Werk & Studie alle pijlers

Teambuilding met een collega die je niet vertrouwd

04-09-2023 20:17 182 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk in een team met een collega die ik niet vertrouw. Dat is deels persoonlijk (haar hele karakter staat me niet aan) maar ook professioneel. Ze functioneert slecht en lift op me mee. Mijn baas ziet dat maar heeft zijn eigen redenen om haar in het team te houden.

Nu vindt mijn baas dat het team niet goed genoeg functioneert (ja dat snap ik wel) en gaan we een teambuildingsessie doen om het team te versterken. Volgens mij vindt hij dat we open en transparant met elkaar moeten omgaan op basis van wederzijds vertrouwen.

Ik ben als de dood dat van me verwacht word dat ik me in het team kwetsbaar opstel en dat ik openlijk iets moet bijleggen of moet goed maken met haar en we vriendinnen moeten worden ofzo.
Haar open en eerlijk vertellen waarom ik zo'n moeite met haar heb, lijkt me ook een slecht idee.

Ze mogen een professionele opstelling van me verwachten, maar vertrouwen kan toch niet worden afgedwongen?

Wat te doen?
Ik zou ook zeker naderhand doorgeven dat ik het echt ongepast vindt zo in het leven van mensen te gaan poeren op de werkvloer. Zijn ze nou helemaal betoeterd?! Dat is je plaats niet als coach/trainer in deze setting.
Maleficent schreef:
13-10-2023 12:01
Die trainers en coaches doen ook vaak maar wat. Het is geen beschermd beroep.
Nu geldt dat voor mijn beroep ook een beetje, maar inderdaad, ik heb zelden dat soort trainingen gehad waarbij ik dacht te merken dat er echt een degelijk fundament onder lag.

En zolang het een gezellige onderbreking van je normale werk is, ach ja. Maar dan moet het ook puur gezellig blijven, veilig, kop thee er bij, en we weten allemaal dat het flauwekul is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Las laatst ergens een onderzoek, dat ook 'slechte coaches' kunnen helpen.
Mits 1-op-1-sessies en zolang ze geen tips geven
Maar gewoon mensen laten praten doet al heel veel. Dan gaat het zelfinzicht aan het werk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja het was een kut-oefening. Er werd van te voren alleen maar even heel kort aangegeven dat het wel veilig moest zijn en je dus je grenzen moest aangeven. Maar geen enkele uitleg over wat je onder veiligheid moest verstaan en hoe je die grenzen kon aangeven.

Het begon met de vraag: waar kom je vandaan/ hoe ben je opgegroeid. Maar de trainster vroeg ook door. Iemand vertelde bijvoorbeeld over een gehandicapt broertje en dan werd er echt in aanwezigheid van de hele groep gevraagd: en wat heeft dat me je gedaan? En welk effect heeft dat nu nog op je?
En het zou dan de bedoeling zijn dat je collega's meer begrip voor je zouden krijgen.

Ik was godzijdank als een van de laatsten aan de beurt dus ik merkte dat ik het niet trok en ik kon me er op voorbereiden dat ik het niet zou gaan doen en hoe ik het zou afhouden.

Later vertelde een andere collega dan ze er echt van baalde. Zij had verteld dat ze zich altijd een buitenstaander had gevoeld op school en tussen de regels door kon de geoefende luisteraar wel horen dat het ook thuis geen feest was.

Maar zij vond het juist ook pijnlijk om te horen van de anderen die wel een gelukkige jeugd beschreven.
Dat vond ik ook. Het maakte me eigenlijk een beetje kwaad dat mijn vervelende collega en mijn baas die haar dekt het hadden over heerlijke herinneringen en duidelijk een veilige en liefdevolle jeugd hadden meegemaakt.

Ik weet niet. Het voelde heel eenzaam.
:hug:

wat enorm onprofessioneel. Schandalig.
Lila-Linda schreef:
13-10-2023 12:54
Las laatst ergens een onderzoek, dat ook 'slechte coaches' kunnen helpen.
Mits 1-op-1-sessies en zolang ze geen tips geven
Maar gewoon mensen laten praten doet al heel veel. Dan gaat het zelfinzicht aan het werk.
Zo ken ik er nog wel drie. Dat is makkelijk geld verdienen. Zeker als het verplicht is op je werk.

Zeker de mensen van wc-eend die het onderzoek hebben uitgevoerd.
Alle reacties Link kopieren Quote
De zoveelste kl*tzak (m/v) coach die het nodig vindt om psycholoog te spelen in groepstherapie voor medewerkers.

Onprofessioneel.
Zo wordt weer overheidsgeld verspild aan prutsers. Laat me raden: het coachingsbedrijf heeft een flitsende website.

