
angst, onzekerheid, twijfels, bang....
woensdag 6 mei 2009 om 01:03
Waarom ik hier post weet ik eigenlijk niet eens precies.. Zit met twijfels, onzekerheden, angsten over mijn relatie eigenlijk... Ik heb nu ruim 2,5 jaar een relatie met de allerleukste liefste mooiste schat van MIJN dromen.... Nou ja, eigenlijk is het een vrij egoïstische, zelfingenomen, vreemdgaande en bij vlagen best onaangename vriend die dingen doet die ik niet zo leuk vind en vooral zichzelf erg belangrijk vindt...
Hij is bijvoorbeeld 2 keer vreemdgegaan, verder dan zoenen is het niet gegaan en ik heb hem dat na veel praten, 100den spijt betuigingen ook wel vergeven...
Alleen ook 1. sms't hij veel met andere meiden( dames die hij tijdens zijn werk ontmoet) 2.heeft hij veel vrouwelijke vriendinnen en als klap op de vuurpijl zag ik vandaag in een msn gesprekje tussen hem en een collega uit zijn "wereldje" dat hij zei "ik zit bij een vriendin" terwijl hij hier dus zat.... Dan denk ik waarom zeg je niet gewoon ik zit bij mijn vriendin, mogen sommige mensen dat niet weten of zo? hierdoor knapte in mijn hart weer even dat net gezette hechtinkje om het zo maar te zeggen.....
Wat het eigenlijk moeilijk maakt is dat hij de laatste maanden echt zijn best doet voor me. We zijn uit elkaar gegaan maar op zijn initiatief gaan we er nu weer voor... Hij neemt initiatief, komt vaak naar me toe, zegt elke dag hoeveel hij voor me gaat, dat ik zijn enige ben maar het vreemdgaan is ergens in mij nog niet vergeten....
Want ik ben constant op mijn hoede, ik ben bang, bang om hem te verliezen, maar ook bang om opnieuw door hem gekwetst te worden....
Ik sluit tegenwoordig maar een beetje mijn ogen ervoor, lees expres zijn telefoon niet meer, check zijn msn gesprekken niet meer, alles uit angst. Want ergens vertrouw ik hem nog steeds niet....
Praten gaat erg moeilijk bij ons, hij is iemand van, het gaat toch goed, knuffel, ik ga voor jou alleen, niks aan de hand... En ik ben erg emotioneel en reageer vaak overdreven als ik ergens mee zit. ( krop eerst dingen héél erg op en dan ineens barst de bom om iets totaal anders, wat voor mannen vaak erg frustrerend is)
Daarbij wonen we sinds een half jaar niet meer samen, wat vooral ik erg moeilijk vind. In het begin kwam hij vaak hier naartoe na zijn werk maar de laatste tijd moet ik eigenlijk elke keer naar hem toe komen om hem te zien. Nu werkt hij ook van maandag tot en met vrijdag van 12 tot 12 en op zaterdagnacht en werk ik ook 32 uur per week, dus heeft hij het druk, maar het is wel frustrerend dat we een beetje langs elkaar heen gaan leven, dat ik me maar niet teveel meer richt op zijn telefoon/mailtjes etc. en dat ik probeer door te gaan...
En als we samen zijn, is het heel lief, knuffelig en zacht en lief, maar de spanning is weg, door vermoeidheid en het feit dat we altijd pas na 12 uur kunnen afspreken, we hebben geen spetterende seks meer en ik mis dat ontzettend....
En ondertussen vreet ik me de pleuris om het zo maar te zeggen, er zit in mij zoveel angst, verdriet, teleurstelling....
Ik weet niet meer wat ik moet doen!
Hij is voor mij alles, kan de liefste van de wereld zijn, maar ik vertrouw hem gewoon (nog/toch) niet en ben daar zo verdrietig van, omdat hij echt zo zijn best doet, ik zie allemaal spoken en dat doet zo zeer...
