Relaties
alle pijlers
Mn vriend heeft betaald om vreemd te gaan....
woensdag 27 mei 2009 om 15:41
Beste lezers,
Laat ik beginnen met dat ik een forumlezer ben en geen schrijver... Maar vandaag heb ik de behoefte om mn hart te luchten. Aan vreemden, want (voor nu) kan ik het niet kwijt aan vriendinnen.
Ik heb een 2 jarige goede relatie. Wonen samen, praten over de toekomst, op zoek naar een groter huisje om samen te kopen. Liefde op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen (van mijn kant in ieder geval).
Gisteravond kwam ik thuis van werk en hij moest met me praten. Velen kennen deze woorden en ze zijn nooit leuk om te horen. Ik dacht even dat hij zn baan kwijt was... Maar al snel vertelde hij met tranen in zn ogen dat hij me heel erg pijn ging doen.
En dat klopte...
Hij is ergens vorige maand naar de hoeren gegaan. All the way om het zo maar te zeggen. En nou kon hij er niet meer mee leven en moest hij het kwijt. Ik heb onmiddellijk mn spullen gepakt en ben vertrokken met kat en al.
Wat een acteur, zo normaal tegen me gedaan! Me gezoend en met me gevreeën, gezellig en normaal gedaan; iets waarvan hij zei dat mocht zoiets (vreemdgaan dus) ooit gebeuren dat hij dat niet zou kunnen, dat ik zoiets zou merken... Mooi niet dus!
Maar nu komt het dilemma... Wat moet ik nou doen? Mn gevoel zegt vrij weinig. Alles gaat in een waas. Natuurlijk gelijk mn agenda voor de avonden goed gevuld. Ik moet bezig blijven...
De hoeren... Iets waar ik zelf van walg, maar het is kennelijk de normaalste zaak voor veel mannen. Een groot percentage van de mannelijke bevolking is er wel eens geweest, veel in hun puberjaren... Maar het zogenaamde oudste beroep bestaat en ik kan er niets aan doen. En nou heeft mijn vriend er gebruik van gemaakt terwijl ik dacht dat alles top was.
En dat is ook zo, volgens hem. Het was totale verstandsverbijstering, een knop die omgeslagen was... Al die drempels waar hij overheen is gegaan... 1) Naar de wallen... 2) Meisje uitzoeken... 3) Prijs afspreken (lijkt me?)... 4) Naar binnen gaan... 5) Kleding uit en letterlijk naar binnen gaan... 6) Seks hebben, klaarkomen... 7) Kleding weer aan... 8) Betalen... 9) Weggaan...
Zou hij in één van deze negen stappen aan mij hebben gedacht? Hij zegt zelf dat op het moment dat hij realiseerde wat hij had gedaan, het eigenlijk al te laat was.
Hij heeft er enorm veel spijt van en wil me niet kwijt. Hij baalt dat hij "zo iets moois" zomaar hup heeft weggooit. Hij houd van me maar momenteel voel ik er niets van. Zijn woorden doen me niets.
Veel nadenken de aankomende paar dagen. Kan en wil ik doorgaan? Als ik doorga, kan ik hem weer vertrouwen? Zou hij het nog een keer doen? Waarom zou ik hem én-én gunnen; mij weer "gewoon" terug én zn pleziertje bij zo'n dame... Ongestraft...
Mn hart is (nog) niet gelucht. Maar voor nu is het er even uit...
To be continued?
Owner of a broken heart
Laat ik beginnen met dat ik een forumlezer ben en geen schrijver... Maar vandaag heb ik de behoefte om mn hart te luchten. Aan vreemden, want (voor nu) kan ik het niet kwijt aan vriendinnen.
Ik heb een 2 jarige goede relatie. Wonen samen, praten over de toekomst, op zoek naar een groter huisje om samen te kopen. Liefde op het eerste gezicht durf ik wel te zeggen (van mijn kant in ieder geval).
Gisteravond kwam ik thuis van werk en hij moest met me praten. Velen kennen deze woorden en ze zijn nooit leuk om te horen. Ik dacht even dat hij zn baan kwijt was... Maar al snel vertelde hij met tranen in zn ogen dat hij me heel erg pijn ging doen.
En dat klopte...
Hij is ergens vorige maand naar de hoeren gegaan. All the way om het zo maar te zeggen. En nou kon hij er niet meer mee leven en moest hij het kwijt. Ik heb onmiddellijk mn spullen gepakt en ben vertrokken met kat en al.
Wat een acteur, zo normaal tegen me gedaan! Me gezoend en met me gevreeën, gezellig en normaal gedaan; iets waarvan hij zei dat mocht zoiets (vreemdgaan dus) ooit gebeuren dat hij dat niet zou kunnen, dat ik zoiets zou merken... Mooi niet dus!
Maar nu komt het dilemma... Wat moet ik nou doen? Mn gevoel zegt vrij weinig. Alles gaat in een waas. Natuurlijk gelijk mn agenda voor de avonden goed gevuld. Ik moet bezig blijven...
De hoeren... Iets waar ik zelf van walg, maar het is kennelijk de normaalste zaak voor veel mannen. Een groot percentage van de mannelijke bevolking is er wel eens geweest, veel in hun puberjaren... Maar het zogenaamde oudste beroep bestaat en ik kan er niets aan doen. En nou heeft mijn vriend er gebruik van gemaakt terwijl ik dacht dat alles top was.
