Relaties
alle pijlers
goed fundament voor gezonde relatie
maandag 23 maart 2009 om 15:04
Hallo allemaal,
door de relatie van mijn dochter van zestien jaar zijn we op het punt gekomen waarin we haar duidelijk willen maken wat 'gezond' is binnen een relatie. Natuurlijk vinden ze zelf dat zij uniek zijn, anders dan de rest van de wereld en dat een bepaald advies niet voor hun geldt.......
Wat vinden jullie de basisingrediënten die je nodig hebt voor een gezonde relatie? En dan heb ik het niet over de tandpasta ruzies, maar echt de beginselen.
Ben benieuwd!
door de relatie van mijn dochter van zestien jaar zijn we op het punt gekomen waarin we haar duidelijk willen maken wat 'gezond' is binnen een relatie. Natuurlijk vinden ze zelf dat zij uniek zijn, anders dan de rest van de wereld en dat een bepaald advies niet voor hun geldt.......
Wat vinden jullie de basisingrediënten die je nodig hebt voor een gezonde relatie? En dan heb ik het niet over de tandpasta ruzies, maar echt de beginselen.
Ben benieuwd!
maandag 23 maart 2009 om 15:17
maandag 23 maart 2009 om 15:37
Ook humor, elkaar aanvullen en aanvoelen.
Ik denk dat je in de opvoeding al een heleboel levenslessen zoals deze kunt geven. En dat je ze op hun 16e wel een beetje los kunt laten omdat je ze al hebt meegegeven wat belangrijk is.
Ook de ouders zelf geven natuurlijk altijd een voorbeeld aan de kinderen.
Aan mijn zus ( met dochter van 17) zie ik dat ze een stapje terugdoet als ze de 'relatie' van haar dochter niet zit zitten. Als ze het zou afkeuren dan kun je er donder op zeggen dat ze juist bij die jongen blijft. Ik denk dat je moet vertrouwen op je dochter dat je haar altijd goed hebt opgevoed!
Het is nu een puber die dus af en toe dr kont in de krib gooit en hoe moeilijk dat is, ze moet zelf fouten maken en er van leren.
Maar als ze in de handen van een 'lover-boy' is dan aan dr haren bij hem wegsleuren! ( ik ga er van uit dat dat niet het geval is hoor!)
Ik denk dat je in de opvoeding al een heleboel levenslessen zoals deze kunt geven. En dat je ze op hun 16e wel een beetje los kunt laten omdat je ze al hebt meegegeven wat belangrijk is.
Ook de ouders zelf geven natuurlijk altijd een voorbeeld aan de kinderen.
Aan mijn zus ( met dochter van 17) zie ik dat ze een stapje terugdoet als ze de 'relatie' van haar dochter niet zit zitten. Als ze het zou afkeuren dan kun je er donder op zeggen dat ze juist bij die jongen blijft. Ik denk dat je moet vertrouwen op je dochter dat je haar altijd goed hebt opgevoed!
Het is nu een puber die dus af en toe dr kont in de krib gooit en hoe moeilijk dat is, ze moet zelf fouten maken en er van leren.
Maar als ze in de handen van een 'lover-boy' is dan aan dr haren bij hem wegsleuren! ( ik ga er van uit dat dat niet het geval is hoor!)
maandag 23 maart 2009 om 15:41
maandag 23 maart 2009 om 15:51
Communicatie!!!!!!
Met elkaar kunnen praten over alles wat je bezig houdt.
Maar dat is in de eerste tijd niet zo moeilijk, het wordt moeilijker als je al langer samen bent, dan is het echt iets wat je soms bewust moet gaan doen. Elke keer er voor kiezen om dingen met elkaar te bespreken ook al is het moeilijk.
Een relatie is iets wat je aktief moet onderhouden, anders kom je in een sleur.
Met elkaar kunnen praten over alles wat je bezig houdt.
Maar dat is in de eerste tijd niet zo moeilijk, het wordt moeilijker als je al langer samen bent, dan is het echt iets wat je soms bewust moet gaan doen. Elke keer er voor kiezen om dingen met elkaar te bespreken ook al is het moeilijk.
