Zwanger en vervelende schoonmoeder!
maandag 18 februari 2019 om 13:34
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 18 februari 2019 om 13:40
Mss even lezen.nina1966 schreef: ↑18-02-2019 13:28Ik vind jou minder leuk klinken dan je schoonmoeder eigenlijk. Haar dochter wordt moeder. Jullie hadden er ook voor kunnen kiezen om haar het kind te laten krijgen natuurlijk, maar dat hebben jullie niet gedaan. Snap best dat ze zich plaatsvervangend jouw moeder voelt nu ze oma wordt. Van een zoon weet je dat als die vader wordt dat zijn partner het kind baart. Van een dochter die moeder wordt is het toch anders dat diens partner het kind baart.
Ik vind jou een beetje vreemd staan in relaties met familie. Accepteer nou gewoon dat jij wat dat betreft niet volgens de standaard bent en dat niet iedereen zich aan jou hoeft aan te passen. Op een normale manier vragen of ze in de wachtkamer wacht tijdens het onderzoek lijkt me een mooie compromis.
Life is short. Eat dessert first.
maandag 18 februari 2019 om 13:52
Ja want elke situatie is weer anders.
Je bent erg conflictvermijdend. Zelfs als er geen conflict is.
Als er een probleem is in de communicatie, kun je alleen JOUW aandeel daarin veranderen. Je kunt niet veranderen wat iemand anders begrijpt.
Ook helpt het als je niet bij alles zo op je teentjes getrapt reageert. Het helpt je om te denken (En vooral ook te zeggen) 'oh ma, ik was zeker niet helemaal duidelijk, superlief dat je mee bent, maar het onderzoek zelf doe ik liever alleen'
Zelfde als met de bevalling: zorg gewoon dat er niemand in de wachtkamer zit. Dat hoef je niet boos te zeggen. Vertel duidelijk en vriendelijk hoe jij je bevalling voor je ziet en wanneer je haar wél wil zien Uur erna? Thuis pas? 2 dagen later? Mag allemaal, maar wees duidelijk.
Als ze dan weer zegt dat ze op een telefoontje wacht dat de weeën zijn begonnen zeg je weer: 'ik was misschien niet duidelijk. Wij willen graag de hele bevalling niemand in het ziekenhuis hebben. We bellen als we klaar zijn voor bezoek'
maandag 18 februari 2019 om 14:01
Dan heb je niet goed gelezen wat ik gezegd heb! Mijn vrouw kan Geen kinderen krijgen dus ja dat word lastig dan he!nina1966 schreef: ↑18-02-2019 13:28Ik vind jou minder leuk klinken dan je schoonmoeder eigenlijk. Haar dochter wordt moeder. Jullie hadden er ook voor kunnen kiezen om haar het kind te laten krijgen natuurlijk, maar dat hebben jullie niet gedaan. Snap best dat ze zich plaatsvervangend jouw moeder voelt nu ze oma wordt. Van een zoon weet je dat als die vader wordt dat zijn partner het kind baart. Van een dochter die moeder wordt is het toch anders dat diens partner het kind baart.
Ik vind jou een beetje vreemd staan in relaties met familie. Accepteer nou gewoon dat jij wat dat betreft niet volgens de standaard bent en dat niet iedereen zich aan jou hoeft aan te passen. Op een normale manier vragen of ze in de wachtkamer wacht tijdens het onderzoek lijkt me een mooie compromis.
Jij vind dat ik raar sta in relaties met familie. Ik heb zelf geen contact met mijn familie dus misschien denk ik er daardoor iets anders over dan andere. Waardoor dit soort dingen voor mij ook iets lastiger zijn.
Niet iedereen hoeft zich aan mij aan te passen. Maar ik vind als het bv om mijn naakte lichaam gaat dat ik dan wel zelf kan/mag bepalen wie ik daarbij wil hebben.
maandag 18 februari 2019 om 14:08
Jaa dat klopt en daarom heb ik het vaker aangegeven. En als iemand dat dan negeert en toch doet wat diegen wil jaaa..nerdopviva schreef: ↑18-02-2019 13:02Dat vind jij. Snap je echt niet dat ieder mens verschillend is en anders over dingen denkt?
maandag 18 februari 2019 om 14:08
Daar heb je helemaal gelijk in maar het gaat om de manier waarop.
Jij denkt: he ik moet nu mijn broek uittrekken waarom staat dat bemoeierige mens er nog, ze weet toch dat ik dat niet fijn vind???
Terwijl je ook gewoon luchtig en zonder irritatie kunt zeggen 'he schoonmoeder ik moet nu mijn broek uittrekken en dat doe ik liever alleen'
maandag 18 februari 2019 om 14:12
Maya89 schreef: ↑18-02-2019 14:01Dan heb je niet goed gelezen wat ik gezegd heb! Mijn vrouw kan Geen kinderen krijgen dus ja dat word lastig dan he!
Jij vind dat ik raar sta in relaties met familie. Ik heb zelf geen contact met mijn familie dus misschien denk ik er daardoor iets anders over dan andere. Waardoor dit soort dingen voor mij ook iets lastiger zijn.
Niet iedereen hoeft zich aan mij aan te passen. Maar ik vind als het bv om mijn naakte lichaam gaat dat ik dan wel zelf kan/mag bepalen wie ik daarbij wil hebben.
Klopt. En toch heb je dat niet gedaan. Je hebt je schoonmoeder binnengelaten en zij weet niet beter of zij is een privépersoon, want familie.
Heb je erover gedacht je vrouw aan te spreken op haar negeergedrag naar haar moeder? Zij is degene, zeker bij de echo morgen en de bevalling later, die in feite de eerste persoon is, om haar moeder aan te spreken. En dan haar moeder duidelijk te maken dat dat het is. En NIET haar moeder te negeren, omdat jij dan wel antwoordt.
Mocht je schoonmoeder dan alsnog jou appen, geef jij als antwoord "daar heeft X al antwoord op gegeven"
Uiteindelijk gaat ze het misschien snappen, maar denk er wel om dat er (voor haar gevoel) zaken teruggedraaid worden, die altijd zo gezellig liepen.
Later is nu
maandag 18 februari 2019 om 14:17
Jaa daar heb je gelijk in! Dat is iets wat ik nu weet. En als er ooit weer zoiets zou gebeuren weet ik wat ik zal zeggen.Dropdrop schreef: ↑18-02-2019 14:08Daar heb je helemaal gelijk in maar het gaat om de manier waarop.
Jij denkt: he ik moet nu mijn broek uittrekken waarom staat dat bemoeierige mens er nog, ze weet toch dat ik dat niet fijn vind???
Terwijl je ook gewoon luchtig en zonder irritatie kunt zeggen 'he schoonmoeder ik moet nu mijn broek uittrekken en dat doe ik liever alleen'
maandag 18 februari 2019 om 14:32
maandag 18 februari 2019 om 14:46
Je kwetst haar doordat je niet eerlijk tegen haar bent en ze achteraf van haar eigen dochter hoort dat jij iets niet fijn vond.Maya89 schreef: ↑18-02-2019 11:11Ik ben lesbisch en Islamitisch opgevoed. Mijn familie accepteert mij niet en mijn leven. Ik heb dus geen contact meer met niemand uit de familie. Voor mij zijn dit soort dingen dus extra lastig, omdat het voor mij allemaal dubbel is. Ook wil ik niemand kwetsen, maar ook niet mezelf.
Waarom ga je morgen niet met je vrouw?
maandag 18 februari 2019 om 15:01
Zelf heb ik het vaker met haar gehad over dit soort dingen dus ik ging er eigenlijk vanuit dat ze het snapte.
Ja ik heb het tegen mijn vrouw gezegd en we gaan gewoon samen nu.
maandag 18 februari 2019 om 15:30
Nou, ik zou het ook niet snappen denk ik hoor, als ik schoonmoeder was.
Je vraagt me mee naar een echo en vervolgens moet ik uit mezelf snappen dat ik niet bij de daadwerkelijke echo mag zijn want dat is privé?
Waarvoor heb je me dan uitgenodigd? Om de parkeerplaats te zien en de smerige wachtkamer-koffie te drinken?
En met betrekking tot gender-reveals enzo.. ja misschien heeft ze een beetje een plaat voor dr hoofd. Maar je kunt zelf kiezen hoeveel je je daaraan ergert. Ze doet toch niemand kwaad met dr suggesties? Ze is misschien een beetje overenthousiast.
Ik zou vooral zeggen: pick your battles.
Doe ik zelf met mijn schoonmoeder ook. Heel duidelijk zijn in mijn verwachtingen (zonder bot of onaardig te zijn) en voor mezelf onderscheid maken in dingen die ik wel belangrijk vind en die ik niet belangrijk vind.
Ze koopt op haar oppasdag regelmatig kleertjes voor onze kleine. Lang niet altijd onze smaak, maar tsja, dan doet ze die lekker aan op haar oppasdag en dan kleed ik de rest van de week de baby wel in mn eigen smaak. Niet belangrijk. Maar wel belangrijk: ik bepaal wanneer de kleine toe is aan nieuw eten en/of nieuwe ervaringen. Voor het eerst naar de ikea boeit me geen klap, maar voor het eerst zwemmen of voor het eerst naar de kinderboerderij doe ik graag zelf. Dus dat spreek ik uit.