En dat is ook zo, volgens hem. Het was totale verstandsverbijstering, een knop die omgeslagen was... Al die drempels waar hij overheen is gegaan... 1) Naar de wallen... 2) Meisje uitzoeken... 3) Prijs afspreken (lijkt me?)... 4) Naar binnen gaan... 5) Kleding uit en letterlijk naar binnen gaan... 6) Seks hebben, klaarkomen... 7) Kleding weer aan... 8) Betalen... 9) Weggaan...
Zou hij in één van deze negen stappen aan mij hebben gedacht? Hij zegt zelf dat op het moment dat hij realiseerde wat hij had gedaan, het eigenlijk al te laat was.
Hij heeft er enorm veel spijt van en wil me niet kwijt. Hij baalt dat hij "zo iets moois" zomaar hup heeft weggooit. Hij houd van me maar momenteel voel ik er niets van. Zijn woorden doen me niets.
Veel nadenken de aankomende paar dagen. Kan en wil ik doorgaan? Als ik doorga, kan ik hem weer vertrouwen? Zou hij het nog een keer doen? Waarom zou ik hem én-én gunnen; mij weer "gewoon" terug én zn pleziertje bij zo'n dame... Ongestraft...
Mn hart is (nog) niet gelucht. Maar voor nu is het er even uit...
To be continued?
Owner of a broken heart
donderdag 28 mei 2009 om 17:33
quote:Miyagi75 schreef op 27 mei 2009 @ 16:08:
Da's best wel heftig!
Aan de andere kant lijkt me naar de hoeren gaan minder 'erg' dan rommelen met 'normale' vrouwen, want het gaat hier in ieder geval 'alleen' maar om de seks/kick....rommelen met normale vrouwen (zonder liefde) is ook voor de seks/kick. Alleen wordt er niet betaald en worden zij sletjes ipv hoeren genoemd. Dus wat is het verschil? Ik persoonlijk zou beide gevallen heel erg vinden. Als mn vriend verliefd zou worden op een ander, tja, das natuurlijk een heel ander verhaal, zou ik op een andere manier kapot van zijn.
Da's best wel heftig!
Aan de andere kant lijkt me naar de hoeren gaan minder 'erg' dan rommelen met 'normale' vrouwen, want het gaat hier in ieder geval 'alleen' maar om de seks/kick....rommelen met normale vrouwen (zonder liefde) is ook voor de seks/kick. Alleen wordt er niet betaald en worden zij sletjes ipv hoeren genoemd. Dus wat is het verschil? Ik persoonlijk zou beide gevallen heel erg vinden. Als mn vriend verliefd zou worden op een ander, tja, das natuurlijk een heel ander verhaal, zou ik op een andere manier kapot van zijn.
donderdag 28 mei 2009 om 18:17
quote:Digitalis schreef op 28 mei 2009 @ 17:01:
Ja, dat laatste snap ik. Ik zelf heb geen problemen met seksueel vreemdgaan (het is dus geen vreemdgaan dan), maar wel als hij erover zou leigen. Ik heb problemen met de emotionele kant, zelfs als daar geen seks bij komt kijken. Maar ik sta hier vrij alleen in en wijk dus af, dus daar ga ik het niet over hebben.Ik weet niet of je hierin heel erg afwijkt. Misschien wijk ik dan wel met je mee want ik kan me vinden in jouw overwegingen.
Voor mij zou ook het liegen en de emotionele kant het zwaarst wegen, zwaarder dan de puur fysieke situatie. Ik heb zelf ervaring met zowel monogame als open relaties en ik weet dat ik in beide kan aarden. Het zit hem dus voor mij niet in het fysiek aspect maar in het relationele.
De teleurstelling van de klaarblijkelijke onbelangrijkheid van onze afspraken en mijn vertrouwen hierin zou het pijnlijkst zijn (welke afspraken en verwachtingen we dan ook zouden hebben).
Ja, dat laatste snap ik. Ik zelf heb geen problemen met seksueel vreemdgaan (het is dus geen vreemdgaan dan), maar wel als hij erover zou leigen. Ik heb problemen met de emotionele kant, zelfs als daar geen seks bij komt kijken. Maar ik sta hier vrij alleen in en wijk dus af, dus daar ga ik het niet over hebben.Ik weet niet of je hierin heel erg afwijkt. Misschien wijk ik dan wel met je mee want ik kan me vinden in jouw overwegingen.
Voor mij zou ook het liegen en de emotionele kant het zwaarst wegen, zwaarder dan de puur fysieke situatie. Ik heb zelf ervaring met zowel monogame als open relaties en ik weet dat ik in beide kan aarden. Het zit hem dus voor mij niet in het fysiek aspect maar in het relationele.
De teleurstelling van de klaarblijkelijke onbelangrijkheid van onze afspraken en mijn vertrouwen hierin zou het pijnlijkst zijn (welke afspraken en verwachtingen we dan ook zouden hebben).
donderdag 28 mei 2009 om 19:07
Wat lastig zeg!
Waar ik zelf het meest over val, is gewoonweg dat ie je belazerd heeft. Je hebt afspraken (monogame relatie) en hij besluit in zijn eentje die afspraken volledig te negeren. Dan verneuk je iemand.
