Overig
alle pijlers
Inbrekers betrapt, nu angst :(
vrijdag 27 maart 2009 om 17:38
Gisterenavond is er bij mij ingebroken, of tenminste, er is een flinke poging toe gedaan. Ik heb de twee inbrekers zelf betrapt waardoor ze op de vlucht zijn gegaan.
Ze zijn gelukkig niet binnen geweest, omdat ik ze op tijd in de gaten had, maar het scheelde niet veel want mijn keukenraam was al ontwricht.
Ik was al vroeg naar bed, had alles afgesloten en het was helemaal donker in huis. Ik lag boven in mijn slaapkamer nog wat te laptoppen en tv te kijken. Ineens werd er aangebeld, 3 keer achter elkaar. Daar schrok ik wel een beetje van, want wie kon dat nou zijn. Besloot het te negeren en ik heb niet open gedaan. Tien minuten later hoor ik ineens een keiharde doffe klap in mijn tuin. De hond van de buren begon meteen te blaffen. Heb toen mijn slaapkamerraam open gedaan om te kijken in mijn tuin. Zie ik daar twee gasten staan rommelen aan mijn keukenraam. Ik stond helemaal stijf van schrik!!!!
Schreeuwde meteen iets van HEY, HALLO!! Waarop ze zich doodschrokken en keihard de poort zijn uitgerend.
Dus toch iemand thuis, dat hadden ze niet verwacht.
Ik was helemaal over de zeik. Mijn dochter ook wakker want die hoorde me schreeuwen naar ze. Paniek alom, ik stond echt te trillen op mijn benen. Was alleen met mijn kinderen! Heb geprobeerd rustig te blijven, maar dat lukt pas na een half uur ofzo.
Uiteraard de politie gebeld en die waren er binnen tien minuten. Ze hebben het heel serieus genomen. Sporen ontdekt, advies gegeven, me gerustgesteld. Vandaag is de forensische dienst langs geweest om afdrukken te nemen van de ontwrichte plekken in mijn kozijn. Er wordt buurtonderzoek gedaan. Dus wat dat betreft voel ik me wel ok.
Maar nu. Wat nu. Ik ben helemaal van de kaart eerlijk gezegd, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Geen oog dicht gedaan vannacht, ben kapot. Ik ben van mezelf al vrij angstig thuis, alleen (zeker nu ik weer alleen woon sinds een paar maanden) Maar nu voel ik me helemaal bang en onveilig.
Daarnaast ben ik ook zó kwaad!!! Godverdegodverdegodver, hoe durven ze, die vuile, vieze, gore klootzakken!
Ik ben alleen thuis met mijn kinderen, hebben ze dit geweten? Er werd de afgelopen weken wel vaker onverklaarbaar aangebeld 's avonds. Ik heb nooit open gedaan. Zouden ze me in de gaten hebben gehouden? Vooral dít vind ik zo eng.
Nou goed, de kans is nihil dat ze nu nogmaals terugkomen, maar toch. Ik voel me beroerd.
Volgende week worden al mijn sloten vervangen, alles wordt bekeken en aangepakt. De politie zei dat ik erg slecht beveiligd was.
Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe ging je er mee om? Hoe is je huis beveiligd, wat kan ik het beste doen?
Ze zijn gelukkig niet binnen geweest, omdat ik ze op tijd in de gaten had, maar het scheelde niet veel want mijn keukenraam was al ontwricht.
Ik was al vroeg naar bed, had alles afgesloten en het was helemaal donker in huis. Ik lag boven in mijn slaapkamer nog wat te laptoppen en tv te kijken. Ineens werd er aangebeld, 3 keer achter elkaar. Daar schrok ik wel een beetje van, want wie kon dat nou zijn. Besloot het te negeren en ik heb niet open gedaan. Tien minuten later hoor ik ineens een keiharde doffe klap in mijn tuin. De hond van de buren begon meteen te blaffen. Heb toen mijn slaapkamerraam open gedaan om te kijken in mijn tuin. Zie ik daar twee gasten staan rommelen aan mijn keukenraam. Ik stond helemaal stijf van schrik!!!!
