Relaties
alle pijlers
Band met schoonouders
woensdag 22 februari 2023 om 20:53
Hoi!
Schoonouders.. niet iedereen is altijd even enthousiast over ze.
Ik ben al enkele jaren samen met mijn partner. Het loopt lekker tussen ons en wonen sinds kort in ons koophuis.
Ik zal even de situatie kort schetsen.
Mijn partner is enig kind, heeft geen broers of zussen. De band tussen hem en zijn ouders is niet altijd top geweest maar het laatste 1,5j gaat het beter. De relatie tussen zijn ouders is niet wat het zou moeten zijn, veel ruzies en spanningen. Vader is enige kostwinner en dit geeft toch wel enige druk. Moeder heeft 10j geleden enkele gezondheidsproblemen gehad maar is nu stabiel. Ondanks het beter gaat met haar verwacht ze van haar man dat hij ook het huishouden op zich neemt, ookal werkt hij 6/7. Maar oké, dit is natuurlijk hun ding.
Mijn situatie, ik heb nog 2 oudere zussen en papa waar ik een zeer goede band mee heb. Mijn mama is plots overleden toen ik 16 was. Zeer heftige jaren geweest en nog steeds een groot gemis..
Over het algemeen heb ik mij wel altijd goed verstaan met mijn schoonouders. Moeilijke mensen onderling maar met mij zijn ze wel steeds correct geweest.
Alleen.. Ik erger mij zo snel aan hun, vooral aan mijn schoonmoeder. Ze kan erg dramatiseren en behandeld mijn partner vaak nog als een kind. Ze belt dagelijks en wij zien hun 2x per week. Wat voor mij eigenlijk al teveel voelt. Schoonmoeder babbelt constant en heb hier vaak geen zin in na een lange werkdag..
Ze stelt vaak vragen aan de telefoon als 'hebben jullie wel gegeten' of 'hebben jullie gisteren weeral gedronken op dat feestje'. Ik vind dit nogal verstikkend. Ze zal het goed bedoelen maar we zijn uiteindelijk volwassen en hebben ons eigen leven. En natuurlijk kook ik voor mij en mij partner. Rare vraag ook.
Ik heb over het algemeen de indruk dat ze zich nu wil voor doen als de perfecte moeder voor haar zoon nu dat wij op ons eigen wonen. Terwijl ze al die dingen ook niet deed toen mijn partner gewoon nog thuis woonde. Ze heeft ook veel zelfmedelijden en daar kan ik niet goed tegen.
Ik heb haar graag maar ik heb het gevoel dat ik probeer om hun niet echt helemaal in mijn leven toe te laten. Ookal Laat ik dit niet merken. Ik zit er echt wel mee. Zo erg, dat ik zelfs bang ben om aan kids te beginnen.
Ik heb mijn eigen moeder moeten missen op de belangrijke momenten in mijn leven, ik heb geen nood om te zien hoe zij mijn partner vaak behandeld als een kind en zich iets te veel probeert op te dringen in ons eigen leven.
Ik heb al vaak geprobeerd om het los te laten en mezelf te overtuigen dat ik echt wel overdrijf. Maar het is sterker dan mezelf, de irritaties lopen vaak hoger op dan ik zou willen.
Mijn partner houdt zelf ook niet van teveel bemoeienissen maar hij denkt dan ' ze bedoelen het goed'.
Wat moet ik hiermee, is dit herkenbaar ? Of overdrijf ik gewoon?
Dankje hoor !
Schoonouders.. niet iedereen is altijd even enthousiast over ze.
Ik ben al enkele jaren samen met mijn partner. Het loopt lekker tussen ons en wonen sinds kort in ons koophuis.
Ik zal even de situatie kort schetsen.
Mijn partner is enig kind, heeft geen broers of zussen. De band tussen hem en zijn ouders is niet altijd top geweest maar het laatste 1,5j gaat het beter. De relatie tussen zijn ouders is niet wat het zou moeten zijn, veel ruzies en spanningen. Vader is enige kostwinner en dit geeft toch wel enige druk. Moeder heeft 10j geleden enkele gezondheidsproblemen gehad maar is nu stabiel. Ondanks het beter gaat met haar verwacht ze van haar man dat hij ook het huishouden op zich neemt, ookal werkt hij 6/7. Maar oké, dit is natuurlijk hun ding.
