Relaties
alle pijlers
5,5 jaar samen, over 3 maanden trouwen..en dan is alles over
zaterdag 16 mei 2009 om 23:25
5,5 jaar waren we samen, over 3 maanden zouden we gaan trouwen.. ik zou in augustus stoppen met de pil.. en ineens... alles voorbij.. hij maakt het uit!!
6 weken geleden twijfelde ik aan onze relatie, aan mijn liefde voor hem.. aan onze trouwplannen.. ik heb hem dat verteld.. we hebben allebei nagedacht en goed gepraat en kwamen tot de conclusie dat we gewoon bij elkaar horen....
2 weken geleden kwam meneer tot de conclusie dat we toch niet bij elkaar horen en heeft hij het uitgemaakt..
kapot ben ik ervan, ziek van verdriet.. ik trek mijn haren uit mijn hoofd... om andere pijn te voelen...
ik heb hem nog gezien en gesproken en dat ging allemaal prima, we willen ook vrienden blijven.. maar hij heeft er wel moeite mee dat ik zoveel pijn heb...
ik vind het superfijn om vrienden te blijven en dat we op deze manier uit elkaar kunnen gaan..
maar ow ow ow wat staat mijn wereld op zijn kop!! ik ben weer terug bij mijn ouders.. ik probeer zo min mogelijk te denken aan alles wat we samen hebben meegemaakt en nog mee zouden gaan maken.. dat trek ik echt niet...
ik denk nu dat ik nooit meer gelukkig word en nooit meer een nieuwe vriend wil.. maar dat komt zeker wel weer allemaal
alleen nu voel ik me gewoon zo KUT!!!!!!!!!!
6 weken geleden twijfelde ik aan onze relatie, aan mijn liefde voor hem.. aan onze trouwplannen.. ik heb hem dat verteld.. we hebben allebei nagedacht en goed gepraat en kwamen tot de conclusie dat we gewoon bij elkaar horen....
2 weken geleden kwam meneer tot de conclusie dat we toch niet bij elkaar horen en heeft hij het uitgemaakt..
kapot ben ik ervan, ziek van verdriet.. ik trek mijn haren uit mijn hoofd... om andere pijn te voelen...
ik heb hem nog gezien en gesproken en dat ging allemaal prima, we willen ook vrienden blijven.. maar hij heeft er wel moeite mee dat ik zoveel pijn heb...
ik vind het superfijn om vrienden te blijven en dat we op deze manier uit elkaar kunnen gaan..
maar ow ow ow wat staat mijn wereld op zijn kop!! ik ben weer terug bij mijn ouders.. ik probeer zo min mogelijk te denken aan alles wat we samen hebben meegemaakt en nog mee zouden gaan maken.. dat trek ik echt niet...
ik denk nu dat ik nooit meer gelukkig word en nooit meer een nieuwe vriend wil.. maar dat komt zeker wel weer allemaal
alleen nu voel ik me gewoon zo KUT!!!!!!!!!!
zaterdag 16 mei 2009 om 23:31
Ach, wat ontzettend klote voor je. Ik kan wel met allerlei cliches komen nu (tijd heelt alle wonden, geen hand vol maar een land vol, na regen komt zonneschijn enz), maar daar zit je niet op te wachten denk ik. Toch is een cliche niet voor niets een cliche. Ze zijn namelijk echt waar.
Misschien een schrale troost, wees blij dat dit in ieder geval nog voor je bruiloft is gebeurd. Ik weet zeker dat je echt weer gelukkig gaat worden hoor.
Maar eerst deze klap verwerken. Heel veel sterkte. Ik vind dit echt heel erg triest voor je.
Misschien een schrale troost, wees blij dat dit in ieder geval nog voor je bruiloft is gebeurd. Ik weet zeker dat je echt weer gelukkig gaat worden hoor.
Maar eerst deze klap verwerken. Heel veel sterkte. Ik vind dit echt heel erg triest voor je.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 16 mei 2009 om 23:34
Wat moet jij het nu moeilijk hebben.