En HR heeft er zeker weer niets mee te maken?
Ik houd van aardappelen.
Laat je innerlijke Oost-Groninger stralen.
Lila-Linda schreef:
13-10-2023 10:39
ik vertel echt nooit meer persoonlijke zaken tijdens dit soort sessies.
Hooguit tegen collega's die ik ook thuis uitnodig.

Toen ik flink jonger en naïever was, moesten we eens tijdens zo'n sessies een rondje benoemen wat je zwakheden zijn.
De teamleider is nog wekenlang op die zwakheden teruggekomen. Waar die zwakheden voor de training nooit een probleem waren, stonden ze nu plots in mijn beoordeling.
Oh ja, dat weet ik nog van mijn eerste baan. Een senior collega had me speciaal gewaarschuwd niet je eigen valkuil te graven door al te expliciet minpunten te noemen, want dat is koren op de molen van de leidinggevende die ik toen had. Ik was blij met de tip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zelf (team)coach en ben eigenlijk best gechoqueerd over de oefening die jullie hebben gehad. Helaas is het waar wat er al eerder werd gezegd; coaching is geen beschermd beroep. Er lopen echt heel wat "coaches" rond met de behoefte om quasi therapeutisch aan de slag te gaan, zonder gegronde kennis. Eigenlijk is het een hoop geblaat.

Onderscheid tussen therapie en coaching is er zeer zeker en niet voor niets. Ook zijn er wetenschappelijke bronnen en methodes die coaching kaderen, maar helaas maakt dus ook niet iedereen hier gebruik van. Logisch ergens want dan moeten ze met die onzin stoppen en dat willen ze niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Explorista schreef:
13-10-2023 14:06
De zoveelste kl*tzak (m/v) coach die het nodig vindt om psycholoog te spelen in groepstherapie voor medewerkers.

Onprofessioneel.
Zo wordt weer overheidsgeld verspild aan prutsers. Laat me raden: het coachingsbedrijf heeft een flitsende website.

En HR heeft er zeker weer niets mee te maken?
Nou het is gelukkig geen overheidsgeld.

Maar verder word ik ook met terugwerkende kracht steeds kwader. Ik zag er al tegenop en de situatie was voor mij al niet veilig. En het was ook heel vervelend en akward dat ik moest zeggen: ik doe hier niet aan mee. Dat kan ook nog tegen je worden gebruikt in zo'n situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dus echt niet dat jij ( ondanks meerdere waarschuwingen en tips) dan gewoon blijft zitten tot je aan de beurt, als laatste?


Maar ook niet dat de rest dan gaat zitten sharen en antwoorden als ze doorvragen.
Niets van dit alles was gepast/nodig.
Jaja.
cuculuscanorus schreef:
13-10-2023 09:49
Alleen iemand met een geweldige jeugd en een totaal gebrek aan inlevingsvermogen zou het kunnen verzinnen om zoiets als opdracht te geven.

Ik ben hier veel te laat, maar ik verstop mezelf op dit soort momenten. Dat lukt heel prima, als je maar onthoudt dat de meeste mensen Enorm Graag over zichzelf willen praten. Ik stel af en toe eens een vraag om zo'n waterval in stand te houden en als het mijn beurt zou zijn, is de tijd helaas afgelopen. Zo jammer altijd. Ik heb nog niet meegemaakt dat een cursusgever mijn trucje door had.
Die ene keer dat we ook zo’n LOI-psycholoog hadden als coach, ben ik ‘even naar het toilet’ gegaan en niet meer teruggekomen. Viel ook niemand op. Ik moet weg in die situaties want ik maak de boel of belachelijk of ontplof. Dat ik gedwongen daar mijn tijd mee moet verdoen.

@TO: wat een achterlijk, volkomen van de pot gerukte invulling zeg. De manier waarop, is niet normaal. Ik zou ook woedend zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
HiltjeHillegonda schreef:
13-10-2023 13:08
Ja het was een kut-oefening. Er werd van te voren alleen maar even heel kort aangegeven dat het wel veilig moest zijn en je dus je grenzen moest aangeven. Maar geen enkele uitleg over wat je onder veiligheid moest verstaan en hoe je die grenzen kon aangeven.

Het begon met de vraag: waar kom je vandaan/ hoe ben je opgegroeid. Maar de trainster vroeg ook door. Iemand vertelde bijvoorbeeld over een gehandicapt broertje en dan werd er echt in aanwezigheid van de hele groep gevraagd: en wat heeft dat me je gedaan? En welk effect heeft dat nu nog op je?
En het zou dan de bedoeling zijn dat je collega's meer begrip voor je zouden krijgen.
Deze heb ik ook twee keer moeten doen, bij verschillende teambuildingscursussen. De eerste keer voelde ik me overvallen en heb ik van alles verteld. De tweede keer zag ik de bui al hangen en ben ik oppervlakkig gebleven.

