Werk & Studie
alle pijlers
contract niet verlengd, ziekmelden?
vrijdag 20 maart 2009 om 19:41
Mijn jaar contract wordt niet verlengd. Nu werk ik al een aantal jaar voor deze werkgever maar eerst als freelancer (wel fulltime) en sinds bijna een jaar dus in dienst. Ik heb me altijd uit de naad gewerkt, had onlangs nog een goede beoordeling en toch lig ik er op een heel lullige manier uit. Bezuinigingen, ja dat weet ik, maar waarom de keuze op mij is gevallen weet ik niet. Wordt me niet verteld.
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
Ik heb veel verdriet, ben boos (ook omdat ik een aantal andere fikse tegenslagen heb moeten verwerken onlangs) en uitgeput. Ik heb keihard gewerkt voor dit bedrijf, dat zit in mijn aard en verlangt de organisatie ook wel van je. Daar zijn natuurlijk gradaties in. Ik ben behoorlijk productief en perfectionistisch. Mijn werk is inhoudelijk goed en snel af.
Nu ik er dus uit lig trek ik 't niet meer om terug te gaan. Ik heb de afgelopen jaren zoveel van mezelf gegeven, heb qua gezondheid een heftige periode door gemaakt (wat nog niet over is) maar waar mijn werkgever nauwelijks last van heeft gehad en ook geen weet van heeft (omdat ik bang was dat 't voor hen reden zou zijn om me niet te behouden).
Ik kan het niet meer aan me zo te moeten in zetten. De koek is voor mij op. Ik ben kapot, moe en voel me afgewezen. Ok dit alles is meer voor 't psyche forum waar ik idd over de last die ik hier van heb een topic heb geopend. Wat ik eigenlijk wil weten is kan ik me ziek melden? En wat zijn de consequenties daar van? Mijn contract loopt nog een paar maanden. Het idee om al die maanden keihard door te werken trek ik niet. Maar die maanden thuis zitten, is dat slecht voor de relatie met de werkgever en kan dat betekenen dat je geen referenties krijgt? Mijn werkgever weet dus niets van mijn andere problemen, maar dat zijn wel degelijk dusdanige problemen en met wat er nu bij komt zou er (ben ik bang) weer een depressie de kop op kunnen steken. Enigzins pas op de plaats is denk ik wel goed voor me. Maar snijd ik mezelf daarmee niet in de vingers?
Graag advies, als 't kan juridisch
maandag 23 maart 2009 om 15:17
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 15:11:
Het denken om anderen... dan vergeet je jezelf... en dat is uiteindelijk weer niet het beste. En dat kan je echt overal nalezen... eerst anderen tevreden stellen om zelf tevreden te worden is echt een mega depressie valkuil...
waardeloos advies dus
Ok.. dus jij hebt voor je volgende baalperiode vast een spaarpotje aangelegd waardoor je op eigen kosten kan gaan grienen?
Realiseer jij je dat er voor écht zieke mensen steeds minder over blijft?
En waardoor denk je dat dat komt?
Veel teveel mensen gaan ervan uit dat het "maar een paar dagen/weken etc." zijn. "Nu ben ik aan de beurt... " Alsof het een verworven recht is.
Je moest je echt kapot schamen en eens een dagje in bv een inrichting doorbrengen bij mensen die écht afhankelijk zijn van ons vangnet. M.i. steel jij daarvan.
Jij bent echt een druppelende kraan waarvan je denkt dat het wel mee valt.. tot je je lens schrikt van de waterrekening.
Het denken om anderen... dan vergeet je jezelf... en dat is uiteindelijk weer niet het beste. En dat kan je echt overal nalezen... eerst anderen tevreden stellen om zelf tevreden te worden is echt een mega depressie valkuil...
waardeloos advies dus
Ok.. dus jij hebt voor je volgende baalperiode vast een spaarpotje aangelegd waardoor je op eigen kosten kan gaan grienen?
Realiseer jij je dat er voor écht zieke mensen steeds minder over blijft?
En waardoor denk je dat dat komt?
Veel teveel mensen gaan ervan uit dat het "maar een paar dagen/weken etc." zijn. "Nu ben ik aan de beurt... " Alsof het een verworven recht is.
Je moest je echt kapot schamen en eens een dagje in bv een inrichting doorbrengen bij mensen die écht afhankelijk zijn van ons vangnet. M.i. steel jij daarvan.
Jij bent echt een druppelende kraan waarvan je denkt dat het wel mee valt.. tot je je lens schrikt van de waterrekening.
Computer says nooooo
maandag 23 maart 2009 om 15:18
quote:klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 15:11:
Het denken om anderen... dan vergeet je jezelf... en dat is uiteindelijk weer niet het beste. En dat kan je echt overal nalezen... eerst anderen tevreden stellen om zelf tevreden te worden is echt een mega depressie valkuil...
waardeloos advies dus
je kunt ook jezelf in acht nemen bij het denken om andere hoor.
In jouw geval van dat je gemotiveerde collega voor jou als ongemotiveerde kandidaat gekozen werd zou ik toch zo ongelofelijk blij voor haar zijn maar ook voor mijzelf, je krijgt namelijk wel de kans om iets nieuws te beginnen.
