Overig
alle pijlers
Ik ben een schijterd
zaterdag 18 april 2009 om 20:16
Ja, ok, ik schijt, net als iedereen. Ik ben jullie maar alvast voor
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
Nu moet je weten, ik draai mijn hand niet om voor een last minute vlucht naar een vage bestemming om in mijn eentje een hostel te zoeken, tussen baardige geile gekken te slapen en uit een vliegtuig te springen. So far so good.
Ik heb tijden als een lijk geleefd (en heb zo'n kramp overal dat die rigor mortis nu niet eens zo'n vreemd idee is), maar ben weer wat actiever aan het worden.
Ik zou graag weer dingen doen waar ik goed in ben of zou kunnen zijn. Je zou het niet zeggen, maar ooit was ik erg sportief. Ik ben nog steeds atletisch gebouwd en niemand zou vermoeden dat ik met een fles drank en zakken chips mijn dagen doorbreng.
Maar ik wil echt weer sporten. Ik vind fitness niks an, daar kon ik mezelf echt met moeite niet eens naartoe slepen. Maar heb afgelopen weekend getennist en guess what, ik heb talent. Nu komt dat niet als volslagen verrassing, want ik kan onmogelijk die sportgenen van ouders en de hele familie (ik word al moe als ik denk aan hun sportiviteit denk) hebben gemist. Ooit zou ik ook weleens, net als mijn familie, de marathon willen lopen, maar laten we niet op de zaken vooruit lopen.
Mijn uni biedt verschillende zaken aan. Je kunt tennissen, je kunt paardrijden, je kunt kung fu lessen nemen. Maar, en nu komt het....
Ik DURF niet. Bang dat ik er niet uitzie als ik iets niet goed doe, bang dat ik niemand ken (totaal absurd aangezien ik altijd alleen reis, en vaak zat alleen in onbekende kroegen te vinden ben). Nu heb ik nog een beetje een paardentrauma (ongeluk gehad), maar ik zou wel weer erg graag rijden. Tennissen vind ik erg leuk, maar ik geloof dat je die baan enkel kunt huren en ik ken niemand die mee wil. Kung fu....ik ben er gewoon bang voor (niet om een trap te krijgen, maar om hoe ik over kom, dat ik een eenling ben...).
En dan het ergste, geen sport, maar: pianoles. Heb al 3(!) keer afgebeld. Ik vind het doodeng. Toen ik jaaaaaren geleden begon was het geen probleem, ik was ook erg goed (muziekgenen hebben we ook, en gektegenen) maar toch, ik schaam me als ik iets fout doe (jaja, ik hoor jullie denken: je zit er om te leren!) en ik lijk wel een Parkinsonpatient als iemand mee zit te kijken als ik op die toetsen ram.
Wie herkent dit, heeft ultieme tips ('gewoon doen' zou ik begrijpen, maar ik sterf duizend doden bij de gedachte) of heeft een geweldige psychologische verklaring voor deze achterlijkheden?
*pakt fles van Minny Fred af en drinkt zichzelf alvast moed in*
zondag 19 april 2009 om 18:34
Ja und, Lindy? Ik heb nooit gevraagd om die shit. Nu wil ik geen excuses gaan verzinnen enzo, maar denk je dat ik het echt had kunnen voorkomen? Helemaal? Helaas, zo gaan die dingen niet.
En hoe kan ik iets doen zonder eerst te zeggen dat ik het ga doen? Het is mijn uiterste intentie, maar hey, wie weet loop ik morgen onder de tram.
Stappen zijn gezet. Voor jou moge het niets zijn en een peulenschil, maar voor mij is het bergbeklimmen. Mag je zwak vinden (vind ik stiekem ook), maar het is nog niet te laat, ik lig nog niet in m'n kist.
En hoe kan ik iets doen zonder eerst te zeggen dat ik het ga doen? Het is mijn uiterste intentie, maar hey, wie weet loop ik morgen onder de tram.
Stappen zijn gezet. Voor jou moge het niets zijn en een peulenschil, maar voor mij is het bergbeklimmen. Mag je zwak vinden (vind ik stiekem ook), maar het is nog niet te laat, ik lig nog niet in m'n kist.
zondag 19 april 2009 om 18:43
Sja, het ligt gevoelig, Lindy. Ik denk dat je dat ondanks je cynische schrijfstijl (die ik wel kan waarderen) best kunt begrijpen. Denk je dat ik mezelf niet voor de kop kan slaan? Dat ik me niet kapot schaam?
Man, je moest 's weten.
Maar weet je, ik ben ook niet dom. Ik moet alleen rationeel bijsturen wat emotioneel fout gaat/ging. En zonder verdovende middelen (ook al komen ze van een arts) gaat dat eigenlijk verdomd goed.
Misschien moet ik het als leermoment (KOTS) zien.
Man, je moest 's weten.
Maar weet je, ik ben ook niet dom. Ik moet alleen rationeel bijsturen wat emotioneel fout gaat/ging. En zonder verdovende middelen (ook al komen ze van een arts) gaat dat eigenlijk verdomd goed.
Misschien moet ik het als leermoment (KOTS) zien.
zondag 19 april 2009 om 19:30
Ik zie mezelf niet als uitverkorene zeg.
Ik ben laat begonnen met studeren. Ik ben ziek geweest. Ik stop na mijn bachelor. Bovendien heb je altijd iets aan een universitair diploma. Een echte baan met een VWO-diploma als gesjeesd student? Ze zien me aankomen, zeg.
Ik ga weg zodra ik een papiertje heb, of niet, misschien ligt het aan mijn ziekteverleden dat ik hier een kuttijd heb/had/whatever.
Waarom heb jij zo de neiging te dicteren wat ik moet doen, en me op alles te wijzen wat er niet deugt aan me? Wie ben jij om zo extreem te oordelen? Kun je het uit je persen iets positiefs te zeggen? Of is dit jouw manier van aardig doen? Zo bereik je iig niets. Ik ben niet van suiker, maar dit hoeft nu ook weer niet.
Je kent me niet, hebt me nooit 'normaal' meegemaakt. Mensen kunnen (gedeeltelijk) veranderen, het spreekwoordelijke licht zien, etcetera. Als ik op jou moet afgaan moet ik een ander persoon worden. Ik laat me niet dicteren aangezien ik het recht heb mijn eigen fouten te maken. Dat werkt sowieso het best.
En ik ben immoreel genoeg om te liegen op m'n CV, don't worry.
En met praktijkgericht bedoel je schoonmaakster, neem ik aan?
Ik ben laat begonnen met studeren. Ik ben ziek geweest. Ik stop na mijn bachelor. Bovendien heb je altijd iets aan een universitair diploma. Een echte baan met een VWO-diploma als gesjeesd student? Ze zien me aankomen, zeg.
Ik ga weg zodra ik een papiertje heb, of niet, misschien ligt het aan mijn ziekteverleden dat ik hier een kuttijd heb/had/whatever.
Waarom heb jij zo de neiging te dicteren wat ik moet doen, en me op alles te wijzen wat er niet deugt aan me? Wie ben jij om zo extreem te oordelen? Kun je het uit je persen iets positiefs te zeggen? Of is dit jouw manier van aardig doen? Zo bereik je iig niets. Ik ben niet van suiker, maar dit hoeft nu ook weer niet.
Je kent me niet, hebt me nooit 'normaal' meegemaakt. Mensen kunnen (gedeeltelijk) veranderen, het spreekwoordelijke licht zien, etcetera. Als ik op jou moet afgaan moet ik een ander persoon worden. Ik laat me niet dicteren aangezien ik het recht heb mijn eigen fouten te maken. Dat werkt sowieso het best.
En ik ben immoreel genoeg om te liegen op m'n CV, don't worry.
En met praktijkgericht bedoel je schoonmaakster, neem ik aan?
zondag 19 april 2009 om 19:35
zondag 19 april 2009 om 19:39
Ik wist dat je dat ging antwoorden. Ga jij ook nog antwoorden op mijn vragen?
Zou jij klakkeloos, zonder eigen mening en inbreng, bevelen van een ander inwilligen? Zo ja, dan zou je het goed gedaan hebben in 40-45.
En je weet best hoe het komt dat ik studievertraging heb opgelopen, en ik wil niet zielig doen, maar mij geheel verantwoordelijk stellen voor een psychiatrische aandoening is not done en schofferend. Het is net efkes moeilijker voor me dan voor een gemiddeld mens. Ga ik niet over klagen, maar het feit is er. Stoppen met m;n studie is het stomst wat ik kan doen.
Zou jij klakkeloos, zonder eigen mening en inbreng, bevelen van een ander inwilligen? Zo ja, dan zou je het goed gedaan hebben in 40-45.
En je weet best hoe het komt dat ik studievertraging heb opgelopen, en ik wil niet zielig doen, maar mij geheel verantwoordelijk stellen voor een psychiatrische aandoening is not done en schofferend. Het is net efkes moeilijker voor me dan voor een gemiddeld mens. Ga ik niet over klagen, maar het feit is er. Stoppen met m;n studie is het stomst wat ik kan doen.
zondag 19 april 2009 om 19:42
zondag 19 april 2009 om 19:42
Ik deed het omdat het gewoon leuk was. Eigenlijk is dat een van de weinig dingen die ik heb gedaan, niet omdat het zo belangrijk was carrierewise maar omdat het gewoon leuk was. Argumenteren is gewoon prachtig en dat leer je daar zeker wel bijschaven.
En ja, Lindy heeft wel een punt natuurlijk± (klotetoetsenbord doet het niet goed), je kan er vrij weinig mee. Journalistiek, politiek, of de wetenschap. En zelfs dán vragen ze vaak wat extra´s. En werknemers gaan je de vraag stellen± wat kan je nou echt? Op zo´n moment is het goed die stage tevoorschijn te toveren uit je hoed, die je gaat doen. Zonder die stage, wordt het een stuk moeilijker.
En ja, Lindy heeft wel een punt natuurlijk± (klotetoetsenbord doet het niet goed), je kan er vrij weinig mee. Journalistiek, politiek, of de wetenschap. En zelfs dán vragen ze vaak wat extra´s. En werknemers gaan je de vraag stellen± wat kan je nou echt? Op zo´n moment is het goed die stage tevoorschijn te toveren uit je hoed, die je gaat doen. Zonder die stage, wordt het een stuk moeilijker.
zondag 19 april 2009 om 19:43
quote:Digitalis wrote on 19 April 2009 @ 19:35:
Djiez, beetje meer vertrouwen graag.
Jij moet niet zoveel lullen op een forum (want ook dit topic zal uiteindelijk weer uitlopen op de Grote Digi Drama Show), maar het heft in eigen hand nemen. Ik denk namelijk dat je best bergen kunt verzetten. Gewoon echt gaan doen dus...
Djiez, beetje meer vertrouwen graag.
Jij moet niet zoveel lullen op een forum (want ook dit topic zal uiteindelijk weer uitlopen op de Grote Digi Drama Show), maar het heft in eigen hand nemen. Ik denk namelijk dat je best bergen kunt verzetten. Gewoon echt gaan doen dus...
zondag 19 april 2009 om 19:45
zondag 19 april 2009 om 19:46
quote:Digitalis wrote on 19 April 2009 @ 19:45:
Weet ik Zwieb, daarom zoek ik er dingen naast. Ik ben niet echt dom, weet je.
Ligeia, waarom die opmerking nu weer. Ik WIL dit niet. Ik HAD geen klacht, geen hulpvraag, ik VOEL me niet kut.
En ik ben bezig met dat heft hoor, of heb je niet alles gelezen?
Welke opmerking? Ga je weer doen alsof ik iets heul kwetsends heb gezegd? Dat is niet zo. Integendeel.
Anyhoot! Praatjes vullen geen gaatjes...
Weet ik Zwieb, daarom zoek ik er dingen naast. Ik ben niet echt dom, weet je.
Ligeia, waarom die opmerking nu weer. Ik WIL dit niet. Ik HAD geen klacht, geen hulpvraag, ik VOEL me niet kut.
En ik ben bezig met dat heft hoor, of heb je niet alles gelezen?
Welke opmerking? Ga je weer doen alsof ik iets heul kwetsends heb gezegd? Dat is niet zo. Integendeel.
Anyhoot! Praatjes vullen geen gaatjes...
