Relaties
alle pijlers
Is sleur onvermijdelijk?
zondag 5 april 2009 om 23:18
Ik mis hem. Hij is nu al bijna vier weken voor werk in het buitenland en blijft nog zeker twee weken weg. Hij belt bijna iedere avond, om even mijn stem te horen. Het is nu echt niet leuk meer...
Maar tegelijkertijd voelt het zo goed dat er zomaar, sinds ruim een jaar, iemand in mijn leven is die ik zo kan missen. Waar ik blij van word als ik even zijn stem hoor. Waar ik tot over mijn oren verliefd op ben en het is ook nog wederzijds!
Tegelijk ben ik soms bang dat dit maar tijdelijk is. Geloof ik niet zo in eeuwige liefde. Zelf een lange relatie achter de rug en gescheiden. Ook in mijn omgeving een aantal scheidingen van dichtbij meegemaakt. Bij zoveel mensen slaat de sleur toe, gaat de liefde over, verdwijnt de passie.... Hoe hou je dat gevoel vast?
Ach, het is zondagavond, ik zit aan mijn derde glas wijn me een beetje verdrietig te voelen, te wachten op een telefoontje van mijn lief, wou het even van me afschrijven.
En ben ook wel benieuwd hoe anderen hierover denken. Is sleur onvermijdelijk? Bestaat 'eeuwige liefde'?
Nu nog even een goeie titel bedenken die de lading dekt.
Maar tegelijkertijd voelt het zo goed dat er zomaar, sinds ruim een jaar, iemand in mijn leven is die ik zo kan missen. Waar ik blij van word als ik even zijn stem hoor. Waar ik tot over mijn oren verliefd op ben en het is ook nog wederzijds!
Tegelijk ben ik soms bang dat dit maar tijdelijk is. Geloof ik niet zo in eeuwige liefde. Zelf een lange relatie achter de rug en gescheiden. Ook in mijn omgeving een aantal scheidingen van dichtbij meegemaakt. Bij zoveel mensen slaat de sleur toe, gaat de liefde over, verdwijnt de passie.... Hoe hou je dat gevoel vast?
Ach, het is zondagavond, ik zit aan mijn derde glas wijn me een beetje verdrietig te voelen, te wachten op een telefoontje van mijn lief, wou het even van me afschrijven.
En ben ook wel benieuwd hoe anderen hierover denken. Is sleur onvermijdelijk? Bestaat 'eeuwige liefde'?
Nu nog even een goeie titel bedenken die de lading dekt.
zondag 5 april 2009 om 23:36
Ja,eeuwige liefde bestaat ,dat weet ik zeker .Ben nu ruim 25 jaar bij mijn partner en heel gelukkig .Ook ik zie veel relaties stranden En de sleur is denk ik een beetje onvermijdelijk.Het gaat erom wat je in de relatie ermee doet .
Ontspanning,samen dingen doen,elkaar telkens weer verrassen .
En een beetje vertrouwen hebben in elkaar en in jezelf.....
Ontspanning,samen dingen doen,elkaar telkens weer verrassen .
En een beetje vertrouwen hebben in elkaar en in jezelf.....
zondag 5 april 2009 om 23:36
Daarom is het ook zo belangrijk om binnen een relatie ook dingen voor jezelf en op jezelf te blijven doen. Zo wordt de ander niet 'vanzelfsprekend' en je kunt dan je verhalen bij elkaar kwijt, elkaar stimuleren en aanmoedigen. En verder; enige sleur vind ik niet erg. Het hoeven niet altijd hoge pieken en diepe dalen te zijn.
Ik ervaar enige rust als wel prettig en ik krijg zo de ruimte om me ook een beetje lekker in mijn eigen wereldje terug te kunnen trekken af en toe. Verder is angst en 'bang zijn voor' zinloos, emotioneel zwaar en zonde van je tijd. Geef het wat ruimte, geniet van nu, geniet van het bijzondere wat al zo snel gewoon lijkt en leg de lat niet te hoog!
Ik ervaar enige rust als wel prettig en ik krijg zo de ruimte om me ook een beetje lekker in mijn eigen wereldje terug te kunnen trekken af en toe. Verder is angst en 'bang zijn voor' zinloos, emotioneel zwaar en zonde van je tijd. Geef het wat ruimte, geniet van nu, geniet van het bijzondere wat al zo snel gewoon lijkt en leg de lat niet te hoog!
zondag 5 april 2009 om 23:48
Sleur is onvermijdelijk als je elkaar " voor lief neemt " en de ander daardoor niet écht meer ziet en hoort ; dan lijkt iemand ook altijd dezelfde lullige sullige trouwe lobbes waar je gerust over en tegenaan mag zeuren en waar je je best niet meer voor hoeft te doen om het ook hem naar de zin te maken .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 april 2009 om 23:53
Vicky: ik geniet inderdaad enorm van het nu, zelfs van het missen van hem nu hij tijdelijk zo ver weg is
bgb: daar ben ik me heel erg van bewust. Na een stukgelopen relatie weet ik een beetje wat de valkuilen zijn. Alhoewel ik de wijsheid natuurlijk niet in pacht heb, denk ik inderdaad ook dat je je best voor elkaar moet blijven doen.
bgb: daar ben ik me heel erg van bewust. Na een stukgelopen relatie weet ik een beetje wat de valkuilen zijn. Alhoewel ik de wijsheid natuurlijk niet in pacht heb, denk ik inderdaad ook dat je je best voor elkaar moet blijven doen.
maandag 6 april 2009 om 09:08
Ik geloof niet in 'ze leefden nog lang en gelukkig' in de zin dat je zó goed bij elkaar kunt passen dat je voor altijd en zonder moeite gelukkig bent. Dat is een sprookje. Maar aan de andere kant: ik ben 10 jaar samen met mijn man en wij zitten absoluut niet in een sleur. We hebben gewoon een leuke, spannende, fijne relatie. En ja, het wordt wel wat voorspelbaarder als je langer samen bent, dat is niet te voorkomen. Maar sleur is mi iets anders. Dat is dat het er eigenlijk niet toe doet of de ander er wel of niet is en dát is niet gezond.
Ik denk namelijk dat je een relatie gezond moet hóuden. Dat kost wel moeite en tijd, maar het is zeker te doen. En accepteren dat lange relaties níet altijd rozegeur en maneschijn kunnen zijn, dat relaties soms wat spannender zijn en dat er soms meer energie in andere dingen gaat zitten. Dát is wat er bij veel mensen ontbreekt. Ik verbaas me er altijd over dat mensen zeggen 'de passie verdwijnt'. Tja, en ik stond erbij en ik keek ernaar....
Daar ben je mi namelijk nog altijd zélf bij en zélf verantwoordelijk voor. Liefde is een werkwoord, niet iets wat je overkomt.
Ik denk namelijk dat je een relatie gezond moet hóuden. Dat kost wel moeite en tijd, maar het is zeker te doen. En accepteren dat lange relaties níet altijd rozegeur en maneschijn kunnen zijn, dat relaties soms wat spannender zijn en dat er soms meer energie in andere dingen gaat zitten. Dát is wat er bij veel mensen ontbreekt. Ik verbaas me er altijd over dat mensen zeggen 'de passie verdwijnt'. Tja, en ik stond erbij en ik keek ernaar....
Daar ben je mi namelijk nog altijd zélf bij en zélf verantwoordelijk voor. Liefde is een werkwoord, niet iets wat je overkomt.
maandag 6 april 2009 om 09:33
BGB postte ooit eens iets als "als het gras bij de buren groener lijkt dan wordt het tijd om je eigen gazonnetje te bemesten".
Vond ik wel een heel goeie.
Mijn man en ik zijn nu 13 jaar bij elkaar en bij ons is het ook niet altijd van nature rozengeur en manenschijn. Ik ben zelf iets gevoeliger voor sleur dan mijn man. Hij is sowieso een heel rustig type dat graag in de tuin werkt en een regelmatig leven leidt enz. Dat betekent dat een relatieboost vaker van mijn kant komt, daar heb ik wel eens moeite mee gehad, maar ik heb er voor gekozen om me daar gewoon bij neer te leggen. Het tegenovergestelde (rust) komt altijd van zijn kant en dat is soms ook gewoon nodig.
Soms schud ik de relatie wakker met een veertje, soms met een bijl, tot nu toe heeft het altijd nog gewerkt.
Vond ik wel een heel goeie.
Mijn man en ik zijn nu 13 jaar bij elkaar en bij ons is het ook niet altijd van nature rozengeur en manenschijn. Ik ben zelf iets gevoeliger voor sleur dan mijn man. Hij is sowieso een heel rustig type dat graag in de tuin werkt en een regelmatig leven leidt enz. Dat betekent dat een relatieboost vaker van mijn kant komt, daar heb ik wel eens moeite mee gehad, maar ik heb er voor gekozen om me daar gewoon bij neer te leggen. Het tegenovergestelde (rust) komt altijd van zijn kant en dat is soms ook gewoon nodig.