Ik wil gewoon iemand die écht voor mij gaat, hoe kan ik nu leren dat hij dat ook doet, zonder dat ik mezelf helemaal verlies?!
Ik kan maar niet erachter komen of hij nu echt voor me gaat, of eigenlijk stiekem nog steeds achter mijn rug om dingen doet die mij kwetsen....
Sorry voor het warrige verhaal, zo voel ik me ook, ik hoop dat jullie op dit late tijdstip misschien nog wat hulp kunnen verlenen...
Liefs, Lolonneke
Hij is bijvoorbeeld 2 keer vreemdgegaan, verder dan zoenen is het niet gegaan en ik heb hem dat na veel praten, 100den spijt betuigingen ook wel vergeven...
Alleen ook 1. sms't hij veel met andere meiden( dames die hij tijdens zijn werk ontmoet) 2.heeft hij veel vrouwelijke vriendinnen en als klap op de vuurpijl zag ik vandaag in een msn gesprekje tussen hem en een collega uit zijn "wereldje" dat hij zei "ik zit bij een vriendin" terwijl hij hier dus zat.... Dan denk ik waarom zeg je niet gewoon ik zit bij mijn vriendin, mogen sommige mensen dat niet weten of zo? hierdoor knapte in mijn hart weer even dat net gezette hechtinkje om het zo maar te zeggen.....
Wat het eigenlijk moeilijk maakt is dat hij de laatste maanden echt zijn best doet voor me. We zijn uit elkaar gegaan maar op zijn initiatief gaan we er nu weer voor... Hij neemt initiatief, komt vaak naar me toe, zegt elke dag hoeveel hij voor me gaat, dat ik zijn enige ben maar het vreemdgaan is ergens in mij nog niet vergeten....
Want ik ben constant op mijn hoede, ik ben bang, bang om hem te verliezen, maar ook bang om opnieuw door hem gekwetst te worden....
Ik sluit tegenwoordig maar een beetje mijn ogen ervoor, lees expres zijn telefoon niet meer, check zijn msn gesprekken niet meer, alles uit angst. Want ergens vertrouw ik hem nog steeds niet....
Praten gaat erg moeilijk bij ons, hij is iemand van, het gaat toch goed, knuffel, ik ga voor jou alleen, niks aan de hand... En ik ben erg emotioneel en reageer vaak overdreven als ik ergens mee zit. ( krop eerst dingen héél erg op en dan ineens barst de bom om iets totaal anders, wat voor mannen vaak erg frustrerend is)
Daarbij wonen we sinds een half jaar niet meer samen, wat vooral ik erg moeilijk vind. In het begin kwam hij vaak hier naartoe na zijn werk maar de laatste tijd moet ik eigenlijk elke keer naar hem toe komen om hem te zien. Nu werkt hij ook van maandag tot en met vrijdag van 12 tot 12 en op zaterdagnacht en werk ik ook 32 uur per week, dus heeft hij het druk, maar het is wel frustrerend dat we een beetje langs elkaar heen gaan leven, dat ik me maar niet teveel meer richt op zijn telefoon/mailtjes etc. en dat ik probeer door te gaan...
En als we samen zijn, is het heel lief, knuffelig en zacht en lief, maar de spanning is weg, door vermoeidheid en het feit dat we altijd pas na 12 uur kunnen afspreken, we hebben geen spetterende seks meer en ik mis dat ontzettend....
En ondertussen vreet ik me de pleuris om het zo maar te zeggen, er zit in mij zoveel angst, verdriet, teleurstelling....
Ik weet niet meer wat ik moet doen!
Hij is voor mij alles, kan de liefste van de wereld zijn, maar ik vertrouw hem gewoon (nog/toch) niet en ben daar zo verdrietig van, omdat hij echt zo zijn best doet, ik zie allemaal spoken en dat doet zo zeer...
Ik wil gewoon iemand die écht voor mij gaat, hoe kan ik nu leren dat hij dat ook doet, zonder dat ik mezelf helemaal verlies?!
