Relaties
alle pijlers
Relatie russen vriendinnen. Wat is Normaal en wat niet.
vrijdag 17 april 2009 om 16:13
Vriendschap is iets heel bijzonders. Eigenlijk iets wat ik me tot voor kort niet zo besefte.
Vriendschap is ook iets heel vreemds. Je maakt deel uit van elkaar leven soms tot in detail kun je uren aan de telefoon zitten of wijntjes drinken en alle zaken van het leven met elkaar bespreken.Van alle leuke dingen zoals het leuke jurkje dat je gezien hebt en over het feit dat je blij bent om een gebeurtenis in je leven totaan de vervelende dingen als ruzie met je vriendje of ziekte en ander niet zo leuk nieuws.
In sommige gevallen kan een vriendschap met je vriendin zelfs zo heftig zijn dat je niets meer zonder elkaar beleeft en dat je ieder stapje wat je in je leven neemt en iedere beslissing eerst met elkaar bespreekt voordat je overgaat tot daadwerkelijke actie.En dat je van je sexleven tot je werkleven niet meer zelf leeft maar dat je dat beleeft met iemand anders.
Vervolgens ga je met elkaar ook nog op vakantie en ben je ieder weekend met elkaar op stap en vier je de kerstdagen ook nog met elkaar. Dat is dan een hechte vriendschap denk je dan. En je bent helemaal met elkaar verbonden.
Totdat er iets gebeurt..
Iets wat je allebei niet verwacht van elkaar, je hebt geroddeld over de een naar de andere vriendin. En op het moment dat je dat deed dacht je daar niet bij na. Want ze kennen elkaar toch niet! Je moet nu eenmaal soms even je hart luchten toch!?
En dan leren jouw vriendinnen die je apart hebt leren kennen en waarmee je ook verschillende dingen doet elkaar ook kennen. En weten dus op voorhand al een hele hoop over elkaar. En dan gaat het stuk..de vriendschap die zo waardevol was ..is dat helemaal niet en de dingen die je met elkaar deelde liggen plotseling gewoon op straat! En de weekenden waarbij je bij elkaar op visite gaat zijn er niet meer. De vakanties die je met elkaar deelden worden nu gedeeld door je beide vriendinnen maar dan met elkaar! Ze gaan met elkaar nu naar feestjes en hebben niet meer echt de behoefte contact te zoeken met je.Omdat er 'zoveel'is gebeurd. Alleen kan niemand dat 'zoveel'echt goed beschirjven.En ook komt dan uit dat ze eigenlijk al veel langer met elkaar om wilden gaan maar dat niet deden om je niet voor de voeten te lopen. Natuurlijk kent elk verhaal 6 kanten en beleeft iedereen zijn gevoel anders.
Ik denk dat zo'n relatie zoals boven beschreven erg ongezond is en dat je met je partner zou moeten delen wat je bezig houdt en dat je je vriendinnen zo af en toe zou moeten spreken en dat je ondertussen toch echt je eigen leven op moet bouwen en je eigen keuzes zou moeten maken.Wat zijn de grenzen hierin.
Natuurlijk wil ik nooit meer dezelfde fouten maken als ik heb gedaan.Want het komt hard aan als je 'beste' vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet meemaken dat je nu harstikke zwanger bent. Dat je op je vrijgezellenfeest geen idee hebt wie je moet vragen omdat je 8 jaar lang je lief en leed met meiden hebt gedeelt die nu afstand nemen.
Ik weet dat ik me niet netjes heb gedragen, maar dat geldt voor alle partijen, dus ik weet wat er fout ging.En daarmee zal ik ook zeker niet in herhaling vallen.
Waar ik benieuwd naar ben is wat mensen ervan vinden dat je ALLES met elkaar deelt. En of dat dus gezond is voor jezelf of niet.En of het normaal is dat een vriendschap tussen vriendinnen je het gevoel zo af en toe geeft meer betrokken te zijn bij je vriendin dan bij je partner waarmee je samenwoont.
Ik ben nogal onzeker geworden van dit alles, en merk dat ik met nieuwe eventuele vriendschappen moeilijk uit de voeten kan omdat ik een muurtje opbouw en niet 100% mezelf durf te zijn omdat ik bang ben om gekwetst te worden.
Ik ben van mening dat je wanneer je vriendschap deelt je een ieder in zijn of haar waarde laat en je alles tegen elkaar kunt zeggen ..leuk of niet leuk.
Sorry voor het lange verhaal, maar ben gewoon erg nieuwsgierig naar het feit hoe andere mensen hiermee omgaan.
Liefs Nachtwacht
Vriendschap is ook iets heel vreemds. Je maakt deel uit van elkaar leven soms tot in detail kun je uren aan de telefoon zitten of wijntjes drinken en alle zaken van het leven met elkaar bespreken.Van alle leuke dingen zoals het leuke jurkje dat je gezien hebt en over het feit dat je blij bent om een gebeurtenis in je leven totaan de vervelende dingen als ruzie met je vriendje of ziekte en ander niet zo leuk nieuws.
In sommige gevallen kan een vriendschap met je vriendin zelfs zo heftig zijn dat je niets meer zonder elkaar beleeft en dat je ieder stapje wat je in je leven neemt en iedere beslissing eerst met elkaar bespreekt voordat je overgaat tot daadwerkelijke actie.En dat je van je sexleven tot je werkleven niet meer zelf leeft maar dat je dat beleeft met iemand anders.
Vervolgens ga je met elkaar ook nog op vakantie en ben je ieder weekend met elkaar op stap en vier je de kerstdagen ook nog met elkaar. Dat is dan een hechte vriendschap denk je dan. En je bent helemaal met elkaar verbonden.
Totdat er iets gebeurt..
Iets wat je allebei niet verwacht van elkaar, je hebt geroddeld over de een naar de andere vriendin. En op het moment dat je dat deed dacht je daar niet bij na. Want ze kennen elkaar toch niet! Je moet nu eenmaal soms even je hart luchten toch!?
En dan leren jouw vriendinnen die je apart hebt leren kennen en waarmee je ook verschillende dingen doet elkaar ook kennen. En weten dus op voorhand al een hele hoop over elkaar. En dan gaat het stuk..de vriendschap die zo waardevol was ..is dat helemaal niet en de dingen die je met elkaar deelde liggen plotseling gewoon op straat! En de weekenden waarbij je bij elkaar op visite gaat zijn er niet meer. De vakanties die je met elkaar deelden worden nu gedeeld door je beide vriendinnen maar dan met elkaar! Ze gaan met elkaar nu naar feestjes en hebben niet meer echt de behoefte contact te zoeken met je.Omdat er 'zoveel'is gebeurd. Alleen kan niemand dat 'zoveel'echt goed beschirjven.En ook komt dan uit dat ze eigenlijk al veel langer met elkaar om wilden gaan maar dat niet deden om je niet voor de voeten te lopen. Natuurlijk kent elk verhaal 6 kanten en beleeft iedereen zijn gevoel anders.
Ik denk dat zo'n relatie zoals boven beschreven erg ongezond is en dat je met je partner zou moeten delen wat je bezig houdt en dat je je vriendinnen zo af en toe zou moeten spreken en dat je ondertussen toch echt je eigen leven op moet bouwen en je eigen keuzes zou moeten maken.Wat zijn de grenzen hierin.
Natuurlijk wil ik nooit meer dezelfde fouten maken als ik heb gedaan.Want het komt hard aan als je 'beste' vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet meemaken dat je nu harstikke zwanger bent. Dat je op je vrijgezellenfeest geen idee hebt wie je moet vragen omdat je 8 jaar lang je lief en leed met meiden hebt gedeelt die nu afstand nemen.
Ik weet dat ik me niet netjes heb gedragen, maar dat geldt voor alle partijen, dus ik weet wat er fout ging.En daarmee zal ik ook zeker niet in herhaling vallen.
Waar ik benieuwd naar ben is wat mensen ervan vinden dat je ALLES met elkaar deelt. En of dat dus gezond is voor jezelf of niet.En of het normaal is dat een vriendschap tussen vriendinnen je het gevoel zo af en toe geeft meer betrokken te zijn bij je vriendin dan bij je partner waarmee je samenwoont.
Ik ben nogal onzeker geworden van dit alles, en merk dat ik met nieuwe eventuele vriendschappen moeilijk uit de voeten kan omdat ik een muurtje opbouw en niet 100% mezelf durf te zijn omdat ik bang ben om gekwetst te worden.
Ik ben van mening dat je wanneer je vriendschap deelt je een ieder in zijn of haar waarde laat en je alles tegen elkaar kunt zeggen ..leuk of niet leuk.
Sorry voor het lange verhaal, maar ben gewoon erg nieuwsgierig naar het feit hoe andere mensen hiermee omgaan.
Liefs Nachtwacht
vrijdag 17 april 2009 om 16:22
Er is niemand met wie ik alles deel en daar ben ik volkomen content mee. Ik ben gesteld op mijn vrijheid & privacy en voor mijn vrienden geldt, waarschijnlijk niet geheel toevallig, hetzelfde. Ik wil niet eens weten hoe hun sexleven is of waar zij hun geld aan uit geven. De situatie die je beschrijft komt me benauwend en puberaal voor.
Wat is er overigens mis mee om te schrijven: ik had twee vriendinnen en ik heb tegen elk van hen over de ander geroddeld en nu willen zij mij niet meer zien? Met andere woorden: waarom niet in de eerste persoon enkelvoud geschreven?
Wat is er overigens mis mee om te schrijven: ik had twee vriendinnen en ik heb tegen elk van hen over de ander geroddeld en nu willen zij mij niet meer zien? Met andere woorden: waarom niet in de eerste persoon enkelvoud geschreven?
vrijdag 17 april 2009 om 16:48
Er is voor mij ook niemand met wie ik álles deel. Mijn partner komt er dicht bij in de buurt. Ik heb geen geheimen voor hem, maar sommige gedachten zijn van mij en van niemand anders.
Ik vrees dat het moeilijk voor je wordt om die relatie met je ex-vriendinnen te herstellen en mss is dat maar beter ook. Wees jezelf, in je eentje zonder een soort van symbiose met een vriendin.
Ik vrees dat het moeilijk voor je wordt om die relatie met je ex-vriendinnen te herstellen en mss is dat maar beter ook. Wees jezelf, in je eentje zonder een soort van symbiose met een vriendin.
vrijdag 17 april 2009 om 16:57
vrijdag 17 april 2009 om 16:59
Ik ben ook erg huiverig voor een vriendschap waarin ik álles deel. Ik krijg het al benauwd als ik zoiets bij anderen zie. Ik denk eerlijk gezegd dat zo'n vriendschap eigenlijk alleen maar stuk kan gaan; het wordt te intensief en stort uiteindelijk in elkaar. Ook in jouw geval heeft dat misschien meegespeeld. Bovendien komen roddels natuurlijk extra hard aan als je verder zo ontzettend dik met elkaar bent.
Natuurlijk is er niets mis met een hechte vriendschap, maar ik denk dat je in eerste instantie eens moet proberen your own best friend te worden. Wat vind jij leuk om te doen, zonder dat per se met anderen te hoeven delen? Steek daar energie in, dan komen er vanzelf nieuwe vriendinnen op je pad. Maar hou altijd iets voor jezelf.
Natuurlijk is er niets mis met een hechte vriendschap, maar ik denk dat je in eerste instantie eens moet proberen your own best friend te worden. Wat vind jij leuk om te doen, zonder dat per se met anderen te hoeven delen? Steek daar energie in, dan komen er vanzelf nieuwe vriendinnen op je pad. Maar hou altijd iets voor jezelf.
vrijdag 17 april 2009 om 17:01
Wuiles:
Mijn manier van schrijven is op deze manier, maar idd ik had vriendinnen dat klopt. Bedankt voor je reactie. Inderdaad erg puberaal en vooral ook benauwend is zo'n relatie. We zijn allemaal meiden van bijna 30.Jammergenoeg is het zover gekomen en heb ik niet eerder ingezien hoe stompzinnig ik bezig was.
Pelikaan: Ik heb ook helemaal niet de intentie om de relatie te herstellen. Het is een erg vrij gevoel wat ik nu ervaar juist doordat we gebroken hebben. Toch is het wennen omdat je een hele andere draai geeft aan je leven. Ineens heb je tijd over voor een leuk boek, of om op visite te gaan bij je zus.Maar ook is het dus anders omdat je zo gewend bent aan het feit dat je bij ieder wissewasje met elkaar aan de telefoon hing. (van beide kanten hoor)
Misschien is het ook gewoon de overgang van de 'jeugd' naar het volwassen leven. Al geef ik er niet zo graag aan toe.Ik geniet veel meer van de dingen in het leven en heb het gevoel aan mijn eigen roer te staan.
Ik wilde gewoon erg graag weten hoe de meeste mensen met 'vrienden' omgaan.
Bedankt!
Mijn manier van schrijven is op deze manier, maar idd ik had vriendinnen dat klopt. Bedankt voor je reactie. Inderdaad erg puberaal en vooral ook benauwend is zo'n relatie. We zijn allemaal meiden van bijna 30.Jammergenoeg is het zover gekomen en heb ik niet eerder ingezien hoe stompzinnig ik bezig was.
Pelikaan: Ik heb ook helemaal niet de intentie om de relatie te herstellen. Het is een erg vrij gevoel wat ik nu ervaar juist doordat we gebroken hebben. Toch is het wennen omdat je een hele andere draai geeft aan je leven. Ineens heb je tijd over voor een leuk boek, of om op visite te gaan bij je zus.Maar ook is het dus anders omdat je zo gewend bent aan het feit dat je bij ieder wissewasje met elkaar aan de telefoon hing. (van beide kanten hoor)
Misschien is het ook gewoon de overgang van de 'jeugd' naar het volwassen leven. Al geef ik er niet zo graag aan toe.Ik geniet veel meer van de dingen in het leven en heb het gevoel aan mijn eigen roer te staan.
Ik wilde gewoon erg graag weten hoe de meeste mensen met 'vrienden' omgaan.
Bedankt!
vrijdag 17 april 2009 om 17:08
Ik denk inderdaad ook dat het meespeelt dat je elkaar veel te vaak ziet en dat het te intensief was.Zo'n relatie stort dan inderdaad in en dat geeft je ook veel verdriet.Het waren in beginsel ook de vrienden van mijn man die een vriendin kregen en waarmee je dan automatisch iets hebt.
Helemaal fan van zo'n forum nu al! Heel fijn dat ik het een beetje van me af kan tikken en mensen hun reactie krijg.
My own best friend worden klinkt goed. Volgens mij ben ik al aardig op de goede weg..
Helemaal fan van zo'n forum nu al! Heel fijn dat ik het een beetje van me af kan tikken en mensen hun reactie krijg.
My own best friend worden klinkt goed. Volgens mij ben ik al aardig op de goede weg..
vrijdag 17 april 2009 om 17:22
quote:nachtwacht schreef op 17 april 2009 @ 17:01:
Wuiles:
Mijn manier van schrijven is op deze manier, maar idd ik had vriendinnen dat klopt. Bedankt voor je reactie. Inderdaad erg puberaal en vooral ook benauwend is zo'n relatie. We zijn allemaal meiden van bijna 30.Jammergenoeg is het zover gekomen en heb ik niet eerder ingezien hoe stompzinnig ik bezig was.Het gebruik van 'je' waar je 'ik' bedoelt suggereert dat je geen aandeel hebt gehad in hetgeen je hebt meegemaakt en dat deze situatie jou is overkomen. Wat je beschrijft is in mijn ogen niet gebruikelijk en al helemaal niet wenselijk. Iedere relatie is gebaat met heldere grenzen. Zodra die vervagen en jouw leven als het ware gaat overlopen in dat van een ander is er geen sprake meer van een gezonde situatie. Bovendien, waarom zou je überhaupt willen weten of je vrienden een bevredigend sexleven hebben? Of wat zij van een andere vriendin van je vinden? Vrijheid en privacy zijn ook binnen vriendschappen belangrijke voorwaarden om gelukkig te kunnen zijn.
Wuiles:
Mijn manier van schrijven is op deze manier, maar idd ik had vriendinnen dat klopt. Bedankt voor je reactie. Inderdaad erg puberaal en vooral ook benauwend is zo'n relatie. We zijn allemaal meiden van bijna 30.Jammergenoeg is het zover gekomen en heb ik niet eerder ingezien hoe stompzinnig ik bezig was.Het gebruik van 'je' waar je 'ik' bedoelt suggereert dat je geen aandeel hebt gehad in hetgeen je hebt meegemaakt en dat deze situatie jou is overkomen. Wat je beschrijft is in mijn ogen niet gebruikelijk en al helemaal niet wenselijk. Iedere relatie is gebaat met heldere grenzen. Zodra die vervagen en jouw leven als het ware gaat overlopen in dat van een ander is er geen sprake meer van een gezonde situatie. Bovendien, waarom zou je überhaupt willen weten of je vrienden een bevredigend sexleven hebben? Of wat zij van een andere vriendin van je vinden? Vrijheid en privacy zijn ook binnen vriendschappen belangrijke voorwaarden om gelukkig te kunnen zijn.
vrijdag 17 april 2009 om 17:31
quote:nachtwacht schreef op 17 april 2009 @ 17:08:
Ik denk inderdaad ook dat het meespeelt dat je elkaar veel te vaak ziet en dat het te intensief was.Zo'n relatie stort dan inderdaad in en dat geeft je ook veel verdriet.Het waren in beginsel ook de vrienden van mijn man die een vriendin kregen en waarmee je dan automatisch iets hebt.
Helemaal fan van zo'n forum nu al! Heel fijn dat ik het een beetje van me af kan tikken en mensen hun reactie krijg.
My own best friend worden klinkt goed. Volgens mij ben ik al aardig op de goede weg..Fijn dat je er iets aan hebt!
Ik denk inderdaad ook dat het meespeelt dat je elkaar veel te vaak ziet en dat het te intensief was.Zo'n relatie stort dan inderdaad in en dat geeft je ook veel verdriet.Het waren in beginsel ook de vrienden van mijn man die een vriendin kregen en waarmee je dan automatisch iets hebt.
Helemaal fan van zo'n forum nu al! Heel fijn dat ik het een beetje van me af kan tikken en mensen hun reactie krijg.
My own best friend worden klinkt goed. Volgens mij ben ik al aardig op de goede weg..Fijn dat je er iets aan hebt!
vrijdag 17 april 2009 om 17:48
lastige situatie... maar je hebt hem zelf veroorzaakt hoe hard dat ook is.
ten eerste wat de rest hier al zegt.. er is niemand die alles van me weet.. helemaal niemand... en ten tweede.... ik roddel niet over de ene vriendin met de ander... ik snap het ook niet goed want als ze elkaar niet kennen, wat valt er dan te roddelen..
de dingen die ik over een ander bespreek met iemand anders zijn geen dingen waarvan ik niet wil dat de betreffende persoon het hoort... Het zijn dus dingen die ook bespreek als die persoon er bij is , of toevallig binnen kan lopen...
een harde les voor jezelf.. maar wees dus voortaan wat selectiever met je verhalen en je informatie.... en onthoud ook dat er niemand te vertrouwen is....
ten eerste wat de rest hier al zegt.. er is niemand die alles van me weet.. helemaal niemand... en ten tweede.... ik roddel niet over de ene vriendin met de ander... ik snap het ook niet goed want als ze elkaar niet kennen, wat valt er dan te roddelen..
de dingen die ik over een ander bespreek met iemand anders zijn geen dingen waarvan ik niet wil dat de betreffende persoon het hoort... Het zijn dus dingen die ook bespreek als die persoon er bij is , of toevallig binnen kan lopen...
een harde les voor jezelf.. maar wees dus voortaan wat selectiever met je verhalen en je informatie.... en onthoud ook dat er niemand te vertrouwen is....
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 17 april 2009 om 18:35
wat is roddelen en wat is gewoon dingen vertellen? ik vertel ook dingen van de ene vriendin aan de andere, gewoon omdat dit bij mij leeft, mij bezighoudt en de vriendinnen in elkaar geinteresseerd zijn, zonder dat ze elkaar echt goed kennen. Roddelen vind ik iets bewust negatiefs zeggen en dat vind ik heel kwalijk.
on topic, ik heb een aantal hele hechte vriendschappen, maar echt alles, alles delen, nee, dat doe ik geloof ik niet, en zeker niet elk weekend samen zijn, op vakantie gaan en feestdagen samen vieren. Ook niet toen ik nog alleen was.
on topic, ik heb een aantal hele hechte vriendschappen, maar echt alles, alles delen, nee, dat doe ik geloof ik niet, en zeker niet elk weekend samen zijn, op vakantie gaan en feestdagen samen vieren. Ook niet toen ik nog alleen was.
vrijdag 17 april 2009 om 18:42
Ik deel veel,maar niet alles,met mijn vriendinnen.Heb ondertussen wel door bij wie mijn geheimen veilig zijn.
En ja ik heb geheimen die ik niemand vertel. Kan er ook geen misbruik van gemaakt worden,of doorverteld.
Nee,ik vind dus dat je niet alles met iedereen moet delen.
En ja ik heb geheimen die ik niemand vertel. Kan er ook geen misbruik van gemaakt worden,of doorverteld.
Nee,ik vind dus dat je niet alles met iedereen moet delen.
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 17 april 2009 om 18:50
Nachtwacht ik zou het heel benauwd krijgen van een vriendschap zoals jij beschrijft.
Ik vind het gezellig om met mijn vriendinnen te kletsen een wijntje te drinken te winkelen enz maar ik ben ook erg op mijn vrijheid gesteld.
Ik ga hooguit een weekendje weg met vriendinnen maar echt op vakantie heb ik na de puberteit niet meer gedaan..
En de feestdagen vieren we ook niet samen aangezien ik al jarenlang de enige vrijgezel van de club ben...
Ik vind het gezellig om met mijn vriendinnen te kletsen een wijntje te drinken te winkelen enz maar ik ben ook erg op mijn vrijheid gesteld.
Ik ga hooguit een weekendje weg met vriendinnen maar echt op vakantie heb ik na de puberteit niet meer gedaan..
En de feestdagen vieren we ook niet samen aangezien ik al jarenlang de enige vrijgezel van de club ben...
vrijdag 17 april 2009 om 18:51
zaterdag 18 april 2009 om 07:27
Jeetje wat een reacties, fijn maar soms ook niet helemaal op zijn plaats denk ik. Er is over elkaar gepraat door alle partijen.. Omdat ik helemaal geen zin had om dingen uit te spreken heb ik de vriendschappen verbroken en ook geen face to face contact meer gezocht Mede omdat ik moe werd van het puberale gedrag en bezig was met hele andere dingen die ik belangrijker vond.
Het is me zeker niet overkomen! Ik heb er heel hard aan meegewerkt! Maar iki was daarin ook zeker niet de enige.
Ik heb de meiden in kwestie heel duidelijk gemaakt wat ik ervan dacht en dat werd me niet in dank afgenomen. k uitte kritiek op hun manier van doen en hun idee van vriendschap.
Wel jammer dat hierboven staat dat ik aandacht nodig heb. Alle aandacht iedere dag heeft er juist aan meegeholpen dat ik er genoeg van had. Ik kan best kritiek hebben maar dan wel op de juiste grond.
Als er een irritatie is over mijn manier van schrijven of het gebruik van mijn lettertype kan deze natuurlijk geuit worden. Ik ga er niet op in verder omdat ik niet denk dat het relevant is.
Het roddelen was gewoon praten over elkaar. En dan zeker niet in negatieve zin maar het had heel vaak te maken met het feit dat de meiden in kwestie niet trouw waren aan hun partner. Ikzelf ben dat altijd geweest en had soms moeite met de verhalen voor me te houden. Ik heb dat toen met 1 vriendin gedeeld en de ene vriendin heeft dat weer doorverteld. Het werd net een soort soap. Ik veroordeelde de personen niet maar aangezien 1 van de bedrogene een goed vriend is van mijn man en vaak bij mij thuis was had ik het er erg moeilijk mee.Heb dat ook aan de vriendin verteld maar deze bleef doorgaan met vertellen. Hier ben ik zelf dus ook de fout in gegaan ik had mijn grens beter moeten bewaken.
Bedankt voor alle reacties, ik heb nu een beeld gekregen van hoe de meeste mensen zoiets aanpakken. Ik leer hiervan en hou mijn geheimpjes voortaan lekker voor mezelf! En geheimpjes van andere mensen hoef ik ook niet meer op mijn bord. Ik ben gaan schrijven op dit forum omdat dit over mij gaat en ik advies willde en een beeld van de term vriendschap.
Nu ga ik genieten van het weekend!
Voor jullie ook een fijn weekend en bedankt!
Het is me zeker niet overkomen! Ik heb er heel hard aan meegewerkt! Maar iki was daarin ook zeker niet de enige.
Ik heb de meiden in kwestie heel duidelijk gemaakt wat ik ervan dacht en dat werd me niet in dank afgenomen. k uitte kritiek op hun manier van doen en hun idee van vriendschap.
Wel jammer dat hierboven staat dat ik aandacht nodig heb. Alle aandacht iedere dag heeft er juist aan meegeholpen dat ik er genoeg van had. Ik kan best kritiek hebben maar dan wel op de juiste grond.
Als er een irritatie is over mijn manier van schrijven of het gebruik van mijn lettertype kan deze natuurlijk geuit worden. Ik ga er niet op in verder omdat ik niet denk dat het relevant is.
Het roddelen was gewoon praten over elkaar. En dan zeker niet in negatieve zin maar het had heel vaak te maken met het feit dat de meiden in kwestie niet trouw waren aan hun partner. Ikzelf ben dat altijd geweest en had soms moeite met de verhalen voor me te houden. Ik heb dat toen met 1 vriendin gedeeld en de ene vriendin heeft dat weer doorverteld. Het werd net een soort soap. Ik veroordeelde de personen niet maar aangezien 1 van de bedrogene een goed vriend is van mijn man en vaak bij mij thuis was had ik het er erg moeilijk mee.Heb dat ook aan de vriendin verteld maar deze bleef doorgaan met vertellen. Hier ben ik zelf dus ook de fout in gegaan ik had mijn grens beter moeten bewaken.
Bedankt voor alle reacties, ik heb nu een beeld gekregen van hoe de meeste mensen zoiets aanpakken. Ik leer hiervan en hou mijn geheimpjes voortaan lekker voor mezelf! En geheimpjes van andere mensen hoef ik ook niet meer op mijn bord. Ik ben gaan schrijven op dit forum omdat dit over mij gaat en ik advies willde en een beeld van de term vriendschap.
Nu ga ik genieten van het weekend!
Voor jullie ook een fijn weekend en bedankt!
zaterdag 18 april 2009 om 07:38
quote:nachtwacht schreef op 17 april 2009 @ 16:13:
Vriendschap is iets heel bijzonders. Eigenlijk iets wat ik me tot voor kort niet zo besefte.
Vriendschap is ook iets heel vreemds. Je maakt deel uit van elkaar leven soms tot in detail kun je uren aan de telefoon zitten of wijntjes drinken en alle zaken van het leven met elkaar bespreken.Van alle leuke dingen zoals het leuke jurkje dat je gezien hebt en over het feit dat je blij bent om een gebeurtenis in je leven totaan de vervelende dingen als ruzie met je vriendje of ziekte en ander niet zo leuk nieuws.
In sommige gevallen kan een vriendschap met je vriendin zelfs zo heftig zijn dat je niets meer zonder elkaar beleeft en dat je ieder stapje wat je in je leven neemt en iedere beslissing eerst met elkaar bespreekt voordat je overgaat tot daadwerkelijke actie.En dat je van je sexleven tot je werkleven niet meer zelf leeft maar dat je dat beleeft met iemand anders.
Vervolgens ga je met elkaar ook nog op vakantie en ben je ieder weekend met elkaar op stap en vier je de kerstdagen ook nog met elkaar. Dat is dan een hechte vriendschap denk je dan. En je bent helemaal met elkaar verbonden.
Totdat er iets gebeurt..
Iets wat je allebei niet verwacht van elkaar, je hebt geroddeld over de een naar de andere vriendin. En op het moment dat je dat deed dacht je daar niet bij na. Want ze kennen elkaar toch niet! Je moet nu eenmaal soms even je hart luchten toch!?
En dan leren jouw vriendinnen die je apart hebt leren kennen en waarmee je ook verschillende dingen doet elkaar ook kennen. En weten dus op voorhand al een hele hoop over elkaar. En dan gaat het stuk..de vriendschap die zo waardevol was ..is dat helemaal niet en de dingen die je met elkaar deelde liggen plotseling gewoon op straat! En de weekenden waarbij je bij elkaar op visite gaat zijn er niet meer. De vakanties die je met elkaar deelden worden nu gedeeld door je beide vriendinnen maar dan met elkaar! Ze gaan met elkaar nu naar feestjes en hebben niet meer echt de behoefte contact te zoeken met je.Omdat er 'zoveel'is gebeurd. Alleen kan niemand dat 'zoveel'echt goed beschirjven.En ook komt dan uit dat ze eigenlijk al veel langer met elkaar om wilden gaan maar dat niet deden om je niet voor de voeten te lopen. Natuurlijk kent elk verhaal 6 kanten en beleeft iedereen zijn gevoel anders.
Ik denk dat zo'n relatie zoals boven beschreven erg ongezond is en dat je met je partner zou moeten delen wat je bezig houdt en dat je je vriendinnen zo af en toe zou moeten spreken en dat je ondertussen toch echt je eigen leven op moet bouwen en je eigen keuzes zou moeten maken.Wat zijn de grenzen hierin.
Natuurlijk wil ik nooit meer dezelfde fouten maken als ik heb gedaan.Want het komt hard aan als je 'beste' vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet meemaken dat je nu harstikke zwanger bent. Dat je op je vrijgezellenfeest geen idee hebt wie je moet vragen omdat je 8 jaar lang je lief en leed met meiden hebt gedeelt die nu afstand nemen.
Ik weet dat ik me niet netjes heb gedragen, maar dat geldt voor alle partijen, dus ik weet wat er fout ging.En daarmee zal ik ook zeker niet in herhaling vallen.
Waar ik benieuwd naar ben is wat mensen ervan vinden dat je ALLES met elkaar deelt. En of dat dus gezond is voor jezelf of niet.En of het normaal is dat een vriendschap tussen vriendinnen je het gevoel zo af en toe geeft meer betrokken te zijn bij je vriendin dan bij je partner waarmee je samenwoont.
Ik ben nogal onzeker geworden van dit alles, en merk dat ik met nieuwe eventuele vriendschappen moeilijk uit de voeten kan omdat ik een muurtje opbouw en niet 100% mezelf durf te zijn omdat ik bang ben om gekwetst te worden.
Ik ben van mening dat je wanneer je vriendschap deelt je een ieder in zijn of haar waarde laat en je alles tegen elkaar kunt zeggen ..leuk of niet leuk.
Sorry voor het lange verhaal, maar ben gewoon erg nieuwsgierig naar het feit hoe andere mensen hiermee omgaan.
Liefs NachtwachtEn als je geen partner hebt?
Vriendschap is iets heel bijzonders. Eigenlijk iets wat ik me tot voor kort niet zo besefte.
Vriendschap is ook iets heel vreemds. Je maakt deel uit van elkaar leven soms tot in detail kun je uren aan de telefoon zitten of wijntjes drinken en alle zaken van het leven met elkaar bespreken.Van alle leuke dingen zoals het leuke jurkje dat je gezien hebt en over het feit dat je blij bent om een gebeurtenis in je leven totaan de vervelende dingen als ruzie met je vriendje of ziekte en ander niet zo leuk nieuws.
In sommige gevallen kan een vriendschap met je vriendin zelfs zo heftig zijn dat je niets meer zonder elkaar beleeft en dat je ieder stapje wat je in je leven neemt en iedere beslissing eerst met elkaar bespreekt voordat je overgaat tot daadwerkelijke actie.En dat je van je sexleven tot je werkleven niet meer zelf leeft maar dat je dat beleeft met iemand anders.
Vervolgens ga je met elkaar ook nog op vakantie en ben je ieder weekend met elkaar op stap en vier je de kerstdagen ook nog met elkaar. Dat is dan een hechte vriendschap denk je dan. En je bent helemaal met elkaar verbonden.
Totdat er iets gebeurt..
Iets wat je allebei niet verwacht van elkaar, je hebt geroddeld over de een naar de andere vriendin. En op het moment dat je dat deed dacht je daar niet bij na. Want ze kennen elkaar toch niet! Je moet nu eenmaal soms even je hart luchten toch!?
En dan leren jouw vriendinnen die je apart hebt leren kennen en waarmee je ook verschillende dingen doet elkaar ook kennen. En weten dus op voorhand al een hele hoop over elkaar. En dan gaat het stuk..de vriendschap die zo waardevol was ..is dat helemaal niet en de dingen die je met elkaar deelde liggen plotseling gewoon op straat! En de weekenden waarbij je bij elkaar op visite gaat zijn er niet meer. De vakanties die je met elkaar deelden worden nu gedeeld door je beide vriendinnen maar dan met elkaar! Ze gaan met elkaar nu naar feestjes en hebben niet meer echt de behoefte contact te zoeken met je.Omdat er 'zoveel'is gebeurd. Alleen kan niemand dat 'zoveel'echt goed beschirjven.En ook komt dan uit dat ze eigenlijk al veel langer met elkaar om wilden gaan maar dat niet deden om je niet voor de voeten te lopen. Natuurlijk kent elk verhaal 6 kanten en beleeft iedereen zijn gevoel anders.
Ik denk dat zo'n relatie zoals boven beschreven erg ongezond is en dat je met je partner zou moeten delen wat je bezig houdt en dat je je vriendinnen zo af en toe zou moeten spreken en dat je ondertussen toch echt je eigen leven op moet bouwen en je eigen keuzes zou moeten maken.Wat zijn de grenzen hierin.
Natuurlijk wil ik nooit meer dezelfde fouten maken als ik heb gedaan.Want het komt hard aan als je 'beste' vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet meemaken dat je nu harstikke zwanger bent. Dat je op je vrijgezellenfeest geen idee hebt wie je moet vragen omdat je 8 jaar lang je lief en leed met meiden hebt gedeelt die nu afstand nemen.
Ik weet dat ik me niet netjes heb gedragen, maar dat geldt voor alle partijen, dus ik weet wat er fout ging.En daarmee zal ik ook zeker niet in herhaling vallen.
Waar ik benieuwd naar ben is wat mensen ervan vinden dat je ALLES met elkaar deelt. En of dat dus gezond is voor jezelf of niet.En of het normaal is dat een vriendschap tussen vriendinnen je het gevoel zo af en toe geeft meer betrokken te zijn bij je vriendin dan bij je partner waarmee je samenwoont.
Ik ben nogal onzeker geworden van dit alles, en merk dat ik met nieuwe eventuele vriendschappen moeilijk uit de voeten kan omdat ik een muurtje opbouw en niet 100% mezelf durf te zijn omdat ik bang ben om gekwetst te worden.
Ik ben van mening dat je wanneer je vriendschap deelt je een ieder in zijn of haar waarde laat en je alles tegen elkaar kunt zeggen ..leuk of niet leuk.
Sorry voor het lange verhaal, maar ben gewoon erg nieuwsgierig naar het feit hoe andere mensen hiermee omgaan.
Liefs NachtwachtEn als je geen partner hebt?
zaterdag 18 april 2009 om 07:54
zaterdag 18 april 2009 om 08:08
Ik heb ook geen partner maar deel ook niet alles met vriendinnen. Ik vind alleen dat TO nogal stellig schrijft dat je alles met een partner zou moeten delen. Wat als je die niet heb of dat helemaal niet wilt, alles delen?
Bovendien vind ik het nogal vreemd dat ze eerst heel dik dik is met haar vriendinnen en wanneer ze die vriendschap zelf omzeep helpt door te gaan roddelen die vriendschap ineens ongezond is en je alleen op die manier met je partner om zou moeten gaan.
Bovendien vind ik het nogal vreemd dat ze eerst heel dik dik is met haar vriendinnen en wanneer ze die vriendschap zelf omzeep helpt door te gaan roddelen die vriendschap ineens ongezond is en je alleen op die manier met je partner om zou moeten gaan.
zaterdag 18 april 2009 om 08:31
Ik heb zelf ook een vriendschap gehad nog niet zo kort geleden, we waren samen echt twee handen op een buik, belde soms wel 5x per dag (ja ik weet het belachelijk..) deelde ALLES met elkaar, het scheelde ook wel dat ik in die tijd vrijgezel was, totdat ik een paar maanden terug een relatie kreeg.
Jaloezie van haar kant en ze kon er niet mee omgaan dat ze mij nu minder zag (we zagen elkaar ook belachelijk vaak net als het bellen) en zo kregen we steeds meer 'discussies' met elkaar daarover, en ik probeerde wel gewoon het contact te houden alleen tja als je dan weer een relatie hebt moet je wel je tijd verdelen onder vrienden/ relatie/ werk...
Zo werd het contact steeds minder omdat ik het gezeik echt zat was, en zo kwamen er dus langzaam de roddels in de wereld wat ik van andere mensen weer hoorde. dingen die ik in vertrouwen had verteld.
Ik heb er ECHT letterlijk wakker van gelegen en me er kut over gevoeld... maar dat heb ik nu los gelaten.
ik dacht dat het echte vriendschap was maar dat was het dus niet. Ben nu ook echt een stuk voorzichtiger wat ik tegen mensen vertel.
gelukkig had ik ook nog andere goeie vriendinnen waar de "ralatie' wel normaal mee is, die ik af en toe spreek en zie net te vaak en niet te weinig...
groetjes!
Jaloezie van haar kant en ze kon er niet mee omgaan dat ze mij nu minder zag (we zagen elkaar ook belachelijk vaak net als het bellen) en zo kregen we steeds meer 'discussies' met elkaar daarover, en ik probeerde wel gewoon het contact te houden alleen tja als je dan weer een relatie hebt moet je wel je tijd verdelen onder vrienden/ relatie/ werk...
Zo werd het contact steeds minder omdat ik het gezeik echt zat was, en zo kwamen er dus langzaam de roddels in de wereld wat ik van andere mensen weer hoorde. dingen die ik in vertrouwen had verteld.
Ik heb er ECHT letterlijk wakker van gelegen en me er kut over gevoeld... maar dat heb ik nu los gelaten.
ik dacht dat het echte vriendschap was maar dat was het dus niet. Ben nu ook echt een stuk voorzichtiger wat ik tegen mensen vertel.
gelukkig had ik ook nog andere goeie vriendinnen waar de "ralatie' wel normaal mee is, die ik af en toe spreek en zie net te vaak en niet te weinig...
groetjes!
zaterdag 18 april 2009 om 08:35
quote:Het roddelen was gewoon praten over elkaar. En dan zeker niet in negatieve zin maar het had heel vaak te maken met het feit dat de meiden in kwestie niet trouw waren aan hun partner. Ikzelf ben dat altijd geweest en had soms moeite met de verhalen voor me te houden. Ik heb dat toen met 1 vriendin gedeeld en de ene vriendin heeft dat weer doorverteld. Het werd net een soort soap. Ik veroordeelde de personen niet maar aangezien 1 van de bedrogene een goed vriend is van mijn man en vaak bij mij thuis was had ik het er erg moeilijk mee.Heb dat ook aan de vriendin verteld maar deze bleef doorgaan met vertellen. Hier ben ik zelf dus ook de fout in gegaan ik had mijn grens beter moeten bewaken.
Kletsen over het feit dat een vriendin vreemdgaat is absoluut wel praten in negatieve zin. Over dat soort dingen hoor je in een vriendschap ofwel je smoel te houden, ofwel je hoort je vriendin direct duidelijk te maken dat je haar geheim niet stil kan houden. Dan heeft ze tenminste nog de kans om maatregelen te nemen voordat haar vriend het via via hoort. En nee, je had je grens niet beter moeten bewaken, je had eerlijk moeten zijn. Dat is toch het minste wat je van een vriendin kan verwachten.
Overigens vind ik het niet zo netjes van je dat je in al je posts je eigen verantwoordelijkheid voor het verlies van die vriendschappen van je af probeert te wentelen. 'Ik praatte niet negatief over ze', ammehoela, als er iets roddelen is, dan is het wel kletsen over vreemdgaan. 'Ik had m'n grenzen beter moeten bewaken', kletskoek, je had gewoon je smoel moeten houden.
quote:Omdat ik helemaal geen zin had om dingen uit te spreken heb ik de vriendschappen verbroken en ook geen face to face contact meer gezocht Mede omdat ik moe werd van het puberale gedrag en bezig was met hele andere dingen die ik belangrijker vond.
Dus eerst verspreid je vrolijk het nieuws dat je vriendin vreemdgaat en vervolgens wil je geen face to face contact meer omdat je andere dingen belangrijker vind. En dan mauwen dat je vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet weten dat je zwanger bent? Ramt dat causale verband bij jou ook zo bruut tegen je netvlies?
Als je je vriendin terug wil is de eerste stap om uitgebreid je excuses aan te bieden. En mocht je dat niet willen, is het handig om de volgende keer te onthouden dat achterbaksheid in vriendschap zelden gewaardeerd wordt.
Kletsen over het feit dat een vriendin vreemdgaat is absoluut wel praten in negatieve zin. Over dat soort dingen hoor je in een vriendschap ofwel je smoel te houden, ofwel je hoort je vriendin direct duidelijk te maken dat je haar geheim niet stil kan houden. Dan heeft ze tenminste nog de kans om maatregelen te nemen voordat haar vriend het via via hoort. En nee, je had je grens niet beter moeten bewaken, je had eerlijk moeten zijn. Dat is toch het minste wat je van een vriendin kan verwachten.
Overigens vind ik het niet zo netjes van je dat je in al je posts je eigen verantwoordelijkheid voor het verlies van die vriendschappen van je af probeert te wentelen. 'Ik praatte niet negatief over ze', ammehoela, als er iets roddelen is, dan is het wel kletsen over vreemdgaan. 'Ik had m'n grenzen beter moeten bewaken', kletskoek, je had gewoon je smoel moeten houden.
quote:Omdat ik helemaal geen zin had om dingen uit te spreken heb ik de vriendschappen verbroken en ook geen face to face contact meer gezocht Mede omdat ik moe werd van het puberale gedrag en bezig was met hele andere dingen die ik belangrijker vond.
Dus eerst verspreid je vrolijk het nieuws dat je vriendin vreemdgaat en vervolgens wil je geen face to face contact meer omdat je andere dingen belangrijker vind. En dan mauwen dat je vriendinnen niet op je bruiloft zijn en niet weten dat je zwanger bent? Ramt dat causale verband bij jou ook zo bruut tegen je netvlies?
Als je je vriendin terug wil is de eerste stap om uitgebreid je excuses aan te bieden. En mocht je dat niet willen, is het handig om de volgende keer te onthouden dat achterbaksheid in vriendschap zelden gewaardeerd wordt.
dinsdag 5 mei 2009 om 14:40
zeer goed beschreven Parnell, ik ben het helemaal met je eens. Hoe ouder hoe wijzer................ en zo is het ook. Op mijn 37e ben ik een stuk voorzichtiger met verhalen verspreiden dan op mijn 23e.
Eigenlijk interesseert het me ook weinig wat een ander fout doet of niet. Ik geef mijn mening als ze er om vragen en hou verder mijn mond. Ze doen maar. Zo doe ik ook maar..........................
Eigenlijk interesseert het me ook weinig wat een ander fout doet of niet. Ik geef mijn mening als ze er om vragen en hou verder mijn mond. Ze doen maar. Zo doe ik ook maar..........................
dinsdag 5 mei 2009 om 16:31
quote:lichtbron schreef op 17 april 2009 @ 18:42:
En ja ik heb geheimen die ik niemand vertel. Kan er ook geen misbruik van gemaakt worden,of doorverteld.
Allereerst: als je zelf al je eigen geheimen niet voor je kan houden, dan kan je ook niet verwachten dat anderen meer integriteit hebben. Jouw geheimen zouden nooit openbaar worden als je zelf je mond kon houden.
quote:nachtwacht schreef op 18 april 2009 @ 07:27:
Als er een irritatie is over mijn manier van schrijven of het gebruik van mijn lettertype kan deze natuurlijk geuit worden. Ik ga er niet op in verder omdat ik niet denk dat het relevant is.Ik denk dat het juist uiterst relevant is: Het feit dat jij je relaas niet in de eerste persoon kan houden, toont alleen maar dat jij het heel moeilijk vindt om je eigen aandeel erin te onderkennen. Pas als je dit in de ik-vorm kan vertellen, dan leer je er pas van. Of om met Parnell te spreken:quote:Parnell schreef op 18 april 2009 @ 08:35:
Ramt dat causale verband bij jou ook zo bruut tegen je netvlies?
En ja ik heb geheimen die ik niemand vertel. Kan er ook geen misbruik van gemaakt worden,of doorverteld.
Allereerst: als je zelf al je eigen geheimen niet voor je kan houden, dan kan je ook niet verwachten dat anderen meer integriteit hebben. Jouw geheimen zouden nooit openbaar worden als je zelf je mond kon houden.
quote:nachtwacht schreef op 18 april 2009 @ 07:27:
Als er een irritatie is over mijn manier van schrijven of het gebruik van mijn lettertype kan deze natuurlijk geuit worden. Ik ga er niet op in verder omdat ik niet denk dat het relevant is.Ik denk dat het juist uiterst relevant is: Het feit dat jij je relaas niet in de eerste persoon kan houden, toont alleen maar dat jij het heel moeilijk vindt om je eigen aandeel erin te onderkennen. Pas als je dit in de ik-vorm kan vertellen, dan leer je er pas van. Of om met Parnell te spreken:quote:Parnell schreef op 18 april 2009 @ 08:35:
Ramt dat causale verband bij jou ook zo bruut tegen je netvlies?
