
Bijna trouwen en nu...?

zondag 5 april 2009 om 00:58
Hier nog wat over de onderhoudsplicht:
De verplichting om financieel voor elkaar te zorgen, vervalt niet als mensen gaan scheiden. Heeft één van de ex-partners niet voldoende inkomsten, dan moet de ander in principe alimentatie betalen.
Alimentatiebetaling ingegaan na 1 juli 1994
Periode van twaalf jaar
Deze periode geldt voor een huwelijk met kinderen. Ook geldt deze periode voor een huwelijk zonder kinderen dat langer dan vijf jaar heeft geduurd.
Periode van maximaal vijf jaar
Deze periode geldt voor een huwelijk zonder kinderen dat niet langer dan vijf jaar heeft geduurd. Uw betalingsverplichting duurt net zo lang als uw huwelijk heeft geduurd.
De verplichting om financieel voor elkaar te zorgen, vervalt niet als mensen gaan scheiden. Heeft één van de ex-partners niet voldoende inkomsten, dan moet de ander in principe alimentatie betalen.
Alimentatiebetaling ingegaan na 1 juli 1994
Periode van twaalf jaar
Deze periode geldt voor een huwelijk met kinderen. Ook geldt deze periode voor een huwelijk zonder kinderen dat langer dan vijf jaar heeft geduurd.
Periode van maximaal vijf jaar
Deze periode geldt voor een huwelijk zonder kinderen dat niet langer dan vijf jaar heeft geduurd. Uw betalingsverplichting duurt net zo lang als uw huwelijk heeft geduurd.
zondag 5 april 2009 om 00:59
quote:fleurtje schreef op 05 april 2009 @ 00:52:
Tuurlijk kan het naar de achtergrond verdwijnen. Maar visualize this: straks een baby, gebroken nachten... Is ie dan nog steeds zo leuk? Is er dan niet een enorme kans dat 'dat' weer naar de voorgrond komt?
En de achtergrond, wat bedoel je daarmee? Zijn afkomst? Ja, als dat bepaalt hoe hij is geworden, dan vind ik die achtergrond belangrijk. Maar: ik vind achtergron géén excuus.
Bij ons het laatste half jaar/jaar bijna niet meer. Maar ik ben dan ook gemakkelijk geworden
Lees deze zin nog es. Dit is toch niet ok! Minder ruzies omdat JIJ makkelijker bent geworden. Heb jij nou echt niet door dat je je in deze postings opstelt als een soort deurmat?--
Tuurlijk kan het naar de achtergrond verdwijnen. Maar visualize this: straks een baby, gebroken nachten... Is ie dan nog steeds zo leuk? Is er dan niet een enorme kans dat 'dat' weer naar de voorgrond komt?
En de achtergrond, wat bedoel je daarmee? Zijn afkomst? Ja, als dat bepaalt hoe hij is geworden, dan vind ik die achtergrond belangrijk. Maar: ik vind achtergron géén excuus.
Bij ons het laatste half jaar/jaar bijna niet meer. Maar ik ben dan ook gemakkelijk geworden
Lees deze zin nog es. Dit is toch niet ok! Minder ruzies omdat JIJ makkelijker bent geworden. Heb jij nou echt niet door dat je je in deze postings opstelt als een soort deurmat?--

zondag 5 april 2009 om 01:00
Tuurlijk is er ruzie, zou niet goed zijn als we altijd maar tegen mekaar ja en amen zeiden. Maar dan foeter je wat, in het uiterste geval knal je eens met een deur, doe je een wasje draaien en dan loop je weer naar beneden om het er toch nog even op een normale manier over te hebben. En geloof mij ik ben ook een trut die het soms op de man afspeelt en me daarvoor moet verantwoorden en excuseren, maar ik ben nooit maar dan ook nooit bang geweest dat ik een lichamelijke reactie van hem kan verwachten. Dan is het van zijn kant: "oh weet je wat als je zo begint, sop 't je maar op" en loopt ie weg.
Als je nu twijfelt en er dingen aan je knagen die je niet verwerkt hebt doe het echt gewoon niet. Als je echt het idee hebt dat er een stijgende lijn is en dat is over 2 jaar nog steeds zo, en je hebt echt het gevoel van: jaah dit is zoals het moet zijn", wat let je om dan alsnog niet te trouwen? Vergeet niet dat er ook genoeg verhalen zijn van mannen die na het trouwfeest pas echt goed "loos" gingen want ja er was toch al getrouwd. Brr neej nog even niet zou ik zeggen.
Als je nu twijfelt en er dingen aan je knagen die je niet verwerkt hebt doe het echt gewoon niet. Als je echt het idee hebt dat er een stijgende lijn is en dat is over 2 jaar nog steeds zo, en je hebt echt het gevoel van: jaah dit is zoals het moet zijn", wat let je om dan alsnog niet te trouwen? Vergeet niet dat er ook genoeg verhalen zijn van mannen die na het trouwfeest pas echt goed "loos" gingen want ja er was toch al getrouwd. Brr neej nog even niet zou ik zeggen.
zondag 5 april 2009 om 01:01
Leuk voorbeeld:
Hier op dit forum post een vrouw wiens man na 13 jaar huwelijk ineens twijfels krijgt. Hij gaat weg om na te denken, ondertussen blijkt dat hij al een ander heeft. Zij pissig en ze besluit om voortvarend te werk te gaan, ze schakelt een advocaat in en ze laat uitrekenen hoeveel die scheiding hem gaat kosten. Hij is daar zo kwaad over dat hij dreigt om ontslag te nemen want in dat geval krijgt zij geen cent alimentatie sterker nog, zij moet dan voor een periode van 12 jaar betalen voor zijn bijstandsuitkering.
Hier op dit forum post een vrouw wiens man na 13 jaar huwelijk ineens twijfels krijgt. Hij gaat weg om na te denken, ondertussen blijkt dat hij al een ander heeft. Zij pissig en ze besluit om voortvarend te werk te gaan, ze schakelt een advocaat in en ze laat uitrekenen hoeveel die scheiding hem gaat kosten. Hij is daar zo kwaad over dat hij dreigt om ontslag te nemen want in dat geval krijgt zij geen cent alimentatie sterker nog, zij moet dan voor een periode van 12 jaar betalen voor zijn bijstandsuitkering.
zondag 5 april 2009 om 01:02
Eens met Pop!
Straks open je hier volgend jaar een topic met als onderwerp: 'bijna 9 maand zwanger en partner is agressief'
Ik denk dat je na een huwelijk nog minder goed de stap durft te zetten om uit elkaar te gaan. Blijf niet bij hem vanwege je huwelijksdag. Die is maar 1 dag, je huwelijk (als alles goed gaat) voor de rest van je leven!
Straks open je hier volgend jaar een topic met als onderwerp: 'bijna 9 maand zwanger en partner is agressief'
Ik denk dat je na een huwelijk nog minder goed de stap durft te zetten om uit elkaar te gaan. Blijf niet bij hem vanwege je huwelijksdag. Die is maar 1 dag, je huwelijk (als alles goed gaat) voor de rest van je leven!
zondag 5 april 2009 om 01:02
zondag 5 april 2009 om 01:05
zondag 5 april 2009 om 01:07
quote:Nijntjeislief schreef op 05 april 2009 @ 00:59:
[...]
Mm.. Nu ga ik iets neerzetten wat ben ik bang als verdediging wordt gezien maar is gebaseerd op de waarheid.
Ben hem thuis was het normaal om een vrouw te behandelen als deurmat, en bot te doen. En af en toe ook te slaan. Daarom was het voor hem niet vreemd.
Zie hoe er bij hem thuis wordt omgegaan met elkaar en zie dan hoe je eigen toekomst zal worden.
Tot een jaar terug was ik bang om wat terug te zeggen(tegen iedereen, werk, vriendinnen liet gewoon over me heen lopen). Door mijn onzekerheid. Tot ik een jaar terug ongeveer iets heb meegemaakt (ruzie met een vriendin) waardoor ik het zat was. Lekker veel geinvesteerd in mezelf toen en veel hulp gekregen van mijn mams, vriendinnen vriend. Op dat moment was ik ook ineens instaat om grensen aan te geven, wat ik eerder niet kon. Daarom geef ik aan dat ik zelf heel erg ben veranderd. Als eerst bijvoorbeeld iemand zei, wat heb je iets raars aan kon ik wel huilen en ging ik gelijk wat anders aantrekken. Nu denk ik fijn jij moet er naar kijken! Het spijt me dat ik dit zo heb neergezet. Het is allemaal niet zo bedoeld. Ik zie me echt oud worden met hem, en zou nooit meer een ander willen. En zo dom voel ik me toch ook niet:( Ben blijkbaar gewoon niet zo handig met woordenHet klinkt niet als een excuus nijntjeislief, maar het klinkt als iets heel zorgelijks, jij bent onzeker en je kan geen grenzen aangeven, gelukkig gaat het het laatste jaar wat beter, maar je hebt wel een vriend die schofterig kan zijn. Stel je gaat trouwen en je wordt bijv. zwanger, wedden dat jouw onzekerheid dan weer de kop op steekt? En wedden dat hij ook terugvalt in zijn oude gedrag? Als er moeilijke tijden zijn of periodes van stress dan vallen mensen terug in oud gedrag. Hoe acceptabel vind je het dat hij straks weer wegloopt in een conflict, of dat hij je zal duwen als je kinderen erbij zijn?
Ik vind trouwens dat je helemaal niet goed je grenzen aangeeft want je accepteert het dat hij wegloopt uit een gesprek als het moeilijk wordt., daarmee jou monddood maakt Sterker nog je hebt daarin geen keuze omdat hij anders gaat duwen met als argument dat je nota bene zijn grenzen overschrijdt.
[...]
Mm.. Nu ga ik iets neerzetten wat ben ik bang als verdediging wordt gezien maar is gebaseerd op de waarheid.
Ben hem thuis was het normaal om een vrouw te behandelen als deurmat, en bot te doen. En af en toe ook te slaan. Daarom was het voor hem niet vreemd.
Zie hoe er bij hem thuis wordt omgegaan met elkaar en zie dan hoe je eigen toekomst zal worden.
Tot een jaar terug was ik bang om wat terug te zeggen(tegen iedereen, werk, vriendinnen liet gewoon over me heen lopen). Door mijn onzekerheid. Tot ik een jaar terug ongeveer iets heb meegemaakt (ruzie met een vriendin) waardoor ik het zat was. Lekker veel geinvesteerd in mezelf toen en veel hulp gekregen van mijn mams, vriendinnen vriend. Op dat moment was ik ook ineens instaat om grensen aan te geven, wat ik eerder niet kon. Daarom geef ik aan dat ik zelf heel erg ben veranderd. Als eerst bijvoorbeeld iemand zei, wat heb je iets raars aan kon ik wel huilen en ging ik gelijk wat anders aantrekken. Nu denk ik fijn jij moet er naar kijken! Het spijt me dat ik dit zo heb neergezet. Het is allemaal niet zo bedoeld. Ik zie me echt oud worden met hem, en zou nooit meer een ander willen. En zo dom voel ik me toch ook niet:( Ben blijkbaar gewoon niet zo handig met woordenHet klinkt niet als een excuus nijntjeislief, maar het klinkt als iets heel zorgelijks, jij bent onzeker en je kan geen grenzen aangeven, gelukkig gaat het het laatste jaar wat beter, maar je hebt wel een vriend die schofterig kan zijn. Stel je gaat trouwen en je wordt bijv. zwanger, wedden dat jouw onzekerheid dan weer de kop op steekt? En wedden dat hij ook terugvalt in zijn oude gedrag? Als er moeilijke tijden zijn of periodes van stress dan vallen mensen terug in oud gedrag. Hoe acceptabel vind je het dat hij straks weer wegloopt in een conflict, of dat hij je zal duwen als je kinderen erbij zijn?
Ik vind trouwens dat je helemaal niet goed je grenzen aangeeft want je accepteert het dat hij wegloopt uit een gesprek als het moeilijk wordt., daarmee jou monddood maakt Sterker nog je hebt daarin geen keuze omdat hij anders gaat duwen met als argument dat je nota bene zijn grenzen overschrijdt.

zondag 5 april 2009 om 01:07
quote:Nijntjeislief schreef op 05 april 2009 @ 01:02:
[...]
Mijn paps is een schat, en mijn mams net zo! Mijn moeder is net zo opstandig en niet op haar mondje gevallen als mij. Mijn vader kan wel eens bot zijn, maar dat bedoeld hij niet zo. Ze zijn na 34 jaar huwelijk nog steeds smoorverliefd!Het is toch niet de bedoeling van de liefde dat je steeds maar opstandig bent naar je partner?
[...]
Mijn paps is een schat, en mijn mams net zo! Mijn moeder is net zo opstandig en niet op haar mondje gevallen als mij. Mijn vader kan wel eens bot zijn, maar dat bedoeld hij niet zo. Ze zijn na 34 jaar huwelijk nog steeds smoorverliefd!Het is toch niet de bedoeling van de liefde dat je steeds maar opstandig bent naar je partner?
zondag 5 april 2009 om 01:08
quote:Nijntjeislief schreef op 05 april 2009 @ 00:06:
Haha het klinkt slechter dan het is.
Even over mezelf; ik kan vreselijk onzeker zijn op bepaalde momenten. Bang wat een andere van me vind en of alles wel goed is. Dan neem ik letterlijk alles onder de loep en ben ik altijd bang dat er iets verkeerds is. En dat is nu ook wel het geval hoor. Alles is in mijn ogen dan verkeerd, of slechter als bij andere..
en ja mijn vriend kan af en toe bot en egoistisch zijn. Maar net zoals ik in onze omgeving wel eens meer mannen meemaakt die dit in zich hebben.
ja dat klopt wel, het gaat er mij om (en in onze relatie) hoe je daarmee omgaat.
Hij heeft af en toe nog last van haantjesgedrag noem ik het maar even! Dus als er ruzie is, zoekt hij dingen om te kwetsen, dit wordt steeds minder omdat we hier veel gesprekken over voeren. Hij heeft het thuis zo meegekregen dus dat is ook niet gemakkelijk. Het kwetsen noem ik bot.
Oprecht kwetsen is een No Go. Ik herken het wel, wij hebben niet vaak ruzie maar de eerste paar jaar als we ruzie hadden kwetsen we elkaar wel eens (soms express uit onmacht maar ook per ongeluk) hier hebben we het goed over gehad en na een aantal kwetsende voorvallen is dit nooit meer gebeurd, ook als je elkaar langer kent weet je wat de ander kwetst en kan je daarop inspelen (door het dus niet te doen) Hoelang heb je al een relatie? Vanaf het moment gezien dat je aangeeft aan je partner dat iets kwetsend is: Als het kwetsen al vaker dan 10 keer is gebeurd zou het meekrijgen uit zijn jeugd niet meer mogen tellen, er moeten duidelijk grenzen zijn.
Over die agressie, neen dat keur ik zeker niet goed. Hij heeft me nog nooit echt geslagen hoor, maar hij heeft wel zat andere dingen gedaan. Hier zijn we ook over aan het praten gegaan en dit gaat ook de goede kant op, het is nu namelijk al weken/maanden geleden dat hij ook maar zo woedend op me was. Veel van deze dingen komen ook wel door mij, omdat als we een woordenwisseling hebben hij wegloopt en dan wordt ik wel echt boos. Ik praat het dan liever uit, dus ga ik over zijn grens en hij over de mijne zeg maar.
Ook al is je vriend uit zichzelf nog zo agressief hij moet een manier vinden voor zichzelf om dat te uiten (niet op jou in geen enkele vorm) en jullie moeten elkaar respecteren in hoe je iets verwerkt als hij afstand nodig heeft na zo'n ruzie geef hem dat dan. Het is een van de belangrijkste dingen in een relatie: respect hebben voor elkaar. Als je elkaar respecteert kwets je elkaar ook niet meer (in ieder geval niet opzettelijk)
Waarom ik met hem oud wil worden.. Mm.. ik hou van hem, we hebben veel lol. Hebben dezelfde levensdoelen, hobbys. Ik smelt als ik hem bezig zie met onze dieren en met kindjes. Hoe lief hij af en toe voor mij kan zijn, en dat hij als het nodig is altijd voor me klaar staat! hij heeft me nog nooit laten vallen. Het gevoel dat ik heb als ik in zijn bruine puppy ogen kijk! De klopjes die hij ineens op mijn been geeft als we samen in de auto zitten, omdat dat voor hem een teken is dat hij me lief vind!Ga zo maar door!
Over zijn pc gedrag praten we ook over, echter is dat een beetje een verslaving. De ene week gaat het super goed de andere wat minder. Deze week super eigenlijk! Ach de ene sport 2 avonden hij zit die avonden achter de pc.
dit zou ik dus totaal geen probleem vinden
Ik weet dat ik zelf wat minder bang moet zijn,en meer moet zeggen bekijk het maar. Alleen vind ik dat wel eens moeilijk!
Vind het gewoon een hele grote stap in mijn leven, de reden dat ik dit denk ik omdat zoveel mensen tegenwoordig tegen het huwelijk zijn mm..
Wees duidelijk over je eigen grenzen. Als jij je ergens eigenlijk niet happy mee voelt, uit dat dan! Je vroeg in hoeverre een relatie perfect kan zijn, ik zal je dan ook mijn ervaring vertellen.
Ik ben absoluut volledig tevreden met mijn relatie! Natuurlijk zijn er altijd dingen in een persoon maar die moet je niet willen veranderen, zolang hoe je partner hier mee omgaat is wat jij kan accepteren en respecteren is het super.
Probeer er bijvoorbeeld achter tekomen waar die echte agressie eigenlijk vandaan komt en vind een manier om je vriend op te beuren. (door bijvoorbeeld helemaal met hem eens te zijn) Vaak kan je dan direct samen wel lachen en maakt het allemaal eigenlijk niet uit. En egoistisch tja dat zijn er een hele hoop. Maar je kan een middenweg vinden, wel egoistisch tegenover wat hij dan ook maar wilt maar tegen jou in jullie dagelijks leven moet hij evenveel rekening houden met jou. En ga zo maar door. Ik denk niet dat iemands negatieve kanten perse invloed op de relatie hoeven te hebben, tenzij ze misschien heel extreem zijn. Maar dan had je het waarschijnlijk niet zo leuk gehad ook met je vriend.
Als je denkt dat je er samen uit kan komen, als er echt nog hoop is op verbetering van dingen waar je je echt aan stoort of als je dat kan laten gaan. Het is een veel te lang verhaal geworden maar wat ik bedoel te zeggen. Kijk eens buiten de relatie: wat kan jij accepteren van iemand en wat wil je niet accepteren van iemand. Wat is zeg maar wel jammer en was wel leuker geweest als... en wat is echt No-go. De wel jammer moet je mee leren omgaan, de no-go moet per direct worden opgelost (samen) of ...
Verlies jezelf niet, er zwemmen genoeg vissen in de zee of veel geluk in je huwelijk!
Heb respect voor elkaar, cijfer jezelf niet weg, durf wel compromissen te sluiten (beide partijen!), heb vertrouwen.
Haha het klinkt slechter dan het is.
Even over mezelf; ik kan vreselijk onzeker zijn op bepaalde momenten. Bang wat een andere van me vind en of alles wel goed is. Dan neem ik letterlijk alles onder de loep en ben ik altijd bang dat er iets verkeerds is. En dat is nu ook wel het geval hoor. Alles is in mijn ogen dan verkeerd, of slechter als bij andere..
en ja mijn vriend kan af en toe bot en egoistisch zijn. Maar net zoals ik in onze omgeving wel eens meer mannen meemaakt die dit in zich hebben.
ja dat klopt wel, het gaat er mij om (en in onze relatie) hoe je daarmee omgaat.
Hij heeft af en toe nog last van haantjesgedrag noem ik het maar even! Dus als er ruzie is, zoekt hij dingen om te kwetsen, dit wordt steeds minder omdat we hier veel gesprekken over voeren. Hij heeft het thuis zo meegekregen dus dat is ook niet gemakkelijk. Het kwetsen noem ik bot.