Voor TO ligt het anders die doet wat wat ze leuk vind en zou daar nog graag blijven maar de keuze is voor haar gemaakt. Nu kan ze wel positief tegenover haar werkgever blijven staan (om het bedrijf -een ander dus- denken) en vervolgens zal die werkgever veel meegander zijn als zij om een gust vraagt ter bate van het vinden van een nieuwe baan.
Als ze ziek thuis gaat zitten,(alleen aan haar zelf denkt) kan hij het haar nog moeilijk gaan maken, zoals je hebt kunnen lezen.
Het denken om anderen... dan vergeet je jezelf... en dat is uiteindelijk weer niet het beste. En dat kan je echt overal nalezen... eerst anderen tevreden stellen om zelf tevreden te worden is echt een mega depressie valkuil...
waardeloos advies dus
je kunt ook jezelf in acht nemen bij het denken om andere hoor.
In jouw geval van dat je gemotiveerde collega voor jou als ongemotiveerde kandidaat gekozen werd zou ik toch zo ongelofelijk blij voor haar zijn maar ook voor mijzelf, je krijgt namelijk wel de kans om iets nieuws te beginnen.
Voor TO ligt het anders die doet wat wat ze leuk vind en zou daar nog graag blijven maar de keuze is voor haar gemaakt. Nu kan ze wel positief tegenover haar werkgever blijven staan (om het bedrijf -een ander dus- denken) en vervolgens zal die werkgever veel meegander zijn als zij om een gust vraagt ter bate van het vinden van een nieuwe baan.
Als ze ziek thuis gaat zitten,(alleen aan haar zelf denkt) kan hij het haar nog moeilijk gaan maken, zoals je hebt kunnen lezen.
maandag 23 maart 2009 om 15:23
quote:summer73 schreef op 23 maart 2009 @ 15:17:
[...]
Ok.. dus jij hebt voor je volgende baalperiode vast een spaarpotje aangelegd waardoor je op eigen kosten kan gaan grienen?
Realiseer jij je dat er voor écht zieke mensen steeds minder over blijft?
En waardoor denk je dat dat komt?
Jammer dat het UWV zo jaren geleden niet dacht, toen ieder willekeurig figuur zich zonder reden (of met toneelstuk) af kon laten keuren. Waardoor de echt zieke nu zogenaamd arbeidsgeschikt zijn. Het geld is op....
Zo ook bij de Bijstand.
Veel teveel mensen gaan ervan uit dat het "maar een paar dagen/weken etc." zijn. "Nu ben ik aan de beurt... " Alsof het een verworven recht is.
Je moest je echt kapot schamen en eens een dagje in bv een inrichting doorbrengen bij mensen die écht afhankelijk zijn van ons vangnet. M.i. steel jij daarvan.
Jij bent echt een druppelende kraan waarvan je denkt dat het wel mee valt.. tot je je lens schrikt van de waterrekening.
[...]
Ok.. dus jij hebt voor je volgende baalperiode vast een spaarpotje aangelegd waardoor je op eigen kosten kan gaan grienen?
Realiseer jij je dat er voor écht zieke mensen steeds minder over blijft?
En waardoor denk je dat dat komt?
Jammer dat het UWV zo jaren geleden niet dacht, toen ieder willekeurig figuur zich zonder reden (of met toneelstuk) af kon laten keuren. Waardoor de echt zieke nu zogenaamd arbeidsgeschikt zijn. Het geld is op....
Zo ook bij de Bijstand.
Veel teveel mensen gaan ervan uit dat het "maar een paar dagen/weken etc." zijn. "Nu ben ik aan de beurt... " Alsof het een verworven recht is.
Je moest je echt kapot schamen en eens een dagje in bv een inrichting doorbrengen bij mensen die écht afhankelijk zijn van ons vangnet. M.i. steel jij daarvan.
Jij bent echt een druppelende kraan waarvan je denkt dat het wel mee valt.. tot je je lens schrikt van de waterrekening.
maandag 23 maart 2009 om 15:23
@ Klusserin: Ik begrijp het niet helemaal meer, ben je nu ziek of niet?!? De ene keer schrijf je dat je ziek in bed ligt, maar alleen de reden van ziek zijn verdraaid en niet wil vertellen aan je baas. Maar bij andere postings van je krijg ik het idee dat je niet ziek bent, maar dat je wel zegt tegen je baas dat je ziek bent. Dat tweede vind ik ontzettend fout!
Overigens heeft de TO dit topic geopend omdat ze een vraag had. We hoeven het niet allemaal met elkaar eens te zijn. Zij vraagt en krijgt antwoorden, lijkt me logisch! Dat sommige onder ons het niet met jou eens zijn wil niet zeggen dat we onszelf heiliger van de Paus vinden, enkel dat wij een mening hebben.
Overigens heeft de TO dit topic geopend omdat ze een vraag had. We hoeven het niet allemaal met elkaar eens te zijn. Zij vraagt en krijgt antwoorden, lijkt me logisch! Dat sommige onder ons het niet met jou eens zijn wil niet zeggen dat we onszelf heiliger van de Paus vinden, enkel dat wij een mening hebben.
maandag 23 maart 2009 om 15:34
quote:Brown_Eyes schreef op 23 maart 2009 @ 15:23:
[...]
