Kinderen
alle pijlers
Zwanger afstuderen
woensdag 15 juli 2009 om 10:59
Hallo allemaal,
Ik ga in september aan mijn master antropologie, dus aan het laatste jaar van mijn studie beginnen. Mijn vriend en ik hebben een zeer grote kinderwens en zijn nu serieus aan het overwegen om binnenkort met de pil te stoppen. Als ik er alleen al aan denk word ik helemaal gelukkig.
Het idee is nu om rond september te stoppen met de pil, een maandje te detoxen van de hormonen en dan zwanger proberen te worden. Dit zou inhouden dat ik in ieder geval pas na 1 juli (einde van studie) zou bevallen.
... alleen ik zit met een aantal vragen en dilemma's.
Ten eerste ben ik bang dat ik straks geen baan kan vinden. In deze tijd is het sowieso al lastig een baan te vinden, en als zwangere vrouw/ nieuwe moeder lijkt dit me nog moeilijker. Aan de andere kant lijkt het me juist fijn om in mijn studietijd zwanger te zijn omdat je (vooral aan de uni) niet dagelijks naar school hoeft en veel thuis kan doen.
Heeft iemand van jullie ervaring met een dergelijke situatie?
Weet iemand hoe dat zit met financiële compensaties... mijn studiefinanciering houdt natuurlijk op in Juli en ik heb nu een bijbaantje waarmee ik slechts 300 euro verdien per maand. Mijn vriend werkt fulltime en heeft een behoorlijk riant salaris, maar ik wil eigenlijk niet volledig afhankelijk zijn van hem.
Ik ga in september aan mijn master antropologie, dus aan het laatste jaar van mijn studie beginnen. Mijn vriend en ik hebben een zeer grote kinderwens en zijn nu serieus aan het overwegen om binnenkort met de pil te stoppen. Als ik er alleen al aan denk word ik helemaal gelukkig.
Het idee is nu om rond september te stoppen met de pil, een maandje te detoxen van de hormonen en dan zwanger proberen te worden. Dit zou inhouden dat ik in ieder geval pas na 1 juli (einde van studie) zou bevallen.
... alleen ik zit met een aantal vragen en dilemma's.
Ten eerste ben ik bang dat ik straks geen baan kan vinden. In deze tijd is het sowieso al lastig een baan te vinden, en als zwangere vrouw/ nieuwe moeder lijkt dit me nog moeilijker. Aan de andere kant lijkt het me juist fijn om in mijn studietijd zwanger te zijn omdat je (vooral aan de uni) niet dagelijks naar school hoeft en veel thuis kan doen.
Heeft iemand van jullie ervaring met een dergelijke situatie?
Weet iemand hoe dat zit met financiële compensaties... mijn studiefinanciering houdt natuurlijk op in Juli en ik heb nu een bijbaantje waarmee ik slechts 300 euro verdien per maand. Mijn vriend werkt fulltime en heeft een behoorlijk riant salaris, maar ik wil eigenlijk niet volledig afhankelijk zijn van hem.
woensdag 15 juli 2009 om 13:23
In het tweede jaar van mijn HBO-studie zwangergeraakt.
In het derde jaar november werd onze dochter geboren.
Ik heb een week na de uitgerekende datum nog een tentamenweek gehad (en alles gehaald).
Na de kerst ben ik gewoon weer verder gegaan.
Ik heb dus 3 weken 'gemist'. Verder gewoon in 4 jaar afgestudeerd.
Mijn vriend op de uni ook. Daarna is hij blijven studeren (voltijd vierjaarse HBO-studie) en nét 1 juli 2009 afgestudeerd.
In september begin ik weer met een full-time studie.
O ja, ondertussen nóg twee kinderen gekregen... de jongste is nu 8 maanden.
Het kan dus wel, maar dat moet je wel, zoals ik destijds, perfecte zwangerschappen, bevallingen én compleet 'normale' kinderen krijgen.
Ik had erg veel geluk, doorzettingsvermogen, discipline én een groot sociaal netwerk ivm opvang ed.
Succes met je keuze!
Ram
In het derde jaar november werd onze dochter geboren.
Ik heb een week na de uitgerekende datum nog een tentamenweek gehad (en alles gehaald).
Na de kerst ben ik gewoon weer verder gegaan.
Ik heb dus 3 weken 'gemist'. Verder gewoon in 4 jaar afgestudeerd.
Mijn vriend op de uni ook. Daarna is hij blijven studeren (voltijd vierjaarse HBO-studie) en nét 1 juli 2009 afgestudeerd.
In september begin ik weer met een full-time studie.
O ja, ondertussen nóg twee kinderen gekregen... de jongste is nu 8 maanden.
Het kan dus wel, maar dat moet je wel, zoals ik destijds, perfecte zwangerschappen, bevallingen én compleet 'normale' kinderen krijgen.
Ik had erg veel geluk, doorzettingsvermogen, discipline én een groot sociaal netwerk ivm opvang ed.
Succes met je keuze!
Ram
woensdag 15 juli 2009 om 13:27
Ik heb vorige week, 7 1/2 maand zwanger mijn diploma in ontvangst mogen nemen. Ik zou het je niet aanraden om zwanger af te studeren. Ik vond het namelijk loodzwaar. De eerste maanden was ik erg misselijk en was het daarom erg lastig om met mijn studie bezig te zijn en de maanden daarop was mijn concentratie ook rond uit bagger omdat je toch heel erg met je zwangerschap bezig bent, en andere kwaaltjes de kop op steken. Ik zou zeggen als je het heel erg graag wilt, wacht dan in ieder geval tot je nog maar een paar maanden te gaan hebt van je studie, maar ook dan neem je een kans omdat je toch gevaar loopt ernstige misselijkheid te krijgen, in ergste geval zo erg dat je bij de minste beweging al moet overgeven. Een vriendin van mij had het zelfs zo erg dat ze een paar weken opgenomen moest worden in het ziekenhuis vanwege uitdroging en ja, dan loop je afstuderen echt gevaar...
woensdag 15 juli 2009 om 13:29
Hier een positieve ervaring;
Allereerst vind ik de opmerkingen van ik ben nu 3 jaar verder en nog niet afgestudeerd niet echt relevant. Ik denk dat dat sterk afhankelijk is van je eigen doorzettingsvermogen.
Ik raakte zwanger in de zomervakantie van mijn 3e naar het 4e, en dus laatste jaar. Ik heb ervoor gezorgd dat ik alle vakken gehaald had voor de bevalling. Ben in april bevallen en in september begonnen met mijn scriptie. Hier was ik in jan mee klaar en dus afgestudeerd.
Natuurlijk ligt het eraan wat voor zwangerschap je hebt maar dit weet je nooit. Ook niet als je werkt.
Ik ben nu zwanger van de 2e en vind de combi zwanger en werken zwaaarder als zwanger en studeren. Natuurlijk ligt dit er voor een deel aan dat ik nu nog een kleintje heb. Maar je studie kun je meer zelf inplannen. Een uurtje later beginnen is meestal geen probleem of een dag niets doen. Dit is anders met een baan.
Ook de combinatie kind/bv en afstuderen vond ik niet zwaar. Je bent immers flexibel.
Allereerst vind ik de opmerkingen van ik ben nu 3 jaar verder en nog niet afgestudeerd niet echt relevant. Ik denk dat dat sterk afhankelijk is van je eigen doorzettingsvermogen.
Ik raakte zwanger in de zomervakantie van mijn 3e naar het 4e, en dus laatste jaar. Ik heb ervoor gezorgd dat ik alle vakken gehaald had voor de bevalling. Ben in april bevallen en in september begonnen met mijn scriptie. Hier was ik in jan mee klaar en dus afgestudeerd.
Natuurlijk ligt het eraan wat voor zwangerschap je hebt maar dit weet je nooit. Ook niet als je werkt.
Ik ben nu zwanger van de 2e en vind de combi zwanger en werken zwaaarder als zwanger en studeren. Natuurlijk ligt dit er voor een deel aan dat ik nu nog een kleintje heb. Maar je studie kun je meer zelf inplannen. Een uurtje later beginnen is meestal geen probleem of een dag niets doen. Dit is anders met een baan.
Ook de combinatie kind/bv en afstuderen vond ik niet zwaar. Je bent immers flexibel.
woensdag 15 juli 2009 om 13:35
Is niet alleen afhankelijk van je doorzettingsvermogen Change. Ik kreeg zwangerschapsvergiftiging, kind lag een tijdje in het ziekenhuis, geen normale kraamtijd en de maanden daarna waren alles behalve makkelijk. Daarnaast was mijn stufi op en moest ik toch echt werken om een studie te kunnen afronden, daarnaast was ik afhankelijk van een kinderdagverblijf voor opvang, want geen opa's, oma's, ooms of tantes in de buurt die ik kon inschakelen......
De enige baan die ik kon vinden was voor 32 uur, vervolgens moet je wachten tot het volgende schooljaar tot je weer kunt beginnen, enzovoorts.
Nu heb ik nóg een kind gekregen toen mijn studie weer een beetje op gang was en dat was nog een groter drama Studie ondertussen totaal veranderd, kind 2 maanden in het ziekenhuis, ikzelf een paar weken voor de bevalling al, enzovoorts, enzovoorts.....
Dat ik nog een kind kreeg was mijn eigen keus, maar je doorzettingvermogen heeft er niet zo heel veel mee te maken, ook je zwangerschap, baby, financieen, netwerk hebben een nogal grote rol.
De enige baan die ik kon vinden was voor 32 uur, vervolgens moet je wachten tot het volgende schooljaar tot je weer kunt beginnen, enzovoorts.
Nu heb ik nóg een kind gekregen toen mijn studie weer een beetje op gang was en dat was nog een groter drama Studie ondertussen totaal veranderd, kind 2 maanden in het ziekenhuis, ikzelf een paar weken voor de bevalling al, enzovoorts, enzovoorts.....
Dat ik nog een kind kreeg was mijn eigen keus, maar je doorzettingvermogen heeft er niet zo heel veel mee te maken, ook je zwangerschap, baby, financieen, netwerk hebben een nogal grote rol.
woensdag 15 juli 2009 om 13:37
quote:chance schreef op 15 July 2009 @ 13:29:
Hier een positieve ervaring;
Allereerst vind ik de opmerkingen van ik ben nu 3 jaar verder en nog niet afgestudeerd niet echt relevant. Ik denk dat dat sterk afhankelijk is van je eigen doorzettingsvermogen.Maar het is niet alleen maar afhankelijk van doorzettingsvermogen. Je loopt natuurlijk altijd het risico dat je zwangerschap minder gladjes verloopt of dat je kindje niet gezond is en je daardoor veel tijd in het ziekenhuis doorbrengt en de nodige stress hebt.
Hier een positieve ervaring;
Allereerst vind ik de opmerkingen van ik ben nu 3 jaar verder en nog niet afgestudeerd niet echt relevant. Ik denk dat dat sterk afhankelijk is van je eigen doorzettingsvermogen.Maar het is niet alleen maar afhankelijk van doorzettingsvermogen. Je loopt natuurlijk altijd het risico dat je zwangerschap minder gladjes verloopt of dat je kindje niet gezond is en je daardoor veel tijd in het ziekenhuis doorbrengt en de nodige stress hebt.
woensdag 15 juli 2009 om 13:37
Ik vind overigens werken en een kind/kinderen véél beter te combineren dan studeren en kinderen.
Met werk weet je exact waar je aan toe bent. Je hebt een vast inkomen, dat geeft rust. Als het je niet lukt, om wat voor reden dan ook, dan komt alles goed met je werk... minder werken, aangepast werken.
