Relaties
alle pijlers
Ben ik er klaar voor?
donderdag 9 juli 2009 om 12:26
Wat is het met mannen, als je het gevoel hebt dat je je leven op orde hebt en het leuk en goed is zo zonder relatie komen ze zich aanmelden?
In november is het stuk gelopen met mijn ex. We zijn elkaar blijven opzoeken, maar dan als vrienden. Mede om te kijken of het tussen ons nog zou kunnen werken, mede omdat we onze vriendschap veel waard vinden. Het punt is dat de aantrekkingskracht en liefde er absoluut is. Maar onze karakters lopen zo ver uiteen dat we beide op onze tenen gaan lopen om elkaar maar geen pijn te doen. Twee maanden geleden een heel moeilijk gesprek gehad, we zijn samen tot de conclusie gekomen dat een relatie beter is van niet. Maar waarom is dat zo verdomd moeilijk? Het is echt zo’n lief iemand, kan gewoon niets negatiefs over hem zeggen, vind hem een fantastisch persoon. Het is niet eerlijk dat het niet kan.. We hebben wel afgesproken te proberen als vrienden met elkaar om te blijven gaan, omdat we alles bij elkaar kwijt kunnen. En dat lukt aardig..
Een maand geleden kreeg ik opeens een sms van een kennis van me, die daarin aangaf dat hij me leuk vind. Erg lief, maar ik heb snel aangegeven dat dat m niet wordt. Niet alleen vanwege de timing, ik vind hem gewoon niet op die manier leuk.
En als het daar dan bij zou kunnen blijven. Twee weken geleden bleef ik logeren bij een goede vriend van me. We zien elkaar regelmatig en kennen elkaar al 8 jaar. Heb het altijd een leuke jongen gevonden, maar omdat we zulke goede vrienden zijn heb ik het nooit willen overwegen iets met het idee te doen. Daarbij komt dat toen we elkaar ontmoette zijn broer een oogje op me had. Daar is nooit iets mee gebeurd trouwens. Maar nu vertelde hij dat hij mij al een hele tijd erg leuk vindt, waardoor ik nu dus helemaal in de war ben. Want ja, ik denk dat het wederzijds is.. Maar ik ben nog niet helemaal over mijn ex heen. Bovendien loop ik al over door werk en privé. Weet niet of ik dit erbij kan hebben, maar wil ik het daardoor laten lopen?
Bovendien bekruipt me het gevoel dat ik alles moeilijker maak dan het is..
Graag hoor ik jullie mening. Alvast bedankt iig voor het lezen van dit lange verhaal.
In november is het stuk gelopen met mijn ex. We zijn elkaar blijven opzoeken, maar dan als vrienden. Mede om te kijken of het tussen ons nog zou kunnen werken, mede omdat we onze vriendschap veel waard vinden. Het punt is dat de aantrekkingskracht en liefde er absoluut is. Maar onze karakters lopen zo ver uiteen dat we beide op onze tenen gaan lopen om elkaar maar geen pijn te doen. Twee maanden geleden een heel moeilijk gesprek gehad, we zijn samen tot de conclusie gekomen dat een relatie beter is van niet. Maar waarom is dat zo verdomd moeilijk? Het is echt zo’n lief iemand, kan gewoon niets negatiefs over hem zeggen, vind hem een fantastisch persoon. Het is niet eerlijk dat het niet kan.. We hebben wel afgesproken te proberen als vrienden met elkaar om te blijven gaan, omdat we alles bij elkaar kwijt kunnen. En dat lukt aardig..
Een maand geleden kreeg ik opeens een sms van een kennis van me, die daarin aangaf dat hij me leuk vind. Erg lief, maar ik heb snel aangegeven dat dat m niet wordt. Niet alleen vanwege de timing, ik vind hem gewoon niet op die manier leuk.
En als het daar dan bij zou kunnen blijven. Twee weken geleden bleef ik logeren bij een goede vriend van me. We zien elkaar regelmatig en kennen elkaar al 8 jaar. Heb het altijd een leuke jongen gevonden, maar omdat we zulke goede vrienden zijn heb ik het nooit willen overwegen iets met het idee te doen. Daarbij komt dat toen we elkaar ontmoette zijn broer een oogje op me had. Daar is nooit iets mee gebeurd trouwens. Maar nu vertelde hij dat hij mij al een hele tijd erg leuk vindt, waardoor ik nu dus helemaal in de war ben. Want ja, ik denk dat het wederzijds is.. Maar ik ben nog niet helemaal over mijn ex heen. Bovendien loop ik al over door werk en privé. Weet niet of ik dit erbij kan hebben, maar wil ik het daardoor laten lopen?
Bovendien bekruipt me het gevoel dat ik alles moeilijker maak dan het is..
Graag hoor ik jullie mening. Alvast bedankt iig voor het lezen van dit lange verhaal.
donderdag 9 juli 2009 om 12:30
quote:ondertussen schreef op 09 juli 2009 @ 12:26:
Wat is het met mannen, als je het gevoel hebt dat je je leven op orde hebt en het leuk en goed is zo zonder relatie komen ze zich aanmelden?Mannen zijn allergisch voor vrouwen die met onverwerkte emotionele shit zitten. Dus die komen aanzetten als je daar een beetje uit bent.quote:Het is echt zo’n lief iemand, kan gewoon niets negatiefs over hem zeggen, vind hem een fantastisch persoon.Waarom zou een relatie niet kunnen dan?quote:Het is niet eerlijk dat het niet kan..Het leven is niet eerlijk.quote:Bovendien bekruipt me het gevoel dat ik alles moeilijker maak dan het is..Dat gevoel bekroop mij ook bij het lezen.
Wat is het met mannen, als je het gevoel hebt dat je je leven op orde hebt en het leuk en goed is zo zonder relatie komen ze zich aanmelden?Mannen zijn allergisch voor vrouwen die met onverwerkte emotionele shit zitten. Dus die komen aanzetten als je daar een beetje uit bent.quote:Het is echt zo’n lief iemand, kan gewoon niets negatiefs over hem zeggen, vind hem een fantastisch persoon.Waarom zou een relatie niet kunnen dan?quote:Het is niet eerlijk dat het niet kan..Het leven is niet eerlijk.quote:Bovendien bekruipt me het gevoel dat ik alles moeilijker maak dan het is..Dat gevoel bekroop mij ook bij het lezen.
donderdag 9 juli 2009 om 13:26
haha, vooral het laatste punt kun je weleens gelijk hebben.. Het is momenteel gewoon zo druk in mijn hoofd. Werk zo'n 50 uur per week of meer en heb een nieuw huisje waarvoor ik nog vanalles nodig heb. Doordat dat me allemaal al te veel wordt vind ik het helemaal moeilijk om het gedoe met die mannen er ook nog eens bij te krijgen. Vandaar dat ik voor mezelf ook het gevoel heb dat het nu wel even goed is zonder. Maarja.. wil ook niet weglopen voor iets dat helemaal geweldig kan zijn. Ben voornamelijk bang denk ik..
Met mijn ex werkt het niet omdat hij een heel emotioneel persoon is, zit snel tegen zijn eigen grenzen aan. Hoewel we elkaar heel goed aanvoelen en we alles bij elkaar kwijt kunnen, kan ik daar niet zo goed mee omgaan. Hij laat zich alles overkomen en kan niet zoveel hebben. Hierdoor loop ik snel op mijn tenen, want wil hem de ruimte geven zichzelf te zijn en hem geen pijn doen. Hij probeert op hetzelfde moment steeds meer te doen dan voor hem mogelijk, zodat hij mij niet teleurstelt. Hoe lief we elkaar ook vinden, onbewust veranderen we onzelf heel erg voor elkaar. Op zo'n manier dat we zelf ook niet meer happy zijn, maar het gaat ook niet goed zonder die veranderingen. Lang verhaal kort, het werkt niet.
Met mijn ex werkt het niet omdat hij een heel emotioneel persoon is, zit snel tegen zijn eigen grenzen aan. Hoewel we elkaar heel goed aanvoelen en we alles bij elkaar kwijt kunnen, kan ik daar niet zo goed mee omgaan. Hij laat zich alles overkomen en kan niet zoveel hebben. Hierdoor loop ik snel op mijn tenen, want wil hem de ruimte geven zichzelf te zijn en hem geen pijn doen. Hij probeert op hetzelfde moment steeds meer te doen dan voor hem mogelijk, zodat hij mij niet teleurstelt. Hoe lief we elkaar ook vinden, onbewust veranderen we onzelf heel erg voor elkaar. Op zo'n manier dat we zelf ook niet meer happy zijn, maar het gaat ook niet goed zonder die veranderingen. Lang verhaal kort, het werkt niet.
