Relaties
alle pijlers
contact verbroken met familie (ervaring/herkenning gezocht)
zaterdag 6 juni 2009 om 19:48
Hallo allemaal,
Zijn er mensen die het contact met hun familie verbroken hebben? hoe gaat jij met dit gemis om?, wat ervaar jij wel/niet als steunend/helpend. waar loop je tegen aan? word dit gevoel minder, of is dit een blijvend iets?
ik stel deze vraag, omdat ik zelf het contact met familie heb verbroken en hier graag ervaringen over wil uitwisselen. ook ben ik op zoek naar een stukje herkenning.
alvast bedankt voor jullie reacties.
Zijn er mensen die het contact met hun familie verbroken hebben? hoe gaat jij met dit gemis om?, wat ervaar jij wel/niet als steunend/helpend. waar loop je tegen aan? word dit gevoel minder, of is dit een blijvend iets?
ik stel deze vraag, omdat ik zelf het contact met familie heb verbroken en hier graag ervaringen over wil uitwisselen. ook ben ik op zoek naar een stukje herkenning.
alvast bedankt voor jullie reacties.
dinsdag 16 juni 2009 om 17:53
Lieve newstylista,
Ik ben momenteel aan het breken met mijn vader, dat is een lastig proces, maar ik leef erg met je mee! Helemaal omdat je een gezin 'ingeadopteerd' bent, waar het niet veilig en fijn was. Misschien heb je iets aan het topic Blijft het echt altijd toch je vader? Heb ik geopend, aan mijn verhaal zul je weinig hebben, maar ik heb daar heel waardevolle reacties gehad!
Liefs, Bonny
Ik ben momenteel aan het breken met mijn vader, dat is een lastig proces, maar ik leef erg met je mee! Helemaal omdat je een gezin 'ingeadopteerd' bent, waar het niet veilig en fijn was. Misschien heb je iets aan het topic Blijft het echt altijd toch je vader? Heb ik geopend, aan mijn verhaal zul je weinig hebben, maar ik heb daar heel waardevolle reacties gehad!
Liefs, Bonny
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
dinsdag 16 juni 2009 om 18:03
dinsdag 16 juni 2009 om 18:09
@nieuwsgierigmeisje, tja jammer is dat.
@bonny: ik het even vlug doorgenomen, de reacties hebben toch betrekking op het breken met je ouders. dat is bij mij al een gepasseerd station. ik zit nu vooral met de leegte & eenzaamheid. velen hier hebben een gezin of een relatie. ik heb het gevoel dat ik totaal met lege handen sta, ik heb niets/niemand. ik voel me remi, alleen op de wereld
@bonny: ik het even vlug doorgenomen, de reacties hebben toch betrekking op het breken met je ouders. dat is bij mij al een gepasseerd station. ik zit nu vooral met de leegte & eenzaamheid. velen hier hebben een gezin of een relatie. ik heb het gevoel dat ik totaal met lege handen sta, ik heb niets/niemand. ik voel me remi, alleen op de wereld
dinsdag 16 juni 2009 om 18:30
quote:nieuwsgierigmeisje schreef op 16 juni 2009 @ 18:17:
jah, helaas kun je daar alleen niks aan veranderen, dus hoop dat je toch een beetje in staat bent het je ene oor oog in te laten gaan en het andere eruit... wat bedoel je hier precies mee?
dat wat je wel doet aan daginvulling zeg maar, is dat ook werk met mensen? ja dat is wel met mensen
jah, helaas kun je daar alleen niks aan veranderen, dus hoop dat je toch een beetje in staat bent het je ene oor oog in te laten gaan en het andere eruit... wat bedoel je hier precies mee?
dat wat je wel doet aan daginvulling zeg maar, is dat ook werk met mensen? ja dat is wel met mensen
dinsdag 16 juni 2009 om 18:38
dinsdag 16 juni 2009 om 18:54
nee dat is het hem nou juist ook. zij begrijpen echt niet waar ik mee zit. mijn sociale netwerk is erg klein.
ik moet zelf altijd wat regelen voor de feestdagen, ik ben nog nooit bij iemand spontaan uitgenodigd, ik moet het altijd zelf vragen.
ik ben er in september/oktober al naar van, van die stress. ik heb vaak met feestdagen alleen thuis gezeten, dus die angst is er elk jaar weer.
ik moet zelf altijd wat regelen voor de feestdagen, ik ben nog nooit bij iemand spontaan uitgenodigd, ik moet het altijd zelf vragen.
ik ben er in september/oktober al naar van, van die stress. ik heb vaak met feestdagen alleen thuis gezeten, dus die angst is er elk jaar weer.
dinsdag 16 juni 2009 om 19:02
Probeer op te houden dat een angst te laten zijn. Je bent zo ontzettend niet de enige, realiseer je dat! Heel veel mensen zijn alleen met de feestdagen. Die begraven zich op de bank met een stapel dvd-tjes en een lekkere bak m&m's. Je zult er toch zelf wat van moeten maken immers.