Weet je, jaaaren geleden ( ) ging ik trouwen met mijn toen toekomstige man. We waren een jaar of 4 samen. Een maand of 2 voor mijn bruiloft ging ik twijfelen. Een week of 2 later ging hij twijfelen. Precies 4 weken voor onze trouwdag twijfelden we samen, maar omdat we niets af durfden te zeggen ( we waren nog erg jong en onervaren ) zijn we getrouwd met het idee dat "we hulst wel bij elkaar zouden horen" ...
3 jaar later was ik gescheiden. En sindsdien zeg ik heel vaak ( zeker als het om trouwen gaat ) Bij Twijfel Niet Doen !
Ik hoop van harte dat jij er tzt ook zo over kan denken.
Heel veel sterkte ! (f)
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
zaterdag 16 mei 2009 om 23:36
zaterdag 16 mei 2009 om 23:40
zou je graag willen troosten, maar dat is ondoenbaar, dan zeg ik maar heel eenvoudig dat ik het zo ontzettend rot voor je vindt en hoop dat je er ooit op kan terugkijken als dat je een goeie beslissing hebt genomen omdat je uiteindelijk heel gelukkig bent geworden, want uiteindelijk wordt je dat weer.
liefs
liefs
zaterdag 16 mei 2009 om 23:45
quote:JustMe222 schreef op 16 mei 2009 @ 23:36:
dankje... ja die cliches hoor ik nu indd veel en ik denk bij mezelf: jaja het zal allemaal wel...
vind het toch lief van je dat je ze nog even opnoemt.. misschien moet ik me er wel aan vasthouden...
het is indd beter dat het nu gebeurd dan na de bruiloft, maar toch.. pff wat een rotgevoel..
Dat geloof ik meteen. Daar kan geen cliche iets aan veranderen. Daar moet je gewoon doorheen. Het is niet anders en niemand kan dat verzachten voor je. Die cliches worden vanzelf waarheid. Houd dat maar vast voor ogen. Maar tot die tijd doet het gewoon verrekte veel zeer. Ik hoop dat je een fijn stel vriendinnen en familie hebt die je er op moeilijke momenten doorheen gaan slepen. En ook voor je ex. Ik vind het dapper van hem dat hij toch de knoop heeft durven doorhakken. Misschien kun je hem tzt dankbaar zijn daarvoor want de kans is groot dat jullie anders in een situatie terecht waren gekomen die Borodini heeft mee gemaakt.
Een hele dikke kus voor jou.
dankje... ja die cliches hoor ik nu indd veel en ik denk bij mezelf: jaja het zal allemaal wel...
vind het toch lief van je dat je ze nog even opnoemt.. misschien moet ik me er wel aan vasthouden...
het is indd beter dat het nu gebeurd dan na de bruiloft, maar toch.. pff wat een rotgevoel..
Dat geloof ik meteen. Daar kan geen cliche iets aan veranderen. Daar moet je gewoon doorheen. Het is niet anders en niemand kan dat verzachten voor je. Die cliches worden vanzelf waarheid. Houd dat maar vast voor ogen. Maar tot die tijd doet het gewoon verrekte veel zeer. Ik hoop dat je een fijn stel vriendinnen en familie hebt die je er op moeilijke momenten doorheen gaan slepen. En ook voor je ex. Ik vind het dapper van hem dat hij toch de knoop heeft durven doorhakken. Misschien kun je hem tzt dankbaar zijn daarvoor want de kans is groot dat jullie anders in een situatie terecht waren gekomen die Borodini heeft mee gemaakt.
Een hele dikke kus voor jou.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zaterdag 16 mei 2009 om 23:49
Heftig!
Helaas ken ik het rottige en onzekere gevoel dat ineens je hele wereld op zijn kop staat. Nu 7 weken geleden heeft mijn man ook besloten om na 18 jaar onze relatie te stoppen.... Wat word je ineens op jezelf terug geworpen...met geen pen te beschrijven.
Ik probeer wel terug te kijken naar alle mooie dingen die we samen beleefd hebben (en niet al te veel naar hoe mooi het kon zijn...want daar los je eigenlijk niets mee op....)
Toch voel ik me nu op een bepaalde manier toch al heel sterk, ik ga er wel komen.