Schreeuwde meteen iets van HEY, HALLO!! Waarop ze zich doodschrokken en keihard de poort zijn uitgerend.
Dus toch iemand thuis, dat hadden ze niet verwacht.
Ik was helemaal over de zeik. Mijn dochter ook wakker want die hoorde me schreeuwen naar ze. Paniek alom, ik stond echt te trillen op mijn benen. Was alleen met mijn kinderen! Heb geprobeerd rustig te blijven, maar dat lukt pas na een half uur ofzo.
Uiteraard de politie gebeld en die waren er binnen tien minuten. Ze hebben het heel serieus genomen. Sporen ontdekt, advies gegeven, me gerustgesteld. Vandaag is de forensische dienst langs geweest om afdrukken te nemen van de ontwrichte plekken in mijn kozijn. Er wordt buurtonderzoek gedaan. Dus wat dat betreft voel ik me wel ok.
Maar nu. Wat nu. Ik ben helemaal van de kaart eerlijk gezegd, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Geen oog dicht gedaan vannacht, ben kapot. Ik ben van mezelf al vrij angstig thuis, alleen (zeker nu ik weer alleen woon sinds een paar maanden) Maar nu voel ik me helemaal bang en onveilig.
Daarnaast ben ik ook zó kwaad!!! Godverdegodverdegodver, hoe durven ze, die vuile, vieze, gore klootzakken!
Ik ben alleen thuis met mijn kinderen, hebben ze dit geweten? Er werd de afgelopen weken wel vaker onverklaarbaar aangebeld 's avonds. Ik heb nooit open gedaan. Zouden ze me in de gaten hebben gehouden? Vooral dít vind ik zo eng.
Nou goed, de kans is nihil dat ze nu nogmaals terugkomen, maar toch. Ik voel me beroerd.
Volgende week worden al mijn sloten vervangen, alles wordt bekeken en aangepakt. De politie zei dat ik erg slecht beveiligd was.
Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe ging je er mee om? Hoe is je huis beveiligd, wat kan ik het beste doen?
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 20:41
vrijdag 27 maart 2009 om 20:43
La Vie, echt, dat kwaadwillenden nou zouden lezen dat jouw huis slecht beveiligd is en dat ze je op komen zoeken, dat komt uit een overdosis slechte thrillers! Veel te doordacht voor de gemiddelde dief. Die denkt niet verder dan donker = niemand thuis = snel naar binnen en snel naar buiten. Gewoon wat je hebt aan sloten e.d., gebruiken (ook als je zelf binnen bent, altijd de deur op het nachtslot, anders is 'ie zo opengeflipperd. Sleutel wel onder handbereik voor noodgevallen). Telefoon naas het bed als je je onveilig voelt. En zo snel mogelijk betere sloten aanschaffen.
En troost je: het merendeel van de mensen heeft slechte sloten. En zelfs met de beste sloten komen ze wel binnen als ze willen (okee, ik snap dat dat niet echt heel troostend is, maar goed...) Dus inbrekers gaan echt niet veel moeite doen om uit te vogelen wie jij bent en waar je woont. Die lopen gewoon hun vaste wijk binnen. (Kennen ze namelijk de vluchtroutes. En bij jou niet.)
En troost je: het merendeel van de mensen heeft slechte sloten. En zelfs met de beste sloten komen ze wel binnen als ze willen (okee, ik snap dat dat niet echt heel troostend is, maar goed...) Dus inbrekers gaan echt niet veel moeite doen om uit te vogelen wie jij bent en waar je woont. Die lopen gewoon hun vaste wijk binnen. (Kennen ze namelijk de vluchtroutes. En bij jou niet.)
vrijdag 27 maart 2009 om 20:44
vrijdag 27 maart 2009 om 20:45
vrijdag 27 maart 2009 om 20:48
Inderdaad Dhelia, zo denk ik er ook over eigenlijk. Maar ik ben nu zó bang dat ik liever geen enkel risico neem. Jeetje, wat vervelend dit!! Raak er een beetje van in de stress en in de war.
