Zwanger
alle pijlers
Missed abortion met 11 weken
woensdag 30 december 2020 om 19:54
Hallo dames,
Ik kon geen vergelijkbaar topic, vandaar dat ik nu maar een topic open. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger, ongeveer twee weken terug hebben we een positieve vitaliteitsecho gehad en het hartje kunnen zien kloppen. Vandaag had ik de termijnecho, helaas was er dit keer geen hartje te zien. Ook was het vruchtje maar negen weken volgens de meting. Het was zo gek om te zien het vruchtje lag heel stil verder was alles wel al zichtbaar armpjes beentjes enzovoort. Mijn vriend en ik zagen dit totaal niet aankomen, omdat ik mij nog steeds zwanger voel en nog steeds zwangerschapskwaaltjes heb. Het enige verschil is dat ik niet steeds hoef over te geven, maar de misselijkheid is er nog wel. Morgen kan ik al terecht in het ziekenhuis bij de gynaecoloog.
Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt? Hoe is jullie ervaring met curettage?
Ik kon geen vergelijkbaar topic, vandaar dat ik nu maar een topic open. Inmiddels ben ik bijna 11 weken zwanger, ongeveer twee weken terug hebben we een positieve vitaliteitsecho gehad en het hartje kunnen zien kloppen. Vandaag had ik de termijnecho, helaas was er dit keer geen hartje te zien. Ook was het vruchtje maar negen weken volgens de meting. Het was zo gek om te zien het vruchtje lag heel stil verder was alles wel al zichtbaar armpjes beentjes enzovoort. Mijn vriend en ik zagen dit totaal niet aankomen, omdat ik mij nog steeds zwanger voel en nog steeds zwangerschapskwaaltjes heb. Het enige verschil is dat ik niet steeds hoef over te geven, maar de misselijkheid is er nog wel. Morgen kan ik al terecht in het ziekenhuis bij de gynaecoloog.
Zijn er meer mensen die zoiets hebben meegemaakt? Hoe is jullie ervaring met curettage?
zondag 3 januari 2021 om 19:06
Saga : dankjewel voor het delen van je ervaring. Ik heb inderdaad in het ziekenhuis bloed moeten prikken voordat ik met de pillen mocht starten. Ze zeiden dat ze dan snel in konden grijpen bij complicaties. Volgens mij hebben ze rhesus factor geprikt, HB, bloedgroep en nog wat algemene dingen. Ik heb alleen geen idee wat er precies uit is gekomen.
sparoodislekker ja een hele opluchting dat het achter de rug lijkt te zijn en het was mooi dat we afscheid konden nemen. Geruststellend om te horen dat die duizeligheid normaal is. Ik denk inderdaad dat het goed is om eind volgende week nog even bloed te prikken als ik nog steeds zo duizelig ben. Wat lief dat je dat zegt, ik ben ook wel een beetje trots op mezelf. Ik had nooit verwacht dat ik dit zou kunnen.
Miek_ Dankjewel voor je lieve woorden ik hoop inderdaad ook dat mijn cyclus snel weer op gang komt.
_Mathilde_ lief dankjewel en fijn dat je mij gerust stelt. Klinkt trouwens als een goede kraamhulp.
Vanmiddag contact gehad met de verloskundige. Zij verwacht dat alles er goed uit is gekomen. Qua duizeligheid adviseerde ze om veel vlees te eten en groene groentes. Woensdag gaan we dan weer evalueren hoe het gaat. Verder gaf ze aan dat ik beter deze week niet kon werken. Ik ga morgen mijn leidinggevende op de hoogte stellen van dat we het kindje zijn verloren en daarna mijn collega's. Mijn leidinggevende was op de hoogte van mijn zwangerschap. Mijn collega's niet naar ze vroegen wel dagelijks steeds of ik zwanger was. Ik wilde dat toen niet zeggen omdat je natuurlijk nooit weet of een zwangerschap altijd goed blijft gaan. Ik heb nu besloten dat ik wel ga zeggen dat ik zwanger ben geweest, maar dat we het kindje hebben verloren.
sparoodislekker ja een hele opluchting dat het achter de rug lijkt te zijn en het was mooi dat we afscheid konden nemen. Geruststellend om te horen dat die duizeligheid normaal is. Ik denk inderdaad dat het goed is om eind volgende week nog even bloed te prikken als ik nog steeds zo duizelig ben. Wat lief dat je dat zegt, ik ben ook wel een beetje trots op mezelf. Ik had nooit verwacht dat ik dit zou kunnen.