Ik kan maar niet erachter komen of hij nu echt voor me gaat, of eigenlijk stiekem nog steeds achter mijn rug om dingen doet die mij kwetsen....
Sorry voor het warrige verhaal, zo voel ik me ook, ik hoop dat jullie op dit late tijdstip misschien nog wat hulp kunnen verlenen...
Liefs, Lolonneke
woensdag 6 mei 2009 om 01:35
lolonneke, de basis is al niet goed. Als hij al 2x in 2,5 jaar is vreemdgegaan (je zegt geen sex, weet je dat zeker?) en je hebt nog steeds achterdocht (wat logisch is) je controleert zn telefoon en msn gesprekken. Hij msnt vandaag nog tegen een collega dat hij bij een vriendin zit ipv zijn vriendin. Zet ik echt wel mn vraagtekens bij. En als je iemand wilt die echt voor je gaat, dat kan je niet iemand leren. Das gevoel. Denk als jij niet meer gekwets wilt worden door hem, ga met hem in gesprek. Zeg het gewoon hoe jij je voelt en wat je weet. Achterkomen of hij echt voor je gaat of eigelijk stiekem nog steeds achter mijn rug om dingen doet, dan zet ik al mijn vraagtekens dus bij het msn gebeuren bij 'ik zit bij een vriendin'.
woensdag 6 mei 2009 om 01:36
quote:lolonneke schreef op 06 mei 2009 @ 01:03:
Waarom ik hier post weet ik eigenlijk niet eens precies.. Zit met twijfels, onzekerheden, angsten over mijn relatie eigenlijk... Ik heb nu ruim 2,5 jaar een relatie met de allerleukste liefste mooiste schat van MIJN dromen.... Nou ja, eigenlijk is het een vrij egoïstische, zelfingenomen, vreemdgaande en bij vlagen best onaangename vriend die dingen doet die ik niet zo leuk vind en vooral zichzelf erg belangrijk vindt...
ik wilde wat dingen vetdrukken maar t forum werkt niet mee...
het is de schat van jouw dromen nen meteen erachteraan leg je uit wie hij eigenlijk is.
dat klinkt idd als dromen.
dromen hoe hij kan zijn maar hij niet is.
dat is een fout die we allemaal minstens 1x maken.
als het je droomman lijkt, is het dat meestal niet en je legt zelf al uit waarom das al de helft van de oplossing.
en ook al is het je droomman, ik heb laatst, ik weet niet van wie hier gelezen: dat je je droomman hebt betekent niet dat je ook je droomrelatie hebt.
en dat is zowwwww waar....
ik weet helaas uit persoonlijke ervaring hoe het is o je droom op te geven, je hebt n ideaalbeeld in gedachten en het plaatje er al bij maar dat kan irl zo tegenvallen....
Waarom ik hier post weet ik eigenlijk niet eens precies.. Zit met twijfels, onzekerheden, angsten over mijn relatie eigenlijk... Ik heb nu ruim 2,5 jaar een relatie met de allerleukste liefste mooiste schat van MIJN dromen.... Nou ja, eigenlijk is het een vrij egoïstische, zelfingenomen, vreemdgaande en bij vlagen best onaangename vriend die dingen doet die ik niet zo leuk vind en vooral zichzelf erg belangrijk vindt...
ik wilde wat dingen vetdrukken maar t forum werkt niet mee...
het is de schat van jouw dromen nen meteen erachteraan leg je uit wie hij eigenlijk is.
dat klinkt idd als dromen.
dromen hoe hij kan zijn maar hij niet is.
dat is een fout die we allemaal minstens 1x maken.
als het je droomman lijkt, is het dat meestal niet en je legt zelf al uit waarom das al de helft van de oplossing.
en ook al is het je droomman, ik heb laatst, ik weet niet van wie hier gelezen: dat je je droomman hebt betekent niet dat je ook je droomrelatie hebt.
en dat is zowwwww waar....
ik weet helaas uit persoonlijke ervaring hoe het is o je droom op te geven, je hebt n ideaalbeeld in gedachten en het plaatje er al bij maar dat kan irl zo tegenvallen....
woensdag 6 mei 2009 om 01:40
Je wilt iemand die echt voor je gaat zeg je:
quote:
is het een vrij egoïstische, zelfingenomen, vreemdgaande en bij vlagen best onaangename vriend die dingen doet die ik niet zo leuk vind en vooral zichzelf erg belangrijk vindt...
quote:
Ik sluit tegenwoordig maar een beetje mijn ogen ervoor, lees expres zijn telefoon niet meer, check zijn msn gesprekken niet meer, alles uit angst. Want ergens vertrouw ik hem nog steeds niet....
Quote:
Praten gaat erg moeilijk bij ons,
Quote:
maar de spanning is weg,
Quote:
ik vertrouw hem gewoon (nog/toch) niet en ben daar zo verdrietig van,
Om even terug te komen op jouw vraag, waarom je hier post, misschien om je eigen bericht nog eens na te lezen en dan de conclusies trekken die je diep in je hart allang weet.
quote:
is het een vrij egoïstische, zelfingenomen, vreemdgaande en bij vlagen best onaangename vriend die dingen doet die ik niet zo leuk vind en vooral zichzelf erg belangrijk vindt...
quote:
Ik sluit tegenwoordig maar een beetje mijn ogen ervoor, lees expres zijn telefoon niet meer, check zijn msn gesprekken niet meer, alles uit angst. Want ergens vertrouw ik hem nog steeds niet....
Quote:
Praten gaat erg moeilijk bij ons,
Quote:
maar de spanning is weg,
Quote:
ik vertrouw hem gewoon (nog/toch) niet en ben daar zo verdrietig van,
Om even terug te komen op jouw vraag, waarom je hier post, misschien om je eigen bericht nog eens na te lezen en dan de conclusies trekken die je diep in je hart allang weet.
woensdag 6 mei 2009 om 01:50
woensdag 6 mei 2009 om 02:01
quote:mamalief schreef op 06 mei 2009 @ 01:52:
@ meds, ik probeer al jaren jouw meelopert te zijn maar als jij steeds pas NA mij reageert dan gaat dat errug moeilijk...dan moet je even melden wanneer jij denkt te gaan posten, ik kan dat niet ruiken namelijk. Hoewel je mij wel zou moeten ruiken, jeeeh, ik ruft hier echt als een hitsige bok
@ meds, ik probeer al jaren jouw meelopert te zijn maar als jij steeds pas NA mij reageert dan gaat dat errug moeilijk...dan moet je even melden wanneer jij denkt te gaan posten, ik kan dat niet ruiken namelijk. Hoewel je mij wel zou moeten ruiken, jeeeh, ik ruft hier echt als een hitsige bok

woensdag 6 mei 2009 om 09:59
Arme jij Lonneke.....je houdt van een 'foute man' en voelt je hulpeloos omdat je hart de boos over je hoofd is. Maar je bent niet hulpeloos hoor. Je dénkt dat je hulpeloos bent omdat je je leven niet voor kunt stellen zonder die man maar er was ooit een leven zonder hem en dat kan er weer zijn.
Je probeert om een heleboel dingen te negeren. Hem niet te controleren, niet achterdochtig te zijn en intussen zit de man in kwestie heel gezellig te chatten met een andere vrouw en heet jij ineens 'een vriendin'.
Denk niet dat dat een vergissing was. Wees niet zó naïef. Hij heeft een leven naast het leven met jou en in dat leven speel jij niet de rol die je zou willen spelen. Hij wil een vaste partner en daarbij wil hij ook 'vrij' zijn. Dat kan eigenlijk niet, in ieder geval niet met jou als zijn vriendin.
