Relaties
alle pijlers
Verdrietig...
zondag 21 juni 2009 om 13:22
Ik heb een prille relatie, tot over mijn oren verliefd en zeer onzeker en verdrietig...
We zijn vier maanden samen en de eerste maand jaagde hij als een gek achter mij aan, tig smsjes elke dag een telefoontje, mij veel willen zien.. En daarna toen duidelijk was dat ik echt gek op hem was raakte ik daar een beetje onzeker van. dit had als resultaat dat ik wat stiller en minder spontaan werd.. Ik heb het idee dat hij mij daarvoor (toen ik nog mezelf was) veel leuker vond, want ik krijg de laatste tijd minder smsjes, hij belt minder vaak en we zien elkaar 2 x per week, terwijl dat ervoor 3 tot 4 x was. Nu we drie maanden verder zijn ben ik niet meer zo onzeker, maar ben ik wel een beetje verdrietig om de verandering.. Als ik hem informeer naar zijn gevoel zegt hij dat hij mij leuk vindt en dat er niks aan de hand is.. Maar het voelt gewoon niet goed.. Ik wil zo graag dat alles goed gaat en dan ik kan voelen dat hij mij graag wilt zien en weer meer energie in mij stopt.. Als ik bij hem ben is het wel altijd erg fijn en leuk.
Ik ben nu vooral verdrietig omdat ik hem woensdagavond zag toen ben ik blijven slapen. Toen ging hij donderdag voor zijn werk naar het buitenland. Vrijdag belde hij savonds rond negen uur dat hij terug was en dat hij even bij een vriend langs ging, maar dat we morgen wel zouden bellen. Gister belde hij niet.. hij smste savonds om half tien dat hij met vrienden thuis zat en vroeg wat ik aan het doen was.. Ik was gister uiteindelijk gewoon weg gegaan met een vriendin omdat ik geen zin had om af te wachten of hij wilde afspreken dus toen ik dat smsje las stuurde ik terug: ben in de stad met een vriendin, veel plezier. Beetje bot, maar ik voelde mij gewoon een beetje rot.. Vanochtend rond half twaalf dacht ik nou ik sms hem of hij zin heeft om te lunchen. Stuurt hij terug: vandaag naar vaderdag, geen zin in.. Hoe was je avond? Dus ik bel hem op en vraag hem hoe laat hij weer thuis is, dat het mij wel leuk lijkt om hem te zien aangezien ik volg week druk heb.. Zegt hij ja ik ben daar wel een tijdje en blijf eten en in de avond heb ik met een vriend afgesproken. Dus ik zei: Ik heb het gevoel alsof je niet wilt afspreken, maar goed maakt niet uit. Toen zei hij nee dat is het niet, ik kan echt niet vandaag.. Maar ik bel je anders later wel even ok? dus ik zei ja, is goed. Na dat gesprek voelde ik me zo verdrietig en eenzaam. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat ik hem zou zien, omdat we bijna altijd zondag samen zijn en ik hem al sinds woensdag niet heb gezien. Ik zit al helemaal gedouched en aangekleed op de bank. Zo'n rotgevoel nu en weet niet wat ik moet doen..?? Heb zoveel behoefte om te praten over het bovenstaande, maar hij kan niet vandaag.. Heb ook helemaal geen zin in vandaag meer..
We zijn vier maanden samen en de eerste maand jaagde hij als een gek achter mij aan, tig smsjes elke dag een telefoontje, mij veel willen zien.. En daarna toen duidelijk was dat ik echt gek op hem was raakte ik daar een beetje onzeker van. dit had als resultaat dat ik wat stiller en minder spontaan werd.. Ik heb het idee dat hij mij daarvoor (toen ik nog mezelf was) veel leuker vond, want ik krijg de laatste tijd minder smsjes, hij belt minder vaak en we zien elkaar 2 x per week, terwijl dat ervoor 3 tot 4 x was. Nu we drie maanden verder zijn ben ik niet meer zo onzeker, maar ben ik wel een beetje verdrietig om de verandering.. Als ik hem informeer naar zijn gevoel zegt hij dat hij mij leuk vindt en dat er niks aan de hand is.. Maar het voelt gewoon niet goed.. Ik wil zo graag dat alles goed gaat en dan ik kan voelen dat hij mij graag wilt zien en weer meer energie in mij stopt.. Als ik bij hem ben is het wel altijd erg fijn en leuk.