Mijn situatie, ik heb nog 2 oudere zussen en papa waar ik een zeer goede band mee heb. Mijn mama is plots overleden toen ik 16 was. Zeer heftige jaren geweest en nog steeds een groot gemis..
Over het algemeen heb ik mij wel altijd goed verstaan met mijn schoonouders. Moeilijke mensen onderling maar met mij zijn ze wel steeds correct geweest.
Alleen.. Ik erger mij zo snel aan hun, vooral aan mijn schoonmoeder. Ze kan erg dramatiseren en behandeld mijn partner vaak nog als een kind. Ze belt dagelijks en wij zien hun 2x per week. Wat voor mij eigenlijk al teveel voelt. Schoonmoeder babbelt constant en heb hier vaak geen zin in na een lange werkdag..
Ze stelt vaak vragen aan de telefoon als 'hebben jullie wel gegeten' of 'hebben jullie gisteren weeral gedronken op dat feestje'. Ik vind dit nogal verstikkend. Ze zal het goed bedoelen maar we zijn uiteindelijk volwassen en hebben ons eigen leven. En natuurlijk kook ik voor mij en mij partner. Rare vraag ook.
Ik heb over het algemeen de indruk dat ze zich nu wil voor doen als de perfecte moeder voor haar zoon nu dat wij op ons eigen wonen. Terwijl ze al die dingen ook niet deed toen mijn partner gewoon nog thuis woonde. Ze heeft ook veel zelfmedelijden en daar kan ik niet goed tegen.
Ik heb haar graag maar ik heb het gevoel dat ik probeer om hun niet echt helemaal in mijn leven toe te laten. Ookal Laat ik dit niet merken. Ik zit er echt wel mee. Zo erg, dat ik zelfs bang ben om aan kids te beginnen.
Ik heb mijn eigen moeder moeten missen op de belangrijke momenten in mijn leven, ik heb geen nood om te zien hoe zij mijn partner vaak behandeld als een kind en zich iets te veel probeert op te dringen in ons eigen leven.
Ik heb al vaak geprobeerd om het los te laten en mezelf te overtuigen dat ik echt wel overdrijf. Maar het is sterker dan mezelf, de irritaties lopen vaak hoger op dan ik zou willen.
Mijn partner houdt zelf ook niet van teveel bemoeienissen maar hij denkt dan ' ze bedoelen het goed'.
Wat moet ik hiermee, is dit herkenbaar ? Of overdrijf ik gewoon?
Dankje hoor !
woensdag 22 februari 2023 om 20:56
woensdag 22 februari 2023 om 21:02
Ik heb een goede relatie met mijn schoonouders maar houd ze wel op afstand. Ik denk dat dat heel gezond is. De relatie tussen hen en mijn vriend, daar bemoei ik mij niet mee, het is niet mijn gezin dus ik zal die dynamiek nooit kunnen doorgronden.
Jullie klinken nog jong en lijken nog een ouder-kind-dynamiek te hebben. Daar moet je vanaf. Maak je los van ouders en schoonouders en zorg dat hen als je gelijke gaat zien. Daar knapt zo’n relatie van op.
Jullie klinken nog jong en lijken nog een ouder-kind-dynamiek te hebben. Daar moet je vanaf. Maak je los van ouders en schoonouders en zorg dat hen als je gelijke gaat zien. Daar knapt zo’n relatie van op.
woensdag 22 februari 2023 om 21:02
woensdag 22 februari 2023 om 21:03
Dan spreek je met je partner af dat dit anders gaat. En dat zijn ouders een groter netwerk moeten gaan hebben want moeder leunt erg op haar zoon.
woensdag 22 februari 2023 om 21:04
woensdag 22 februari 2023 om 21:05
Ik vind in deze situatie dat dit ook jouw huis is en hier iets van mag vinden. Je wilt het contact tussen hem en zijn ouders niet in de weg staan, dus als hij ze 2 x wil zien, prima, maar probeer wel met hem naar een compromis te zoeken. Daarbij doen jullie beiden een beetje water bij de wijn. Bijv. 1 x per week bij jullie thuis (wat ik echt al schappelijk vind, maar than again heb je wel zelf deze man uitgezocht en daar hoort ook een stuk van zijn gewoonten bij) en de andere keer gaat hij lekker alleen naar zijn ouders.
