Neem ik die nieuwe baan?? of niet.....
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 19:14
            
                            
                                                             
                                Hoi allemaal,
Ik ben lang werkzaam geweest in de zorg in een bepaalde functie. Dit vond ik erg leuk. 1,5 jaar geleden ben ik door reorganisatie mijn functie kwijt geraakt. Ik kon binnen de organisatie geen leuke nieuwe baan krijgen dus heb verder gesolliciteerd. Een jaar geleden ben ik gaan werken binnen de re-integratie. Een anders soort functie.
Het bedrijf waar ik nu werk is heel goed voor zijn werknemers. Ik heb prive ook een zwaar jaar achter de rug, ben nu alleenstaande moeder van 2 jonge kinderen. Met deze situatie wordt veel rekening gehouden. De sfeer van het bedrijf bevalt me ook erg goed. Wat me wel enorm tegenstaat is het feit dat ik een solofunctie heb die ik vanuit mijn huis uitoefen. Dit is uiteraard handig ivm eigen vrijheid van inplannen etc. Maar ik voel me echt eenzaam tijdens mijn werkdagen. Ik zit de hele dag alleen en heb dan afspraken met klanten voor mijn werk. Ik zie mijn collega's alleen tijdens georganiseerde overleggen.
Omdat de privesituatie ook heel veel van mijn energie vraagt merk ik dat ik mijn werk ook maar halfslachtig uitvoer. Dit voelt niet lekker.
Deze week zag ik ineens een advertentie. Het ging om een functie weer binnen de zorgsector. In een impuls mijn cv en een brief gemaild. Meteen reactie. Vanmorgen op gesprek geweest en net telefoon dat ze me ERG graag willen hebben. Ze willen me ook een bepaald takenpakket geven wat heel erg aansluit op mijn ervaring en interesse.
Nu moet ik begin volgende week terugbellen om de knoop door te hakken.
HELP ik weet het niet??? ik heb veel geïnvesteerd in mijn huidige baan, heel veel geleerd, lieve collega's. Er is in mij geinvesteerd.
Ik heb nu vrijheid, in de nieuwe functie veel minder, maar vast meer voldoening omdat ik mijn werk beter uitvoer.
Ik krijg ook extra coaching vanuit mijn huidige werk omdat het niet zo lekker gaat, en omdat ik burn-out verschijnselen begin te vertonen.
Zo lastig om vanuit dit moment, deze situatie een knoop door te moeten hakken.
Iemand tips? hoe kom ik er nou achter wat ik wil in deze?
 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            
                                                                                                                                        
                    Ik ben lang werkzaam geweest in de zorg in een bepaalde functie. Dit vond ik erg leuk. 1,5 jaar geleden ben ik door reorganisatie mijn functie kwijt geraakt. Ik kon binnen de organisatie geen leuke nieuwe baan krijgen dus heb verder gesolliciteerd. Een jaar geleden ben ik gaan werken binnen de re-integratie. Een anders soort functie.
Het bedrijf waar ik nu werk is heel goed voor zijn werknemers. Ik heb prive ook een zwaar jaar achter de rug, ben nu alleenstaande moeder van 2 jonge kinderen. Met deze situatie wordt veel rekening gehouden. De sfeer van het bedrijf bevalt me ook erg goed. Wat me wel enorm tegenstaat is het feit dat ik een solofunctie heb die ik vanuit mijn huis uitoefen. Dit is uiteraard handig ivm eigen vrijheid van inplannen etc. Maar ik voel me echt eenzaam tijdens mijn werkdagen. Ik zit de hele dag alleen en heb dan afspraken met klanten voor mijn werk. Ik zie mijn collega's alleen tijdens georganiseerde overleggen.
Omdat de privesituatie ook heel veel van mijn energie vraagt merk ik dat ik mijn werk ook maar halfslachtig uitvoer. Dit voelt niet lekker.
Deze week zag ik ineens een advertentie. Het ging om een functie weer binnen de zorgsector. In een impuls mijn cv en een brief gemaild. Meteen reactie. Vanmorgen op gesprek geweest en net telefoon dat ze me ERG graag willen hebben. Ze willen me ook een bepaald takenpakket geven wat heel erg aansluit op mijn ervaring en interesse.
Nu moet ik begin volgende week terugbellen om de knoop door te hakken.
HELP ik weet het niet??? ik heb veel geïnvesteerd in mijn huidige baan, heel veel geleerd, lieve collega's. Er is in mij geinvesteerd.
Ik heb nu vrijheid, in de nieuwe functie veel minder, maar vast meer voldoening omdat ik mijn werk beter uitvoer.
Ik krijg ook extra coaching vanuit mijn huidige werk omdat het niet zo lekker gaat, en omdat ik burn-out verschijnselen begin te vertonen.
Zo lastig om vanuit dit moment, deze situatie een knoop door te moeten hakken.
Iemand tips? hoe kom ik er nou achter wat ik wil in deze?
                                