Ik bedoel, ik heb heus wel sloten. Genoeg. Ook op elke deur een knip. Volgens de politie was het alleen niet veilig genoeg.
Ik bedoel, ik heb heus wel sloten. Genoeg. Ook op elke deur een knip. Volgens de politie was het alleen niet veilig genoeg.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 20:50
Ja, daarom heb ik dit ook geopend noni. Wilde het gewoon kwijt want het zit me heel hoog. Had ook totaal niet het gevoel dat ik teveel details gaf. Een ander topic openen hoeft ook weer niet. Ik laat het maar zo.
Bedankt iedereen voor de reacties in ieder geval. Ik heb de mod al een berichtje gestuurd.
Bedankt iedereen voor de reacties in ieder geval. Ik heb de mod al een berichtje gestuurd.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 20:56
Van mij uit is het niet bedoelt als bangmakerij hoor, snap dat de schrik er hoe dan ook toch wel in zit!
Ik zal er verder ook maar niet teveel over zeggen dan he
Je angst is begrijpelijk, hoop dat je wat kunt met de reacties van de mensen die soortgelijke situaties mee hebben gemaakt. En ook dat je je snel fijner voelt!
Ik zal er verder ook maar niet teveel over zeggen dan he
Je angst is begrijpelijk, hoop dat je wat kunt met de reacties van de mensen die soortgelijke situaties mee hebben gemaakt. En ook dat je je snel fijner voelt!
vrijdag 27 maart 2009 om 21:01
quote:La Vie en Rose schreef op 27 maart 2009 @ 20:48:
Inderdaad Dhelia, zo denk ik er ook over eigenlijk. Maar ik ben nu zó bang dat ik liever geen enkel risico neem. Jeetje, wat vervelend dit!! Raak er een beetje van in de stress en in de war.
Ik bedoel, ik heb heus wel sloten. Genoeg. Ook op elke deur een knip. Volgens de politie was het alleen niet veilig genoeg.
Nee, het gaat ook om bijvoorbeeld de scharnieren. En een anti-flipperstrip. Goed hang- en sluitwerk in zijn algemeen. Maar vraag de politie gewoon even om advies.
Ik spreek vrij regelmatig met inbrekers, de ideeën die hier geopperd zijn, zijn echt veel te doordacht voor ze Maak je geen zorgen, je hebt al stress genoeg zonder dit soort angstaanjagerij om niets!
Inderdaad Dhelia, zo denk ik er ook over eigenlijk. Maar ik ben nu zó bang dat ik liever geen enkel risico neem. Jeetje, wat vervelend dit!! Raak er een beetje van in de stress en in de war.
Ik bedoel, ik heb heus wel sloten. Genoeg. Ook op elke deur een knip. Volgens de politie was het alleen niet veilig genoeg.
Nee, het gaat ook om bijvoorbeeld de scharnieren. En een anti-flipperstrip. Goed hang- en sluitwerk in zijn algemeen. Maar vraag de politie gewoon even om advies.
Ik spreek vrij regelmatig met inbrekers, de ideeën die hier geopperd zijn, zijn echt veel te doordacht voor ze Maak je geen zorgen, je hebt al stress genoeg zonder dit soort angstaanjagerij om niets!
vrijdag 27 maart 2009 om 21:10
Ja, ik zou van de politie een folder krijgen waarin allerlei tips staan. Ook over bepaalde goede sloten en hoe en wat ik kan doen om het huis goed te beveiligen. Volgende week wordt echt alles omgegooid, dat regel ik niet zelf maar daar heb ik al hulp bij.
Voor nu moet ik het gewoon zo laten, zit niets anders op. Ik laat de lichten aan. Weet niet of ik slaap, ik zie wel.
Zit nog wel te denken aan dat ze de klus misschien toch willen afmaken vannacht, of erger, dat ze voor mij kwamen. Totaal niet realistisch maar toch spoken die dingen door je hoofd.
Voor nu moet ik het gewoon zo laten, zit niets anders op. Ik laat de lichten aan. Weet niet of ik slaap, ik zie wel.
