Relaties
alle pijlers
Relatiedip - ik maak er een zooitje van
donderdag 12 maart 2009 om 14:38
Zo nu&dan lees ik op het forum, maar plaats zelf nooit reacties of een topic. Nu heb ik jullie wijze raad&mening nodig. Mijn verhaal: heb lange relatie (15 jaar) met de nodige ups&downs. Momenteel zitten we in een behoorlijke dip. Oorzaak: van alles en nog wat. Denk: algemene ontevredenheid, weinig tijd en aandacht voor elkaar, weinig seks, weinig praten etc. We hebben op zich een goed en druk leven, maar ik ben iemand die behoefte heeft aan een beetje leven in de brouwerij, een beetje spanning. Dus eens in de zoveel tijd word ik onrustig en ga ik zoeken. Ditmaal heeft die zoektocht naar spanning een minnaar opgeleverd; er is absoluut geen sprake van verliefdheid, het is puur seksueel en inmiddels over. Dus feitelijk niet relevant voor mijn probleem, zou je zeggen. Maar: de seks met mijn man is niet echt geweldig en ik heb een veel hoger libido dan hij. Bovendien heeft mijn man diverse malen gevraagd of er soms een ander is; welke vraag ik keihard met nee beantwoord. Met als gevolg dat ik met een levensgroot schuldgevoel zit (jaja, eigen schuld, dikke bult, I know!) en niet weet hoe we uit de relatiedip moeten komen. Dit is overigens niet de eerste keer dat we een dip hebben; relatietherapie heeft vorige keer geholpen, althans tot de huidige dip. Het klinkt mogelijk onwaarschijnlijk, maar ik hou erg van mijn man, hij van ook van mij, we hebben verder een prima leventje, maar zoals gezegd is mijn onrust cq behoefte aan spanning telkens de boosdoener. Spannende hobby's zoeken zoals bungeejumpen, kitesurfen etc. is niet de oplossing; daar ben ik zelf ook al mee aan de slag gegaan. Alvast bedankt voor jullie reacties.
donderdag 12 maart 2009 om 15:18
Hai Angel42,
Nu, je houdt zeker van spannende dingen, want met dit topic nagel je jezelf wel aan de forum-schandpaal. Misschien ben je niet eerlijk genoeg geweest in de eerdere relatietherapie, of leer je jezelf nu pas goed kennen. Het willen meemaken, ontdekken, een aktief sexleven is een grote drive in je leven, groter dan je in je relatie kwijt kunt. Dat herken ik trouwens wel. Als je er nuchter over nadenkt wil je die drive wel negeren of ontkennen, binnen de grenzen van je partner blijven, maar het ontdekken blijft trekken. En dan is er door internet een hele wereld om te ontdekken en gaat het makkelijk.....
Als je die drive in je relatie niet kunt uiten en delen wordt het moeilijk. Als je het niet bespreekt in je relatie heb je te dealen met je schuldgevoel, als je het bespreekt in je relatie krijg je hopelijk begrip en ruimte. Word het als gezamenlijk probleem opgepakt. Maar de kans is ook groot dat het een breekpunt wordt.
Zelf schat ik in dat je drive zo iets van jezelf is, dat die een plek in je(jullie) leven opeist.
Nu, je houdt zeker van spannende dingen, want met dit topic nagel je jezelf wel aan de forum-schandpaal. Misschien ben je niet eerlijk genoeg geweest in de eerdere relatietherapie, of leer je jezelf nu pas goed kennen. Het willen meemaken, ontdekken, een aktief sexleven is een grote drive in je leven, groter dan je in je relatie kwijt kunt. Dat herken ik trouwens wel. Als je er nuchter over nadenkt wil je die drive wel negeren of ontkennen, binnen de grenzen van je partner blijven, maar het ontdekken blijft trekken. En dan is er door internet een hele wereld om te ontdekken en gaat het makkelijk.....
Als je die drive in je relatie niet kunt uiten en delen wordt het moeilijk. Als je het niet bespreekt in je relatie heb je te dealen met je schuldgevoel, als je het bespreekt in je relatie krijg je hopelijk begrip en ruimte. Word het als gezamenlijk probleem opgepakt. Maar de kans is ook groot dat het een breekpunt wordt.