Lees vaak deze dagelijkse gedachte;
" Niemand kan terug gaan naar een nieuw begin,
maar iedereen kan beginnen aan een nieuw einde!"
Wens je veel steun en liefde van alle mensen die je lief zijn, want een vangnet heb je nu zeker erg hard nodig! En maak er gebruik van, mensen willen je graag helpen en ondersteunen!!
Helaas ken ik het rottige en onzekere gevoel dat ineens je hele wereld op zijn kop staat. Nu 7 weken geleden heeft mijn man ook besloten om na 18 jaar onze relatie te stoppen.... Wat word je ineens op jezelf terug geworpen...met geen pen te beschrijven.
Ik probeer wel terug te kijken naar alle mooie dingen die we samen beleefd hebben (en niet al te veel naar hoe mooi het kon zijn...want daar los je eigenlijk niets mee op....)
Toch voel ik me nu op een bepaalde manier toch al heel sterk, ik ga er wel komen.
Lees vaak deze dagelijkse gedachte;
" Niemand kan terug gaan naar een nieuw begin,
maar iedereen kan beginnen aan een nieuw einde!"
Wens je veel steun en liefde van alle mensen die je lief zijn, want een vangnet heb je nu zeker erg hard nodig! En maak er gebruik van, mensen willen je graag helpen en ondersteunen!!
zondag 17 mei 2009 om 09:44
Je zult zelf ook niet voor niets getwijfeld hebben, dus uiteindelijk zal het waarschijnlijk wel goed zijn dat jullie niet getrouwd zijn, of erger: dat er 'n kind was gekomen. Dan zit je helemaal klem. Nu zul je eerst 'n poos nodig hebben om te verwerken dat je de vertrouwde situatie kwijt raakt, maar daarna kun je weer genieten van je vrijheid. Nieuwe mensen ontmoeten en leuke dingen doen.
zondag 17 mei 2009 om 10:37
Ik heb iets soortgelijks meegemaakt maar mijn relatie was al slecht. Het is nu enkele maanden geleden en ik kan zeggen: ja de cliches zijn echt waar.
De erge pijn gaat weg, er komt weer een moment dat je je gelukkig voelt.
Maar eerst moet je echt door die rottijd heen. Je voelt van alles: boosheid, verdriet, pijn, en in mijn geval toch ook wel opluchting.
Ik twijfelde zelf al langer en hij was niet goed meer voor me. Nadat ik de eerste paar dagen opgelucht was kwamen toch nog alle andere gevoelens.
We hadden immers ook goede tijden beleefd.
Maar ik zie nu in dat het wel het beste is geweest wat me kon overkomen. Twijfel is er niet voor niets.
De erge pijn gaat weg, er komt weer een moment dat je je gelukkig voelt.
Maar eerst moet je echt door die rottijd heen. Je voelt van alles: boosheid, verdriet, pijn, en in mijn geval toch ook wel opluchting.
Ik twijfelde zelf al langer en hij was niet goed meer voor me. Nadat ik de eerste paar dagen opgelucht was kwamen toch nog alle andere gevoelens.
We hadden immers ook goede tijden beleefd.
Maar ik zie nu in dat het wel het beste is geweest wat me kon overkomen. Twijfel is er niet voor niets.
zondag 17 mei 2009 om 10:43
Wat een rottigheid, zeg.
Tja, daar is geen pil voor, daar moet je gewoon doorhéén.
Praat er veel over, zoek afleiding, laat je troosten en geef bij je familie en vrienden aan wat je van ze nodig hebt.
En het gaat echt over.
Maar nu is het gewoon ZWAAR K*T.
Tja, daar is geen pil voor, daar moet je gewoon doorhéén.
Praat er veel over, zoek afleiding, laat je troosten en geef bij je familie en vrienden aan wat je van ze nodig hebt.
En het gaat echt over.
Maar nu is het gewoon ZWAAR K*T.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zondag 17 mei 2009 om 10:53
Ik ben (ook) een Runaway Bride.
De datum was geprikt, de locatie geboekt en mijn jurk hing klaar: toen begon ik te twijfelen en werd het te heet onder mijn voeten. Uitgemaakt.
Het deed ons beiden veel pijn, maar achteraf was het de beste beslissing. Nooit spijt van gehad trouwens.
Borodini maakt een heel wijze opmerking: bij twijfel niet doen. Hoe pijnlijk ook.
Vind het desalniettemin nu heel vervelend voor je.
Veel liefs en sterkte
De datum was geprikt, de locatie geboekt en mijn jurk hing klaar: toen begon ik te twijfelen en werd het te heet onder mijn voeten. Uitgemaakt.
Het deed ons beiden veel pijn, maar achteraf was het de beste beslissing. Nooit spijt van gehad trouwens.
Borodini maakt een heel wijze opmerking: bij twijfel niet doen. Hoe pijnlijk ook.
Vind het desalniettemin nu heel vervelend voor je.
Veel liefs en sterkte
zondag 17 mei 2009 om 10:54
bedankt voor jullie lieve berichtjes...
geeft me enorm veel steun...
nee twijfel zal er ook niet voor niets zijn en ik hoop dat ik dat over een tijd zelf ook inzie.. dat ik er met een glimlach op terug kan kijken..
maar voorlopig moet ik nog door mijn tranen naar buiten kijken, dat een mens zoveel pijn kan hebben dat is onbeschrijfelijk..
ik heb dit weekend ook zo'n enorme dip.. want wat stelt een weekend nou nog voor als je toch alleen bent? voorheen genoot ik er van als ik weekend had, maar nu... het doet me niks meer
het is ook fijn om te horen dat ik niet de enige ben die zoiets mee maakt.. dat ik kan lezen dat het wel weer goed komt..
geeft me enorm veel steun...
nee twijfel zal er ook niet voor niets zijn en ik hoop dat ik dat over een tijd zelf ook inzie.. dat ik er met een glimlach op terug kan kijken..
maar voorlopig moet ik nog door mijn tranen naar buiten kijken, dat een mens zoveel pijn kan hebben dat is onbeschrijfelijk..
ik heb dit weekend ook zo'n enorme dip.. want wat stelt een weekend nou nog voor als je toch alleen bent? voorheen genoot ik er van als ik weekend had, maar nu... het doet me niks meer
het is ook fijn om te horen dat ik niet de enige ben die zoiets mee maakt.. dat ik kan lezen dat het wel weer goed komt..
zondag 17 mei 2009 om 11:07
Was toevallig ook een relatie van 5,5 jaar.
Toen de pijn iets verzacht was, hebben we elkaar nog vaak gezien en het erover gehad. Met verschillende levensverwachtingen hadden wij elkaar uiteindelijk niet gelukkig gemaakt. Wij waren beter als vrienden dan als lovers voor elkaar.
Hij wilde kinderen en een vrouw die aan het koken was en hem zijn krant liet lezen als hij thuiskwam. Zo ben ik niet. Uiteindelijk ontmoette hij binnen een jaar (via een datingsite voor hogeropgeleiden) een vrouw met dezelfde wensen. Ze hebben nu 2 kinderen. En ook ik heb het leven waar ik van droomde.
Moraal van dit verhaal:
Het is k*t en super pijnlijk wat je nu meemaakt en neem de tijd om dat te verwerken, maar ga daarna niet bij de pakken neer zitten en schep het leven dat jij altijd voor jezelf in gedachte had.
Liefs,
xZoete
Toen de pijn iets verzacht was, hebben we elkaar nog vaak gezien en het erover gehad. Met verschillende levensverwachtingen hadden wij elkaar uiteindelijk niet gelukkig gemaakt. Wij waren beter als vrienden dan als lovers voor elkaar.
Hij wilde kinderen en een vrouw die aan het koken was en hem zijn krant liet lezen als hij thuiskwam. Zo ben ik niet. Uiteindelijk ontmoette hij binnen een jaar (via een datingsite voor hogeropgeleiden) een vrouw met dezelfde wensen. Ze hebben nu 2 kinderen. En ook ik heb het leven waar ik van droomde.
Moraal van dit verhaal:
Het is k*t en super pijnlijk wat je nu meemaakt en neem de tijd om dat te verwerken, maar ga daarna niet bij de pakken neer zitten en schep het leven dat jij altijd voor jezelf in gedachte had.
Liefs,
xZoete