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 19:21
            
                            
                                                             
                                Hallo Hangmat,
Je geeft aan dat je prive situatie veel energie vraagt en dat je burn-out verschijnselen begint te vertonen. Kun je op deze manier wel goed aan een nieuwe baan beginnen? Een nieuwe baan vraagt ook veel energie.Misschien is het juist lekker dat je het werk dat je nu hebt beheerst. Is het niet mogelijk om bij je huidige werkgever bij collega's te zitten als je op kantoor werkt? (al hebben die een andere functie) Veel succes met je keuze.
                    Je geeft aan dat je prive situatie veel energie vraagt en dat je burn-out verschijnselen begint te vertonen. Kun je op deze manier wel goed aan een nieuwe baan beginnen? Een nieuwe baan vraagt ook veel energie.Misschien is het juist lekker dat je het werk dat je nu hebt beheerst. Is het niet mogelijk om bij je huidige werkgever bij collega's te zitten als je op kantoor werkt? (al hebben die een andere functie) Veel succes met je keuze.
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 19:27
            
                            
                                                             
                                @ Brookers,
Dat is ook een punt inderdaad, Ik weet niet of ik nou gewoon weg wil vluchten van mijn huidige situatie, Ik weet dus ook niet of ik de energie heb om opnieuw te beginnen. Aan de andere kant krijg ik mijn huidige baan niet goed in de vingers en heeft de nieuwe baan veel meer bekends voor mij. De reden van de (bijna)burn out is ook de combinatie van mijn werk en de privesituatie. Maar het is een beetje een kip en ei verhaal.
Het samen op een kantoor werken zit er gewoon niet in. Op zo'n manier wordt er nou eenmaal gewerkt bij "ons". Ik ga wel eens een middagje bij een college thuis werken, maar dat is ongeveer 1 x per week.
Zo'n lijstje moet ik in ieder geval gaan maken.
Ik weet gewoon niet zo goed wat me drijft, of ik nou vlucht of dat de nieuwe baan echt beter voor me is *zucht*
                    Dat is ook een punt inderdaad, Ik weet niet of ik nou gewoon weg wil vluchten van mijn huidige situatie, Ik weet dus ook niet of ik de energie heb om opnieuw te beginnen. Aan de andere kant krijg ik mijn huidige baan niet goed in de vingers en heeft de nieuwe baan veel meer bekends voor mij. De reden van de (bijna)burn out is ook de combinatie van mijn werk en de privesituatie. Maar het is een beetje een kip en ei verhaal.
Het samen op een kantoor werken zit er gewoon niet in. Op zo'n manier wordt er nou eenmaal gewerkt bij "ons". Ik ga wel eens een middagje bij een college thuis werken, maar dat is ongeveer 1 x per week.
Zo'n lijstje moet ik in ieder geval gaan maken.
Ik weet gewoon niet zo goed wat me drijft, of ik nou vlucht of dat de nieuwe baan echt beter voor me is *zucht*
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 19:32
            
                            
                                                             
                    
                                
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 20:01
            
                            
                                                             
                                Ook hier een alleenstaande moeder met ongeveer dezelfde dillemma's net achter mijn rug. De afgelopen tijd heeft veel energie van mijn prive leven gevraagd. Mijn werkgever heeft hierin altijd goed meegedacht en heeft altijd voor mij klaar gestaan. Echter de functie die ik vervulde vond ik niet uitdagend genoeg en de cultuur van de onderneming vond ik al helemaal drie keer niets. Ik ging ook richting een burn out van de verveling op het werk en de stress die daar dan weer bij hoort. 
Onlangs heb ik een nieuwe baan geaccepteerd en per 1 augustus ga ik beginnen. Hoe dit allemaal precies te combineren valt kan ik nu nog niet zeggen. Het lijkt wel te lukken maar de fine tuning zal nog wel enige tijd nodig hebben.
En weet je? ik krijg bakken energie van deze beslissing!!! Ik heb er zin in! nieuwe mensen en nieuwe dingen..........een hele uitdaging maar ik ga hem aan.
Kijk naar jezelf en wat jij nodig hebt om je lekker bij te voelen. Als die nieuwe functie jou de energie geeft om je fijn te voelen ben je ook een leukere moeder voor de kinderen. en ja............het is best spannend om bepaalde zekerheden los te laten maar als je wilt dat het goed komt dan komt het ook best wel goed!
                    Onlangs heb ik een nieuwe baan geaccepteerd en per 1 augustus ga ik beginnen. Hoe dit allemaal precies te combineren valt kan ik nu nog niet zeggen. Het lijkt wel te lukken maar de fine tuning zal nog wel enige tijd nodig hebben.
En weet je? ik krijg bakken energie van deze beslissing!!! Ik heb er zin in! nieuwe mensen en nieuwe dingen..........een hele uitdaging maar ik ga hem aan.
Kijk naar jezelf en wat jij nodig hebt om je lekker bij te voelen. Als die nieuwe functie jou de energie geeft om je fijn te voelen ben je ook een leukere moeder voor de kinderen. en ja............het is best spannend om bepaalde zekerheden los te laten maar als je wilt dat het goed komt dan komt het ook best wel goed!
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 20:15
            
                            
                                                             
                                Noem me een pessimist maar ik vind het echt een groot risico.  Vanwege de crisis (van vaste baan naar iets met een proeftijd) en omdat TO aangeeft dat het een combinatie van werk EN prive is. In het gunstigste geval haalt ze meer energie uit de nieuwe baan maar geeft dat prive ook meer lucht? Niet meer thuis werken geeft een hoop organisatorische stress met kinderen lijkt me (meer regelen)?
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                                        
                    
                                
            
                                
              donderdag 9 juli 2009 om 21:07
            
                            
                                
                                Ha Hangmat,
Tot je een-na-laatste alinea dacht ik 'wegwezen'. De woorden 'coaching', 'niet zo lekker' en 'burn-out' brachten me echter op een andere gedachten.
Je situatie is nu niet stabiel en dat is geen goed beginpunt voor verandering. Je hebt ook nogal wat voor je kiezen gekregen. Maak, juist nu, gebruik van het begrip van je huidige werkgever! Neem de tijd om er weer bovenop te komen en je goed in je vel te gaan voelen. En ga dan pas weer nadenken over je carriere.
Wil je dan nog weg, dan is het niet te laat. Maar ga je nu weg en blijkt het achteraf een vlucht te zijn geweest, dan ben je die mooie baan kwijt.
Veel succes met beslissen!
                    Tot je een-na-laatste alinea dacht ik 'wegwezen'. De woorden 'coaching', 'niet zo lekker' en 'burn-out' brachten me echter op een andere gedachten.
Je situatie is nu niet stabiel en dat is geen goed beginpunt voor verandering. Je hebt ook nogal wat voor je kiezen gekregen. Maak, juist nu, gebruik van het begrip van je huidige werkgever! Neem de tijd om er weer bovenop te komen en je goed in je vel te gaan voelen. En ga dan pas weer nadenken over je carriere.
Wil je dan nog weg, dan is het niet te laat. Maar ga je nu weg en blijkt het achteraf een vlucht te zijn geweest, dan ben je die mooie baan kwijt.
Veel succes met beslissen!
            
                                
              vrijdag 10 juli 2009 om 10:19
            
                            
                                                             
                                bedankt voor de reacties.
Ik heb er flink van wakker gelegen vanacht. Ik wordt gek van het piekeren. Qua organisatie voor thuis maakt het niet uit. Ik heb nu ook opvang voor mijn werkdagen. Alleen op die dagen kan ik de puf niet opbrengen om ook daadwerkelijk aan het werk te gaan. Ik denk dat ik een meer stimulerende omgeving nodig heb om wel actief te worden.
Voor de vakanties wordt de opvang denk ik wel lastiger. Weet iemand of buitenschoolse opvang ook gewoon doorgaat tijdens de schoolvakanties? en of dat dan voor hele dagen is? de oudste zal in januari naar school gaan namenlijk.
Wat hemalover zegt is ook zo. Ik krijg die ruimte en daar maak ik graag gebruik van. Ik ben gewoon zo aan het twijfelen of mijn huidige werk toch ook niet medeoorzaak is van mijn "burn-out" verschijnselen nu. Ik kan maar weinig dingen bedenken die ik inhoudelijk leuk vind aan mijn baan nu. Ik zie tegen elke afpraak op. Maar het bedrijf is echt super, heel goed voor de werknemers en qua arbeidsvoorwaarden. En de vrijheid natuurlijk....
                    Ik heb er flink van wakker gelegen vanacht. Ik wordt gek van het piekeren. Qua organisatie voor thuis maakt het niet uit. Ik heb nu ook opvang voor mijn werkdagen. Alleen op die dagen kan ik de puf niet opbrengen om ook daadwerkelijk aan het werk te gaan. Ik denk dat ik een meer stimulerende omgeving nodig heb om wel actief te worden.
Voor de vakanties wordt de opvang denk ik wel lastiger. Weet iemand of buitenschoolse opvang ook gewoon doorgaat tijdens de schoolvakanties? en of dat dan voor hele dagen is? de oudste zal in januari naar school gaan namenlijk.
Wat hemalover zegt is ook zo. Ik krijg die ruimte en daar maak ik graag gebruik van. Ik ben gewoon zo aan het twijfelen of mijn huidige werk toch ook niet medeoorzaak is van mijn "burn-out" verschijnselen nu. Ik kan maar weinig dingen bedenken die ik inhoudelijk leuk vind aan mijn baan nu. Ik zie tegen elke afpraak op. Maar het bedrijf is echt super, heel goed voor de werknemers en qua arbeidsvoorwaarden. En de vrijheid natuurlijk....
            
                                
              vrijdag 10 juli 2009 om 14:44
            
                            
                                                             
                                Mijn bedrijf is ook super, maar ik heb ook een erg zelfstandige functie. dwz ook altijd alleen op een verder leeg kantoor. Mij kost dat erg veel energie. Kan mezelf zo ook moeilijk motiveren. Ik zou persoonlijk nu eerder kiezen voor een wat minder leuk bedrijf, maar wel met een leuke functie en leuke collega's. Maarja de keuze is aan jou. Als je denkt dat je werk ook mede-oorzaak is van je bijna burn-out kan een nieuwe functie misschien weer nieuwe energie geven.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                
                                                                                                                                        
                    
            
                                
              vrijdag 10 juli 2009 om 16:15
            
                            
                                                             
                                Alles wat je positief vindt aan je huidige baan klinkt rationeel. Je vindt het er gewoon niet leuk, maar het lijkt wel of je argumenten zoekt om jezelf te overtuigen dat je heus beter kunt blijven. 
Je neemt natuurlijk een risico als je gaat. Maar als je blijft hangen in onbevredigend werk terwijl de eerste burn-outverschijnselen zich al aandienen, neem je volgens mij net zo goed een risico. Je zult hoe dan ook iets moeten veranderen om uit deze futloze situatie te komen. Die nieuwe baan lijkt mij juist een prachtige kans. Maar je moet het wel durven.
                    Je neemt natuurlijk een risico als je gaat. Maar als je blijft hangen in onbevredigend werk terwijl de eerste burn-outverschijnselen zich al aandienen, neem je volgens mij net zo goed een risico. Je zult hoe dan ook iets moeten veranderen om uit deze futloze situatie te komen. Die nieuwe baan lijkt mij juist een prachtige kans. Maar je moet het wel durven.
            
                                
              vrijdag 10 juli 2009 om 18:06
            
                            
                                                             
                                quote:Hangmat schreef op 09 juli 2009 @ 19:27:
@ Brookers,
Zo'n lijstje moet ik in ieder geval gaan maken.
Ik weet gewoon niet zo goed wat me drijft, of ik nou vlucht of dat de nieuwe baan echt beter voor me is *zucht*
Misschien gewoon ook een beetje van allebei?
Ik zou zeker de plussen/minnen lijstjes gaan maken. Het grootste minpunt gaat zijn dat je praktisch gezien de opvang voor je kinderen moet zien te kunnen regelen terwijl dat nu blijkbaar geen probleem was.
Het grootste pluspunt dat je tenminste weer vaker collega's om je heen gaat krijgen en dat dit echt een baan is waarbij je het idee hebt dat je je ei kwijt gaat kunnen wat je nu niet lijkt te hebben?
Maar goed, zo zullen er nog heel veel persoonlijke punten zijn en het is een kwestie van wegen hoe zwaar bepaalde punten wegen en wat uiteindelijk voor jezelf het belangrijkste is. Een lijstje kan je veel inzicht geven in wat je zelf wilt.
En van baan switchen als je privé het heel erg moeilijk gehad hebt is een risico. Ik weet niet of je onder begeleiding van een psych bent of zo, anders zou ik het ook eens met hem/haar bespreken.
                    @ Brookers,
Zo'n lijstje moet ik in ieder geval gaan maken.
Ik weet gewoon niet zo goed wat me drijft, of ik nou vlucht of dat de nieuwe baan echt beter voor me is *zucht*
Misschien gewoon ook een beetje van allebei?
Ik zou zeker de plussen/minnen lijstjes gaan maken. Het grootste minpunt gaat zijn dat je praktisch gezien de opvang voor je kinderen moet zien te kunnen regelen terwijl dat nu blijkbaar geen probleem was.
Het grootste pluspunt dat je tenminste weer vaker collega's om je heen gaat krijgen en dat dit echt een baan is waarbij je het idee hebt dat je je ei kwijt gaat kunnen wat je nu niet lijkt te hebben?
Maar goed, zo zullen er nog heel veel persoonlijke punten zijn en het is een kwestie van wegen hoe zwaar bepaalde punten wegen en wat uiteindelijk voor jezelf het belangrijkste is. Een lijstje kan je veel inzicht geven in wat je zelf wilt.
En van baan switchen als je privé het heel erg moeilijk gehad hebt is een risico. Ik weet niet of je onder begeleiding van een psych bent of zo, anders zou ik het ook eens met hem/haar bespreken.
                                
            
                                
              vrijdag 10 juli 2009 om 22:34
            
                            
                                
                                Hangmat, misschien kun je de stappen die je wil/moet nemen in een plan verwerken?
Je geeft aan dat je niet goed in je vel zit en vermoed zelf dat je (bijna) een burnout te pakken hebt. Dan is het misschien wel verstandig om allereerst te kiezen voor begeleiding of behandeling. Je schrijft dat je coaching krijgt vanuit je werk, is dat nu voldoende? Ik zou me bijvoorbeeld voor kunnen stellen dat het daar moelijk is om open te zijn over de twijfels over je baan en je prive leven. Zou het wat zijn om met een coach of psycholoog te praten, buiten het werk om?
Dan zou je de begeleiding/behandeling als eerste stap kunnen zien. Als jij je sterker voelt, kun je ook een betere beslissing nemen. Dan wordt het makkelijker om de volgende stap te nemen. Je kunt dit bijvoorbeeld aan tijd verbinden. Dan spreek je met jezelf af dat je een half jaar de tijd hebt om aan jezelf te sleutelen en dat je dan een beslissing neemt omtrent je werk.
Over de BSO, die zijn geloof ik wel open tijdens de zomervakantie. Even informeren in de buurt?
Denk je dat je dit werk leuk zou KUNNEN gaan vinden als je beter in je vel zou zitten?
                    Je geeft aan dat je niet goed in je vel zit en vermoed zelf dat je (bijna) een burnout te pakken hebt. Dan is het misschien wel verstandig om allereerst te kiezen voor begeleiding of behandeling. Je schrijft dat je coaching krijgt vanuit je werk, is dat nu voldoende? Ik zou me bijvoorbeeld voor kunnen stellen dat het daar moelijk is om open te zijn over de twijfels over je baan en je prive leven. Zou het wat zijn om met een coach of psycholoog te praten, buiten het werk om?
Dan zou je de begeleiding/behandeling als eerste stap kunnen zien. Als jij je sterker voelt, kun je ook een betere beslissing nemen. Dan wordt het makkelijker om de volgende stap te nemen. Je kunt dit bijvoorbeeld aan tijd verbinden. Dan spreek je met jezelf af dat je een half jaar de tijd hebt om aan jezelf te sleutelen en dat je dan een beslissing neemt omtrent je werk.
Over de BSO, die zijn geloof ik wel open tijdens de zomervakantie. Even informeren in de buurt?
Denk je dat je dit werk leuk zou KUNNEN gaan vinden als je beter in je vel zou zitten?
            
                                
              zaterdag 11 juli 2009 om 09:22
            
                            
                                                             
                                quote:Hangmat schreef op 10 juli 2009 @ 10:19:
bedankt voor de reacties.
Ik heb er flink van wakker gelegen vanacht. Ik wordt gek van het piekeren. Qua organisatie voor thuis maakt het niet uit. Ik heb nu ook opvang voor mijn werkdagen. Alleen op die dagen kan ik de puf niet opbrengen om ook daadwerkelijk aan het werk te gaan. Ik denk dat ik een meer stimulerende omgeving nodig heb om wel actief te worden.
Voor de vakanties wordt de opvang denk ik wel lastiger. Weet iemand of buitenschoolse opvang ook gewoon doorgaat tijdens de schoolvakanties? en of dat dan voor hele dagen is? de oudste zal in januari naar school gaan namenlijk.
Bij mijn opvang kan ik extra 10 weken vakantie in kopen. Deze vakantieopvang is dan voor hele dagen. Dat kan je er dus niet van weer houden. Wellicht is dit bij jullie ook goed geregeld. Bovendien gaat mijn dochter met de opvang 1 keer per week naar tennisles en 1 keer per week naar ballet. Dit scheelt mij tijd en energie om nog eens naast mijn werk naar haar sportactiviteiten te rijden. Misschien een ideetje voor jou?
Voor mij is het gebleken dat juist de nieuwe baan mij veel energie geeft. Ook ik had echt geen fut meer in mijn oude job en raakte eigenlijk daar meer energie van kwijt dan dat het mij gaf.
De situatie op de markt is nou ook weer niet dusdanig dat er geen enkele job te krijgen is. Mocht jouw nieuwe baan niet brengen wat je ervan gehoopt had dan kun je toch weer verder kijken? Er komen met een nieuwe baan nieuwe mensen en dingen op je pad en het opent weer hele nieuwe deuren. Dat geeft mij in ieder geval weer het gevoel dat ik LEEF. ............. en met die situatie op de markt komt het vast ook weer helemaal goed Slechter dan nu kan vast niet dus het kan alleen maar beter gaan!
                    bedankt voor de reacties.
Ik heb er flink van wakker gelegen vanacht. Ik wordt gek van het piekeren. Qua organisatie voor thuis maakt het niet uit. Ik heb nu ook opvang voor mijn werkdagen. Alleen op die dagen kan ik de puf niet opbrengen om ook daadwerkelijk aan het werk te gaan. Ik denk dat ik een meer stimulerende omgeving nodig heb om wel actief te worden.
Voor de vakanties wordt de opvang denk ik wel lastiger. Weet iemand of buitenschoolse opvang ook gewoon doorgaat tijdens de schoolvakanties? en of dat dan voor hele dagen is? de oudste zal in januari naar school gaan namenlijk.
Bij mijn opvang kan ik extra 10 weken vakantie in kopen. Deze vakantieopvang is dan voor hele dagen. Dat kan je er dus niet van weer houden. Wellicht is dit bij jullie ook goed geregeld. Bovendien gaat mijn dochter met de opvang 1 keer per week naar tennisles en 1 keer per week naar ballet. Dit scheelt mij tijd en energie om nog eens naast mijn werk naar haar sportactiviteiten te rijden. Misschien een ideetje voor jou?
Voor mij is het gebleken dat juist de nieuwe baan mij veel energie geeft. Ook ik had echt geen fut meer in mijn oude job en raakte eigenlijk daar meer energie van kwijt dan dat het mij gaf.
De situatie op de markt is nou ook weer niet dusdanig dat er geen enkele job te krijgen is. Mocht jouw nieuwe baan niet brengen wat je ervan gehoopt had dan kun je toch weer verder kijken? Er komen met een nieuwe baan nieuwe mensen en dingen op je pad en het opent weer hele nieuwe deuren. Dat geeft mij in ieder geval weer het gevoel dat ik LEEF. ............. en met die situatie op de markt komt het vast ook weer helemaal goed Slechter dan nu kan vast niet dus het kan alleen maar beter gaan!
            