Zelf schat ik in dat je drive zo iets van jezelf is, dat die een plek in je(jullie) leven opeist.
donderdag 12 maart 2009 om 16:21
ik zou open kaart spelen en eerlijk vertellen dat je er een minaar op na hebt gehouden. je zegt dat je eerder relatietherapie hebt gehad, wat is hier uit gekomen, qua afspraken. en waarom is de therapie destijds gestopt?
heb je in eventuele vorige relaties ook zo'n drang naar spanning gehad, zoja wat heb je er toen mee gedaan.
en je zegt dat spannende activiteiten, zoals kitesurfen niet helpt, waarom?
heb je in eventuele vorige relaties ook zo'n drang naar spanning gehad, zoja wat heb je er toen mee gedaan.
en je zegt dat spannende activiteiten, zoals kitesurfen niet helpt, waarom?
donderdag 12 maart 2009 om 16:59
therapie is gestopt omdat de toenmalige problemen besproken waren. die behoefte aan spanning was toen niet meer aan de orde (ik praat over jaar of 5, 6 geleden). vorige relaties duurden korter en toen had ik die behoefte veel minder. er zijn geen duidelijke afspraken gemaakt bij therapie over hoe om te gaan met die behoefte aan spanning. ik realiseer me dat het momenteel vnl seksueel gericht is. open kaart spelen wil ik op zich graag, maar a: waarom onnodig kwetsen (het is tenslotte over) en b: dan is mijn relatie zo goed als over (idd, vrij egoistische reactie). nogmaals: de relatie is niet slecht en we hebben het heus goed, maar ik mis gewoon spanning. eigenlijk dus heel gewoon tijdens een langdurige relatie. hoe gaan jullie daarmee om? gewoon de onrust uitzitten?
donderdag 12 maart 2009 om 18:18
quote:angel42 schreef op 12 maart 2009 @ 16:59:
therapie is gestopt omdat de toenmalige problemen besproken waren. die behoefte aan spanning was toen niet meer aan de orde (ik praat over jaar of 5, 6 geleden). vorige relaties duurden korter en toen had ik die behoefte veel minder. er zijn geen duidelijke afspraken gemaakt bij therapie over hoe om te gaan met die behoefte aan spanning. ik realiseer me dat het momenteel vnl seksueel gericht is. open kaart spelen wil ik op zich graag, maar a: waarom onnodig kwetsen (het is tenslotte over) en b: dan is mijn relatie zo goed als over (idd, vrij egoistische reactie). nogmaals: de relatie is niet slecht en we hebben het heus goed, maar ik mis gewoon spanning. eigenlijk dus heel gewoon tijdens een langdurige relatie. hoe gaan jullie daarmee om? gewoon de onrust uitzitten?
als je je man niet onnodig had willen kwetsen had je niet vreemd moeten gaan, had je nu ook niet een schuld gevoel gehad.
en tja als de relatie over is dan, dat heb je dan aan jezelf te wijten, vind ik. onnodig kwetsen kan niet maar een relatie gebaseerd op leugens kan wel?
ga met je partner praten over welk onderwerp dan ook, in elke relatie is communicatie nodig lijkt me.
misschien kun jezelf eens met iemand gaan praten, misschien kun je er dan achter komen waar die spanning vandaan komt en waarom je het zo nodig hebt.
therapie is gestopt omdat de toenmalige problemen besproken waren. die behoefte aan spanning was toen niet meer aan de orde (ik praat over jaar of 5, 6 geleden). vorige relaties duurden korter en toen had ik die behoefte veel minder. er zijn geen duidelijke afspraken gemaakt bij therapie over hoe om te gaan met die behoefte aan spanning. ik realiseer me dat het momenteel vnl seksueel gericht is. open kaart spelen wil ik op zich graag, maar a: waarom onnodig kwetsen (het is tenslotte over) en b: dan is mijn relatie zo goed als over (idd, vrij egoistische reactie). nogmaals: de relatie is niet slecht en we hebben het heus goed, maar ik mis gewoon spanning. eigenlijk dus heel gewoon tijdens een langdurige relatie. hoe gaan jullie daarmee om? gewoon de onrust uitzitten?
als je je man niet onnodig had willen kwetsen had je niet vreemd moeten gaan, had je nu ook niet een schuld gevoel gehad.
en tja als de relatie over is dan, dat heb je dan aan jezelf te wijten, vind ik. onnodig kwetsen kan niet maar een relatie gebaseerd op leugens kan wel?
ga met je partner praten over welk onderwerp dan ook, in elke relatie is communicatie nodig lijkt me.
misschien kun jezelf eens met iemand gaan praten, misschien kun je er dan achter komen waar die spanning vandaan komt en waarom je het zo nodig hebt.
donderdag 12 maart 2009 om 18:21
ik denk dat je het antwoord zelf al geeft: de onrust uitzitten.
Het zal ook wel weer over gaan.
Of je moet vertellen dat je een minnaar hebt gehad? Tja, ik vind van niet. Om de door jou genoemde redenen. Maar maak er geen herhaling van, want dat is niet de oplossing, tenzij je man een open relatie wil.
Het zal ook wel weer over gaan.
Of je moet vertellen dat je een minnaar hebt gehad? Tja, ik vind van niet. Om de door jou genoemde redenen. Maar maak er geen herhaling van, want dat is niet de oplossing, tenzij je man een open relatie wil.
donderdag 12 maart 2009 om 19:11
Je kent jezelf het beste. Als je weet dat je de onrust niet zult uitzitten dan zul je er iets aan/mee moeten doen. Iemand stelde het al voor en ik vind dat ook een goed idee: ga (alleen) met iemand praten zodat je voor jezelf in ieder geval helder op een rijtje hebt wat je aan je onrust kunt doen.
Ik vind het knap als jij verder kunt met je relatie wetende dat je je man/vriend iets essentieels niet hebt verteld.
Ik vind het knap als jij verder kunt met je relatie wetende dat je je man/vriend iets essentieels niet hebt verteld.
donderdag 12 maart 2009 om 19:19
Het vreemdgaan is gebeurd. Hoe vervelend de relatie tussen jou man en jou is zou ik dat niet vertellen. Zelf vind ik de redenen die jij hebt om het niet te vertellen precies de mijne.
Je zadelt je man met iets op wat al geweest is en het enige wat je ermee bereikt is dat hij zich ontzettend kl(*)te zal voelen.
Wel zou ik de volgende keer als je merkt dat je weer buiten de deur gaat sexen je afvragen of het niet eens tijd wordt om je man over jouw behoeften in te lichten.
Sowieso zou je eens een goed gesprek met je partner moeten hebben over hoe jij je voelt en wat je mist in de relatie. Misschien toch een optie om weer tijdelijk naar een relatietherapeut te gaan?
Je zadelt je man met iets op wat al geweest is en het enige wat je ermee bereikt is dat hij zich ontzettend kl(*)te zal voelen.
Wel zou ik de volgende keer als je merkt dat je weer buiten de deur gaat sexen je afvragen of het niet eens tijd wordt om je man over jouw behoeften in te lichten.
Sowieso zou je eens een goed gesprek met je partner moeten hebben over hoe jij je voelt en wat je mist in de relatie. Misschien toch een optie om weer tijdelijk naar een relatietherapeut te gaan?
donderdag 12 maart 2009 om 20:44
Ik sluit me volledig bij bosaapje aan...
Zeggen wat je dwarszit en mist... en als je echt van je man houdt, zou ik het niet vertellen... hoe erg dat ook is! Ben zeker geen voorstander van vreemdgaan, maar als je zeker weet dat het niet weer gebeurd en dat je man je zou verlaten als je het zou zeggen, dan zit er maar één ding op:
Leren leven met je schuldgevoel... dat is de prijs die je ervoor betaalt...
Sterkte!
Zeggen wat je dwarszit en mist... en als je echt van je man houdt, zou ik het niet vertellen... hoe erg dat ook is! Ben zeker geen voorstander van vreemdgaan, maar als je zeker weet dat het niet weer gebeurd en dat je man je zou verlaten als je het zou zeggen, dan zit er maar één ding op:
Leren leven met je schuldgevoel... dat is de prijs die je ervoor betaalt...
Sterkte!
donderdag 12 maart 2009 om 20:51
Leren leven met schuldgevoel? Of ermee wegkomen? De arme man heeft al vermoedens waarbij ze telkens moet liegen. Wordt de boel niet beter van.
Open kaart. Hoop dat je man nog voor je kiest en neem hem wat minder vanzelfsprekend, wordt hij gelijk ook een stuk spannender.
En SAMEN met je man kan je je leven wellicht ook wat spannender maken. Nu weinig seks, daar kunnen jullie beiden wat aan doen lijkt me.
Open kaart. Hoop dat je man nog voor je kiest en neem hem wat minder vanzelfsprekend, wordt hij gelijk ook een stuk spannender.