Soms schud ik de relatie wakker met een veertje, soms met een bijl, tot nu toe heeft het altijd nog gewerkt.
maandag 6 april 2009 om 11:27
Bij mij is het gras nog helderfrislentegroen! En ik zal het bemesten niet vergeten.
In mijn vorige, érg lange relatie, mistte ik het gevoel van verliefd zijn en passie wel en volgens mij kan je nog zo je best doen, dat gevoel verdwijnt of wordt minder.
Na tien jaar of langer krijg je geen hartkloppingen meer als je op hem wacht, als je samen iets af hebt gesproken. En kijk je niet meer elke ochtend glunderend boven de rand van het dekbed uit terwijl hij zich staat aan te kleden. Heb je je mobiel niet meer 24/7 binnen handbereik omdat je geen berichtje van hem wilt missen. Kom je niet voor de zoveelste keer tot de conclusie dat het alweer licht begint te worden en je de hele nacht niet hebt geslapen omdat je niet uitgepraat en niet uitgevreeën raakt. En zit je niet voor de zoveelste keer te suffen op je werk met spierpijn van weer een nacht vol passie. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Natuurlijk moet je daaraan werken. Wat ik al zei, ik denk dat ik een aantal valkuilen wel weet te ontwijken.
Maar toch hé, dat gevoel wat ik nu heb wil ik zo graag vasthouden, koesteren, nooit meer kwijtraken.
Toch maar niet gaan samenwonen en hopen dat hij nog heel vaak naar het buitenland moet voor zijn werk
In mijn vorige, érg lange relatie, mistte ik het gevoel van verliefd zijn en passie wel en volgens mij kan je nog zo je best doen, dat gevoel verdwijnt of wordt minder.
Na tien jaar of langer krijg je geen hartkloppingen meer als je op hem wacht, als je samen iets af hebt gesproken. En kijk je niet meer elke ochtend glunderend boven de rand van het dekbed uit terwijl hij zich staat aan te kleden. Heb je je mobiel niet meer 24/7 binnen handbereik omdat je geen berichtje van hem wilt missen. Kom je niet voor de zoveelste keer tot de conclusie dat het alweer licht begint te worden en je de hele nacht niet hebt geslapen omdat je niet uitgepraat en niet uitgevreeën raakt. En zit je niet voor de zoveelste keer te suffen op je werk met spierpijn van weer een nacht vol passie. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Natuurlijk moet je daaraan werken. Wat ik al zei, ik denk dat ik een aantal valkuilen wel weet te ontwijken.
Maar toch hé, dat gevoel wat ik nu heb wil ik zo graag vasthouden, koesteren, nooit meer kwijtraken.
Toch maar niet gaan samenwonen en hopen dat hij nog heel vaak naar het buitenland moet voor zijn werk
maandag 6 april 2009 om 11:37
Hoi Alice, ik heb na een lang en ongelukkig eerste huwelijk nu al tien jaar een heel gelukkig tweede huwelijk.
Ik ben er helemaal niet bang voor dat de liefde tussen mijn man en mij ooit zal verdwijnen, want door mijn eerste huwelijk weet ik dat mijn liefde alleen verdwijnt als mijn partner lelijk tegen me doet. En mijn man heeft net hetzelfde. Bij mij is het dus zo dat mijn eerdere relatie-ervaring me juist nog sterker in onze liefde laat geloven.
Wat de sleur betreft: dat hangt volgens mij voor een deel van je persoonlijjkheid af. Voor mij hoeft een 'spannende' relatie niet, integendeel. Ik vind de rust en stabiliteit van een vaste, liefdevolle relatie veel fijner dan spanning en onzekerheid.
Als je voortdurend nieuwe kicks wil, als je verslaafd bent aan de heftige gevoelens van prille verliefdheid, dan kan ik me voorstellen dat je de rust van een stabiele relatie als 'sleur' beschouwt. In dat geval ben je volgens mij niet geschikt voor een langdurige relatie.
Ik mis mijn man nog iedere dag als hij op zijn werk zit (en ik thuis als freelancer aan het werk ben) en ik kijk altijd uit naar zijn thuiskomst. Ik voel me nog iedere dag smelten van liefde en geluk als ik naar hem kijk. Ik vind het iedere dag opnieuw heerlijk om hem te strelen en te zoenen. Zolang ik dat voel (en ik ben ervan overtuigd dat dat altijd zo zal blijven) vind ik het geen sleur.
Ik ben er helemaal niet bang voor dat de liefde tussen mijn man en mij ooit zal verdwijnen, want door mijn eerste huwelijk weet ik dat mijn liefde alleen verdwijnt als mijn partner lelijk tegen me doet. En mijn man heeft net hetzelfde. Bij mij is het dus zo dat mijn eerdere relatie-ervaring me juist nog sterker in onze liefde laat geloven.
Wat de sleur betreft: dat hangt volgens mij voor een deel van je persoonlijjkheid af. Voor mij hoeft een 'spannende' relatie niet, integendeel. Ik vind de rust en stabiliteit van een vaste, liefdevolle relatie veel fijner dan spanning en onzekerheid.
Als je voortdurend nieuwe kicks wil, als je verslaafd bent aan de heftige gevoelens van prille verliefdheid, dan kan ik me voorstellen dat je de rust van een stabiele relatie als 'sleur' beschouwt. In dat geval ben je volgens mij niet geschikt voor een langdurige relatie.
Ik mis mijn man nog iedere dag als hij op zijn werk zit (en ik thuis als freelancer aan het werk ben) en ik kijk altijd uit naar zijn thuiskomst. Ik voel me nog iedere dag smelten van liefde en geluk als ik naar hem kijk. Ik vind het iedere dag opnieuw heerlijk om hem te strelen en te zoenen. Zolang ik dat voel (en ik ben ervan overtuigd dat dat altijd zo zal blijven) vind ik het geen sleur.
maandag 6 april 2009 om 11:48
Waarom Alice? Een relatie blijft niet zo, maar je gaat toch ook niet steeds goede relaties om zeep helpen om maar weer opnieuw verliefd te kunnen worden? Volwassen worden kan ook in relaties geen kwaad.
En daarbij, ik ben 10 jaar samen met mijn man, maar ik kijk nog steeds glunderend boven het dekbed uit als hij zich aankleed.
En nee, verliefdheidskriebels heb ik niet meer, niet in de zin van de hele dag aan hem denken, niet kunnen eten, zenuwachtig worden, enzovoorts. Maar dat hóeft toch helemaal niet?
En daarbij, ik ben 10 jaar samen met mijn man, maar ik kijk nog steeds glunderend boven het dekbed uit als hij zich aankleed.
En nee, verliefdheidskriebels heb ik niet meer, niet in de zin van de hele dag aan hem denken, niet kunnen eten, zenuwachtig worden, enzovoorts. Maar dat hóeft toch helemaal niet?
maandag 6 april 2009 om 11:55
En je doet net alsof verliefdheid beter en leuker is dan liefde. Verliefdheid is best leuk hoor, ik word af en toe nog wel verliefd. Maar dat valt echt in het niet bij de liefde die er nu is tussen mijn man en mij. Er komen dan wel geen ladingen vlinders bij kijken, maar dat gevoel van samen een verleden hebben, samen een toekomst opbouwen, van zeker weten dat er 1 iemand áltijd achter je zal staan, altijd van je zal houden en vast van plan is om tot je dood bij je te blijven, die zijn best doet om jou gelukkig te maken, al je leuke en minder leuke kanten kent, weet wat je denkt als je hem aankijkt is echt nog véél beter dan welke opwindende verliefdheid dan ook.
Verliefdheid is leuk en spannend, maar in mijn ogen niet meer dan een opstapje naar een echte relatie.
Verliefdheid is leuk en spannend, maar in mijn ogen niet meer dan een opstapje naar een echte relatie.
maandag 6 april 2009 om 12:27
Ho ho, haha, ik geloof niet dat ik 'steeds nieuwe kicks wil en verslaafd ben aan de heftige gevoelens van een prille verliefdheid'.
Ook 'help ik niet steeds goede relaties om zeep om maar weer verliefd te kunnen worden'.
Ik heb heel lang in een vaste relatie gezeten die ook héél lang gewoon goed was, totdat het de laatste jaren berafwaarts ging om allerlei redenen (belangrijkste: drank en drugs..)
Na een lange periode van worstelen en vechten voor de relatie en de periode van scheiden en alles wat daarbij komt kijken, kwam ik ruim een jaar later hém tegen. Degene bij wie ik me zo goed voel en jong en onbezorgd en begeerd en geliefd en ....
Dit is in mijn 40-jarige leven mijn tweede serieuze relatie. Dus zoveel goede relaties heb ik niet om zeep geholpen
Ik wil dat gevoel gewoon nog lang niet kwijt, ja, eigenlijk wil ik gewoon dat alles blijft zoals het nu is. Zo is het goed. Tja, is dat zo raar dan?
Ook 'help ik niet steeds goede relaties om zeep om maar weer verliefd te kunnen worden'.
Ik heb heel lang in een vaste relatie gezeten die ook héél lang gewoon goed was, totdat het de laatste jaren berafwaarts ging om allerlei redenen (belangrijkste: drank en drugs..)
Na een lange periode van worstelen en vechten voor de relatie en de periode van scheiden en alles wat daarbij komt kijken, kwam ik ruim een jaar later hém tegen. Degene bij wie ik me zo goed voel en jong en onbezorgd en begeerd en geliefd en ....
Dit is in mijn 40-jarige leven mijn tweede serieuze relatie. Dus zoveel goede relaties heb ik niet om zeep geholpen
Ik wil dat gevoel gewoon nog lang niet kwijt, ja, eigenlijk wil ik gewoon dat alles blijft zoals het nu is. Zo is het goed. Tja, is dat zo raar dan?
maandag 6 april 2009 om 12:56
quote:AliceInWonderland schreef op 06 april 2009 @ 12:27:
Ho ho, haha, ik geloof niet dat ik 'steeds nieuwe kicks wil en verslaafd ben aan de heftige gevoelens van een prille verliefdheid'.
Alice, ik was degene die het daarover had, maar ik doelde niet op jou! Ik had het in het algemeen over mensen die niet zonder verliefdheid kunnen. Met 'je' bedoelde ik 'men', niet 'jij, Alice'.
(..)
Na een lange periode van worstelen en vechten voor de relatie en de periode van scheiden en alles wat daarbij komt kijken, kwam ik ruim een jaar later hém tegen. Degene bij wie ik me zo goed voel en jong en onbezorgd en begeerd en geliefd en ....
(..)
Ik wil dat gevoel gewoon nog lang niet kwijt, ja, eigenlijk wil ik gewoon dat alles blijft zoals het nu is. Zo is het goed. Tja, is dat zo raar dan?
Het gevoel dat je beschrijft (begeerd, geliefd, enz) heb ik nu ook nog altijd, dus dat kan blijvend zijn.
Anderzijds denk ik niet dat bij jou 'alles' precies zo zal blijven zoals het nu is. Dat je na twintig jaar nog altijd nauwelijks een hap door je keel zult blijven krijgen van verliefdheid. Dat zal volgens mij na een tijd overgaan. Maar dat hoeft niet erg te zijn! Ik zou zelf overigens niet willen dat dat gevoel altijd zo bleef, want dan kom je bijna niet meer aan je hobby's en werk toe. En je zou er graatmager van worden. Ik was het eerste jaar dat ik mijn man kende zeven kilo afgevallen
Ho ho, haha, ik geloof niet dat ik 'steeds nieuwe kicks wil en verslaafd ben aan de heftige gevoelens van een prille verliefdheid'.
Alice, ik was degene die het daarover had, maar ik doelde niet op jou! Ik had het in het algemeen over mensen die niet zonder verliefdheid kunnen. Met 'je' bedoelde ik 'men', niet 'jij, Alice'.
(..)
Na een lange periode van worstelen en vechten voor de relatie en de periode van scheiden en alles wat daarbij komt kijken, kwam ik ruim een jaar later hém tegen. Degene bij wie ik me zo goed voel en jong en onbezorgd en begeerd en geliefd en ....
(..)
Ik wil dat gevoel gewoon nog lang niet kwijt, ja, eigenlijk wil ik gewoon dat alles blijft zoals het nu is. Zo is het goed. Tja, is dat zo raar dan?
Het gevoel dat je beschrijft (begeerd, geliefd, enz) heb ik nu ook nog altijd, dus dat kan blijvend zijn.
Anderzijds denk ik niet dat bij jou 'alles' precies zo zal blijven zoals het nu is. Dat je na twintig jaar nog altijd nauwelijks een hap door je keel zult blijven krijgen van verliefdheid. Dat zal volgens mij na een tijd overgaan. Maar dat hoeft niet erg te zijn! Ik zou zelf overigens niet willen dat dat gevoel altijd zo bleef, want dan kom je bijna niet meer aan je hobby's en werk toe. En je zou er graatmager van worden. Ik was het eerste jaar dat ik mijn man kende zeven kilo afgevallen
dinsdag 7 april 2009 om 00:11