Ik vind het een goedkope manier om een neppe samenhorigheid te creëren. Er wordt van alles naar boven gehaald, zonder dat mensen daar echt bij ondersteund worden. Dit heb ik na afloop ook in mijn feedback aan de opleiding teruggegeven. Maakt niet uit: de truc werkt voldoende, dus blijven ze die toepassen.
kipzonderkop wijzigde dit bericht op 16-10-2023 20:47
15.11% gewijzigd
Ik vind dit echt heel ernstig, kipzonderkop. Goed dat je er iets van gezegd hebt, schandalig dat mensen het blijven doen.
Aan de andere kant heb ik ook collega's die graag praten over zichzelf en over wat ze allemaal meegemaakt hebben en die zullen heel lovend over dit soort trainingen zijn: die krijgen en pakken tenslotte een heerlijk podium.
LuciFee2023 schreef:
13-10-2023 23:03
Ik snap dus echt niet dat jij ( ondanks meerdere waarschuwingen en tips) dan gewoon blijft zitten tot je aan de beurt, als laatste?
Dat is wat groepsdruk doet. To's positie op de werkvloer is al zo wankel, met een lapzwanserige leidinggevende en achterbakse collega, en probeer dan maar eens op een neutrale manier voor elkaar te krijgen dat men het met je eens is als je zegt 'goh, wat een nare en rare oefening, zullen we dit wel doen?'
Alle reacties Link kopieren Quote
Helaas heb ik afgelopen week ook zijn teambuilding dag gehad en ik vond het echt ver gaan. Gelukkig kan ik mij hier wel tegen wapenen maar ik had op een gegeven moment wel zoiets van krijgen bepaalde collega's geen spijt van het oversharen.

Ook het hoge zweefteef gehalte stond mij tegen en begon mij te irriteren. Gelukkig ben ik met vakantie met de laatste team ontwikkelingsdag.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
14-10-2023 22:40
Dat is wat groepsdruk doet. To's positie op de werkvloer is al zo wankel, met een lapzwanserige leidinggevende en achterbakse collega, en probeer dan maar eens op een neutrale manier voor elkaar te krijgen dat men het met je eens is als je zegt 'goh, wat een nare en rare oefening, zullen we dit wel doen?'

Ja, daar was echt totaal geen ruimte voor. Ik moest mijn hoofd heel laag houden, dat wist ik wel. Dus het was al heel wat om als enige niet op mijn jeugd in te gaan. Misschien had ik wat moeten verzinnen, maar daar ben ik heel slecht in.
Ik zou zelf geen moeite dit achteraf gewoon individueel naar die trainer te mailen. Maar goed, het is achter de rug, dat is het voornaamste.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sjaantje37 schreef:
15-10-2023 08:30
Helaas heb ik afgelopen week ook zijn teambuilding dag gehad en ik vond het echt ver gaan. Gelukkig kan ik mij hier wel tegen wapenen maar ik had op een gegeven moment wel zoiets van krijgen bepaalde collega's geen spijt van het oversharen.

Ook het hoge zweefteef gehalte stond mij tegen en begon mij te irriteren. Gelukkig ben ik met vakantie met de laatste team ontwikkelingsdag.
Ik zou er bewust een vakantie voor gaan plannen. Gelukkig doet mijn werkgever niet aan dit soort onzin.
Alle reacties Link kopieren Quote
cuculuscanorus schreef:
14-10-2023 22:03
Ik vind dit echt heel ernstig, kipzonderkop. Goed dat je er iets van gezegd hebt, schandalig dat mensen het blijven doen.
Aan de andere kant heb ik ook collega's die graag praten over zichzelf en over wat ze allemaal meegemaakt hebben en die zullen heel lovend over dit soort trainingen zijn: die krijgen en pakken tenslotte een heerlijk podium.
En dan nog commentaar krijgen dat je afstandelijk bent ook nog. Zoals mij ooit overkwam.
kipzonderkop wijzigde dit bericht op 16-10-2023 20:48
21.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
HiltjeHillegonda schreef:
13-10-2023 07:43
Nou het was een nogal suffe dag maar collega en ik zijn hem doorgekomen.

Enige vervelende was dat je over je jeugd moest vertellen. Dat vind ik superstom en ik heb ook niet zo'n leuke jeugd gehad. Dus die vraag heb ik overgeslagen en dat werd geaccepteerd.

Ik snap het ook niet. Waarom moet je als lang en breed volwassene (we waren allemaal 35 plus) aan je collega's vertellen hoe je bent opgegroeid en wat dat nu nog met je doet?

