Relaties
alle pijlers
Vriendin gaat hals over kop emigreren en ik vind het niets!
zaterdag 18 april 2009 om 11:46
Ik moet even mijn ei kwijt.
Het zit zo: een vriendin van mij heeft gisteren besloten om volgende maand te gaan emigreren naar Duitsland, Hannover. Ze heeft 10 jaar hier (in Turkije) gewoond, getrouwd geweest, dochtertje van 8 jaar. Haar dochter is het beste vriendinnetje van mijn dochter (lees: onafscheidelijk).
Ik wist wel dat ze iets wilde veranderen in haar leven, ze heeft hier weinig werk, haar man betaalt alimentatie. Nu zijn er ook niet echt veel mogelijkheden qua werk. Het is een toeristisch dorp, ze spreekt geen Turks.
Haar vriendin is vorige week na het beeindigen van haar relatie naar Hannover verhuisd, ze heeft daar namelijk een oud huis van haar familie overgenomen.
Nu zei mijn vriendin gisteren over de telefoon dat ze volgende maand (als haar vriendin met een busje hierheen komt om haar spullen op te halen) met haar mee gaat, want graties vervoer en ze kan bij haar gaan wonen voor weinig geld.
Haar vriendin is helemaal into Yoga en het holistische gebeuren (hot stone massage, reiki etc etc) en mijn vriendin doet reflexologie.
Ben ik nu bevooroordeeld (ik baal natuurlijk een beetje best wel heel erg dat mijn kind haar beste vriendinnetje kwijtraakt en ik mijn vriendin) of is dit een ondoordacht plan van haar?
Ze gaat daarheen zonder één cent op zak (niet overdreven), neemt haar kind mee, komt in een oud huis terecht zonder spulletjes, spreekt de Duitse taal niet... Geen idee of ze daar makkelijk werk zal gaan vinden, het leven zal daar ook gewoon geld gaan kosten lijkt mij?
Wat vinden jullie hiervan? Is het een logisch plan van haar? Ik vind dus van niet, maar moet ik dat ook tegen haar zeggen? Of kan ik beter mijn mond houden en haar steunen in deze beslissing?
Het zit zo: een vriendin van mij heeft gisteren besloten om volgende maand te gaan emigreren naar Duitsland, Hannover. Ze heeft 10 jaar hier (in Turkije) gewoond, getrouwd geweest, dochtertje van 8 jaar. Haar dochter is het beste vriendinnetje van mijn dochter (lees: onafscheidelijk).
Ik wist wel dat ze iets wilde veranderen in haar leven, ze heeft hier weinig werk, haar man betaalt alimentatie. Nu zijn er ook niet echt veel mogelijkheden qua werk. Het is een toeristisch dorp, ze spreekt geen Turks.
Haar vriendin is vorige week na het beeindigen van haar relatie naar Hannover verhuisd, ze heeft daar namelijk een oud huis van haar familie overgenomen.
Nu zei mijn vriendin gisteren over de telefoon dat ze volgende maand (als haar vriendin met een busje hierheen komt om haar spullen op te halen) met haar mee gaat, want graties vervoer en ze kan bij haar gaan wonen voor weinig geld.
Haar vriendin is helemaal into Yoga en het holistische gebeuren (hot stone massage, reiki etc etc) en mijn vriendin doet reflexologie.
Ben ik nu bevooroordeeld (ik baal natuurlijk een beetje best wel heel erg dat mijn kind haar beste vriendinnetje kwijtraakt en ik mijn vriendin) of is dit een ondoordacht plan van haar?
Ze gaat daarheen zonder één cent op zak (niet overdreven), neemt haar kind mee, komt in een oud huis terecht zonder spulletjes, spreekt de Duitse taal niet... Geen idee of ze daar makkelijk werk zal gaan vinden, het leven zal daar ook gewoon geld gaan kosten lijkt mij?
Wat vinden jullie hiervan? Is het een logisch plan van haar? Ik vind dus van niet, maar moet ik dat ook tegen haar zeggen? Of kan ik beter mijn mond houden en haar steunen in deze beslissing?
zaterdag 18 april 2009 om 12:03
Och wat is logisch, in haar ogen wel in de jouwe niet.
Ze spreekt geen duits, maar turks ook niet. Dus dat is geen reden om te blijven
En om te blijven wegens het vriendinnetje van je kind, ook geen sterk argument.
wat niet wil zeggen dat je niet mag zeggen dat je het jammer vindt dat ze gaat, en vragen of ze alles goed overdacht heeft (natuurlijk heeft ze dat) maar wat steun zal ze vast kunnen gebruiken,
Ze spreekt geen duits, maar turks ook niet. Dus dat is geen reden om te blijven
En om te blijven wegens het vriendinnetje van je kind, ook geen sterk argument.
wat niet wil zeggen dat je niet mag zeggen dat je het jammer vindt dat ze gaat, en vragen of ze alles goed overdacht heeft (natuurlijk heeft ze dat) maar wat steun zal ze vast kunnen gebruiken,
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 18 april 2009 om 12:05
Tja, moeilijk te zeggen op voorhand of het slim is. Snap wel dat jij er niet echt blij mee bent.
Maar als ik het goed begrijp is het een Nederlandse vriendin die bij jou in Turkije woont, geen Turks spreekt en naar Duitsland gaat verhuizen en ook geen Duits spreekt????
Vlucht ze voor iets? Heeft ze schulden? Of is het 'gewoon' een impulsieve actie in de hoop het daar beter te krijgen? En de vader van het kind? Woont die nog in Turkijke, is daar nog contact mee (omgangsregeling) en weet hij het?
Maar als ik het goed begrijp is het een Nederlandse vriendin die bij jou in Turkije woont, geen Turks spreekt en naar Duitsland gaat verhuizen en ook geen Duits spreekt????
Vlucht ze voor iets? Heeft ze schulden? Of is het 'gewoon' een impulsieve actie in de hoop het daar beter te krijgen? En de vader van het kind? Woont die nog in Turkijke, is daar nog contact mee (omgangsregeling) en weet hij het?
zaterdag 18 april 2009 om 12:07
Ik zit een beetje in dezelfde situatie. Mijn vriendin is (in mijn ogen) hals over kop naar Frankrijk gegaan met een man die ze amper kende (alleen via een forum) en is daar met hem nu een huis aan het bouwen. Ze wonen voorlopig in 2 stacaravans en inmiddels is de begane grond al klaar. Ik vind het absoluut niet leuk, ook niet omdat ze die man amper kende (hoewel ze inmiddels al weer een jaar met hem in de weer is). Maar ik heb ervoor gekozen mijn mond te houden, haar te steunen in haar beslissing en verder is ze een volwassen vrouw, dus ja ze kan het natuurlijk allemaal zelf bepalen.
Ik ken jouw verhouding tot je vriendin niet en weet dus niet wat ik moet adviseren, maar wil je even laten weten hoe ik het gedaan heb. Sterkte ermee! Gelukkig is er via MSN een hoop mogelijk tegenwoordig en hoef je haar niet helemaal kwijt te zijn.
Ik ken jouw verhouding tot je vriendin niet en weet dus niet wat ik moet adviseren, maar wil je even laten weten hoe ik het gedaan heb. Sterkte ermee! Gelukkig is er via MSN een hoop mogelijk tegenwoordig en hoef je haar niet helemaal kwijt te zijn.
zaterdag 18 april 2009 om 12:09
Het roer om.....
Ze wil een nieuw begin en kan zo misschien iets zelfstandigs opbouwen in Hannover.Ze heeft in ieder geval 1 vriendin waar ze mee kan praten en woonruimte.En als ze Nederlandse is kan ze de duitse taal denk ik makkelijker onder de knie krijgen dan turks.En ze woont dan dichter bij Nederland waar ze vast wel familie en vrienden heeft.
Ze wil een nieuw begin en kan zo misschien iets zelfstandigs opbouwen in Hannover.Ze heeft in ieder geval 1 vriendin waar ze mee kan praten en woonruimte.En als ze Nederlandse is kan ze de duitse taal denk ik makkelijker onder de knie krijgen dan turks.En ze woont dan dichter bij Nederland waar ze vast wel familie en vrienden heeft.
zaterdag 18 april 2009 om 12:10
Ik vind het eigenlijk een beetje klinken alsof het niet meer uitmaakt wat jij er uberhaupt van vindt; ze heeft haar beslissing zo te horen al gemaakt. Klinkt wat impulsief inderdaad, maar goed. Haar leven, haar keuze.
En wat zit je nou eigenlijk het meeste dwars: dat jij je vriendin kwijtraakt en je dochter haar vriendinnetje of dat het geen verstandige keuze van en voor haar is?
En wat zit je nou eigenlijk het meeste dwars: dat jij je vriendin kwijtraakt en je dochter haar vriendinnetje of dat het geen verstandige keuze van en voor haar is?
zaterdag 18 april 2009 om 12:14
nlies; dat is dus de vraag, of ze het goed doordacht heeft. Het is meer een besluit genomen op de gronden dat ze gratis kan emigreren en bij haar vriendin in huis kan wonen.
En dan zit ze daar, zonder geld of wat ook! Heb je meteen een reflexologie-klantenbestand opgebouwd waar je van kan leven? Volgens mij ziet ze het allemaal veel te makkelijk.
En dan zit ze daar, zonder geld of wat ook! Heb je meteen een reflexologie-klantenbestand opgebouwd waar je van kan leven? Volgens mij ziet ze het allemaal veel te makkelijk.
zaterdag 18 april 2009 om 12:17
Oh wacht voor de duidelijkheid: ze is Engels
En ik ben er inmiddels al aan gewend dat mensen komen en weer gaan, dus ik ben er bij wijze van spreke al op voorbereid als ik iemand leer kennen. Ik vind het gewoon veel te impulsief, en raar dat je zoiets doet met een kind van 8 die het allemaal maar moet pikken.
Haar man is Turks, dus die zullen ze allebei niet veel meer zien (hij woonde al 1000 kilometer verder hoor, dus daar waren ze al aan gewend zal ik maar zeggen)
En ik ben er inmiddels al aan gewend dat mensen komen en weer gaan, dus ik ben er bij wijze van spreke al op voorbereid als ik iemand leer kennen. Ik vind het gewoon veel te impulsief, en raar dat je zoiets doet met een kind van 8 die het allemaal maar moet pikken.
Haar man is Turks, dus die zullen ze allebei niet veel meer zien (hij woonde al 1000 kilometer verder hoor, dus daar waren ze al aan gewend zal ik maar zeggen)
zaterdag 18 april 2009 om 12:19
quote:emellebel schreef op 18 april 2009 @ 12:14:
nlies; dat is dus de vraag, of ze het goed doordacht heeft. Het is meer een besluit genomen op de gronden dat ze gratis kan emigreren en bij haar vriendin in huis kan wonen.
En dan zit ze daar, zonder geld of wat ook! Heb je meteen een reflexologie-klantenbestand opgebouwd waar je van kan leven? Volgens mij ziet ze het allemaal veel te makkelijk.Als volwassene heeft zij het recht om zaken verkeerd in te schatten, fouten te maken, merkwaardige beroepen te kiezen en zelfs bankroet te raken. Het lijkt me dat je één keer je bezorgdheid kunt uitspreken. Daarna zul je moeten accepteren dat zij haar eigen keuzes maakt en kunnen jullie allebei bedenken of je in de nieuwe situatie bevriend wilt blijven.
nlies; dat is dus de vraag, of ze het goed doordacht heeft. Het is meer een besluit genomen op de gronden dat ze gratis kan emigreren en bij haar vriendin in huis kan wonen.
En dan zit ze daar, zonder geld of wat ook! Heb je meteen een reflexologie-klantenbestand opgebouwd waar je van kan leven? Volgens mij ziet ze het allemaal veel te makkelijk.Als volwassene heeft zij het recht om zaken verkeerd in te schatten, fouten te maken, merkwaardige beroepen te kiezen en zelfs bankroet te raken. Het lijkt me dat je één keer je bezorgdheid kunt uitspreken. Daarna zul je moeten accepteren dat zij haar eigen keuzes maakt en kunnen jullie allebei bedenken of je in de nieuwe situatie bevriend wilt blijven.
zaterdag 18 april 2009 om 12:20
zaterdag 18 april 2009 om 12:24
Zamirah, ik snap het ook wel van haar dat ze iets anders wil. Maar op deze manier?
Ze heeft een paar maanden geleden een aanbod gehad om naar (ik geloof) Brazilie te gaan, waar ze een huis zou krijgen van haar werkgever, $50.000 per jaar, alles erop en eraan. Dat doet ze niet, maar nu dit wel!
De vader weet er wel van (zegt ze) en ik denk idd dat het 'gewoon' een impulsieve actie is om een nieuwe start te maken in het leven.
Ze heeft een paar maanden geleden een aanbod gehad om naar (ik geloof) Brazilie te gaan, waar ze een huis zou krijgen van haar werkgever, $50.000 per jaar, alles erop en eraan. Dat doet ze niet, maar nu dit wel!
De vader weet er wel van (zegt ze) en ik denk idd dat het 'gewoon' een impulsieve actie is om een nieuwe start te maken in het leven.
zaterdag 18 april 2009 om 12:59
Sommige mensen hebben het gewoon nodig om zo nu en dan iets impulsiefs te doen. Misschein is ze op een zelfde impulsieve manier naar Turkije verhuisd.
Mijn vriend en ik zijn naar Ierland geemigreerd. Onze enige voorbereiding was het sparen van een geldbedrag waarmee we het een maand of 4 á 5 zouden kunnen uitzingen (ietsje minder impulsief dus). Werk + huis hebben we hier gezocht en gevonden. Sommige familieleden + vrienden verklaarden ons ook voor gek... Ondanks dat we best eens in spanning hebben gezeten of het wel zou lukken om op tijd een baan te vinden ben ik blij dat we het op deze manier hebben aangepak. Het besef dat je ieder moment kunt emigreren als je daar zin in hebt geeft gewoon een heel vrij gevoel. Als het mislukt kun je natuurlijk altijd terug naar Nederland (of haar geval de UK)...
Ik denk dat je vriendin het best gaat redden, als ze tenminste een overbruggingstijd heeft waarin ze voor niet al te veel geld bij haar vriendin kan inwonen. Het zal alleen niet altijd gemakkelijk zijn.
Zou ze het überhaupt op een andere manier kunnen aanpakken om te emigreren? Sparen zou ik haar geval moeilijk zijn. Waarschijnlijk is een sprong in het diepe ook haar enige kans.
Ik kan me wel voorstellen dat je je zorgen maakt om de dochter van je vriendin, die uit haar vertrouwde omgeving wordt geplukt. Dat is normaal gesproken al ingrijpend voor een kind, maar nog wel dubbel zo veel als ook voor moeder alles nog zo onduidelijk is en ze niet echt de tijd heeft gehad om te wennen. Zijn er echt geen spullen in het huis? ook geen meubels? Kleinere spullen heb je natuurlijk zo weer en kun je meenemen.
Mijn vriend en ik zijn naar Ierland geemigreerd. Onze enige voorbereiding was het sparen van een geldbedrag waarmee we het een maand of 4 á 5 zouden kunnen uitzingen (ietsje minder impulsief dus). Werk + huis hebben we hier gezocht en gevonden. Sommige familieleden + vrienden verklaarden ons ook voor gek... Ondanks dat we best eens in spanning hebben gezeten of het wel zou lukken om op tijd een baan te vinden ben ik blij dat we het op deze manier hebben aangepak. Het besef dat je ieder moment kunt emigreren als je daar zin in hebt geeft gewoon een heel vrij gevoel. Als het mislukt kun je natuurlijk altijd terug naar Nederland (of haar geval de UK)...