Zit nog wel te denken aan dat ze de klus misschien toch willen afmaken vannacht, of erger, dat ze voor mij kwamen. Totaal niet realistisch maar toch spoken die dingen door je hoofd.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:11
La Vie, bij ons is er vorig jaar ingebroken. Of nou ja, eigenlijk zijn ze gewoon naar binnen gelopen, want de achterdeur zat niet op slot. Onze tuin heeft geen poort naar het achterpad en onze buren zijn de laatste aan het achterpad. Je moet dus een smal gangetje van 100 meter door, dan ben je bij onze buren in de tuin, dan over de schutting en dan ben je in onze. Ik had nooit gedacht, dat mensen dat allemaal zouden ondernemen, maar wel dus. Waarschijnlijk hebben ze staan posten bij ons huis en zagen ze mij naar boven gaan met de kinderen. En terwijl ik de jongens in bad en bed heb gedaan, zijn ze binnen geweest. Laptop weg, camera weg (met beelden van de kinderen) en veilige gevoel weg.
De periode daarna was ik spastisch met ramen en deuren op slot doen. Ik houd ook niet van alleen in huis slapen, ben een beetje angstig dan en toen helemaal. Maaaar, dat gevoel slijt, echt waar! Ik moet mezelf er nu af en toe aan herinneren om de deuren op slot te doen als ik naar boven ga, want uit angst doe ik het niet meer. Geef het dus gewoon even tijd, dat gevoel wordt echt wel minder. En zet in de tussentijd inderdaad maar wel wat goede sloten erop (alarm is echt niet nodig).
De periode daarna was ik spastisch met ramen en deuren op slot doen. Ik houd ook niet van alleen in huis slapen, ben een beetje angstig dan en toen helemaal. Maaaar, dat gevoel slijt, echt waar! Ik moet mezelf er nu af en toe aan herinneren om de deuren op slot te doen als ik naar boven ga, want uit angst doe ik het niet meer. Geef het dus gewoon even tijd, dat gevoel wordt echt wel minder. En zet in de tussentijd inderdaad maar wel wat goede sloten erop (alarm is echt niet nodig).
vrijdag 27 maart 2009 om 21:15
quote:La Vie en Rose schreef op 27 maart 2009 @ 21:10:
Zit nog wel te denken aan dat ze de klus misschien toch willen afmaken vannacht, of erger, dat ze voor mij kwamen. Totaal niet realistisch maar toch spoken die dingen door je hoofd.
Tuurlijk, heel voorstelbaar dat je zo denkt. Maar weet je wat een waarschijnlijker scenario is? Dat ze helemaal geen flauw idee meer hebben waar ze vannacht geweest zijn.
Maar als je je er veiliger door voelt: zet 112 onder de snelkeuze van je telefoon en neem een hockeystick oid (de stofzuigerstang?) mee voor naast je bed. Een stuk handiger dan een mes, want om een mes effectief te kunnen gebruiken, moet je vrij dichtbij komen.
PS Denk ook aan buitenlampen met bewegingssensor.
Zit nog wel te denken aan dat ze de klus misschien toch willen afmaken vannacht, of erger, dat ze voor mij kwamen. Totaal niet realistisch maar toch spoken die dingen door je hoofd.
Tuurlijk, heel voorstelbaar dat je zo denkt. Maar weet je wat een waarschijnlijker scenario is? Dat ze helemaal geen flauw idee meer hebben waar ze vannacht geweest zijn.
Maar als je je er veiliger door voelt: zet 112 onder de snelkeuze van je telefoon en neem een hockeystick oid (de stofzuigerstang?) mee voor naast je bed. Een stuk handiger dan een mes, want om een mes effectief te kunnen gebruiken, moet je vrij dichtbij komen.
PS Denk ook aan buitenlampen met bewegingssensor.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:18
Hier stond onlangs een wildvreemde in de gang. Ik was in de bovenste badkamer bezig en man had net gebeld dat hij kwam lunchen. ik hoor de voordeur en loop dus de trappen af naar beneden. Tot mijn grote schrik stond er een wildvreemde gast in degang. Deur opengehengeld met een stomerijhangertje. Hij schrok zich het leplazerus en smeerde hem. ik stond in dubio, maar met twee ukkies in huis ben ik er niet achteraan gegaan. Manlief gebeld, die kwam net aanrijden. Hij heeft rondgereden bij de kant waar de inbreker opgegaan is, maar die is in het trappenhuis niet naar beneden gegaan, maar naar boven. want zo bleek later, hij kwam over de vloer bij iemand op de bovenste splitlevels.
Nu zitten we dus met constant de deuren op slot. Ik slaap nauwelijks, want bij ieder geluid zit ik rechtop. Mijn gevoel van veiligheid is compleet weg. En dan woon in notabene in een complex met beveiligde toegang etc. Maar als ze vrienden in het gebouw hebben, is ook dat niet voldoende. Het is voor ons een van de gronden om te gaan verhuizen. Nog hoogstens vier weken en dan zijn we hier weg.
Nu zitten we dus met constant de deuren op slot. Ik slaap nauwelijks, want bij ieder geluid zit ik rechtop. Mijn gevoel van veiligheid is compleet weg. En dan woon in notabene in een complex met beveiligde toegang etc. Maar als ze vrienden in het gebouw hebben, is ook dat niet voldoende. Het is voor ons een van de gronden om te gaan verhuizen. Nog hoogstens vier weken en dan zijn we hier weg.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:20
Hoe komt Vie de nacht door vannacht.
Gun jezelf de luxe om samen met je kinderen in 1 groot bed te slapen, wanneer je dit aankunt. Je hoeft niet eens te praten over wat er gebeurt is, maak er een leuk weekendje van of zo.
Dat voelt al stukken veiliger dan ieder op een eigen kamer.
(dat doe je niet met zestienjarigen, ik ga er eigenlijk van uit dat jouw kinderen jonger zijn).
Verder inderdaad de telefoon naast je bed en de deuren goed op slot, en jezelf goed voorbereiden op de nacht door een warme douche of zo, zodat inslapen zo makkelijk mogelijk wordt.
Ik vrees dat ik geen andere tips heb.
Gun jezelf de luxe om samen met je kinderen in 1 groot bed te slapen, wanneer je dit aankunt. Je hoeft niet eens te praten over wat er gebeurt is, maak er een leuk weekendje van of zo.
Dat voelt al stukken veiliger dan ieder op een eigen kamer.
(dat doe je niet met zestienjarigen, ik ga er eigenlijk van uit dat jouw kinderen jonger zijn).
Verder inderdaad de telefoon naast je bed en de deuren goed op slot, en jezelf goed voorbereiden op de nacht door een warme douche of zo, zodat inslapen zo makkelijk mogelijk wordt.
Ik vrees dat ik geen andere tips heb.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:21
Laat je niet bangmaken door rare opmerkingen als 'straks lezen ze dit'. Want zelfs al zóu dat zo zijn, het maakt geen hol uit.
Dat je bang bent is normaal, dat kan ook best even duren. Als je het graag van je af wilt praten zou ik contact opnemen met slachtofferhulp. Die kunnen je goed helpen met verwerken, helpen je om alles op een rijtje te krijgen, enzovoorts.
En denk nou niet dat een poging tot inbraak minder ernstig is dan echt inbraak, want dat maakt geen verschil.
Het lijkt me doodeng om mee te maken.
Sterkte!
Dat je bang bent is normaal, dat kan ook best even duren. Als je het graag van je af wilt praten zou ik contact opnemen met slachtofferhulp. Die kunnen je goed helpen met verwerken, helpen je om alles op een rijtje te krijgen, enzovoorts.
En denk nou niet dat een poging tot inbraak minder ernstig is dan echt inbraak, want dat maakt geen verschil.
Het lijkt me doodeng om mee te maken.
Sterkte!
vrijdag 27 maart 2009 om 21:24
Even een poging je gerust te stellen:
a. ik denk niet dat dieven op het Vivaforum lezen
b. Ik denk dat dieven die betrapt zijn ergens het niet snel nog eens bij het zelfde huis zullen proberen.