Als mensen onderling andere afspraken maken ('open relatie') dan kan dat. Maar éénzijdig van afspraken afwijken, terwijl je wéét dat je je partner dan heel erg kwetst, dat vind ik behoorlijk gemeen.
Zoiets (éenmalig, puur voor de seks) lijkt mij wel minder erg dan een langdurige minnares, of keiharde verliefdheid. Maar ook éénmalig, puur voor de seks vreemdgaan is kwetsend, gaat tegen je afspraken in. Ik weet niet of ik dat zou kunnen accepteren.
Weet je, als je dan toch vreemd wil gaan: doe het dan góed, en zorg dat het nooit uitkomt. Dat 'alles willen vertellen' (voor je eigen geweten?) maakt ook meer kapot dan je lief is...
Waar ik zelf het meest over val, is gewoonweg dat ie je belazerd heeft. Je hebt afspraken (monogame relatie) en hij besluit in zijn eentje die afspraken volledig te negeren. Dan verneuk je iemand.
Als mensen onderling andere afspraken maken ('open relatie') dan kan dat. Maar éénzijdig van afspraken afwijken, terwijl je wéét dat je je partner dan heel erg kwetst, dat vind ik behoorlijk gemeen.
Zoiets (éenmalig, puur voor de seks) lijkt mij wel minder erg dan een langdurige minnares, of keiharde verliefdheid. Maar ook éénmalig, puur voor de seks vreemdgaan is kwetsend, gaat tegen je afspraken in. Ik weet niet of ik dat zou kunnen accepteren.
Weet je, als je dan toch vreemd wil gaan: doe het dan góed, en zorg dat het nooit uitkomt. Dat 'alles willen vertellen' (voor je eigen geweten?) maakt ook meer kapot dan je lief is...
donderdag 28 mei 2009 om 19:31
quote:Digitalis schreef op 28 mei 2009 @ 16:47:
Bij de hoeren kun je ook knuffelseks hebben. Feit is dat het seks is, dus lust.
Het hoeft geen extreem bewuste daad te zijn als je gewoon langs de dames loopt, wie weet met een slok op. Dan is dat eerder hetzelfde als in een disco zijn met om je heen halfnaakte dansende dames. Is het echt gepland, zo van om 15u heb ik een afspraak met dame X, dan wel.
Dat vraag ik me dus af. Ik kreeg het idee dat hij het met voorbedachte rade heeft gedaan zeg maar. Met een slok op is nooit goed te praten maar toch anders. En dan in een kroeg bedoel ik. Dat vind ik anders dan gewoon bewust naar de hoeren gaan.
Ook al is iemand onder invloed dat maakt het voor mij een meer bewustere daad dan "zomaar" met iemand in de kroeg gaan flikflooien
Misschien liep hij al een tijd met het idee omdat het hem wel geil leek.
Of heeft meneer een verleden met prostitutiebezoek. Tsja allemaal speculaties.
Maar dat zijn allemaal vragen die in mij opkomen
Bij de hoeren kun je ook knuffelseks hebben. Feit is dat het seks is, dus lust.
Het hoeft geen extreem bewuste daad te zijn als je gewoon langs de dames loopt, wie weet met een slok op. Dan is dat eerder hetzelfde als in een disco zijn met om je heen halfnaakte dansende dames. Is het echt gepland, zo van om 15u heb ik een afspraak met dame X, dan wel.
Dat vraag ik me dus af. Ik kreeg het idee dat hij het met voorbedachte rade heeft gedaan zeg maar. Met een slok op is nooit goed te praten maar toch anders. En dan in een kroeg bedoel ik. Dat vind ik anders dan gewoon bewust naar de hoeren gaan.
Ook al is iemand onder invloed dat maakt het voor mij een meer bewustere daad dan "zomaar" met iemand in de kroeg gaan flikflooien
Misschien liep hij al een tijd met het idee omdat het hem wel geil leek.
Of heeft meneer een verleden met prostitutiebezoek. Tsja allemaal speculaties.
Maar dat zijn allemaal vragen die in mij opkomen
donderdag 28 mei 2009 om 19:35
En dat "Hij zegt zelf dat op het moment dat hij realiseerde wat hij had gedaan, het eigenlijk al te laat was." dat vind ik helemaal absurd
Oke hij dacht duidelijk met zijn pik maar hij was ineens vergeten dat jij bestond?
En toen het te laat was. Ja toen hij zijn kwakje kwijt was zeker dacht ie: oh ja mijn vriendin die is er ook nog, maar ik heb nu mijn pleziertje gehad.
Dat is met al het vreemdgaan natuurlijk zo, maar het gaat er bij mij niet in.
Ook niet als er alcohol in het spel is. Oke nu zijn er mensen die compleet veranderen onder invloed.
Waaronder mijn ex.
Maar dan is het toch een karaktertrek die ergens verborgen ligt denk ik?
Dat je "vergeet" dat je een partner hebt gaat er bij mij niet in.
Dan zit er toch ergens een kronkel.
Oke hij dacht duidelijk met zijn pik maar hij was ineens vergeten dat jij bestond?
En toen het te laat was. Ja toen hij zijn kwakje kwijt was zeker dacht ie: oh ja mijn vriendin die is er ook nog, maar ik heb nu mijn pleziertje gehad.
Dat is met al het vreemdgaan natuurlijk zo, maar het gaat er bij mij niet in.
