Relaties
alle pijlers
Vriend voor een jaar naar Praag
maandag 11 mei 2009 om 16:26
Hmm ja hoe te beginnen met mijn verhaal..Ik heb nu bijna 3 jaar een relatie waarvan de eerste anderhalf jaar voor mij de gevoelens niet heel erg sterk aanwezig waren. Na iets meer dan een half jaar ben ik voor mijn studie vijf maanden naar Maleisië geweest. Hij was toen al helemaal gek op mij en vondt het dus niet heel erg leuk dat ik wegging. Maar goed ik heb wss een soort omgedraaide cyclus want hoe ik steeds gekker op hem geworden ben is het voor hem niet meer echt dat verliefde gevoel zoals in het begin. Nu is hij een half jaar geleden ongeveer afgestudeerd en heeft hier in Nederland echt super veel gesolliciteerd maar door de economische crisis komt hij gewoon niet aan werk. Maar toen kwam hij ineens met het idee om in Praag te gaan werken want daar waren ze volop op zoek naar mensen. Eerst was het nog niet heel erg aan de orde omdat hij hier verschillende sollicitaties had lopen maar goed die zijn allemaal afgeketst. Dus nu zijn we vorige week naar Praag gegaan voor zijn sollicitatiegesprek en ik ging mee om er een leuke paar dagen weg van te maken. Het gesprek is dus goed gegaan en nu kan hij per 1 juni daar al beginnen!
Juist ik hoop dat het voorgaande een beetje duidelijk is...het is moeilijk zo een verhaal te verwoorden. Nu is mijn probleem een beetje dat hij er zo makkelijk over doet dat hij nu een jaar in Praag gaat wonen en werken! Hij had het er eerst ook iedere keer over om maar een half jaar te gaan en zo ineens had hij het over een jaar. En iedere keer weer krijg ik naar mijn hoofd van "ja maar jij bent ook vijf maanden naar Maleisië geweest en dat was veel verder weg. Je kunt voor 40 euro hier naartoe komen dus je kunt vaak langskomen. En een jaar is zo voorbij."
Is het nu echt zo vreemd dat ik het niet leuk vind dat hij een jaar daarheen gaat? Ik studeer in november hopelijk af en hij vindt dat ik dan makkelijk daarheen kan komen. Maar wanneer ik in Nederland aan werk kan komen ga ik niet naar Praag voor een flutbaantje. Daarbij zouden we dit jaar ook gaan samenwonen wat nu dus ook van de baan is.
Nou goed...hoop dat jullie een beetje mijn probleem snappen en ben benieuwd wat jullie er van vinden?
Juist ik hoop dat het voorgaande een beetje duidelijk is...het is moeilijk zo een verhaal te verwoorden. Nu is mijn probleem een beetje dat hij er zo makkelijk over doet dat hij nu een jaar in Praag gaat wonen en werken! Hij had het er eerst ook iedere keer over om maar een half jaar te gaan en zo ineens had hij het over een jaar. En iedere keer weer krijg ik naar mijn hoofd van "ja maar jij bent ook vijf maanden naar Maleisië geweest en dat was veel verder weg. Je kunt voor 40 euro hier naartoe komen dus je kunt vaak langskomen. En een jaar is zo voorbij."
Is het nu echt zo vreemd dat ik het niet leuk vind dat hij een jaar daarheen gaat? Ik studeer in november hopelijk af en hij vindt dat ik dan makkelijk daarheen kan komen. Maar wanneer ik in Nederland aan werk kan komen ga ik niet naar Praag voor een flutbaantje. Daarbij zouden we dit jaar ook gaan samenwonen wat nu dus ook van de baan is.
Nou goed...hoop dat jullie een beetje mijn probleem snappen en ben benieuwd wat jullie er van vinden?
maandag 11 mei 2009 om 16:30
Ik kan me wel een beetje voorstellen dat het niet heel fijn voelt, maar ik geef je vriend groot gelijk. Hij kan daar aan het werk, dat is mooi.
Jij studeert nog en kunt in die 5 maanden (tot november) wel een paar keer naar hem toe. Sowieso in de zomer, want dan heb je toch lang vakantie. Als je afgestudeerd bent kun je toch best voor een half jaar naar Praag, je hoeft toch niet meteen een superbaan. Dan kun je dat meteen combineren met samenwonen (in Praag weliswaar).
Ik zou er niet zo moeilijk over doen.
Jij studeert nog en kunt in die 5 maanden (tot november) wel een paar keer naar hem toe. Sowieso in de zomer, want dan heb je toch lang vakantie. Als je afgestudeerd bent kun je toch best voor een half jaar naar Praag, je hoeft toch niet meteen een superbaan. Dan kun je dat meteen combineren met samenwonen (in Praag weliswaar).
Ik zou er niet zo moeilijk over doen.