Miek_ Dankjewel voor je lieve woorden ik hoop inderdaad ook dat mijn cyclus snel weer op gang komt.
_Mathilde_ lief dankjewel en fijn dat je mij gerust stelt. Klinkt trouwens als een goede kraamhulp.
Vanmiddag contact gehad met de verloskundige. Zij verwacht dat alles er goed uit is gekomen. Qua duizeligheid adviseerde ze om veel vlees te eten en groene groentes. Woensdag gaan we dan weer evalueren hoe het gaat. Verder gaf ze aan dat ik beter deze week niet kon werken. Ik ga morgen mijn leidinggevende op de hoogte stellen van dat we het kindje zijn verloren en daarna mijn collega's. Mijn leidinggevende was op de hoogte van mijn zwangerschap. Mijn collega's niet naar ze vroegen wel dagelijks steeds of ik zwanger was. Ik wilde dat toen niet zeggen omdat je natuurlijk nooit weet of een zwangerschap altijd goed blijft gaan. Ik heb nu besloten dat ik wel ga zeggen dat ik zwanger ben geweest, maar dat we het kindje hebben verloren.
zondag 3 januari 2021 om 19:13
Terecht dat je trots op jezelf bent Amber!
Goed dat je nauw contact houdt met de verloskundige, ik vond dat zelf ook wel echt prettig, voor geruststelling maar ook om elke vraag te kunnen stellen die ik had.
Verstandig idd om je ziek te melden, ik ben nu ook nog ziek gemeld, fysiek zou ik wel weer kunnen werken, maar emotioneel is dat een ander verhaal (en mijn baan vraagt emotioneel heel veel). Door open te zijn op mijn werk heb ik veel begrip en steun gehad, veel fijner dan smoesjes ofzo te moeten verzinnen. Ik hoop volgende week weer te gaan werken, maar degene die ziekteverzuim begeleidt op ons werk vond dat erg optimistisch. Ik was daardoor wel verrast, want had het idee dat 2,5 week ziekgemeld wel veel was.
Zorg goed voor jezelf en vraag waar nodig om hulp, ook al is het voor simpele dingen in het huishouden. Dat kan net wat meer rust geven vond ik.
Goed dat je nauw contact houdt met de verloskundige, ik vond dat zelf ook wel echt prettig, voor geruststelling maar ook om elke vraag te kunnen stellen die ik had.
Verstandig idd om je ziek te melden, ik ben nu ook nog ziek gemeld, fysiek zou ik wel weer kunnen werken, maar emotioneel is dat een ander verhaal (en mijn baan vraagt emotioneel heel veel). Door open te zijn op mijn werk heb ik veel begrip en steun gehad, veel fijner dan smoesjes ofzo te moeten verzinnen. Ik hoop volgende week weer te gaan werken, maar degene die ziekteverzuim begeleidt op ons werk vond dat erg optimistisch. Ik was daardoor wel verrast, want had het idee dat 2,5 week ziekgemeld wel veel was.
Zorg goed voor jezelf en vraag waar nodig om hulp, ook al is het voor simpele dingen in het huishouden. Dat kan net wat meer rust geven vond ik.
zondag 3 januari 2021 om 19:18
Ik heb hetzelfde gehad, vond het erg verdrietig. Ik kon pas een week later terecht voor curettage en toen kwam de miskraam in die tussentijd alsnog op gang.
Ik was de week erna erg verdrietig, maar ook somber door de hormonen. Kreeg echt een soort mini pnd door de hormoondaling.
Ik herkende dit, omdat ik erg gevoelig ben voor hormoondaling na een bevalling.
Ik heb mij toen ook ziekgemeld en er open over geweest.
Ik was de week erna erg verdrietig, maar ook somber door de hormonen. Kreeg echt een soort mini pnd door de hormoondaling.
Ik herkende dit, omdat ik erg gevoelig ben voor hormoondaling na een bevalling.
Ik heb mij toen ook ziekgemeld en er open over geweest.
zondag 3 januari 2021 om 19:20
Goed dat je er open over bent _Amber_. Ik ben er op mijn werk en in mijn vriendenkring ook altijd open over geweest. Het doet gewoon enorm zeer en het geeft ook een heleboel stress bij een nieuwe zwangerschap. Ik heb altijd veel begrip en steun gehad van mijn werkgever en vrienden.
Er lijkt soms een taboe op te rusten en dat is zo onnodig. Ik kwam er zo ook achter dan er heel veel mensen hetzelfde hadden meegemaakt.
Er lijkt soms een taboe op te rusten en dat is zo onnodig. Ik kwam er zo ook achter dan er heel veel mensen hetzelfde hadden meegemaakt.
maandag 4 januari 2021 om 14:12
Daanstje :jaa die korte lijntjes met de verloskundige zijn echt heel prettig. Wat goed dat je meteen open bent geweest naar je werk. Ik heb dat vandaag inderdaad ook maar gedaan. Ik kreeg hele lieve reacties van mijn manager en collega's. Dankjewel voor de tip op dit moment doet mijn vriend ontzettend veel. Hij heeft de situatie ook uitgelegd aan zijn leidinggevende en dat hij dus deze week thuis blijft om voor mij te zorgen. Ik hoop niet dat dit voor hem te intensief is. Ik vraag het wel eens aan hem, maar dan geeft hij aan dat hij tenminste wat kan doen en dat het geen grote moeite is. Hij helpt me overal bij, het lopen naar de wc en helpen bij douchen. Steeds spullen aangeven zodat ik niet op hoef te staan. En mij troosten als ik verdrietig ben.
Dankjewel jij ook, goed om jezelf denken is belangrijk
Stokske pfoe jeetje joh wat heftig. Een post natale depressie is niet niets. Hoe lang duurde dat?
Miek_ Wat goed dat je er ook open over bent geweest. Dat wat je zei over nieuwe zwangerschap, dat lijkt ook echt wel een dingetje. Zou je ooit kunnen genieten van een zwangerschap of blijft die angst er voor altijd? En kan ik überhaupt wel weer zwanger worden is een vraag die door mij hoofd speelt. Ja er lijkt inderdaad een taboe op te rusten, dat is eigenlijk best apart want het gebeurd zo vaak...
Hier gaat verder alles z'n gangetje. Ik heb het inderdaad tegen mijn leidinggevende en collega's gezegd. Iedereen reageerde super lief.
Bloedverlies lijkt ook iets af te nemen, maar ik moet nachts wel echt kraamverband verwisselen, anders wordt het een bloedbad op bed. Gelukkig hebben we zo'n bevallingsmatje over het matras dat is echt wel een aanrader. Hadden jullie ook dat de buitenkant van de buik pijnlijk was als je er bijvoorbeeld een hand op legt of een klein beetje drukt?
Het valt me trouwens op dat er op internet vrij weinig is te vinden over hoe het na een miskraam verder gaat. Ik kon er wel wat over vinden m.b.t. bloedverlies cyclus en emotioneel vlak maar verder niets over hoe lang het duurt voordat je darmen weer op hun oorspronkelijke plek zitten en goed functioneren of inderdaad over de pijntjes die je kunt hebben en hoe lang deze duren.
Dankjewel jij ook, goed om jezelf denken is belangrijk
Stokske pfoe jeetje joh wat heftig. Een post natale depressie is niet niets. Hoe lang duurde dat?
Miek_ Wat goed dat je er ook open over bent geweest. Dat wat je zei over nieuwe zwangerschap, dat lijkt ook echt wel een dingetje. Zou je ooit kunnen genieten van een zwangerschap of blijft die angst er voor altijd? En kan ik überhaupt wel weer zwanger worden is een vraag die door mij hoofd speelt. Ja er lijkt inderdaad een taboe op te rusten, dat is eigenlijk best apart want het gebeurd zo vaak...
Hier gaat verder alles z'n gangetje. Ik heb het inderdaad tegen mijn leidinggevende en collega's gezegd. Iedereen reageerde super lief.
Bloedverlies lijkt ook iets af te nemen, maar ik moet nachts wel echt kraamverband verwisselen, anders wordt het een bloedbad op bed. Gelukkig hebben we zo'n bevallingsmatje over het matras dat is echt wel een aanrader. Hadden jullie ook dat de buitenkant van de buik pijnlijk was als je er bijvoorbeeld een hand op legt of een klein beetje drukt?
Het valt me trouwens op dat er op internet vrij weinig is te vinden over hoe het na een miskraam verder gaat. Ik kon er wel wat over vinden m.b.t. bloedverlies cyclus en emotioneel vlak maar verder niets over hoe lang het duurt voordat je darmen weer op hun oorspronkelijke plek zitten en goed functioneren of inderdaad over de pijntjes die je kunt hebben en hoe lang deze duren.
maandag 4 januari 2021 om 14:25
Ik denk dat het heel erg per vrouw verschilt! Ik moest echt nog ongeveer twee weken vrij rustig aan doen, snel vermoeid enzo. Maar daarna was ik best snel hersteld! Je risico op nog een miskraam is pas verhoogd als je twee hebt gehad en dan is alsnog de kans op een gezonde zwangerschap veel groter. Ik snap wel je angst hoor! Maar goed om er ook rationeel over na te denken.
maandag 4 januari 2021 om 15:04
Ik heb mijn miskramen gehad na mijn eerste zwangerschap en ik ben nu 21 weken zwanger. Deze zwangerschap is niet te vergelijken met mijn eerste zwangerschap. Ik vind het emotioneel heel zwaar, vooral de eerste periode totdat ik de baby voelde (en dat heeft mijn omgeving gemerkt, ik was niet heel aardig door de stress zeg maar, vandaar dat het ook goed was dat ik er zo open over was). Ik heb daarom ook extra veel echo's gehad (elke 2/3 weken). Tijdens mijn eerste zwangerschap kon ik echt genieten, dat vind ik nu een stuk moeilijker en ik durf bijna niet meer op een gezonde baby te hopen. Nu pas begin ik langzaam er meer vertrouwen in te krijgen en durf ik naar babyspullen te kijken (kopen is nog een te grote stap)._Amber_ schreef: ↑04-01-2021 14:12Miek_ Wat goed dat je er ook open over bent geweest. Dat wat je zei over nieuwe zwangerschap, dat lijkt ook echt wel een dingetje. Zou je ooit kunnen genieten van een zwangerschap of blijft die angst er voor altijd? En kan ik überhaupt wel weer zwanger worden is een vraag die door mij hoofd speelt. Ja er lijkt inderdaad een taboe op te rusten, dat is eigenlijk best apart want het gebeurd zo vaak...
Maar goed, ik heb 3 miskramen achterelkaar gehad (waarvan 2x een missed abortion). Jij hebt er 'gelukkig' (niet helemaal een handige woordkeuze maar ik weet even niet zo goed hoe ik het dan wel moet zeggen) maar één gehad. De kans dat een volgende zwangerschap goed gaat is vele malen groter dan dat het weer mis gaat gelukkig. Meerdere miskramen achterelkaar zijn gelukkig echt uitzonderingen. Het is natuurlijk wel extra naar dat je eerste zwangerschap een miskraam is. Ik kan mij voorstellen dat dit extra onzekerheid met zich meebrengt.
Wat betreft opnieuw zwanger worden, ik weet natuurlijk niet hoe snel je nu zwanger bent geworden maar ik zie wel dat je nog jong bent en dat is natuurlijk positief voor de vruchtbaarheid
Ik was al bijna midden 30 toen ik voor het eerst zwanger raakte. Tijdens mijn 5 zwangerschappen was het 4x in de eerste of tweede ronde raak. Slechts één keer heeft het langer geduurd en dat was tijdens mijn missed abortion rond dezelfde termijn als jij nu. Toen heeft het 6 maanden geduurd. Ik denk dat mijn lichaam die tijd echt nodig heeft gehad om te herstellen. Het was mijn tweede miskraam (bij de eerste stonden we er nog vrij nuchter in) en omdat ik al een goede echo had gehad waarin alles er goed was (kloppend hartje) zag ik het echt niet aankomen.
maandag 4 januari 2021 om 17:43
Saga: dankjewel voor je snelle reactie. Ik had eigenlijk gehoopt dat een week herstellen wel voldoende zou zijn, maar misschien kan ik inderdaad ook beter rekening houden met twee weken. Ik vind het zo lastig met die kansen qua zwangerschap, aangezien dit al 2% kans was dat het mis kon gaan. Het duurde ook wel echt een tijdje om zwanger te worden.