Niets heeft echt gevolgen.
Bij studeren heeft álles gevolgen. Als het even allemaal niet zo goed lukt, heb je direct weer lessen gemist, tentamens, enz.
Wat zegt je vriend eigenljik van dit alles?
Als er namelijk maar iets misloopt, waardoor je later of niet afstudeerd, komt alles financieel op zijn bordje.
Wil hij dit wel?
Hij zal zich ongetwijfeld verantwoordelijk voelen voor jou en de baby, maar wil je dat wel op deze manier.
Wij studeerden destijds beiden, dus zaten financieel wel in hetzelfde schuitje.
Hoe gaan jullie dit doen als je niet op tijd afstudeerd?
Ram
Met werk weet je exact waar je aan toe bent. Je hebt een vast inkomen, dat geeft rust. Als het je niet lukt, om wat voor reden dan ook, dan komt alles goed met je werk... minder werken, aangepast werken.
Niets heeft echt gevolgen.
Bij studeren heeft álles gevolgen. Als het even allemaal niet zo goed lukt, heb je direct weer lessen gemist, tentamens, enz.
Wat zegt je vriend eigenljik van dit alles?
Als er namelijk maar iets misloopt, waardoor je later of niet afstudeerd, komt alles financieel op zijn bordje.
Wil hij dit wel?
Hij zal zich ongetwijfeld verantwoordelijk voelen voor jou en de baby, maar wil je dat wel op deze manier.
Wij studeerden destijds beiden, dus zaten financieel wel in hetzelfde schuitje.
Hoe gaan jullie dit doen als je niet op tijd afstudeerd?
Ram
woensdag 15 juli 2009 om 13:43
En wat Ram zegt had ik ook. Bij de eerste kwam ik thuis te zitten, geen inkomen meer, niets meer te doen en enorme vertraging.
Bij de tweede was ik aan het werk, kwam ik thuis te zitten, maar mijn inkomen liep gewoon door, veel minder stress, enzovoorts. En werk is gewoon véél makkelijker te combineren omdat je je ziek kunt melden als het nodig is en weet waar je aan toe bent.
Bij de tweede was ik aan het werk, kwam ik thuis te zitten, maar mijn inkomen liep gewoon door, veel minder stress, enzovoorts. En werk is gewoon véél makkelijker te combineren omdat je je ziek kunt melden als het nodig is en weet waar je aan toe bent.
woensdag 15 juli 2009 om 13:44
quote:Thyra schreef op 15 juli 2009 @ 13:35:
Is niet alleen afhankelijk van je doorzettingsvermogen Change. Ik kreeg zwangerschapsvergiftiging, kind lag een tijdje in het ziekenhuis, geen normale kraamtijd en de maanden daarna waren alles behalve makkelijk. Daarnaast was mijn stufi op en moest ik toch echt werken om een studie te kunnen afronden, daarnaast was ik afhankelijk van een kinderdagverblijf voor opvang, want geen opa's, oma's, ooms of tantes in de buurt die ik kon inschakelen......
De enige baan die ik kon vinden was voor 32 uur, vervolgens moet je wachten tot het volgende schooljaar tot je weer kunt beginnen, enzovoorts.
Nu heb ik nóg een kind gekregen toen mijn studie weer een beetje op gang was en dat was nog een groter drama Studie ondertussen totaal veranderd, kind 2 maanden in het ziekenhuis, ikzelf een paar weken voor de bevalling al, enzovoorts, enzovoorts.....
Dat ik nog een kind kreeg was mijn eigen keus, maar je doorzettingvermogen heeft er niet zo heel veel mee te maken, ook je zwangerschap, baby, financieen, netwerk hebben een nogal grote rol.
