Zwanger
alle pijlers
Ongewenst zwanger..
maandag 15 juni 2020 om 08:55
Hallo allemaal..
De titel zegt het al: ik ben ongewenst zwanger. Ik heb vanochtend een test van de action gedaan en meteen positief. Ik ben 25 jaar oud.
Ik ben zwanger van mijn vriend, het gaat al maanden erg slecht tussen ons. (We wonen niet samen) Ik zie ons geen kind opvoeden.
Daarentegen ga ik nog naar school (BBL) en zie ik het helemaal niet zitten een kindje te krijgen.. (al zou ik het alleen willen opvoeden)
Ik ben al 1,5 week op en af misselijk. Last van mijn borsten. Erg moe. Constipatie (daar was ik erg ziek van, ik heb prikkelbaar darmsyndroom, en hormonen hebben enorm veel invloed op mijn stoelgang) ik werd ook al niet ongesteld.
Ik heb 5 weken geleden ook een test gedaan maar die was negatief. Het slikken van de pil ging namelijk niet zo lekker toen. Voor de zekerheid vanochtend dus een test gedaan..
Ik laat het dus weghalen.. mijn dokter belt mij vandaag terug.
Ik zoek naar lotgenoten. Hoe was dit allemaal voor jullie? Het voelt allemaal onwerkelijk, ik ben verdrietig. En ik weet niet zo goed wie ik het moet vertellen.
Groetjes..
De titel zegt het al: ik ben ongewenst zwanger. Ik heb vanochtend een test van de action gedaan en meteen positief. Ik ben 25 jaar oud.
Ik ben zwanger van mijn vriend, het gaat al maanden erg slecht tussen ons. (We wonen niet samen) Ik zie ons geen kind opvoeden.
Daarentegen ga ik nog naar school (BBL) en zie ik het helemaal niet zitten een kindje te krijgen.. (al zou ik het alleen willen opvoeden)
Ik ben al 1,5 week op en af misselijk. Last van mijn borsten. Erg moe. Constipatie (daar was ik erg ziek van, ik heb prikkelbaar darmsyndroom, en hormonen hebben enorm veel invloed op mijn stoelgang) ik werd ook al niet ongesteld.
Ik heb 5 weken geleden ook een test gedaan maar die was negatief. Het slikken van de pil ging namelijk niet zo lekker toen. Voor de zekerheid vanochtend dus een test gedaan..
Ik laat het dus weghalen.. mijn dokter belt mij vandaag terug.
Ik zoek naar lotgenoten. Hoe was dit allemaal voor jullie? Het voelt allemaal onwerkelijk, ik ben verdrietig. En ik weet niet zo goed wie ik het moet vertellen.
Groetjes..
maandag 15 juni 2020 om 11:06
NM1717 schreef: ↑15-06-2020 10:52Even voor de duidelijkheid: ik zeg nergens dat ze verkeerd handelt. Alleen snel. Sommigen handelen ook zo snel uit emotie. Verder zeg ik ook gewoon dat ik haar keuze begrijp en dat als ze daarachter staat het ook gewoon moet doen!
Mijn reactie was dus helemaal niet verkeerd bedoeld en ook niet om haar op andere gedachten te brengen. Als je het zeker weet moet je het gewoon doen!
En toch denk ik niet dat je ook zo zou reageren op iemand die onverwacht zwanger is en het wél wil houden. De emotie om het wel te houden kan net zo sterk zijn als de emotie om het niet te houden.
maandag 15 juni 2020 om 11:07
Heeft de dokter al terug gebeld? Je hebt je dokter op zich niet nodig. Je kan zelf rechtstreeks een afspraak maken met een abortuskliniek.Kokosnootaap schreef: ↑15-06-2020 11:03Mijn vriend belde me net.
Ik vroeg hem hoe hij zich erover voelt.
Hij zei, je weet hoe ik erover denk he.
Maar hij zei dat hij wel snapte dat ik ook mijn eigen leven heb.
Even later in het gesprek vroeg hij of ik wel wist dat hij zijn moeder heel blij kon maken met dit nieuws
(Ze heeft trouwens borstkanker en afgelopen vrijdag is haar borst geamputeerd (zeg ik dat goed) ?)
Ik ken zijn moeder trouwens niet. Woont in een ander land. Lang verhaal.
Maar deze opmerking is me slecht gevallen.. wat een lelijke opmerking. Ik heb niks gezegd, maar net wel een appje gestuurd dat ik niet gediend ben van zo’n rottige opmerking. En als hij het nodig vind om zoiets nog eens te zeggen of mij niet begrijpt, ik geen contact meer met hem wil. Want dat kan ik er niet bij hebben.
Vervelend dat het gesprek met je vriend zo verliep.
maandag 15 juni 2020 om 11:09
En sommige mensen zullen je niet zo snel veroordelen, je willen steunen en er voor je zijn.
maandag 15 juni 2020 om 11:11
Kan je bijv je moeder of goede vriendin meenemen naar het gesprek/behandeling bij de kliniek?Kokosnootaap schreef: ↑15-06-2020 11:03Mijn vriend belde me net.
Ik vroeg hem hoe hij zich erover voelt.
Hij zei, je weet hoe ik erover denk he.
Maar hij zei dat hij wel snapte dat ik ook mijn eigen leven heb.
Even later in het gesprek vroeg hij of ik wel wist dat hij zijn moeder heel blij kon maken met dit nieuws
(Ze heeft trouwens borstkanker en afgelopen vrijdag is haar borst geamputeerd (zeg ik dat goed) ?)
Ik ken zijn moeder trouwens niet. Woont in een ander land. Lang verhaal.
Maar deze opmerking is me slecht gevallen.. wat een lelijke opmerking. Ik heb niks gezegd, maar net wel een appje gestuurd dat ik niet gediend ben van zo’n rottige opmerking. En als hij het nodig vind om zoiets nog eens te zeggen of mij niet begrijpt, ik geen contact meer met hem wil. Want dat kan ik er niet bij hebben.
Als je hem zou meenemen en hij gaat zitten verkondigen dat hij het wilt houden dan heb je dalijk een hele vervelende situatie.
Jammer dat hij zegt je keuze te begrijpen en je vervolgens chanteert met zijn moeder -die je niet kent-
maandag 15 juni 2020 om 11:12
maandag 15 juni 2020 om 11:13
Ja inderdaad. Eerst zeggen dat hij me begrijpt en vervolgens die opmerking. Bah. Maar het verbaasd me niet, zo gevoelloos is hij vaker geweest.ecam2015 schreef: ↑15-06-2020 11:11Kan je bijv je moeder of goede vriendin meenemen naar het gesprek/behandeling bij de kliniek?
Als je hem zou meenemen en hij gaat zitten verkondigen dat hij het wilt houden dan heb je dalijk een hele vervelende situatie.
Jammer dat hij zegt je keuze te begrijpen en je vervolgens chanteert met zijn moeder -die je niet kent-
En nu zelfs in deze situatie.
Maar mijn moeder heeft al aangeboden dat ze mee wil als ik naar de dokter moet. Die steunt mij gelukkig wel.
maandag 15 juni 2020 om 11:16
Op je werk verschijnen met een zwangere buik, terwijl je weet dat je de zwangerschap gaat afbreken, lijkt me verre van ideaal. Iedereen gaat vragen stellen en je feliciteren. Je komt meestal wel op een wachtlijst te staan, dus hier ben je wel langer dan 2 dagen zoet mee!Keep-smiling schreef: ↑15-06-2020 09:42Ik heb curretage gehad. S ochtends inchecken bij de kliniek. Tegen de middag behdndeling.
Ik had de dag erna vrij genomen, maar had nergens last van.
Als ik TO was zou ik aangeven dat ze 2 dagen ziekteverlof wil voor een medische ingreep (niet zeggen wat).
Als de nasleep langer duurt kan ze altijd langer ziek melden. Maar 2 weken is echt schromelijk overdreven zolang er geen complicaties zijn.
maandag 15 juni 2020 om 11:16
Misschien toch eens tijd om een en ander te heroverwegen? Is dit de relatie die je voor ogen had? Tijdens momenten als dit merk je vaak wat je ander de ander hebt.Kokosnootaap schreef: ↑15-06-2020 11:13Ja inderdaad. Eerst zeggen dat hij me begrijpt en vervolgens die opmerking. Bah. Maar het verbaasd me niet, zo gevoelloos is hij vaker geweest.
En nu zelfs in deze situatie.
Maar mijn moeder heeft al aangeboden dat ze mee wil als ik naar de dokter moet. Die steunt mij gelukkig wel.
maandag 15 juni 2020 om 11:17
Het is nu niet zo dat ze hier maanden over na kan denken toch? Hoe eerder, hoe beter.NM1717 schreef: ↑15-06-2020 10:52Even voor de duidelijkheid: ik zeg nergens dat ze verkeerd handelt. Alleen snel. Sommigen handelen ook zo snel uit emotie. Verder zeg ik ook gewoon dat ik haar keuze begrijp en dat als ze daarachter staat het ook gewoon moet doen!
Mijn reactie was dus helemaal niet verkeerd bedoeld en ook niet om haar op andere gedachten te brengen. Als je het zeker weet moet je het gewoon doen!
maandag 15 juni 2020 om 11:19
@Suzyq
Reageer zo even op het rest van het topic maar hier wil ik even op inhaken. Net als bij iedere medische ingreep zijn er aan een abortus risico's verbonden maar een abortus naar Nederlandse maatstaven uitgevoerd behoort tot een van de meest veilige ingrepen die je kunt ondergaan. Daarnaast zijn een zwangerschap en een bevalling vele malen gevaarlijker. Heel legitiem dat jij je kind hebt laten komen als dat jouw keuze was, maar geen abortus ondergaan omdat het schade toe kan brengen is onnodige bangmakerij die zorgt voor onterechte schuldgevoelens bij vrouwen waarbij zwanger worden later in hun leven lastig blijkt.
Reageer zo even op het rest van het topic maar hier wil ik even op inhaken. Net als bij iedere medische ingreep zijn er aan een abortus risico's verbonden maar een abortus naar Nederlandse maatstaven uitgevoerd behoort tot een van de meest veilige ingrepen die je kunt ondergaan. Daarnaast zijn een zwangerschap en een bevalling vele malen gevaarlijker. Heel legitiem dat jij je kind hebt laten komen als dat jouw keuze was, maar geen abortus ondergaan omdat het schade toe kan brengen is onnodige bangmakerij die zorgt voor onterechte schuldgevoelens bij vrouwen waarbij zwanger worden later in hun leven lastig blijkt.
klingklokje wijzigde dit bericht op 15-06-2020 11:22
13.07% gewijzigd
maandag 15 juni 2020 om 11:20
hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:16Op je werk verschijnen met een zwangere buik, terwijl je weet dat je de zwangerschap gaat afbreken, lijkt me verre van ideaal. Iedereen gaat vragen stellen en je feliciteren.
Hoe lang denk je dat TO zwanger is? Zes maanden?
maandag 15 juni 2020 om 11:22
malloothippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:16Op je werk verschijnen met een zwangere buik, terwijl je weet dat je de zwangerschap gaat afbreken, lijkt me verre van ideaal. Iedereen gaat vragen stellen en je feliciteren. Je komt meestal wel op een wachtlijst te staan, dus hier ben je wel langer dan 2 dagen zoet mee!
maandag 15 juni 2020 om 11:28
ach nee
TO zal ergens zitten tussen de 5 en 8 weken, dat ziet geen hond
maandag 15 juni 2020 om 11:30
Tot 12 weken komt de baarmoeder niet boven het schaambeen uit en kan de zwangerschap niet zichtbaar zijn. Het is enigszins absurd om te veronderstellen dat collega's haar zullen feliciteren met haar zwangere buik.
maandag 15 juni 2020 om 11:31
hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:29Misschien dat TO dat beter zelf kan beoordelen. In mijn geval was het echt heel snel zichtbaar. 7 weken.
maandag 15 juni 2020 om 11:31
voor jezelf wellicht, maar voor anderen hooguit, als je er enorm de nadruk oplegthippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:29Misschien dat TO dat beter zelf kan beoordelen. In mijn geval was het echt heel snel zichtbaar. 7 weken.
Met je handen in je onderrug loopt te puffen
maandag 15 juni 2020 om 11:32
Kokosnootaap, wat een goede beslissing neem je!
Ik heb zelf vorig jaar een abortus gehad en ben er altijd heel open over tegen vrienden en familie, collega's, of wie dan ook. Het zal me echt een worst wezen wat andere mensen denken. Er zit nog altijd een bizar taboe op abortus en dat moet nu maar eens klaar zijn. Het was voor mij de enige juiste beslissing en dat is het enige dat telt.
Fysiek vond ik de ingreep erg meevallen; het was vergelijkbaar met het inbrengen van een spiraaltje. Ik had een manual vacuum aspiration (niet hetzelfde als curettage). Ik weet niet of dat in NL ook gedaan wordt.
In Engeland (waar ik woon) krijg je standaard na je abortus anti-conceptie aangeboden. Ik hoop ten zeerste dat dit in NL ook gedaan wordt. Als niet, zorg dan dat je naar de huisarts gaat voor anticonceptie. Bij voorkeur een implant of een spiraaltje, zodat kans op falen van de method klein is: 1 op de 1000 vrouwen raken zwanger met een implants, 2 op de 1000 bij een spiraaltje. Bij een condoom is dit 13 op de 100 en bij de pil is dit 7 op de 100 (beide bij normaal gebruik). Dat is nogal een verschil en een groot risico.
(Bron: Family Planning: A Global Handbook for Providers, WHO, 2018)
Ik heb zelf vorig jaar een abortus gehad en ben er altijd heel open over tegen vrienden en familie, collega's, of wie dan ook. Het zal me echt een worst wezen wat andere mensen denken. Er zit nog altijd een bizar taboe op abortus en dat moet nu maar eens klaar zijn. Het was voor mij de enige juiste beslissing en dat is het enige dat telt.
Fysiek vond ik de ingreep erg meevallen; het was vergelijkbaar met het inbrengen van een spiraaltje. Ik had een manual vacuum aspiration (niet hetzelfde als curettage). Ik weet niet of dat in NL ook gedaan wordt.
In Engeland (waar ik woon) krijg je standaard na je abortus anti-conceptie aangeboden. Ik hoop ten zeerste dat dit in NL ook gedaan wordt. Als niet, zorg dan dat je naar de huisarts gaat voor anticonceptie. Bij voorkeur een implant of een spiraaltje, zodat kans op falen van de method klein is: 1 op de 1000 vrouwen raken zwanger met een implants, 2 op de 1000 bij een spiraaltje. Bij een condoom is dit 13 op de 100 en bij de pil is dit 7 op de 100 (beide bij normaal gebruik). Dat is nogal een verschil en een groot risico.
(Bron: Family Planning: A Global Handbook for Providers, WHO, 2018)
maandag 15 juni 2020 om 11:33
ik weet niet hoe het bij jou was, maar ik vond de ingreep rottig, maar niet zoveel lichamelijk ongemak geven, dat ik de volgende dag niet kon werken hoor.hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:28Zwanger zijn en een abortus ondergaan, en dan denken dat je er met 2 vrije dagen wel komt, vind ik pas irreëel.
Er staat geen twee weken herstel voor, echt niet
maandag 15 juni 2020 om 11:34
hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:29Misschien dat TO dat beter zelf kan beoordelen. In mijn geval was het echt heel snel zichtbaar. 7 weken.
Maar toch niet zo zichtbaar dat mensen je gaan feliciteren? Sowieso moet je het wel heel zeker weten wil je iemand uit het niets feliciteren met de zwangerschap, dus over het algemeen doen mensen dat pas met een hele duidelijke zwangere buik.
maandag 15 juni 2020 om 11:34
? Jij meldt je voor de gehele zwangerschaosduur ziek?hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:16Op je werk verschijnen met een zwangere buik, terwijl je weet dat je de zwangerschap gaat afbreken, lijkt me verre van ideaal. Iedereen gaat vragen stellen en je feliciteren. Je komt meestal wel op een wachtlijst te staan, dus hier ben je wel langer dan 2 dagen zoet mee!
maandag 15 juni 2020 om 11:38
Voor de behandeling 1 dag, voor evt buikpijn de volgende dag 1 dag.hippie_meisje schreef: ↑15-06-2020 11:28Zwanger zijn en een abortus ondergaan, en dan denken dat je er met 2 vrije dagen wel komt, vind ik pas irreëel.
Als de pijn langer duurt, kan ze zich alsnog langer ziek melden.
Bij gewoon ziek zijn doen we dat op het werk ook zo. Om de dag even overleg hoe het gaat en of je alweer kan komen.
Niks irreëels aan.
