Kinderen
alle pijlers
Ik schiet tekort
zaterdag 16 mei 2020 om 08:38
Ik heb eerder een keer raad gevraagd over flesvoeding, dat lijkt aardig op orde, nu lopen man en ik tegen het volgende op. Onze baby van drie maanden (een van een tweeling) heeft een wat lastige start gehad: randprematuur, zonder zus naar huis, liesbreukoperatie, verborgen reflux, voorkeurshouding en plagiocephalie (krijgt hij fysio voor), hongerig en huilerig. Van de operatie is hij gelukkig geheel hersteld en het krijsen is van 6 uur per dag naar zo'n 3 uur per dag gegaan. Een grote verbetering maar we snappen zoon soms niet in zijn huilgedrag en ik voel me zo tekort schieten in het zorgen voor de 3 kinderen.
Zoon is een erg aanwezige baby, hij wil graag overal bij zitten, hij wil het liefst de hele dag op schoot, in de arm of rechtop zitten. Dat rechtop zitten kan niet te lang vanwege zijn rug. In de draagzak wil hij bij man wel maar bij mij niet. En hij is nogal groot dus ik kan hem niet eindeloos op mijn arm houden, dan gaat mijn rug en nek eraan (ik ben sowieso nog niet goed hersteld van zwangerschap en keizersnede). Daarnaast is hij dus een groot deel van de dag gefrustreerd omdat hij niet rechtop mag zitten en hij wil alles zien en meemaken. Hij draait ook al dus is een snelle en wakkere jongen.
Maarrrr...ik heb dus nóg een baby van 3 maanden én een kleuter, die ook aandacht willen en moeten hebben. Alleen: ik kan hem bijna niet loslaten of hij begint met krijsen of jengelen, gillen of huilen. De andere baby komt dus regelmatig aandacht tekort, terwijl zij het wel nodig heeft en ook een pittige start heeft gehad met 3 weken couveuse. We hebben vanwege Corona weinig hulp helaas en de kinderen de hele dag thuis. Hulp en school begint nu langzaam weer wat op gang te komen, gelukkig.
Ik voel me overal tekortschieten en overvraagd, oververmoeid en uitgeput. Misschien wil ik gewoon even van me afschrijven, eigenlijk. Ik doe wat ik kan en we proberen de aandacht te verdelen maar jeetje, wat is dit pittig, zo'n tweeling in dit soort maanden zonder hulp. Dank voor het lezen <3
Zoon is een erg aanwezige baby, hij wil graag overal bij zitten, hij wil het liefst de hele dag op schoot, in de arm of rechtop zitten. Dat rechtop zitten kan niet te lang vanwege zijn rug. In de draagzak wil hij bij man wel maar bij mij niet. En hij is nogal groot dus ik kan hem niet eindeloos op mijn arm houden, dan gaat mijn rug en nek eraan (ik ben sowieso nog niet goed hersteld van zwangerschap en keizersnede). Daarnaast is hij dus een groot deel van de dag gefrustreerd omdat hij niet rechtop mag zitten en hij wil alles zien en meemaken. Hij draait ook al dus is een snelle en wakkere jongen.
Maarrrr...ik heb dus nóg een baby van 3 maanden én een kleuter, die ook aandacht willen en moeten hebben. Alleen: ik kan hem bijna niet loslaten of hij begint met krijsen of jengelen, gillen of huilen. De andere baby komt dus regelmatig aandacht tekort, terwijl zij het wel nodig heeft en ook een pittige start heeft gehad met 3 weken couveuse. We hebben vanwege Corona weinig hulp helaas en de kinderen de hele dag thuis. Hulp en school begint nu langzaam weer wat op gang te komen, gelukkig.
Ik voel me overal tekortschieten en overvraagd, oververmoeid en uitgeput. Misschien wil ik gewoon even van me afschrijven, eigenlijk. Ik doe wat ik kan en we proberen de aandacht te verdelen maar jeetje, wat is dit pittig, zo'n tweeling in dit soort maanden zonder hulp. Dank voor het lezen <3
anoniem_332521 wijzigde dit bericht op 16-05-2020 08:39
Reden: spelfout
Reden: spelfout
0.05% gewijzigd
zaterdag 16 mei 2020 om 08:44
Dat klinkt best wel pittig. Volgens mij doe je het sowieso heel goed. Wat een heftige start hebben jullie gehad. Ik heb geen 2ling maar ik ging wel heeeel veel wandelen. Is dat een mogelijkheid voor je? Vooral op slaap momenten natuurlijk dan. En de peuter mee op loopfiets? Plankje aan de kinderwagen voor als peuter moe wordt? Verder misschien iets vaker tegen jezelf zeggen dat je het goed doet. 3 kleine kinderen is echt super zwaar!! Dus niet jezelf naar beneden halen maar complimenten geven.
Ps. Kheb twee kinderen van 3 en 1 jaar
Ps. Kheb twee kinderen van 3 en 1 jaar
anoniem_398083 wijzigde dit bericht op 16-05-2020 08:45
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
3.86% gewijzigd
zaterdag 16 mei 2020 om 08:49
Ach ja, de struggles van een tweeling.. Herkenbaar! Voelde mij de eerste maanden ook vaak tekortschieten (en dan heb ik geen kleuter erbij), maar je doet wat je kan. Heb geen tips of wat dan ook, want je moet er gewoon doorheen. Probeer je er bij neer te leggen dat de situatie zo is en dat jij gewoon je best doet. En probeer (onrealistische) gedachten/eisen los te laten, want dat is waarmee ik helaas in een pnd schoot na 4 maanden.
Verder: het wordt beter, echt! Ze zijn bij mij nu 1,5 en het is echt leuk (en nog steeds wel vermoeiend, maar op een andere manier haha).
Verder: het wordt beter, echt! Ze zijn bij mij nu 1,5 en het is echt leuk (en nog steeds wel vermoeiend, maar op een andere manier haha).
zaterdag 16 mei 2020 om 09:03
Pfff wat heb jij een hoop voor je kiezen gehad de laatste maanden! Ik snap je gevoel, maar je doet wat je kunt en je hebt ze in ieder geval al door de eerste 3 hele zware maanden heen geloodst. Daar mag je trots op zijn hoor!
Hopelijk kun je nu wat meer hulp krijgen nu de maatregelen wat beginnen te versoepelen.
Sterkte en probeer waar mogelijk ook wat rust voor jezelf te pakken.
Hopelijk kun je nu wat meer hulp krijgen nu de maatregelen wat beginnen te versoepelen.
Sterkte en probeer waar mogelijk ook wat rust voor jezelf te pakken.
zaterdag 16 mei 2020 om 09:13
Dank voor de reacties, heel fijn, gewoon wat erkenning dat ik niet gek ben dat ik het zwaar vind.
Mijn moeder is ernstig ziek en immuungecompromitteerd dus we hebben eigenlijk niemand durven ontvangen.
Ik ga binnenkort weer werken, dochter gaat naar school en zoon en dochter gaan vanaf juni naar de opvang dus dat geeft wel lucht, maar ook meer risico voor mijn moeder (die mogelijk nog maar wat maanden heeft, maar dat willen we niet versnellen natuurlijk).
Familie valt grotendeels in de risicogroepen (astma, overgewicht, diabetes, gewoon oud
). Ik heb een paar vriendinnen over de vloer gehad maar iedereen werkt natuurlijk gewoon, man incluis (voor degene die vroeg waar hij is).
Man werkt gewoon fulltime al springt hij bij waar hij kan binnen de mogelijkheden. Hij heeft al veel ouderschapsverlof opgenomen, maar moet nu weer even waar voor zijn geld zijn voor zijn werk. En daartussen loopt hij inderdaad rond met de draagza
Mijn moeder is ernstig ziek en immuungecompromitteerd dus we hebben eigenlijk niemand durven ontvangen.
Ik ga binnenkort weer werken, dochter gaat naar school en zoon en dochter gaan vanaf juni naar de opvang dus dat geeft wel lucht, maar ook meer risico voor mijn moeder (die mogelijk nog maar wat maanden heeft, maar dat willen we niet versnellen natuurlijk).
Familie valt grotendeels in de risicogroepen (astma, overgewicht, diabetes, gewoon oud
). Ik heb een paar vriendinnen over de vloer gehad maar iedereen werkt natuurlijk gewoon, man incluis (voor degene die vroeg waar hij is). Man werkt gewoon fulltime al springt hij bij waar hij kan binnen de mogelijkheden. Hij heeft al veel ouderschapsverlof opgenomen, maar moet nu weer even waar voor zijn geld zijn voor zijn werk. En daartussen loopt hij inderdaad rond met de draagza
zaterdag 16 mei 2020 om 09:21
Lieve TO, ik zit helemaal niet in jouw situatie. Heb 2 modelbabies gehad en ook ik schiet/schoot voor mijn gevoel regelmatig tekort.
Laat staan dat ik in jouw schoentjes zou staan.
Ik vind het heel knap hoe je al deze balletjes hoog houdt, ik zou het je niet nadoen. Je mag best trots zijn en ook hoge verwachtingen los laten. Vaak leg je dat jezelf op, hè?
Leef rustig naar juni toe, dan begint je eigen leven weer een beetje. En misschien helpt het als ik -als volkomen vreemde- je een hele grote, dikke schouderklop geef en zeg dat je vet trots mag zijn op hoe je het doet onder deze omstandigheden.
Je bent gewoon goed genoeg!
Laat staan dat ik in jouw schoentjes zou staan.
Ik vind het heel knap hoe je al deze balletjes hoog houdt, ik zou het je niet nadoen. Je mag best trots zijn en ook hoge verwachtingen los laten. Vaak leg je dat jezelf op, hè?
Leef rustig naar juni toe, dan begint je eigen leven weer een beetje. En misschien helpt het als ik -als volkomen vreemde- je een hele grote, dikke schouderklop geef en zeg dat je vet trots mag zijn op hoe je het doet onder deze omstandigheden.
Je bent gewoon goed genoeg!
zaterdag 16 mei 2020 om 09:25
zaterdag 16 mei 2020 om 09:32
Je schiet niet te kort, je hebt even handen te kort. Volgens mij doe je al heel goed je best. Het is ook pittig 2 kleintjes en dan hebben jullie nog een kleuter erbij. Kleuter zal sowieso moeten wennen aan aandacht geven. Die was toch een tijdje alleen.
Het is denk ik nu nog even volhouden tot juni dan komt er weer verlichting.
Sterkte
Het is denk ik nu nog even volhouden tot juni dan komt er weer verlichting.
Sterkte
zaterdag 16 mei 2020 om 09:38
Wauw veeeeeel respect.
Ik heb 1 baby en een peuter bijna kleuter. Baby huilt veel ivm reflux en zijn zoekende met voeding. Maar ooooh dat gehuil slokt echt alle ruimte in je hoofd op.
Ik kan me niet voorstellen dat je met drie uur p dag huilen nog voor een baby en kleuter kan zorgen wat een powervrouw ben jij!
Ik kan me je gevoel helemaal voorstellen. Maar je bent juist een super mamma! Veel sterkte hopelijk komt er snel meer rust
Ik heb 1 baby en een peuter bijna kleuter. Baby huilt veel ivm reflux en zijn zoekende met voeding. Maar ooooh dat gehuil slokt echt alle ruimte in je hoofd op.
Ik kan me niet voorstellen dat je met drie uur p dag huilen nog voor een baby en kleuter kan zorgen wat een powervrouw ben jij!
Ik kan me je gevoel helemaal voorstellen. Maar je bent juist een super mamma! Veel sterkte hopelijk komt er snel meer rust
where ever you go, go with your heart
zaterdag 16 mei 2020 om 09:38
Ja, dat is denk ik echt een hele goede tip, moest ik ook aan denken! En heb je toevallig een Stokke-stoel? Daar bestaat een newborn stoeltje voor, vond mijn neefje (die klinkt als jouw zoon) helemaal de wereld. Die is ook hoog.
Verder sterkte, een tweeling lijkt me echt pittig!
zaterdag 16 mei 2020 om 09:39
Een tweeling is zo heftig. Hier ook één die alles mee wilde maken, wat resulteerde in slecht/weinig slapen en veel overprikkeling, waar baby's erg slecht op varen en haar zusje huilde en huilde en huilde. En niet 'gewoon' krijsen, maar ze had zo'n hele schelle hoge huil waaraan niet te ontsnappen was en die mijn hele hoofd doorjoeg.
Ik heb in het begin alles 'fout' gedaan. Ik heb geprobeerd ze in een ritme te duwen, wat vooral voor mezelf heel slecht was, want ik raakte er enorm gefrustreerd door. Ik heb geprobeerd alles alleen te doen, waar ik hulp had moeten vragen ("Ik ben hun moeder, dan moet ik dit toch gewoon zelf kunnen?").
Ook ik raakte in een PND, die ruim twee jaar niet herkend is, omdat ik dacht dat ik me zo voelde door de vermoeidheid en dat het bij zou trekken zodra ze goed gingen slapen. Uiteindelijk sliepen ze met 3,5 jaar door en ben ik er dus pas sinds een jaar achter wat er met me aan de hand is.
Dit vertel ik niet om je bang te maken, maar om je te waarschuwen niet in dezelfde valkuilen te trappen.
Je hoeft het niet alleen te kunnen.
Het kan niet perfect.
Geef je over aan het feit dat alles even stil staat en wil niet te veel.
Zorg voor jezelf!
Een tweeling is rete-zwaar, dus creëer een fok it mentaliteit. Zijn ze stil als de tv aan staat? Laat hem dan lekker aan staan: Fok schermtijd.
Slapen ze beter op de bank dan in bed? Leg ze lekker op de bank (als jij je benen er naast legt hebben zij een veilige barrière en lig jij in een goede houding om te netflixen met je peuter): Fok structuur
Hebben mensen een mening over je opvoeding/huishouden/weet ik wat? Niets van aantrekken en lekker doen wat goed voelt: Fok hen
Ik heb in het begin alles 'fout' gedaan. Ik heb geprobeerd ze in een ritme te duwen, wat vooral voor mezelf heel slecht was, want ik raakte er enorm gefrustreerd door. Ik heb geprobeerd alles alleen te doen, waar ik hulp had moeten vragen ("Ik ben hun moeder, dan moet ik dit toch gewoon zelf kunnen?").
Ook ik raakte in een PND, die ruim twee jaar niet herkend is, omdat ik dacht dat ik me zo voelde door de vermoeidheid en dat het bij zou trekken zodra ze goed gingen slapen. Uiteindelijk sliepen ze met 3,5 jaar door en ben ik er dus pas sinds een jaar achter wat er met me aan de hand is.
Dit vertel ik niet om je bang te maken, maar om je te waarschuwen niet in dezelfde valkuilen te trappen.
Je hoeft het niet alleen te kunnen.
Het kan niet perfect.
Geef je over aan het feit dat alles even stil staat en wil niet te veel.
Zorg voor jezelf!
Een tweeling is rete-zwaar, dus creëer een fok it mentaliteit. Zijn ze stil als de tv aan staat? Laat hem dan lekker aan staan: Fok schermtijd.
Slapen ze beter op de bank dan in bed? Leg ze lekker op de bank (als jij je benen er naast legt hebben zij een veilige barrière en lig jij in een goede houding om te netflixen met je peuter): Fok structuur
Hebben mensen een mening over je opvoeding/huishouden/weet ik wat? Niets van aantrekken en lekker doen wat goed voelt: Fok hen
zaterdag 16 mei 2020 om 09:47
zaterdag 16 mei 2020 om 09:51
Wij hadden 3 jaar geleden een tweeling met peuter. De herinneringen aan op de bank zitten met twee huilende baby’s op de arm...zwaar!
Wipstoeltjes (die van BabyBjorn) werkte hier super. Hier mogen ze al snel naar de geboorte in. Ook een draagzak werkte hier goed.
Wij leerden al snel: als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb heel veel met ze samen geslapen op de bank en in bed.
En als iedereen dan eindelijk zelf een dutje deed was het tijd voor mijzelf. Geen huishouden of andere taken. Even helemaal niks.
Je doet het goed. Het is pittig en het gaat niet zoals in boekjes staat. Je doet het goed!
Wipstoeltjes (die van BabyBjorn) werkte hier super. Hier mogen ze al snel naar de geboorte in. Ook een draagzak werkte hier goed.
Wij leerden al snel: als het niet gaat zoals het moet dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb heel veel met ze samen geslapen op de bank en in bed.
En als iedereen dan eindelijk zelf een dutje deed was het tijd voor mijzelf. Geen huishouden of andere taken. Even helemaal niks.
Je doet het goed. Het is pittig en het gaat niet zoals in boekjes staat. Je doet het goed!
zaterdag 16 mei 2020 om 10:01
Je schiet niet tekort, je doet wat je kunt!
Hier een baby van 3,5 maand met ook flink wat voedingsklachten en een net kleuter. Als ik de baby keer twee zou doen zou ik gek worden. En dan heb ik nog niet eens een keizersnede gehad en hadden we hier gewoon een goede start. En ik vind het ook vaak zwaar.
Stokke en wipstoel gaat de baby hier de hele tijd in ‘zitten’. Naar voren hangen zeg maar. Ook niet echt relaxed. Maar misschien werkt het bij jou wel. En anders misschien zo’n schommelende wipstoel? Daar lag mijn oudste op de opvang veel in.
Aan de andere kant: over een maand of twee A drie zit de baby meer, kan hij zich voortbewegen, helpt vast voedsel misschien wat.
Is het misschien een idee om komend Hemelvaart weekend op te delen in blokken? Dat jij wat tijd met de andere baby en de oudste doorbrengt én een blok helemaal voor jou alleen? Om even op te laden.
Heel wat ideeen, maar misschien heb je alleen wat aan een hart onder de riem. Nog even volhouden, het wordt beter en je doet het goed!
Hier een baby van 3,5 maand met ook flink wat voedingsklachten en een net kleuter. Als ik de baby keer twee zou doen zou ik gek worden. En dan heb ik nog niet eens een keizersnede gehad en hadden we hier gewoon een goede start. En ik vind het ook vaak zwaar.
Stokke en wipstoel gaat de baby hier de hele tijd in ‘zitten’. Naar voren hangen zeg maar. Ook niet echt relaxed. Maar misschien werkt het bij jou wel. En anders misschien zo’n schommelende wipstoel? Daar lag mijn oudste op de opvang veel in.
Aan de andere kant: over een maand of twee A drie zit de baby meer, kan hij zich voortbewegen, helpt vast voedsel misschien wat.
Is het misschien een idee om komend Hemelvaart weekend op te delen in blokken? Dat jij wat tijd met de andere baby en de oudste doorbrengt én een blok helemaal voor jou alleen? Om even op te laden.
Heel wat ideeen, maar misschien heb je alleen wat aan een hart onder de riem. Nog even volhouden, het wordt beter en je doet het goed!
zaterdag 16 mei 2020 om 10:11
zaterdag 16 mei 2020 om 10:30
Oh, je mag echt even klagen hoor! Je baby klinkt als onze oudste (nu bijna 4) en toen we hoorden dat we een tweeling zouden krijgen huilde ik bijna van wanhoop (ondanks super blij met zwangerschap na medische behandelingen). Want 2 keer dat én een peuter, niet te doen. Onze tweeling is nu 10 maanden.
Tips vanuit onze zoon;
- bij hem speelde verborgen reflux en koemelkallergie mee. Altijd rechtop willen, alert, overal bij willen zijn en non-stop huilen (we hebben geklokt, 18 uur per dag). Medicatie (dat was zoeken naar de juiste) en koemelkvrije voeding droegen er aan bij dat er iets rust kwam.
- Mag hij in een puckababy? Dat hielp hier wat.
- zoals hierboven, doe wat werkt. Als dat filmpjes is, dan is dat filmpjes. Etc. Iedereen begon altijd over wandelen bij mij, ‘want dan vallen alle baby’s in slaap’. Niet dus. Heel fijn, wandelen met een krijsend kind. Na een uur gaf hij het soms uitgeput op.
- Draagzak/draagdoek werkte hier wel. Heb je een idee waarom hij bij man wel rustig wordt dan en bij jou niet? Is de afstelling misschien niet fijn op jouw lichaam, waardoor hij niet lekker zit?
- je hebt meerdere kinderen waaronder een tweeling. Het gevoel tekort te schieten zal er zijn. Probeer het te accepteren. Hier een relatief makkelijk tweeling en moeilijke kleuter en ik voel me zó vaak tekort schieten.
- heb compassie met jezelf
- kijk naar perspectief; straks opvang en school start weer.
- creëer wat ruimte voor jezelf, bijv in het weekend of avond door af te wisselen met man (al klinkt het alsof hij al veel doet). Man kreeg zoon standaard in zijn armen na een dag thuis. En nu neemt hij vaak de kinderen over, dan ga ik koken. Ben ik ook bezig, maar met iets anders.
Tips vanuit onze zoon;
- bij hem speelde verborgen reflux en koemelkallergie mee. Altijd rechtop willen, alert, overal bij willen zijn en non-stop huilen (we hebben geklokt, 18 uur per dag). Medicatie (dat was zoeken naar de juiste) en koemelkvrije voeding droegen er aan bij dat er iets rust kwam.
- Mag hij in een puckababy? Dat hielp hier wat.
- zoals hierboven, doe wat werkt. Als dat filmpjes is, dan is dat filmpjes. Etc. Iedereen begon altijd over wandelen bij mij, ‘want dan vallen alle baby’s in slaap’. Niet dus. Heel fijn, wandelen met een krijsend kind. Na een uur gaf hij het soms uitgeput op.
- Draagzak/draagdoek werkte hier wel. Heb je een idee waarom hij bij man wel rustig wordt dan en bij jou niet? Is de afstelling misschien niet fijn op jouw lichaam, waardoor hij niet lekker zit?
- je hebt meerdere kinderen waaronder een tweeling. Het gevoel tekort te schieten zal er zijn. Probeer het te accepteren. Hier een relatief makkelijk tweeling en moeilijke kleuter en ik voel me zó vaak tekort schieten.
- heb compassie met jezelf
- kijk naar perspectief; straks opvang en school start weer.
- creëer wat ruimte voor jezelf, bijv in het weekend of avond door af te wisselen met man (al klinkt het alsof hij al veel doet). Man kreeg zoon standaard in zijn armen na een dag thuis. En nu neemt hij vaak de kinderen over, dan ga ik koken. Ben ik ook bezig, maar met iets anders.
zaterdag 16 mei 2020 om 10:59
Allereerst een dikke knuffel. Want het is niet niets .. een tweeling. Tips heb je al genoeg gehad. Mijn ervaring
Mijn middelste kind heeft ook uuuuuuren gehuild. Had reflux. Allerlei overgevoeligheden etc. Als ik uit zicht was huilde hij nog harder.
En op gegeven moment zijn je trucjes op ; alle standaard dingen werken dan niet etc. Ik liet het los. Ik had toen ook een peuter van 2 1/2 lopen. Niet te doen.
Door los te laten van “hoe het moet” gaf het al meer rust.
Je kan niet meer doen dan dat je doet en je doet het goed. pak af en toe tijd voor jezelf. Koptelefoon op. In bad. Even aflevering Netflix etc. Even geen kind.
Pak alle hulp waar mogelijk aan.
Sterkte. Het gaat over. Echt !
Mijn middelste kind heeft ook uuuuuuren gehuild. Had reflux. Allerlei overgevoeligheden etc. Als ik uit zicht was huilde hij nog harder.
En op gegeven moment zijn je trucjes op ; alle standaard dingen werken dan niet etc. Ik liet het los. Ik had toen ook een peuter van 2 1/2 lopen. Niet te doen.
Door los te laten van “hoe het moet” gaf het al meer rust.
Je kan niet meer doen dan dat je doet en je doet het goed. pak af en toe tijd voor jezelf. Koptelefoon op. In bad. Even aflevering Netflix etc. Even geen kind.
Pak alle hulp waar mogelijk aan.
Sterkte. Het gaat over. Echt !
zaterdag 16 mei 2020 om 11:59
Ik moet echt even huilen van de reacties, ik ben opgelucht dat ik het even kwijt kon en dat mensen het herkennen. Dank jullie wel. Het is gewoon even zwaar klote, juist omdat ik merk dat het door corona nu zo lastig is om veel mensen te ontvangen, zelfs voor hulp. Ik heb nu wel een vriendin gevraagd te komen koken voor een aantal dagen, komende week. Dat deed ze uiteraard met liefde, maar ik vind het moeilijk, ik overzie het gewoon even niet zo goed. En als ik een (in mijn ogen) negatieve reactie van mijn kind krijg (dochter wilde bijvoorbeeld geen oogcontact maken vanochtend, kwam later wel weer gewoon), dan denk ik gelijk: ja, hoor, daar gaan we, kind verpest... 
zaterdag 16 mei 2020 om 11:59
Alleen de OP gelezen.
@ TO: jij doet het helemaal niet slecht; je lijkt mij een heel goede, liefdevolle en bezorgde moeder te zijn.
Zet het aub uit je hoofd dat je tekortschiet want dat is het echt, echt niet!
Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe zwaar het moet zijn met tweelingbaby's!
Je mag echt-echt-echt niet denken dat je jouw kinderen tekort doet.
@ TO: jij doet het helemaal niet slecht; je lijkt mij een heel goede, liefdevolle en bezorgde moeder te zijn.
Zet het aub uit je hoofd dat je tekortschiet want dat is het echt, echt niet!
Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe zwaar het moet zijn met tweelingbaby's!
Je mag echt-echt-echt niet denken dat je jouw kinderen tekort doet.