Wat was de relatie tussen dit item en de rest van de dag? Hoe jij je jeugd hebt beleefd lijkt me niet terzake doen.
En hoef je zeker niet te delen. Goed dat dit gerespecteerd werd.

Als t gaat om: welke motto’s uit je opvoeding spelen nu nog een rol in je dagelijkse leven? Of iets dergelijks, dat zou ik nog wel snappen. Dat helpt om elkaar te begrijpen wellicht.
Maar dan moet de externe wel even uitleggen waarom dat relevant is om te delen.

Maar ik begrijp dat t nogal een suffe dag was? Nou ja bij aanvang van dit topic was je bang dat je allemaal dingen moest gaan vertellen over die collega dus dat is in ieder geval niet gebeurd denk ik? :worship:
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh jakkes ik lees nu je recentere bericht: wat idioot dat t zo de diepte in ging!
Zou je dat terug kunnen/willen geven aan je leidinggevende?
HiltjeHillegonda schreef:
15-10-2023 12:58
Ja, daar was echt totaal geen ruimte voor. Ik moest mijn hoofd heel laag houden, dat wist ik wel. Dus het was al heel wat om als enige niet op mijn jeugd in te gaan. Misschien had ik wat moeten verzinnen, maar daar ben ik heel slecht in.
Lijkt me dat je het heel goed gedaan hebt binnen de mogelijkheden die je had.
Plus het is nog een bevestiging van wat je al wist - je leidinggevende zoekt niet echt naar een oplossing.
Alle reacties Link kopieren Quote
HiltjeHillegonda schreef:
13-10-2023 13:08
Ja het was een kut-oefening. Er werd van te voren alleen maar even heel kort aangegeven dat het wel veilig moest zijn en je dus je grenzen moest aangeven. Maar geen enkele uitleg over wat je onder veiligheid moest verstaan en hoe je die grenzen kon aangeven.

Het begon met de vraag: waar kom je vandaan/ hoe ben je opgegroeid. Maar de trainster vroeg ook door. Iemand vertelde bijvoorbeeld over een gehandicapt broertje en dan werd er echt in aanwezigheid van de hele groep gevraagd: en wat heeft dat me je gedaan? En welk effect heeft dat nu nog op je?
En het zou dan de bedoeling zijn dat je collega's meer begrip voor je zouden krijgen.

Ik was godzijdank als een van de laatsten aan de beurt dus ik merkte dat ik het niet trok en ik kon me er op voorbereiden dat ik het niet zou gaan doen en hoe ik het zou afhouden.

Later vertelde een andere collega dan ze er echt van baalde. Zij had verteld dat ze zich altijd een buitenstaander had gevoeld op school en tussen de regels door kon de geoefende luisteraar wel horen dat het ook thuis geen feest was.

Maar zij vond het juist ook pijnlijk om te horen van de anderen die wel een gelukkige jeugd beschreven.
Dat vond ik ook. Het maakte me eigenlijk een beetje kwaad dat mijn vervelende collega en mijn baas die haar dekt het hadden over heerlijke herinneringen en duidelijk een veilige en liefdevolle jeugd hadden meegemaakt.

Ik weet niet. Het voelde heel eenzaam.
Dit is een nare hechtingsoefening dat totaal niet bij teambuilding hoort. Een team hoort zich alleen maar professioneel naar elkaar te gedragen, je bent niet verplicht om vriendschappen met collegas te sluiten. Kan je hier een vertrouwenspersoon op werk over spreken?
smorre schreef:
15-10-2023 19:55
Wat was de relatie tussen dit item en de rest van de dag? Hoe jij je jeugd hebt beleefd lijkt me niet terzake doen.
En hoef je zeker niet te delen. Goed dat dit gerespecteerd werd.

Als t gaat om: welke motto’s uit je opvoeding spelen nu nog een rol in je dagelijkse leven? Of iets dergelijks, dat zou ik nog wel snappen. Dat helpt om elkaar te begrijpen wellicht.
Maar dan moet de externe wel even uitleggen waarom dat relevant is om te delen.


Maar ik begrijp dat t nogal een suffe dag was? Nou ja bij aanvang van dit topic was je bang dat je allemaal dingen moest gaan vertellen over die collega dus dat is in ieder geval niet gebeurd denk ik? :worship:
Zelfs dit vind ik onacceptabel. Hoe ik heb opgevoed en wat onze normen en waarden waren zijn geen dingen die ik met werk hoef te delen. Wederzijdse verwachtingen op de werkvloer, prima. Maar hoe mijn ouders in het leven staan en wat ze me hebben meegegeven hoef ik niet te delen. Doet er ook niet toe. Het is privé.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven