bijelkaar waarvan 3 jaar samenwonend. Hij was mijn eerste met alles...
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in. Dat is een beeld dat je beter kunt bijstellen om niet steeds telleurgesteld te worden. Helemaal omdat jouw vriend minder behoefte heeft aan sex dan jij..
Nu mijn probleem:
Mijn vriend heeft vanaf het begin af aan al minder zin in seks gehad dan ik. Ik wil veel vaker en dacht dat mannen daar juist blij mee waren als hun partner juist vaak zin had. Dat hoeft dus niet per definitie zo te zijn. Mijn partner dus niet....
Vaak ben ik dan ook de persoon die de eerste stap zet, maar hoe ik het ook doe maakt niet uit (al ga ik in een sexy setje voor hem staan) hij hapt bijna nooit. En al helemaal niet als hij even wat anders aan het doen is. Ik moet dus altijd van tevoren bedenken of de timing goed is. Of hij niet net even druk bezig is, of het nog niet te vroeg op de avond is enz.
En dat vind ik gewoon ontzettend jammer. Als ik me toch leuk aankleed en er werk van maak dan kun je toch niet botweg nee zeggen? Weet je wat dat met je zelfvertrouwen doet? Weet je vriend wat dat met jouw zelfvertrouwen doet? Heb jij hem dat vertelt? En wat zegt hij daarvan?
Verder wil ik het niet alleen maar in huis doen, hoezo saai? Maar hij heeft nooit die drang gehad om het op andere plaatsen te doen. Nu doen we dat af en toe wel, hij wil mij dan een plezier doen (dat is natuurlijk wel weer een positief punt), maar nu had ik gehoopt dat ik me wat tevredener zou voelen.
Dit is echter niet het geval. Hoe komt dat? Ohja, je wilt natuurlijk niet dat hij het doet omdat jij het wil, maar je wilt dat hij het wil. Daar heb je dus geen invloed op en dan blijf je ontevreden. Je "krijgt dus eigenlijk gewoon niet wat je wilt", en probeert wel de illusie te hebben dat je dat krijgt. Misschien moet je leren accepteren dat zijn behoeften op dit gebied anders liggen. Accepteren betekend ook loslaten en er niet over zeuren he
Het is nu zelfs zo erg dat als hij een keertje als eerste begint en ik zelf eigenlijk niet zo heeel veel zin heb ik toch maar zin maak, omdat ik anders bang ben dat ik of nog heel lang op hem kan zitten wachten voor een volgende keer of dat hij nooit weer initiatief toont.
Verder merk ik ook dat als we het doen ik het ook echt goed wil doen. En niet even meer een vluggertje, want dan is zo weer voorbij en moet ik weer zo lang wachten op de volgende keer. Positieve instelling heb jij. Je vraagt meteen heel veel, terwijl hij duidelijk al probeert om te schikken naar jouw wensen.
Misschien heeft je vriend zoiets van; ik wil wel, maar ik wil het niet uitgebreid (teveel aan zijn hoofd, te druk, moe?), dus ik neem maar niet teveel initiatief want dan moet ik meteen uren rondwippen. Wéét je eigenlijk waarom hij weinig initiatief neemt? Is dat puur omdat hij minder zin heeft, of is daar een andere oorzaak voor?
Ik heb het er met vriendinnen wel eens over gehad om een minaar te nemen... Puur voor de seks! Win win situatie toch? Hij hoeft minder vaak seks te hebben, ik kom aan mijn trekken en we hebben dus geen ruzie meer over de hoeveelheid seks die we hebben. Goed plan, maar heb het er dan met je vriend over ipv met je vriendinnen. Of is het werkelijk een winwin situatie wanneer jij hem bedonderd, zijn vertrouwen beschaamd en je liever door je hormonen laat leiden dan over wat jullie samen wel hebben? Sowieso snap ik niet waarom je rúzie gaat hebben over sex. Er over praten, oke, maar ruzie maken? Als mijn partner ruzie met me gaat maken over sex kan ie het bekijken, dan wordt er door mij niet meer met hem geneukt.
Echter al mijn vriendinnen roepen dan meteen dat je zoiets echt niet kunt doen en mijn vriend staat hier ook niet voor open. Wat betreft het gevoel zit het allemaal ook echt wel goed, maar ik vind het zo jammer dat ik een vrouw ben die vaak zin heeft in seks en waar 'geen gebruik' van wordt gemaakt.... Om het maar even zo uit te drukken Tuurlijk. (sarcastisch). Jij denkt erover om hem te bedonderen, maar het gevoel zit goed. De rest van de relatie ook zeker?
Wist je dat sex één van de eerste dingen is waar je aan merkt dat je relatie helemaal niet zo goed loopt als je zelf misschien denkt?
Mocht ik het ooit uit willen maken dan zou het eigenlijk alleen maar om de seks zijn. En dat vind ik ontzettend jammer, want ik houd echt van hem... Wat vinden jullie ervan? Ik vind dat je moet doen wat goed voelt voor je. Als sex voor jou zo belangrijk is om een relatie om te beëindigen, dan moet je dat doen. Beter dan jezelf voor de gek houden en je vriend bedonderen. Zoek iemand die je wel rond laat neuken dan en dat zelf ook doet.
Zou ik de relatie moeten beeindigen en een ander zoeken of gewoon stoppen met zeuren en me er bij neer leggen?
Tips zijn welkom! Mijn tip; inderdaad eerst de relatie beëindigen voordat je een ander zoekt.
(Heb dit topic ook op de sekspijler lopen, maar ben wel benieuwd hoe er hier op gereageerd wordt met het oog op wel of niet voorzetten van de relatie)Ik vind dat je volwassen moet worden voordat je sex mag hebben. En ik vind het heel onvolwassen om op twee pijlers een topic te plaatsen, én het van een forum af te laten hangen wat jij aan keuze maakt. Wat vind je vriend hiervan? Ohja, ik vind ook dat je vriend beter af is zonder je (zoals jij je hier presenteert).
Hallo allemaal,
Hier de situatie:
Ik 22, vriendlief 31. Ruim 4 jaar bijelkaar waarvan 3 jaar samenwonend. Hij was mijn eerste met alles...
Daar gaat ie dan!
Eerst maar eens vertellen wat mijn beeld van mannen altijd is geweest: mannen hebben bijna altijd zin in seks en als hun partner maar een toespeling maakt gaan ze daar meteen op in. Dat is een beeld dat je beter kunt bijstellen om niet steeds telleurgesteld te worden. Helemaal omdat jouw vriend minder behoefte heeft aan sex dan jij..
Nu mijn probleem:
Mijn vriend heeft vanaf het begin af aan al minder zin in seks gehad dan ik. Ik wil veel vaker en dacht dat mannen daar juist blij mee waren als hun partner juist vaak zin had. Dat hoeft dus niet per definitie zo te zijn. Mijn partner dus niet....
Vaak ben ik dan ook de persoon die de eerste stap zet, maar hoe ik het ook doe maakt niet uit (al ga ik in een sexy setje voor hem staan) hij hapt bijna nooit. En al helemaal niet als hij even wat anders aan het doen is. Ik moet dus altijd van tevoren bedenken of de timing goed is. Of hij niet net even druk bezig is, of het nog niet te vroeg op de avond is enz.
En dat vind ik gewoon ontzettend jammer. Als ik me toch leuk aankleed en er werk van maak dan kun je toch niet botweg nee zeggen? Weet je wat dat met je zelfvertrouwen doet? Weet je vriend wat dat met jouw zelfvertrouwen doet? Heb jij hem dat vertelt? En wat zegt hij daarvan?
Verder wil ik het niet alleen maar in huis doen, hoezo saai? Maar hij heeft nooit die drang gehad om het op andere plaatsen te doen. Nu doen we dat af en toe wel, hij wil mij dan een plezier doen (dat is natuurlijk wel weer een positief punt), maar nu had ik gehoopt dat ik me wat tevredener zou voelen.
Dit is echter niet het geval. Hoe komt dat? Ohja, je wilt natuurlijk niet dat hij het doet omdat jij het wil, maar je wilt dat hij het wil. Daar heb je dus geen invloed op en dan blijf je ontevreden. Je "krijgt dus eigenlijk gewoon niet wat je wilt", en probeert wel de illusie te hebben dat je dat krijgt. Misschien moet je leren accepteren dat zijn behoeften op dit gebied anders liggen. Accepteren betekend ook loslaten en er niet over zeuren he
Het is nu zelfs zo erg dat als hij een keertje als eerste begint en ik zelf eigenlijk niet zo heeel veel zin heb ik toch maar zin maak, omdat ik anders bang ben dat ik of nog heel lang op hem kan zitten wachten voor een volgende keer of dat hij nooit weer initiatief toont.
Verder merk ik ook dat als we het doen ik het ook echt goed wil doen. En niet even meer een vluggertje, want dan is zo weer voorbij en moet ik weer zo lang wachten op de volgende keer. Positieve instelling heb jij. Je vraagt meteen heel veel, terwijl hij duidelijk al probeert om te schikken naar jouw wensen.
Misschien heeft je vriend zoiets van; ik wil wel, maar ik wil het niet uitgebreid (teveel aan zijn hoofd, te druk, moe?), dus ik neem maar niet teveel initiatief want dan moet ik meteen uren rondwippen. Wéét je eigenlijk waarom hij weinig initiatief neemt? Is dat puur omdat hij minder zin heeft, of is daar een andere oorzaak voor?
Ik heb het er met vriendinnen wel eens over gehad om een minaar te nemen... Puur voor de seks! Win win situatie toch? Hij hoeft minder vaak seks te hebben, ik kom aan mijn trekken en we hebben dus geen ruzie meer over de hoeveelheid seks die we hebben. Goed plan, maar heb het er dan met je vriend over ipv met je vriendinnen. Of is het werkelijk een winwin situatie wanneer jij hem bedonderd, zijn vertrouwen beschaamd en je liever door je hormonen laat leiden dan over wat jullie samen wel hebben? Sowieso snap ik niet waarom je rúzie gaat hebben over sex. Er over praten, oke, maar ruzie maken? Als mijn partner ruzie met me gaat maken over sex kan ie het bekijken, dan wordt er door mij niet meer met hem geneukt.
Echter al mijn vriendinnen roepen dan meteen dat je zoiets echt niet kunt doen en mijn vriend staat hier ook niet voor open. Wat betreft het gevoel zit het allemaal ook echt wel goed, maar ik vind het zo jammer dat ik een vrouw ben die vaak zin heeft in seks en waar 'geen gebruik' van wordt gemaakt.... Om het maar even zo uit te drukken
Tuurlijk. (sarcastisch). Jij denkt erover om hem te bedonderen, maar het gevoel zit goed. De rest van de relatie ook zeker? Wist je dat sex één van de eerste dingen is waar je aan merkt dat je relatie helemaal niet zo goed loopt als je zelf misschien denkt?
Mocht ik het ooit uit willen maken dan zou het eigenlijk alleen maar om de seks zijn. En dat vind ik ontzettend jammer, want ik houd echt van hem... Wat vinden jullie ervan? Ik vind dat je moet doen wat goed voelt voor je. Als sex voor jou zo belangrijk is om een relatie om te beëindigen, dan moet je dat doen. Beter dan jezelf voor de gek houden en je vriend bedonderen. Zoek iemand die je wel rond laat neuken dan en dat zelf ook doet.
Zou ik de relatie moeten beeindigen en een ander zoeken of gewoon stoppen met zeuren en me er bij neer leggen?
Tips zijn welkom! Mijn tip; inderdaad eerst de relatie beëindigen voordat je een ander zoekt.
(Heb dit topic ook op de sekspijler lopen, maar ben wel benieuwd hoe er hier op gereageerd wordt met het oog op wel of niet voorzetten van de relatie)Ik vind dat je volwassen moet worden voordat je sex mag hebben. En ik vind het heel onvolwassen om op twee pijlers een topic te plaatsen, én het van een forum af te laten hangen wat jij aan keuze maakt. Wat vind je vriend hiervan? Ohja, ik vind ook dat je vriend beter af is zonder je (zoals jij je hier presenteert).