Oke om te zeggen dat het enkel aan je doorzettingsvermogen ligt is kort door de bocht. Ik had een relatief makkelijke zwangerschap en heb daarna echt de tijd genomen om aan te sterken en te genieten. Ook was ik niet afhankelijk van de crèche want had 2 fle oma s in de buurt.
Wat financieren betreft is het (deels) ook een keuze en prioriteiten stellen. Ik heb er bewust voor gekozen om me eerst enkel op mijn diploma te richten. We leefden in een klein huisje op 1 (klein) inkomen.
Nu werk ik inmiddels 2 jaar, hebben we een koophuis en meer te besteden.
Is niet alleen afhankelijk van je doorzettingsvermogen Change. Ik kreeg zwangerschapsvergiftiging, kind lag een tijdje in het ziekenhuis, geen normale kraamtijd en de maanden daarna waren alles behalve makkelijk. Daarnaast was mijn stufi op en moest ik toch echt werken om een studie te kunnen afronden, daarnaast was ik afhankelijk van een kinderdagverblijf voor opvang, want geen opa's, oma's, ooms of tantes in de buurt die ik kon inschakelen......
De enige baan die ik kon vinden was voor 32 uur, vervolgens moet je wachten tot het volgende schooljaar tot je weer kunt beginnen, enzovoorts.
Nu heb ik nóg een kind gekregen toen mijn studie weer een beetje op gang was en dat was nog een groter drama Studie ondertussen totaal veranderd, kind 2 maanden in het ziekenhuis, ikzelf een paar weken voor de bevalling al, enzovoorts, enzovoorts.....
Dat ik nog een kind kreeg was mijn eigen keus, maar je doorzettingvermogen heeft er niet zo heel veel mee te maken, ook je zwangerschap, baby, financieen, netwerk hebben een nogal grote rol.
Oke om te zeggen dat het enkel aan je doorzettingsvermogen ligt is kort door de bocht. Ik had een relatief makkelijke zwangerschap en heb daarna echt de tijd genomen om aan te sterken en te genieten. Ook was ik niet afhankelijk van de crèche want had 2 fle oma s in de buurt.
Wat financieren betreft is het (deels) ook een keuze en prioriteiten stellen. Ik heb er bewust voor gekozen om me eerst enkel op mijn diploma te richten. We leefden in een klein huisje op 1 (klein) inkomen.
Nu werk ik inmiddels 2 jaar, hebben we een koophuis en meer te besteden.
woensdag 15 juli 2009 om 13:50
woensdag 15 juli 2009 om 14:46
Een studie is niet te vergelijken met werken. In je baan hoef je geen diploma te halen waarmee je voor de buitenwereld kan aantonen dat je over bepaalde capaciteiten beschikt. Als je werk niet goed gaat, je wordt ziek of je wordt ontslagen, is dat heel vervelend, maar heeft niet zo'n levenslange invloed als je diploma niet halen. Dat is zó allesbepalend voor de rest van je leven!
Echt, doe het niet. Neem geen risico. Wacht een jaar. Je bent nog jong genoeg!
Echt, doe het niet. Neem geen risico. Wacht een jaar. Je bent nog jong genoeg!
woensdag 15 juli 2009 om 16:26
Hoi allemaal!
Super bedankt voor jullie reactie.. en zoals ik al had verwacht ben ik nog steeds in twijfel.
Ik dacht zelf ook altijd, kinderen dat wil ik pas als mijn carriere op gang is enzo.. maar dat duurt nog zoooo lang
Ik heb nu natuurlijk al wel een diploma (bachelor antropologie) en heb zelfs even geweifeld om geen master meer te gaan doen aangezien ik niet het onderzoek in wil. Ik heb me toch ingeschreven en heb ook echt zin om te beginnen. Maar ook heeeel veel zin om zwanger te worden.
Het is waar.. je hebt geen idee hoe je zwangerschap gaat verlopen. Ik heb er twee van dichtbij meegemaakt die totaal het tegenovergestelde waren. De een voelde zich 9 maanden kiplekker en de ander 9 maanden bagger. Ik heb een behoorlijk doorzettingsvermogen en een flinke dosis zelfdiscipline. Bij de bachelor antropologie heb je ook maar 6 tot 8 uur per week les en dus altijd zelfdiscipline nodig. Maar onder invloed van alle hormonen weet ik dat het niet makkelijk zal worden, om van de kwaaltjes nog maar niet te spreken.
Ik denk trouwens dat het niveau van mijn studie er niet zoveel toedoet, aangezien iedereen op zijn eigen niveau studeert (over het algemeen). Mijn bachelor ging me behoorlijk makkelijk af in ieder geval.
Ik zeg ook niet dat het gaat gebeuren, en het is misschien ook niet verstandig, maar de drang is er bij zowel mij als mijn vriend. Als ik afgestudeerd ben en ik heb een baan dan wil ik natuurlijk al helemaal meteen zwanger worden want ik wil eigenlijk niet pas mijn eerste kind als ik de 30 al gepasseerd ben . Maar wie zegt dat mijn contract na een half jaar verlengd wordt als ik na drie maanden met een dikke buik aan kom zetten? Aan de ene kant leek het me daarom juist ook praktisch om nu zwanger te worden, zodat ik straks in een sollicitatie niet zwanger ben en de eerste heisa al achter de rug heb.
Dat niet afhankelijk zijn van mijn vriend, bedoel ik meer dat ik niet 0 euro wil verdienen voor een lange periode. Als er verschillen zijn is dat voor ons beide absoluut geen bezwaar, maar ik wil gewoon niet volledig op zijn zak moeten teren.
Ik post dit bericht omdat ik graag van andere mensen hoor hoe zij erover denken... de beslissing is nog niet genomen dus reacties zijn meer dan welkom
Groetjes!!
Super bedankt voor jullie reactie.. en zoals ik al had verwacht ben ik nog steeds in twijfel.
Ik dacht zelf ook altijd, kinderen dat wil ik pas als mijn carriere op gang is enzo.. maar dat duurt nog zoooo lang
Ik heb nu natuurlijk al wel een diploma (bachelor antropologie) en heb zelfs even geweifeld om geen master meer te gaan doen aangezien ik niet het onderzoek in wil. Ik heb me toch ingeschreven en heb ook echt zin om te beginnen. Maar ook heeeel veel zin om zwanger te worden.
Het is waar.. je hebt geen idee hoe je zwangerschap gaat verlopen. Ik heb er twee van dichtbij meegemaakt die totaal het tegenovergestelde waren. De een voelde zich 9 maanden kiplekker en de ander 9 maanden bagger. Ik heb een behoorlijk doorzettingsvermogen en een flinke dosis zelfdiscipline. Bij de bachelor antropologie heb je ook maar 6 tot 8 uur per week les en dus altijd zelfdiscipline nodig. Maar onder invloed van alle hormonen weet ik dat het niet makkelijk zal worden, om van de kwaaltjes nog maar niet te spreken.
Ik denk trouwens dat het niveau van mijn studie er niet zoveel toedoet, aangezien iedereen op zijn eigen niveau studeert (over het algemeen). Mijn bachelor ging me behoorlijk makkelijk af in ieder geval.
Ik zeg ook niet dat het gaat gebeuren, en het is misschien ook niet verstandig, maar de drang is er bij zowel mij als mijn vriend. Als ik afgestudeerd ben en ik heb een baan dan wil ik natuurlijk al helemaal meteen zwanger worden want ik wil eigenlijk niet pas mijn eerste kind als ik de 30 al gepasseerd ben . Maar wie zegt dat mijn contract na een half jaar verlengd wordt als ik na drie maanden met een dikke buik aan kom zetten? Aan de ene kant leek het me daarom juist ook praktisch om nu zwanger te worden, zodat ik straks in een sollicitatie niet zwanger ben en de eerste heisa al achter de rug heb.
Dat niet afhankelijk zijn van mijn vriend, bedoel ik meer dat ik niet 0 euro wil verdienen voor een lange periode. Als er verschillen zijn is dat voor ons beide absoluut geen bezwaar, maar ik wil gewoon niet volledig op zijn zak moeten teren.
Ik post dit bericht omdat ik graag van andere mensen hoor hoe zij erover denken... de beslissing is nog niet genomen dus reacties zijn meer dan welkom
Groetjes!!
woensdag 15 juli 2009 om 17:07
Zoals je leest kan het goed gaan mits alles super uitpakt en dat weet je niet vantervoren
Ik was ook in het laatste jaar van mijn studie toen ik zwanger werd, was 5 maanden zwanger toen ik afstudeerde en werkte toen ook fulltime. Nooit een probleem gehad.
Maar ik had dan ook een perfecte zwangerschap en veel doorzettingsvermogen inderdaad
Mijn vriend, die bij de oudste nog in het begin van zijn studie zat, heeft zijn studie niet afgemaakt.
Daarna nog een kindje gekregen en als mijn tweede zwangerschap mijn eerste was geweest had ik misschien ook mijn studie niet afgemaakt: bij mij tweede zwangerschap was ik heel veel ziek
Ik ken wel iemand die aan het begin van de studie twee kinderen kreeg, zicht scheidde van haar vriend en als alleenstaande moeder van begin 20 haar studie afrondde en daarna nog promoveerde met inmiddels nog 2 kinderen van een tweede man
Maar dat is eerder uizondering dan regel
Kortom, het gaat vaak goed, maar ook vaak niet.
Ik zou het niet doen
Las trouwens laatst ergens dat 90% van de studerende ouders hun studie nooit afmaakt
Ik was ook in het laatste jaar van mijn studie toen ik zwanger werd, was 5 maanden zwanger toen ik afstudeerde en werkte toen ook fulltime. Nooit een probleem gehad.
Maar ik had dan ook een perfecte zwangerschap en veel doorzettingsvermogen inderdaad
Mijn vriend, die bij de oudste nog in het begin van zijn studie zat, heeft zijn studie niet afgemaakt.
Daarna nog een kindje gekregen en als mijn tweede zwangerschap mijn eerste was geweest had ik misschien ook mijn studie niet afgemaakt: bij mij tweede zwangerschap was ik heel veel ziek
Ik ken wel iemand die aan het begin van de studie twee kinderen kreeg, zicht scheidde van haar vriend en als alleenstaande moeder van begin 20 haar studie afrondde en daarna nog promoveerde met inmiddels nog 2 kinderen van een tweede man
Maar dat is eerder uizondering dan regel
Kortom, het gaat vaak goed, maar ook vaak niet.
Ik zou het niet doen
Las trouwens laatst ergens dat 90% van de studerende ouders hun studie nooit afmaakt
woensdag 15 juli 2009 om 17:07
Ik heb mijn oudste 2 gekregen toen ik nog studeerde. Het lijkt ideaal, maar ik vond het lastig om genoeg tijd vrij te maken voor de verschillende taken in mijn leven. Ik werkte hard, maar had wel veel stress. Discipline was bij mij geen probleem. Juist toen ik kinderen kreeg, ging ik veel harder studeren en verlummelde mijn tijd niet meer
Uiteindelijk ben ik niet afgestudeerd, maar een andere opleiding gaan doen. Wilde toen heel graag nog meer kinderen, maar heb er bewust mee gewacht tot ik mijn diploma had. Ik heb nog wel een post-HBO gedaan en in mijn laatste jaar was ik zwanger van de 3e. Dat vond ik goed te combineren, omdat het niveau voor mij erg goed te doen was.
Het is een lastige keuze. Verstand en gevoel... ik ken 't helemaal! Misschien kun je ook een tussenweg overwegen: met jezelf een soort punt afspreken dat je een bepaald deel van je studie afhebt en dan stoppen met de pil? Dan heb je én een stok achter de deur om hard te studeren én al een deel af van je afstuderen.
Uiteindelijk ben ik niet afgestudeerd, maar een andere opleiding gaan doen. Wilde toen heel graag nog meer kinderen, maar heb er bewust mee gewacht tot ik mijn diploma had. Ik heb nog wel een post-HBO gedaan en in mijn laatste jaar was ik zwanger van de 3e. Dat vond ik goed te combineren, omdat het niveau voor mij erg goed te doen was.
Het is een lastige keuze. Verstand en gevoel... ik ken 't helemaal! Misschien kun je ook een tussenweg overwegen: met jezelf een soort punt afspreken dat je een bepaald deel van je studie afhebt en dan stoppen met de pil? Dan heb je én een stok achter de deur om hard te studeren én al een deel af van je afstuderen.
woensdag 15 juli 2009 om 17:14
Ik heb de afgelopen tien jaar denk ik wel bij 10 van die doemscenario statistiekjes gehoord, er is er nog niet een uitgekomen. Ben niet zo bang voor mn studie, want als ik die niet afrond heb ik mijn Universitair bachelor nog.
dus sowieso geen diploma-loze moeder.. maar de grote angst is baanloze moeder (ook als ik wel eerst afstudeer trouwens).
En tegen de antropologen onder ons (veel btw)... nog vacatures?
dus sowieso geen diploma-loze moeder.. maar de grote angst is baanloze moeder (ook als ik wel eerst afstudeer trouwens).
En tegen de antropologen onder ons (veel btw)... nog vacatures?
woensdag 15 juli 2009 om 17:18
Hope.. maar als ik meteen na mijn studie zwanger zou geraken... en ik heb een baan.. is de kans dan niet heel groot dat ik na een half jaar de laan weer uitgestuurd word? Het idee was namelijk ook om in ieder geval pas na juli te bevallen, want voor het diploma ben ik niet zo bang. Maar als je net bij een bedrijf zit en je gaat al weer 16 weken weg.. is dat niet een beetje raar?
Ik heb ook echt totaal geen verstand van hoe dat bij bedrijven werkt
Ik heb ook echt totaal geen verstand van hoe dat bij bedrijven werkt
woensdag 15 juli 2009 om 17:23
Ik zal even achterlaten wat het perfecte plaatje in mijn hoofd is... lekker idealistisch hoor
Ik zou in Oktober zwanger willen worden.. dan begin ik in januari met mijn onderzoek (3 maanden zwanger) in Nederland trouwens, want kom net terug van 3 maanden buitenland (afstuderen bachelor). Dan ben ik 5 maanden (op zn vroegst) zwanger als ik mijn scriptie moet gaan schrijven. Voor de scriptie staat 8 weken, en dat is me dit jaar ook makkelijk gelukt, maar stel dat dat langer zou duren, zou dat geen ramp zijn.
In het geval dat ik het allemaal makkelijk haal zoals voorgaande jaren... zou ik dan in Augustus kunnen gaan solliciteren, bevallen en wel...
Klinkt toch best ok? mits natuurlijk alles goed gaat enzo.. maar ja.. das t risico van het vak.
Ik zou in Oktober zwanger willen worden.. dan begin ik in januari met mijn onderzoek (3 maanden zwanger) in Nederland trouwens, want kom net terug van 3 maanden buitenland (afstuderen bachelor). Dan ben ik 5 maanden (op zn vroegst) zwanger als ik mijn scriptie moet gaan schrijven. Voor de scriptie staat 8 weken, en dat is me dit jaar ook makkelijk gelukt, maar stel dat dat langer zou duren, zou dat geen ramp zijn.
In het geval dat ik het allemaal makkelijk haal zoals voorgaande jaren... zou ik dan in Augustus kunnen gaan solliciteren, bevallen en wel...
Klinkt toch best ok? mits natuurlijk alles goed gaat enzo.. maar ja.. das t risico van het vak.