Ik ben nu vooral verdrietig omdat ik hem woensdagavond zag toen ben ik blijven slapen. Toen ging hij donderdag voor zijn werk naar het buitenland. Vrijdag belde hij savonds rond negen uur dat hij terug was en dat hij even bij een vriend langs ging, maar dat we morgen wel zouden bellen. Gister belde hij niet.. hij smste savonds om half tien dat hij met vrienden thuis zat en vroeg wat ik aan het doen was.. Ik was gister uiteindelijk gewoon weg gegaan met een vriendin omdat ik geen zin had om af te wachten of hij wilde afspreken dus toen ik dat smsje las stuurde ik terug: ben in de stad met een vriendin, veel plezier. Beetje bot, maar ik voelde mij gewoon een beetje rot.. Vanochtend rond half twaalf dacht ik nou ik sms hem of hij zin heeft om te lunchen. Stuurt hij terug: vandaag naar vaderdag, geen zin in.. Hoe was je avond? Dus ik bel hem op en vraag hem hoe laat hij weer thuis is, dat het mij wel leuk lijkt om hem te zien aangezien ik volg week druk heb.. Zegt hij ja ik ben daar wel een tijdje en blijf eten en in de avond heb ik met een vriend afgesproken. Dus ik zei: Ik heb het gevoel alsof je niet wilt afspreken, maar goed maakt niet uit. Toen zei hij nee dat is het niet, ik kan echt niet vandaag.. Maar ik bel je anders later wel even ok? dus ik zei ja, is goed. Na dat gesprek voelde ik me zo verdrietig en eenzaam. Ik was er eigenlijk van overtuigd dat ik hem zou zien, omdat we bijna altijd zondag samen zijn en ik hem al sinds woensdag niet heb gezien. Ik zit al helemaal gedouched en aangekleed op de bank. Zo'n rotgevoel nu en weet niet wat ik moet doen..?? Heb zoveel behoefte om te praten over het bovenstaande, maar hij kan niet vandaag.. Heb ook helemaal geen zin in vandaag meer..
zondag 21 juni 2009 om 15:00
quote:Miss thang schreef op 21 juni 2009 @ 14:36:
BCE, word dan ook geen zeikerd, joh! Je merkt aan hem dat hij je echt wel leuk vindt, hij neemt zowel vrijdag als zaterdag contact met je op als jij dat de hele dag niet doet. Hij kan alleen een paar dagen niet omdat er andere dingen zijn (ook met vrienden in de kroeg hangen is belangrijk!)
Volgende week weer een week, en jij kunt vast wel even tijd voor hem maken, ook al ben je heel druk. Stel dan nog eens een lunch voor ofzo!
Hoe komt het dat ik mezelf helemaal gek analyseer en het allemaal heel negatief vind en dat jij door een paar regeltjes mij het gevoel kan geven dat het allemaal niet zo erg is.. Nou, het is natuurlijk logisch.. Ik vind hem heel erg leuk dus ik geloof iliever dat er niks aan de hand is, want ik wil hem niet kwijt. Dus jouw berichtje is dan precies wat ik wil horen haha..
Je krijgt ook zoveel verschillende reacties dat je niet meer weet wat je moet geloven.. De een zegt dus dat ik me niet druk moet maken en dat mijn gedrag hem zal afstoten en dat ik dus beter relaxed kan doen en de ander zegt ja als je gevoel aangeeft dat hij minder moeite doet en je onzeker wordt dan komt dat vast omdat je voelt dat hij niet helemaal voor je gaat.. En dan is het raak, dan ben ik helemaal verdrietig..
Ok, think postive!!
BCE, word dan ook geen zeikerd, joh! Je merkt aan hem dat hij je echt wel leuk vindt, hij neemt zowel vrijdag als zaterdag contact met je op als jij dat de hele dag niet doet. Hij kan alleen een paar dagen niet omdat er andere dingen zijn (ook met vrienden in de kroeg hangen is belangrijk!)
Volgende week weer een week, en jij kunt vast wel even tijd voor hem maken, ook al ben je heel druk. Stel dan nog eens een lunch voor ofzo!
Hoe komt het dat ik mezelf helemaal gek analyseer en het allemaal heel negatief vind en dat jij door een paar regeltjes mij het gevoel kan geven dat het allemaal niet zo erg is.. Nou, het is natuurlijk logisch.. Ik vind hem heel erg leuk dus ik geloof iliever dat er niks aan de hand is, want ik wil hem niet kwijt. Dus jouw berichtje is dan precies wat ik wil horen haha..
Je krijgt ook zoveel verschillende reacties dat je niet meer weet wat je moet geloven.. De een zegt dus dat ik me niet druk moet maken en dat mijn gedrag hem zal afstoten en dat ik dus beter relaxed kan doen en de ander zegt ja als je gevoel aangeeft dat hij minder moeite doet en je onzeker wordt dan komt dat vast omdat je voelt dat hij niet helemaal voor je gaat.. En dan is het raak, dan ben ik helemaal verdrietig..