Ben je altijd nerveuzig en achterdochtig geweest of is dat iets wat je pas bent geworden sinds je met deze onbetrouwbare man omgaat? Trek niet alle naar jezelf toe he? Dat hij zegt dat jij hysterisch en paranoia bent wil nog niet zeggen dat dat echt zo is. Het is makkelijk om jou te betitelen als achterdochtig stuk vreten, terwijl hij je zelf alle redenen van de wereld geeft om die achterdocht te voelen. Zo hoeft hij geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag en kan hij jou meteen de schuld geven als er ruzie ontstaat door zijn gedrag.
Op die manier wordt je niet sterker maar steeds zwakker, omdat je continu (en waarschijnlijk terecht) twijfelt. In dat opzicht zou je wel wat beter voor jezelf moeten zorgen vind ik. Je bent zelf de baas over jouw gevoelens en geest en je weet dondersgoed dat je niet gek bent of dom of hysterisch. Je bent samen met een man die je niet kunt vertrouwen en daar wordt ieder mens stapelgek van, niet alleen jij hoor.
Zorg goed voor jezelf en kijk ook eens nuchter (en we kunnen je helpen als je blijft schrijven en delen) of een leven zonder deze ongezonde spanning niet fijner zou zijn voor jou. Wat zou je allemaal missen als je niet meer zo op eieren hoeft te lopen en ongelukkig hoeft te zijn over iets waar je geen grip op hebt?
(f)
Je probeert om een heleboel dingen te negeren. Hem niet te controleren, niet achterdochtig te zijn en intussen zit de man in kwestie heel gezellig te chatten met een andere vrouw en heet jij ineens 'een vriendin'.
Denk niet dat dat een vergissing was. Wees niet zó naïef. Hij heeft een leven naast het leven met jou en in dat leven speel jij niet de rol die je zou willen spelen. Hij wil een vaste partner en daarbij wil hij ook 'vrij' zijn. Dat kan eigenlijk niet, in ieder geval niet met jou als zijn vriendin.
Ben je altijd nerveuzig en achterdochtig geweest of is dat iets wat je pas bent geworden sinds je met deze onbetrouwbare man omgaat? Trek niet alle naar jezelf toe he? Dat hij zegt dat jij hysterisch en paranoia bent wil nog niet zeggen dat dat echt zo is. Het is makkelijk om jou te betitelen als achterdochtig stuk vreten, terwijl hij je zelf alle redenen van de wereld geeft om die achterdocht te voelen. Zo hoeft hij geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag en kan hij jou meteen de schuld geven als er ruzie ontstaat door zijn gedrag.
Op die manier wordt je niet sterker maar steeds zwakker, omdat je continu (en waarschijnlijk terecht) twijfelt. In dat opzicht zou je wel wat beter voor jezelf moeten zorgen vind ik. Je bent zelf de baas over jouw gevoelens en geest en je weet dondersgoed dat je niet gek bent of dom of hysterisch. Je bent samen met een man die je niet kunt vertrouwen en daar wordt ieder mens stapelgek van, niet alleen jij hoor.
Zorg goed voor jezelf en kijk ook eens nuchter (en we kunnen je helpen als je blijft schrijven en delen) of een leven zonder deze ongezonde spanning niet fijner zou zijn voor jou. Wat zou je allemaal missen als je niet meer zo op eieren hoeft te lopen en ongelukkig hoeft te zijn over iets waar je geen grip op hebt?
(f)
woensdag 6 mei 2009 om 10:10
Die droomvent van jou klinkt meer als een nachtmerrie!
Echt, dumpen die vent!! Lees je eigen openingspost nou nog eens rustig door, valt jezelf dan ook niet op hoe ongelukkig je klinkt? Je begint geloof ik met 3 positieve regels, maar die vervallen helemaal in de 50 regels eronder. Hij gaat vreemd, je vertrouwt hem niet (logisch lijkt me). Zo kun je toch geen relatie hebben?!
Probeer aan jezelf te denken, en aan je eigen geluk. Deze man maakt jou zo te lezen diepongelukkig...
Echt, dumpen die vent!! Lees je eigen openingspost nou nog eens rustig door, valt jezelf dan ook niet op hoe ongelukkig je klinkt? Je begint geloof ik met 3 positieve regels, maar die vervallen helemaal in de 50 regels eronder. Hij gaat vreemd, je vertrouwt hem niet (logisch lijkt me). Zo kun je toch geen relatie hebben?!
Probeer aan jezelf te denken, en aan je eigen geluk. Deze man maakt jou zo te lezen diepongelukkig...
woensdag 6 mei 2009 om 11:29
Bedankt voor jullie reacties tot nu toe...
Ik snap dat jullie allemaal meteen reageren met dingen als dat ik beter verdien, dat het zijn schuld is en ergens geeft me dat wel weer wat moed... Ik zie mezelf gewoon wegzinken...
Maar aan de andere kant doet hij de laatste tijd wel heel erg zijn best, is overal open over, zegt dingen eerlijk, maar ik moet hem wel steeds op zijn, in mijn ogen, fouten wijzen...
Het stukje hij wil een leven met jou, maar ook een vrij leventje, dat vond ik heel toepasselijk, want één van de redenen dat we niet meer samenwonen is ook dat hij het niet meer trok om zoveel samen te zijn, hij wat meer vrijheid... En nu wil hij na de zomer toch weer gaan samenwonen, waarvan ik vrijwel zeker ben dat we dat niet moeten doen omdat ik niet weer teleurgesteld wil worden.
Ik heb gisteravond een brief gemaakt waar ik mijn angsten en zorgen in heb gezet en dat ik eigenlijk boos ben dat ik met dit rot gevoel loop terwijl hij denkt dat het allemaal nu lekker gaat, hij kan zijn gang gaan en ik zit hem niet zoveel meer op zijn nek. Maar ondertussen wéét hij als de beste dat ik hem check.
Want vannacht ook, hij had gezegd me nog te zullen bellen en om 2 uur nog niets gehoord, dus ging ik even kijken of hij nog op msn was... had hij me een offline berichtje gestuurd, "bel me even"
En toen ik hem belde zei hij doodleuk "Ja, ik wist toch dat je op msn ging checken of ik daar nog was, dus nog niet sliep..."
Dan denk ik, ai ai ai, dat is toch niet een goed teken?
Dat is toch wel een teken dat ik óf drastisch mijn gedrag moet aanpassen en dat hij eigenlijk een spelletje met mij speelt, nog steeds.....
Ik snap dat jullie allemaal meteen reageren met dingen als dat ik beter verdien, dat het zijn schuld is en ergens geeft me dat wel weer wat moed... Ik zie mezelf gewoon wegzinken...
Maar aan de andere kant doet hij de laatste tijd wel heel erg zijn best, is overal open over, zegt dingen eerlijk, maar ik moet hem wel steeds op zijn, in mijn ogen, fouten wijzen...
Het stukje hij wil een leven met jou, maar ook een vrij leventje, dat vond ik heel toepasselijk, want één van de redenen dat we niet meer samenwonen is ook dat hij het niet meer trok om zoveel samen te zijn, hij wat meer vrijheid... En nu wil hij na de zomer toch weer gaan samenwonen, waarvan ik vrijwel zeker ben dat we dat niet moeten doen omdat ik niet weer teleurgesteld wil worden.
Ik heb gisteravond een brief gemaakt waar ik mijn angsten en zorgen in heb gezet en dat ik eigenlijk boos ben dat ik met dit rot gevoel loop terwijl hij denkt dat het allemaal nu lekker gaat, hij kan zijn gang gaan en ik zit hem niet zoveel meer op zijn nek. Maar ondertussen wéét hij als de beste dat ik hem check.
Want vannacht ook, hij had gezegd me nog te zullen bellen en om 2 uur nog niets gehoord, dus ging ik even kijken of hij nog op msn was... had hij me een offline berichtje gestuurd, "bel me even"
En toen ik hem belde zei hij doodleuk "Ja, ik wist toch dat je op msn ging checken of ik daar nog was, dus nog niet sliep..."
Dan denk ik, ai ai ai, dat is toch niet een goed teken?
Dat is toch wel een teken dat ik óf drastisch mijn gedrag moet aanpassen en dat hij eigenlijk een spelletje met mij speelt, nog steeds.....
woensdag 6 mei 2009 om 11:37
quote:eleonora schreef op 06 mei 2009 @ 09:59:
Arme jij Lonneke.....je houdt van een 'foute man' en voelt je hulpeloos omdat je hart de boos over je hoofd is. Maar je bent niet hulpeloos hoor. Je dénkt dat je hulpeloos bent omdat je je leven niet voor kunt stellen zonder die man maar er was ooit een leven zonder hem en dat kan er weer zijn.
Je probeert om een heleboel dingen te negeren. Hem niet te controleren, niet achterdochtig te zijn en intussen zit de man in kwestie heel gezellig te chatten met een andere vrouw en heet jij ineens 'een vriendin'.
Denk niet dat dat een vergissing was. Wees niet zó naïef. Hij heeft een leven naast het leven met jou en in dat leven speel jij niet de rol die je zou willen spelen. Hij wil een vaste partner en daarbij wil hij ook 'vrij' zijn. Dat kan eigenlijk niet, in ieder geval niet met jou als zijn vriendin.
Ben je altijd nerveuzig en achterdochtig geweest of is dat iets wat je pas bent geworden sinds je met deze onbetrouwbare man omgaat? Trek niet alle naar jezelf toe he? Dat hij zegt dat jij hysterisch en paranoia bent wil nog niet zeggen dat dat echt zo is. Het is makkelijk om jou te betitelen als achterdochtig stuk vreten, terwijl hij je zelf alle redenen van de wereld geeft om die achterdocht te voelen. Zo hoeft hij geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag en kan hij jou meteen de schuld geven als er ruzie ontstaat door zijn gedrag.
Op die manier wordt je niet sterker maar steeds zwakker, omdat je continu (en waarschijnlijk terecht) twijfelt. In dat opzicht zou je wel wat beter voor jezelf moeten zorgen vind ik. Je bent zelf de baas over jouw gevoelens en geest en je weet dondersgoed dat je niet gek bent of dom of hysterisch. Je bent samen met een man die je niet kunt vertrouwen en daar wordt ieder mens stapelgek van, niet alleen jij hoor.
Zorg goed voor jezelf en kijk ook eens nuchter (en we kunnen je helpen als je blijft schrijven en delen) of een leven zonder deze ongezonde spanning niet fijner zou zijn voor jou. Wat zou je allemaal missen als je niet meer zo op eieren hoeft te lopen en ongelukkig hoeft te zijn over iets waar je geen grip op hebt?
(f)Lolonneke,denk dat je aan deze postig enorm veel hebt ! Trouwens ff off topic wat een goede verwoording Eleonora, helemaal met je eens .Ook de posting in[ vriendinnen nog contact met ex-vriend [ erg goed!!!!!!
succes Lolonneke
Arme jij Lonneke.....je houdt van een 'foute man' en voelt je hulpeloos omdat je hart de boos over je hoofd is. Maar je bent niet hulpeloos hoor. Je dénkt dat je hulpeloos bent omdat je je leven niet voor kunt stellen zonder die man maar er was ooit een leven zonder hem en dat kan er weer zijn.
Je probeert om een heleboel dingen te negeren. Hem niet te controleren, niet achterdochtig te zijn en intussen zit de man in kwestie heel gezellig te chatten met een andere vrouw en heet jij ineens 'een vriendin'.
Denk niet dat dat een vergissing was. Wees niet zó naïef. Hij heeft een leven naast het leven met jou en in dat leven speel jij niet de rol die je zou willen spelen. Hij wil een vaste partner en daarbij wil hij ook 'vrij' zijn. Dat kan eigenlijk niet, in ieder geval niet met jou als zijn vriendin.
Ben je altijd nerveuzig en achterdochtig geweest of is dat iets wat je pas bent geworden sinds je met deze onbetrouwbare man omgaat? Trek niet alle naar jezelf toe he? Dat hij zegt dat jij hysterisch en paranoia bent wil nog niet zeggen dat dat echt zo is. Het is makkelijk om jou te betitelen als achterdochtig stuk vreten, terwijl hij je zelf alle redenen van de wereld geeft om die achterdocht te voelen. Zo hoeft hij geen verantwoordelijkheid te nemen voor zijn gedrag en kan hij jou meteen de schuld geven als er ruzie ontstaat door zijn gedrag.
Op die manier wordt je niet sterker maar steeds zwakker, omdat je continu (en waarschijnlijk terecht) twijfelt. In dat opzicht zou je wel wat beter voor jezelf moeten zorgen vind ik. Je bent zelf de baas over jouw gevoelens en geest en je weet dondersgoed dat je niet gek bent of dom of hysterisch. Je bent samen met een man die je niet kunt vertrouwen en daar wordt ieder mens stapelgek van, niet alleen jij hoor.
Zorg goed voor jezelf en kijk ook eens nuchter (en we kunnen je helpen als je blijft schrijven en delen) of een leven zonder deze ongezonde spanning niet fijner zou zijn voor jou. Wat zou je allemaal missen als je niet meer zo op eieren hoeft te lopen en ongelukkig hoeft te zijn over iets waar je geen grip op hebt?
(f)Lolonneke,denk dat je aan deze postig enorm veel hebt ! Trouwens ff off topic wat een goede verwoording Eleonora, helemaal met je eens .Ook de posting in[ vriendinnen nog contact met ex-vriend [ erg goed!!!!!!
succes Lolonneke
woensdag 6 mei 2009 om 12:06
quote:lolonneke schreef op 06 mei 2009 @ 11:56:
dankje, al moet ik zeggen, dat "ik zit bij een vriendin"zei hij tegen een mannelijke collega.... En de twijfel slaat toe omdat ik me afvraag waarom tegen een man zeggen dat het een vriendin is....
misschien omdat ie een dubbelleven leidt? misschien vertelt ie tegen collega's dat ie vrijgezel is, en 'verantwoordt' hij zich op die manier voor al die verschillende vrouwen waarover hij mogelijk op zn werk vertelt?
denk in elk geval wel dat hieruit blijkt dat je niet belangrijk genoeg voor hem bent...
dankje, al moet ik zeggen, dat "ik zit bij een vriendin"zei hij tegen een mannelijke collega.... En de twijfel slaat toe omdat ik me afvraag waarom tegen een man zeggen dat het een vriendin is....
misschien omdat ie een dubbelleven leidt? misschien vertelt ie tegen collega's dat ie vrijgezel is, en 'verantwoordt' hij zich op die manier voor al die verschillende vrouwen waarover hij mogelijk op zn werk vertelt?
denk in elk geval wel dat hieruit blijkt dat je niet belangrijk genoeg voor hem bent...
woensdag 6 mei 2009 om 14:25
wat wil je eigenlijk bereiken met die brief? Jij hebt twijfels en onzekerheden, je wilt blijkbaar de relatie niet verbreken, dus wat moet hij met die wetenschap? Of verwacht je dat hij alsnog door het stof gaat (hoe diep moet die stoflaag zijn?)
Mensen veranderen niet of nauwelijks, en daarom wantrouw je hem, je weet donders goed waar je staat in deze relatie.
Schrijf maar eens een brief aan jezelf en vraag jezelf maar eens af waarom je je beloftes aan jezelf niet nakomt. Waarom je genoegen neemt met minder, en waarom je zo bang bent om alleen/ relatieloos te zijn.
Mensen veranderen niet of nauwelijks, en daarom wantrouw je hem, je weet donders goed waar je staat in deze relatie.
Schrijf maar eens een brief aan jezelf en vraag jezelf maar eens af waarom je je beloftes aan jezelf niet nakomt. Waarom je genoegen neemt met minder, en waarom je zo bang bent om alleen/ relatieloos te zijn.