                                
              dinsdag 14 juli 2009 om 09:29
            
                            
                                                             
                                Hoi allemaal,
Ik heb uiteindelijk toch besloten om te blijven zitten waar ik zit voorlopig. Het ging me te hard, de druk lag er enorm op.
Na lijstjes maken en wikken en wegen begon ook wel zwaar te wegen het feit dat ik wel erg blij was om uit de zorgsector te zijn. Ook het feit dat dat ik nu zo slecht in mijn vel zit is een factor die mee speelt in de beslissing. Ik ga eerst wat "aan mezelf doen" en daarna bekijken of deze baan me echt niet kan brengen wat ik nodig heb.
Ik ben trouwens (voor inspiratie hehe) zondag naar de kerk gegaan en het thema van de dienst was: "Wie van richting wil veranderen moet eerst stoppen". Hoe toepasselijk. Het ging erom dat mensen te snel van het een naar het ander over stappen en maar doorhollen terwijl we feitelijk rust nodig hebben om tot goede beslissingen te komen.
Bedankt voor al jullie adviezen.
                    Ik heb uiteindelijk toch besloten om te blijven zitten waar ik zit voorlopig. Het ging me te hard, de druk lag er enorm op.
Na lijstjes maken en wikken en wegen begon ook wel zwaar te wegen het feit dat ik wel erg blij was om uit de zorgsector te zijn. Ook het feit dat dat ik nu zo slecht in mijn vel zit is een factor die mee speelt in de beslissing. Ik ga eerst wat "aan mezelf doen" en daarna bekijken of deze baan me echt niet kan brengen wat ik nodig heb.
Ik ben trouwens (voor inspiratie hehe) zondag naar de kerk gegaan en het thema van de dienst was: "Wie van richting wil veranderen moet eerst stoppen". Hoe toepasselijk. Het ging erom dat mensen te snel van het een naar het ander over stappen en maar doorhollen terwijl we feitelijk rust nodig hebben om tot goede beslissingen te komen.
Bedankt voor al jullie adviezen.
                                
            
                                
              dinsdag 14 juli 2009 om 23:59
            
                            
                                
                                Ha Hangmat,
Goede beslissing, denk ik! Weg kun je altijd nog. 'Toevallig' dat het in de kerk min of meer over hetzelfde thema ging. Ik kan me er wel in vinden. Er zijn op alle levensterreinen zoveel keuzes mogelijk dat we soms maar een beetje van het ene naar het andere rennen. Eerst afsluiten, stilstaan en nadenken is zo gek nog niet .
Ik hoop dat je je de komende tijd wat sterker zult gaan voelen! Succes!
                    Goede beslissing, denk ik! Weg kun je altijd nog. 'Toevallig' dat het in de kerk min of meer over hetzelfde thema ging. Ik kan me er wel in vinden. Er zijn op alle levensterreinen zoveel keuzes mogelijk dat we soms maar een beetje van het ene naar het andere rennen. Eerst afsluiten, stilstaan en nadenken is zo gek nog niet .
Ik hoop dat je je de komende tijd wat sterker zult gaan voelen! Succes!