En tips:
-politie op de hoogte stellen, vragen of ze extra patrouilleren in je buurt
- buren op de hoogte stellen en tel-nmrs uitwisselen
- misschien voor je eigen gevoel iemand te logeren vragen?
Dikke
Kan me voorstellen dat je je kapot geschrokken bent!
a. ik denk niet dat dieven op het Vivaforum lezen
b. Ik denk dat dieven die betrapt zijn ergens het niet snel nog eens bij het zelfde huis zullen proberen.
En tips:
-politie op de hoogte stellen, vragen of ze extra patrouilleren in je buurt
- buren op de hoogte stellen en tel-nmrs uitwisselen
- misschien voor je eigen gevoel iemand te logeren vragen?
Dikke
Kan me voorstellen dat je je kapot geschrokken bent!
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
vrijdag 27 maart 2009 om 21:24
Marije, dank voor je bericht. Vreselijk dat mensen zulke dingen doen. Dit moet inderdaad slijten..ik hoop dat het niet te lang gaat duren. Wat een rotgevoel dit.
Dhelia, fijn om je te lezen, zeker met je achtergrond. Een mes zou ik nooit durven meenemen, ik zou in the heat of the moment alleen maar stilletjes in een hoek gaan zitten jammeren denk ik. Laat staan een mes gebruiken. Weet dus ook niet of ik wat met een stofzuigerslang kan, maar het kan geen kwaad die naast mijn bed te leggen.
Buitenlampen komen er volgende week ook. Meerdere! Ik laat ook mijn hele tuinhek verbouwen.
Nou, ik moet even ergens anders aan gaan denken nu misschien, zit hier gewoon met klamme handen en een kloppend hart.
Dhelia, fijn om je te lezen, zeker met je achtergrond. Een mes zou ik nooit durven meenemen, ik zou in the heat of the moment alleen maar stilletjes in een hoek gaan zitten jammeren denk ik. Laat staan een mes gebruiken. Weet dus ook niet of ik wat met een stofzuigerslang kan, maar het kan geen kwaad die naast mijn bed te leggen.
Buitenlampen komen er volgende week ook. Meerdere! Ik laat ook mijn hele tuinhek verbouwen.
Nou, ik moet even ergens anders aan gaan denken nu misschien, zit hier gewoon met klamme handen en een kloppend hart.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:25
Ik heb ook een lange tijd alleen gewoond, en wat ik bewust niet had was een naamplaatje op mijn voordeur. Want zo zou iedereen kunnen zien dat er maar 1 persoon woonde. Ik weet niet hoe jij het hebt, maar misschien zou je daar ook iets voor kunnen bedenken? Dat het duidelijk wordt dat er meer mensen (ok, kinderen, maar dat zie je niet aan een plaatje) wonen? Dat kan ook afschrikken misschien.
vrijdag 27 maart 2009 om 21:27
La vie en rose, ik heb ook iets soortgelijks meegemaakt en ben de inbreker ook tegengekomen in mijn huis. Wat begon als inbraak eindigde in een overval. Heel naar en zoiets vergeet je nooit meer.
Ik kan me goed voorstellen dat je nu het avond wordt, angstiger wordt. Ik herinner me dat ik de eerste avond na de overval maar een ding wilde: weg uit huis. Dat heb ik ook gedaan.Het gevoel slijt inderdaad, maar helemaal gaat het niet (niet bij mij tenminste), maar je leert ermee leven. Aangezien het de eerste avond is en je vannacht vast niet hebt geslapen, raad ik je aan iemand te vragen bij jou en de kinderen in huis te slapen vannacht of ergens anders te slapen met kinderen. Kom een beetje tot rust en ga dan terug naar huis. De eerste nachten alleen zul je niet goed slapen, dus een beetje rust nu kun je wel gebruiken. Verder is het goed flink te zijn, maar geef jezelf ook de tijd om het verwerken, anders kom je jezelf tegen. Ik spreek uit ervaring...Ik check overigens iedere avond voor het slapen gaan nog wel of de boel op slot zit....
Meid, sterkte!!!!
Ik kan me goed voorstellen dat je nu het avond wordt, angstiger wordt. Ik herinner me dat ik de eerste avond na de overval maar een ding wilde: weg uit huis. Dat heb ik ook gedaan.Het gevoel slijt inderdaad, maar helemaal gaat het niet (niet bij mij tenminste), maar je leert ermee leven. Aangezien het de eerste avond is en je vannacht vast niet hebt geslapen, raad ik je aan iemand te vragen bij jou en de kinderen in huis te slapen vannacht of ergens anders te slapen met kinderen. Kom een beetje tot rust en ga dan terug naar huis. De eerste nachten alleen zul je niet goed slapen, dus een beetje rust nu kun je wel gebruiken. Verder is het goed flink te zijn, maar geef jezelf ook de tijd om het verwerken, anders kom je jezelf tegen. Ik spreek uit ervaring...Ik check overigens iedere avond voor het slapen gaan nog wel of de boel op slot zit....
Meid, sterkte!!!!
vrijdag 27 maart 2009 om 21:36
Graag gedaan La Vie & sterkte vannacht! En val jezelf niet te zwaar. Ook al is het "maar" een poging: ze komen letterlijk heel dichtbij. Je gevoel voor veiligheid wordt ongelooflijk aangetast en dat moet je niet onderschatten. Aarzel niet om slachtofferhulp te bellen als je er behoefte aan hebt. Als het goed is, heeft de politie je daarop ook gewezen. Ze zijn er voor!
vrijdag 27 maart 2009 om 21:44
Jezus Fluffy! Wat erg. Dat is echt mijn nachtmerrie. Jakkes, sterkte joh.
Mamzelle, ja mijn dochter slaapt al bij me. Zij is ook bang, logisch, ze is al tien en heeft het gisterenavond ook allemaal meegekregen. Mijn zoontje kruipt er vannacht ook bij.
We hebben er al veel over gepraat, ook in de zin van dat we ons niet gek laten maken door zo'n stel randdebielen. Ik hou me groot, vooral ook voor haar, maar van binnen...hmm.
Soundpost, ik heb toevallig nog geen naamplaatje, ik woon hier nog niet zo heel lang. Ze hebben gisteren ook echt eerst duidelijk 3 keer aangebeld en daarna pas hun slag proberen te slaan. Ze dachten echt dat er niemand was waarschijnlijk.
Jojo, vreselijk. Echt geen woorden voor, wat moet je bang zijn geweest. Vannacht is mijn ex hier op de bank blijven slapen, die woont hier vlak bij. Heb geen zin om hem weer lastig te vallen, ook door bepaalde andere moeilijkheden.
Verder ken ik vrij weinig mensen hier. Familie en vrienden wonen elders in het land. Daarnaast wil ik mezelf niet helemaal gek lopen maken. Ik vind dat ik het niet groter moet maken dan het is en dat ik juist door die angst heen moet.
Maar goed, het is nog erg vers natuurlijk. Als het echt te erg wordt straks bel ik toch wel iemand op misschien.
Bedankt iedereen voor de tips, en steun enzo.
Politie heeft me inderdaad gewezen op slachtofferhulp, maar dat vond ik niet zo nodig, wat overdreven misschien.
Kijk het nog wel even aan..
Mamzelle, ja mijn dochter slaapt al bij me. Zij is ook bang, logisch, ze is al tien en heeft het gisterenavond ook allemaal meegekregen. Mijn zoontje kruipt er vannacht ook bij.
We hebben er al veel over gepraat, ook in de zin van dat we ons niet gek laten maken door zo'n stel randdebielen. Ik hou me groot, vooral ook voor haar, maar van binnen...hmm.
Soundpost, ik heb toevallig nog geen naamplaatje, ik woon hier nog niet zo heel lang. Ze hebben gisteren ook echt eerst duidelijk 3 keer aangebeld en daarna pas hun slag proberen te slaan. Ze dachten echt dat er niemand was waarschijnlijk.
Jojo, vreselijk. Echt geen woorden voor, wat moet je bang zijn geweest. Vannacht is mijn ex hier op de bank blijven slapen, die woont hier vlak bij. Heb geen zin om hem weer lastig te vallen, ook door bepaalde andere moeilijkheden.
Verder ken ik vrij weinig mensen hier. Familie en vrienden wonen elders in het land. Daarnaast wil ik mezelf niet helemaal gek lopen maken. Ik vind dat ik het niet groter moet maken dan het is en dat ik juist door die angst heen moet.
Maar goed, het is nog erg vers natuurlijk. Als het echt te erg wordt straks bel ik toch wel iemand op misschien.
Bedankt iedereen voor de tips, en steun enzo.
Politie heeft me inderdaad gewezen op slachtofferhulp, maar dat vond ik niet zo nodig, wat overdreven misschien.
Kijk het nog wel even aan..
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 27 maart 2009 om 22:05
ach meid, wat vreselijk zeg. Kan me heel goed voorstellen dat je bang bent. Ook al is er uiteindelijk niemand in je huis geweest, ze warne het wel van plan. Bah, eng idee.
Ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt (knocks on wood) maar toch heb ik preventief altijd alle deuren op slot als ik thuis ben. Ook overdag. In de zomer is de achterdeur wel open maar als ik boven moet zijn, doe ik hem op slot. Een insluiper is zo binnen anders.Verder doe ik nooit zomaar de deur open, voor niemand. Tenzij ik weet dat er een bekende langskomt. Maar anders kijk ik altijd uit het slaapkamerraam en vraag wat ze moeten. Ik laat dan dus wel zien dat ik er ben...
Telefoon neem ik meestal wel op, weten ze gelijk dat er wel iemand is. Als ik weg ga, laat ik altijd licht branden en ik heb vaak de gordijnen dicht overdag omdat ik dat prettig vind ivm inkijk van de overburen. Als ik alleen slaap neem ik soms de telefoon mee naar bed, maar niet altijd. Ik zou denk ik heel hard uit het raam gaan gillen, dan komen de buren wel.
Ik hoop dat je een beetje rust vindt. Doe het rustig aan en heel veel sterkte!
Ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt (knocks on wood) maar toch heb ik preventief altijd alle deuren op slot als ik thuis ben. Ook overdag. In de zomer is de achterdeur wel open maar als ik boven moet zijn, doe ik hem op slot. Een insluiper is zo binnen anders.Verder doe ik nooit zomaar de deur open, voor niemand. Tenzij ik weet dat er een bekende langskomt. Maar anders kijk ik altijd uit het slaapkamerraam en vraag wat ze moeten. Ik laat dan dus wel zien dat ik er ben...
Telefoon neem ik meestal wel op, weten ze gelijk dat er wel iemand is. Als ik weg ga, laat ik altijd licht branden en ik heb vaak de gordijnen dicht overdag omdat ik dat prettig vind ivm inkijk van de overburen. Als ik alleen slaap neem ik soms de telefoon mee naar bed, maar niet altijd. Ik zou denk ik heel hard uit het raam gaan gillen, dan komen de buren wel.
Ik hoop dat je een beetje rust vindt. Doe het rustig aan en heel veel sterkte!
vrijdag 27 maart 2009 om 22:54
Wat eng zeg! Ja dat is een dilemma als er 'n nachts wordt aangebeld. Beantwoord je de bel of niet. De bel negeren is het makkelijkst maar dan kan je inderdaad verwachten dat ze denken dat je niet thuis bent.
En als je vraagt wie er is kan je ook vanalles verwachten, op z'n slechtst een pistool op je gericht of een koevoet tussen de deur als je hem op een kier opendoet. Of smoezen over verwondingen of honger of even mogen bellen.
Ik ben er ook nog niet uit.
En als je vraagt wie er is kan je ook vanalles verwachten, op z'n slechtst een pistool op je gericht of een koevoet tussen de deur als je hem op een kier opendoet. Of smoezen over verwondingen of honger of even mogen bellen.
Ik ben er ook nog niet uit.