Jammer dat het UWV zo jaren geleden niet dacht, toen ieder willekeurig figuur zich zonder reden (of met toneelstuk) af kon laten keuren. Waardoor de echt zieke nu zogenaamd arbeidsgeschikt zijn. Het geld is op....
Zo ook bij de Bijstand.
Ja, en??
Dus omdat het uwv destijds blijkbaar niet genoeg voor 'politieagentje' heeft gespeeld moet het nu maar zo blijven? Hoog tijd mi dat de regels wat aangescherpt worden. Het is idd vreselijk zuur dat de regels om deze reden dus blijkbaar zo keihard aangescherpt moeten worden..
Kan oprecht invoelen voor mensen voor wie dus geldt dat ze wellicht gedeeltelijk hun arbeidsongeschiktheid kwijt raken. Maar dat is -hoe ontzettend zuur ook!!- de andere kant van de medaille.
Wellicht als dus niet te pas en te onpas mensen thuis gaan zitten, er meer ademruimte komt?
Daarbij: kan zo in mijn directe omgeving 2 mensen opnoemen voor wie je verhaal niet op gaat hoor. Een werkt bv niet vanwege (lach niet) eczeem,. Ohja.. en hij heeft een tomatenallergie.
Maargoed, dat is geheel oftopic allemaal.
[...]
Jammer dat het UWV zo jaren geleden niet dacht, toen ieder willekeurig figuur zich zonder reden (of met toneelstuk) af kon laten keuren. Waardoor de echt zieke nu zogenaamd arbeidsgeschikt zijn. Het geld is op....
Zo ook bij de Bijstand.
Ja, en??
Dus omdat het uwv destijds blijkbaar niet genoeg voor 'politieagentje' heeft gespeeld moet het nu maar zo blijven? Hoog tijd mi dat de regels wat aangescherpt worden. Het is idd vreselijk zuur dat de regels om deze reden dus blijkbaar zo keihard aangescherpt moeten worden..
Kan oprecht invoelen voor mensen voor wie dus geldt dat ze wellicht gedeeltelijk hun arbeidsongeschiktheid kwijt raken. Maar dat is -hoe ontzettend zuur ook!!- de andere kant van de medaille.
Wellicht als dus niet te pas en te onpas mensen thuis gaan zitten, er meer ademruimte komt?
Daarbij: kan zo in mijn directe omgeving 2 mensen opnoemen voor wie je verhaal niet op gaat hoor. Een werkt bv niet vanwege (lach niet) eczeem,. Ohja.. en hij heeft een tomatenallergie.
Maargoed, dat is geheel oftopic allemaal.
Computer says nooooo
maandag 23 maart 2009 om 15:45
quote:Brown_Eyes schreef op 23 maart 2009 @ 15:33:
Ze is psychisch moe, maar onder het mom van griep.
Al is Klusserin niet degene die om advies vroeg.
Zo moe komt Klusserin anders niet over, duikt fanatiek bovenop iedere reactie hier...
Anyway, als je geen griep hebt dan moet je melden dat je psychisch vreselijk moe bent. Dan kan je met de bedrijfsarts en werkgever gaan kijken naar een goede oplossing (tijdelijk vervangend werk bijvoorbeeld).
Zo heeft bij ons een ontslagen werknemer met plezier het hele kantoor geverfd (productiebedrijf) in zijn laatste maand. Voor beide partijen een zeer bevredigende oplossing en hij is uiteindelijk met een goed gevoel weg gegaan en wij kijken er met een goed gevoel op terug.
Mijn punt is dat als iemand vindt dat hij/zij de werkgever niets meer is verschuldigd (instelling Klusserin) omdat het contract niet wordt verlengd je dan ook een grote jongen/meid moet zijn en geen salaris opstrijken.
In geval van TO lijkt me rustig uitwerken, eventueel met aangepaste werkzaamheden, een prima haalbare oplossing. Een waarmee je eigen eer hoog houdt en je jezelf meer kans op de arbeidsmarkt geeft.
Bij mij in het bedrijf zijn we juist in dergelijke situaties streng met de Arbo.. meteen melden bij de bedrijfsarts als er na een contractsafloop zonder verlening een ziekmelding volgt. Dat is bekend en komt inmiddels ook zelden voor. Zo voorkom ik als werkgever dat iemand op mijn kosten thuis boos gaat zitten wezen. Daar pas ik voor!
Ze is psychisch moe, maar onder het mom van griep.
Al is Klusserin niet degene die om advies vroeg.
Zo moe komt Klusserin anders niet over, duikt fanatiek bovenop iedere reactie hier...
Anyway, als je geen griep hebt dan moet je melden dat je psychisch vreselijk moe bent. Dan kan je met de bedrijfsarts en werkgever gaan kijken naar een goede oplossing (tijdelijk vervangend werk bijvoorbeeld).
Zo heeft bij ons een ontslagen werknemer met plezier het hele kantoor geverfd (productiebedrijf) in zijn laatste maand. Voor beide partijen een zeer bevredigende oplossing en hij is uiteindelijk met een goed gevoel weg gegaan en wij kijken er met een goed gevoel op terug.
Mijn punt is dat als iemand vindt dat hij/zij de werkgever niets meer is verschuldigd (instelling Klusserin) omdat het contract niet wordt verlengd je dan ook een grote jongen/meid moet zijn en geen salaris opstrijken.
In geval van TO lijkt me rustig uitwerken, eventueel met aangepaste werkzaamheden, een prima haalbare oplossing. Een waarmee je eigen eer hoog houdt en je jezelf meer kans op de arbeidsmarkt geeft.
Bij mij in het bedrijf zijn we juist in dergelijke situaties streng met de Arbo.. meteen melden bij de bedrijfsarts als er na een contractsafloop zonder verlening een ziekmelding volgt. Dat is bekend en komt inmiddels ook zelden voor. Zo voorkom ik als werkgever dat iemand op mijn kosten thuis boos gaat zitten wezen. Daar pas ik voor!
maandag 23 maart 2009 om 15:46
quote:summer73 schreef op 23 maart 2009 @ 15:34:
[...]
Daarbij: kan zo in mijn directe omgeving 2 mensen opnoemen voor wie je verhaal niet op gaat hoor. Een werkt bv niet vanwege (lach niet) eczeem,. Ohja.. en hij heeft een tomatenallergie.
Maargoed, dat is geheel oftopic allemaal. ...exzeem???? en daarvoor blijft iemand thuis????? tomatenallergie... ??? Moet hij/zij door een bad met tomatensap zwemmen om het bedrijfspand binnen te komen???
[...]
Daarbij: kan zo in mijn directe omgeving 2 mensen opnoemen voor wie je verhaal niet op gaat hoor. Een werkt bv niet vanwege (lach niet) eczeem,. Ohja.. en hij heeft een tomatenallergie.
Maargoed, dat is geheel oftopic allemaal. ...exzeem???? en daarvoor blijft iemand thuis????? tomatenallergie... ??? Moet hij/zij door een bad met tomatensap zwemmen om het bedrijfspand binnen te komen???
maandag 23 maart 2009 om 15:57
Ja, eczeem.
Maar ik kan uit eigen hand vertellen dat het wel ongenadig jeukt hoor...
Ik heb echt genoeg v dergelijke voorbeelden in mijn directe omgeving om een (volgens sommigen hard) oordeel hierover te hebben.
Brown-eyes: voor mij is het dus wel echt moeilijk te begrijpen dat ze in elk opzicht rust nodig zou hebben en vervangend werk dus onmogelijk zou zijn.
Ik zou het wel heel begrijpelijk vinden dat ze in deze situatie naar haar manager gaat, de situatie voor legt en omv de ontstane situatie een paar dagen voor zichzelf neemt om weer bij te komen oid.
Ik denk ook zeker dat misschien juist wel de mensen die hard oordelen hier, zelf zware tijden hebben gekend, waarin ze juist wel hebben gewerkt. Misschien dat dat de zaak kleurt. Ik heb er iig juist van overgehouden, dat ik me een 'winner' voelde, en ben er daarmee van overtuigd dat het een mens juist goed kan doen om trots op zichzelf te kunnen zijn omdat hij/zijn niet bij de pakken is gaan neerzitten in afwachting van wat verder komen ging.
Maar ik kan uit eigen hand vertellen dat het wel ongenadig jeukt hoor...
Ik heb echt genoeg v dergelijke voorbeelden in mijn directe omgeving om een (volgens sommigen hard) oordeel hierover te hebben.
Brown-eyes: voor mij is het dus wel echt moeilijk te begrijpen dat ze in elk opzicht rust nodig zou hebben en vervangend werk dus onmogelijk zou zijn.
Ik zou het wel heel begrijpelijk vinden dat ze in deze situatie naar haar manager gaat, de situatie voor legt en omv de ontstane situatie een paar dagen voor zichzelf neemt om weer bij te komen oid.
Ik denk ook zeker dat misschien juist wel de mensen die hard oordelen hier, zelf zware tijden hebben gekend, waarin ze juist wel hebben gewerkt. Misschien dat dat de zaak kleurt. Ik heb er iig juist van overgehouden, dat ik me een 'winner' voelde, en ben er daarmee van overtuigd dat het een mens juist goed kan doen om trots op zichzelf te kunnen zijn omdat hij/zijn niet bij de pakken is gaan neerzitten in afwachting van wat verder komen ging.
Computer says nooooo
maandag 23 maart 2009 om 15:57
quote:Brown_Eyes schreef op 23 maart 2009 @ 15:48:
De werknemer betaalt ook verzekeringen en kosten, dus het mes snijdt aan 2 kanten.
Ze kan niet in die omgeving zijn, zo moeilijk is dat niet te begrijpen.
Ze heeft rust nodig, vervangend werk kan dus niet.
Succes allemaal i.i.g!
het mes snijdt helemaal niet aan twee kanten... de werkgever betaalt voor iemand die NIET aanwezig is... zie niet welke kant de tweede kant is?
En de beslissing of vervangend werk niet kan is aan de bedrijfsarts. En die vind je lang niet altijd 100% arbeidsongeschikt... En niet in de omgeving kunnen zijn is wel heel dramatisch...