Ok, think postive!!
zondag 21 juni 2009 om 15:04
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 21 juni 2009 @ 14:55:
[...]
Ja Madhe, ik wil echt doorgaan op een relaxte manier en zonder afhankelijk te zijn.. Dat laatste gaat wel goed, want ik heb genoeg vriendinnen waar ik ook veel tijd voor maak. En ik zeg nooit afspraken af omdat hij opeens kan. Vriendinnen zijn voor mij ook heel belangrijk.. Maar ik denk wel vooruit.. Bijvoorbeeld ik heb maandag een ouderavond, dinsdag komt Marieke eten en donderdag ga ik sporten met een andere vriendin, dan vraag ik dus automatisch zin om woensdag wat te doen? Ik plan hem dus in omdat ik hem toch wel graag wil zien. Bij hem is het anders.. Hij zegt ja als hij kan, maar 3 van de 4 x stel ik een afspraak voor. Hij plant mij dus niet in, hij zegt gewoon ja als een vriend belt om wat leuks te doen, ook als hij de vorige 2 avonden ook al met vrienden was. Ik wil gewoon graag dat hij mij mist..
En je hebt helemaal gelijk, mijn gedrag moet vast onaantrekkelijk zijn. Ook zal zeg ik hem niet hoe ik mij voel en waar ik ontevreden over ben, hij zal het idd vast voelen..
Heb je tips hoe ik er wat luchtiger naar kan kijken?? Ik spreek al veel af met vriendinnen, sport 2 x in de week, werk en studeer.. Het is dus niet alsof ik mij verveel als ik hem niet zie, maar ik mis hem dan gewoon.
Waarom wil je dat hij je mist? Iemand missen voelt helemaal niet fijn. En moet hij dat dan ook nog uitspreken naar je?
Blijkbaar geniet hij én van vriendschappen en zijn eigen leven én van de tijd met jou. Je moet het los zien van elkaar. Hij is blijkbaar niet zo'n planner. En is het echt redelijk om te verwachten dat hij na 2 avonden zijn eigen ding iets met jou afspreekt? Kom op zeg, niet zo op de tijd zitten. En als jij alles al inplant heeft hij toch helemaal geen tijd om zelf met een voorstel te komen?
Niet plannen wil niet zeggen dat hij je niet wilt zien. Als dat zo zou zijn willen mijn vriend en ik elkaar vanaf het begin dus al nooit zien, begrijp ik dat nou goed?? Wij hebben nooit wat ingepland, we zien wel hoe het loopt, en dat gaat al een hele tijd goed.
[...]
Ja Madhe, ik wil echt doorgaan op een relaxte manier en zonder afhankelijk te zijn.. Dat laatste gaat wel goed, want ik heb genoeg vriendinnen waar ik ook veel tijd voor maak. En ik zeg nooit afspraken af omdat hij opeens kan. Vriendinnen zijn voor mij ook heel belangrijk.. Maar ik denk wel vooruit.. Bijvoorbeeld ik heb maandag een ouderavond, dinsdag komt Marieke eten en donderdag ga ik sporten met een andere vriendin, dan vraag ik dus automatisch zin om woensdag wat te doen? Ik plan hem dus in omdat ik hem toch wel graag wil zien. Bij hem is het anders.. Hij zegt ja als hij kan, maar 3 van de 4 x stel ik een afspraak voor. Hij plant mij dus niet in, hij zegt gewoon ja als een vriend belt om wat leuks te doen, ook als hij de vorige 2 avonden ook al met vrienden was. Ik wil gewoon graag dat hij mij mist..
En je hebt helemaal gelijk, mijn gedrag moet vast onaantrekkelijk zijn. Ook zal zeg ik hem niet hoe ik mij voel en waar ik ontevreden over ben, hij zal het idd vast voelen..
Heb je tips hoe ik er wat luchtiger naar kan kijken?? Ik spreek al veel af met vriendinnen, sport 2 x in de week, werk en studeer.. Het is dus niet alsof ik mij verveel als ik hem niet zie, maar ik mis hem dan gewoon.
Waarom wil je dat hij je mist? Iemand missen voelt helemaal niet fijn. En moet hij dat dan ook nog uitspreken naar je?
Blijkbaar geniet hij én van vriendschappen en zijn eigen leven én van de tijd met jou. Je moet het los zien van elkaar. Hij is blijkbaar niet zo'n planner. En is het echt redelijk om te verwachten dat hij na 2 avonden zijn eigen ding iets met jou afspreekt? Kom op zeg, niet zo op de tijd zitten. En als jij alles al inplant heeft hij toch helemaal geen tijd om zelf met een voorstel te komen?