Ook niet als er alcohol in het spel is. Oke nu zijn er mensen die compleet veranderen onder invloed.
Waaronder mijn ex.
Maar dan is het toch een karaktertrek die ergens verborgen ligt denk ik?
Dat je "vergeet" dat je een partner hebt gaat er bij mij niet in.
Dan zit er toch ergens een kronkel.
donderdag 28 mei 2009 om 21:40
quote:Madhe schreef op 27 mei 2009 @ 20:25:
[...]
Dit snap ik dus echt niet. Hoe kun je op iemand bouwen die iets verzwijgt dat grote gevolgen kan hebben voor je relatie met diegene? Ik zou het serieus niet weten.
Dan heb je toch hooguit de illusie dat je op diegene kunt bouwen?
En natuurlijk zijn het hele gewone mensen. Noem eens 1 niet gewoon mens.
Maar het is dan wel een gewoon mens, die gewoon niet genoeg om de partner geeft, maar daar wel een relatie mee heeft.
Tjsa... je kunt zowiezo niet in de toekomst kijken, hoor. Voor hetzelfde geld 'investeer' je jarenlang in een relatie waarvan je denkt dat er niets aan mankeert, en ineens blijkt deze man/vrouw vreemd te gaan. Dan heb je dus jarenlang 'op iemand gebouwd', helemaal voor niets?
Het punt is dat veel mensen (heb er zelf ook wel eens een handje van) dingen heel zwart/wit benaderen. Iemand gaat vreemd, en ineens deugt er niets meer van die persoon. Ook al is het verder al jarenlang, en misschien nog steeds, een liefhebbende echtgenoot, een goede vader, iemand met wie je een enorm goede band hebt etc. Ook al heeft deze persoon er misschien wel spijt van en was het eenmalig.
Ik heb zelf (filosofie-warning) een wat grijzer mensbeeld. De meeste mensen zijn wel geneigd tot het goede, maar doen af en toe toch net de verkeerde dingen. Soms omdat de gelegenheid zich voordoet. Of omdat ze eigenlijk toch een beetje opportunistisch zijn.
Verder vraagt monogamie door de bank genomen wel een zekere zelfbeheersing. Net zoals bijvoorbeeld ook carriere maken, slank blijven, Spaans leren praten en aan je conditie werken zelfbeheersing vraagt. Een dergelijke zelfbeheersing is op zich wel op te brengen, maar soms verliezen mensen even hun zelfbeheersing en gaan bijvoorbeeld vreemd. Niet uit slechtheid misschien, maar omdat de gelegenheid zich voordeed. Moet je iemand daarom meteen afschrijven als partner?
[...]
Dit snap ik dus echt niet. Hoe kun je op iemand bouwen die iets verzwijgt dat grote gevolgen kan hebben voor je relatie met diegene? Ik zou het serieus niet weten.
Dan heb je toch hooguit de illusie dat je op diegene kunt bouwen?
En natuurlijk zijn het hele gewone mensen. Noem eens 1 niet gewoon mens.
Maar het is dan wel een gewoon mens, die gewoon niet genoeg om de partner geeft, maar daar wel een relatie mee heeft.
Tjsa... je kunt zowiezo niet in de toekomst kijken, hoor. Voor hetzelfde geld 'investeer' je jarenlang in een relatie waarvan je denkt dat er niets aan mankeert, en ineens blijkt deze man/vrouw vreemd te gaan. Dan heb je dus jarenlang 'op iemand gebouwd', helemaal voor niets?
Het punt is dat veel mensen (heb er zelf ook wel eens een handje van) dingen heel zwart/wit benaderen. Iemand gaat vreemd, en ineens deugt er niets meer van die persoon. Ook al is het verder al jarenlang, en misschien nog steeds, een liefhebbende echtgenoot, een goede vader, iemand met wie je een enorm goede band hebt etc. Ook al heeft deze persoon er misschien wel spijt van en was het eenmalig.
Ik heb zelf (filosofie-warning) een wat grijzer mensbeeld. De meeste mensen zijn wel geneigd tot het goede, maar doen af en toe toch net de verkeerde dingen. Soms omdat de gelegenheid zich voordoet. Of omdat ze eigenlijk toch een beetje opportunistisch zijn.
Verder vraagt monogamie door de bank genomen wel een zekere zelfbeheersing. Net zoals bijvoorbeeld ook carriere maken, slank blijven, Spaans leren praten en aan je conditie werken zelfbeheersing vraagt. Een dergelijke zelfbeheersing is op zich wel op te brengen, maar soms verliezen mensen even hun zelfbeheersing en gaan bijvoorbeeld vreemd. Niet uit slechtheid misschien, maar omdat de gelegenheid zich voordeed. Moet je iemand daarom meteen afschrijven als partner?
donderdag 28 mei 2009 om 21:56
quote:Laura80 schreef op 28 mei 2009 @ 21:40:
[...]
Tjsa... je kunt zowiezo niet in de toekomst kijken, hoor. Voor hetzelfde geld 'investeer' je jarenlang in een relatie waarvan je denkt dat er niets aan mankeert, en ineens blijkt deze man/vrouw vreemd te gaan. Dan heb je dus jarenlang 'op iemand gebouwd', helemaal voor niets?