Een relatie is iets wat je aktief moet onderhouden, anders kom je in een sleur.
maandag 23 maart 2009 om 15:53
quote:Digitalis schreef op 23 maart 2009 @ 15:47:
Liefde, wederzijds respect (dus elkaar niet willen veranderen en de 'slechte' kantjes ook accepteren), vrijheid en communiceren.En ik vind dat die elementen voor een groot deel ook gelden voor de relatie met je bijna-volwassen dochter. Ik weet dat het moeilijk is, maar hebben jullie ook overwogen op haar oordeel te vertrouwen en haar de mogelijkheid te geven haar eigen fouten te maken?
Liefde, wederzijds respect (dus elkaar niet willen veranderen en de 'slechte' kantjes ook accepteren), vrijheid en communiceren.En ik vind dat die elementen voor een groot deel ook gelden voor de relatie met je bijna-volwassen dochter. Ik weet dat het moeilijk is, maar hebben jullie ook overwogen op haar oordeel te vertrouwen en haar de mogelijkheid te geven haar eigen fouten te maken?
maandag 23 maart 2009 om 16:11
Dat zijn snel veel reakties voor een bericht dat op de verkeerde pijler staat!
Uiteraard hebben we deze gesprekken al veel vaker gehad. En nee, we zijn er niet op uit om deze relatie te ondermijnen of wat dan ook.
Het gaat erom dat ze heel veel ruzie hebben, weinig vertrouwen hebben, elkaar claimen, en elkaar willen veranderen.
Sorry dat ik het er niet bij heb gezet, maar het is mijn stiefdochter die permanent bij ons woont, haar vader en ik hebben 9 jaar een relatie. Dus ze is niet altijd het goede voorbeeld gewent geweest helaas.
Wat ik namelijk aan hen beiden wil duidelijk maken, is dat als je geen vertrouwen hebt in elkaar, elkaar wilt veranderen (elkaar dus niet respecteert en accepteerd) dat de basis niet lekker zit, en dat ze daar aan kunnen werken.
Uiteindelijk zal ze zelf haar keuzes moeten maken, maar je probeert haar daar toch in te begeleiden.
De relatie duurt trouwens al meer dan een jaar. Gisteravond was de ruzie tussen hen zo erg dat haar vriend zelf om hulp riep, vandaar dat ik er nu een topic over open. De relatie van mij met dochterlief is erg goed, dus wil vanavond eens een vrouw tot vrouw gesprek proberen te gaan voeren, zonder paps en vriend erbij.
Uiteraard hebben we deze gesprekken al veel vaker gehad. En nee, we zijn er niet op uit om deze relatie te ondermijnen of wat dan ook.
Het gaat erom dat ze heel veel ruzie hebben, weinig vertrouwen hebben, elkaar claimen, en elkaar willen veranderen.
Sorry dat ik het er niet bij heb gezet, maar het is mijn stiefdochter die permanent bij ons woont, haar vader en ik hebben 9 jaar een relatie. Dus ze is niet altijd het goede voorbeeld gewent geweest helaas.
Wat ik namelijk aan hen beiden wil duidelijk maken, is dat als je geen vertrouwen hebt in elkaar, elkaar wilt veranderen (elkaar dus niet respecteert en accepteerd) dat de basis niet lekker zit, en dat ze daar aan kunnen werken.
Uiteindelijk zal ze zelf haar keuzes moeten maken, maar je probeert haar daar toch in te begeleiden.
De relatie duurt trouwens al meer dan een jaar. Gisteravond was de ruzie tussen hen zo erg dat haar vriend zelf om hulp riep, vandaar dat ik er nu een topic over open. De relatie van mij met dochterlief is erg goed, dus wil vanavond eens een vrouw tot vrouw gesprek proberen te gaan voeren, zonder paps en vriend erbij.
maandag 23 maart 2009 om 16:19
maandag 23 maart 2009 om 16:48
Je gaat toch een meid van 16 niet aan haar relatie laten werken? Ik vind aan je relatie werken iets wat echt pas na een aantal jaren etc. om de hoek komt kijken. Als je 16 bent is het vooral handig als je weet dat je met een relatie ook weer kan stoppen. En hoe je dat doet.
Door zo'n "eraan werken" verhaal krijgt ze straks nog het gevoel dat jij vind dat ze iets van deze relatie moet maken, in plaats van dat ze er iets van moet leren voor een volgende keer.
Door zo'n "eraan werken" verhaal krijgt ze straks nog het gevoel dat jij vind dat ze iets van deze relatie moet maken, in plaats van dat ze er iets van moet leren voor een volgende keer.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 23 maart 2009 om 16:56
ja, maar helaas heeft ze ontzettende verlatingsangst (mede door dood van broertje, gedumpt door haar moeder, scheiding van haar ouders) .
Ze zal nooit en te nimmer (althans, zoals ze nu in haar vel zit) de relatie beeindigen. Dit verlang ik ook niet van haar. Maar wil wel blijven communiceren met haar over hoe ze wil dat een relatie eruit ziet, en wat ze zelf gezond vindt.....
Vooral wil ik haar laten weten dat we achter haar blijven staan, welke keuze ze ook maakt.
De reden dat ik dit topic opende, was omdat zij zelf volgens mij teveel inlevert in de relatie. En misschien haar vriend ook wel. En dat dat geen basis is voor een relatie (naast elkaar niet vertrouwen en claimen en dergelijke) wil ik haar duidelijk maken zonder over te komen dat ik en haar pap vinden dat ze het uit moet maken.....
Ze zal nooit en te nimmer (althans, zoals ze nu in haar vel zit) de relatie beeindigen. Dit verlang ik ook niet van haar. Maar wil wel blijven communiceren met haar over hoe ze wil dat een relatie eruit ziet, en wat ze zelf gezond vindt.....
Vooral wil ik haar laten weten dat we achter haar blijven staan, welke keuze ze ook maakt.
De reden dat ik dit topic opende, was omdat zij zelf volgens mij teveel inlevert in de relatie. En misschien haar vriend ook wel. En dat dat geen basis is voor een relatie (naast elkaar niet vertrouwen en claimen en dergelijke) wil ik haar duidelijk maken zonder over te komen dat ik en haar pap vinden dat ze het uit moet maken.....
maandag 23 maart 2009 om 17:02
En alles wat jullie hier schrijven heeft toch weer dezelfde insteek die ik heb als basis.....
liefde (logisch), vertrouwen, eigen identiteit behouden, vrijheid, communicatie, wederzijds respect, humor (dat hebben ze wel, het is niet alleen kommer en kwel)
Het is toch niet zo gek dat we haar dat duidelijk willen maken? Ook al is ze zestien... ik denk dat ze daar nog best begeleiding in kan gebruiken, zeker hoe deze meid in elkaar zit....
liefde (logisch), vertrouwen, eigen identiteit behouden, vrijheid, communicatie, wederzijds respect, humor (dat hebben ze wel, het is niet alleen kommer en kwel)
Het is toch niet zo gek dat we haar dat duidelijk willen maken? Ook al is ze zestien... ik denk dat ze daar nog best begeleiding in kan gebruiken, zeker hoe deze meid in elkaar zit....
maandag 23 maart 2009 om 17:08
Sommige reacties kan ik totaal niet plaatsen...vooral het "rijkelijk laat". Maar goed....
Adventure, ik denk dat een goed fundament begint bij haar ouders. Het gezin waarin ze opgroeit en welke waarden daar gelden. Stroken die met wie zij is en/of wil zijn? Ik denk dat een goed fundament altijd bij jezelf begint: zelfrespect, zelfrelativeringsvermogen, beetje zelfspot, zelfvertrouwen etc. Dit zijn ingredienten die je als het goed is, van je ouders en overige verzorgers meekrijgt. En als je daarover beschikt dan kun je de uitdagingen (o.a op relationeel gebied) beter aan. Je kunt haar niet behoeden voor ongezonde relaties. Wel kun je haar steunen als er dingen spelen waar ze in haar eentje niet uikomt.
Adventure, ik denk dat een goed fundament begint bij haar ouders. Het gezin waarin ze opgroeit en welke waarden daar gelden. Stroken die met wie zij is en/of wil zijn? Ik denk dat een goed fundament altijd bij jezelf begint: zelfrespect, zelfrelativeringsvermogen, beetje zelfspot, zelfvertrouwen etc. Dit zijn ingredienten die je als het goed is, van je ouders en overige verzorgers meekrijgt. En als je daarover beschikt dan kun je de uitdagingen (o.a op relationeel gebied) beter aan. Je kunt haar niet behoeden voor ongezonde relaties. Wel kun je haar steunen als er dingen spelen waar ze in haar eentje niet uikomt.