Niet plannen wil niet zeggen dat hij je niet wilt zien. Als dat zo zou zijn willen mijn vriend en ik elkaar vanaf het begin dus al nooit zien, begrijp ik dat nou goed?? Wij hebben nooit wat ingepland, we zien wel hoe het loopt, en dat gaat al een hele tijd goed.
zondag 21 juni 2009 om 15:11
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 21 juni 2009 @ 15:00:
[...]
Hoe komt het dat ik mezelf helemaal gek analyseer en het allemaal heel negatief vind en dat jij door een paar regeltjes mij het gevoel kan geven dat het allemaal niet zo erg is.. Nou, het is natuurlijk logisch.. Ik vind hem heel erg leuk dus ik geloof iliever dat er niks aan de hand is, want ik wil hem niet kwijt. Dus jouw berichtje is dan precies wat ik wil horen haha..
Je krijgt ook zoveel verschillende reacties dat je niet meer weet wat je moet geloven.. De een zegt dus dat ik me niet druk moet maken en dat mijn gedrag hem zal afstoten en dat ik dus beter relaxed kan doen en de ander zegt ja als je gevoel aangeeft dat hij minder moeite doet en je onzeker wordt dan komt dat vast omdat je voelt dat hij niet helemaal voor je gaat.. En dan is het raak, dan ben ik helemaal verdrietig..
Ok, think postive!!
Les 1; Niet vergeten hoor; Als je hem kwijt bent, merk je dat op dát moment wel. Tot die tijd moet je je daar niet druk om gaan maken, maar genieten. Dan sta je er relaxed in, en is de kans ook nog eens groter dat jullie het samen heel lang leuk gaan hebben.
Werkt ook andersom, maar die is niet positief. Les 2; daar gaan we ons dus niet op richten
[...]
Hoe komt het dat ik mezelf helemaal gek analyseer en het allemaal heel negatief vind en dat jij door een paar regeltjes mij het gevoel kan geven dat het allemaal niet zo erg is.. Nou, het is natuurlijk logisch.. Ik vind hem heel erg leuk dus ik geloof iliever dat er niks aan de hand is, want ik wil hem niet kwijt. Dus jouw berichtje is dan precies wat ik wil horen haha..
Je krijgt ook zoveel verschillende reacties dat je niet meer weet wat je moet geloven.. De een zegt dus dat ik me niet druk moet maken en dat mijn gedrag hem zal afstoten en dat ik dus beter relaxed kan doen en de ander zegt ja als je gevoel aangeeft dat hij minder moeite doet en je onzeker wordt dan komt dat vast omdat je voelt dat hij niet helemaal voor je gaat.. En dan is het raak, dan ben ik helemaal verdrietig..
Ok, think postive!!
Les 1; Niet vergeten hoor; Als je hem kwijt bent, merk je dat op dát moment wel. Tot die tijd moet je je daar niet druk om gaan maken, maar genieten. Dan sta je er relaxed in, en is de kans ook nog eens groter dat jullie het samen heel lang leuk gaan hebben.
Werkt ook andersom, maar die is niet positief. Les 2; daar gaan we ons dus niet op richten
zondag 21 juni 2009 om 15:47
quote:Madhe schreef op 21 juni 2009 @ 15:11:
[...]
Les 1; Niet vergeten hoor; Als je hem kwijt bent, merk je dat op dát moment wel. Tot die tijd moet je je daar niet druk om gaan maken, maar genieten. Dan sta je er relaxed in, en is de kans ook nog eens groter dat jullie het samen heel lang leuk gaan hebben.
Werkt ook andersom, maar die is niet positief. Les 2; daar gaan we ons dus niet op richten
Ok Madhe!! Ik hou me wel bij les 1..
Voor hem had ik een relatie van 6 jaar, en mijn ex had helemaal geen hechte vriendschappen en deed haast alles met mij. Hij vond het ook niet superleuk als ik iets zonder hem deed. Dat vond ik vreselijk en dat is een van de redenen dat het uit is.. Ik denk dat ik vooral zo onzeker word omdat hij dus het tegenovergestelde is van mij ex.. Ik ga er automatisch vanuit dat als hij niet een paar keer per weer bij mij wilt zijn dat hij mij dan vast niet leuk genoeg vindt.. Ik ga me richten op positieve dingen, vooral omdat ik mij helemaal niet zo wil voelen.
Nog een vraagje.. Nu mis ik hem dus.. en daarom vond ik het niet leuk om te horen dat hij na zijn ouders alweer met een vriend heeft afgesprolen voor de avond. Daarom liet ik mij even gaan aan de telefoon en zei: je hoeft niet met mij af te spreken hoor.. Toen zei hij dat is het niet, ik kan gewoon echt niet vandaag, maar ik bel je later wel, misschien dat het vanavond met die vriend niet doorgaat, ik laat het je weten.. Wat moet ik nou zeggen over mijn gedrag als hij belt?? Ik weet wel hoe het komt, ik sta de laatste tijd onder veel spanning.. ik ben van baan veranderd, heb het heel druk met afronden van studie dit jaar en dan ook nog eens de onzekerheid die voel(de)..