donderdag 9 juli 2009 om 13:26
Hey ondertussen,
Ik vind het eigenlijk heel herkenbaar wat je schrijft....Mijn relatie (van ruim 7 jaar) is ook sinds een paar maanden uit. Ik heb het daar heel erg moeilijk mee gehad, maar nu eindelijk zo ver dat ik lekker aan het genieten ben van het vrijgezellen leven. Ergens vind ik het heerlijk die vrijheid...lekker kunnen flirten, daten etc etc. Maar met 1 date lijkt het iets serieuzer te worden en dat benauwd mij echt ontzettend. Weet ook niet wat ik er mee aan moet, of ik er 'klaar' voor ben....Het stomme is dat ik die aandacht tegelijkertijd heel erg nodig heb, en ook kick op aandacht van mannen die niet te krijgen te zijn (en het bijvoorbeeld heel erg aantrek als mannen opeens niets meer laten horen....zie ander topic
. Maar goed, die jongen dus waarmee het serieuzer aan het worden is heeft aangegeven mij echt heel leuk te vinden en te willen 'wachten' totdat ik er wel klaar voor ben..Maar zelfs dat benauwd me...Zo stom!! Maar ik denk wel, en dat geldt ook voor jou denk ik, dat wij zo twijfelen doordat wij onze eerdere relatie nog niet hebben verwerkt. En dan kunnen we twee dingen doen: 1. eerst verwerken, lekker de vrijgezel uithangen en pas weer aan iets serieuzers beginnen als we er wel 'klaar' voor zijn voor ons gevoel OF 2. Niet zeuren en dingen niet zo moeilijk maken en dingen gewoon over ons heen laten komen.....Ik neis op dit moment naar het tweede en denk dat ik (en jij misschien ook wel) ook niet bij elk nieuw v'riendje' er van uitgaan dat dit voor lange tijd is...Het is leuk zolang het leuk is toch?? Maar goed, dat schrijf ik nu heel makkelijk zo op, maar ook dit voelt bij mij nog niet helemaal ok....Lekker moeilijk kunnen we het maken he?!
liefs
Ik vind het eigenlijk heel herkenbaar wat je schrijft....Mijn relatie (van ruim 7 jaar) is ook sinds een paar maanden uit. Ik heb het daar heel erg moeilijk mee gehad, maar nu eindelijk zo ver dat ik lekker aan het genieten ben van het vrijgezellen leven. Ergens vind ik het heerlijk die vrijheid...lekker kunnen flirten, daten etc etc. Maar met 1 date lijkt het iets serieuzer te worden en dat benauwd mij echt ontzettend. Weet ook niet wat ik er mee aan moet, of ik er 'klaar' voor ben....Het stomme is dat ik die aandacht tegelijkertijd heel erg nodig heb, en ook kick op aandacht van mannen die niet te krijgen te zijn (en het bijvoorbeeld heel erg aantrek als mannen opeens niets meer laten horen....zie ander topic
. Maar goed, die jongen dus waarmee het serieuzer aan het worden is heeft aangegeven mij echt heel leuk te vinden en te willen 'wachten' totdat ik er wel klaar voor ben..Maar zelfs dat benauwd me...Zo stom!! Maar ik denk wel, en dat geldt ook voor jou denk ik, dat wij zo twijfelen doordat wij onze eerdere relatie nog niet hebben verwerkt. En dan kunnen we twee dingen doen: 1. eerst verwerken, lekker de vrijgezel uithangen en pas weer aan iets serieuzers beginnen als we er wel 'klaar' voor zijn voor ons gevoel OF 2. Niet zeuren en dingen niet zo moeilijk maken en dingen gewoon over ons heen laten komen.....Ik neis op dit moment naar het tweede en denk dat ik (en jij misschien ook wel) ook niet bij elk nieuw v'riendje' er van uitgaan dat dit voor lange tijd is...Het is leuk zolang het leuk is toch?? Maar goed, dat schrijf ik nu heel makkelijk zo op, maar ook dit voelt bij mij nog niet helemaal ok....Lekker moeilijk kunnen we het maken he?!liefs
donderdag 9 juli 2009 om 17:58
Veel herkenning tijdens het lezen van dit topic (relatie van 6 jaar sinds half jaar uit, veel gedoe op het werk, mannen die ineens allemaal tegelijk geinteresseerd zijn) !
En hoe toevallig tijdens het lezen van dit topic staat ineens 1 van die mannen voor de deur....nl. een collega die al te kennen had gegeven dat hij mij leuk vond en die ik al (2x) verteld niet geinteresseerd te zijn, die al gehoord had van mijn andere date met een jongen (die overigens leuk was maar waarvan ik niet weet wat ik er mee moet). Hij gaat nu echt in de aanval ofzo! Sjezus!
Ben een beetje overvallen!
Vanmorgen al stond er een enorme bos bloemen op mijn bureau met bonbons en een kaart ernaast. Van diezelfde collega die net voor de deur stond. Ik heb hem vriendelijk bedankt gewoon enthousiast want ik vond het ook echt geweldig leuk om zo verrast te worden. Wie niet. Maar goed, nou zat ik net rustig op de bank bij te komen van de afgelopen week. Staat hij ineens voor het raam! Hij werkt hier sinds kort dichtbij. Hij is even binnen geweest. Vroeg een tweede keer of het wel uit kwam en toen heb ik hem gezegd dat het niet uitkwam. Ik ben net naar de haptotherapeut geweest en al genoeg om over na te denken. Heb hem dus de deur weer utigebonjourd. Daar ben ik dan wel weer trots op maar vervolgens zeg ik om lief gevonden te worden dat hij nu in elk geval weet waar ik woon en dat hij maar eens langs moet komen voor een kopje koffie.
Ik was hier al bang voor. Volgende week is mijn laatste werkdag (jaarcontract niet verlengd, op erg nare manier gegaan) dus ik had al zoiets verwacht, want daarna zien we elkaar niet meer. Of dat hij mij mee uit eten zou vragen en ik dan nee moest zeggen want wil geen verwachtingen scheppen...
Dit kan ik er echt niet bij hebben. Misschien beetje warrig geschreven maar ik ben er echt even van in de war. Ik zal maar proberen te denken dat ik er schijt aan moet hebben en aan mijzelf te denken. Ik hoef naar anderen toe geen verantwoording af te leggen! Zo dat helpt!
En hoe toevallig tijdens het lezen van dit topic staat ineens 1 van die mannen voor de deur....nl. een collega die al te kennen had gegeven dat hij mij leuk vond en die ik al (2x) verteld niet geinteresseerd te zijn, die al gehoord had van mijn andere date met een jongen (die overigens leuk was maar waarvan ik niet weet wat ik er mee moet). Hij gaat nu echt in de aanval ofzo! Sjezus!
Ben een beetje overvallen!
Vanmorgen al stond er een enorme bos bloemen op mijn bureau met bonbons en een kaart ernaast. Van diezelfde collega die net voor de deur stond. Ik heb hem vriendelijk bedankt gewoon enthousiast want ik vond het ook echt geweldig leuk om zo verrast te worden. Wie niet. Maar goed, nou zat ik net rustig op de bank bij te komen van de afgelopen week. Staat hij ineens voor het raam! Hij werkt hier sinds kort dichtbij. Hij is even binnen geweest. Vroeg een tweede keer of het wel uit kwam en toen heb ik hem gezegd dat het niet uitkwam. Ik ben net naar de haptotherapeut geweest en al genoeg om over na te denken. Heb hem dus de deur weer utigebonjourd. Daar ben ik dan wel weer trots op maar vervolgens zeg ik om lief gevonden te worden dat hij nu in elk geval weet waar ik woon en dat hij maar eens langs moet komen voor een kopje koffie.
Ik was hier al bang voor. Volgende week is mijn laatste werkdag (jaarcontract niet verlengd, op erg nare manier gegaan) dus ik had al zoiets verwacht, want daarna zien we elkaar niet meer. Of dat hij mij mee uit eten zou vragen en ik dan nee moest zeggen want wil geen verwachtingen scheppen...
Dit kan ik er echt niet bij hebben. Misschien beetje warrig geschreven maar ik ben er echt even van in de war. Ik zal maar proberen te denken dat ik er schijt aan moet hebben en aan mijzelf te denken. Ik hoef naar anderen toe geen verantwoording af te leggen! Zo dat helpt!
donderdag 9 juli 2009 om 18:04
Volgens mij ben jij doodsbang...
.. dat dit wel eens heftig zou kunnen worden.
... dat je teleurgesteld zou worden.
.. dat je je weer aan een man gaat binden.
Allemaal begrijpelijk, maar als deze man leuk is, en dat is wederzijds: GA ER DAN VOOR!
.. dat dit wel eens heftig zou kunnen worden.
... dat je teleurgesteld zou worden.
.. dat je je weer aan een man gaat binden.
Allemaal begrijpelijk, maar als deze man leuk is, en dat is wederzijds: GA ER DAN VOOR!
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
donderdag 9 juli 2009 om 18:15
Als je je afvraagt of je er wel klaar voor bent, ben je dan niet gewoon "not into him"?
ik denk dat als je je benauwd voelt door ( het gedrag van) een bepaalde man, hij. hoe lief, leuk en aardig ook, gewoon niet de juiste voor je is. misschien heb je teveel aan je hooft, misshien ben je nog druk met je ex, maar als je echt verliefd bent, dan ga je ervoor en twijfel je niet.
Als deze persoon echt bij je past en hij is al 8 jaar een goede vriend, dan is ie er over en half jaar ook nog wel.
ik denk dat als je je benauwd voelt door ( het gedrag van) een bepaalde man, hij. hoe lief, leuk en aardig ook, gewoon niet de juiste voor je is. misschien heb je teveel aan je hooft, misshien ben je nog druk met je ex, maar als je echt verliefd bent, dan ga je ervoor en twijfel je niet.
Als deze persoon echt bij je past en hij is al 8 jaar een goede vriend, dan is ie er over en half jaar ook nog wel.
donderdag 9 juli 2009 om 18:16
Wat ben jij zwaar op de hand zeg!! Of zal ik zeggen; aanstelster? Doe eens niet zo moeilijk. Wat nou relatie? Je hebt nog niet eens verkering of gezoend....toch?! Leuk hoor dat een man een liefdesverklaring geeft, maar jij vindt hem wèl leuk en wèl aardig..dus..vanwaar de haast?! Wacht er maar even mee, ga eerst eens ademhalen en bedenken wat jij wilt!!
donderdag 9 juli 2009 om 20:10
Ga wat leuks doen met zijn tweeen. En als dat leuk is, nog 1x. En als dat leuk is nog 1x. En voor je het weet zit je met zijn tweeen oud en grijs onder de boompjes in het park. En bekruipt het gevoel na date 1, of 2 of 3 of whatever... dit is het niet.. nou heb je het iig uitgeprobeerd en ga je verder... it's so simple!
donderdag 9 juli 2009 om 20:17
Als je echt, echt, echt verliefd bent, heb je tijd en ruimte in je hoofd en je leven.
Daar geloof ik in.
Als je van te voren moet gaan bedenken of het nu wel uitkomt en of je eea al verwerkt hebt, ben je denk ik niet zo verliefd.
En dat hoeft ook niet, maar dan moet je ook niet meteen nadenken over een 'relatie' en weet ik wat nog meer. In het geval van 'niet-helemaal-zeker-verliefd-zijn' sluit ik me aan bij riedel.
Daar geloof ik in.
Als je van te voren moet gaan bedenken of het nu wel uitkomt en of je eea al verwerkt hebt, ben je denk ik niet zo verliefd.
En dat hoeft ook niet, maar dan moet je ook niet meteen nadenken over een 'relatie' en weet ik wat nog meer. In het geval van 'niet-helemaal-zeker-verliefd-zijn' sluit ik me aan bij riedel.
vrijdag 10 juli 2009 om 13:59
Heb dat weleens vaker, dat ik teveel op de zaken vooruit ga denken. Sta momenteel onder behoorlijk wat druk op mijn werk en merk dat ik echt over alles ga liggen malen 's avonds..
Maar gisteren belde hij en dat was zo gezellig! Hebben afgesproken elkaar dit weekend te zien, ook al had ik daar aanvankelijk helemaal geen tijd voor. Daar heb je idd een punt Wallace, wilde er gewoon ook echt de tijd voor maken..
Het hoeft ook niet op stel en sprong superserieus te worden. Wil alleen niet zomaar een goede vriendschap op het spel zetten door ergens in te stappen waar ik vooraf al niet helemaal achter sta..
Moet denk ik de riemen maar iets laten vieren, merk namelijk dat mijn gedachten nogal eens afdwalen.. En moet zeggen dat dat best helpt in zo'n drukke periode, wordt er iig een stuk rustiger van..
@ monroe, ga dat dus maar eens proberen, niet alles uitdenken en go with the flow.. benieuwd of dat werkt..
Maar gisteren belde hij en dat was zo gezellig! Hebben afgesproken elkaar dit weekend te zien, ook al had ik daar aanvankelijk helemaal geen tijd voor. Daar heb je idd een punt Wallace, wilde er gewoon ook echt de tijd voor maken..
Het hoeft ook niet op stel en sprong superserieus te worden. Wil alleen niet zomaar een goede vriendschap op het spel zetten door ergens in te stappen waar ik vooraf al niet helemaal achter sta..
Moet denk ik de riemen maar iets laten vieren, merk namelijk dat mijn gedachten nogal eens afdwalen.. En moet zeggen dat dat best helpt in zo'n drukke periode, wordt er iig een stuk rustiger van..
@ monroe, ga dat dus maar eens proberen, niet alles uitdenken en go with the flow.. benieuwd of dat werkt..