Oprecht kwetsen is een No Go. Ik herken het wel, wij hebben niet vaak ruzie maar de eerste paar jaar als we ruzie hadden kwetsen we elkaar wel eens (soms express uit onmacht maar ook per ongeluk) hier hebben we het goed over gehad en na een aantal kwetsende voorvallen is dit nooit meer gebeurd, ook als je elkaar langer kent weet je wat de ander kwetst en kan je daarop inspelen (door het dus niet te doen) Hoelang heb je al een relatie? Vanaf het moment gezien dat je aangeeft aan je partner dat iets kwetsend is: Als het kwetsen al vaker dan 10 keer is gebeurd zou het meekrijgen uit zijn jeugd niet meer mogen tellen, er moeten duidelijk grenzen zijn.
Over die agressie, neen dat keur ik zeker niet goed. Hij heeft me nog nooit echt geslagen hoor, maar hij heeft wel zat andere dingen gedaan. Hier zijn we ook over aan het praten gegaan en dit gaat ook de goede kant op, het is nu namelijk al weken/maanden geleden dat hij ook maar zo woedend op me was. Veel van deze dingen komen ook wel door mij, omdat als we een woordenwisseling hebben hij wegloopt en dan wordt ik wel echt boos. Ik praat het dan liever uit, dus ga ik over zijn grens en hij over de mijne zeg maar.
Ook al is je vriend uit zichzelf nog zo agressief hij moet een manier vinden voor zichzelf om dat te uiten (niet op jou in geen enkele vorm) en jullie moeten elkaar respecteren in hoe je iets verwerkt als hij afstand nodig heeft na zo'n ruzie geef hem dat dan. Het is een van de belangrijkste dingen in een relatie: respect hebben voor elkaar. Als je elkaar respecteert kwets je elkaar ook niet meer (in ieder geval niet opzettelijk)
Waarom ik met hem oud wil worden.. Mm.. ik hou van hem, we hebben veel lol. Hebben dezelfde levensdoelen, hobbys. Ik smelt als ik hem bezig zie met onze dieren en met kindjes. Hoe lief hij af en toe voor mij kan zijn, en dat hij als het nodig is altijd voor me klaar staat! hij heeft me nog nooit laten vallen. Het gevoel dat ik heb als ik in zijn bruine puppy ogen kijk! De klopjes die hij ineens op mijn been geeft als we samen in de auto zitten, omdat dat voor hem een teken is dat hij me lief vind!Ga zo maar door!
Over zijn pc gedrag praten we ook over, echter is dat een beetje een verslaving. De ene week gaat het super goed de andere wat minder. Deze week super eigenlijk! Ach de ene sport 2 avonden hij zit die avonden achter de pc.
dit zou ik dus totaal geen probleem vinden
Ik weet dat ik zelf wat minder bang moet zijn,en meer moet zeggen bekijk het maar. Alleen vind ik dat wel eens moeilijk!
Vind het gewoon een hele grote stap in mijn leven, de reden dat ik dit denk ik omdat zoveel mensen tegenwoordig tegen het huwelijk zijn mm..
Wees duidelijk over je eigen grenzen. Als jij je ergens eigenlijk niet happy mee voelt, uit dat dan! Je vroeg in hoeverre een relatie perfect kan zijn, ik zal je dan ook mijn ervaring vertellen.
Ik ben absoluut volledig tevreden met mijn relatie! Natuurlijk zijn er altijd dingen in een persoon maar die moet je niet willen veranderen, zolang hoe je partner hier mee omgaat is wat jij kan accepteren en respecteren is het super.
Probeer er bijvoorbeeld achter tekomen waar die echte agressie eigenlijk vandaan komt en vind een manier om je vriend op te beuren. (door bijvoorbeeld helemaal met hem eens te zijn) Vaak kan je dan direct samen wel lachen en maakt het allemaal eigenlijk niet uit. En egoistisch tja dat zijn er een hele hoop. Maar je kan een middenweg vinden, wel egoistisch tegenover wat hij dan ook maar wilt maar tegen jou in jullie dagelijks leven moet hij evenveel rekening houden met jou. En ga zo maar door. Ik denk niet dat iemands negatieve kanten perse invloed op de relatie hoeven te hebben, tenzij ze misschien heel extreem zijn. Maar dan had je het waarschijnlijk niet zo leuk gehad ook met je vriend.
Als je denkt dat je er samen uit kan komen, als er echt nog hoop is op verbetering van dingen waar je je echt aan stoort of als je dat kan laten gaan. Het is een veel te lang verhaal geworden maar wat ik bedoel te zeggen. Kijk eens buiten de relatie: wat kan jij accepteren van iemand en wat wil je niet accepteren van iemand. Wat is zeg maar wel jammer en was wel leuker geweest als... en wat is echt No-go. De wel jammer moet je mee leren omgaan, de no-go moet per direct worden opgelost (samen) of ...
Verlies jezelf niet, er zwemmen genoeg vissen in de zee of veel geluk in je huwelijk!
Heb respect voor elkaar, cijfer jezelf niet weg, durf wel compromissen te sluiten (beide partijen!), heb vertrouwen.
zondag 5 april 2009 om 01:10
quote:milo schreef op 05 april 2009 @ 01:07:
[...]
Het is toch niet de bedoeling van de liefde dat je steeds maar opstandig bent naar je partner?Mm.. kies hier wel steeds de verkeerde woorden. Opstandig/eigenwijs op de goede manier. Leuke manier. Doe het nooit zoals het hoort maar zoals ik het leuk vind.
[...]
Het is toch niet de bedoeling van de liefde dat je steeds maar opstandig bent naar je partner?Mm.. kies hier wel steeds de verkeerde woorden. Opstandig/eigenwijs op de goede manier. Leuke manier. Doe het nooit zoals het hoort maar zoals ik het leuk vind.
zondag 5 april 2009 om 01:11
Je legt alles bij jezelf neer NIL. Je hoeft jezelf niet te ver-exuseren, noch je ouders, noch zijn ouders, achtergrond, bakermat, whatever. Het gaat om JOUW gevoel van twijfel.
Dáár moet je iets mee. Trouwen of niet trouwen een afweging maken wel/niet. That`s the question. alle subargumenten zijn leuk, maar wat is je eigen gevoel hierover.
Je wil met deze man oud worden, ja dat is wel de bedoeling anders zou je niet trouwen. Maar is dat oud worden met deze man ook daadwerkelijk wat je wil? Ik denk het wel als ik het zo lees, maar waarom dan de vraag stellen of je wel zal trouwen? Je geeft zulke tegenstrijdige berichten af.
Ikzelf heb al een scenario in m`n hoofd, hopen tegen alle hoop in. Denk dat jij het huwelijk, lees oud worden met deze man, téveel idealiseert.
Dáár moet je iets mee. Trouwen of niet trouwen een afweging maken wel/niet. That`s the question. alle subargumenten zijn leuk, maar wat is je eigen gevoel hierover.
Je wil met deze man oud worden, ja dat is wel de bedoeling anders zou je niet trouwen. Maar is dat oud worden met deze man ook daadwerkelijk wat je wil? Ik denk het wel als ik het zo lees, maar waarom dan de vraag stellen of je wel zal trouwen? Je geeft zulke tegenstrijdige berichten af.
Ikzelf heb al een scenario in m`n hoofd, hopen tegen alle hoop in. Denk dat jij het huwelijk, lees oud worden met deze man, téveel idealiseert.
zondag 5 april 2009 om 01:12
wat bedoel je eigenlijk met "moeilijk" als je zegt dat je vriend een moeilijk karakter heeft en je vader ook.
het klinkt een beetje als een hondje dat je dan moet heropvoeden, maar laat ik je uit die droom helpen, een volwassen man kan je niet veranderen. Zeg eens eerlijk, hoop jij dat je man verandert met de tijd? Of vind je hem nu al perfect?
het klinkt een beetje als een hondje dat je dan moet heropvoeden, maar laat ik je uit die droom helpen, een volwassen man kan je niet veranderen. Zeg eens eerlijk, hoop jij dat je man verandert met de tijd? Of vind je hem nu al perfect?