En SAMEN met je man kan je je leven wellicht ook wat spannender maken. Nu weinig seks, daar kunnen jullie beiden wat aan doen lijkt me.
vrijdag 13 maart 2009 om 10:39
fijn dat jullie je mening geven. aan elke mening heb ik wel iets, hoewel ze niet altijd even leuk zijn om te lezen. maar het helpt wel dat er deels herkenning komt en deels harde opmerkingen. ik realiseer me dat ik idd een keuze zal moeten maken: 100% open zijn met alle mogelijke gevolgen van dien (maar misschien ook wel de mogelijkheid om een 'open relatie' bespreekbaar te maken) of blijven zwijgen&liegen en leren leven met het schuldgevoel en het besef over wat ik heb gedaan en ik daarover niet helemaal eerlijk ben.
het klinkt misschien heel flauw wat ik nu zeg, maar ik heb altijd de mening gehad (dus lang voordat ik dit heb gedaan) dat als mijn man een keer behoefte zou hebben aan seks buiten de deur (zonder verliefdheid, want dat vind ik een bedreiging voor de relatie) ik dat niet zou hoeven weten. dat heb ik hem ook verteld.
opnieuw in therapie is idd ook een goede mogelijkheid. of anders samen weer leren communiceren.
de oorzaak van mijn behoefte aan spanning komt deels door mijn onzekerheid en behoefte aan bevestiging, vermoed ik. en deels door dingen uit het verleden en mijn karakter. het belangrijkste is om er eindelijk eens goed mee te leren omgaan, want dit is me helaas tot nog toe niet gelukt.
wat sensy12 zegt over knap 'dat ik kan doorgaan als ik iets essentieels niet heb verteld' is idd wat mij het meest bezighoudt. in hoeverre kan ik daarmee leven? ik denk uiteindelijk niet en dat ik dan uit respect voor mijn man de relatie zelf zal willen beëindigen. waar het tenslotte om draait is of je jezelf nog in de spiegel kunt aankijken en dat is momenteel erg lastig.
het klinkt misschien heel flauw wat ik nu zeg, maar ik heb altijd de mening gehad (dus lang voordat ik dit heb gedaan) dat als mijn man een keer behoefte zou hebben aan seks buiten de deur (zonder verliefdheid, want dat vind ik een bedreiging voor de relatie) ik dat niet zou hoeven weten. dat heb ik hem ook verteld.
opnieuw in therapie is idd ook een goede mogelijkheid. of anders samen weer leren communiceren.
de oorzaak van mijn behoefte aan spanning komt deels door mijn onzekerheid en behoefte aan bevestiging, vermoed ik. en deels door dingen uit het verleden en mijn karakter. het belangrijkste is om er eindelijk eens goed mee te leren omgaan, want dit is me helaas tot nog toe niet gelukt.
wat sensy12 zegt over knap 'dat ik kan doorgaan als ik iets essentieels niet heb verteld' is idd wat mij het meest bezighoudt. in hoeverre kan ik daarmee leven? ik denk uiteindelijk niet en dat ik dan uit respect voor mijn man de relatie zelf zal willen beëindigen. waar het tenslotte om draait is of je jezelf nog in de spiegel kunt aankijken en dat is momenteel erg lastig.
vrijdag 13 maart 2009 om 11:08
Weet je wat je voor jezelf een 'goede' manier vindt om om te gaan met je behoefte aan spanning? Die spanning binnen je relatie zoeken of in een open relatie kunnen beleven? Als ik het zo lees verlang je naar het laatste.
Ik lees ook dat je eigenlijk niet wilt/durft te praten over wat al gebeurd is. Daarna zeg je juist dat een open en eerlijke communicatie de enige manier om straks weer in de spiegel te kunnen kijken. Beiden gaat echter niet. Kortom, het lijkt er op dat je nog in verwarring bent. Ga eerst met jezelf het gesprek aan zodat helder is waar je echt staat en straks wilt staan. Als je het gesprek durft te openen en ook voor dit aspect van je karakter durft te staan vind ik dat moedig en te prijzen. Aanvaard het risico van breuk van de relatie naast de kans dat je weer gewetensvol en eerlijk jezelf kunt zijn. Moed gewenst!
Ik lees ook dat je eigenlijk niet wilt/durft te praten over wat al gebeurd is. Daarna zeg je juist dat een open en eerlijke communicatie de enige manier om straks weer in de spiegel te kunnen kijken. Beiden gaat echter niet. Kortom, het lijkt er op dat je nog in verwarring bent. Ga eerst met jezelf het gesprek aan zodat helder is waar je echt staat en straks wilt staan. Als je het gesprek durft te openen en ook voor dit aspect van je karakter durft te staan vind ik dat moedig en te prijzen. Aanvaard het risico van breuk van de relatie naast de kans dat je weer gewetensvol en eerlijk jezelf kunt zijn. Moed gewenst!