Ik denk dat je vriendin het best gaat redden, als ze tenminste een overbruggingstijd heeft waarin ze voor niet al te veel geld bij haar vriendin kan inwonen. Het zal alleen niet altijd gemakkelijk zijn.
Zou ze het überhaupt op een andere manier kunnen aanpakken om te emigreren? Sparen zou ik haar geval moeilijk zijn. Waarschijnlijk is een sprong in het diepe ook haar enige kans.
Ik kan me wel voorstellen dat je je zorgen maakt om de dochter van je vriendin, die uit haar vertrouwde omgeving wordt geplukt. Dat is normaal gesproken al ingrijpend voor een kind, maar nog wel dubbel zo veel als ook voor moeder alles nog zo onduidelijk is en ze niet echt de tijd heeft gehad om te wennen. Zijn er echt geen spullen in het huis? ook geen meubels? Kleinere spullen heb je natuurlijk zo weer en kun je meenemen.
zaterdag 18 april 2009 om 13:17
Visotsky, ik ben blij om te horen dat het voor jullie goed is gegaan. Dat stelt me wel gerust, maar feit blijft dat jullie wel geld hadden om het een tijdje uit te zingen daar, en zij helemaal niet! Als ik het zo aanhoor, gaat ze haar inboedel hier verkopen (bedden, witgoed, vloerkleed, tafel, stoelen, pannen en potten) en de opbrengst daarvan neemt ze mee. Ik betwijfel het of ze daar 1000 euro voor gaat krijgen. Daar red je het een maandje van. En dan?
zaterdag 18 april 2009 om 13:38
Als het mislukt kun je natuurlijk altijd terug naar Nederland (of haar geval de UK)...
Ik wou graag even reageren op dit stukje van Visotsky, niet dat het veel met deze situatie te maken heeft, maar misschien wel met andere waarin mensen er niet bij nadenken dat er dus ook gevallen zijn waarin je wel terug zou willen maar niet meer kan.
Zoals bij mij nu, ik woon al 8 jaar in Canada. Ben nu (bijna)gescheiden, heb 5 prachtige kids.En een verschrikkelijke ex. Barst van de heimwee, maar kan dus niet terug omdat ik de kinderen niet mee mag nemen. En dan zit je dus. En zie je dat, gewoon even, emigreren niet meer als zo'n lekker vrij en makkelijk gevoel, want ik heb me nog nooit zo gevangen gevoelt als nu.
Ik wou graag even reageren op dit stukje van Visotsky, niet dat het veel met deze situatie te maken heeft, maar misschien wel met andere waarin mensen er niet bij nadenken dat er dus ook gevallen zijn waarin je wel terug zou willen maar niet meer kan.
Zoals bij mij nu, ik woon al 8 jaar in Canada. Ben nu (bijna)gescheiden, heb 5 prachtige kids.En een verschrikkelijke ex. Barst van de heimwee, maar kan dus niet terug omdat ik de kinderen niet mee mag nemen. En dan zit je dus. En zie je dat, gewoon even, emigreren niet meer als zo'n lekker vrij en makkelijk gevoel, want ik heb me nog nooit zo gevangen gevoelt als nu.
zaterdag 18 april 2009 om 13:43
Als ze geen turks spreekt lijkt me dat ze in Turkije helemaal niets te zoeken heeft en dat ze altijd nog meer kansen zal hebben in 'n normaal west europees land. Als ze net als jij nederlandse is, zal ze duits vast sneller oppikken als turks en misschien is duitsland alleen 'n tussenhalte om (weer) naar nederland (terug) te gaan. Voor 'n kind zal opgroeien in west europa vast ook meer kansen bieden, dus wellicht maakt zij nu wel 'n veel betere keus dan jij door daar te blijven.
Oh, ik lees nu pas dat ze engels is, dan zal ze uiteindelijk misschien naar 'n engelstalig land (terug) gaan. Lijkt me hoe dan ook meer kansen bieden dan in 'n land als turkije blijven hangen.