De werknemer betaalt ook verzekeringen en kosten, dus het mes snijdt aan 2 kanten.
Ze kan niet in die omgeving zijn, zo moeilijk is dat niet te begrijpen.
Ze heeft rust nodig, vervangend werk kan dus niet.
Succes allemaal i.i.g!
het mes snijdt helemaal niet aan twee kanten... de werkgever betaalt voor iemand die NIET aanwezig is... zie niet welke kant de tweede kant is?
En de beslissing of vervangend werk niet kan is aan de bedrijfsarts. En die vind je lang niet altijd 100% arbeidsongeschikt... En niet in de omgeving kunnen zijn is wel heel dramatisch...
maandag 23 maart 2009 om 16:02
quote:summer73 schreef op 23 maart 2009 @ 15:57:
Ik denk ook zeker dat misschien juist wel de mensen die hard oordelen hier, zelf zware tijden hebben gekend, waarin ze juist wel hebben gewerkt. Misschien dat dat de zaak kleurt. Ik heb er iig juist van overgehouden, dat ik me een 'winner' voelde, en ben er daarmee van overtuigd dat het een mens juist goed kan doen om trots op zichzelf te kunnen zijn omdat hij/zijn niet bij de pakken is gaan neerzitten in afwachting van wat verder komen ging.Precies. Niets meer aan toe te voegen
Ik denk ook zeker dat misschien juist wel de mensen die hard oordelen hier, zelf zware tijden hebben gekend, waarin ze juist wel hebben gewerkt. Misschien dat dat de zaak kleurt. Ik heb er iig juist van overgehouden, dat ik me een 'winner' voelde, en ben er daarmee van overtuigd dat het een mens juist goed kan doen om trots op zichzelf te kunnen zijn omdat hij/zijn niet bij de pakken is gaan neerzitten in afwachting van wat verder komen ging.Precies. Niets meer aan toe te voegen
maandag 23 maart 2009 om 16:30
quote:Brown_Eyes schreef op 23 maart 2009 @ 15:48:
De werknemer betaalt ook verzekeringen en kosten, dus het mes snijdt aan 2 kanten.
Ze kan niet in die omgeving zijn, zo moeilijk is dat niet te begrijpen.
Ze heeft rust nodig, vervangend werk kan dus niet.
Succes allemaal i.i.g!Als je rust nodig hebt, dan ben je aan vakantie toe, niet aan een ziekmelding.
Ik zie hier niemand die to misgunt dat ze even afstand neemt om zichzelf bij elkaar te rapen. Maar twee of drie maanden rust? Dat vind ik nogal wat. Dat wordt vaak zelfs niet eens aan mensen met een burnout geadviseerd. Je wordt er alleen maar lamlendig van.
Als je het echt niet meer op kan brengen om naar je huidige werkplek toe te gaan zonder dat daar een conflict aan ten grondslag ligt (en niet verlengen van een contract kun je moeilijk een conflict noemen, alleen een teleurstelling) dan ga je in overleg met je werkgever zoeken naar een oplossing. Het ontslagen worden van arbeidsplicht met loondoorbetaling is in dit soort situaties helemaal niet zo'n ongewone oplossing waar de werkgever vaak aan meewerkt. Je krijgt dan de gelegenheid te gaan solliciteren en mocht je een andere baan vinden dan wordt het contract eerder ontbonden.
Dat is beter dan je met nepgriep thuis verstoppen en de deur niet eens uit kunnen omdat je niet op straat 'gesnapt' kan worden. Ik kan echt niet begrijpen dat je dat vol kan houden en kan me al helemaal niet voorstellen dat je daar nu echt een goed gevoel van krijgt.
De werknemer betaalt ook verzekeringen en kosten, dus het mes snijdt aan 2 kanten.
Ze kan niet in die omgeving zijn, zo moeilijk is dat niet te begrijpen.
Ze heeft rust nodig, vervangend werk kan dus niet.
Succes allemaal i.i.g!Als je rust nodig hebt, dan ben je aan vakantie toe, niet aan een ziekmelding.
Ik zie hier niemand die to misgunt dat ze even afstand neemt om zichzelf bij elkaar te rapen. Maar twee of drie maanden rust? Dat vind ik nogal wat. Dat wordt vaak zelfs niet eens aan mensen met een burnout geadviseerd. Je wordt er alleen maar lamlendig van.
Als je het echt niet meer op kan brengen om naar je huidige werkplek toe te gaan zonder dat daar een conflict aan ten grondslag ligt (en niet verlengen van een contract kun je moeilijk een conflict noemen, alleen een teleurstelling) dan ga je in overleg met je werkgever zoeken naar een oplossing. Het ontslagen worden van arbeidsplicht met loondoorbetaling is in dit soort situaties helemaal niet zo'n ongewone oplossing waar de werkgever vaak aan meewerkt. Je krijgt dan de gelegenheid te gaan solliciteren en mocht je een andere baan vinden dan wordt het contract eerder ontbonden.
Dat is beter dan je met nepgriep thuis verstoppen en de deur niet eens uit kunnen omdat je niet op straat 'gesnapt' kan worden. Ik kan echt niet begrijpen dat je dat vol kan houden en kan me al helemaal niet voorstellen dat je daar nu echt een goed gevoel van krijgt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 23 maart 2009 om 23:52
Je moet altijd voor jezelf opkomen binnen een bedrijf. Want als puntje bij paaltje komt dan kiest een werkgever altijd voor zichzelf.