Miek_: pfoe dat is wel heel heftig hoor en ook nog 3 achter elkaar. Ik heb inderdaad geen idee of dat ook bij mij gaat gebeuren. Ik weet wel dat zwanger worden bij mij niet heel vanzelfsprekend is. Het lukt gewoon niet zomaar, ik ben inderdaad wel iets jonger 26. Misschien wil de natuur ook wel gewoon niet dat ik kinderen krijg.
Op dit moment mis ik het kindje wel echt in mijn buik en het gevoel dat dit misschien wel de eerste en laatste keer was maakt mij verdrietig. Opzich moet ik ook niet zo klagen er zijn ook mensen die nooit zwanger zijn geweest en ook niet weten hoe fantastisch het voelt als er een kindje in je buik groeit, maar toch ik had het zo graag willen houden...
Miek_: pfoe dat is wel heel heftig hoor en ook nog 3 achter elkaar. Ik heb inderdaad geen idee of dat ook bij mij gaat gebeuren. Ik weet wel dat zwanger worden bij mij niet heel vanzelfsprekend is. Het lukt gewoon niet zomaar, ik ben inderdaad wel iets jonger 26. Misschien wil de natuur ook wel gewoon niet dat ik kinderen krijg.
Op dit moment mis ik het kindje wel echt in mijn buik en het gevoel dat dit misschien wel de eerste en laatste keer was maakt mij verdrietig. Opzich moet ik ook niet zo klagen er zijn ook mensen die nooit zwanger zijn geweest en ook niet weten hoe fantastisch het voelt als er een kindje in je buik groeit, maar toch ik had het zo graag willen houden...
maandag 4 januari 2021 om 18:42
_Amber_ ik snap dat het nu heel moeilijk is, zeker als zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Dit kindje was heel gewenst en dan is het hele moeilijk dat het toch niet zo heeft mogen zijn.
Het positieve is dat het je wel gelukt zwanger te raken, waarom zal dat een volgende keer niet lukken? De meeste vrouwen lukt het echt wel, ook na meerdere miskramen, een gezond kind op de wereld te zetten. Positief blijven, met dit kindje mocht het helaas niet zo zijn maar dat zegt niets over de toekomst. Over een paar jaar kan je leven er heel anders uit zien
Het positieve is dat het je wel gelukt zwanger te raken, waarom zal dat een volgende keer niet lukken? De meeste vrouwen lukt het echt wel, ook na meerdere miskramen, een gezond kind op de wereld te zetten. Positief blijven, met dit kindje mocht het helaas niet zo zijn maar dat zegt niets over de toekomst. Over een paar jaar kan je leven er heel anders uit zien
dinsdag 5 januari 2021 om 12:51
Miek_ Dankjewel ik hoop echt dat je gelijk hebt. Dat onzekere is zo vervelend. Jij hebt ook een missed abortion gehad met dezelfde termijn en vertelde toen ook dat het 6 maanden heeft geduurd voordat je zwanger werd. Hoe was je herstel daartussen toen? Wanneer kon je ongeveer weer iets doen? Vond je het ook zo intensief allemaal. Wij zetten steeds nachts de wekker voor het verwisselen van kraamverband, vannacht niet gedaan omdat ik het idee had dat ik minder bloedde, maar dat is toen toch weer mis gegaan.
Ik begin inmiddels aan het derde pak kraamverband. Ik begrijp echt niet waarom ze steeds maar 12 van die dingen in een verpakking doen. Waarom niet gewoon 20 per pakje.
Ik begin inmiddels aan het derde pak kraamverband. Ik begrijp echt niet waarom ze steeds maar 12 van die dingen in een verpakking doen. Waarom niet gewoon 20 per pakje.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:23
Ik had het bloedverlies gelukkig vooral overdag, dan liep het er echt uit. 's nachts kon ik prima met een kraamverband (en trok ik 's ochtends een sprintje naar de wc en liep er een hoop uit). Bij mij duurde het 6 dagen, toen was het zo goed als over op wat licht bloedverlies na. Als het niet af gaat nemen zou ik even contact opnemen met de arts/verloskundige.
Sporten heeft wel even geduurd voordat dat weer fatsoenlijk ging. Toch wel een paar maanden. Ik ben een week thuisgebleven en daarna weer gaan werken.
Ik vond het heel zwaar dat het 6 maanden duurde voordat ik weer zwanger was, maar dat komt ook omdat ik gewend was in 1/2 rondes zwanger te zijn. Ik was echt heel bang en onzeker dat het niet meer zou gelukkig terwijl is verstandelijk wel wist dat dit onzin was en dat 6 maanden echt niet extreem is. Ik denk echt dat mijn lichaam toen even aan de rem heeft getrokken omdat ik mentaal en fysiek toch wat hersteltijd nodig had.
Sporten heeft wel even geduurd voordat dat weer fatsoenlijk ging. Toch wel een paar maanden. Ik ben een week thuisgebleven en daarna weer gaan werken.
Ik vond het heel zwaar dat het 6 maanden duurde voordat ik weer zwanger was, maar dat komt ook omdat ik gewend was in 1/2 rondes zwanger te zijn. Ik was echt heel bang en onzeker dat het niet meer zou gelukkig terwijl is verstandelijk wel wist dat dit onzin was en dat 6 maanden echt niet extreem is. Ik denk echt dat mijn lichaam toen even aan de rem heeft getrokken omdat ik mentaal en fysiek toch wat hersteltijd nodig had.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:29
Let idd goed op je bloedverlies! Nu een week na de miskraam is het bij mij zo goed als over gelukkig. Die kraamverbanden zijn in het begin inderdaad niet aan te slepen...
Wat Miek had, had ik ook. In de nacht was het beheersbaar, maar eenmaal uit bed was het hollen. Je zegt dat sporten lang niet ging Miek, daar schrik ik van. Ik heb niet op mijn netvlies hoe ver je zwanger was bij de missed abortions, maar ik hoop snel weer (als alles versoepeld wordt...) te kunnen sporten. Had je last van je bekken? Ik doe aan volleybal en moet daarvoor veel springen en onverwachte bewegingen maken.
Wat Miek had, had ik ook. In de nacht was het beheersbaar, maar eenmaal uit bed was het hollen. Je zegt dat sporten lang niet ging Miek, daar schrik ik van. Ik heb niet op mijn netvlies hoe ver je zwanger was bij de missed abortions, maar ik hoop snel weer (als alles versoepeld wordt...) te kunnen sporten. Had je last van je bekken? Ik doe aan volleybal en moet daarvoor veel springen en onverwachte bewegingen maken.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:34
Het vruchtje was bijna 10 weken, we kwamen er met 14 weken achter. Het sporten ging vooral slecht omdat mijn conditie even helemaal weg was. Ik was snel buiten adem, misselijk en duizelig. Had het gevoel lood in mijn armen en benen te hebben. Het duurde echt wel even voordat ik mij weer mijzelf voelde en op mijn oude niveau kon sporten. Ik doe trouwen Hiit en kickboksen._Mathilde_ schreef: ↑05-01-2021 13:29Wat Miek had, had ik ook. In de nacht was het beheersbaar, maar eenmaal uit bed was het hollen. Je zegt dat sporten lang niet ging Miek, daar schrik ik van. Ik heb niet op mijn netvlies hoe ver je zwanger was bij de missed abortions, maar ik hoop snel weer (als alles versoepeld wordt...) te kunnen sporten. Had je last van je bekken? Ik doe aan volleybal en moet daarvoor veel springen en onverwachte bewegingen maken.