Oh, ik lees nu pas dat ze engels is, dan zal ze uiteindelijk misschien naar 'n engelstalig land (terug) gaan. Lijkt me hoe dan ook meer kansen bieden dan in 'n land als turkije blijven hangen.
zaterdag 18 april 2009 om 13:51
Kan me overigens best voorstellen dat dat voor jou zuur is. Jij zit daar ook maar in die andere cultuur en baalt natuurlijk als 'n stekker dat je westerse vriendin er vandoor gaat. Maar goed, het is haar leven en jij moet je eigen keuzes maken, wellicht door uiteindelijk ook terug te gaan naar west europa.
zaterdag 18 april 2009 om 13:53
eehhm Elninjoo, ik zie je wel vaker met je postings en vind je vaak een beetje kort door de bocht. Als je goed gelezen had, had je geweten dat ze Engelse is. Dus duits sneller oppakken? Denk t niet.
En zij maakt een veel beter keus dan ik omdat ik hier blijf? Ik ga me hier niet lopen te verantwoorden, maar jij hebt geen idee hoe ik hier leef, toch? Dan zou een impulsieve emigratie naar (vooralsnog) 3 x nix beter zijn dan dat ik hier blijf wonen?
Voor een kind zal het misschien beter zijn omdat er meer dingen zijn, maar niet alles is beter in west-europa, dus dat vind ik ook een beetje kort door de bocht genomen.
En zij maakt een veel beter keus dan ik omdat ik hier blijf? Ik ga me hier niet lopen te verantwoorden, maar jij hebt geen idee hoe ik hier leef, toch? Dan zou een impulsieve emigratie naar (vooralsnog) 3 x nix beter zijn dan dat ik hier blijf wonen?
Voor een kind zal het misschien beter zijn omdat er meer dingen zijn, maar niet alles is beter in west-europa, dus dat vind ik ook een beetje kort door de bocht genomen.
zaterdag 18 april 2009 om 13:55
Misschien denkt ze wel dat ze in Duitsland meer mogelijkheden heeft voor werk. Hier zit ze in dezelfde situatie: weinig spaargeld, geen zeker inkomen. Ik zie niet in waarom een emigratie (binnen Europa! een verhuizing dus eigenlijk) jaren van voorbereiding zou moeten kosten. Zeker met je Engels paspoort schrijf je je gewoon in en klaar.
zaterdag 18 april 2009 om 13:58
zaterdag 18 april 2009 om 13:59
quote:emellebel schreef op 18 april 2009 @ 13:53:
eehhm Elninjoo, ik zie je wel vaker met je postings en vind je vaak een beetje kort door de bocht. Als je goed gelezen had, had je geweten dat ze Engelse is. Dus duits sneller oppakken? Denk t niet.
En zij maakt een veel beter keus dan ik omdat ik hier blijf? Ik ga me hier niet lopen te verantwoorden, maar jij hebt geen idee hoe ik hier leef, toch? Dan zou een impulsieve emigratie naar (vooralsnog) 3 x nix beter zijn dan dat ik hier blijf wonen?
Voor een kind zal het misschien beter zijn omdat er meer dingen zijn, maar niet alles is beter in west-europa, dus dat vind ik ook een beetje kort door de bocht genomen.Als jij zo tevreden bent met jouw situatie waarom zit je er dan zo mee dat je vriendin een andere keus maakt? Zij gaat van niets naar niets als haar bezit amper 1000 euro waard is, maar misschien wel naar voor haar en haar kind meer mogelijkheden.
eehhm Elninjoo, ik zie je wel vaker met je postings en vind je vaak een beetje kort door de bocht. Als je goed gelezen had, had je geweten dat ze Engelse is. Dus duits sneller oppakken? Denk t niet.
En zij maakt een veel beter keus dan ik omdat ik hier blijf? Ik ga me hier niet lopen te verantwoorden, maar jij hebt geen idee hoe ik hier leef, toch? Dan zou een impulsieve emigratie naar (vooralsnog) 3 x nix beter zijn dan dat ik hier blijf wonen?
Voor een kind zal het misschien beter zijn omdat er meer dingen zijn, maar niet alles is beter in west-europa, dus dat vind ik ook een beetje kort door de bocht genomen.Als jij zo tevreden bent met jouw situatie waarom zit je er dan zo mee dat je vriendin een andere keus maakt? Zij gaat van niets naar niets als haar bezit amper 1000 euro waard is, maar misschien wel naar voor haar en haar kind meer mogelijkheden.
zaterdag 18 april 2009 om 13:59
Ik zou best wel weer naar Nederland willen hoor, daar niet van. Maar mijn man denkt er met geen haar op zn hoofd over, daarom blijven we hier wonen. Omdat ik het hier ook prima naar mn zin heb, hoeven we niet weg hier wat mij betreft.
Mijn dochter speelt lekker de hele dag in de natuur, we hebben een prachtig huis met grote tuin, autootje, boot, eigen zaak, lekker weer!
Maarre, daar gaat dit topic niet over.Vind het een beetje raar dat je het daarover gaat hebben. Ik ga ook niet zeggen dat je een beetje gefrustreerd overkomt en dat het misschien beter zou zijn als je ook in Turkije zou gaan wonen, toch?
Mijn dochter speelt lekker de hele dag in de natuur, we hebben een prachtig huis met grote tuin, autootje, boot, eigen zaak, lekker weer!
Maarre, daar gaat dit topic niet over.Vind het een beetje raar dat je het daarover gaat hebben. Ik ga ook niet zeggen dat je een beetje gefrustreerd overkomt en dat het misschien beter zou zijn als je ook in Turkije zou gaan wonen, toch?
zaterdag 18 april 2009 om 14:04
Ik vraag me alleen af waar het bij jou vandaan komt dat je je vriendin haar keus niet lijkt te gunnen ofzo. Dat kan bijna niet anders dan uit eigen belang (je gaat haar missen). Zeker als je nu schrijft dat jij het daar financieel goed hebt terwijl zij amper een nagel heeft om haar kont te krabben als al haar bezit slechts 1000 euro oplevert, dan is het toch logisch dat zij op zoek gaat naar nieuwe kansen en mogelijkheden?
zaterdag 18 april 2009 om 14:08
Ik zit er niet mee dat zij een andere keus maakt, ik vind het een ondoordachte beslissing en ben bang voor haar, en haar kind, dat het op een fiasco uitloopt. Dat ze daar zit, zonder inkomen, zonder vrienden (behalve haar vriendin die de helft van het jaar in Thailand zit), met kind.
Wat ik zei, ze heeft een aanbod gehad om voor een bedrijf te werken waar alles geregeld was. Ik vind het gewoon raar dat ze dat dan niet doet, en nu als een hippie in een bestelbusje springt met een koffer met kleren om naar een plaats te gaan waar ze nooit is geweest, en geen idee heeft of ze daar werk kan krijgen etc.
Ik denk niet dat ik het beter weet, ik vraag ook aan jullie wat je zou doen. Ik ga haar echt niet afzeiken, en zal haar ook zeker helpen als dat nodig is.
Maar ik denk dus wel dat je dat zou moeten doen met wat spaargeld en een plan/baan. Haar man helpt haar altijd financieel, vraag dan een redelijk bedragje (te leen desnoods) om het iig de eerste maanden uit te kunnen zingen.
Wat ik zei, ze heeft een aanbod gehad om voor een bedrijf te werken waar alles geregeld was. Ik vind het gewoon raar dat ze dat dan niet doet, en nu als een hippie in een bestelbusje springt met een koffer met kleren om naar een plaats te gaan waar ze nooit is geweest, en geen idee heeft of ze daar werk kan krijgen etc.
Ik denk niet dat ik het beter weet, ik vraag ook aan jullie wat je zou doen. Ik ga haar echt niet afzeiken, en zal haar ook zeker helpen als dat nodig is.
Maar ik denk dus wel dat je dat zou moeten doen met wat spaargeld en een plan/baan. Haar man helpt haar altijd financieel, vraag dan een redelijk bedragje (te leen desnoods) om het iig de eerste maanden uit te kunnen zingen.
