Angst onvruchtbaarheid

26-09-2019 16:23 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goeie dag ,
Hier een vrouw met vragen haha .. Ik schrijf mijn verhaal omdat ik hoop dat er iemand is die herkenning heeft in mij of wat helpende gedachtes kan bieden .

Het gene waar mijn verhaal over gaat is dat ik de afgelopen 3/4 maanden heel vaak droom over zwanger zijn en merk dat ik ook best verlang naar een stabiel leven met een leuke relatie en een kindje .. alleen ik ben pas 18 jaar .. Dus vind ik het absurd van mijzelf dat ik hier nu al zo mee bezig ben .

Ik heb geen relatie en dat maakt het nog vreemder haha .

Ik heb gelezen dat het dromen over zwangerschap kan betekenen dat je aan het veranderen bent of dat er een grote verandering op je staat te wachten .. Maar het feit dat ik er zo vaak over droom en er ook semi verlangens naar heb maakt het vreemd voor mij ..

Ik heb een angststoornis waardoor ik al jaren lang thuis zit en mezelf bang kan maken voor de vreemdste dingen .. mijn grote angst nu is dat ik misschien wel onvruchtbaar ben ?? Het lijkt me zo vreselijk om er mee geconfronteerd te worden dat je geen kinderen kunt krijgen .

Ik zeg zeker niet dat ik nu zwanger zou willen worden want ik ben nog veel te jong en heb zeker niet de tools om een kindje een stabiel en gezond leven te geven maar dit is dus wat er in mijn hoofd rond gaat zo nu en dan .

Graag zie ik jullie verhalen tegemoet komen ...

Alvast bedankt
Als je al jarenlang een angststoornis hebt kun je je beter druk maken over erfelijkheid daarvan dan over onvruchtbaarheid.
Niet handig om je angst te voeden met andersvrouws verhalen. Moet je niet willen. En zorg dat je goede hulp krijgt met je angsten als je die nog niet hebt want je verdoet je leven ermee.
Alle reacties Link kopieren
Heb je hulp voor je angststoornis? Zelf ben ik onvruchtbaar, dit kreeg ik te horen op mijn 16e. Ja dat is vreselijk, en soms ben ik er nog een beetje verdrietig van. Maar ook daar leer je mee om te gaan. Je leven is niet alleen compleet/vol wanneer je kinderen hebt. Ik ben erg gelukkig, ondanks dat ik wel een erg moederlijk type ben. Ik moeder over mijn dieren en ik ben gastouder voor mijn nichtjes en neefjes. Genoeg om te verzorgen. Dus zelf als je onvruchtbaar zou blijken; daar ga je mee om leren gaan. Het staat niet gelijk aan een diep zwart gat. Maar met een angststoornis kun je natuurlijk lekker malen. Mocht je daar nog geen hulp voor hebben, het is zeker het overwegen waard.
Verhalen over?
De kans op onvruchtbaarheid is volgens mij niet groot. Meestal zijn mensen verminderd vruchtbaar.

Maar goed daar heb je nu niets aan. Ik zou het eens voorleggen aan een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
Soms is de houding: "Je pas druk maken als iets zo ver is ..." iets dat helpt.

En nee, ik ben zelf niet onvruchtbaar. Maar mijn partner wel. En samen zijn we daar doorheen gekomen en is het met alle hulpmiddelen die er tegenwoordig zijn gelukt om een dochter te krijgen.

En weet je: die ervaring zou ik niet willen inruilen voor een andere levenservaring. Het heeft ons samen veel gebracht, geleerd en stabiel gemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een angststoornis en ben onvruchtbaar (en daarom ongewenst kinderloos.) Hoe maf ook, het leven gaat toch 'gewoon' door. Natuurlijk is het soms rauw, maar ik ervaar ook dat er zoveel andere mooie dingen zijn.

Probeer je angst te parkeren, ga leven en zie hoe het loopt. Mocht je angst werkelijkheid worden, is er altijd een weg te vinden waardoor je leven op een andere manier zin krijgt.
bloem_m schreef:
26-09-2019 18:12
Ik heb een angststoornis en ben onvruchtbaar (en daarom ongewenst kinderloos.) Hoe maf ook, het leven gaat toch 'gewoon' door. Natuurlijk is het soms rauw, maar ik ervaar ook dat er zoveel andere mooie dingen zijn.

Probeer je angst te parkeren, ga leven en zie hoe het loopt. Mocht je angst werkelijkheid worden, is er altijd een weg te vinden waardoor je leven op een andere manier zin krijgt.
Een angststoornis is toch ook niet met een kind te combineren? Nog afgezien van het feit dat het misschien erfelijk kan zijn.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
26-09-2019 17:40
Als je al jarenlang een angststoornis hebt kun je je beter druk maken over erfelijkheid daarvan dan over onvruchtbaarheid.

Naast erfelijkheid is een stabiele ouder zijn voor een kind ook wel enigszins een pré. Dus naast deze aanvulling eens met jou: blijf/ga eerst maar werken aan stabiel worden voordat je je druk gaat maken over mogelijke onvruchtbaarheid.
Niemand kan zeggen of je onvruchtbaar bent of niet. Het kan erfelijk zijn dus daar kan iets zeggen, maar ook niet. Je weet het niet. Het leven bied hierin geen garanties. Ik wilde ook altijd graag moeder willen in de toekomst, had ook wel “angst” dat het niet zou lukken, maar dat is ook wel normaal want het kan zo’n enorm sterke wens zijn. Maar als het je leven gaat beheersen, en je er zelfs paniek van krijgt, dat lijkt me niet goed. Probeer te relativeren, al is het moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me goed om aan je angststoornis te gaan werken. Je kunt om alles wel bezorgd zijn maar het is de vraag of het reële angst is. Probeer eens wat meer in het hier en nu te leven.
Als jij verhalen zoekt van onvruchtbare mensen ga je die ongetwijfeld vinden. Als je succesverhalen zoekt, ga je die ook vinden. Het is maar net wat jij wilt lezen en waar je je aan vastklampt.
Tja, die angst hoort natuurlijk bij je angststoornissen en zegt niks over de werkelijkheid. Goed om je dat vast te realiseren.

En mocht je worst case scenario uitkomen, kom je daar ook wel weer overheen. Zoals je leest zijn er genoeg onvruchtbare vrouwen die een heel rijk en gelukkig leven leiden. Mijzelf inclusief. Het is verdrietig, maar uiteindelijk niks om bang voor te zijn, want je past je wel aan aan je leven dan.

Bovendien is het nu toch geen issue. Je bent nog hartstikke jong, er is nog geen potentiële vader in beeld. Accepteer de angst als een irrationeel product van je gedachten, en doe er verder niks mee.

Het klinkt wel alsof hulp voor je stoornis handig zou zijn. Al jaren niet echt buiten komen, lijkt me toch ook niks aan
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
26-09-2019 18:24
Een angststoornis is toch ook niet met een kind te combineren? Nog afgezien van het feit dat het misschien erfelijk kan zijn.
De erfelijkheid is voor mij en ons inderdaad een groter punt geweest voor ik en mijn man ging proberen kinderen te krijgen, dan mijn functioneren ondanks de stoornis. Omdat ik een zeer stabiele man heb en een groot sociaal netwerk, hebben wij het toch aangedurft om te kijken of ik zwanger zou worden. Ik functioneer, ondanks angststoornis, prima. Werk, studeer en heb een goed leven. Ik moet enkel soms wat gas terug nemen (en daar komt dan mijn man en ons netwerk om de hoek kijken) om te zorgen dat ik zo goed mogelijk in balans blijf. Ik ken mijzelf en mijn grenzen goed, misschien wel beter dan menig ander zonder stoornis 😉.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven