Gebroken vliezen en Bevallingsverhalen

Bij mij zijn, na 2x onderzoek in het ziekenhuis wegens minder leven en heel veel krampen, mijn vliezen spontaan gebroken met 34.5 week. De dag er voor nota bene nog in het ziekenhuis allerlei onderzoeken. Moest een dag later maar terug komen voor een 2e controle.. Die heb ik niet gehaald. En kon ook niet naar het zelfde ziekenhuis.

Om half 2 s nachts gebroken. Direct om de 4 min weeën. Dat heb ik de hele ochtend, dag en middag gehad. Na veel fouten is mijn zoon uiteindelijk om 17.50 uur geboren. Helse bevalling, heel veel onnodig pijn en personeel uit 3 verschillende ziekenhuizen naast mijn bed gehad. Ik ben nu weer zwanger.. zoon inmiddels bijna 14 maanden. En moet nog 6.5 week. Wordt met 37 weken ingeleid als deze zich niet ook eerder meld.

Bij nr. 1 begonnen de weeën (41+5)vliezen gebroken door de vk. In het vruchtwater gepoept, dus het werd medisch. Langdurige bevalling, ik zal je de details besparen.
Bij nr. 2 ingeleid (41+5) Toen werden gelijk de vliezen gebroken door de vk. Bevalling ging vlot.

Hier begon de eerste bevalling met gebroken vliezen. Het was echt een soort startschot . De weeën kwamen ook direct elke 5-4 minuten. Omdat t vruchtwater niet helder was moesten we gelijk naar het ziekenhuis. Daar heb ik uiteindelijk ook een ruggenprik gehad. Breken vd vliezen was om kwart voor 9 in de avond, zoontje is om 10 over 4 's nachts na 40 min persen geboren. Behoorlijk vlot voor een eerste.

Ik ben nu 20 weken in verwachting, zal mij ook benieuwen of deze keer nu anders zal gaan(ongetwijfeld).

Met de bus naar het ziekenhuis tijdens je bevalling? Wilde niemand je even brengen?

Hier beide keren gebroken door verloskundige. En 2 keer keizersnede uiteindelijk.

Met 39+5 braken 's nachts mijn vliezen. Twee dagen later nog geen weeën te bekennen dus met 41 weken ben ik op een zondag ingeleid.

07:00-10:00 aan de CTG
10:00 infuus erin
12:30 eerste wee
14:00 3 CM en veel pijn
15:30 ruggenprik
16:45 volledige ontsluiting
17:25 start persen (eerder kon niet want druk op de afdeling, ik voelde mij prima enkel wat druk) (ruggenprik bleef aan, aanrader! )
17:52 dochter geboren

Paar minuten later kwam de placenta.
Uitstekende bevalling. Teken er zo weer voor. Kraamweek daarentegen, waarom iedereen daar zo lyrisch over is snap ik nog steeds niet...

38+3 's nachts spontaan gebroken vliezen maar weeën kwamen niet echt op gang dus nog een paar uur geslapen. Volgende ochtend al geplande controle door de vk. Omdat ik toch nog niet echt weeën had, stuurde ze me naar huis ('ga een film kijken, doe rustig aan want dit gaat nog wel even duren'). Ze zou alvast een afspraak bij de gynaecoloog voor me maken voor de volgende ochtend.

Toen ik een uurtje thuis was in een keer volle bak weeën. Toen de vk 2 uur later kwam kijken had ik al volledige ontsluiting. Lange persfase maar na dreiging dat we toch naar het ziekenhuis zouden moesten is zoon thuis geboren.

Bij mijn eerste was er niet echt sprake van een vliezenbreuk met een klets vruchtwater, maar lekte ik steeds kleine beetjes vocht waarvan ik vermoedde dat het vruchtwater zou kunnen zijn, door de zoetige geur. (het was een dag voor de uitgerekende datum) Toen ik wat krampen begon te voelen, wist ik het zeker: showtime. Mijn man en ik zijn snel nog wat gaan stofzuigen en opruimen en al snel werden de weeën sterker. Toen de verloskundige kwam, bleek ik 2 cm ontsluiting te hebben. Na het toucheren voelde ik een lange, diepe wee en vroeg ik de verloskundige nog of zij dat misschien nog steeds deed. Dat was niet zo, zij was al klaar. Ze vertrok, want dit kon nog aardig lang gaan duren. Maar meteen toen ze weg was, voelde ik een (zwakke) persdrang. Blijkbaar was ik in die ene lange wee een heel eind verder ontsloten! Mijn man belde meteen weer, ik was boos want vond dat hij veel te relaxt en neutraal klonk. De verloskundige blijkbaar ook, want ze kwam pas na 45 minuten weer en stelde (duidelijk verbaasd) vast dat ik inderdaad volledige ontsluiting had. Ik had vrij zwakke persweeën en uiteindelijk heeft die persfase nog heel lang geduurd, eindigend in een knip en meeduwen door de kraamverzorgster. Ik weet zeker dat ik, had ik in het ziekenhuis geweest, een vacuumverlossing had gekregen, daar zouden ze niet zo lang gewacht hebben. Maar ik ben blij dat ik daar dus niet was, de hartslag van mijn zoon bleef ook de hele tijd goed. De verloskundige heeft wel opgemerkt dat we misschien naar het ziekenhuis zouden moeten, maar ik moest erom lachen. Hoe zou ik ooit de trap af kunnen komen? Ik was niet eens in staat mijn hand op te tillen op dat moment. Nou, dat zou toch misschien wel moeten, zei ze. Had ik echt niet gekund, ze zouden me met een brancard hebben moeten meenemen. Het was overigens geen leuke verloskundige, ik heb geen goede herinneringen aan haar.

Bij mijn tweede zoon braken de vliezen spontaan, tijdens de bevalling. De verloskundige was er net, de weeën werden sterker en opeens ploep, met een warme golf erachteraan. Daarna kreeg ik meteen een heftige weeënstorm en toen... wauw, dít was dus een echte perswee! Een ongekend gevoel, dat ik bij de eerste absoluut niet op die manier had gehad. Geen houden aan, wat een kracht. Nog geen minuut daarna kwam de volgende en daar was mijn tweede zoon. Het was een zeer korte bevalling en de schade was alleen een klein scheurtje, dat gelukkig bij nader inzien niet gehecht hoefde worden (ze wilde er eerst één hechtinkje in zetten, maar ik was helemaal overgevoelig na de bevalling en kon geen aanraking in mijn kruis verdragen, dat kietelde intens, bovendien had ik na de bevalling van de eerste iets van 12 hechtingen in de knip, waar ik heel veel last van heb gehad, dat heeft mijn kraamtijd echt verpest).

Maya85 schreef: ↑

02-05-2019 09:50

Met de bus naar het ziekenhuis tijdens je bevalling? Wilde niemand je even brengen?

Ja, vertel?

Wat is er zo belangrijk aan dat vliezen breken? Ik had zowel gebroken vliezen als staande vliezen tegelijk. Tweeling maar ongemakkelijk was het niet. Wel nat. Met de bus had ik véél ongemakkelijker gevonden.

Ik heb nooit voorweeen of harde buiken gehad. Ik voelde alleen het hoofdje van zoon heel laag zitten. Met 39 weken ben ik bevallen.

23.00 uur: gescheurde vliezen (ik dacht dat ik in mijn broek plaste tot 3 keer toe, daarna naast mijn bed gaan staan en toen kwam het er in golven uit)

23.30 uur: eerste weeen
2.15 uur: 10 cm ontsluiting en begonnen met persen
3.30 uur: zoon geboren

Hij was sterrenkijker en had de navelstreng om zijn nek. Hij is thuis geboren. Vk kwam om 2.00 uur voor het eerst kijken.

Mijn vliezen braken met 36 weken (een week later stond er een keizersnede gepland ivm stuitligging en groeiachterstand). De weeën kwamen meteen rap achter elkaar.

45 min. na het breken van de vliezen kwam ik aan in het ziekenhuis en daar bleek ik al volledige ontsluiting te hebben. Toen ik mocht persen was ze er in 15 min.

Alles bij elkaar heeft het nauwelijks 2 uur geduurd. Het is mijn eerste overigens. Wat vond ik het raar dat ze er ineens was!

Succes alvast TO!

Met 39+5 om 1u30 's nachts vliezen gebroken. Had het gevoel dat ik naar het toilet moest, dus stapte uit bed en ineens PLONS, een redelijk grote plas vruchtwater die ik door mn broek voelde gaan.
Een uurtje later al in het ziekenhuis (moest vanwege zwangerschapsdiabetes). Daar aan de monitor gelegd terwijl ik ondertussen smeekte voor een epidurale verdoving omdat de rugweeën niet te doen waren.
Deze uiteindelijk gekregen rond 9u icm weeënopwekkers en om 11u30 is onze dochter geboren. Heb niks van de bevalling zelf gevoeld of de hechtingen, had op tijd nog verdoving bijgevraagd dus viel me echt goed mee haha
Ik moet nog ongeveer 12 weken voor de tweede en hoop dat het even vlot of zelfs nog vlotter gaat. Alleen dan liefst met wat meer uren slaap ervoor haha

Bii de eerste waren mijn vliezen spontaan gebroken bij een zwangerschap van 35.6.
Bevalling verliep goed, wel een knip en zoontje is met vacuümpomp geboren.. 5 dagen in het zkh gebleven. Herstel verliep snel.
2de zoontje van nu bijna 8 weken..
Bij 40.2 begon ik om 3.19 weeën te krijgen, om 7.15 werd ik gemeten op aantal cm ontsluiting.. ik zat toen op 4 a 5 cm..
7.45 kwamen we aan in het zkh.. vliezen waren nog niet gebroken.. dat gebeurde een halfuur later wel. Om 8.47 is mijn tweede zoontje geboren. Ik was wel een klein beetje uitgescheurd, dus had ik een kleine hechting.
Daarna 2 dagen last van naweeën gehad, dat vond ik best pijnlijk. Maar ook dit keer snel hersteld.

Slechts 10% van de bevallingen begint met gebroken vliezen Ik werd met 38.1 om 6 uur smorgens wakker, natte onderbroek, op de wc verloor ik nog meer water. Ik voelde dat de bevalling die dag ging komen en ben tv gaan kijken terwijl man nog verder sliep. Eerst 2 uurtjes wat menstruatiepijn, echt niet heel heftig, en ik had nog in mijn hoofd om niet te snel naar het ziekenhuis te gaan...

Alleen ergens tussen 8 en half 9 kreeg ik erg pijnlijke weeen en heb ik mijn man wakker geschreeuwd om zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te gaan. Toen we daar aankwamen had ik 8 cm ontsluiting en nog geen uur later mocht ik gaan persen. Na een half uurtje persen was ze er! Het ging allemaal wat snel maar ik heb natuurlijk super veel mazzel gehad.

Waarom zou je zo graag willen dat je vliezen eerst breken? behalve dat je dan vrij zeker weet dat je binnen bepaalde tijd moet bevallen (infectie gevaar) geeft het geen garantie op een makkelijkere of snellere bevalling.

Tussen vliezen die braken en geboorte zaten bij mij 72 uur... Ben uiteindelijk ingeleid dmv misoprostol. Dat heeft voldoende gedaan om een weeën storm op te wekken, maar van eerste wee tot volledige ontsluiting duurde alsnog 12 uur.
5 kwartier geperst, hoofdje heeft 6 weeën gestaan, ingeknipt en toen is zoon geboren.
Een enorm zware bevalling, en daarna een vreselijke kraam week. Pas na 6 weken was ik een beetje bijgekomen.

Hopelijk gaat een eventuele volgende vlotter....

Op een maandagmorgen, drie dagen voor de uitgerekende datum voelde ik een soort van plopje, maar er kwam geen hele plens vruchtwater, dus ik dacht “ik wacht nog maar af”. Die dag boodschappen gedaan en nog wat dingetjes. Ik verloor steeds wel wat vocht, maar niet echt veel. En ik vond het ook niet zoetig ruiken.
De dinsdag toch maar een maandverbandje in gedaan, want ik wilde een tentoonstelling bezoeken en naar een verjaardag, en ik verloor nog steeds wat vocht. Aan het eind van die dag was dat maandverbandje echt wel doorweekt en ik dacht zeker wel dat ik vruchtwater lekte, maar volgens de verloskundige kon het dat niet zijn, want dat ruikt zoetig en ik vond mijn vocht niet zoetig ruiken. Ik had bovendien een afspraak met de verloskundige op woensdagochtend, zij vond dat ik nog wel kon wachten.
Woensdagochtend om een uur of 5 begonnen de weeën en om half elf is mijn zoon geboren, het vruchtwater is er nooit met golven uitgekomen.

Tweede bevalling werd ik ingeleid, wat begon met het breken van de vliezen. Ook hier geen hele golven vruchtwater (dat was ook deels de reden van het inleiden) en ik vond het ook niet zoetig ruiken (maar naar sperma, op internet lees ik dat meer, maar volgens mijn verloskundige was dat zeker niet waar).

wolkewitje schreef: ↑

02-05-2019 23:45

Ik verloor steeds wel wat vocht, maar niet echt veel. En ik vond het ook niet zoetig ruiken.

Ook hier geen hele golven vruchtwater (dat was ook deels de reden van het inleiden) en ik vond het ook niet zoetig ruiken (maar naar sperma, op internet lees ik dat meer, maar volgens mijn verloskundige was dat zeker niet waar).

In het ziekenhuis deden ze een test om te zien of het wel vruchtwater was. Dat kwam omdat de tweelinghelft met gebroken vliezen niet onderaan lag. Ze gingen eerst ruiken (ja, echt) en daarna ook kijken, met zijn tweetjes. En zij maar roepen naar elkaar “oh kijk, ik zie haartjes” en daarna pas vertellen dat de vliezen nog intact waren terwijl ik dacht dat er al een kind uitkwam

Wel was ik blij dat ik in het ziekenhuis lag, ik werd ‘s nachts wakker en dacht dat ik weer eens moest plassen en liep naar de wc. Ik heb een heel spoor over de vloer getrokken en mijn bed was nat. Maar daarna ‘sijpelde’ het een beetje.

Beide keren zijn mijn vliezen door de vk gebroken. Na het breken van de vliezen direct goede weeën. Daarvoor twijfelachtige krampen maar wel met voldoende ontsluiting.

Bij de eerste zijn om 17.00 mijn vliezen gebroken en is mijn dochter om 21.00 dmv een vacuümpomp ter geboren.

Bij de tweede zijn om 7.30 mijn vliezen gebroken en is ze om 9.00 geboren. Prima snelle bevalling; ze was een sterrenkijker maar is zonder problemen thuis geboren.
Beide keren heb ik prima bevallingen gehad en ik kreeg pas écht goede weeën na het breken van de vliezen. Daarvoor had ik, gelukkig, door niet zo pijnlijke weeën volledige ontsluiting.
Succes en sterkte alvast!