Zou zoiets beter werken?
Zou zoiets beter werken?
woensdag 22 februari 2023 om 21:06
Ik probeer dan in de keuken alvast op te ruimen maar dan blijft ze letterlijk achter me staan en haar verhaal te doen. Ik begrijp dat het voor haar een moment is waar ze naar uitkijkt omdat zij geen bezigheid/job heeft maar na een lange werkdag is me het soms inderdaad te veelCreatieveling schreef: ↑22-02-2023 21:04Twee keer per week schoonouders op visite direct na een drukke werkdag, ik moet er niet aan denken. Ik kan me je gevoel goed voorstellen.
Kan je niet je eigen ding doen? Even erbij gaan zitten en dan een klusje doen. Is dat iets?
woensdag 22 februari 2023 om 21:07
En vooral dit. De wereld kan de meest idiote verwachtingen hebben van hem of jullie. En zolang een van de twee door alle hoepels blijft springen, zul je dat nooit kunnen veranderen. Het is je partner die je moet betrekken in jullie gezamenlijke wensen. Hij is je antwoord, niet je schoonmoeder.
woensdag 22 februari 2023 om 21:08
woensdag 22 februari 2023 om 21:10
Ik ben halverwege de 40 en noem mijn ouders naar hun ook papa of mama. Of pap/mam. Dan heb ik mijn vader aan de telefoon en vraag papa, kan ik iets meenemen uit de winkel?BlaBla schreef: ↑22-02-2023 21:08Je hebt het over je eigen ouders als in papa en mama.
Klinkt nog heel onvolwassen en kinderlijk allemaal.
Niets mis mee, zolang jullie daar zelf prettig mee zijn. Wanneer dat niet het geval is dan is grenzen aangeven de remedie.
Hij bij zijn ouders, jij bij jouw vader/zussen.
woensdag 22 februari 2023 om 21:10
woensdag 22 februari 2023 om 21:11
Gezien de verdere woordkeuze denk ik dat TO Vlaamse is, daar is dat gebruikelijk.BlaBla schreef: ↑22-02-2023 21:08Je hebt het over je eigen ouders als in papa en mama.
Klinkt nog heel onvolwassen en kinderlijk allemaal.
Niets mis mee, zolang jullie daar zelf prettig mee zijn. Wanneer dat niet het geval is dan is grenzen aangeven de remedie.
Hij bij zijn ouders, jij bij jouw vader/zussen.
woensdag 22 februari 2023 om 21:12
België zo te lezen, daar is dat heel gebruikelijk.BlaBla schreef: ↑22-02-2023 21:08Je hebt het over je eigen ouders als in papa en mama.
Klinkt nog heel onvolwassen en kinderlijk allemaal.
Niets mis mee, zolang jullie daar zelf prettig mee zijn. Wanneer dat niet het geval is dan is grenzen aangeven de remedie.
Hij bij zijn ouders, jij bij jouw vader/zussen.
woensdag 22 februari 2023 om 21:21
woensdag 22 februari 2023 om 21:25
To, zo te lezen doet je schoonmoeder niet echt iets verkeerds, maar kun je niet zo veel van haar hebben. Wellicht komt dat omdat je haar veel te vaak ziet/hoort. Twee keer per week, joh, waarom moet dat? Dat is veel te veel. Als je daar nou eens één keer per twee weken van maakt, of zoiets, dan scheelt dat vast al enorm aan ergernis.
Verder staat dit misschien ook niet helemaal los van het verlies van je eigen moeder. Misschien had je onbewust gehoopt dat deze vrouw een soort moederrol zou gaan vervullen in je leven, en ben je bitter/teleurgesteld dat je nu juist vooral ergernis voelt?
Neem wat meer afstand, dan zul je zien dat je je al veel minder ergert.
Verder staat dit misschien ook niet helemaal los van het verlies van je eigen moeder. Misschien had je onbewust gehoopt dat deze vrouw een soort moederrol zou gaan vervullen in je leven, en ben je bitter/teleurgesteld dat je nu juist vooral ergernis voelt?
Neem wat meer afstand, dan zul je zien dat je je al veel minder ergert.
woensdag 22 februari 2023 om 21:26
Dat is niet overal in Brabant hetzelfde. Ik woon ook in Brabant, maar hier zou het wel raar zijn. Of in ieder geval niet gebruikelijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
