Kinderen
alle pijlers
Tot hoever is ontdekken normaal??
maandag 9 maart 2009 om 10:15
Ik heb 3 kinderen. Een zoon van 8, een dochter van 6 en een dreumeszoontje van 1. Vanochtend schrok ik me wild toen dochter ineens doodleuk vertelde dat zoon wel eens zijn peimel in haar billen had geduwd... Nu moet ik er wel wat randinformatie aan toevoegen om te zorgen dat het verhaal voor iedereen duidelijk is.
Zoon en dochter zitten op het moment in een fase van elkaar vreselijk niet aardig vinden en zijn allebei gewiekst genoeg om de ander erin te willen luizen. Ik weet vooral van dochter niet of ze tot zo'n verhaal in staat is als het niet waar zou zijn.
Zoon heeft Asperger en kent zijn eigen grenzen en die van anderen niet altijd even goed.
Het moment waarop het voorval zich heeft voo gedaan was ikzelf zwanger van mijn jongste en dochter zegt dat zoon probeerde om bij zichzelf een baby in de buik te krijgen. Bovendien waren ze toen 6 en 4 jaar.
Als laatste wil ik toevoegen dat zoon en dochter nog nooit iets van mijn man en ik hebben gezien en ik er ook nog niet aan was begonnen om sexuele voorlichting te geven.
Ik vind het beremoeilijk wat ik hier nu mee moet. Ik heb tegen dochter gezegd dat als het echt waar is wat ze zegt ze zoiets nooit meer mag toestaan, dat dat niet iets is voor kinderen en dat zeker je broer zoiets nooit mag doen en als ie het wel zou proberen dat ze dan moet gaan gillen en krijsen zodat mama of papa het hoort. Ze blijft volhouden dat he echt gebeurd is
Zoon ontkent in alle toonaarden. Normaal kan ik hem wel overreden de waarheid te vertellen als ik zeg dat ik niet boos word zolang ie maar eerlijk is maar dit blijft ie dus ontkennen...
Wat zouden jullie doen bij dit soort gedrag? Moet ik er verder mee gaan of overdrijf ik dan en is het vergaand ontdekkingsgedrag??
Zoon en dochter zitten op het moment in een fase van elkaar vreselijk niet aardig vinden en zijn allebei gewiekst genoeg om de ander erin te willen luizen. Ik weet vooral van dochter niet of ze tot zo'n verhaal in staat is als het niet waar zou zijn.
Zoon heeft Asperger en kent zijn eigen grenzen en die van anderen niet altijd even goed.
Het moment waarop het voorval zich heeft voo gedaan was ikzelf zwanger van mijn jongste en dochter zegt dat zoon probeerde om bij zichzelf een baby in de buik te krijgen. Bovendien waren ze toen 6 en 4 jaar.
Als laatste wil ik toevoegen dat zoon en dochter nog nooit iets van mijn man en ik hebben gezien en ik er ook nog niet aan was begonnen om sexuele voorlichting te geven.
Ik vind het beremoeilijk wat ik hier nu mee moet. Ik heb tegen dochter gezegd dat als het echt waar is wat ze zegt ze zoiets nooit meer mag toestaan, dat dat niet iets is voor kinderen en dat zeker je broer zoiets nooit mag doen en als ie het wel zou proberen dat ze dan moet gaan gillen en krijsen zodat mama of papa het hoort. Ze blijft volhouden dat he echt gebeurd is
Zoon ontkent in alle toonaarden. Normaal kan ik hem wel overreden de waarheid te vertellen als ik zeg dat ik niet boos word zolang ie maar eerlijk is maar dit blijft ie dus ontkennen...
Wat zouden jullie doen bij dit soort gedrag? Moet ik er verder mee gaan of overdrijf ik dan en is het vergaand ontdekkingsgedrag??
maandag 9 maart 2009 om 10:31
Ik zou er op dit moment níet teveel aandacht aan besteden, maar ik vind wél dat je rijkelijk laat bent met seksuele voorlichting, zeker als je aangeeft dat je zoon moeilijk met grenzen kan omgaan. Natuurlijk hoeft dat niet heel expliciet, maar je zou toch al wel zo ver moeten zijn dat ze weten dat je níet aan andersmans geslachtsdelen zit, dat je lijf van jou alleen is, in grote lijnen waar de baby's vandaan komen enzovoorts.
Ik zou er nu niet teveel aandacht aan besteden. Je kunt er niet zeker van zijn dat wat je hoort waarheid is, en je moet het ook niet groter maken dan het is denk ik.
Hou het in de gaten.
Ik zou er nu niet teveel aandacht aan besteden. Je kunt er niet zeker van zijn dat wat je hoort waarheid is, en je moet het ook niet groter maken dan het is denk ik.
Hou het in de gaten.
maandag 9 maart 2009 om 10:32
maandag 9 maart 2009 om 10:43
Lijnes, dit lijkt me voor jou ontzettend lastig.
Waren jullie iets aan het doen, aan het kijken toen jouw dochter erover begon?
Of heb je het idee, dat ze er al langer mee bezig was, en bijvoorbeeld bij het naar bed brengen ,er mee kwam?
Eigenlijk lijkt het mij het belangrijkste, dat je erachter komt, of dit echt zo gebeurd is, en aan de hand daarvan beslist, wat je er dan mee gaat doen.
Ook zou ik de leerkrachten op school hierover inlichten, hoe moeilijk dat ook is.
Wie weet hebben ze een kringgesprek gehad, over grenzen stellen o.i.d., of heeft een ander kind een soortgelijk verhaal verteld.
Een leerkracht hoort ook veel tussen de regels door, en kan ook aan het gedrag van je kind zien of daar veranderingen in zijn gekomen.
Dit geldt ook voor de leerkracht die je kinderen toendertijd hadden.
En ook de leerkracht van je zoon natuurlijk, je kunt vragen of er destijds dingen opgevallen zijn.
Mocht het verhaal kloppen, dan zou ik wel hulp vragen aan bijvoorbeeld de huisarts, of inderdaad advies vragen bij de opvoedtelefoon.
Sterkte, ik kan me voorstellen dat dit erg moeilijk is.
Waren jullie iets aan het doen, aan het kijken toen jouw dochter erover begon?
Of heb je het idee, dat ze er al langer mee bezig was, en bijvoorbeeld bij het naar bed brengen ,er mee kwam?
Eigenlijk lijkt het mij het belangrijkste, dat je erachter komt, of dit echt zo gebeurd is, en aan de hand daarvan beslist, wat je er dan mee gaat doen.
Ook zou ik de leerkrachten op school hierover inlichten, hoe moeilijk dat ook is.
Wie weet hebben ze een kringgesprek gehad, over grenzen stellen o.i.d., of heeft een ander kind een soortgelijk verhaal verteld.
Een leerkracht hoort ook veel tussen de regels door, en kan ook aan het gedrag van je kind zien of daar veranderingen in zijn gekomen.
Dit geldt ook voor de leerkracht die je kinderen toendertijd hadden.
En ook de leerkracht van je zoon natuurlijk, je kunt vragen of er destijds dingen opgevallen zijn.
Mocht het verhaal kloppen, dan zou ik wel hulp vragen aan bijvoorbeeld de huisarts, of inderdaad advies vragen bij de opvoedtelefoon.
Sterkte, ik kan me voorstellen dat dit erg moeilijk is.
maandag 9 maart 2009 om 10:44
@Eowynn_ met nog niet toegekomen aan sexuele voorlichting bedoel ik eigenlijk dat nog niet heb verteld wat sex precies is, waarom mensen het doen en dat soort dingen. Zoon (en dochter ook) weten wel dat je van elkaars geslachtsdelen af moet blijven en dat die dingen prive zijn. Ik heb alleen de praktische kant nog niet verteld. Zoon weet overigens normaal best dat alleen vrouwen een baby in de buik kunnen krijgen dus hoe dit zou moeten passen in het plaatje...
@Ingmagh Normaal gesproken verwacht je inderdaad niet dit soort dingen van een kind van 6 maar ik weet het dus niet bij mijn dochter, ze vertelde het op zo'n manier dat ik twijfel aan de echtheid van haar verhaal. Wat ik voor Eowynn schreef bijv, dat zoon allang weet dat baby's alleen bij vrouwen in de buik zitten.. Dat maakt het voor mij gewoon lastig om in te schatten wat waar is.
.
maar goed dak in elk geval voor jullie reacties...
@Ingmagh Normaal gesproken verwacht je inderdaad niet dit soort dingen van een kind van 6 maar ik weet het dus niet bij mijn dochter, ze vertelde het op zo'n manier dat ik twijfel aan de echtheid van haar verhaal. Wat ik voor Eowynn schreef bijv, dat zoon allang weet dat baby's alleen bij vrouwen in de buik zitten.. Dat maakt het voor mij gewoon lastig om in te schatten wat waar is.
.
maar goed dak in elk geval voor jullie reacties...
maandag 9 maart 2009 om 10:48
Nou lijkt het me stug en fysiek al bijna onmogelijk dat er echt penetratie plaats zou hebben gevonden . Misschien heeft je zoon zijn ( blote ) piemeltje tegen haar aangeduwd en iets gezegd als " zo , nou krijg jij ( of ik ) ook een baby " . Lijkt mij een stuk waarschijnlijker .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 9 maart 2009 om 10:50
@herfstrood, jij slaat voor mij de spijker op de kop, ik vind het vooral moeilijk te achterhalen wat waarheid is..
Ik merk aan dochter niks anders, ja ze ontdekt haar lichaam nu maar niet anders dan andere meisjes van haar leeftijd. Ze heeft geen schaamte of angst verder voor haar broer en ze vertelde het aan de ontbijttafel vanochtend (zonder televisie of iets dergelijks). Het is verder een heel vrolijk kind dat echt door het leven fladdert.
Zoonlief wordt vaak geobserveerd omdat ie met een rugzakje op het reguliere onderwijs zit en ik spreek vaak met zijn leerkracht maar op sexuel vlak heeft zij nog nooit een opmerking gemaakt en ik heb ook niet eerder van dit soort sexueel gedrag gezien/gehoord.
Ik merk aan dochter niks anders, ja ze ontdekt haar lichaam nu maar niet anders dan andere meisjes van haar leeftijd. Ze heeft geen schaamte of angst verder voor haar broer en ze vertelde het aan de ontbijttafel vanochtend (zonder televisie of iets dergelijks). Het is verder een heel vrolijk kind dat echt door het leven fladdert.
Zoonlief wordt vaak geobserveerd omdat ie met een rugzakje op het reguliere onderwijs zit en ik spreek vaak met zijn leerkracht maar op sexuel vlak heeft zij nog nooit een opmerking gemaakt en ik heb ook niet eerder van dit soort sexueel gedrag gezien/gehoord.
maandag 9 maart 2009 om 10:52
quote:blijfgewoonbianca schreef op 09 maart 2009 @ 10:48:
Nou lijkt het me stug en fysiek al bijna onmogelijk dat er echt penetratie plaats zou hebben gevonden . Misschien heeft je zoon zijn ( blote ) piemeltje tegen haar aangeduwd en iets gezegd als " zo , nou krijg jij ( of ik ) ook een baby " . Lijkt mij een stuk waarschijnlijker .haha bgb ik hoop inderdaad dat ik straks als ze uit school komen van dochter dit te horen krijg...Ik geloof echt niet dat zoon het fysiek zou kunnen inderdaad...
Nou lijkt het me stug en fysiek al bijna onmogelijk dat er echt penetratie plaats zou hebben gevonden . Misschien heeft je zoon zijn ( blote ) piemeltje tegen haar aangeduwd en iets gezegd als " zo , nou krijg jij ( of ik ) ook een baby " . Lijkt mij een stuk waarschijnlijker .haha bgb ik hoop inderdaad dat ik straks als ze uit school komen van dochter dit te horen krijg...Ik geloof echt niet dat zoon het fysiek zou kunnen inderdaad...
maandag 9 maart 2009 om 10:53
Lijnes, ik heb nog geen reacties gelezen, dus misschien slaat het allemaal nergens op. Maar goed, waar ik mee zou beginnen is seksuele voorlichting te gaan geven.
Ik zou je zoon en dochter beiden apart daarover een en ander vertellen aan de hand van een boekje en wat vraagjes. Niet opdringen, maar aansturen op het ontwikkelen van vragen waar jij met korte antwoorden zonder al teveel details uitleg aan kan geven. Aangezien je kinderen een leeftijdsverschil hebben en de een anders loopt door een stoornis dat eerst apart aanpakken.
Daarna vertellen dat bepaalde dingen niet kunnen, zoals dingen doen die een ander kindje niet wil. Pijn veroorzaken, wondjes veroorzaken, bazig of kattig doen, erom gaan lopen zeuren of omkopen om dingen gedaan te krijgen. Ook vertellen wat je wél kan doen bij dit soort spelletjes. Als je iets niet wil dat je dat mag zeggen en dat een ander kindje daar naar moet luisteren en als dat niet gebeurt dat je gewoon moet weglopen en zo zijn er meer do's en dont's.
Dat lijkt me -denk ik- zinvoller om te leren dan dat bepaalde handelingen niet mogen. Anders snappen ze nl. nog steeds het waarom er niet van en doen ze dat bewuste stukje niet meer, maar hebben ze nog steeds niet geleerd dat andere dingen ook niet door de beugel kunnen.
Verder lijkt het me goed je kinderen een beetje in de gaten te houden en bijvoorbeeld niet samen te laten douchen als ook maar een beetje de indruk bestaat dat het niet echt lekker loopt tussen hen. Vraag er over een tijdje weer eens naar en of ze nog weten wat je hebt verteld.
Leer ze dus vooral over normale omgangsvormen. Experimenteren kun je toch niet voorkomen en het is de vraag of je dat moet willen. Het is nl. ook gewoon een kwestie van dingen ontdekken.
Succes, het lijkt me moeilijke materie en ben eerlijk gezegd blij dat ik (nog) niet in jouw schoenen sta. Eerst nog maar eens zien wat ik doe als het zover is
Ik zou je zoon en dochter beiden apart daarover een en ander vertellen aan de hand van een boekje en wat vraagjes. Niet opdringen, maar aansturen op het ontwikkelen van vragen waar jij met korte antwoorden zonder al teveel details uitleg aan kan geven. Aangezien je kinderen een leeftijdsverschil hebben en de een anders loopt door een stoornis dat eerst apart aanpakken.
Daarna vertellen dat bepaalde dingen niet kunnen, zoals dingen doen die een ander kindje niet wil. Pijn veroorzaken, wondjes veroorzaken, bazig of kattig doen, erom gaan lopen zeuren of omkopen om dingen gedaan te krijgen. Ook vertellen wat je wél kan doen bij dit soort spelletjes. Als je iets niet wil dat je dat mag zeggen en dat een ander kindje daar naar moet luisteren en als dat niet gebeurt dat je gewoon moet weglopen en zo zijn er meer do's en dont's.
Dat lijkt me -denk ik- zinvoller om te leren dan dat bepaalde handelingen niet mogen. Anders snappen ze nl. nog steeds het waarom er niet van en doen ze dat bewuste stukje niet meer, maar hebben ze nog steeds niet geleerd dat andere dingen ook niet door de beugel kunnen.
Verder lijkt het me goed je kinderen een beetje in de gaten te houden en bijvoorbeeld niet samen te laten douchen als ook maar een beetje de indruk bestaat dat het niet echt lekker loopt tussen hen. Vraag er over een tijdje weer eens naar en of ze nog weten wat je hebt verteld.
Leer ze dus vooral over normale omgangsvormen. Experimenteren kun je toch niet voorkomen en het is de vraag of je dat moet willen. Het is nl. ook gewoon een kwestie van dingen ontdekken.
Succes, het lijkt me moeilijke materie en ben eerlijk gezegd blij dat ik (nog) niet in jouw schoenen sta. Eerst nog maar eens zien wat ik doe als het zover is
maandag 9 maart 2009 om 10:59
Ik denk dat ik dan een goed gesprek met allebei tegelijk zou houden.
En dan een algemeen verhaal houden, wat jij dus eigenlijk al gedaan hebt, door aan te geven dat niemand aan je lichaam mag komen enz.
Dan maak je nogmaals duidelijk, wat de 'regels' zijn, wat betreft sexualiteit.
(Het krijsen en gillen had je al genoemd, ook dat is belangrijk)
Maar dan maak je dat ook nog eens een keer heel duidelijk voor je zoon.
Dan is het concreet: je mag niet aan het lichaam van een ander komen, punt.
Je veroordeelt hem dan ook niet, maar stelt wel duidelijk hoe het hoort te gaan zeg maar.
En dan zou ik het er even bij laten.
Als je dochter er vaker over begint, dan zou ik me wat meer zorgen gaan maken denk ik.
En trouwens, ik geloof vast, dat degene die begeleiding geeft aan jouw zoon, het wel had gezegd, als er zaken rond sexualiteit waren opgevallen.
En Bianca, jij kunt het ook weer mooi in het perspectief trekken vind ik!
En dan een algemeen verhaal houden, wat jij dus eigenlijk al gedaan hebt, door aan te geven dat niemand aan je lichaam mag komen enz.
Dan maak je nogmaals duidelijk, wat de 'regels' zijn, wat betreft sexualiteit.
(Het krijsen en gillen had je al genoemd, ook dat is belangrijk)
Maar dan maak je dat ook nog eens een keer heel duidelijk voor je zoon.
Dan is het concreet: je mag niet aan het lichaam van een ander komen, punt.
Je veroordeelt hem dan ook niet, maar stelt wel duidelijk hoe het hoort te gaan zeg maar.
En dan zou ik het er even bij laten.
Als je dochter er vaker over begint, dan zou ik me wat meer zorgen gaan maken denk ik.
En trouwens, ik geloof vast, dat degene die begeleiding geeft aan jouw zoon, het wel had gezegd, als er zaken rond sexualiteit waren opgevallen.
En Bianca, jij kunt het ook weer mooi in het perspectief trekken vind ik!
maandag 9 maart 2009 om 11:13
quote:Lijnes schreef op 09 maart 2009 @ 10:28:
Hoi Hanzie, ik plaats het eigenlijk niet zozeer voor advies, wil mijn verhaal kwijt en peilen wat de meningen hierover zijn...
Waarom denk je dat ik het niet zou moeten posten hier? Dank in elk geval voor je bericht.Je mag van mij posten wat je wilt. Alleen denk jij er zelf al best zwaar over (haal ik uit je OP) dat je m.i. beter geholpen bent met deskundig advies.
Hoi Hanzie, ik plaats het eigenlijk niet zozeer voor advies, wil mijn verhaal kwijt en peilen wat de meningen hierover zijn...
Waarom denk je dat ik het niet zou moeten posten hier? Dank in elk geval voor je bericht.Je mag van mij posten wat je wilt. Alleen denk jij er zelf al best zwaar over (haal ik uit je OP) dat je m.i. beter geholpen bent met deskundig advies.
maandag 9 maart 2009 om 11:20
quote:blijfgewoonbianca schreef op 09 maart 2009 @ 10:48:
Nou lijkt het me stug en fysiek al bijna onmogelijk dat er echt penetratie plaats zou hebben gevonden . Misschien heeft je zoon zijn ( blote ) piemeltje tegen haar aangeduwd en iets gezegd als " zo , nou krijg jij ( of ik ) ook een baby " . Lijkt mij een stuk waarschijnlijker .Zo las ik het hele verhaal eigenlijk al vanaf het begin.
Nou lijkt het me stug en fysiek al bijna onmogelijk dat er echt penetratie plaats zou hebben gevonden . Misschien heeft je zoon zijn ( blote ) piemeltje tegen haar aangeduwd en iets gezegd als " zo , nou krijg jij ( of ik ) ook een baby " . Lijkt mij een stuk waarschijnlijker .Zo las ik het hele verhaal eigenlijk al vanaf het begin.
maandag 9 maart 2009 om 11:20
Herfstrood, ik ben het best wel met je eens. Maar ik vind de opmerkingen dat een ander kind niet aan een ander kind mag komen beetje lastig. Daarin doorklinkt misschien teveel dat het slecht of verkeerd is een ander aan te raken. Terwijl het voor een heleboel kinderen normaal is elkaar aan te raken en ook fsyiek op onderzoek te gaan. Door een aarakingsverbod zou het misschien wel eens heel verwarrend kunnen werken, want dan is alles wat ze doen per definitie gedoemd om je voor te schamen.
Ik denk dat een gezonde ontdekkingsdrang best moet kunnen, mist het niet voorbij gaat aan een aantal integriteitsgrenzen van een ander. Dus ik zou niet per se leren dat ze elkaar niet mogen aanraken ofzo. Maar wel moeten leren aangeven als ze dingen niet willen dat ze dat moeten zeggen en dat een ander daar naar moet luisteren.
Ik kan me de situatie nl. nog goed voor ogen houden dat mijn buurjongetje en ik bloot op elkaar lagen. Het aanraken en het bloot vind ik minder erg, dan het feit dat ik eigenlijk niet echt nee durfde te zeggen.
btw, mijn zusje en ik hebben elkaar als kleine kinderen ook lopen inspecteren.
Nogmaals, ik vind het moeilijk hoor, dus zou niet durven zeggen wat ik denk goed is. Maar niet mogen aanraken, maar verder geen uitleg vind ik een gemiste kans.
Ik denk dat een gezonde ontdekkingsdrang best moet kunnen, mist het niet voorbij gaat aan een aantal integriteitsgrenzen van een ander. Dus ik zou niet per se leren dat ze elkaar niet mogen aanraken ofzo. Maar wel moeten leren aangeven als ze dingen niet willen dat ze dat moeten zeggen en dat een ander daar naar moet luisteren.
Ik kan me de situatie nl. nog goed voor ogen houden dat mijn buurjongetje en ik bloot op elkaar lagen. Het aanraken en het bloot vind ik minder erg, dan het feit dat ik eigenlijk niet echt nee durfde te zeggen.
btw, mijn zusje en ik hebben elkaar als kleine kinderen ook lopen inspecteren.
Nogmaals, ik vind het moeilijk hoor, dus zou niet durven zeggen wat ik denk goed is. Maar niet mogen aanraken, maar verder geen uitleg vind ik een gemiste kans.
maandag 9 maart 2009 om 11:28
Ik kan me voorstellen dat je je wild schrikt, maar ben het volledig met Bianca eens, ik weet bijna zeker dat het op die manier gegaan is, en zou me er zeer zeker niet al te druk om maken.
Ik zou het met de beide koters gewoon bespreken en er geen heel groot punt van maken, ik geloof echt niet dat er daadwerkelijk sprake is geweest van IN haar bips.
Ik zou het met de beide koters gewoon bespreken en er geen heel groot punt van maken, ik geloof echt niet dat er daadwerkelijk sprake is geweest van IN haar bips.
maandag 9 maart 2009 om 11:31
Ik ga in elk geval straks mijn zoon vertellen van 'de hoed en de rand' en mijn dochter eens aanspreken op haar gevoel voor normen en waarden. Ik wil vooral haar eens uithoren of haar verhaal zeker niet met iemand anders heeft gespeeld. En vooral dat ze dit soort verhalen niet moet verzinnen om haar broer een hak te zetten omdat dat heel kwalijk zou kunnen uitpakken.
Ik hoop er inderdaad op dat het onschuldig is. Dat is normaal ook mijn insteek. Ben niet iemand die meteen in de stress-stand schiet maar ik had hierbij een beetje een dubbel gevoel omdat je het zo vaak hoort tegenwoordig.
Intiem ik geloof zeker in jouw punt dat ik moet uitleggen waarom dit voorval niet 'kan' maar het aanraken niet persee slecht is. Ben het met je eens dat ze toch willen ontdekken en dat je dat niet tegen kan houden en dat het dan vooral niet stiekem hoeft. Dochter is mondig genoeg om zich te melden als zoon iets doet wat haar niet aanstaat dus wat dat betreft...
Ik hoop er inderdaad op dat het onschuldig is. Dat is normaal ook mijn insteek. Ben niet iemand die meteen in de stress-stand schiet maar ik had hierbij een beetje een dubbel gevoel omdat je het zo vaak hoort tegenwoordig.
Intiem ik geloof zeker in jouw punt dat ik moet uitleggen waarom dit voorval niet 'kan' maar het aanraken niet persee slecht is. Ben het met je eens dat ze toch willen ontdekken en dat je dat niet tegen kan houden en dat het dan vooral niet stiekem hoeft. Dochter is mondig genoeg om zich te melden als zoon iets doet wat haar niet aanstaat dus wat dat betreft...
maandag 9 maart 2009 om 11:56
Moeilijk hoor Lijnes.
Dames wat vertellen jullie dan precies? Daar ben ik wel benieuwd naar. Oudste zonen zijn 7 (en een half) en 4 (en een half).
Ik weet niet hoe ik het over sex ga hebben.
Ze weten dat pappa en mamma "anders" "knuffelen" dan wij met hen doen. En dat dat gezellig kan zijn. En ze weten dat daar baby's van kunnen komen. Meer vragen ze ook niet.
Ze weten ook dat ik ongesteld wordt en dat dat betekent dat een mamma er klaar voor is om baby's te kunnen maken als ze dat zou willen.
Maar ik weet niet hoe ik dat precies verder moet gaan vertellen.
Vertellen jullie echt (weet even niet hoe ik het anders moet zeggen) het penis-in-vagina-verhaal-met zaadlozing etc???
Dames wat vertellen jullie dan precies? Daar ben ik wel benieuwd naar. Oudste zonen zijn 7 (en een half) en 4 (en een half).
Ik weet niet hoe ik het over sex ga hebben.