Cum non tum age
maandag 11 mei 2009 om 16:34
Eens met Noa. Bovendien, als hij daar een goede baan kan vinden en je zou een aantal maanden naar hem toe kunnen, wat let je om niet hetzelfde te doen? Begrijp dat het idee je nu afschrikt maar je hebt nog even de tijd om naar oplossingen te zoeken natuurlijk. Kom op Monsterboard trouwens ook vacatures tegen die in Praag zitten, en dat zijn toch echt geen flutbaantjes. Weet natuurlijk niet wat je gestudeerd heeft en het is natuurlijk een hele stap, maar als je avontuurlijk ingesteld bent, een baan ziet dat een beetje past bij je studie...zou ik zeggen ga ervoor!
maandag 11 mei 2009 om 16:36
Precies wat Noa zegt. Ik denk dat jullie nog jong zijn dus kun je nu nog dingen ondernemen die als je echt gesetteld bent niet meer zo makkelijk te doen zijn. Het is toch spannend, zo'n ervaring verrijkt je leven. Bovendien, wat is een jaar, is zo voorbij. Ik ben het dus eens met je vriend en geniet van de mogelijkheden die op je weg komen.
maandag 11 mei 2009 om 17:02
Hmm ben ik nou echt in een zeikwijf veranderd dan :s?! Ik zou het ook echt wel leuk vinden om even een tijd in Praag te wonen..ik bedoel die vijf maanden in Kuala Lumpur waren ook echt geweldig! Daarbij studeer ik toerisme haha! Maar goed ik val denk ik meer over het feit dat hij het niet echt met mij besproken heeft en er ook zo makkelijk over doet terwijl hij me een jaar gewoon een stuk minder zal zien. En daarbij werkt mijn familie ook niet echt mee! Hun snappen allemaal niet waarom hij nou een jaar naar Praag gaat en niet hier verder naar werk zoekt. En ze vinden dat hij met dat jaar daar werken hier straks in Nederland toch niks mee zal opschieten. Ik ben dus ook continue bezig om hem te verdedigen en tegen sommige van hun argumenten kan ik gewoon niks inbrengen. En over die argumenten ga ik dan weer zitten nadenken en daar word ik gewoon echt gek van!
maandag 11 mei 2009 om 17:18
Ik vind het juist bewonderenswaardig van hem dat hij na 6 maanden zoeken, eindelijk een baan heeft gevonden. Ik snap niet dat je familie daar over valt! En zeker weten zal hij dadelijk veel makkelijker een nieuwe baan hier in Nederland vinden. Staat erg goed op zn cv, hij heeft werkervaring opgedaan en hij laat daarmee zien dat hij bereidt is om meer te doen om te bereiken wat hij wil. Lijkt me erg positief!
Dat dit alles niet leuk voor jouw is, begrijp ik heel goed. Maar jij bent zelf ook weggeweest. Dus dit moet je hem ook gunnen.
Zie het als een avontuur. Als dit goed gaat, maakt het jullie relatie alleen maar sterker! En als je toerisme studeerd, vindt je daar ook echt wel een leuke baan voor n half jaartje.
Dat dit alles niet leuk voor jouw is, begrijp ik heel goed. Maar jij bent zelf ook weggeweest. Dus dit moet je hem ook gunnen.
Zie het als een avontuur. Als dit goed gaat, maakt het jullie relatie alleen maar sterker! En als je toerisme studeerd, vindt je daar ook echt wel een leuke baan voor n half jaartje.
maandag 11 mei 2009 om 17:18
Ik vind het juist bewonderenswaardig van hem dat hij na 6 maanden zoeken, eindelijk een baan heeft gevonden. Ik snap niet dat je familie daar over valt! En zeker weten zal hij dadelijk veel makkelijker een nieuwe baan hier in Nederland vinden. Staat erg goed op zn cv, hij heeft werkervaring opgedaan en hij laat daarmee zien dat hij bereidt is om meer te doen om te bereiken wat hij wil. Lijkt me erg positief!
Dat dit alles niet leuk voor jouw is, begrijp ik heel goed. Maar jij bent zelf ook weggeweest. Dus dit moet je hem ook gunnen.
Zie het als een avontuur. Als dit goed gaat, maakt het jullie relatie alleen maar sterker! En als je toerisme studeerd, vindt je daar ook echt wel een leuke baan voor n half jaartje.
Dat dit alles niet leuk voor jouw is, begrijp ik heel goed. Maar jij bent zelf ook weggeweest. Dus dit moet je hem ook gunnen.
Zie het als een avontuur. Als dit goed gaat, maakt het jullie relatie alleen maar sterker! En als je toerisme studeerd, vindt je daar ook echt wel een leuke baan voor n half jaartje.
maandag 11 mei 2009 om 17:46
Lieve Poewie,
Hier ook iemand die de grootste moeite heeft om een baan te vinden (eentje die NIET in het onderwijs is)... Ik snap je vriend wel. Het is natuurlijk niet netjes dat hij het niet met je heeft overlegd, maar het is wel superfrustrerend om niet aan het werk te komen. En als je in november afstudeert, wens ik je ook zeker succes met het zoek naar een baan want van al mijn vrienden die het afgelopen jaar zijn afgestudeerd, hebben er twee een "echte" baan (waarvan er eentje ivm crisis alweer ontslagen is) en de rest werkt nog steeds in de horeca of tijdelijk in het onderwijs.
Wat vind je het ergst? Dat jij nu geacht wordt die kant op te komen zonder dat je er zeggenschap over hebt? En nu je familie als excuus aanhaalt om er ook niet naartoe te gaan? Dat jullie plannen om samen te wonen niet doorgaat? Je bent heus geen zeikwijf, maar misschien is het goed na te gaan waarom dit je zo raakt...
Hier ook iemand die de grootste moeite heeft om een baan te vinden (eentje die NIET in het onderwijs is)... Ik snap je vriend wel. Het is natuurlijk niet netjes dat hij het niet met je heeft overlegd, maar het is wel superfrustrerend om niet aan het werk te komen. En als je in november afstudeert, wens ik je ook zeker succes met het zoek naar een baan want van al mijn vrienden die het afgelopen jaar zijn afgestudeerd, hebben er twee een "echte" baan (waarvan er eentje ivm crisis alweer ontslagen is) en de rest werkt nog steeds in de horeca of tijdelijk in het onderwijs.
Wat vind je het ergst? Dat jij nu geacht wordt die kant op te komen zonder dat je er zeggenschap over hebt? En nu je familie als excuus aanhaalt om er ook niet naartoe te gaan? Dat jullie plannen om samen te wonen niet doorgaat? Je bent heus geen zeikwijf, maar misschien is het goed na te gaan waarom dit je zo raakt...
dinsdag 12 mei 2009 om 12:14
Bluh ik weet het allemaal niet meer...ik ben denk ik vooral bang om hem kwijt te raken! Ik weet door mijn vijf maanden in Kuala Lumpur dat wanneer je iemand een hele tijd niet ziet je steeds minder gaat denken aan die persoon. Daarbij ben je in een nieuw land waar je nieuwe vrienden maakt, veel gaat stappen, teveel drinken (en hij weet niet meer wat hij heeft gedaan wanneer hij teveel heeft gedronken :s). Misschien dat het wel gewoon mijn eigen onzekerheid is. Dat er bij zijn nieuwe vrienden groep ook wel een erg leuk meisje zit..dat ook nog een erg leuk karakter heeft waar het goed mee klikt. En doordat hij dat meisje straks meer ziet dan mij haar wel erg leuk gaat vinden..Jezus ik wil er niet eens aan denken! Ik snap ook niet waarom ik er nu zo bang voor ben?! Hier ben ik er namelijk helemaal niet bang voor dat hij vreemdgaat ofzo..en wanneer het toch zou gebeuren dat hij het me zeker zou vertellen. Maar een jaar naar Praag...dat zijn toch weer hele andere omstandigheden. Misschien dat ik gewoon paranoide aan het worden ben...
donderdag 14 mei 2009 om 15:17
donderdag 14 mei 2009 om 15:35
Sjonge jonge... To vraagt toch niet hoe het met de sexindustrie in Tjechie gesteld is?!
To, ik denk dat je vriend wel een beetje gelijk heeft. Het is idd niet netjes dat hij dat niet wat uitgebreider overlegd heeft maar jij kan wel makkelijker bij hem langs gaan in Praag. Bovendien kan een half jaartje "flutbaan" in het buitenland best leuk zijn. Zeker samen met je lief, toch?
To, ik denk dat je vriend wel een beetje gelijk heeft. Het is idd niet netjes dat hij dat niet wat uitgebreider overlegd heeft maar jij kan wel makkelijker bij hem langs gaan in Praag. Bovendien kan een half jaartje "flutbaan" in het buitenland best leuk zijn. Zeker samen met je lief, toch?
donderdag 14 mei 2009 om 15:36
Praag is prachtig!
In mijn relatie ben ik degene die voor een jaar 700km verderop is gaan wonen. Dat stond overigens al vast toen ik hem anderhalf jaar geleden leerde kennen. Inmiddels is dat jaar uitgebreid tot anderhalf jaar. Het is bij tijd en wijlen heel erg lastig, maar onze relatie is er alleen maar sterker door geworden. Hij komt af en toe naar mij toe en probeer af en toe terug te komen naar NL. Zo zien we elkaar gemiddeld toch nog wel 1 keer per maand.
Als jij nu nog studeert en daarna de mogelijkheid hebt om een paar maanden naar hem in Praag te gaan, zou ik het zeker doen! Fijn voor je vriend dat hij een baan heeft trouwens.
In mijn relatie ben ik degene die voor een jaar 700km verderop is gaan wonen. Dat stond overigens al vast toen ik hem anderhalf jaar geleden leerde kennen. Inmiddels is dat jaar uitgebreid tot anderhalf jaar. Het is bij tijd en wijlen heel erg lastig, maar onze relatie is er alleen maar sterker door geworden. Hij komt af en toe naar mij toe en probeer af en toe terug te komen naar NL. Zo zien we elkaar gemiddeld toch nog wel 1 keer per maand.
Als jij nu nog studeert en daarna de mogelijkheid hebt om een paar maanden naar hem in Praag te gaan, zou ik het zeker doen! Fijn voor je vriend dat hij een baan heeft trouwens.