En meestal gaat dat goed
(en soms niet... helaas.. zoals toen ze, uit puur geluk en enthousiasme, de broer van mijn man al gebeld had met het babynieuws voordat mijn man zelf de kans had gehad om dat te doen..)
Je vraagt me mee naar een echo en vervolgens moet ik uit mezelf snappen dat ik niet bij de daadwerkelijke echo mag zijn want dat is privé?
Waarvoor heb je me dan uitgenodigd? Om de parkeerplaats te zien en de smerige wachtkamer-koffie te drinken?
En met betrekking tot gender-reveals enzo.. ja misschien heeft ze een beetje een plaat voor dr hoofd. Maar je kunt zelf kiezen hoeveel je je daaraan ergert. Ze doet toch niemand kwaad met dr suggesties? Ze is misschien een beetje overenthousiast.
Ik zou vooral zeggen: pick your battles.
Doe ik zelf met mijn schoonmoeder ook. Heel duidelijk zijn in mijn verwachtingen (zonder bot of onaardig te zijn) en voor mezelf onderscheid maken in dingen die ik wel belangrijk vind en die ik niet belangrijk vind.
Ze koopt op haar oppasdag regelmatig kleertjes voor onze kleine. Lang niet altijd onze smaak, maar tsja, dan doet ze die lekker aan op haar oppasdag en dan kleed ik de rest van de week de baby wel in mn eigen smaak. Niet belangrijk. Maar wel belangrijk: ik bepaal wanneer de kleine toe is aan nieuw eten en/of nieuwe ervaringen. Voor het eerst naar de ikea boeit me geen klap, maar voor het eerst zwemmen of voor het eerst naar de kinderboerderij doe ik graag zelf. Dus dat spreek ik uit.
En meestal gaat dat goed
(en soms niet... helaas.. zoals toen ze, uit puur geluk en enthousiasme, de broer van mijn man al gebeld had met het babynieuws voordat mijn man zelf de kans had gehad om dat te doen..)
woensdag 20 februari 2019 om 20:22
Maak een duidelijk bevalplan en bespreek dat met je vrouw.
Wij hadden er ook dingen in staan als: pas familie bellen als we allemaal even zijn bijgekomen.
Ik heb ook weleens horrorverhalen gehoord van vrouwen die onder narcose moesten en toen ze bijkwamen had heel de familie de baby al gezien. Maar bij dat soort dingen heb je je partner nodig, die moet opkomen voor jouw/jullie wensen en belangen. Tijdens een bevalling kun je dat lang niet altijd zelf.
Wij hadden er ook dingen in staan als: pas familie bellen als we allemaal even zijn bijgekomen.
Ik heb ook weleens horrorverhalen gehoord van vrouwen die onder narcose moesten en toen ze bijkwamen had heel de familie de baby al gezien. Maar bij dat soort dingen heb je je partner nodig, die moet opkomen voor jouw/jullie wensen en belangen. Tijdens een bevalling kun je dat lang niet altijd zelf.
maandag 25 februari 2019 om 13:02
Jaa ik heb met haar gepraat en gezegd dat ik bepaalde dingen gewoon samen wil doen met mijn vrouw. En heb het nog een keer gehad over de echo waar zij toen mee naar binnen liep. Ik heb haar verteld dat ik het helemaal niet fijn vond en dat ik mij er heel ongemakkelijk door voelde. Zoals ik al dacht deed ze alsof ik me aanstelde. Ze zei:” Ajoh zo erg is het niet ik weet toch wel hoe dat eruit ziet we hebben allemaal hetzelfde”. Ik heb haar toen gezegd dat dat voor mij niet uitmaakt, maar dat Ik mij daar niet prettig bij voel dus dat liever niet wil. Toen reageerde ze soort van droog van:” Oh naja nu is het al gebeurd”. Van het weekend ging ze dus ook mee naar de 9 maanden beurs en zondag ook naar de Ikea. Naaa ik trok het niet meer. Met alles wat ik aanwees aan mijn vrouw hup kwam zij er weer tussen. “Nee zo’n stoel is helemaal niet handig hoor je heb helemaal geen houvast met de kleine”. Of “Ooh nee kleedjes moeten jullie niet doen want dan glij je uit”. En dan alleen naar mijn vrouw toe van niet doen hoor straks val je! Ppffff