Ze weten dat pappa en mamma "anders" "knuffelen" dan wij met hen doen. En dat dat gezellig kan zijn. En ze weten dat daar baby's van kunnen komen. Meer vragen ze ook niet.
Ze weten ook dat ik ongesteld wordt en dat dat betekent dat een mamma er klaar voor is om baby's te kunnen maken als ze dat zou willen.
Maar ik weet niet hoe ik dat precies verder moet gaan vertellen.
Vertellen jullie echt (weet even niet hoe ik het anders moet zeggen) het penis-in-vagina-verhaal-met zaadlozing etc???
maandag 9 maart 2009 om 12:06
Haha Nellebelletje, dat laatste zinnetje van jou
Dochter is nog geen vier, dus die zal ik dat zeker niet vertellen. Misschien dat je jouw oudste daar wel iets meer over kan vertellen. Maar nogmaals, hangt van je kind af. Als het zo'n onschuldig manneke is die vooral interesse in autootjes heeft en nog zo speels, waarom zou je het dan vertellen. Ik bedoel, je hoeft verder niet te vrezen voor kleinkinderen, dus je kunt ook te vroeg zijn. Maar als jouw kind uit zichzelf die interesse neerlegt of gewoon wil weten hoe iets werkt, tja, dan zou ik het misschien wel vertellen in jip en janneke taal. Vraag het anders eens op school wat zij hiervan vinden.
Mijn dochter (die vroeg hoe een baby uit een buik kwam) weet dat een baby uit een gaatje bij haar vagina komt. Ze heeft nog niet gevraagd hoe die baby er dan inkomt. Daar mag ze wat mij betreft nog heeeeeel lang mee wachten (brrrr, moeilijk onderwerp)
Dochter is nog geen vier, dus die zal ik dat zeker niet vertellen. Misschien dat je jouw oudste daar wel iets meer over kan vertellen. Maar nogmaals, hangt van je kind af. Als het zo'n onschuldig manneke is die vooral interesse in autootjes heeft en nog zo speels, waarom zou je het dan vertellen. Ik bedoel, je hoeft verder niet te vrezen voor kleinkinderen, dus je kunt ook te vroeg zijn. Maar als jouw kind uit zichzelf die interesse neerlegt of gewoon wil weten hoe iets werkt, tja, dan zou ik het misschien wel vertellen in jip en janneke taal. Vraag het anders eens op school wat zij hiervan vinden.
Mijn dochter (die vroeg hoe een baby uit een buik kwam) weet dat een baby uit een gaatje bij haar vagina komt. Ze heeft nog niet gevraagd hoe die baby er dan inkomt. Daar mag ze wat mij betreft nog heeeeeel lang mee wachten (brrrr, moeilijk onderwerp)
maandag 9 maart 2009 om 12:42
Ik zou als ik jou was ook contact zoeken met de begeleider van de GGZ of iets dergelijks. (Tenminste ik ga ervan uit dat Asperger als diagnose is gesteld en er begeleiding is). Het kan zijn dat de doorsnee verhalen over grenzen en sexuele voorlichting niet goed aankomen of overkomen. In dit geval is het handiger als je even overlegt met hen om te kijken hoe een en ander het best duidelijk gemaakt kan worden.
maandag 9 maart 2009 om 12:48
Hier kwamen de heren gaandeweg met vragen. Ik heb steeds antwoord gegeven op wat ze vroegen (Waar groeit een baby? In mamma`s buik. Hoe komt de baby dan in de buik? Pappa stopt zaadjes in mamma`s buik etc.) Uiteindelijk kwamen ze met vragen die verder gingen. Voordat ik het uitgebreide gesprek met ze kon hebben, kwam de oudste met iets raars dat hij in de boeken van MeesKees had gelezen op school. (Die boeken waren voor een andere groep qua niveau, maar de beide heren lopen met Avi-niveau ver voor, dus hebben ze die boeken gekregen.) Iets met een man die met zijn joekeloekes bij een vrouw erin moest doen enzo. Toen heb ik (lopend van school naar huis voor de lunch) het verhaal maar gewoon vertelt. En dat was eigenlijk de beste manier. Geen geforceerd iets, geen ongemakkelijk gesprek. Gewoon bijna tussen neus en lippen door de bloemetjes en de bijtjes. Overigens gaan de heren dat natuurlijk nóóóóóóóóóóit zelf doen.