dinsdag 5 januari 2021 om 13:52
Heftig zeg... Zo ver al zwanger. Ik vrees sws voor de conditie, maar ik ga ervan uit dat ik door de lockdown niet de enige ga zijn.Miek_ schreef: ↑05-01-2021 13:34Het vruchtje was bijna 10 weken, we kwamen er met 14 weken achter. Het sporten ging vooral slecht omdat mijn conditie even helemaal weg was. Ik was snel buiten adem, misselijk en duizelig. Had het gevoel lood in mijn armen en benen te hebben. Het duurde echt wel even voordat ik mij weer mijzelf voelde en op mijn oude niveau kon sporten. Ik doe trouwen Hiit en kickboksen.
dinsdag 5 januari 2021 om 19:41
Miek_: Het bloeden wordt wel al minder, maar wel gewoon veel stolsels en bloed. 6 dagen is op zich nog wel te overzien dan zou het overmorgen al stukken beter zijn. Was je toen bij de echo ook helemaal 'schoon'? Pfoe klinkt allemaal wel ontzettend heftig hoor. Denk je er nog vaak aan of heb je het wel redelijk een plekje kunnen geven?
_Mathilde_: herkenbaar dus van die pakken kraamverband. Ik hoop echt dat ik over een paar dagen over mag naar maandverband. Heb jij trouwens al de controle echo? Ik vind dat zo spannend en zie er nu al wat tegenop. Eerst maar eens wachten tot het bloeden flink afneemt.
Klinkt misschien gek, maar ik vind het heel raar dat je bij een miskraam geen kraamhulp krijgt. Waarom is dat bij een 'normale' bevalling wel maar bij een miskraam niet terwijl er door iedereen wordt gezegd dat het verloop vergelijkbaar is. Mijn vriend heeft zich ziek gemeld dus helpt me bij het douchen en bij de trap afkomen en het bed verschonen als ik veel heb gevloeid, maar ook alles steeds uitwassen en pijnstillers geven als het echt niet meer gaat. Hoe is dat dan als je alleenstaande moeder bent. Moet je dan een mantelzorger regelen of thuiszorg aanvragen. Ik vind dat echt wel een beetje gek. Ook zei de verloskundige dat ze heel vaak niet bij miskramen zaten en hadden ze het er met elkaar over dat het wel raar is dat het bij een bevalling met een levend kindje wel is maar dus niet bij een bevalling van een overleden kindje, dat vonden ze eigenlijk ook tegenstrijdig.
_Mathilde_: herkenbaar dus van die pakken kraamverband. Ik hoop echt dat ik over een paar dagen over mag naar maandverband. Heb jij trouwens al de controle echo? Ik vind dat zo spannend en zie er nu al wat tegenop. Eerst maar eens wachten tot het bloeden flink afneemt.
Klinkt misschien gek, maar ik vind het heel raar dat je bij een miskraam geen kraamhulp krijgt. Waarom is dat bij een 'normale' bevalling wel maar bij een miskraam niet terwijl er door iedereen wordt gezegd dat het verloop vergelijkbaar is. Mijn vriend heeft zich ziek gemeld dus helpt me bij het douchen en bij de trap afkomen en het bed verschonen als ik veel heb gevloeid, maar ook alles steeds uitwassen en pijnstillers geven als het echt niet meer gaat. Hoe is dat dan als je alleenstaande moeder bent. Moet je dan een mantelzorger regelen of thuiszorg aanvragen. Ik vind dat echt wel een beetje gek. Ook zei de verloskundige dat ze heel vaak niet bij miskramen zaten en hadden ze het er met elkaar over dat het wel raar is dat het bij een bevalling met een levend kindje wel is maar dus niet bij een bevalling van een overleden kindje, dat vonden ze eigenlijk ook tegenstrijdig.
dinsdag 5 januari 2021 om 20:45
Pittig hoor die nasleep! Bij mij was het ergste bloedverlies met 4-5 dagen wel over. Maar wel nog steeds (nu 2 weken) bruinverlies.
Trek je wel aan de bel als er geen verbetering in zit? Want het klinkt wel als veel..