Maar persoonlijk kies ik er, als de werkgever mij naait, dan wel zelf voor om met opgeheven hoofd weg te gaan en niet de boel te flessen. En ja, ik spreek uit ervaring en stond toen ook vierkant achter mijn gevoel om gewoon te blijven werken tot het einde en ik heb zeer zeker daarmee de eer aan mezelf gehouden.
Maar persoonlijk kies ik er, als de werkgever mij naait, dan wel zelf voor om met opgeheven hoofd weg te gaan en niet de boel te flessen. En ja, ik spreek uit ervaring en stond toen ook vierkant achter mijn gevoel om gewoon te blijven werken tot het einde en ik heb zeer zeker daarmee de eer aan mezelf gehouden.
dinsdag 24 maart 2009 om 00:23
[quote]klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 14:57:
Het gaat er niet zozeer om wat ik doe om welke reden. Het gaat er mij om dat jullie TO aanvallen omdat zij overweegt zich ziek te melden.
Ik ben van mening dat wanneer ze dat wil, dat ze dat dan moet doen. Ik val over het feit dat er zoveel mensen zijn die dat veroordelen zonder dat ze eigenlijk mee kunnen voelen met degene die het topic geopend heeft. Het staat mij tegen dat negen van de 10 personen hier het automatisch voor de werkgever opneemt. Dat men vanuit een moralistisch oogpunt hun brave denkwijze hier neer durft te zetten zonder dat ze eigenlijk even verder denken dan hun neus lang is.
Wellicht is de reden waarom haar contract niet wordt verlengd al een reden om deze werkgever niet als referentie op te geven..etc..etc..bangmakerij etc..etc...
en dan denk ik maar darwinistisch... uiteindelijk denk ook jij zo![/quote
@klusserin: en jij valt mede-forummers aan, omdat zij zich niet in jouw aanpak kunnen vinden. waarom niet mensen in hun waarde laten ipv te gaan lopen schreeuwen hoe het volgens jou zou moeten.ik snap dat echt niet. doe gewoon waar jij je goed bij voelt, maar laat anderen hun eigen keuzes maken, waarbij zij zich goed voelen!
Het gaat er niet zozeer om wat ik doe om welke reden. Het gaat er mij om dat jullie TO aanvallen omdat zij overweegt zich ziek te melden.
Ik ben van mening dat wanneer ze dat wil, dat ze dat dan moet doen. Ik val over het feit dat er zoveel mensen zijn die dat veroordelen zonder dat ze eigenlijk mee kunnen voelen met degene die het topic geopend heeft. Het staat mij tegen dat negen van de 10 personen hier het automatisch voor de werkgever opneemt. Dat men vanuit een moralistisch oogpunt hun brave denkwijze hier neer durft te zetten zonder dat ze eigenlijk even verder denken dan hun neus lang is.
Wellicht is de reden waarom haar contract niet wordt verlengd al een reden om deze werkgever niet als referentie op te geven..etc..etc..bangmakerij etc..etc...
en dan denk ik maar darwinistisch... uiteindelijk denk ook jij zo![/quote
@klusserin: en jij valt mede-forummers aan, omdat zij zich niet in jouw aanpak kunnen vinden. waarom niet mensen in hun waarde laten ipv te gaan lopen schreeuwen hoe het volgens jou zou moeten.ik snap dat echt niet. doe gewoon waar jij je goed bij voelt, maar laat anderen hun eigen keuzes maken, waarbij zij zich goed voelen!
dinsdag 24 maart 2009 om 10:45
Het zou heel goed kunnen dat voor To de mededeling dat haar contract niet verlengd werd, haar over het randje heeft geduwd van de burnout waar ze zichzelf naartoe gewerkt heeft, door geen pauzes te nemen en zoveel over te werken en door vrij te nemen als ze ziek is.
Het zou zelfs zomaar zo kunnen zijn dat dat de reden is dat haar contract niet wordt verlengd, dat ze niet assertief genoeg is om haar grenzen aan te geven. Werkgevers weten ook wel dat mensen die zo met zichzelf omgaan degenen zijn die langdurig uitvallen.
Het is echter niet in het belang van TO om langdurig uit te vallen als ze geen baan meer heeft. Ook niet als ze nog wel een baan zou hebben. Of ze echt ziek is of niet kan alleen zij beoordelen. De vraag "zou ik ook thuisblijven als mijn contract wel verlengd was", is dan een goede graadmeter.
Ziek is ziek, en bruut ontslagen worden kan zeker wel leiden tot depressies rouwverwerking, etc. daar moet je de tijd voor nmen, anders krijg je het in een later stadium alsnog op je bord. als dat betekent een weekje thuisblijven om daarna voldoende energie t hebben om contract uit te dienen, dan zou ik dat doen, en ook met een ziekmelding, na een gesprek met je leidinggevende. Wat ik niet zou doen is wekenlang thuis aan zitten, want daar wordt je alleen maar slechter van.
Het zou zelfs zomaar zo kunnen zijn dat dat de reden is dat haar contract niet wordt verlengd, dat ze niet assertief genoeg is om haar grenzen aan te geven. Werkgevers weten ook wel dat mensen die zo met zichzelf omgaan degenen zijn die langdurig uitvallen.
Het is echter niet in het belang van TO om langdurig uit te vallen als ze geen baan meer heeft. Ook niet als ze nog wel een baan zou hebben. Of ze echt ziek is of niet kan alleen zij beoordelen. De vraag "zou ik ook thuisblijven als mijn contract wel verlengd was", is dan een goede graadmeter.
Ziek is ziek, en bruut ontslagen worden kan zeker wel leiden tot depressies rouwverwerking, etc. daar moet je de tijd voor nmen, anders krijg je het in een later stadium alsnog op je bord. als dat betekent een weekje thuisblijven om daarna voldoende energie t hebben om contract uit te dienen, dan zou ik dat doen, en ook met een ziekmelding, na een gesprek met je leidinggevende. Wat ik niet zou doen is wekenlang thuis aan zitten, want daar wordt je alleen maar slechter van.
dinsdag 24 maart 2009 om 10:48
quote:newstylista schreef op 24 maart 2009 @ 00:23:
[quote]klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 14:57:
Ik ben van mening dat wanneer ze dat wil, dat ze dat dan moet doen. Ik val over het feit dat er zoveel mensen zijn die dat veroordelen zonder dat ze eigenlijk mee kunnen voelen met degene die het topic geopend heeft.Ik denk dat het eerder is zoals iemand anders al schreef: dat heel veel van ons een periode hebben gehad dat het rot ging op het werk of dat je als vuil behandeld werd (been there,done that), maar dat we toen wel doorgewerkt hebben. En dat we daarom nu naar anderen ook zeggen: alleen ziek melden als je ook ziek bént, niet om een aantal baalweken/-maanden op te nemen.
[quote]klusserin schreef op 23 maart 2009 @ 14:57:
Ik ben van mening dat wanneer ze dat wil, dat ze dat dan moet doen. Ik val over het feit dat er zoveel mensen zijn die dat veroordelen zonder dat ze eigenlijk mee kunnen voelen met degene die het topic geopend heeft.Ik denk dat het eerder is zoals iemand anders al schreef: dat heel veel van ons een periode hebben gehad dat het rot ging op het werk of dat je als vuil behandeld werd (been there,done that), maar dat we toen wel doorgewerkt hebben. En dat we daarom nu naar anderen ook zeggen: alleen ziek melden als je ook ziek bént, niet om een aantal baalweken/-maanden op te nemen.
woensdag 25 maart 2009 om 17:22
Hallo,
ben even weg geweest omdat ik zoveel negativiteit en oordelen niet aan kon. Had immers net het slechte nieuws gehoord en denk toch echt niet dat ik de boeman (vrouw) ben hier die eens goed aangevallen moet worden. Heb nog niet alles gelezen (doe ik staps gewijs) maar wel het eea. Jammer dat er nog steeds gevit wordt hier en daar maar ben ook heel blij met een aantal reacties die ik heb gelezen die op meer compassie duiden.
Ik heb me idd ziek gemeld, ik moest eventjes los van m'n werk. Was in shock en heel erg verdrietig. Na een paar dagen ben ik wel weer gaan werken en een vervelend gesprek heb gehad met mijn chef. Ik krijg nl geen antwoorden op mijn vragen en dat vind ik zuur en onterecht. Ik ben meteen na de eerste werkdag geveld door een heel heftige migraine aanval.... Ik meld me niet ziek de komende maanden. Ik zal m'n werk hervatten. Maar wat iemand hier opperde om me minimaal 150% in te zetten is geen optie voor me. Ik heb ook aangekondigd bij mijn werkgever dat ik mijn werk gewoon zal uitvoeren, maar dat ik niet meer excessief zal overwerken. Aan de gezichts uitdrukking te lezen werd dat niet gewardeerd maar ja, ik lig er toch al uit. Waar kan ik nog op gepakt worden? Bovendien zal ik verder gewoon netjes mijn werk doen, niet meer en niet minder. Al wordt dat gezien als een 9 to 5 mentaliteit. Ik heb ook een collega die wel kan blijven en later binnenkomt dan ik en eerder weg gaat en zich heel makkelijk ziek meldt als ze een avondje heeft staan zuipen. Iets wat ik nog nooit heb gedaan omdat ik een andere moraal heb, en toch ben ik degene die ontslagen is en niet zij (omdat zij met de chef staat te drinken, ik niet, althans dat vermoed ik).
Lastig vind ik het wel, er komt een reorganisatie aan en er wordt continu een beroep op me gedaan om buiten werktijd me met werk bezig te houden tijdens meetings/ overleggen en interne opleidingen. Ik heb hier geen behoefte meer aan. Ik zal na de reorganisatie redelijk snel vertrokken zijn, waarom moet ik dan wel nu meedenken en mijn vrije avonden (die niet gecompenseerd of uitbetaald worden) op te offeren om mee te denken met de organisatie? Ik vind het heel vervelend om daar uberhaupt voor gevraagd te worden, en als ik 'nee' zeg dan toon ik me dus niet meer als loyaal en hard werkend. Sja... ingewikkeld.....