En vind je dat echt vervelend, meld je dan aan als vrijwilliger bij een organisatie die met Kerst iets organiseert voor daklozen of eenzame ouderen. Dan ben je niet alleen, en je doet iets wat je een goed gevoel geeft.
Ik heb dit zelf ook moeten leren, nog steeds zie ik er wel een beetje tegenop en nog steeds ben ik blij als het gewoon weer januari is. Maar het heeft mij veel geholpen me te realiseren dat ontzettend veel mensen enorm opzien tegen de feestdagenperiode. Ook mensen die wel familie en/of relatie hebben. Het kan een ware hel zijn om kerst te 'vieren' in een situatie waar de spanning te snijden is en het elk moment uit de hand kan gaan lopen. Dan is Kerst in je eentje doorbrengen een opluchting!
En vind je dat echt vervelend, meld je dan aan als vrijwilliger bij een organisatie die met Kerst iets organiseert voor daklozen of eenzame ouderen. Dan ben je niet alleen, en je doet iets wat je een goed gevoel geeft.
Ik heb dit zelf ook moeten leren, nog steeds zie ik er wel een beetje tegenop en nog steeds ben ik blij als het gewoon weer januari is. Maar het heeft mij veel geholpen me te realiseren dat ontzettend veel mensen enorm opzien tegen de feestdagenperiode. Ook mensen die wel familie en/of relatie hebben. Het kan een ware hel zijn om kerst te 'vieren' in een situatie waar de spanning te snijden is en het elk moment uit de hand kan gaan lopen. Dan is Kerst in je eentje doorbrengen een opluchting!
dinsdag 16 juni 2009 om 19:11
quote:Emmeke schreef op 16 juni 2009 @ 19:02:
Probeer op te houden dat een angst te laten zijn. Je bent zo ontzettend niet de enige, realiseer je dat! Heel veel mensen zijn alleen met de feestdagen. Die begraven zich op de bank met een stapel dvd-tjes en een lekkere bak m&m's. Je zult er toch zelf wat van moeten maken immers. voor mij is dat geen optie, ik vind het niet leuk om dan alleen te zijn, ik voel me vreselijk ellendig en zelfs dat is nog zacht uitgedrukt. ik heb vaak genoeg gedacht om er op zo'n moment maar een einde aan te maken
En vind je dat echt vervelend, meld je dan aan als vrijwilliger bij een organisatie die met Kerst iets organiseert voor daklozen of eenzame ouderen. Dan ben je niet alleen, en je doet iets wat je een goed gevoel geeft. juist het feit dat ik me voor zoiets moet aanmelden maakt mij woest, ik vind het zo oneerlijk, bah en dan zijn er mensen die een topic openen over kleine ergenisjes over hun ouders, bah, klotevolk!
Ik heb dit zelf ook moeten leren, nog steeds zie ik er wel een beetje tegenop en nog steeds ben ik blij als het gewoon weer januari is. Maar het heeft mij veel geholpen me te realiseren dat ontzettend veel mensen enorm opzien tegen de feestdagenperiode. Ook mensen die wel familie en/of relatie hebben. Het kan een ware hel zijn om kerst te 'vieren' in een situatie waar de spanning te snijden is en het elk moment uit de hand kan gaan lopen. Dan is Kerst in je eentje doorbrengen een opluchting! maar dat maakt mijn situatie niet anders, ik snap niet goed, waarom mensen altijd maar weer met dit soort voorbeelden aankomen zetten. ik snap zelf ook wel dat het lang niet bij iedereen thuis gezellig is!. Maar nogmaals dat maakt mijn situatie niet anders, ik voel me er niet beter door.
Probeer op te houden dat een angst te laten zijn. Je bent zo ontzettend niet de enige, realiseer je dat! Heel veel mensen zijn alleen met de feestdagen. Die begraven zich op de bank met een stapel dvd-tjes en een lekkere bak m&m's. Je zult er toch zelf wat van moeten maken immers. voor mij is dat geen optie, ik vind het niet leuk om dan alleen te zijn, ik voel me vreselijk ellendig en zelfs dat is nog zacht uitgedrukt. ik heb vaak genoeg gedacht om er op zo'n moment maar een einde aan te maken
En vind je dat echt vervelend, meld je dan aan als vrijwilliger bij een organisatie die met Kerst iets organiseert voor daklozen of eenzame ouderen. Dan ben je niet alleen, en je doet iets wat je een goed gevoel geeft. juist het feit dat ik me voor zoiets moet aanmelden maakt mij woest, ik vind het zo oneerlijk, bah en dan zijn er mensen die een topic openen over kleine ergenisjes over hun ouders, bah, klotevolk!
Ik heb dit zelf ook moeten leren, nog steeds zie ik er wel een beetje tegenop en nog steeds ben ik blij als het gewoon weer januari is. Maar het heeft mij veel geholpen me te realiseren dat ontzettend veel mensen enorm opzien tegen de feestdagenperiode. Ook mensen die wel familie en/of relatie hebben. Het kan een ware hel zijn om kerst te 'vieren' in een situatie waar de spanning te snijden is en het elk moment uit de hand kan gaan lopen. Dan is Kerst in je eentje doorbrengen een opluchting! maar dat maakt mijn situatie niet anders, ik snap niet goed, waarom mensen altijd maar weer met dit soort voorbeelden aankomen zetten. ik snap zelf ook wel dat het lang niet bij iedereen thuis gezellig is!. Maar nogmaals dat maakt mijn situatie niet anders, ik voel me er niet beter door.
dinsdag 16 juni 2009 om 19:54
Nee hoor, helemaal niet, het is juist omdat ik precies begrijp hoe je je voelt. Omdat andere mensen (in mijn geval mijn vader) te stom zijn om normaal met me om te gaan, heb ík het moeilijk, moet ík dingen regelen en hulp zoeken, moet ík horen dat het toch je vader blijft en krijg ík fysieke klachten van de stress. Ik begrijp dus precies hoe boos het je maakt, je situatie is anders, maar de frustratie is hetzelfde. Je kunt er niks aan doen en hebt nergens om gevraagd, maar toch ben jíj degene die er iets mee moet.
Klotig dat ik in het zuiden woon
Klotig dat ik in het zuiden woon
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
dinsdag 16 juni 2009 om 20:06
zo kut, die dooddoeners van mensen, ik kan mij voorstellen dat je daar gefrustreerd van raakt.
lukt het je een beetje om dingen te regelen en ook hulp te krijgen?
ik ben bij tijden zo woedend op alles & iedereen, ik weet niet zo goed hoe ik daarmee moet omgaan. heb jij dat ook?
het zuiden is een eindje lopen
lukt het je een beetje om dingen te regelen en ook hulp te krijgen?
ik ben bij tijden zo woedend op alles & iedereen, ik weet niet zo goed hoe ik daarmee moet omgaan. heb jij dat ook?
het zuiden is een eindje lopen
dinsdag 16 juni 2009 om 20:12
Ja inderdaad, daarom heb ik mijn topic ook zo genoemd. Mensen die wat je ook vertelt maar blijven zeggen tja, het blijft toch je vader. En de allerergste: Tja, er komt altijd een punt waarop de kinderen voor de ouders gaan zorgen. :puke: Aaaaargh, dan kan ik ze wel slaan!!!! Willen ze ruilen dan? Aapjes!
Als je wilt, kunnen we best een keer kletsen hoor, denk dat we veel bij elkaar herkennen. Heb je hyves? Of houd je het liever anoniem?
Als je wilt, kunnen we best een keer kletsen hoor, denk dat we veel bij elkaar herkennen. Heb je hyves? Of houd je het liever anoniem?
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
dinsdag 16 juni 2009 om 20:21
ik snap dat ook echt niet hoe zou dat toch komen dat dat soort dingen gezegd blijven worden. het maakt het er allemaal niet makkelijker op, terwijl je al zoveel te verduren hebt.
ik wil het liever nog even anoniem houden, wellicht als we hier wat langer kletsen dat we dan een keer via msn kunnen kletsen.
ik wil het liever nog even anoniem houden, wellicht als we hier wat langer kletsen dat we dan een keer via msn kunnen kletsen.
dinsdag 16 juni 2009 om 20:26
Vind ik ook prima, als jij je daar beter bij voelt! Mensen komen altijd met van die domme clichés, en het stomme is dat clichés clichés zijn, omdat ze altijd waar zijn. Maar ik denk dat dingen als 'het blijft toch je vader' altijd waar zijn bij kleine ergernisjes en zo. Dan glimlach je een keer en dan is dat weer achter de rug. Maar in situaties als die van jou en mij, waarin je thuis niet was wat het moest zijn, gaat dat helemaal niet op!
Op zich krijg ik de dingen wel geregeld, gelukkig heb ik een heel sterke rots in de branding, maar de hulp zoeken, dat heb ik zelf moeten doen. Ik ga al heel lang naar een psycholoog, die me op vanalles wijst en me wat sturing geeft, maar ook daar geldt dat ik het zelf moet doen. Daarom heb ik ook besloten een maand weg te gaan, om eens helemaal op mezelf aangewezen te zijn, iets te doen dat ik niet durf en eens letterlijk afstand te nemen van alle ellende. Ik hoop ook dat dat dingen voor me in een ander perspectief gaat plaatsen. Heb jij ook hulp?
Op zich krijg ik de dingen wel geregeld, gelukkig heb ik een heel sterke rots in de branding, maar de hulp zoeken, dat heb ik zelf moeten doen. Ik ga al heel lang naar een psycholoog, die me op vanalles wijst en me wat sturing geeft, maar ook daar geldt dat ik het zelf moet doen. Daarom heb ik ook besloten een maand weg te gaan, om eens helemaal op mezelf aangewezen te zijn, iets te doen dat ik niet durf en eens letterlijk afstand te nemen van alle ellende. Ik hoop ook dat dat dingen voor me in een ander perspectief gaat plaatsen. Heb jij ook hulp?
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