Het punt is dat veel mensen (heb er zelf ook wel eens een handje van) dingen heel zwart/wit benaderen. Iemand gaat vreemd, en ineens deugt er niets meer van die persoon. Ook al is het verder al jarenlang, en misschien nog steeds, een liefhebbende echtgenoot, een goede vader, iemand met wie je een enorm goede band hebt etc. Ook al heeft deze persoon er misschien wel spijt van en was het eenmalig.
Ik heb zelf (filosofie-warning) een wat grijzer mensbeeld. De meeste mensen zijn wel geneigd tot het goede, maar doen af en toe toch net de verkeerde dingen. Soms omdat de gelegenheid zich voordoet. Of omdat ze eigenlijk toch een beetje opportunistisch zijn.
Verder vraagt monogamie door de bank genomen wel een zekere zelfbeheersing. Net zoals bijvoorbeeld ook carriere maken, slank blijven, Spaans leren praten en aan je conditie werken zelfbeheersing vraagt. Een dergelijke zelfbeheersing is op zich wel op te brengen, maar soms verliezen mensen even hun zelfbeheersing en gaan bijvoorbeeld vreemd. Niet uit slechtheid misschien, maar omdat de gelegenheid zich voordeed. Moet je iemand daarom meteen afschrijven als partner?
Ik begrijp heel goed wat je zegt. Je kunt inderdaad niet de toekomst voorspellen en monogamie vraagt af en toe zelfbeheersing. Ik zeg af-en-toe omdat ik er vanuit ga dat degene die kiest monogaam te zijn, dit kiest omdat hij/zij dat ook wil zijn. Achter die keuze staat dus.
Het is niet zo dat de vreemdganger meteen een rottige persoonlijkheid heeft, maar wel heel laks is omgegaan met een groot goed van een ander, namelijk het vertrouwen. Daar valt niet mee te sollen. Bij mij niet in ieder geval.
Als iemand lustgevoelens heeft is dat normaal, maar daar moet je over praten als dat de monogamie in de weg gaat staan. Net als verlangen naar sex met een ander. Praat daar dan over.
Het is niet eens zozeer dat ik niet zou kunnen begrijpen waarom iemand vreemdgaat, ik wíl het niet begrijpen. Dat is iets heel anders. Ik wil het ook niet accepteren en zou het ook niet doen. Ook niet als ik jarenlang een naar mijn idee geweldige relatie heb en op die ander gebouwt heb. Vreemdgaan sluit bij mij de deuren. Ik wil namelijk niet iemand vertrouwen die mijn vertrouwen beschaamd heeft.
Ik wil namelijk niet kiezen voor verdriet, onzekerheid, woede als gevolg van iets wat een ander mij aandeed (bedriegen, liegen, vreemdgaan).
En dat maakt de ander niet minder leuk, maar wel minder geschikt voor mij als partner.
Spijt die de ander dan misschien wel heeft, veranderd hier niets aan. Ik blijf van mening dat als mijn partner van mij houdt, voor me gaat, hij zijn leuter in zijn broek houd al springt die er bijna uit in een dronken of geile bui en de handen van het lichaam van een ander af. (Tenzij hij met een sexueel verlangen zit, waar ik hem niet bij kan helpen en we zijn overeengekomen dat hij daarmee ergens anders heen gaat).
[...]
Tjsa... je kunt zowiezo niet in de toekomst kijken, hoor. Voor hetzelfde geld 'investeer' je jarenlang in een relatie waarvan je denkt dat er niets aan mankeert, en ineens blijkt deze man/vrouw vreemd te gaan. Dan heb je dus jarenlang 'op iemand gebouwd', helemaal voor niets?
Het punt is dat veel mensen (heb er zelf ook wel eens een handje van) dingen heel zwart/wit benaderen. Iemand gaat vreemd, en ineens deugt er niets meer van die persoon. Ook al is het verder al jarenlang, en misschien nog steeds, een liefhebbende echtgenoot, een goede vader, iemand met wie je een enorm goede band hebt etc. Ook al heeft deze persoon er misschien wel spijt van en was het eenmalig.
Ik heb zelf (filosofie-warning) een wat grijzer mensbeeld. De meeste mensen zijn wel geneigd tot het goede, maar doen af en toe toch net de verkeerde dingen. Soms omdat de gelegenheid zich voordoet. Of omdat ze eigenlijk toch een beetje opportunistisch zijn.
Verder vraagt monogamie door de bank genomen wel een zekere zelfbeheersing. Net zoals bijvoorbeeld ook carriere maken, slank blijven, Spaans leren praten en aan je conditie werken zelfbeheersing vraagt. Een dergelijke zelfbeheersing is op zich wel op te brengen, maar soms verliezen mensen even hun zelfbeheersing en gaan bijvoorbeeld vreemd. Niet uit slechtheid misschien, maar omdat de gelegenheid zich voordeed. Moet je iemand daarom meteen afschrijven als partner?
Ik begrijp heel goed wat je zegt. Je kunt inderdaad niet de toekomst voorspellen en monogamie vraagt af en toe zelfbeheersing. Ik zeg af-en-toe omdat ik er vanuit ga dat degene die kiest monogaam te zijn, dit kiest omdat hij/zij dat ook wil zijn. Achter die keuze staat dus.