Ik vond het juist fijner om alleen te zijn, maar had wel 3 dagen & 2 nachten oppas geregeld voor zoon. Ik zou geen behoefte hebben gehad aan kraamhulp, maar het is idd wel krom als het verloop zoveel heftiger is. Heeft ook wel met de termijn te maken denk ik. Volgens mij heb je er pas recht op nadat je 24 weken zwanger bent geweest. Dus dan ben je idd afhankelijk van je eigen netwerk..
Ik was nog wel een stukje minder ver, maar merk wel dat m'n energie echt heel laag is.
Morgen heb ik nacontrole, en ik snap dat je dat spannend vindt Amber, dat vind ik het ook. Want ik hoop zo dat alles goed&schoon is..
Trek je wel aan de bel als er geen verbetering in zit? Want het klinkt wel als veel..
Ik vond het juist fijner om alleen te zijn, maar had wel 3 dagen & 2 nachten oppas geregeld voor zoon. Ik zou geen behoefte hebben gehad aan kraamhulp, maar het is idd wel krom als het verloop zoveel heftiger is. Heeft ook wel met de termijn te maken denk ik. Volgens mij heb je er pas recht op nadat je 24 weken zwanger bent geweest. Dus dan ben je idd afhankelijk van je eigen netwerk..
Ik was nog wel een stukje minder ver, maar merk wel dat m'n energie echt heel laag is.
Morgen heb ik nacontrole, en ik snap dat je dat spannend vindt Amber, dat vind ik het ook. Want ik hoop zo dat alles goed&schoon is..
dinsdag 5 januari 2021 om 21:10
Oh, wat apart die verschillen! Bij mij werd het gewoon standaard ingepland. De verloskundige vroeg zelfs of de gyn deze had ingepland of dat zij hem in moest plannen. Überhaupt al voordat de miskraam op gang was gekomen..
dinsdag 5 januari 2021 om 21:53
Amber, ik vind jouw bloedverlies ook wel heftig klinken! Inderdaad meer te vergelijken met mijn bevalling dan met mijn miskramen (ik was ook minder ver, 9/10 weken maar vruchtje veel minder ver), daar heb ik niet echt van hoeven herstellen en was kraamzorg niet nodig.
Pas goed op jezelf hoor, wellicht voel je je volgende week fysiek weer een stuk beter, maar je hebt ook ruimte en tijd nodig voor alle emoties. Heel veel sterkte nogmaals!
Mathilde, ik ben na twee weken weer gaan sporten, mijn conditie was eigenlijk vrijwel direct beter dan de weken voor mijn miskramen.
Saga, had jij ook misoprostol gebruikt? Ik dacht dat een nacontrole dan wel standaard was? In mijn ziekenhuis in ieder geval wel.
Pas goed op jezelf hoor, wellicht voel je je volgende week fysiek weer een stuk beter, maar je hebt ook ruimte en tijd nodig voor alle emoties. Heel veel sterkte nogmaals!
Mathilde, ik ben na twee weken weer gaan sporten, mijn conditie was eigenlijk vrijwel direct beter dan de weken voor mijn miskramen.
Saga, had jij ook misoprostol gebruikt? Ik dacht dat een nacontrole dan wel standaard was? In mijn ziekenhuis in ieder geval wel.
dinsdag 5 januari 2021 om 21:59
Ik heb ook geen nacontrole, ze hebben alleen even gebeld met de vraag hoe het met me ging. Nav mijn verhaal constateerde ze toen ook dat het klonk alsof het goed was gegaan. Heb ook geen klachten verder en mijn testen worden duidelijk lichter. Misschien maakt het uit of de miskraam natuurlijk was of via pillen?
Ik vind jouw bloedverlies ook erg heftig klinken Amber. Heftiger dan bij mijn bevallingen eigenlijk. En wat onwijs lief van je vriend dat hij vrij heeft genomen!
Ik reageer ook snel op je pm. Belt de vk wel regelmatig om te checken?
_mathilde_ wijzigde dit bericht op 05-01-2021 22:00
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
4.44% gewijzigd
dinsdag 5 januari 2021 om 22:02
Zie nu je berichtjes!!! Niet weer! Dikke knuffel, wat een klotezooi dit zeg...
Wel fijn dat het zonder krampen is, lijkt me zeker wereld van verschil.