[...]
Les 1; Niet vergeten hoor; Als je hem kwijt bent, merk je dat op dát moment wel. Tot die tijd moet je je daar niet druk om gaan maken, maar genieten. Dan sta je er relaxed in, en is de kans ook nog eens groter dat jullie het samen heel lang leuk gaan hebben.
Werkt ook andersom, maar die is niet positief. Les 2; daar gaan we ons dus niet op richten
Ok Madhe!! Ik hou me wel bij les 1..
Voor hem had ik een relatie van 6 jaar, en mijn ex had helemaal geen hechte vriendschappen en deed haast alles met mij. Hij vond het ook niet superleuk als ik iets zonder hem deed. Dat vond ik vreselijk en dat is een van de redenen dat het uit is.. Ik denk dat ik vooral zo onzeker word omdat hij dus het tegenovergestelde is van mij ex.. Ik ga er automatisch vanuit dat als hij niet een paar keer per weer bij mij wilt zijn dat hij mij dan vast niet leuk genoeg vindt.. Ik ga me richten op positieve dingen, vooral omdat ik mij helemaal niet zo wil voelen.
Nog een vraagje.. Nu mis ik hem dus.. en daarom vond ik het niet leuk om te horen dat hij na zijn ouders alweer met een vriend heeft afgesprolen voor de avond. Daarom liet ik mij even gaan aan de telefoon en zei: je hoeft niet met mij af te spreken hoor.. Toen zei hij dat is het niet, ik kan gewoon echt niet vandaag, maar ik bel je later wel, misschien dat het vanavond met die vriend niet doorgaat, ik laat het je weten.. Wat moet ik nou zeggen over mijn gedrag als hij belt?? Ik weet wel hoe het komt, ik sta de laatste tijd onder veel spanning.. ik ben van baan veranderd, heb het heel druk met afronden van studie dit jaar en dan ook nog eens de onzekerheid die voel(de)..
zondag 21 juni 2009 om 18:31
Heb hem een uur geleden dit smsje gestuurd:
Ik reageerde niet zo leuk aan de telefoon, omdat ik even niet zo lekker in mijn vel zit. Komt vast door al dat gedoe van de laatste tijd, het veranderen van baan en gedoe met mijn huisgenoot. En ik mis je gewoon.. Morgen een beter plan? X
Heb nog niks terug gekregen..
Ik reageerde niet zo leuk aan de telefoon, omdat ik even niet zo lekker in mijn vel zit. Komt vast door al dat gedoe van de laatste tijd, het veranderen van baan en gedoe met mijn huisgenoot. En ik mis je gewoon.. Morgen een beter plan? X
Heb nog niks terug gekregen..
zondag 21 juni 2009 om 19:46
Half zes een smsje gestuurt en half acht dit terug gekregen:
No worries! Snap het dat dat soor veranderingen pittig kunnen zijn! We bellen morgen dan! Kus
Weet nog niet wat ik ervan moet denken.. Had gehoopt dat hij wat dieper op in zou gaan, dat ik een beter gevoel aan het smsje had overgehouden..
Zie hem morgen dus dan merk ik wel hoe of wat...
No worries! Snap het dat dat soor veranderingen pittig kunnen zijn! We bellen morgen dan! Kus
Weet nog niet wat ik ervan moet denken.. Had gehoopt dat hij wat dieper op in zou gaan, dat ik een beter gevoel aan het smsje had overgehouden..
Zie hem morgen dus dan merk ik wel hoe of wat...
maandag 22 juni 2009 om 15:17
Nouja, hij heeft aangegeven dat hij jouw nukkige gedrag aan de telefoon niet erg vond en begrijpt, alleen heb je niet de goede reden gegeven. Je zit niet lekker in de vel omdat je bang bent dat hij je niet echt leuk vindt, toch? Pff, moeilijk hoor.. Hoop dat je 'm gauw weer ziet en het gewoon leuk kan hebben, zonder al die onzekerheden (maar ik weet hoe lastig dat is).
maandag 22 juni 2009 om 16:28
Niets aan de hand zo te lezen in het smsje...
Jij smst op een rustige toon naar hem dat hij zich niet druk moet maken... dus dat doet hij ook niet.
Je wilde dat het luchtig overkwam, dus hij pakt het ook luchtig op.
Hij belt morgen. Tot die tijd is er dus niets aan de hand. Anders had hij niet gereageerd.
Mijn mening hoor.
Jij smst op een rustige toon naar hem dat hij zich niet druk moet maken... dus dat doet hij ook niet.
Je wilde dat het luchtig overkwam, dus hij pakt het ook luchtig op.
Hij belt morgen. Tot die tijd is er dus niets aan de hand. Anders had hij niet gereageerd.
Mijn mening hoor.
dinsdag 23 juni 2009 om 07:43
quote:El_lebel schreef op 22 juni 2009 @ 15:17:
Nouja, hij heeft aangegeven dat hij jouw nukkige gedrag aan de telefoon niet erg vond en begrijpt, alleen heb je niet de goede reden gegeven. Je zit niet lekker in de vel omdat je bang bent dat hij je niet echt leuk vindt, toch? Pff, moeilijk hoor.. Hoop dat je 'm gauw weer ziet en het gewoon leuk kan hebben, zonder al die onzekerheden (maar ik weet hoe lastig dat is).
Het is uit... Iedereen gaf aan dat ik mij niet druk moest maken nu ik hem ineens minder zag, minder van hem hoorde.. Maar mijn onderbuikgevoel klopte helaas.. Ik had hem woensdag gezien en normaal zie ik hem dan in iederer geval 1 x in het weekend en deze keer zag ik hem dus het hele weekend niet. Ik voelde gewoon dat hij afstand nam en daarom was ik ook zo verdrietig.. Nu heb ik hem gister gezien en ik smste hem in de middag een luchtig smsje: Hee, lekker druk? Ik ben met mijn leerlingen aan het sponsorzwemmen Wat zullen we doen met eten vanavond? Stuurt hij terug: Ja heel druk! Het is bij mij thuis weer eens een bende, zal ik naar jou toe komen? En eten, geen idee.. Haha
Dus ik smste terug: ja, maar is zonde van het parkeergeld (hij moet zich blauw betalen bij mij in de straat).. ik haal wel wat bij de toko en dan help ik je wel met de ravage
kus
Ik kwam dus gister bij hem aan, hij had toen al snel opgeruimd.. Hij gaf mij een vluchtige kus en leek een beetje vermoeid, Dus we gingen eten en toen we klaar waren verhuiste we naar de bank en daar draaide hij zich dus ineens naar mij toe en zei: Ik heb eens goed nagedacht over ons en ik het vind het heel moeilijk om dit te zeggen tegen je.. Ik merk gewoon dat ik mij niet 100% aan je kan geven. Ik weet niet waarom en ik snap het ook niet, want je bent super, aantrekkelijk en heel lief voor me. Ik denk ook dat ik dit nog maanden had kunnen volhouden met je, maar dat zou niet eerlijk zijn tegen over jou, Jij bent daar veels te lief voor..
Kortom hij was in het begin helemaal gek op mij en ik op hem, ik werd mega onzeker, dingen veranderde en zijn gevoel nam af en hij heeft nog een paar weken gehoopt dat zijn gevoel zou veranderen omdat hij graag wilde dat het werkte, maar dat deed het niet.. Toen heeft hij de afgelopen week afstand genomen, veel gepiekerd en is hij tot die conclusie gekomen.. Hij zei ook dat hij zichzelf na zijn laatste relatie had beloofd dat de volgende relatie en 100 % goed moest voelen en dat hij er dan ook echt voor zou gaan. Hij zei dus dat hij dat gevoel in het begin wel had, maar langzamerhand minder werd.. Het moeilijkste vind ik dat ik het zelf heb verpest! Ik veranderde van een spontane en zelfverzekerde meid in een onzeker en voorzichtig meisje rond hem, En daardoor nam zijn gevoel dus langzaam af, hij viel op mijn sterke persoonlijkheid, dat weet ik gewoon..
Dus er valt ook niks meer te redden.. Ik probeer het te relativeren nu om de pijn te verzachten. En het scheelt denk ik dat ik zelf ook met dingen zat en zelf ook inzag dat het niet lekker liep, maar ik was toch echt niet klaar voor dit, want ik voel me echt rot.. Ik was ook nog zo zwak dat ik bij hem wilde blijven, nog even de werkelijkheid ontduiken, maar hij wilde dat niet Hij zei als je blijft slapen dan voel je je morgen nog rotter, het is niet hoe het hoort en het voelt niet goed om te doen. Zet eerst alles op een rijtje. Dus ik zei in mijn verdriet: ik vind het gewoon moeilijk dat alles nu over is en ik je niet meer zal zien.. Toen zei hij dat hoeft toch niet.. als je eraan toe bent en het wilt kunnen we toch blijven afspreken en leuke dingen doen. Maar je moet eerst goed gaan nadenken over je gevoel en het een plaatsje geven, als je nu zou blijven slapen ga je je niet beter voelen.
Dus gister droop ik, na 2,5 uur bij hem te hebben gezeten, af naar huis.. Weinig gehuild, maar wel een steen in mijn maag en continu een misselijk gevoel. Ook dat je wakker wordt en je weer herinnert hoe alles in elkaar zit is zo niet leuk.. Ik voel me verdrietig, want ik vind hem echt heel leuk.. Toch weet ik dat hij gelijk heeft, Ik heb ook afspraken gemaakt met mezelf na het verbreken van mijn relatie en ik heb mij er niet aan gehouden.. En ik was de laatste maanden alleen maar onzeker, verdrietig en angstig dat het mis zou gaan. Dat was ook niet leuk, nu kan ik het tenminste naast mij neerleggen en geen hoop meer hebben. Wou alleen dat die eerste maand niet zo geweldig was geweest!! Ik denk alleen maar aan hoe het had kunnen zijn als ik niet zo veranderd was.. Dan had hij mij nog leuk gevonden, dat is gewoon zo..
Nu hopen dat ik sterk ben en niet op zijn voorstel in ga om hem te blijven zien straks, want dan kom ik vast niet over hem heen.. Leuke dingen doen en vrienden zijn wil ik heel graag met hem, maar ik ben bang dat ik dan ga hopen dat het goed komt.. Maar aan de andere kant als ik mij iets beter voel en ik heb het idee van een toekomst met hem uit mijn hoofd gezet, misschien kan ik dan leuk met hem omgaan en weer mezelf zijn rond hem... En als het meant to be is zal hij mij dan misschien wel weer leuk vinden..
Nu maar veel afspreken met mensen en leuke dingen doen.. maar ik wil het liefst bij hem zijn.. Snik!
Nouja, hij heeft aangegeven dat hij jouw nukkige gedrag aan de telefoon niet erg vond en begrijpt, alleen heb je niet de goede reden gegeven. Je zit niet lekker in de vel omdat je bang bent dat hij je niet echt leuk vindt, toch? Pff, moeilijk hoor.. Hoop dat je 'm gauw weer ziet en het gewoon leuk kan hebben, zonder al die onzekerheden (maar ik weet hoe lastig dat is).
Het is uit... Iedereen gaf aan dat ik mij niet druk moest maken nu ik hem ineens minder zag, minder van hem hoorde.. Maar mijn onderbuikgevoel klopte helaas.. Ik had hem woensdag gezien en normaal zie ik hem dan in iederer geval 1 x in het weekend en deze keer zag ik hem dus het hele weekend niet. Ik voelde gewoon dat hij afstand nam en daarom was ik ook zo verdrietig.. Nu heb ik hem gister gezien en ik smste hem in de middag een luchtig smsje: Hee, lekker druk? Ik ben met mijn leerlingen aan het sponsorzwemmen Wat zullen we doen met eten vanavond? Stuurt hij terug: Ja heel druk! Het is bij mij thuis weer eens een bende, zal ik naar jou toe komen? En eten, geen idee.. Haha
Dus ik smste terug: ja, maar is zonde van het parkeergeld (hij moet zich blauw betalen bij mij in de straat).. ik haal wel wat bij de toko en dan help ik je wel met de ravage
kusIk kwam dus gister bij hem aan, hij had toen al snel opgeruimd.. Hij gaf mij een vluchtige kus en leek een beetje vermoeid, Dus we gingen eten en toen we klaar waren verhuiste we naar de bank en daar draaide hij zich dus ineens naar mij toe en zei: Ik heb eens goed nagedacht over ons en ik het vind het heel moeilijk om dit te zeggen tegen je.. Ik merk gewoon dat ik mij niet 100% aan je kan geven. Ik weet niet waarom en ik snap het ook niet, want je bent super, aantrekkelijk en heel lief voor me. Ik denk ook dat ik dit nog maanden had kunnen volhouden met je, maar dat zou niet eerlijk zijn tegen over jou, Jij bent daar veels te lief voor..
Kortom hij was in het begin helemaal gek op mij en ik op hem, ik werd mega onzeker, dingen veranderde en zijn gevoel nam af en hij heeft nog een paar weken gehoopt dat zijn gevoel zou veranderen omdat hij graag wilde dat het werkte, maar dat deed het niet.. Toen heeft hij de afgelopen week afstand genomen, veel gepiekerd en is hij tot die conclusie gekomen.. Hij zei ook dat hij zichzelf na zijn laatste relatie had beloofd dat de volgende relatie en 100 % goed moest voelen en dat hij er dan ook echt voor zou gaan. Hij zei dus dat hij dat gevoel in het begin wel had, maar langzamerhand minder werd.. Het moeilijkste vind ik dat ik het zelf heb verpest! Ik veranderde van een spontane en zelfverzekerde meid in een onzeker en voorzichtig meisje rond hem, En daardoor nam zijn gevoel dus langzaam af, hij viel op mijn sterke persoonlijkheid, dat weet ik gewoon..
Dus er valt ook niks meer te redden.. Ik probeer het te relativeren nu om de pijn te verzachten. En het scheelt denk ik dat ik zelf ook met dingen zat en zelf ook inzag dat het niet lekker liep, maar ik was toch echt niet klaar voor dit, want ik voel me echt rot.. Ik was ook nog zo zwak dat ik bij hem wilde blijven, nog even de werkelijkheid ontduiken, maar hij wilde dat niet
Hij zei als je blijft slapen dan voel je je morgen nog rotter, het is niet hoe het hoort en het voelt niet goed om te doen. Zet eerst alles op een rijtje. Dus ik zei in mijn verdriet: ik vind het gewoon moeilijk dat alles nu over is en ik je niet meer zal zien.. Toen zei hij dat hoeft toch niet.. als je eraan toe bent en het wilt kunnen we toch blijven afspreken en leuke dingen doen. Maar je moet eerst goed gaan nadenken over je gevoel en het een plaatsje geven, als je nu zou blijven slapen ga je je niet beter voelen. Dus gister droop ik, na 2,5 uur bij hem te hebben gezeten, af naar huis.. Weinig gehuild, maar wel een steen in mijn maag en continu een misselijk gevoel. Ook dat je wakker wordt en je weer herinnert hoe alles in elkaar zit is zo niet leuk.. Ik voel me verdrietig, want ik vind hem echt heel leuk.. Toch weet ik dat hij gelijk heeft, Ik heb ook afspraken gemaakt met mezelf na het verbreken van mijn relatie en ik heb mij er niet aan gehouden.. En ik was de laatste maanden alleen maar onzeker, verdrietig en angstig dat het mis zou gaan. Dat was ook niet leuk, nu kan ik het tenminste naast mij neerleggen en geen hoop meer hebben. Wou alleen dat die eerste maand niet zo geweldig was geweest!! Ik denk alleen maar aan hoe het had kunnen zijn als ik niet zo veranderd was.. Dan had hij mij nog leuk gevonden, dat is gewoon zo..
Nu hopen dat ik sterk ben en niet op zijn voorstel in ga om hem te blijven zien straks, want dan kom ik vast niet over hem heen.. Leuke dingen doen en vrienden zijn wil ik heel graag met hem, maar ik ben bang dat ik dan ga hopen dat het goed komt.. Maar aan de andere kant als ik mij iets beter voel en ik heb het idee van een toekomst met hem uit mijn hoofd gezet, misschien kan ik dan leuk met hem omgaan en weer mezelf zijn rond hem... En als het meant to be is zal hij mij dan misschien wel weer leuk vinden..
Nu maar veel afspreken met mensen en leuke dingen doen.. maar ik wil het liefst bij hem zijn.. Snik!
dinsdag 23 juni 2009 om 12:54
quote:_behind_closed_eyes_ schreef op 23 juni 2009 @ 07:43:
[...]
Het is uit... Iedereen gaf aan dat ik mij niet druk moest maken nu ik hem ineens minder zag, minder van hem hoorde.. Maar mijn onderbuikgevoel klopte helaas..
Hey BCE, wat rot zeg!
Dat is de ellende met advies van anderen, zowel hier als in het dagelijks leven: niemand weet hoe het tussen jullie zit, niemand kan voelen wat jij voelt en blijkbaar wist je zelf al heel goed hoe het zat... Ik heb een aantal jaren terug iets soortgelijks meegemaakt en ook iedereen om mij heen zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken etc. en het liep zo af als bij jou..
Probeer de komende periode tijd voor jezelf te nemen en na te gaan hoe het toch komt dat je zo onzeker wordt en je je anders gaan gedragen.. Sterkte!
[...]
Het is uit... Iedereen gaf aan dat ik mij niet druk moest maken nu ik hem ineens minder zag, minder van hem hoorde.. Maar mijn onderbuikgevoel klopte helaas..
Hey BCE, wat rot zeg!
Dat is de ellende met advies van anderen, zowel hier als in het dagelijks leven: niemand weet hoe het tussen jullie zit, niemand kan voelen wat jij voelt en blijkbaar wist je zelf al heel goed hoe het zat... Ik heb een aantal jaren terug iets soortgelijks meegemaakt en ook iedereen om mij heen zei dat ik me geen zorgen hoefde te maken etc. en het liep zo af als bij jou..
Probeer de komende periode tijd voor jezelf te nemen en na te gaan hoe het toch komt dat je zo onzeker wordt en je je anders gaan gedragen.. Sterkte!