Het is niet zo dat de vreemdganger meteen een rottige persoonlijkheid heeft, maar wel heel laks is omgegaan met een groot goed van een ander, namelijk het vertrouwen. Daar valt niet mee te sollen. Bij mij niet in ieder geval.
Als iemand lustgevoelens heeft is dat normaal, maar daar moet je over praten als dat de monogamie in de weg gaat staan. Net als verlangen naar sex met een ander. Praat daar dan over.
Het is niet eens zozeer dat ik niet zou kunnen begrijpen waarom iemand vreemdgaat, ik wíl het niet begrijpen. Dat is iets heel anders. Ik wil het ook niet accepteren en zou het ook niet doen. Ook niet als ik jarenlang een naar mijn idee geweldige relatie heb en op die ander gebouwt heb. Vreemdgaan sluit bij mij de deuren. Ik wil namelijk niet iemand vertrouwen die mijn vertrouwen beschaamd heeft.
Ik wil namelijk niet kiezen voor verdriet, onzekerheid, woede als gevolg van iets wat een ander mij aandeed (bedriegen, liegen, vreemdgaan).
En dat maakt de ander niet minder leuk, maar wel minder geschikt voor mij als partner.
Spijt die de ander dan misschien wel heeft, veranderd hier niets aan. Ik blijf van mening dat als mijn partner van mij houdt, voor me gaat, hij zijn leuter in zijn broek houd al springt die er bijna uit in een dronken of geile bui en de handen van het lichaam van een ander af. (Tenzij hij met een sexueel verlangen zit, waar ik hem niet bij kan helpen en we zijn overeengekomen dat hij daarmee ergens anders heen gaat).
donderdag 28 mei 2009 om 22:44
quote:Madhe schreef op 28 mei 2009 @ 21:56:
[...]
Ik wil namelijk niet kiezen voor verdriet, onzekerheid, woede als gevolg van iets wat een ander mij aandeed (bedriegen, liegen, vreemdgaan).Denk je niet dat je deze gevoelens sowieso wel hebt als je partner dit bij je heeft gedaan, ongeacht of je de relatie meteen beëindigt of niet?
Uitmaken is een stopzetting van je relatie maar toch niet van alle liefdesgevoelens en de daarmee in dit geval samenhangende gevoelens van teleurstelling en verdriet?
[...]
Ik wil namelijk niet kiezen voor verdriet, onzekerheid, woede als gevolg van iets wat een ander mij aandeed (bedriegen, liegen, vreemdgaan).Denk je niet dat je deze gevoelens sowieso wel hebt als je partner dit bij je heeft gedaan, ongeacht of je de relatie meteen beëindigt of niet?
Uitmaken is een stopzetting van je relatie maar toch niet van alle liefdesgevoelens en de daarmee in dit geval samenhangende gevoelens van teleurstelling en verdriet?
donderdag 28 mei 2009 om 23:35
quote:Spinster schreef op 28 mei 2009 @ 22:44:
[...]
Denk je niet dat je deze gevoelens sowieso wel hebt als je partner dit bij je heeft gedaan, ongeacht of je de relatie meteen beëindigt of niet?
Uitmaken is een stopzetting van je relatie maar toch niet van alle liefdesgevoelens en de daarmee in dit geval samenhangende gevoelens van teleurstelling en verdriet?
Natuurlijk heb ik die gevoelens dan nog, maar dan ga ik die rottijd niet rekken om het zo maar te noemen. En het idee dat de expartner het niet nog eens kan doen (want dan is het uit) en dat je eraan moet gaan werken/ nadenken of je het gaat accepteren of niet scheelt natuurlijk ook in het verwerkingsproces.
Ik bedoel dus eigenlijk vooral dat ik daar dan niet samen met die partner doorheen wil, door die gevoelens. Zelf moet ik er dan natuurlijk wel doorheen, maar liever alleen dan met een onbetrouwbaar iemand.
[...]
Denk je niet dat je deze gevoelens sowieso wel hebt als je partner dit bij je heeft gedaan, ongeacht of je de relatie meteen beëindigt of niet?
Uitmaken is een stopzetting van je relatie maar toch niet van alle liefdesgevoelens en de daarmee in dit geval samenhangende gevoelens van teleurstelling en verdriet?
Natuurlijk heb ik die gevoelens dan nog, maar dan ga ik die rottijd niet rekken om het zo maar te noemen. En het idee dat de expartner het niet nog eens kan doen (want dan is het uit) en dat je eraan moet gaan werken/ nadenken of je het gaat accepteren of niet scheelt natuurlijk ook in het verwerkingsproces.
Ik bedoel dus eigenlijk vooral dat ik daar dan niet samen met die partner doorheen wil, door die gevoelens. Zelf moet ik er dan natuurlijk wel doorheen, maar liever alleen dan met een onbetrouwbaar iemand.
vrijdag 29 mei 2009 om 01:32
vrijdag 29 mei 2009 om 23:36
Heey,
Het enige wat ik kan zeggen is dat het beter is dan normaal vreemdgaan het is niet leuk natuurlijk maar zie het als iets zonder gevoel...
Ze gaan daar naar binnen, doen hun behoefte en ze gaan weer weg...
Zover ik weet gaan de meeste mannen daar naar binnen en daarna naar buiten.
Zij is hem meestal daarna weer vergeten...
En negen van de tien faken alles wat daar binnen gebeurd...
Ieder voor zich natuurlijk maar ik heb liever dat die van mij dat doet als dat ie in de kroeg iets op pikt...
Alles gaat daar veilig, en zonder drank, en de nummers worden niet uitgewisseld.
Als je ook van hem houd, dan zou ik voor hem gaan maar wel duidelijk aangeven dat je er niks van wil weten en dat je het niet wil hebben...
vraag uitgebreid naar zijn fantasieen en wensen en kijk of je hem daar in tegemoet kan komen.
Succes met de situatie
liefs greekangel
Het enige wat ik kan zeggen is dat het beter is dan normaal vreemdgaan het is niet leuk natuurlijk maar zie het als iets zonder gevoel...
Ze gaan daar naar binnen, doen hun behoefte en ze gaan weer weg...
Zover ik weet gaan de meeste mannen daar naar binnen en daarna naar buiten.
Zij is hem meestal daarna weer vergeten...
En negen van de tien faken alles wat daar binnen gebeurd...
Ieder voor zich natuurlijk maar ik heb liever dat die van mij dat doet als dat ie in de kroeg iets op pikt...
Alles gaat daar veilig, en zonder drank, en de nummers worden niet uitgewisseld.
Als je ook van hem houd, dan zou ik voor hem gaan maar wel duidelijk aangeven dat je er niks van wil weten en dat je het niet wil hebben...
vraag uitgebreid naar zijn fantasieen en wensen en kijk of je hem daar in tegemoet kan komen.
Succes met de situatie
liefs greekangel
vrijdag 29 mei 2009 om 23:54
quote:greekangel schreef op 29 mei 2009 @ 23:36:
Heey,
Het enige wat ik kan zeggen is dat het beter is dan normaal vreemdgaan het is niet leuk natuurlijk maar zie het als iets zonder gevoel...
Ze gaan daar naar binnen, doen hun behoefte en ze gaan weer weg...
Zover ik weet gaan de meeste mannen daar naar binnen en daarna naar buiten.
Zij is hem meestal daarna weer vergeten...
En negen van de tien faken alles wat daar binnen gebeurd...
Ieder voor zich natuurlijk maar ik heb liever dat die van mij dat doet als dat ie in de kroeg iets op pikt...
Alles gaat daar veilig, en zonder drank, en de nummers worden niet uitgewisseld.
Als je ook van hem houd, dan zou ik voor hem gaan maar wel duidelijk aangeven dat je er niks van wil weten en dat je het niet wil hebben...
vraag uitgebreid naar zijn fantasieen en wensen en kijk of je hem daar in tegemoet kan komen.
Succes met de situatie
liefs greekangelKlinkt alsof ie zat te poepen.
Heey,
Het enige wat ik kan zeggen is dat het beter is dan normaal vreemdgaan het is niet leuk natuurlijk maar zie het als iets zonder gevoel...
Ze gaan daar naar binnen, doen hun behoefte en ze gaan weer weg...
Zover ik weet gaan de meeste mannen daar naar binnen en daarna naar buiten.
Zij is hem meestal daarna weer vergeten...
En negen van de tien faken alles wat daar binnen gebeurd...
Ieder voor zich natuurlijk maar ik heb liever dat die van mij dat doet als dat ie in de kroeg iets op pikt...
Alles gaat daar veilig, en zonder drank, en de nummers worden niet uitgewisseld.
Als je ook van hem houd, dan zou ik voor hem gaan maar wel duidelijk aangeven dat je er niks van wil weten en dat je het niet wil hebben...
vraag uitgebreid naar zijn fantasieen en wensen en kijk of je hem daar in tegemoet kan komen.
Succes met de situatie
liefs greekangelKlinkt alsof ie zat te poepen.
zondag 31 mei 2009 om 22:10
Jee wat moeilijk zeg. Ik zou iig met hem willen praten erover. Hem op iedere mogelijke gemene manier willen doorvragen over de reden enzo....en dan vooral heel monsterlijk gemene opmerkingen daar over maken, zodat hij zich ook goed kut voelt.
Of je daarna nog verder kan..... pfff wat moeilijk. Wil je dat? Is hij je soulmate of denk je dat je uiteindelijk zelf beter af bent zonder hem?
Ontzettend veel sterkte voor de komende dagen!
Of je daarna nog verder kan..... pfff wat moeilijk. Wil je dat? Is hij je soulmate of denk je dat je uiteindelijk zelf beter af bent zonder hem?
Ontzettend veel sterkte voor de komende dagen!
zondag 31 mei 2009 om 22:43
Allereerst dames monogamie en echtelijke trouw zijn twee verschillende dingen. Getrouwde mannen en vrouwen zijn in Nederland per definitie monogaam, bigamie is tegen de wet, maar meer dan 50% gaat minder of vaker vreemd (exacte cijfers zijn niet bekend al zijn er al heel wat pogingen ondernomen). Het grootste gedeelte van de mannen en vrouwen wil naast de eigen partner 'slechts' met één ander erotisch contact (70 respectievelijk 72%). Ruim één op de vijf mannen (22%) wil met meerdere vrouwen erotisch contact. Ruim één op de tien vrouwen (12%) wil met meerdere mannen erotisch contact. Daar staat tegenover dat de vrouwen met 15% tegenover 7% van de mannen dat nog niet weten. Tel je die twee samen op dan is het percentage mannen dat mogelijk met meerderen erotiek wil 29% en voor vrouwen 27%. Opvalt is dat er veel meer vrouwen géén erotisch contact met de eigen partner hebben (44%) dan mannen (29%).
Topic kan volgens mij gesloten worden, aangezien realiteit buitengewoon helder is.
En dit is nu dus precies waarom ik bewust voor geen relatie kies, althans geen monogame relatie dan. Ik heb alle onbewuste verplichtingen vanuit opvoeding en omgeving hiertoe bekeken en afgewogen en uiteindelijk naast me neer gelegd, aangezien zij mij persoonlijk alleen maar ongelukkig maken. Meeste mensen durven of kunnen dit helaas niet en daardoor heerst hier nog steeds een soort taboe op. Kortom zij gaan liever in het geheim vreemd, naar de hoeren, etc. En zoals jullie zien bestaat er niet veel verschil tussen de dames en de heren. Kortom wie echt om een ander geeft, moet hiermee kunnen leven en ook de gedachte durven los te laten dat iemand anders zoenen bijvoorbeeld reden is om uit elkaar te gaan. Je legt de lat voor je partner en jezelf heel erg hoog en op een geven moment komt die lat keihard naar beneden.
Topic kan volgens mij gesloten worden, aangezien realiteit buitengewoon helder is.
En dit is nu dus precies waarom ik bewust voor geen relatie kies, althans geen monogame relatie dan. Ik heb alle onbewuste verplichtingen vanuit opvoeding en omgeving hiertoe bekeken en afgewogen en uiteindelijk naast me neer gelegd, aangezien zij mij persoonlijk alleen maar ongelukkig maken. Meeste mensen durven of kunnen dit helaas niet en daardoor heerst hier nog steeds een soort taboe op. Kortom zij gaan liever in het geheim vreemd, naar de hoeren, etc. En zoals jullie zien bestaat er niet veel verschil tussen de dames en de heren. Kortom wie echt om een ander geeft, moet hiermee kunnen leven en ook de gedachte durven los te laten dat iemand anders zoenen bijvoorbeeld reden is om uit elkaar te gaan. Je legt de lat voor je partner en jezelf heel erg hoog en op een geven moment komt die lat keihard naar beneden.
zondag 31 mei 2009 om 22:47
maandag 1 juni 2009 om 10:28
Het kan 100x vanuit lust / kick / sex geweest zijn, maar waarom kiest hij dan voor een hoer ipv voor jou terwijl hij jou heeft?!?
Dáár zit 'm volgens mij het punt...
Ben in het verleden ook bedonderd (door één vent, mét vele anderen), en nee... hij dacht op die momenten niet aan mij.
Zoiets komt volgens mij dus nooooit meer goed...
Weet waar je aan begint / wilt beginnen... Doe je dat jezelf aan?
Verdien je niet veeeeel beter?
Dikke kus.
Dáár zit 'm volgens mij het punt...
Ben in het verleden ook bedonderd (door één vent, mét vele anderen), en nee... hij dacht op die momenten niet aan mij.
Zoiets komt volgens mij dus nooooit meer goed...
Weet waar je aan begint / wilt beginnen... Doe je dat jezelf aan?
Verdien je niet veeeeel beter?
Dikke kus.
maandag 1 juni 2009 om 14:31
Mwha het gaat... Ups en downs... We bellen elkaar een paar keer per dag, in de telefoongesprekken huilen en lachen we... Heb 'm gister ook gezien, dat was wel moeilijk. Vooral omdat ik gewoon nog steeds erg veel van hem hou maar ik ook zoveel pijn voel. Hij blijft maar herhalen hoeveel 't hem spijt en ik zie dat ie er echt verdriet van heeft (maar ja, ik ook). We hebben besloten gewoon nog even afstand te houden (heb al moeite met een knuffel), ik zit dus voorlopig nog bij mn ouders en vriendinnen.
Ik weet nog steeds niet of ik door wil gaan of niet. Aan de ene kant weet ik niet of ik er mee kan leven (en denk dan ook dat ik het in ieder geval moet proberen om te kijken hoe dat gaat) maar nu nog even niet...
Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes. Ik laat jullie weten hoe het verder gaat!
Ik weet nog steeds niet of ik door wil gaan of niet. Aan de ene kant weet ik niet of ik er mee kan leven (en denk dan ook dat ik het in ieder geval moet proberen om te kijken hoe dat gaat) maar nu nog even niet...
Iedereen bedankt voor de lieve berichtjes. Ik laat jullie weten hoe het verder gaat!
maandag 1 juni 2009 om 19:26
Ik zou hem echt even een tijdje negeren.... Lekker nadenken, dingen voor jezelf gaan doen en erachter komen of je veel aan hem denkt en wat je met hem wilt.
Laat hem maar voelen dat dit écht niet accepteerbaar is... laat hem maar zwoegen en zweten om je (eventueel) terug te krijgen......
Mijn persoonlijke mening: no go, wegwezen bij die vent. Nu ben je nog niet getrouwd en zijn er nog geen kids in het spel.
Laat hem maar voelen dat dit écht niet accepteerbaar is... laat hem maar zwoegen en zweten om je (eventueel) terug te krijgen......
Mijn persoonlijke mening: no go, wegwezen bij die vent. Nu ben je nog niet getrouwd en zijn er nog geen kids in het spel.