Dejavu zei dat ik teveel eigenwaarde ontleen aan mijn baan. Dat klopt. Heb me in mijn leven een behoorlijke mislukkeling gevoeld op vele vlakken. Maar door hard te werken ben ik maatschappelijk succesvol geworden. Dat raak ik nu kwijt. Heb t gevoel alsof ik met lege handen sta.
Ok ik zal nog eens verder lezen wat jullie hebben geschreven. Iig bedankt voor de vele reacties.
ben even weg geweest omdat ik zoveel negativiteit en oordelen niet aan kon. Had immers net het slechte nieuws gehoord en denk toch echt niet dat ik de boeman (vrouw) ben hier die eens goed aangevallen moet worden. Heb nog niet alles gelezen (doe ik staps gewijs) maar wel het eea. Jammer dat er nog steeds gevit wordt hier en daar maar ben ook heel blij met een aantal reacties die ik heb gelezen die op meer compassie duiden.
Ik heb me idd ziek gemeld, ik moest eventjes los van m'n werk. Was in shock en heel erg verdrietig. Na een paar dagen ben ik wel weer gaan werken en een vervelend gesprek heb gehad met mijn chef. Ik krijg nl geen antwoorden op mijn vragen en dat vind ik zuur en onterecht. Ik ben meteen na de eerste werkdag geveld door een heel heftige migraine aanval.... Ik meld me niet ziek de komende maanden. Ik zal m'n werk hervatten. Maar wat iemand hier opperde om me minimaal 150% in te zetten is geen optie voor me. Ik heb ook aangekondigd bij mijn werkgever dat ik mijn werk gewoon zal uitvoeren, maar dat ik niet meer excessief zal overwerken. Aan de gezichts uitdrukking te lezen werd dat niet gewardeerd maar ja, ik lig er toch al uit. Waar kan ik nog op gepakt worden? Bovendien zal ik verder gewoon netjes mijn werk doen, niet meer en niet minder. Al wordt dat gezien als een 9 to 5 mentaliteit. Ik heb ook een collega die wel kan blijven en later binnenkomt dan ik en eerder weg gaat en zich heel makkelijk ziek meldt als ze een avondje heeft staan zuipen. Iets wat ik nog nooit heb gedaan omdat ik een andere moraal heb, en toch ben ik degene die ontslagen is en niet zij (omdat zij met de chef staat te drinken, ik niet, althans dat vermoed ik).
Lastig vind ik het wel, er komt een reorganisatie aan en er wordt continu een beroep op me gedaan om buiten werktijd me met werk bezig te houden tijdens meetings/ overleggen en interne opleidingen. Ik heb hier geen behoefte meer aan. Ik zal na de reorganisatie redelijk snel vertrokken zijn, waarom moet ik dan wel nu meedenken en mijn vrije avonden (die niet gecompenseerd of uitbetaald worden) op te offeren om mee te denken met de organisatie? Ik vind het heel vervelend om daar uberhaupt voor gevraagd te worden, en als ik 'nee' zeg dan toon ik me dus niet meer als loyaal en hard werkend. Sja... ingewikkeld.....
Dejavu zei dat ik teveel eigenwaarde ontleen aan mijn baan. Dat klopt. Heb me in mijn leven een behoorlijke mislukkeling gevoeld op vele vlakken. Maar door hard te werken ben ik maatschappelijk succesvol geworden. Dat raak ik nu kwijt. Heb t gevoel alsof ik met lege handen sta.
Ok ik zal nog eens verder lezen wat jullie hebben geschreven. Iig bedankt voor de vele reacties.
woensdag 25 maart 2009 om 22:53
Duivelijl, heel veel sterkte!
Je werkgever kan en mag geen loyaliteit meer van je verwachten hoor! Laat je niet op je kop zitten, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Dat je vooral je eigenwaarde aan je baan ontleen is heel herkenbaar je werkt dus je bent iemand probeer je voldoening uit het solliciteren te halen, en je daar goed door te voelen.
Uit ervaring weet ik dat er ergens een (nog) leukere en betere baan op je staat te wachten, al moet je waarschijnlijk wel goed naar zoeken.
Je werkgever komt er nog wel achter en dan kan jij even heerlijk in je vuistje lachen.
Maak uit je reactie op dat je weinig medewerking van je werkgever kan verwachten, misschien kan je bepaalde leveranciers oid vragen of ze een leuke baan voor je weten.
Je werkgever kan en mag geen loyaliteit meer van je verwachten hoor! Laat je niet op je kop zitten, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Dat je vooral je eigenwaarde aan je baan ontleen is heel herkenbaar je werkt dus je bent iemand probeer je voldoening uit het solliciteren te halen, en je daar goed door te voelen.
Uit ervaring weet ik dat er ergens een (nog) leukere en betere baan op je staat te wachten, al moet je waarschijnlijk wel goed naar zoeken.
Je werkgever komt er nog wel achter en dan kan jij even heerlijk in je vuistje lachen.
Maak uit je reactie op dat je weinig medewerking van je werkgever kan verwachten, misschien kan je bepaalde leveranciers oid vragen of ze een leuke baan voor je weten.
